ﭼﻨﺪ ﻗﻮﺭﺑﺎﻏﻪ ﺍﺯ ﺟﻨﮕﻠﯽ ﻋﺒﻮﺭ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﺩﻭ ﺗﺎ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﺩﺍﺧﻞ ﮔﻮﺩﺍﻝ ﻋﻤﯿﻘﯽ ﺍﻓﺘﺎﺩﻧﺪ. ﺑﻘﯿﻪ ﻗﻮﺭﺑﺎﻏﻪ ﻫﺎ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﮔﻮﺩﺍﻝ ﺟﻤﻊ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﻭﻗﺘﯽ ﺩﯾﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﮔﻮﺩﺍﻝ ﭼﻘﺪﺭ ﻋﻤﯿﻖ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﺩﻭ ﻗﻮﺭﺑﺎﻏﻪ ﺩﯾﮕﺮ ﮔﻔﺘﻨﺪ:ﮐﻪ ﺩﯾﮕﺮ ﭼﺎﺭﻩ ﺍﯼ ﻧﯿﺴﺖ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﺯﻭﺩﯼ ﺧﻮﺍﻫﯿﺪ ﻣﺮﺩ. ﺩﻭ ﻗﻮﺭﺑﺎﻏﻪ ﺍﯾﻦ ﺣﺮﻓﻬﺎ ﺭﺍ ﻧﺸﻨﯿﺪﻩ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺗﻤﺎﻡ ﺗﻮﺍﻧﺸﺎﻥ ﮐﻮﺷﯿﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﺍﺯ ﮔﻮﺩﺍﻝ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺑﭙﺮﻧﺪ.ﺍﻣﺎ ﻗﻮﺭﺑﺎﻏﻪ ﻫﺎﯼ ﺩﯾﮕﺮ ﻣﺪﺍﻡ ﻣﯽ ﮔﻔﺘﻨﺪ:ﮐﻪ ﺩﺳﺖ ﺍﺯ ﺗﻼﺵ ﺑﺮﺩﺍﺭﻧﺪ ﭼﻮﻥ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﺍﻧﻨﺪ ﺍﺯ ﮔﻮﺩﺍﻝ ﺧﺎﺭﺝ ﺷﻮﻧﺪ ﻭ ﺧﯿﻠﯽ ﺯﻭﺩ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﻣﺮﺩ.ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺩﻭ ﻗﻮﺭﺑﺎﻏﻪ ﺗﺴﻠﯿﻢ ﮔﻔﺘﻪ ﻫﺎﯼ ﺩﯾﮕﺮ ﻗﻮﺭﺑﺎﻏﻪ ﻫﺎ ﺷﺪ ﻭ ﺩﺳﺖ ﺍﺯ ﺗﻼﺵ ﺑﺮﺩﺍﺷﺖ.ﺳﺮ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺑﻪ ﺩﺍﺧﻞ ﮔﻮﺩﺍﻝ ﭘﺮﺕ ﺷﺪ ﻭ ﻣﺮﺩ. ﺍﻣﺎ ﻗﻮﺭﺑﺎﻏﻪ ﺩﯾﮕﺮ ﺑﺎ ﺗﻤﺎﻡ ﺗﻮﺍﻥ ﺑﺮﺍﯼ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺁﻣﺪﻥ ﺍﺯ ﮔﻮﺩﺍﻝ ﺗﻼﺵ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ. ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﻘﯿﻪ ﻗﻮﺭﺑﺎﻏﻪ ﻫﺎ ﻓﺮﯾﺎﺩ ﻣﯿﺰﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺗﻼﺵ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻓﺎﯾﺪﻩ ﺍﯼ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﺍﻭ ﻣﺼﻤﻢ ﺗﺮ ﻣﯽ ﺷﺪ ﺗﺎ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﺍﺯ ﮔﻮﺩﺍﻝ ﺧﺎﺭﺝ ﺷﺪ.ﻭﻗﺘﯽ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺁﻣﺪ. ﺑﻘﯿﻪ ﻗﻮﺭﺑﺎﻏﻪ ﻫﺎ ﺍﺯ ﺍﻭ ﭘﺮﺳﯿﺪﻧﺪ:ﻣﮕﺮ ﺗﻮ ﺣﺮﻓﻬﺎﯼ ﻣﺎ ﺭﺍ ﻧﻤﯽ ﺷﻨﯿﺪﯼ؟ ﻣﻌﻠﻮﻡ ﺷﺪ ﮐﻪ ﻗﻮﺭﺑﺎﻏﻪ ﻧﺎﺷﻨﻮﺍﺳﺖ.ﺩﺭ ﻭﺍﻗﻊ ﺍﻭ ﺩﺭ ﺗﻤﺎﻡ ﻣﺪﺕ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺗﺸﻮﯾﻖ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﻫﻨﮕﺎﻡ ﻋﺮﻭﺳﯽ ﻣﺤﻤﺪﺭﺿﺎ ﺷﺎﻩ ﭘﻬﻠﻮﯼ ﻭ ﺯﻥ ﻣﺼﺮﯼ ﺍﺵ ﻓﻮﺯﯾﻪ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ 1317ﺧﻮﺭﺷﯿﺪﯼ ﭼﻮﻥ ﻣﻘﺮﺭ ﺑﻮﺩ ﻣﯿﻬﻤﺎﻧﺎﻥ ﻣﺼﺮﯼ ﻭ ﻫﻤﺮﺍﻫﺎﻥ ﻋﺮﻭﺱ ﺑﻪ ﻭﺳﯿﻠﮥ ﺭﺍﻩ ﺁﻫﻦ ﺟﻨﻮﺏ ﺑﻪ ﺗﻬﺮﺍﻥ ﻭﺍﺭﺩ ﺷﻮﻧﺪ ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﺩﺭﺑﺎﺭ ﻭ ﺷﻬﺮﺑﺎﻧﯽ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﺍﮐﯿﺪ ﺻﺎﺩﺭ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﯾﻮﺍﺭﻫﺎﯼ ﺗﻤﺎﻡ ﺩﻫﺎﺕ ﻃﻮﻝ ﺭﺍﻩ ﻭ ﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎﯼ ﺩﻫﻘﺎﻧﯽ ﻣﺠﺎﻭﺭ ﺧﻂ ﺁﻫﻦ ﺭﺍ ﺳﻔﯿﺪ ﮐﻨﻨﺪ. ﺩﺭ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺩﻫﺎﺕ ﭼﻮﻥ ﮔﭻ ﺩﺭ ﺩﺳﺘﺮﺱ ﻧﺒﻮﺩ ﺑﺨﺸﺪﺍﺭ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﮐﺸﮏ ﻭ ﻣﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺩﻩ ﻓﺮﺍﻭﺍﻥ ﺑﻮﺩﻩ ﺩﯾﻮﺍﺭﻫﺎ ﺭﺍ ﻣﻮﻗﺘﺎً ﺳﻔﯿﺪ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ، ﻭ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺑﺎ ﭘﻮﻟﯽ ﮐﻪ ﺍﺯ ﮐﺪﺧﺪﺍﯼ ﺩﻩ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﻧﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺧﺮﯾﺪ ﻣﻘﺪﺍﺭ ﺯﯾﺎﺩﯼ ﻣﺎﺳﺖ ﮐﻠﯿﮥ ﺩﯾﻮﺍﺭﻫﺎ ﺭﺍ ﻣﺎﺳﺖ ﻣﺎﻟﯽ ﮐﺮﺩﻧﺪ. ﻗﺪﻣﺖ ﺭﯾﺸﮥ ﺗﺎﺭﯾﺨﯽ ﺍﯾﻦ ﺍﺻﻄﻼﺡ )ﻣﺎﺳﺖ ﻣﺎﻟﯽ(ﺍﺯﺷﺼﺖ ﺳﺎﻝ ﻧﻤﯽ ﮔﺬﺭﺩ، ﻭ ﻣﺎﺟﺮﺍﯼ ﺍﯾﻦ ﻣﺎﺳﺖ ﻣﺎﻟﯽ ﻣﺪﺕ ﻫﺎ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﺍﺻﻠﯽ ﺷﻮﺧﯽ ﻫﺎﯼ ﻣﺤﺎﻓﻞ ﻭ ﻣﺠﺎﻟﺲ ﺑﻮﺩ.ﺣﮑﯿﻢ ﺍﺭﺩ ﺑﺰﺭﮒ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ) :ﻓﺮﻣﺎﻧﺮﻭﺍﯾﺎﻥ ﺗﻨﻬﺎ ﭘﺎﺳﺨﮕﻮﯼ ﺯﻣﺎﻥ ﺣﺎﻝ ﺧﻮﯾﺶ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﮔﺬﺷﺘﮕﺎﻥ ﻭ ﺁﯾﻨﺪﮔﺎﻥ ﻧﯿﺰ ﭘﺎﺳﺨﮕﻮﯾﻨﺪ. ( ﺑﻪ ﯾﻘﯿﻦ ﺍﻻﻥ ﻫﻤﻪ ﺧﻮﺍﻧﻨﺪﮔﺎﻥ ﺍﯾﻦ ﺣﮑﺎﯾﺖ ﺩﺭ ﺫﻫﻨﺸﺎﻥ ﺍﯾﻦ ﺳﺌﻮﻝ ﻧﻘﺶ ﻣﯽ ﺑﻨﺪﺩ ﮐﻪ ﻣﺤﻤﺪﺭﺿﺎ ﭘﻬﻠﻮﯼ ﻭ ﭘﺪﺭﺵ ﺭﺿﺎ ﺷﺎﻩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﺯﻧﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺩﺭ ﺑﻬﺒﻪ ﺟﻨﮓ ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺩﻭﻡ ﻭ ﺁﻥ ﻫﻤﻪ ﺧﻄﺮ ﮐﻪ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺗﻬﺪﯾﺪ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ ﭼﻮﻥ ﺳﻪ ﺳﺎﻝ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺗﺎﺭﯾﺦ ﺍﯾﻦ ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ، ﻧﯿﺮﻭﻫﺎﯼ ﻣﺘﻔﻘﯿﻦ ﺑﻪ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺣﻤﻠﻪ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﭼﻄﻮﺭ ﺫﻫﻨﺸﺎﻥ ﺩﺭﮔﯿﺮ ﺍﯾﻦ ﺣﺎﺷﯿﻪ ﻫﺎﯼ ﺧﻨﺪﻩ ﺁﻭﺭ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﮐﺎﺵ ﺩﺭ ﭘﯽ ﺗﺠﻬﯿﺰ ﻗﺸﻮﻥ ﻭ ﺳﺮﺑﺎﺯ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺑﻪ ﺟﺎﯼ ﺭﻧﮓ ﻭ ﻟﻌﺎﺏ...
ارسال توسط نــاهـــــیــد
داستان زیبای فال فروش پیشنهاد میکنم از دستش ندید نکات جالبی توی داستان وجود داره نثر روانی هم داره 5دقیقه وقت بذارید وبخونید خوندنش خالی از لطف نیست¤¤¤¤¤برای خواندن این داستان زیبا به ادامه مطلب مراجعه کنید اوقات خوبی داشته باشید لطفا پس از خواندن نظر فراموش نشه با تشکر¤¤¤¤¤
ادامه مطلب...
ارسال توسط نــاهـــــیــد
داستان زیر بخشی از خاطرات یک روح آزرده ست که توست خانم نرگس احمدی نوشته شده پیشنهاد میکنم حتما بخونید خالی از لطف نیست برای خواندن به ادامه مطلب سفر کنید راستی منتظر نظرات شما دوستای گلم هستم از توجه تون ممنون
ادامه مطلب...
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﭼﻮﭘﺎﻧﯽﺑﻪﺩﺭﺧﺖﺗﮑﯿﻪﺩﺍﺩﻩﺑﻮﺩﻭﺑﻪ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪﺍﻧﺶﺧﯿﺮﻩﺷﺪﻩﺑﻮﺩ.ﻭﺯﺵ ﻣﻼﯾﻢﻧﺴﯿﻢﮔﻮﯾﺎﺍﻓﮑﺎﺭﺍﻭﺭﺍﺑﻪﭘﺮﻭﺍﺯ ﺩﺭﺁﻭﺭﺩﻩﺑﻮﺩ.ﺑﺎﺧﻮﺩﮔﻔﺖﻣﻦ ﻋﻤﺮﯾﺴﺖﮐﻪ ﺩﺍﺭﻡﭼﻮﭘﺎﻧﯽ ﻣﯿﮑﻨﻢﻭ ﺑﻪ ﻏﯿﺮﺍﺯﮔﻮﺳﻔﻨﺪﺍﻧﻢﮐﺴﯽﺭﺍ ﻧﺪﺍﺭﻡ.ﺍﻫﺎﻟﯽﺭﻭﺳﺘﺎﺍﺻﻼﺣﺎﻝﻣﻦ ﭼﻮﭘﺎﻥﺭﺍﻧﻤﯽﭘﺮﺳﻨﺪ.ﺭﻭﺯﯼﺭﻭﺯﮔﺎﺭﯼ ﺍﺯﺩﺳﺖ ﺷﻬﺮﺑﻪ ﺩﻩﭘﻨﺎﻩ ﺑﺮﺩﻡﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺻﻔﺎﻭﺻﻤﯿﻤﯿﺖ.ﻭﻟﯽﺍﻓﺴﻮﺱﮐﻪ ﺍﯾﻨﺠﺎﻫﻢﻣﺎﻧﻨﺪﺷﻬﺮﺷﺪﻩﺍﺳﺖ.ﮐﺴﯽ ﺳﺮﺍﻏﯽﺍﺯﺩﯾﮕﺮﯼﻧﻤﯽﮔﯿﺮﺩﻣﮕﺮﺩﺭ ﻟﺤﻈﻪﯼﻣﺮﮒ!ﻧﺎﮔﻬﺎﻥﻓﮑﺮﯼﺑﻪ ﺫﻫﻨﺶﺭﺳﯿﺪﻭﻟﺒﺨﻨﺪﯼﺭﺍﺑﺮﻟﺒﺎﻥﺍﻭ ﻧﺸﺎﻧﺪ.ﺑﺎﺗﻤﺎﻡﻭﺟﻮﺩﺩﺍﺩﺯﺩﮔﺮﮒ.ﮔﺮﮒ ﺁﻣﺪﻩﺍﺳﺖ.ﻃﻮﻟﯽ ﻧﮑﺸﯿﺪﮐﻪ ﺳﺮﻭ ﮐﻠﻪ ﯼﺍﻫﺎﻟﯽﺩﻩﺑﺎﺑﯿﻞﻭﮐﻠﻨﮓﭘﯿﺪﺍ ﺷﺪ.ﭼﻮﭘﺎﻥﺍﺯ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﻫﻨﻮﺯ ﻫﻢ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﻧﺸﺪﻩﺑﺴﯿﺎﺭﺧﻮﺷﺤﺎﻝﺷﺪ.ﺯﺑﺎﻧﺶﺑﻨﺪ ﺁﻣﺪﻩﺑﻮﺩ.ﻣﺮﺩﻡﺑﻌﺪﺍﺯﻧﮕﺎﻩﮐﺮﺩﻥﺑﻪ ﺩﻭﺭﻭﺍﻃﺮﺍﻑﻭﻟﺒﺨﻨﺪﭼﻮﭘﺎﻥﺑﻪﺍﯾﻦ ﻧﺘﯿﺠﻪﺭﺳﯿﺪﻧﺪﮐﻪﭼﻮﭘﺎﻥﺁﻧﻬﺎﺭﺍﻓﺮﯾﺐ ﺩﺍﺩﻩﻭﺑﺎﻋﺼﺒﺎﻧﯿﺖﺁﻧﺠﺎﺭﺍﺗﺮﮎﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭﺍﺷﮏﺷﻮﻕﺭﺍﺩﺭﭼﺸﻤﺎﻥﭼﻮﭘﺎﻥ ﻧﺪﯾﺪﻧﺪ... ﺍﺯﺁﻥﻣﺎﺟﺮﺍﻣﺪﺕﻫﺎﻣﯿﮕﺬﺷﺖ.ﭼﻮﭘﺎﻥ ﻧﺸﺴﺘﻪﺑﻮﺩﻭﺑﻪﮔﺬﺷﺘﻪﻓﮑﺮﻣﯿﮑﺮﺩﻭ ﺑﺎﺧﻮﺩ ﮔﻔﺖ ﺧﻮﺏ ﺍﺳﺖ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺍﯾﻦ ﮐﺎﺭ ﺭﺍﺗﮑﺮﺍﺭ ﮐﻨﻢ.ﺑﻪﺍﯾﻦ ﺑﻬﺎﻧﻪﻫﻢ ﺍﻫﺎﻟﯽ ﺭﺍ ﻣﯿﺒﯿﻨﻢﻭﻫﻢﺑﺮﺍﯾﺸﺎﻥﺍﺯﻣﺸﮑﻠﻢ ﺗﻌﺮﯾﻒﻣﯿﮑﻨﻢ.ﭘﺲﻓﺮﯾﺎﺩﺯﺩﮔﺮﮒ ﺁﻣﺪ.ﮔﺮﮒﺁﻣﺪ.ﻭ ﺑﺎﺯﻫﻢ ﺩﺭﯾﮏ ﭼﺸﻢ ﺑﺮ ﻫﻢﺯﺩﻥ،ﻣﺮﺩﻡﺩﻩﭘﯿﺪﺍﯾﺸﺎﻥﺷﺪ.ﭼﻮﭘﺎﻥ ﺑﺎﺯﻫﻢﺧﻮﺷﺤﺎﻝﺷﺪﻭﺧﺪﺍﺭﺍﺷﮑﺮ ﮐﺮﺩﮐﻪ ﻫﻨﻮﺯ ﻫﻢ ﻣﺤﺒﺖﻭ ﺻﻔﺎ ﺍﺯ ﺑﯿﻦ ﻧﺮﻓﺘﻪﺍﺳﺖ.ﺍﺯﺧﻮﺷﺤﺎﻟﯽﻭﺳﺮﺧﻮﺷﯽ ﺑﻠﻨﺪﺧﻨﺪﯾﺪ.ﺩﻭﺳﺖﺩﺍﺷﺖﻫﻤﻪﺑﻔﻬﻤﻨﺪ ﮐﻪﭼﻘﺪﺭﺣﻀﻮﺭﺷﺎﻥﺩﺭﮐﻨﺎﺭﺍﻭﻟﺬﺕ ﺑﺨﺶﺍﺳﺖ.ﺍﻫﺎﻟﯽﺑﺎﺩﯾﺪﻥﺧﻨﺪﻩﯼ ﭼﻮﭘﺎﻥﻭﺍﯾﻨﮑﻪﺑﺮﺍﯼﺑﺎﺭﺩﻭﻡ ﺭﮐﺐ ﺧﻮﺭﺩﻩﺑﻮﺩﻧﺪﺑﺴﯿﺎﺭﺧﺸﻤﮕﯿﻦﺷﺪﻧﺪﻭ ﻫﺮﮐﺪﺍﻡﺯﯾﺮﻟﺐﺑﻪﺍﻭﭼﯿﺰﯼﮔﻔﺘﻨﺪﻭ ﺭﻓﺘﻨﺪ.ﻭﭼﻮﭘﺎﻥﻓﺮﺻﺖﻧﮑﺮﺩﮐﻪﺍﺯﺁﻧﻬﺎ ﺗﺸﮑﺮ ﮐﻨﺪ... ﺭﻭﺯﯼﺍﺯﺭﻭﺯﻫﺎﮔﺮﮒﺧﻄﺮﻧﺎﮐﯽﺑﻪ ﻧﺰﺩﯾﮑﯽﺩﻩﺁﻣﺪ.ﻭﻗﺘﯽﭼﻮﭘﺎﻥﺭﺍﺑﺎ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪﺍﻥﺗﻨﻬﺎﺩﯾﺪﺑﻪﻃﺮﻑﮔﻠﻪ ﺁﻣﺪ.ﭼﻮﭘﺎﻥﻫﺮﺍﺳﺎﻥﻓﺮﯾﺎﺩﺯﺩ ﮔﺮﮒ.ﮔﺮﮒﮐﻤﮏ ﮐﻨﯿﺪ.ﻭﻟﯽﺩﯾﮕﺮ ﮐﺴﯽ ﺑﻪﺳﺮﺍﻏﺶﻧﯿﺎﻣﺪﻭﻫﻤﻪﯼ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪﺍﻧﺶ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪﻧﺪ. ﺣﺎﻻﻓﻘﻂﭼﻮﭘﺎﻥﻣﺎﻧﺪﻩﺑﻮﺩﻭﻻﺷﻪﯼ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪﺍﻧﯽ ﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺭﻓﯿﻘﺶ ﺑﻮﺩﻧﺪ... ﻭﺩﺭﺁﻧﺴﻮ ﭼﻮﭘﺎﻥﺭﺍ ﺩﺭﻭﻏﮕﻮﻧﺎﻣﯿﺪﻧﺪ ﻭ ﻫﯿﭽﮑﺲ ﺍﺯ ﭼﻮﭘﺎﻥ ﻧﭙﺮﺳﯿﺪ ﭼﺮﺍ؟!!!
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺧﯿﻠﯽﺯﻭﺩﺍﺯﺧﻮﺍﺏﺑﯿﺪﺍﺭﻣﯽﺷﺪ.ﺍﻣﺎ ﺻﺒﺤﺶﺭﺍﺑﺎﺷﻨﯿﺪﻥﺻﺪﺍﯼﺳﻨﺘﻮﺭ ﺭﻭﺷﻦ ﺩﻝ ﺭﻭﺳﺘﺎ ﺁﻏﺎﺯ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ ﭼﺮﺍ ﮐﻪ ﺍﻭﺗﻨﻬﺎﺁﺑﯽﺁﺳﻤﺎﻧﯽﺭﺍﻣﯽﻧﻮﺍﺧﺖ.ﺑﺎ ﮐﻮﻟﻪﺑﺎﺭﺩﻟﺘﻨﮕﯽﺍﺵﺩﺭﺟﻨﮕﻞﻗﺪﻡ ﻣﯽ ﺯﺩ. ﺁﺳﻤﺎﻥﺗﻨﻬﺎﻣﺤﺮﻡﺍﺳﺮﺍﺭﺩﺭﺩﻫﺎﯾﺶ ﺑﻮﺩﺑﺮﺍﯼﻫﻤﯿﻦﻫﻨﮕﺎﻡﺩﺭﺩﻣﻨﺪﯼﻭ ﺩﻟﺘﻨﮕﯽ ﺑﻪﺁﺳﻤﺎﻥﻣﯽ ﻧﮕﺮﯾﺴﺖ.ﺁﺑﯽﺁﺳﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﯽﺷﻤﺮﺩﻭﺍﺯﺳﻔﯿﺪﯼﺁﻥﮐﻢﻣﯽ ﮐﺮﺩ.ﻫﻤﯿﺸﻪﺁﺑﯽﺑﺮﻧﺪﻩﺑﻮﺩ.ﮐﻤﯽﺍﺯ ﺁﺑﯽﺁﺳﻤﺎﻥﻭﮐﻤﯽﻫﻢﺍﺯﺯﺭﺩﭘﺎﯾﯿﺰ ﻗﺮﺽﻣﯽﮔﺮﻓﺖﻭﺩﺭﺧﯿﺎﻟﺶﻻﻧﻪ ﺍﯼ ﺳﺒﺰﺩﺭﮐﻨﺎﺭﺩﺭﯾﺎﭼﻪﺑﻬﺸﺖﺭﻭﺣﺶﺑﻨﺎ ﻣﯽﮐﺮﺩ.ﺑﻪﺭﻭﺩﺧﺎﻧﻪﮐﻪﻣﯽﺭﺳﯿﺪ ﭘﺎﻫﺎﯼﻧﺎﺗﻮﺍﻥﻭﺧﺴﺘﻪﺍﺵﺭﺍﺑﻪﺩﺳﺖ ﺁﺏﻣﯽ ﺳﭙﺮﺩ ﺗﺎﮔﺮﻡ ﻧﻮﺍﺯﺵ ﺷﻮﻧﺪ ﭼﺮﺍ ﮐﻪﺁﺏﺗﻨﻬﺎﺭﺍﺯﭘﺎﻫﺎﯼﺧﺴﺘﻪﺍﺵﺭﺍ ﻣﯽﺩﺍﻧﺴﺖ.ﺑﺎﺳﻨﮕﻬﺎﯼﺭﯾﺰﻭﺩﺭﺷﺖ ﺭﻭﺩﺧﺎﻧﻪﻣﻮﺳﯿﻘﯽﺯﻧﺪﻩﺍﺟﺮﺍﻣﯽ ﮐﺮﺩ.ﺍﺯﺳﮑﻮﺕ ﺍﺷﯿﺎ ﺷﻌﺮﻣﯽ ﺳﺎﺧﺖ ﻭ ﺑﻌﺪﺍﺯﻣﺪﺗﯽﺑﺮﻣﯽﺧﺎﺳﺖﻭﺑﺎﺯﺑﻪ ﺭﺍﻫﺶ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﻣﯽ ﺩﺍﺩ. ﺩﺭﻣﯿﺎﻧﻪﺭﺍﻩﺑﺎﻭﺭﻫﺎﯼﺳﯿﺎﻫﺶﺭﺍﺑﺮ ﺭﻭﯼﺻﯿﺪﺻﯿﺎﺩﭘﻬﻦﻣﯽﮐﺮﺩ.ﺑﺎ ﭼﺸﻤﺎﻧﺶﻟﺤﻈﻪﻫﺎﺭﺍﻋﮑﺲﻣﯽ ﮔﺮﻓﺖﻭﺩﺭﺻﻨﺪﻭﻗﭽﻪﯾﺎﺩﮔﺎﺭﺧﺎﻃﺮﺍﺕ ﺫﻫﻨﺶﺛﺒﺖﻣﯽﮐﺮﺩ.ﻭﻗﺘﯽﺑﺎﺭﺍﻥﻣﯽ ﺑﺎﺭﯾﺪﻫﻤﺪﺭﺩﺑﺎﺭﺍﻥﻣﯽﺷﺪﻭﺑﻌﺪﺑﺎ ﺩﯾﺪﻥﺭﻧﮕﯿﻦ ﮐﻤﺎﻥﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﻋﺎﺷﻘﯽ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ. ﺩﺭﺯﯾﺮﺗﻼﻟﻮﺧﻮﺭﺷﯿﺪﻧﯿﻠﮕﻮﻥﺑﺎﭘﺮﻭﺍﻧﻪ ﻫﺎﯼﺭﻧﮕﯽﺧﯿﺎﻟﺶﻫﻤﺴﻔﺮﻣﯽ ﺷﺪ.ﺯﻧﺪﮔﯽﺁﺳﺎﻥﺑﺮﺍﯾﺶﺗﻤﺎﻡﻧﺸﺪﻩ ﺑﻮﺩ.ﺩﻟﺸﮑﺴﺘﻪﺑﻮﺩﺍﻣﺎﺍﺯﮐﺪﻭﺭﺕﺳﺎﺑﻖ ﺧﺒﺮﯼﻧﺒﻮﺩ.ﺍﺭﺯﺵﺧﺎﻃﺮﺍﺕﮔﺬﺷﺘﻪﺭﺍ ﺩﺭﺳﺮﺍﭘﺮﺩﻩﺧﯿﺎﻟﺶ ﺳﺨﺖﺑﺎﻻﻣﯽ ﺑﺮﺩ ﺗﺎﺑﺮﮒﺟﺪﯾﺪﯼﺍﺯﺑﺎﻭﺭﻫﺎﯼﺳﭙﯿﺪﺭﺍﺩﺭ ﻭﺟﻮﺩﺵﺭﻗﻢﺯﻧﺪ.ﺧﯿﺎﻝﺁﯾﻨﺪﻩﻧﻮﺑﻪ ﻫﯿﺠﺎﻧﺶ ﻣﯽ ﺁﻭﺭﺩ. ﺩﺭﺩﻫﺎﯾﺶﻓﺮﺍﻭﺍﻧﻨﺪﺍﻣﺎﺍﻭﻫﻨﻮﺯﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻋﺼﺮﯾﺨﺒﻨﺪﺍﻥﺍﺣﺴﺎﺱﭘﺮﺍﺯﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ ﻭ ﺳﺎﺩﮔﯿﺴﺖ. ﺷﻮﻕﺭﻫﺎﯾﯽﻭﺭﺳﺘﮕﺎﺭﯼﺩﺭ ﭼﺸﻤﺎﻧﺶﻣﻮﺝﻣﯽﺯﺩﭼﺮﺍﮐﻪﺑﺎﻧﻮﯼ ﺭﻭﺳﺘﺎ(ﺩﺧﺘﺮﮐﻮﻟﯽ)ﺩﺭﻫﻤﻪﺟﺎ ﺣﻀﻮﺭﯼ ﺳﺒﺰ ﺩﺍﺭﺩ.¤¤¤ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺗﻮﺳﻂ: ﻣﺎﻩ ﻣﻨﯿﺮ ﻗﻀﻮﯼ¤¤¤
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺍﺯ ﻫﻢ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﻮ.. ﻫﻨﻮﺯﻫﻢﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪﻫﺎﯾﻢﺭﺍﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﻮ ﻣﯽﻧﻮﯾﺴﻢ.. ﻫﻨﻮﺯﻫﻢﺩﺭﺍﺯﺩﺣﺎﻡﺍﯾﻦﻫﻤﻪﺑﯽﺗﻮ ﺑﻮﺩﻥ ﺍﺯ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺑﻮﺩﻥ ﺣﺮﻑ ﻣﯽﺯﻧﻢ.. ﻫﻨﻮﺯﻫﻢﺑﺎﻭﺭﺩﺍﺭﻡﻋﺸﻖﻣﺎﺟﺎﻭﺩﺍﻧﻪ ﺍﺳﺖ.. ﺍﯾﻦﺭﻭﺯﻫﺎﺩﯾﮕﺮﭘﺸﺖﭘﻨﺠﺮﻩ ﻣﯽﻧﺸﯿﻨﻢ ﻭ ﺑﻪ ﺍﺳﺘﻘﺒﺎﻝ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﻣﯽﺭﻭﻡ. ﻣﯽﺩﺍﻧﻢﭘﺎﺋﯿﺰ،ﻫﻨﻮﺯﻫﻢﺷﻮﺭﺍﻧﮕﯿﺰ ﺍﺳﺖ.. ﻣﯽﺩﺍﻧﻢﯾﮑﯽﺍﺯﻫﻤﯿﻦﺭﻭﺯﻫﺎﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﻧﺒﺾ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ، ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺟﺰ ﺗﻮ ﻧﯿﺴﺖ ﺑﺎﺯﻣﯽﮔﺮﺩﺩ.. ﻣﯽﺩﺍﻧﻢﺗﻤﺎﻡﻣﯽﺷﻮﺩﻭﻣﺎﺭﻫﺎ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ؛ ﭘﺲ ﺑﮕﺬﺍﺭ ﺑﺨﻮﺍﻧﻢ: ﺍﻭﻟﯿﻦﻋﺸﻖﻣﻦﻭﺁﺧﺮﯾﻦﻋﺸﻖﻣﻦ ﺗﻮﯾﯽ ﻧﺮﻭ،ﻣﻨﻮﺗﻨﻬﺎﻧﺬﺍﺭﮐﻪﺳﺮﻧﻮﺷﺖﻣﻦ ﺗﻮﯾﯽ..
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﮔﺎﻫﯽﻭﻗﺘﻬﺎﺧﺴﺘﮕﯽﺩﯾﻮﺍﻧﻪﺍﻡﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺩﻟﻢ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺷﮑﻨﺪ ﺳﺮﺩﺭ ﮔﻤﯽ ﮔﻨﮕﯽ ﻣﯽ ﺁﺯﺍﺭﺩﻡ ﻭﺑﯽﭘﻨﺎﻫﯽﺭﺷﺘﻪﺭﺷﺘﻪﻫﺎﯼﻭﺟﻮﺩﻡ ﺭﺍﭘﻨﺒﻪﻣﯽﮐﻨﺪﺑﺎﺧﻮﺩﻣﯿﮕﻮﯾﻢﮐﺘﺎﺏ ﺯﻧﺪﮔﯽﻣﻦﻫﻤﯿﻦﭼﻨﺪﻭﺭﻕﺭﺍﺑﯿﺸﺘﺮ ﻧﺪﺍﺭﺩ? ﺍﻣﺎﻧﻪﮐﺴﯽﻫﺴﺖﮐﻪﺍﮔﺮﺑﺨﻮﺍﻫﺪ ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﺪ ﺗﻤﺎﻡ ﺍﯾﻦ ﺻﻔﺤﺎﺕ ﺧﻂ ﺧﻄﯽ ﺭﺍﭘﺎﮎﮐﻨﺪﻭﺑﻪﺟﺎﯾﺶﻋﺸﻖﺑﻨﻮﯾﺴﺪ ﺍﻋﺘﻤﺎﺩﺑﻨﻮﯾﺲﻫﻤﺮﺍﻫﯽﻭﺁﺭﺍﻣﺶ ﺑﻨﻮﯾﺴﺪﻭﻣﻦﺩﺭﺣﺴﺮﺕﺍﻭﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ﻣﯿﮕﺬﺭﺍﻧﻢ ﺩﺭ ﺣﺴﺮﺕ ﯾﮏ ﻧﮕﺎﻩ ﻋﺎﺷﻘﺶ ﺧﺪﺍﯾﺎ
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﻭ ﺗﻮ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﺗﺮ ﺍﺯ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺩﺭ ﺳﮑﻮﺗﯽ ﮐﻪﻓﺮﺍﮔﺮﻓﺘﻪﺗﻤﺎﻡﺍﻋﻀﺎﯾﺖﺭﺍﺑﻪﮐﻪ ﻣﯽﺍﻧﺪﯾﺸﯽ؟ﮔﻨﮓﻭﻣﺒﻬﻢﺍﺳﺖ ﻧﮕﺎﻫﺖ،ﻃﻨﯿﻦﻋﺸﻖﭼﻪﺳﺨﺖﺑﺮ ﺩﯾﻮﺍﺭﻩﻧﺎﺯﮎﻗﻠﺒﺖﺁﻭﺍﯼﻏﻤﯽﺷﯿﺮﯾﻦ ﺭﺍﺩﺭﺗﻮﺗﺪﺍﻋﯽﻣﯽﮐﻨﺪ.ﻭﭼﻪﻏﺮﯾﺒﺎﻧﻪ ﻣﯽﺭﻭﯼﺍﯾﻦﻧﺸﯿﺐﻭﻓﺮﺍﺯﺭﺍ،ﺍﯾﻦﭘﯿﭻ ﻭﺗﺎﺏﻧﻬﻔﺘﻪﺩﺭﺑﻄﻦﺟﺎﺩﻩﺍﯼﮐﻪﺑﻪ ﺗﻼﻟﻮﻋﺸﻘﯽﻧﺎﻓﺮﺟﺎﻡﻣﯽﺍﻧﺠﺎﻣﺪ.ﭼﻪ ﻣﻠﺘﻤﺴﺎﻧﻪﻧﮕﺎﻫﺖﺩﺭﺟﺴﺘﺠﻮﯼﻫﺎﻟﻪ ﺍﯼﺍﺯﺳﺨﺎﻭﺕﺩﺳﺘﺎﻥﺍﻭﺳﺖ.ﺗﻮﺩﺭ ﻧﮕﺎﻫﺖﮐﻮﺩﮐﯽﺭﺍﻣﯽﻣﺎﻧﯽﮐﻪﺩﺭ ﭘﯽ ﺁﻏﻮﺵﻣﻬﺮﺑﺎﻧﺎﻧﻪﻣﺎﺩﺭﺍﺳﺖ.ﭼﯿﺰﯼﺩﺭ ﺍﻋﻤﺎﻕﻭﺟﻮﺩﺕﻣﯽ ﺷﮑﻨﺪ،ﺷﻮﺭﯼ،ﻫﯿﺠﺎﻧﯽﻭﯾﺎﺗﻔﺎﻭﺗﯽ ﻏﺮﯾﺐﻣﯽﻧﻮﺍﺯﺩﺣﻨﺠﺮﻩﺍﺕﺭﺍ.ﻣﯽ ﺗﺮﺳﯽ؟ﺁﺭﯼﻣﯽﺗﺮﺳﯽﺍﺯﺁﻥﺑﯽﺍﻧﺘﻬﺎ ﺭﺍﻫﯽﮐﻪﺧﺸﻤﮕﯿﻨﺎﻧﻪﺩﺭﭘﯿﺶﮔﺎﻡ ﻫﺎﯼﺗﻮﻣﯽﺧﺮﻭﺷﺪﻭﺗﻮﺑﺎﺗﺮﺳﯽ ﺻﺎﺩﻗﺎﻧﻪﺍﻭﺭﺍﺑﻪﻧﺒﺮﺩﯼﺗﻦﺑﻪﺗﻦﻓﺮﺍ ﻣﯿﺨﻮﺍﻧﯽ
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﭼﻨﺪﯾﻦﺳﺎﻝﻣﯽﺷﺪﮐﻪﺗﻮﯼﺍﯾﻦﺷﻬﺮ ﻇﻠﻤﺖﮔﺮﻓﺘﻪ،ﻧﻪﺁﺩﻡﺟﺪﯾﺪﯼﻭﺍﺭﺩ ﺷﺪﻩﺑﻮﺩ ﻭﻧﻪ ﮐﺴﯽﺟﺮﺃﺕ ﺩﺍﺷﺖ ﭘﺎﺵ ﺭﻭﺍﺯﻣﺤﺪﻭﺩﻩﺷﻬﺮﺑﺬﺍﺭﻩﺑﯿﺮﻭﻥ ؛ﺷﺎﯾﺪ ﺍﺯﺗﺮﺱﺩﻧﯿﺎﯼﻏﺮﯾﺒﻪﺑﯿﺮﻭﻥﺍﺯﺷﻬﺮ ﺑﻮﺩ،ﺁﺧﻪﺑﻌﻀﯽﻫﺎﺍﺯﮔﺬﺷﺘﮕﺎﻧﺸﻮﻥ ﺷﻨﯿﺪﻩﺑﻮﺩﻧﺪﮐﻪﭘﺸﺖﺍﯾﻦﺩﯾﻮﺍﺭﻫﺎ ﺍﻭﺿﺎﻉﺑﺪﺗﺮﻩﻭﺍﻭﻧﺠﺎﻫﻢﺟﺰﺗﺎﺭﯾﮑﯽﻭ ﻣﺮﮒﻫﯿﭻﭼﯿﺰﻭﺟﻮﺩﻧﺪﺍﺭﻩ.¤¤¤¤¤¤¤¤ادامه داستان را در ادامه مطلب مشاهده فرمایید¤¤¤¤¤¤¤¤
لطفا نظر بدید مرسی
ادامه مطلب...
ارسال توسط نــاهـــــیــد
آخرین مطالب
