ﻭﻗﺘﯽﻧﻮﺟﻮﺍﻥﺑﻮﺩﻡ،ﯾﮏﺷﺐﺑﺎﭘﺪﺭﻡ ﺩﺭﺻﻒﺧﺮﯾﺪﺑﻠﯿﻂﺳﯿﺮﮎﺍﯾﺴﺘﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩﯾﻢ.ﺟﻠﻮﯼﻣﺎﯾﮏﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩﺍﯾﺴﺘﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ،ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩﺍﯼﺑﺎﺷﺶﺑﭽﻪﮐﻪ ﻫﻤﮕﯽﺯﯾﺮ ﺩﻭﺍﺯﺩﻩ ﺳﺎﻝ ﺳﻦ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﻭ ﻟﺒﺎﺱﻫﺎﯼﮐﻬﻨﻪﻭﻟﯽﺩﺭﻋﯿﻦﺣﺎﻝ ﺗﻤﯿـﺰﭘﻮﺷﯿﺪﻩﺑﻮﺩﻧﺪ.ﺑﭽﻪﻫﺎﺩﻭﺗﺎﺩﻭﺗﺎ ﭘﺸﺖﭘﺪﺭﻭﻣﺎﺩﺭﺷﺎﻥ،ﺩﺳﺖﻫﻤﺪﯾﮕﺮ ﺭﺍﮔﺮﻓﺘﻪﺑﻮﺩﻧﺪﻭﺑﺎﻫﯿﺠﺎﻥﺩﺭﻣﻮﺭﺩ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎﯾﯽﮐﻪﻗﺮﺍﺭﺑﻮﺩﺑﺒﯿﻨﻨﺪ، ﺻﺤﺒﺖﻣﯽﮐﺮﺩﻧﺪ.ﻣﺎﺩﺭﻧﯿﺰﺑﺎﺯﻭﯼ ﺷﻮﻫﺮﺵﺭﺍﮔﺮﻓﺘﻪﺑﻮﺩﻭﺑﺎﻋﺸﻖﺑﻪ ﺍﻭ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻣﯽﺯﺩ. ﻭﻗﺘﯽﺑﻪﺑﺎﺟﻪ ﺭﺳﯿﺪﻧﺪ،ﻣﺘﺼﺪﯼﺑﺎﺟﻪ ﺍﺯ ﭘﺪﺭﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩﭘﺮﺳﯿﺪ:ﭼﻨﺪﻋﺪﺩﺑﻠﯿﻂ ﻣﯽﺧﻮﺍﻫﯿﺪ؟ ﭘﺪﺭﺟﻮﺍﺏﺩﺍﺩ:ﻟﻄﻔﺎًﺷﺶﺑﻠﯿﻂﺑﺮﺍﯼ ﺑﭽﻪﻫﺎ ﻭ ﺩﻭ ﺑﻠﯿﻂ ﺑﺮﺍﯼ ﺑﺰﺭﮔﺴﺎﻻﻥ. ﻣﺘﺼﺪﯼ ﺑﺎﺟﻪ، ﻗﯿﻤﺖ ﺑﻠﯿﻂ ﻫﺎ ﺭﺍ ﮔﻔﺖ. ﭘﺪﺭﺑﻪﺑﺎﺟﻪﻧﺰﺩﯾﮑﺘﺮﺷﺪﻭﺑﻪﺁﺭﺍﻣﯽ ﭘﺮﺳﯿﺪ:ﺑﺒﺨﺸﯿﺪ، ﮔﻔﺘﯿﺪ ﭼﻪ ﻗﺪﺭ؟ ﻣﺘﺼﺪﯼﺑﺎﺟﻪﺩﻭﺑﺎﺭﻩﻗﯿﻤﺖﺑﻠﯿﻂﻫﺎﺭﺍ ﺗﮑﺮﺍﺭ ﮐﺮﺩ. ﭘﺪﺭﻭﻣﺎﺩﺭﺑﭽﻪﻫﺎﺑﺎﻧﺎﺭﺍﺣﺘﯽﺯﻣﺰﻣﻪ ﻣﯽﮐﺮﺩﻧﺪ،ﻣﻌﻠﻮﻡﺑﻮﺩﮐﻪﻣﺮﺩﭘﻮﻝ ﮐﺎﻓﯽﻫﻤﺮﺍﻩﻧﺪﺍﺷﺖ؛ﺣﺘﻤﺎًﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﺮﺩﮐﻪﺑﻪﺑﭽﻪﻫﺎﯼﮐﻮﭼﮑﺶﭼﻪ ﺟﻮﺍﺑﯽ ﺑﺪﻫﺪ. ﻧﺎﮔﻬﺎﻥﭘﺪﺭﻡﺩﺳﺖ ﺩﺭﺟﯿﺒﺶ ﺑﺮﺩﻭ ﯾﮏ ﺍﺳﮑﻨﺎﺱﺑﯿﺴﺖﺩﻻﺭﯼﺑﯿﺮﻭﻥﺁﻭﺭﺩﻭ ﺭﻭﯼﺯﻣﯿﻦﺍﻧﺪﺍﺧﺖ.ﺑﻌﺪﺧﻢﺷﺪ،ﭘﻮﻝ ﺭﺍﺍﺯﺯﻣﯿﻦ ﺑﺮﺩﺍﺷﺖ،ﺑﻪﺷﺎﻧﻪ ﻣﺮﺩﺯﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ:ﺑﺒﺨﺸﯿﺪﺁﻗﺎ،ﺍﯾﻦﭘﻮﻝﺍﺯﺟﯿﺐ ﺷﻤﺎﺍﻓﺘﺎﺩ!ﻣﺮﺩﮐﻪﻣﺘﻮﺟﻪﻣﻮﺿﻮﻉ ﺷﺪﻩﺑﻮﺩ،ﻫﻤﺎﻥﻃﻮﺭﮐﻪﺍﺷﮏﺩﺭ ﭼﺸﻤﺎﻧﺶﺣﻠﻘﻪﺯﺩﻩﺑﻮﺩ،ﮔﻔﺖ: ﻣﺘﺸﮑﺮﻡ ﺁﻗﺎ

تاریخ: یک شنبه 12 آذر 1391برچسب:داستان کوتاه,داستان عاشقانه,داستان ادبی,داستان واقعی,داستان آموزنده,داستان طنز,داستانهای کوتاه,

ﻟﺌﻮﻧﺎﺭﺩﻭﺩﺍﻭﻳﻨﭽﻲﻫﻨﮕﺎﻡﻛﺸﻴﺪﻥ ﺗﺎﺑﻠﻮﻱﺷﺎﻡﺁﺧﺮﺩﭼﺎﺭﻣﺸﻜﻞﺑﺰﺭﮔﻲ ﺷﺪ:ﻣﻲﺑﺎﻳﺴﺖﻧﻴﻜﻲﺭﺍﺑﻪﺷﻜﻞ ﻋﻴﺴﻲﻭﺑﺪﻱﺭﺍﺑﻪﺷﻜﻞﻳﻬﻮﺩﺍ،ﺍﺯ ﻳﺎﺭﺍﻥﻣﺴﻴﺢﻛﻪﻫﻨﮕﺎﻡﺷﺎﻡﺗﺼﻤﻴﻢ ﮔﺮﻓﺖﺑﻪﺍﻭﺧﻴﺎﻧﺖﻛﻨﺪ،ﺗﺼﻮﻳﺮ ﻣﻲﻛﺮﺩ.ﻛﺎﺭﺭﺍﻧﻴﻤﻪﺗﻤﺎﻡﺭﻫﺎﻛﺮﺩﺗﺎ ﻣﺪﻝﻫﺎﻱ ﺁﺭﻣﺎﻧﻴﺶ ﺭﺍ ﭘﻴﺪﺍ ﻛﻨﺪ. ﺭﻭﺯﻱﺩﺭﻳﻚﻣﺮﺍﺳﻢﻫﻤﺴﺮﺍﻳﻲ، ﺗﺼﻮﻳﺮﻛﺎﻣﻞﻣﺴﻴﺢﺭﺍﺩﺭﭼﻬﺮﻩﻳﻜﻲ ﺍﺯﺁﻥﺟﻮﺍﻧﺎﻥﻫﻤﺴﺮﺍﻳﺎﻓﺖ.ﺟﻮﺍﻥﺭﺍ ﺑﻪﻛﺎﺭﮔﺎﻫﺶﺩﻋﻮﺕﻛﺮﺩﻭﺍﺯ ﭼﻬﺮﻩﺍﺵﺍﺗﻮﺩﻫﺎﻭﻃﺮﺡﻫﺎﻳﻲ ﺑﺮﺩﺍﺷﺖ. ﺳﻪﺳﺎﻝﮔﺬﺷﺖ.ﺗﺎﺑﻠﻮﺷﺎﻡﺁﺧﺮﺗﻘﺮﻳﺒﺄ ﺗﻤﺎﻡ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ؛ ﺍﻣﺎ ﺩﺍﻭﻳﻨﭽﻲ ﻫﻨﻮﺯ ﺑﺮﺍﻱ ﻳﻬﻮﺩﺍﻣﺪﻝﻣﻨﺎﺳﺒﻲﭘﻴﺪﺍﻧﻜﺮﺩﻩﺑﻮﺩ. ﻛﺎﺭﺩﻳﻨﺎﻝﻣﺴﺌﻮﻝﻛﻠﻴﺴﺎﻛﻢﻛﻢﺑﻪﺍﻭ ﻓﺸﺎﺭﻣﻲﺁﻭﺭﺩﻛﻪﻧﻘﺎﺷﻲﺩﻳﻮﺍﺭﻱﺭﺍ ﺯﻭﺩﺗﺮ ﺗﻤﺎﻡ ﻛﻨﺪ. ﻧﻘﺎﺵﭘﺲﺍﺯﺭﻭﺯﻫﺎﺟﺴﺘﺠﻮ،ﺟﻮﺍﻥ ﺷﻜﺴﺘﻪﻭﮊﻧﺪﻩﭘﻮﺵﻭﻣﺴﺘﻲﺭﺍﺩﺭ ﺟﻮﻱﺁﺑﻲﻳﺎﻓﺖ.ﺑﻪﺯﺣﻤﺖﺍﺯ ﺩﺳﺘﻴﺎﺭﺍﻧﺶﺧﻮﺍﺳﺖﺍﻭﺭﺍﺗﺎﻛﻠﻴﺴﺎ ﺑﻴﺎﻭﺭﻧﺪ،ﭼﻮﻥﺩﻳﮕﺮﻓﺮﺻﺘﻲﺑﺮﺍﻱ ﻃﺮﺡ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻦ ﻧﺪﺍﺷﺖ. ﮔﺪﺍﺭﺍﻛﻪﺩﺭﺳﺖﻧﻤﻲﻓﻬﻤﻴﺪﭼﻪﺧﺒﺮ ﺍﺳﺖ،ﺑﻪﻛﻠﻴﺴﺎ ﺁﻭﺭﺩﻧﺪ:ﺩﺳﺘﻴﺎﺭﺍﻥ ﺳﺮﭘﺎ ﻧﮕﻪﺍﺵﺩﺍﺷﺘﻨﺪﻭﺩﺭﻫﻤﺎﻥﻭﺿﻊ، ﺩﺍﻭﻳﻨﭽﻲﺍﺯﺧﻄﻮﻁﺑﻲﺗﻘﻮﺍﻳﻲ،ﮔﻨﺎﻩﻭ ﺧﻮﺩﭘﺮﺳﺘﻲﻛﻪﺑﻪﺧﻮﺑﻲﺑﺮﺁﻥﭼﻬﺮﻩ ﻧﻘﺶ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ، ﻧﺴﺨﻪ ﺑﺮﺩﺍﺭﻱ ﻛﺮﺩ. ﻭﻗﺘﻲﻛﺎﺭﺵﺗﻤﺎﻡﺷﺪ،ﮔﺪﺍ،ﻛﻪﺩﻳﮕﺮ ﻣﺴﺘﻲﻛﻤﻲﺍﺯﺳﺮﺵﭘﺮﻳﺪﻩﺑﻮﺩ، ﭼﺸﻢﻫﺎﻳﺶﺭﺍﺑﺎﺯﻛﺮﺩﻭﻧﻘﺎﺷﻲﭘﻴﺶ ﺭﻭﻳﺶﺭﺍﺩﻳﺪﻭﺑﺎﺁﻣﻴﺰﻩﺍﻱﺍﺯﺷﮕﻔﺘﻲ ﻭﺍﻧﺪﻭﻩﮔﻔﺖ:»ﻣﻦﺍﻳﻦﺗﺎﺑﻠﻮﺭﺍﻗﺒﻸ ﺩﻳﺪﻩﺍﻡ«! ﺩﺍﻭﻳﻨﭽﻲ ﺑﺎ ﺗﻌﺠﺐ ﭘﺮﺳﻴﺪ:»ﻛﻲ؟« ﺳﻪ ﺳﺎﻝ ﻗﺒﻞ، ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﺁﻧﻜﻪ ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰﻡ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺑﺪﻫﻢ.ﻣﻮﻗﻌﻲ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻳﻚ ﮔﺮﻭﻩ ﻫﻤﺴﺮﺍﻳﻲ ﺁﻭﺍﺯ ﻣﻲﺧﻮﺍﻧﺪﻡ، ﺯﻧﺪﮔﻲ ﭘﺮ ﺭﻭﻳﺎﻳﻲ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﻭ ﻫﻨﺮﻣﻨﺪﻱ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺩﻋﻮﺕ ﻛﺮﺩ ﺗﺎ ﻣﺪﻝ ﻧﻘﺎﺷﻲ ﭼﻬﺮﻩ ﻋﻴﺴﻲ ﺷﻮﻡ«!!!!

تاریخ: یک شنبه 12 آذر 1391برچسب:داستان کوتاه,داستان عاشقانه,داستان ادبی,داستان واقعی,داستان آموزنده,داستان طنز,داستانهای کوتاه,

ﭘﺪﺭﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪﻣﻲﺧﻮﺍﻧﺪ.ﺍﻣﺎﭘﺴﺮ ﻛﻮﭼﻜﺶﻣﺪﺍﻡﻣﺰﺍﺣﻤﺶﻣﻲ ﺷﺪ.ﺣﻮﺻﻠﻪﻱﭘﺪﺭﺳﺮﺭﻓﺖﻭﺻﻔﺤﻪ ﺍﻱﺍﺯﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪﺭﺍﻛﻪﻧﻘﺸﻪﻱﺟﻬﺎﻥ ﺭﺍ ﻧﻤﺎﻳﺶﻣﻲﺩﺍﺩ-ﺟﺪﺍﻭﻗﻄﻌﻪﻗﻄﻌﻪ ﻛﺮﺩ ﻭ ﺑﻪ ﭘﺴﺮﺵ ﺩﺍﺩ. ﺑﻴﺎ!ﻛﺎﺭﻱﺑﺮﺍﻳﺖﺩﺍﺭﻡ.ﻳﻚﻧﻘﺸﻪﻱ ﺩﻧﻴﺎﺑﻪ ﺗﻮ ﻣﻲ ﺩﻫﻢ.ﺑﺒﻴﻨﻢ ﻣﻲ ﺗﻮﺍﻧﻲ ﺁﻥ ﺭﺍﺩﻗﻴﻘﺎﻫﻤﺎﻥﻃﻮﺭﻛﻪﻫﺴﺖ ﺑﭽﻴﻨﻲ ؟ ﻭﺩﻭﺑﺎﺭﻩﺳﺮﺍﻍﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪﺍﺵﺭﻓﺖ.ﻣﻲ ﺩﺍﻧﺴﺖﭘﺴﺮﺵﺗﻤﺎﻡﺭﻭﺯﮔﺮﻓﺘﺎﺭﺍﻳﻦ ﻛﺎﺭﺍﺳﺖ.ﺍﻣﺎﻳﻚﺭﺑﻊﺳﺎﻋﺖﺑﻌﺪ ﭘﺴﺮﻙ ﺑﺎ ﻧﻘﺸﻪ ﻱ ﻛﺎﻣﻞ ﺑﺮﮔﺸﺖ. ﭘﺪﺭﺑﺎﺗﻌﺠﺐﭘﺮﺳﻴﺪ":ﻣﺎﺩﺭﺕﺑﻪﺗﻮ ﺟﻐﺮﺍﻓﻲ ﻳﺎﺩ ﺩﺍﺩﻩ؟" ﭘﺴﺮﺟﻮﺍﺏﺩﺍﺩ":ﺟﻐﺮﺍﻓﻲﺩﻳﮕﺮ ﭼﻴﺴﺖ؟" ﭘﺪﺭﭘﺮﺳﻴﺪ":ﭘﺲﭼﮕﻮﻧﻪﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻲﺍﻳﻦ ﻧﻘﺸﻪ ﻱ ﺩﻧﻴﺎ ﺭﺍ ﺑﭽﻴﻨﻲ؟" ﭘﺴﺮ ﮔﻔﺖ":ﺍﺗﻔﺎﻗﺎ ﭘﺸﺖ ﻫﻤﻴﻦ ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺼﻮﻳﺮﻱ ﺍﺯ ﻳﻚ ﺁﺩﻡ ﺑﻮﺩ.ﻭﻗﺘﻲ ﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻢ ﺁﻥ ﺁﺩﻡ ﺭﺍ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺑﺴﺎﺯﻡ ﺩﻧﻴﺎ ﺭﺍ ﻫﻢ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺳﺎﺧﺘﻢ".

تاریخ: یک شنبه 12 آذر 1391برچسب:داستان کوتاه,داستان عاشقانه,داستان ادبی,داستان واقعی,داستان آموزنده,داستان طنز,داستانهای کوتاه,

ﺭﺍﺑﺮﺕﺩﺍﯾﻨﺲﺯﻭ-ﻗﻬﺮﻣﺎﻥﻣﺸﻬﻮﺭ ﻭﺭﺯﺵﮔﻠﻒﺁﺭﮊﺍﻧﺘﯿﻦﺯﻣﺎﻧﯽﺩﺭﯾﮏ ﻣﺴﺎﺑﻘﻪﻣﻮﻓﻖﺷﺪﻣﺒﻠﻎﺯﯾﺎﺩﯼﭘﻮﻝ ﺑﺮﻧﺪﻩ ﺷﻮﺩ. ﺩﺭﭘﺎﯾﺎﻥ ﻣﺮﺍﺳﻢ ﻭ ﭘﺲ ﺍﺯ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺟﺎﯾﺰﻩ ﺯﻧﯽﺑﺴﻮﯼﺍﻭﺩﻭﯾﺪﻭﺑﺎﺗﻀﺮﻉﻭ ﺯﺍﺭﯼ ﺍﺯﺍﻭﺧﻮﺍﺳﺖﺗﺎﭘﻮﻟﯽﺑﻪﺍﻭﺑﺪﻫﺪﺗﺎ ﺑﺘﻮﺍﻧﺪﮐﻮﺩﮎﺑﯿﻤﺎﺭﺵﺭﺍﺍﺯﻣﺮﮒ ﻧﺠﺎﺕ ﺩﻫﺪ.ﺯﻥﮔﻔﺖﮐﻪﻫﯿﭻﭘﻮﻟﯽﺑﺮﺍﯼ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖﻫﺰﯾﻨﻪﺩﺭﻣﺎﻥﻧﺪﺍﺭﺩﻭﺍﮔﺮ ﺭﺍﺑﺮﺕﺑﻪﺍﻭﮐﻤﮏﻧﮑﻨﺪﮐﻮﺩﮐﺶ ﺍﺯﺩﺳﺖﺧﻮﺍﻫﺪﺭﻓﺖ.ﻗﻬﺮﻣﺎﻥﮔﻠﻒ ﺩﺭﻧﮓ ﻧﮑﺮﺩ ﻭ ﺗﻤﺎﻡ ﭘﻮﻝ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺯﻥ ﺩﺍﺩ. ﻫﻔﺘﻪﺑﻌﺪﯾﮑﯽﺍﺯﻣﻘﺎﻣﺎﺕﺍﻧﺠﻤﻦ ﮔﻠﻒﺑﻪﺭﺍﺑﺮﺕﮔﻔﺖ:ﺳﺎﺩﻩﻟﻮﺡﺧﺒﺮ ﺟﺎﻟﺒﯽ ﺑﺮﺍﺕ ﺩﺍﺭﻡ! ﺁﻥﺯﻥﺍﺻﻼًﺑﭽﻪﻣﺮﯾﻀﯽﻧﺪﺍﺷﺘﻪﮐﻪ ﻫﯿﭻ،ﺣﺘﯽﺍﺯﺩﻭﺍﺝﻫﻢﻧﮑﺮﺩﻩ.ﺍﻭﻥﺑﻪ ﺗﻮ ﮐﻠﮏ ﺯﺩﻩ ﺩﻭﺳﺖ ﻣﻦ! ﺭﺍﺑﺮﺕ ﺑﺎ ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﯽ ﺟﻮﺍﺏ ﺩﺍﺩ" :ﺧﺪﺍ ﺭﻭ ﺷﮑﺮ!ﭘﺲ ﻫﯿﭻ ﮐﻮﺩﮐﯽ ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﻣﺮﮒ ﻧﺒﻮﺩﻩ!ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﺧﯿﻠﯽ ﻋﺎﻟﯿﻪ

تاریخ: یک شنبه 12 آذر 1391برچسب:داستان کوتاه,داستان عاشقانه,داستان ادبی,داستان واقعی,داستان آموزنده,داستان طنز,داستانهای کوتاه,

ﻛﻮﻫﻨﻮﺭﺩﻱﻣﻲﺧﻮﺍﺳﺖﺑﻪﻗﻠﻪﺍﯼ ﺑﻠﻨﺪﯼﺻﻌﻮﺩﻛﻨﺪ.ﭘﺲﺍﺯﺳﺎﻝﻫﺎ ﺗﻤﺮﻳﻦﻭﺁﻣﺎﺩﮔﻲ،ﺳﻔﺮﺵﺭﺍﺁﻏﺎﺯ ﻛﺮﺩ.ﺑﻪﺻﻌﻮﺩﺵﺍﺩﺍﻣﻪﺩﺍﺩﺗﺎﺍﻳﻦﻛﻪ ﻫﻮﺍﻛﺎﻣﻼﺗﺎﺭﻳﻚﺷﺪ.ﺑﻪﺟﺰﺗﺎﺭﻳﻜﻲ ﻫﻴﭻﭼﻴﺰﺩﻳﺪﻩﻧﻤﻲﺷﺪ.ﺳﻴﺎﻫﻲﺷﺐ ﻫﻤﻪﺟﺎﺭﺍﭘﻮﺷﺎﻧﺪﻩﺑﻮﺩﻭﻣﺮﺩ ﻧﻤﻲﺗﻮﺍﻧﺴﺖﭼﻴﺰﻱﺑﺒﻴﻨﺪﺣﺘﻲﻣﺎﻩﻭ ﺳﺘﺎﺭﻩﻫﺎﭘﺸﺖﺍﻧﺒﻮﻫﻲﺍﺯﺍﺑﺮﭘﻨﻬﺎﻥ ﺷﺪﻩﺑﻮﺩﻧﺪ.ﻛﻮﻫﻨﻮﺭﺩﻫﻤﺎﻥﻃﻮﺭﻛﻪ ﺩﺍﺷﺖﺑﺎﻻ ﻣﻲﺭﻓﺖ،ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻲﻛﻪ ﭼﻴﺰﻱ ﺑﻪﻓﺘﺢﻗﻠﻪﻧﻤﺎﻧﺪﻩ ﺑﻮﺩ،ﭘﺎﻳﺶﻟﻴﺰ ﺧﻮﺭﺩ ﻭﺑﺎﺳﺮﻋﺖﻫﺮﭼﻪﺗﻤﺎﻡﺗﺮﺳﻘﻮﻁ ﻛﺮﺩ.ﺳﻘﻮﻁﻫﻤﭽﻨﺎﻥﺍﺩﺍﻣﻪﺩﺍﺷﺖﻭ ﺍﻭﺩﺭﺁﻥﻟﺤﻈﺎﺕﺳﺮﺷﺎﺭﺍﺯﻫﺮﺍﺱ، ﺗﻤﺎﻣﻲﺧﺎﻃﺮﺍﺕﺧﻮﺏﻭﺑﺪﺯﻧﺪﮔﻲﺍﺵ ﺭﺍﺑﻪﻳﺎﺩﻣﻲﺁﻭﺭﺩ.ﺩﺍﺷﺖﻓﻜﺮﻣﻲﻛﺮﺩ ﭼﻘﺪﺭﺑﻪﻣﺮﮒﻧﺰﺩﻳﻚﺷﺪﻩﺍﺳﺖﻛﻪ ﻧﺎﮔﻬﺎﻥﺩﻧﺒﺎﻟﻪ ﻃﻨﺎﺑﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺩﻭﺭ ﻛﻤﺮﺵ ﺣﻠﻘﻪﺧﻮﺭﺩﻩﺑﻮﺩﺑﻴﻦﺷﺎﺧﻪﻫﺎﯼ ﺩﺭﺧﺘﯽﺩﺭﺷﻴﺐﮐﻮﻩﮔﻴﺮﮐﺮﺩﻭﻣﺎﻧﻊ ﺍﺯﺳﻘﻮﻁﻛﺎﻣﻠﺶﺷﺪ.ﺩﺭﺁﻥﻟﺤﻈﺎﺕ ﺳﻨﮕﻴﻦﺳﻜﻮﺕ،ﮐﻪﻫﻴﭻﺍﻣﻴﺪﯼ ﻧﺪﺍﺷﺖﺍﺯﺗﻪ ﺩﻝﻓﺮﻳﺎﺩ ﺯﺩ:ﺧﺪﺍﻳﺎ ﻛﻤﻜﻢ ﻛﻦ! ﻧﺪﺍﻳﻲﺍﺯﺩﻝﺁﺳﻤﺎﻥﭘﺎﺳﺦﺩﺍﺩﺍﺯﻣﻦ ﭼﻪ ﻣﻲﺧﻮﺍﻫﻲ؟ !ﻧﺠﺎﺗﻢ ﺑﺪﻩ ﺧﺪﺍﯼ ﻣﻦ- ﺁﻳﺎ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺩﺍﺭﻱ؟ .ﺁﺭﻱ.ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺩﺍﺷﺘﻪﺍﻡ- .ﭘﺲﺁﻥﻃﻨﺎﺏﺩﻭﺭﻛﻤﺮﺕﺭﺍﭘﺎﺭﻩﻛﻦ ﻛﻮﻫﻨﻮﺭﺩﻭﺣﺸﺖﻛﺮﺩ.ﭘﺎﺭﻩﺷﺪﻥ ﻃﻨﺎﺏﻳﻌﻨﻲﺳﻘﻮﻁﺑﻲﺗﺮﺩﻳﺪﺍﺯﻓﺮﺍﺯ ﻛﻴﻠﻮﻣﺘﺮﻫﺎ ﺍﺭﺗﻔﺎﻉ. ﮔﻔﺖ:ﺧﺪﺍﻳﺎﻧﻤﻲﺗﻮﺍﻧﻢ ﺧﺪﺍﮔﻔﺖ:ﺁﻳﺎﺑﻪﮔﻔﺘﻪﻣﻦﺍﻳﻤﺎﻥ ﻧﺪﺍﺭﻱ؟ ﻛﻮﻫﻨﻮﺭﺩﮔﻔﺖ:ﺧﺪﺍﻳﺎﻧﻤﻲﺗﻮﺍﻧﻢ. ﻧﻤﻲﺗﻮﺍﻧﻢ. ﺭﻭﺯ ﺑﻌﺪ، ﮔﺮﻭﻩ ﻧﺠﺎﺕ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﺩﺍﺩ ﻛﻪ ﺟﺴﺪ ﻣﻨﺠﻤﺪ ﺷﺪﻩ ﻳﻚ ﻛﻮﻫﻨﻮﺭﺩ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻲ ﭘﻴﺪﺍ ﺷﺪﻩ ﻛﻪ ﻃﻨﺎﺑﻲ ﺑﻪ ﺩﻭﺭ ﻛﻤﺮﺵ ﺣﻠﻘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺗﻨﻬﺎ ﺩﻭ ﻣﺘﺮ ﺑﺎ ﺯﻣﻴﻦ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺩﺍﺷﺖ...

تاریخ: یک شنبه 12 آذر 1391برچسب:داستان کوتاه,داستان عاشقانه,داستان ادبی,داستان واقعی,داستان آموزنده,داستان طنز,داستانهای کوتاه,

"ﺟﺎﻥ ﺑﻼ ﻧﮑﺎﺭﺩ"ﺍﺯ ﺭﻭﻱ ﻧﻴﮑﻤﺖ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ.ﻟﺒﺎﺱ ﺍﺭﺗﺸﻲ ﺍﺵ ﺭﺍ ﻣﺮﺗﺐ ﮐﺮﺩ ﻭﺑﻪ ﺗﻤﺎﺷﻲ ﺍﻧﺒﻮﻩ ﺟﻤﻌﻴﺖ ﮐﻪ ﺭﺍﻩ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻣﻴﺎﻥ ﺍﻳﺴﺘﮕﺎﻩ ﺑﺰﺭﮒ ﻣﺮﮐﺰﻱ ﭘﻴﺶ ﻣﻲ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺷﺪ.ﺍﻭ ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺩﺧﺘﺮﻱ ﻣﻲ ﮔﺸﺖ ﮐﻪ ﭼﻬﺮﻩ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻫﺮﮔﺰ ﻧﺪﻳﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺍﻣﺎ ﻗﻠﺒﺶ ﺭﺍ ﻣﻲ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺩﺧﺘﺮﻱ ﺑﺎ ﻳﮏ ﮔﻞ ﺳﺮﺥ.ﺍﺯ ﺳﻴﺰﺩﻩ ﻣﺎﻩ ﭘﻴﺶ ﺩﻟﺒﺴﺘﮕﻲ ﺍﺵ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺁﻏﺎﺯ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ.ﺍﺯ ﻳﮏ ﮐﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪ ﻣﺮﮐﺰﻱ ﻓﻠﻮﺭﻳﺪﺍ ﺑﺎ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻦ ﮐﺘﺎﺑﻲ ﺍﺯ ﻗﻔﺴﻪ ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺷﻴﻔﺘﻪ ﻭ ﻣﺴﺤﻮﺭ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ.ﺍﻣﺎ ﻧﻪ ﺷﻴﻔﺘﻪ ﮐﻠﻤﺎﺕ ﮐﺘﺎﺏ ﺑﻠﮑﻪ ﺷﻴﻔﺘﻪ ﻳﺎﺩﺩﺍﺷﺖ ﻫﺎﻳﻲ ﺑﺎ ﻣﺪﺍﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺣﺎﺷﻴﻪ ﺻﻔﺤﺎﺕ ﺁﻥ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﻣﻲ ﺧﻮﺭﺩ...¤¤¤¤بقیه داستان در ادامه مطلب¤¤¤¤

ادامه مطلب...

تاریخ: یک شنبه 12 آذر 1391برچسب:داستان کوتاه,داستان عاشقانه,داستان ادبی,داستان واقعی,داستان آموزنده,داستان طنز,داستانهای کوتاه,

ﺩﯾﺮﻭﺯ ﻫﻤﮑﺎﺭﻡ ﮐﻪ ﺧﺎﻧﻢ ﻫﺴﺖ ﻭ ﺗﻘﺮﯾﺒﺎ40ﺳﺎﻝ ﺳﻦ ﺩﺍﺭ ﻩ ﺑﺎ ﺧﻨﺪﻩ ﺑﻬﻢ ﮔﻔﺖ ﺁﻗﺎﯼ ﻣﻬﻨﺪﺱ ﻧﺘﻮﻧﺴﺘﻢ ﺑﻬﺘﻮﻥ ﻧﮕﻢ ﻣﻮﻫﺎﺗﻮﻥ ﺳﯿﺦ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺧﯿﻠﯽ ﺧﻨﺪﻩ ﺩﺍﺭ ﺷﺪﯾﻦ.ﻣﻨﻢ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﺑﺎ ﻣﻮﻫﺎﻡ ﻭﺭ ﻣﯿﺮﻓﺘﻢ ﺩﯾﺪﻡ ﺑﻨﺪﻩ ﺧﺪﺍﯾﯽ ﺍﻭﻣﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺍﻧﮕﺸﺖ ﮔﻔﺖ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﺭﻭ ﻣﯿﮕﻢ ﺩﺭ ﻫﻤﯿﻦ ﻟﺤﻈﻪ ﺧﺎﻧﻤﻢ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺗﻨﻬﺎ ﺷﻌﺮ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ ﻋﻤﺮﻡﻫﻨﻮﺯ ﺍﺯﻡ ﺷﺎﮐﯽ ﺑﻮﺩ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﭘﺴﺮ ﮔﻠﻢ ﻭﺍﺭﺩ ﺍﺗﺎﻕ ﺷﺪ ﻭ...ﻫﻔﺖ ﺛﺎﻧﯿﻪ ﺑﻌﺪ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺍﻧﮕﺸﺖ ﻫﻤﮑﺎﺭﻡ ﺭﻭﯼ ﮐﻠﻢ ﺧﺸﮏ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺍﺗﺎﻕ ﺭﻭ ﺑﻪ ﻣﻘﺼﺪ ﻣﻨﺰﻝ ﺗﺮﮎ ﮐﺮﺩ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺻﺒﺢ ﺩﺍﺷﺘﻢaftershave ﻣﯿﺰﺩﻡ پسرم ﺍﻃﺮﺍﻓﻢ ﻣﯿﻠﻮﻟﯿﺪ ﺧﺎﻧﻤﻢ ﺑﺎ ﺻﺪﺍﯼ ﺑﻠﻨﺪ ﻣﯿﮕﻪ:ﻣﺎﻣﺎﻥ ﺑﯿﺎ ﮐﻨﺎﺭ ﻣﺰﺍﺣﻢ ﺧﺎﻧﻢ ﺳﺎﻻﺭﯼ ﻧﺸﻮ........... ﺍﻻﻥ ﯾﮏ ﻗﺴﻤﺖ ﺍﺯ ﺻﻮﺭﺗﺶ aftershaveﻧﻤﯿﺨﻮﺭﻩ ﺧﺎﻧﻢ ﺳﺎﻻﺭﯼ ﺑﻨﺪﻩ ﺧﺪﺍﯾﯽ ﻣﺠﺒﻮﺭ ﻣﯿﺸﻪ ﺍﺯ ﭘﺸﺖ ﻣﯿﺰﺵ ﺑﯿﺎﺩ ﺑﻪ ﺑﺎﺑﺎﺕ ﻧﺸﻮﻥ ﺑﺪﻩ ﮐﺠﺎﯼ ﺻﻮﺭﺗﺶ ﻣﻮﻧﺪﻩ!!! ﺧﻮﺏ ﻣﻦ ﭼﮑﺎﺭ ﮐﻨﻢ ﺯﺧﻢ ﻣﻌﺪﻩ ﮔﺮﻓﺘﻢ ﺍﺯ ﺑﺲ ﭘﯿﺘﺰﺍ ﺧﻮﺭﺩﻡ..................ﯾﻌﻨﯽ ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﺑﺎﯾﺪ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺑﺪﻡ ﻧﻪ............................................. ﺷﺎﻧﺴﻪ ﻣﺎ ﺩﺍﺭﯾﻢ؟؟؟؟؟؟؟؟ ﺑﯿﭽﺎﺭﻩ ﺧﺎﻧﻢ ﺳﺎﻻﺭﯼ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺛﻮﺍﺏ ﮐﻨﻪ ﺩﺍﻏﻮﻥ ﺷﺪ ﻟﻪ ﻟﻪ

تاریخ: شنبه 11 آذر 1391برچسب:داستان طنز,مطالب طنز,خاطرات خنده دار,

ﻣﺎﺩﺭﻡ ﺍﻭﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﭘﻴﺸﻢ که ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ نت رو ﻳﺎﺩ ﺑﮕﻴﺮﻩ ﻣﻨﻢ ﻣﻨﺘﻈﺮﺵ ﺑﻮﺩﻡ ﺍﻭﻣﺪﻭ ﺷﺎﺭﮊﺭ ﻟﺒﺘﺎﺑﻮ ﻭﺻﻞ ﻛﺮﺩ(ﺷﺎﺭﮊش کم بود)ﻣﻨﻢ ﻟﺐ ﺗﺎﺑﻮ ﺭﻭﺷﻦ ﻛﺮﺩﻡ ﺑﻌﺪ ﺩﻳﺪﻡ ﻛﺎﻧﻜﺖ ﻧﻤﻴﺸﻪ ﺣﺎﻻ ﻫﺮﭼﻲ ﻭﺭ ﻣﻴﺮﻡ ﺑﺎﺵ ﻫﺮﻛﺎﺭﻳﺶ ﻣﻴﻜﻨﻢ ﺩﺭست ﺑﺸﻮ ﻧﻲ ﺍﺻﻦ ﺍﺳﻢ ﻣﻮﺩﻣﻢ ﭘﻴﺪﺍ ﻧﻤﻴﺸﺪ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻛﻠﻲ ﻛﻠﻨﺠﺎﺭ ﺭﻓﺘﻦ ﺩﻳﺪﻡ ﻣﺎﺩﺭﻡ ﻧﺎﺑﻐﻢ ﺳﻴﻢ ﻣﻮﺩﻣﻮ ﻛﻨﺪﻩ ﺟﺎﺵ ﺷﺎﺭﮊﺭ ﻟﺒﺘﺎﺑﻮ ﻭﺻﻞ ﻛﺮﺩﻩ|: ﻣﻨﻢ ﺍﺻﻦ ﺏ ﺭﻭ ﺧﻮﺩﻡ ﻧﻴﺎﻭﺭﺩﻡ--- ﻣﺪﻳﻮﻥ ﺑﺎﺷﻴﻦ ﻓﻚ ﻛﻨﻴﻦ ﺍز ﺧﻨﺪﻩ ﻣﭽﺎﻟﻪ ﺷﺪﻡ((:

تاریخ: شنبه 11 آذر 1391برچسب:خاطرات طنز,خاطرات خنده دار,

ﻯ ﭘﺴﺮ ﺩﺍیی ﺩﺍﺭﻡ5ﺳﺎﻟﺸﻪ ﻣﺎﺷﺎﻻ ﺩیوﺍﺭ ﺭﺍﺳﺘﻮ یوﺭﺗﻤﻪ میرﻩ ﺑﺎﻻ ﻭﺍﺳﺶ ﻯ ﮐﺎﺭﺗﻮﻥ ﮔﺬﺍﺷﺘﻢ نیگا ﮐﻨﻪ,ﻭﺳﻂ ﮐﺎﺭﺗﻮﻥ ﻯ ﺳﻮﺍﻟﻰ ﺍﺯ ﻣﺎﺩﺭ ﺑﻨﺪﻩ ﮐﻪ ﻋﻤﺸﻮﻥ ﺑﺎﺷﻦ ﭘﺮسیدﻩ ﻣﺎﺩﺭ ﺑﻨﺪﻡ ﭼﻮﻥ ﺳﺮﺵ ﮔﺮﻡ ﮐﺎﺭ ﺧﻮﺩﺵ ﺑﻮﺩ ﻓﻘﻂ ﻯ ﺳﺮ ﺗﮑﻮﻥ میدﻩ ﮐﻪ ینی ﺍﺭﻩ ﻓﺴﻘﻠﻰ ﺑﺮﮔﺸﺘﻪ ﺯیر ﻟﺐ ﻏﺮﻏﺮ میکنه میگه:ﺍﻧﮕﺎﺭ ﻧمیتوﻧﻪ ﺣﺮﻑ ﺑﺰﻧﻪ,ﺧﺪﺍ ﺑﻬﺖ ﺯﺑﻮﻥ ﺩﺍﺩﻩ ﮐﻪ ﮐﻠﻪ ﺑﻪ ﺍﻭﻥ ﮔﻨﺪﮔﻰ ﺭﻭ ﺗﮑﻮﻥ ﻧﺪﻯ!!!ﺣﺎﻻ ﻣﻦ ﻣﻮﻧﺪﻡ ﺑﺨﻨﺪﻡ یا ﺩﻋﻮﺍﺵ ﮐﻨﻢ ﻣﻦ((((: ﺑﺎﺯﻡ ﻣﻦ|: ﻣﺎﻣﺎﻧﻢ@: ﺩﻫﻪ ﻫﺸﺘﺎﺩﻯ ﺟﻤﺎﻋﺖ(((((((: یه ﭼﻰ ﻓﺮﺍﺗﺮ ﺍ ﮔﻮﺩﺯیلاﻥ!

تاریخ: شنبه 11 آذر 1391برچسب:,

ﻋﺎﻗﺎ ﻣﻦ ﺑﭽﻪ ﮎ ﺑﻮﺩﻡ ﯾﻪ ﻋﺎﺩﺕ ﺑﺪ ﺩﺍﺷﺘﻢ. ﻫﺮﺟﺎ ﻣﺒﺮﻓﺘﻢw.cﺟﺎﯼ ﺍﯾﻦ ﺑﺮﭼﺴﺒﺎﯼ ﺷﯿﺮ ﺳﺮﺩﻭ ﮔﺮﻣﻮ ﺑﺎﻫﻢ ﻋﻮﺽ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻡ! ﺭﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩﯾﻢ ﻣﺴﺎﻓﺮﺕ ﺭﻭﺯ ﺍﺧﺮ ﺑﻮﺩ ﻣﻨﻢ ﺭﻓﺘﻢ ﻃﺒﻖ ﻣﻌﻤﻮﻝ ﺟﺎﯼ ﺑﺮﭼﺴﺒﺎﺭﻭ ﻋﻮﺽ ﮐﺮﺩﻡ،5ﻣﯿﻦ ﻣﻮﻧﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺣﺮﮐﺖ ﮐﻨﯿﻢ،w.cﻻﺯﻡ ﺷﺪﻡ ﺑﺪﺭﻗﻢ! ﺑﺎﺑﺎﻡ ﺷﺎﮐﯽ ﺷﺪ ﮐﻪ ﭼﺮﺍ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺩﻗﯿﻘﻪ 90ﻣﯿﭙﺮﯼ ﺗﻮw.cﻭ ﺍﯾﻦ ﺣﺮﻓﺎ..ﺧﻼﺻﻪ ﺍﻧﻘﺪ ﻣﺎﺭﻭ ﺣﻮﻝ ﮐﺮﺩ ﮎ ﯾﺎﺩﻡ ﺭﻓﺖ ﺧﻮﺩﻡ ﺑﺮﭼﺴﺒﺎﺭﻭ ﻋﻮﺽ ﮐﺮﺩﻡ):... ﻫﯿﭽﯽ ﺩﯾﮕﻪ ﭼﺸﺘﻮﻥ ﺭﻭﺯ ﺑﺪ ﻧﺒﯿﻨﻪ..ﺗﺎ ﯾﻪ ﻫﻔﺘﻪ ﻧﻪ ﻣﯿﺘﻮﻧﺴﻢ ﺩﺭﺳﺖ ﺭﺍﻩ ﺑﺮﻡ ﻧﻪ ﺩﺭﺳﺖ ﺑﺸﯿﻨﻢ|: ﺗﺎﺯﻩ ﺷﺒﺎ ﮐﻪ ﻧﻤﯿﺘﻮﻧﺴﻢ ﺑﺨﻮﺍﺑﻢ ﻫﯽ ﻣﯿﻠﻮﻟﯿﺪﻡ ﺑﺎﺑﺎﻡ ﻣﯿﻮﻣﺪ ﭘﺸﺘﻪ ﺩﺭ ﺍﺗﺎﻕ ﺍﺯ ﺩﻭﺭ ﺑﻬﻢ ﻣﯿﺨﻨﺪﯾﺪ): ﺑﻨﻈﺮﺗﻮﻥ ﻣﻨﻮ ﺍﺯ ﺳﺮ ﮐﺪﻭﻡ ﺭﺍﻩ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻦ!؟|:

تاریخ: شنبه 11 آذر 1391برچسب:داستان طنز,خاطرات طنز,خاطرات خنده دار,