دلم به حالت می سوزد عشق!!...دلم به حالت می سوزد!!...به اسمِ تو، خلوتِ اندیشه ها را شخم می زنند!!...کنجِ دردهای بی پناه را به توپ می بندند!!...متنِ تمرکزِ زخم ها را حاشیه ی چرک می اندازند!!...حوصله ی نجابت را سر می بَرند!! و حتی گاهی، سر می بُرند!!...معرکه ی واژه راه می اندازند و زنجیرِ قافیه پاره می کنند!!...شعر را بد سابقه می کنند!!...مُشت مُشت، لبخندِ ژکوند خرجِ تراکمِ احساس می کنند!!...سایه ی هیچ آیه ای را برنمی تابند روی صفحه های مجازیِ بی معجزه!!...دوغِ دروغ های سپید را یک نفس سر می کشند و آروغِ شعرِ نو پس می دهند!!...غزل که جای خود دارد! مثنوی را هم چهار پاره می کنند!!...دلم به حالت می سوزد عشق!!...سوادِ خواندن اگر داشتی، این همه رنج نمی کشیدی روی بومِ بی حافظه ی تاریخ!!...عکس یادگاری ات توی تمام سایت های بی دردی، نیم رخِ شهوت است و تمام رخِ هوس!!...روزها برایت خرده نان های نیاز می ریزند و شب ها، توی تابه ی جنسیّت، سرخت می کنند!!...این گروهِ درد نچشیده، کمر باریک تر از تو اگر می یافتند، دست در بازویش، رقصِ تحقیر می کردند!!...با این که نمره عینکِ شعرشان مثبت است و گروه خونِ شعورشان منفی!! به هر خاشاکی دست می اندازند تا توی بحرِ طویلِ اینترنت، غرقِ قربان ات شوم ها شوند!!...اینان ماکرو ویوِ عاطفه ی شان همیشه روشن است!!...به طرفه العینی، غزلِ مدرن می گویند و قصیده ی معلّق!!... توفیری ندارد، گُردآفرید شیفته ی شاه عباس صفوی باشد یا تیمورِ لنگ، خاکستر نشینِ تاج الملوکِ قجر!!...مهم این است که مذکّری باشد و مونّثی!!... دلم به حالت می سوزد عشق!!...شده ای مرغِ عزا و عروسی!!...هر که، هر جا کم می آورد، پاره ای از گوشت تو را می زند تنگِ دل تنگی هایش!!...سُسِ آه و ناله می ریزد روی آن و برای هر غریبه و آشنایی، فست فودِ «تو ای پری کجایــــــــــــی!!!!» سِرو می کند!!...معده ی جماعتِ شهرنشینِ مجازی، پُر شده است از دیزیِ ادبیات کلاسیک، توی فنجان های آرکوپالِ مدرنیسم!!...ته دیگِ «لاو» را هم که سند زده اند به نام!!...چشم و ابرو را که قلم بگیرند، لب و دهانِ احساس شان از داغی تخیّل می سوزد!!...آن وقت، اشکِ فراق می نشیند دمِ مَشکِ شعرشان و بیت بیت، حسرت می ریزند توی چاله ــ وزن های « مفعولُ فاعلاتن، مفعولُ فاعلاتن»!!...دلم به حالت می سوزد عشق!!...کرخت شده ای از بس، سیلیِ نقد خورده ای توی بورسِ کالاهای غیر اساسی!!...سبد خریدهایت پر شده از گیسوی فِرشده و لبخندِ رُژ زده، گیرم با کرم پودرِ خجالت و برق لبِ سخاوت!!...تا سودابه های عشوه، کفش های پاشنه بلندِ بدون فلسفه می پوشند، هیچ زالی منتظرِ رودابه نیست!!...قرن هاست برای کت و شلوار سیاوش، «رود رود» می خوانند، جنوبی ترین زنانِ سرزمینِ شعله های مقدّس!!...اسب هم نجابت اش را فراموش کرده توی بزرگ راه های بدون دور برگردانِ توبه!!...مزهّ ی تقدیر زیرِ دندانِ تقصیر که بنشیند، هیچ خدایی را بنده نیستند این پیامبرانِ بی عصا و بی ناقه!!...دلم به حالت می سوزد عشق!!...توی برهوت اگر چادر زده بودی، قافله پشتِ قافله لیلای شیرین می دیدی که دارد عکسِ خانوادگی می اندازد با نسیم و طلوع!!...کوپه کوپه، فرهادِ مجنون می شناختی که جانش می رود اما یادش نمی رود که کِی و کجا، زائرِ کدام دل بوده است!!...اما این جا و توی این دنیا، پایتختِ تمامِ دروغ ها زبانِ هرجاییِِ کسانی است که به خودشان و به خودشان و به خودشان تهمتِ عشق می زنند!!...دلم به حالت می سوزد عشق!!...دلم به حالت می سوزد!!...
نظرات شما عزیزان:
ID: modir_mdesign
موفق و پيروز باشي
