ﺭﻭﺯﯼﺑﻮﺩﻭﺭﻭﺯﮔﺎﺭﯼ.ﺩﺭﺩﯾﺎﺭﯼ ﭘﺎﺩﺷﺎﻫﯽﺯﻧﺪﮔﯽﻣﯽﮐﺮﺩ.ﺭﻭﺯﯼﺍﺯ ﺭﺍﻫﯽﻣﯽﮔﺬﺷﺖﻭﻫﯿﺰﻡﺷﮑﻨﯽﺭﺍ ﺩﯾﺪ.ﭘﺎﺩﺷﺎﻩﺑﻪﻫﯿﺰﻡﺷﮑﻦﮔﻔﺖ ﺩﺍﺭﯼ ﭼﻪﮐﺎﺭﻣﯽﮐﻨﯽ؟ﮔﻔﺖ:ﺩﺭﺣﺎﻝ ﺷﮑﺴﺘﻦﻫﯿﺰﻡﻫﺴﺘﻢﺑﺮﺍﯼﺑﻪﺩﺳﺖ ﺁﻭﺭﺩﻥﻣﺨﺎﺭﺝﺯﻧﺪﮔﯿﻢ.ﻫﯿﺰﻡﺷﮑﻦﺑﻪ ﭘﺎﺩﺷﺎﻩﮔﻔﺖ:ﺷﻤﺎﺩﺭﺣﺎﻝﺍﻧﺠﺎﻡﭼﻪ ﮐﺎﺭﯼﻫﺴﺘﯽ؟ﭘﺎﺩﺷﺎﻩﮔﻔﺖ:ﺩﺭﺣﺎﻝ ﭘﺎﺩﺷﺎﻫﯽ. ﻫﯿﺰﻡﺷﮑﻦﻣﻮﺩﺑﺎﻧﻪﺩﺭﭘﺎﺳﺦﮔﻔﺖ:ﺗﺎ ﮐﯽﻣﯽﺧﻮﺍﻫﯽﺑﻪﭘﺎﺩﺷﺎﻫﯽﺍﺩﺍﻣﻪ ﺑﺪﻫﯽ؟ﺁﺧﺮﺭﻭﺯﯼﺑﻪﭘﺎﯾﺎﻥﺧﻮﺍﻫﺪ ﺭﺳﯿﺪ.ﺑﻬﺘﺮﺍﺳﺖﮐﺎﺭﯼﺭﺍﯾﺎﺩﺑﮕﯿﺮﯼﻭ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻣﺘﮑﯽ ﺑﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﻧﺒﺎﺷﯽ. ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﺍﺯ ﻫﯿﺰﻡ ﺷﮑﻦ ﺟﺪﺍ ﺷﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺭﺍﻩ ﺧﻮﺩﺍﺩﺍﻣﻪﺩﺍﺩﻭﺑﻪﺣﺮﻑﻫﺎﯼﻫﯿﺰﻡ ﺷﮑﻦﺧﻮﺏﻓﮑﺮﮐﺮﺩ[[[[[بقیه داستان را در ادامه مطلب دنبال کنید]]]]]

ادامه مطلب...

تاریخ: دو شنبه 27 آذر 1391برچسب:داستان ادبی,داستانک,داستان کوتاه,داستان آموزنده,

ﺍﻓﺴﺮ ﺭﺍﻫﻨﻤﺎﺋﯽ ﯾﻪ ﺁﻗﺎﯾﯽ ﺭﻭ ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ﺳﺮﻋﺖ ﻏﯿﺮﻣﺠﺎﺯ ﻧﮕﻪ ﻣﯽ ﺩﺍﺭﻩ. ﺍﻓﺴﺮ-ﻣﯽ ﺷﻪ ﮔﻮﺍﻫﯿﻨﺎﻣﻪ ﺗﻮﻥ ﺭﻭ ﺑﺒﯿﻨﻢ؟ ﺭﺍﻧﻨﺪﻩ-ﮔﻮﺍﻫﯿﻨﺎﻣﻪ ﻧﺪﺍﺭﻡ.ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﭘﻨﺠﻤﯿﻦ ﺗﺨﻠﻔﻢ ﺑﺎﻃﻠﺶ ﮐﺮﺩﻥ. ﺍﻓﺴﺮ-ﻣﯿﺸﻪ ﮐﺎﺭﺕ ﻣﺎﺷﯿﻨﺘﻮﻥ ﺭﻭ ﺑﺒﯿﻨﻢ؟ -ﺍﯾﻦ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﻣﻦ ﻧﯿﺴﺖ!ﻣﻦ ﺍﯾﻦ ﻣﺎﺷﯿﻨﻮ ﺩﺯﺩﯾﺪﻩ ﺍﻡ!!! -ﺍﯾﻦ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺩﺯﺩﯾﻪ؟ -ﺁﺭﻩ ﻫﻤﯿﻨﻄﻮﺭﻩ ﻭﻟﯽ ﺑﺬﺍﺭ ﯾﻪ ﮐﻢ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﻢ!ﻓﮑﺮ ﮐﻨﻢ ﻭﻗﺘﯽ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﺗﻔﻨﮕﻢ ﺭﻭ ﻣﯽ ﺯﺍﺷﺘﻢ ﺗﻮ ﺩﺍﺷﺒﻮﺭﺩ ﮐﺎﺭﺕ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺻﺎﺣﺒﺶ ﺭﻭ ﺩﯾﺪﻡ! -ﯾﻌﻨﯽ ﺗﻮ ﺩﺍﺷﺒﻮﺭﺩ ﯾﻪ ﺗﻔﻨﮓ ﻫﺴﺖ؟ -ﺑﻠﻪ.ﻫﻤﻮﻥ ﺗﻔﻨﮕﯽ ﮐﻪ ﺑﺎﻫﺎﺵ ﺧﺎﻧﻢ ﺻﺎﺣﺐ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺭﻭ ﮐﺸﺘﻢ ﻭ ﺑﻌﺪﺵ ﻫﻢ ﺟﻨﺎﺯﻩ ﺍﺵ ﺭﻭ ﮔﺬﺍﺷﺘﻢ ﺗﻮ ﺻﻨﺪﻭﻕ ﻋﻘﺐ. --ﯾﻪ ﺟﺴﺪ ﺗﻮ ﺻﻨﺪﻭﻕ ﻋﻘﺐ ﻣﺎﺷﯿﻨﻪ ؟ ﺑﻠﻪ ﻗﺮﺑﺎﻥ ﻫﻤﯿﻨﻄﻮﺭﻩ!!![[[[[بقیه داستان در ادامه مطلب]]]]]

ادامه مطلب...

تاریخ: دو شنبه 27 آذر 1391برچسب:داستان ادبی,داستان تخیلی,داستانک,داستان کوتاه,داستان آموزنده,

ﻧﻴﻤﻪﺷﺐﻃﻠﺒﻪﺟﻮﺍﻧﯽﺑﻪﻧﺎﻡﻣﺤﻤﺪ ﺑﺎﻗﺮﺩﺭﺍﺗﺎﻕﺧﻮﺩﺩﺭﺣﻮﺯﻩﻋﻠﻤﯿﻪ ﻣﺸﻐﻮﻝﻣﻄﺎﻟﻌﻪﺑﻮﺩﺑﻪﻧﺎﮔﺎﻩﺩﺧﺘﺮﯼ ﻭﺍﺭﺩﺍﺗﺎﻕﺍﻭﺷﺪﺩﺭﺭﺍﺑﺴﺖﻭﺑﺎ ﺍﻧﮕﺸﺖﺑﻪﻃﻠﺒﻪﺑﯿﭽﺎﺭﻩﺍﺷﺎﺭﻩﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﺳﺎﮐﺖ ﺑﺎﺵ. ﺩﺧﺘﺮﮔﻔﺖ:ﺷﺎﻡﭼﻪﺩﺍﺭﯼ؟؟ﻃﻠﺒﻪ ﺁﻧﭽﻪﺭﺍﮐﻪﺣﺎﺿﺮﮐﺮﺩﻩﺑﻮﺩﺁﻭﺭﺩﻭ ﺳﭙﺲﺩﺧﺘﺮﺩﺭﮔﻮﺷﻪﺍﯼﺍﺯﺍﺗﺎﻕ ﻧﺸﺴﺖﻭ ﻣﺤﻤﺪ ﺑﻪ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺧﻮﺩ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﺍﺩ. ﺍﺯﺁﻥﻃﺮﻑﭼﻮﻥﺍﯾﻦﺩﺧﺘﺮﺷﺎﻫﺰﺍﺩﻩ ﺑﻮﺩﻭﺑﺨﺎﻃﺮﺍﺧﺘﻼﻑﺑﺎﺯﻧﺎﻥﺩﯾﮕﺮﺍﺯ ﺣﺮﻣﺴﺮﺍﺧﺎﺭﺝﺷﺪﻩﺑﻮﺩﻟﺬﺍﺷﺎﻩ ﺩﺳﺘﻮﺭﺩﺍﺩﻩﺑﻮﺩﺗﺎﺍﻓﺮﺍﺩﺵﺷﻬﺮﺭﺍ ﺑﮕﺮﺩﻧﺪﻭﻟﯽﻫﺮﭼﻪﮔﺸﺘﻨﺪﭘﯿﺪﺍﯾﺶ ﻧﮑﺮﺩﻧﺪ. ﺻﺒﺢﮐﻪﺩﺧﺘﺮﺍﺯﺍﺗﺎﻕﺧﺎﺭﺝﺷﺪ ﻣﺎﻣﻮﺭﺍﻥﺷﺎﻫﺰﺍﺩﻩﺧﺎﻧﻢﺭﺍﻫﻤﺮﺍﻩ ﻣﺤﻤﺪﺑﺎﻗﺮﺑﻪﻧﺰﺩﺷﺎﻩﺑﺮﺩﻧﺪﺷﺎﻩ ﻋﺼﺒﺎﻧﯽﭘﺮﺳﯿﺪﭼﺮﺍﺷﺐﺑﻪﻣﺎﺍﻃﻼﻉ ﻧﺪﺍﺩﯼ ﻭ.... ﻣﺤﻤﺪﺑﺎﻗﺮﮔﻔﺖ:ﺷﺎﻫﺰﺍﺩﻩﺗﻬﺪﯾﺪﮐﺮﺩ ﮐﻪﺍﮔﺮﺑﻪﮐﺴﯽﺧﺒﺮﺩﻫﻢﻣﺮﺍﺑﻪ ﺩﺳﺖﺟﻼﺩﺧﻮﺍﻫﺪ ﺩﺍﺩﺷﺎﻩﺩﺳﺘﻮﺭ ﺩﺍﺩ [[[[[بقیه داستان را در ادامه مطلب دنبال کنید]]]]]

ادامه مطلب...

تاریخ: دو شنبه 27 آذر 1391برچسب:داستان ادبی,داستانک,داستان کوتاه,داستان آموزنده,

ﭘﺎﺩﺷﺎﻫﻲﻣﻲ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﻧﺨﺴﺖ ﻭﺯﻳﺮﺵ ﺭﺍﺍﻧﺘﺨﺎﺏﻛﻨﺪ.ﭼﻬﺎﺭﺍﻧﺪﻳﺸﻤﻨﺪﺑﺰﺭﮒ ﻛﺸﻮﺭ ﻓﺮﺍﺧﻮﺍﻧﺪﻩ ﺷﺪﻧﺪ. ﺁﻧﺎﻥﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﺗﺎﻗﻲ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩﻧﺪ ﻭ ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻥﮔﻔﺖﻛﻪ:»ﺩﺭﺍﺗﺎﻕﺑﻪﺭﻭﻱﺷﻤﺎ ﺑﺴﺘﻪﺧﻮﺍﻫﺪﺷﺪﻭﻗﻔﻞﺍﺗﺎﻕ،ﻗﻔﻠﻲ ﻣﻌﻤﻮﻟﻲﻧﻴﺴﺖﻭﺑﺎﻳﻚﺟﺪﻭﻝﺭﻳﺎﺿﻲ ﺑﺎﺯﺧﻮﺍﻫﺪﺷﺪ،ﺗﺎﺯﻣﺎﻧﻲﻛﻪﺁﻥﺟﺪﻭﻝ ﺭﺍﺣﻞﻧﻜﻨﻴﺪﻧﺨﻮﺍﻫﻴﺪﺗﻮﺍﻧﺴﺖﻗﻔﻞ ﺭﺍ ﺑﺎﺯﻛﻨﻴﺪ.ﺍﮔﺮﺑﺘﻮﺍﻧﻴﺪ ﻣﺴﺌﻠﻪﺭﺍ ﺣﻞ ﻛﻨﻴﺪ ﻣﻲﺗﻮﺍﻧﻴﺪﺩﺭﺭﺍﺑﺎﺯﻛﻨﻴﺪﻭﺑﻴﺮﻭﻥ ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ.« ﭘﺎﺩﺷﺎﻩﺑﻴﺮﻭﻥﺭﻓﺖﻭﺩﺭﺭﺍﺑﺴﺖ.ﺳﻪ ﺗﻦﺍﺯﺁﻥﭼﻬﺎﺭ ﻣﺮﺩﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪﺷﺮﻭﻉ ﺑﻪ ﻛﺎﺭﻛﺮﺩﻧﺪ.ﺍﻋﺪﺍﺩﻱﺭﻭﻱﻗﻔﻞﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩﺑﻮﺩ،ﺁﻧﺎﻥ ﺍﻋﺪﺍﺩﺭﺍﻧﻮﺷﺘﻨﺪ ﻭﺑﺎ ﺁﻥ ﺍﻋﺪﺍﺩ، ﺷﺮﻭﻉ ﺑﻪ ﻛﺎﺭ ﻛﺮﺩﻧﺪ.[[[[[بقیه داستان را در ادامه مطلب دنبال کنید]]]]]

ادامه مطلب...

تاریخ: دو شنبه 27 آذر 1391برچسب:داستانک,داستان کوتاه,داستان آموزنده,

ﺩﺧﺘﺮﮐﻮﭼﮑﻰﺑﺎﻣﻌﻠﻤﺶﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﻧﻬﻨﮓﻫﺎ ﺑﺤﺚ ﻣﻰﮐﺮﺩ. ﻣﻌﻠﻢﮔﻔﺖ:ﺍﺯﻧﻈﺮﻓﯿﺰﯾﮑﻰ ﻏﯿﺮﻣﻤﮑﻦﺍﺳﺖﮐﻪﻧﻬﻨﮓﺑﺘﻮﺍﻧﺪﯾﮏ ﺁﺩﻡﺭﺍﺑﺒﻠﻌﺪﺯﯾﺮﺍﺑﺎﻭﺟﻮﺩﺍﻳﻨﻜﻪ ﭘﺴﺘﺎﻧﺪﺍﺭﻋﻈﯿﻢﺍﻟﺠﺜﻪﺍﻯﺍﺳﺖﺍﻣّﺎ‎ ‎ﺣﻠﻖ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﮐﻮﭼﮑﻰ ﺩﺍﺭﺩ. ﺩﺧﺘﺮﮐﻮﭼﮏﭘﺮﺳﯿﺪ:ﭘﺲﭼﻄﻮﺭ ﺣﻀﺮﺕﯾﻮﻧﺲﺑﻪﻭﺳﯿﻠﻪﯾﮏﻧﻬﻨﮓ ﺑﻠﻌﯿﺪﻩﺷﺪ؟ﻣﻌﻠﻢﮐﻪﻋﺼﺒﺎﻧﻰﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩﺗﮑﺮﺍﺭﮐﺮﺩﮐﻪﻧﻬﻨﮓﻧﻤﻰﺗﻮﺍﻧﺪ ﺁﺩﻡ ﺭﺍﺑﺒﻠﻌﺪ.ﺍﯾﻦﺍﺯﻧﻈﺮﻓﯿﺰﯾﮑﻰ ﻏﯿﺮﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ. ﺩﺧﺘﺮﮐﻮﭼﮏﮔﻔﺖ:ﻭﻗﺘﻰﺑﻪﺑﻬﺸﺖ ﺭﻓﺘﻢ ﺍﺯ ﺣﻀﺮﺕ ﯾﻮﻧﺲ ﻣﻰﭘﺮﺳﻢ. ﻣﻌﻠﻢﮔﻔﺖ:ﺍﮔﺮﺣﻀﺮﺕﯾﻮﻧﺲﺑﻪ ﺟﻬﻨﻢ ﺭﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﭼﻰ؟ ﺩﺧﺘﺮﮐﻮﭼﮏﮔﻔﺖ:ﺍﻭﻥﻭﻗﺖﺷﻤﺎ ﺍﺯﺵ ﺑﭙﺮﺳﯿﺪ.

تاریخ: دو شنبه 27 آذر 1391برچسب:داستان آموزنده,داستان عاشقانه,داستانک,داستان کوتاه,داستانکده,

ﺍﻳﻦ ﺳﺮﻳﺎﻝ ﻫﺎﻱ ﺷﺒﻜﻪ"Farsi1"ﻭ"ﺯﻣﺰﻣﻪ"ﻭ "GEM"ﺑﻼ ﻧﺴﺒﺖ ﺷﻤﺎ، ﺭﻭﻡ ﺑﻪ ﺩﻳﻮﺍﺭ!..... ﻣﻌﻠﻮﻡ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻲ ﺑﻪ ﻛﻴﻪ!؟ ﭘﺪﺭﻩ، ﺩﻭﺳﺖ ﭘﺴﺮ ﺯﻥ ﺑﺮﺍﺩﺭﺷﻪ!!! ... ﭘﺴﺮﻩ، ﻋﻤﻮﻱ ﺑﺎﺑﺎﻱ ﺧﻮﺩﺷﻪ!!! ﺩﺧﺘﺮﻩ، ﻣﺎﺩﺭ ﺧﻮﺩﺷﻢ ﻫﺴﺖ... !!! ﻣﺎﺩﺭﻩ، ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺧﺘﺮ ﺩﺍﻣﺎﺩﺷﻪ!!! ﻣﺎﺩﺭﺑﺰﺭﮔﻪ، ﻣﻌﺸﻮﻗﻪ ﻧﻮﻩ ﻱ ﺧﻮﺩﺷﻪ!!! ﺩﺧﺘﺮﻩ،2ﺗﺎ ﺑﭽﻪ ﺩﺍﺭﻩ ﻭﻟﻲ ﻣﻴﮕﻪ ﻫﻨﻮﺯ ﺗﻤﺎﻳﻠﻲ ﺑﻪ ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﻧﺪﺍﺭﻡ!!! ﺧﻼﺻﻪ ﻫﻤﻪ ﺍﻧﮕﺎﺭ ﺍﺯ ﺯﻳﺮ ﺑﻮﺗﻪ ﺑﻪ ﻋﻤﻞ ﺍﻭﻣﺪﻥ، ﺩﻭﺭ ﻫﻢ ﺧﻮﺵ ﻭ ﺧﺮّﻣﻦ ﻭ ﺻﻔﺎ ﻣﻴﻜﻨﻦ!ﭼﻪ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺷﻴﺮﻳﻨﻴﻪ ﻭﺍﻗﻌﺎً...والا به خدا !!!

تاریخ: دو شنبه 27 آذر 1391برچسب:,

صدای در زدن آمد زن در را باز کرد و مردی با چهره خسته اما خندان وارد شد مرد: سلام ، سحر برگشته؟ زن : نه هنوز مدرسه ست.چی شده؟ مرد: براش از شهر اون لباسی رو که قول داده بودم خریدم زن لبخندی از سر رضایت زد و مرد را در آغوش گرفت : حتما خیلی خوشحال میشه مرد که بیقرار دیدن دخترش در لباس نو بود آهسته گفت: خدا هیچ مردی رو شرمنده زن و بچه نکنه، بهش خیلی وقت بود قول داده بودم زن : ایشالا، که همیشه سرت بلند باشه، هوا سرده بریم تو بشینیم تا برات چایی بریزم مرد: ببین سحر چی دوست داره امشب همونو درست کن تا دیگه خیلی خوشحال بشه... زن که مشغول شستن استکان بود پرسید: امروز خبری بود؟ مرد: نه، اما تو راه همش داشتم فکر میکردم آخه بعضی آدمها ماشین هایی سوار میشن که لاستیکاش تمام سرمایه ی من می ارزه زن استکان چایی را به دست مرد داد و گفت : سرمایه ی تو سحره... مرد لبخندی زد که در همین لحظه صدای در بلند شد و کسی مکرر و با ناله فریاد زد: سیداحمد بدو... سید احمد بدو مدرسه آتیش گرفته ... بچه ها سوختن..:'((( یادمون باشه قدر سرمایه های زندگیمون رو بدونیم شاید...

تاریخ: دو شنبه 27 آذر 1391برچسب:داستانک,داستان کوتاه,داستان آموزنده,

ﺣﺎﻟﺶ ﺧﯿﻠﯽ ﻋﺠﯿﺐ ﺑﻮﺩ ﻓﻬﻤﯿﺪﻡ ﺑﺎ ﺑﻘﯿﻪ ﻓﺮﻕ ﻣﯿﮑﻨﻪ ﮔﻔﺖ:ﯾﻪ ﺳﻮﺍﻝ ﺩﺍﺭﻡ ﮐﻪ ﺧﯿﻠﯽ ﺟﻮﺍﺑﺶ ﺑﺮﺍﻡ ﻣﻬﻤﻪ ﮔﻔﺘﻢ:ﭼﺸﻢ، ﺍﮔﻪ ﺟﻮﺍﺑﺸﻮ ﺑﺪﻭﻧﻢ، ﺧﻮﺷﺤﺎﻝ ﻣﯿﺸﻢ ﺑﺘﻮﻧﻢ ﮐﻤﮑﺘﻮﻥ ﮐﻨﻢ ﮔﻔﺖ:ﺩﺍﺭﻡ ﻣﯿﻤﯿﺮﻡ ﮔﻔﺘﻢ:ﯾﻌﻨﯽ ﭼﯽ؟ ﮔﻔﺖ:ﯾﻌﻨﯽ ﺩﺍﺭﻡ ﻣﯿﻤﯿﺮﻡ ﺩﯾﮕﻪ ﮔﻔﺘﻢ:ﺩﮐﺘﺮ ﺩﯾﮕﻪ ﺍﯼ، ﺧﺎﺭﺝ ﺍﺯ ﮐﺸﻮﺭ؟ ﮔﻔﺖ:ﻧﻪ ﻫﻤﻪ ﺍﺗﻔﺎﻕ ﻧﻈﺮ ﺩﺍﺭﻥ، ﮔﻔﺘﻦ ﺧﺎﺭﺝ ﻫﻢ ﮐﺎﺭﯼ ﻧﻤﯿﺸﻪ ﮐﺮﺩ. ﮔﻔﺘﻢ:ﺧﺪﺍ ﮐﺮﯾﻤﻪ، ﺍﻧﺸﺎﻟﻠﻪ ﮐﻪ ﺑﻬﺖ ﺳﻼﻣﺘﯽ ﻣﯿﺪﻩ ﺑﺎ ﺗﻌﺠﺐ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ:ﯾﻌﻨﯽ ﺍﮔﻪ ﻣﻦ ﺑﻤﯿﺮﻡ، ﺧﺪﺍ ﮐﺮﯾﻢ ﻧﯿﺴﺖ؟ ... ﻓﻤﯿﺪﻡ ﺁﺩﻡ ﻓﻬﻤﯿﺪﻩ ﺍﯾﻪ ﻭ ﻧﻤﯿﺸﻪ ﮔﻮﻝ ﻣﺎﻟﯿﺪ ﺳﺮﺵ ﮔﻔﺘﻢ:ﺭﺍﺳﺖ ﻣﯿﮕﯽ، ﺣﺎﻻ ﺳﻮﺍﻟﺖ ﭼﯿﻪ؟ ﮔﻔﺖ:ﻣﻦ ﺍﺯ ﻭﻗﺘﯽ ﻓﻬﻤﯿﺪﻡ ﺩﺍﺭﻡ ﻣﯿﻤﯿﺮﻡ ﺧﯿﻠﯽ ﻧﺎﺭﺍﺣﺖ ﺷﺪﻡ ﺍﺯ ﺧﻮﻧﻪ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﻧﻤﯿﻮﻣﺪﻡ، ﮐﺎﺭﻡ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺗﻮ ﺍﺗﺎﻕ ﻣﻮﻧﺪﻥ ﻭ ﻏﺼﻪ ﺧﻮﺭﺩﻥ، ﺗﺎ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﯾﻪ ﺭﻭﺯ ﺑﻪ ﺧﻮﺩﻡ ﮔﻔﺘﻢ ﺗﺎ ﮐﯽ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻣﺮﮒ ﺑﺎﺷﻢ، ﺧﻼﺻﻪ ﯾﻪ ﺭﻭﺯ ﺻﺒﺢ ﺍﺯ ﺧﻮﻧﻪ ﺯﺩﻡ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﻣﺜﻞ ﻫﻤﻪ ﺷﺮﻭﻉ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﮐﺮﺩﻡ، ﺍﻣﺎ ﺑﺎ ﻣﺮﺩﻡ ﻓﺮﻕ ﺩﺍﺷﺘﻢ، ﭼﻮﻥ ﻣﻦ ﻗﺮﺍﺭ ﺑﻮﺩ ﺑﺮﻡ ﻭ ﺍﻧﮕﺎﺭ ﺍﯾﻦ ﺣﺎﻝ ﻣﻨﻮ ﮐﺴﯽ ﻧﺪﺍﺷﺖ، ﺧﯿﻠﯽ ﻣﻬﺮﺑﻮﻥ ﺷﺪﻡ، ﺩﯾﮕﻪ ﺭﻓﺘﺎﺭﺍﯼ ﻏﻠﻂ ﻣﺮﺩﻡ ﺧﯿﻠﯽ ﺍﺫﯾﺘﻢ ﻧﻤﯿﮑﺮﺩ ﺑﺎ ﺧﻮﺩﻡ ﻣﯿﮕﻔﺘﻢ ﺑﺬﺍﺭ ﺩﻟﺸﻮﻥ ﺧﻮﺵ ﺑﺎﺷﻪ ﮐﻪ ﺳﺮ ﻣﻦ ﮐﻼﻩ ﮔﺬﺍﺷﺘﻦ، ﺁﺧﻪ ﻣﻦ ﺭﻓﺘﻨﯽ ﺍﻡ ﻭ ﺍﻭﻧﺎ ﺍﻧﮕﺎﺭ ﻧﻪ ﺳﺮﺗﻮﻧﻮ ﺩﺭﺩ ﻧﯿﺎﺭﻡ ﻣﻦ ﮐﺎﺭ ﻣﯿﮑﺮﺩﻡ ﺍﻣﺎ ﺣﺮﺹ ﻧﺪﺍﺷﺘﻢ ﺑﯿﻦ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﻮﺩﻡ ﺍﻣﺎ ﺑﻬﺸﻮﻥ ﻇﻠﻢ ﻧﻤﯿﮑﺮﺩﻡ ﻭ ﺩﻭﺳﺘﺸﻮﻥ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﻋﺮﻭﺱ ﮐﻪ ﻣﯿﺪﯾﺪﻡ ﺍﺯ ﺗﻪ ﺩﻝ ﺷﺎﺩ ﻣﯿﺸﺪﻡ ﻭ ﺩﻋﺎ ﻣﯿﮑﺮﺩﻡ ﮔﺪﺍ ﮐﻪ ﻣﯿﺪﯾﺪﻡ ﺍﺯ ﺗﻪ ﺩﻝ ﻏﺼﻪ ﻣﯿﺨﻮﺭﺩﻡ ﻭ ﺑﺪﻭﻥ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺣﺴﺎﺏ ﮐﺘﺎﺏ ﮐﻨﻢ ﮐﻤﮏ ﻣﯿﮑﺮﺩﻡ ﻣﺜﻞ ﭘﯿﺮ ﻣﺮﺩﺍ ﺑﺮﺍ ﻫﻤﻪ ﺟﻮﻭﻧﺎ ﺁﺭﺯﻭﯼ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ ﻣﯿﮑﺮﺩﻡ ﺍﻟﻐﺮﺽ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺍﯾﻦ ﻣﺎﺟﺮﺍ ﻣﻨﻮ ﺁﺩﻡ ﺧﻮﺑﯽ ﮐﺮﺩ ﻭ ﻧﺎﺯ ﻭ ﺧﻮﺭﺩﻧﯽ ﺷﺪﻡ ﺣﺎﻻ ﺳﻮﺍﻟﻢ ﺍﯾﻨﻪ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻣﺮﮒ ﺧﻮﺏ ﺷﺪﻡ ﻭ ﺁﯾﺎ ﺧﺪﺍ ﺍﯾﻦ ﺧﻮﺏ ﺷﺪﻥ ﻭ ﻗﺒﻮﻝ ﻣﯿﮑﻨﻪ؟ ﮔﻔﺘﻢ:ﺑﻠﻪ، ﺍﻭﻧﺠﻮﺭ ﮐﻪ ﯾﺎﺩﮔﺮﻓﺘﻢ ﻭ ﺑﻪ ﻧﻈﺮﻡ ﻣﯿﺮﺳﻪ ﺁﺩﻣﺎ ﺗﺎ ﺩﻡ ﺭﻓﺘﻦ ﺧﻮﺏ ﺷﺪﻧﺸﻮﻥ ﻭﺍﺳﻪ ﺧﺪﺍ ﻋﺰﯾﺰﻩ ﺁﺭﺍﻡ ﺁﺭﺍﻡ ﺧﺪﺍ ﺣﺎﻓﻈﯽ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺗﺸﮑﺮ ﺩﺍﺷﺖ ﻣﯿﺮﻓﺖ ﮔﻔﺘﻢ:ﺭﺍﺳﺘﯽ ﻧﮕﻔﺘﯽ ﭼﻘﺪﺭ ﻭﻗﺖ ﺩﺍﺭﯼ؟ ﮔﻔﺖ:ﻣﻌﻠﻮﻡ ﻧﯿﺴﺖ ﺑﯿﻦ ﯾﮏ ﺭﻭﺯ ﺗﺎ ﭼﻨﺪ ﻫﺰﺍﺭ ﺭﻭﺯ!!! ﯾﻪ ﭼﺮﺗﮑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻢ ﺩﯾﺪﻡ ﻣﻨﻢ ﺗﻘﺮﯾﺒﺎ ﻫﻤﯿﻦ ﻗﺪﺭﺍ ﻭﻗﺖ ﺩﺍﺭﻡ.ﺑﺎ ﺗﻌﺠﺐ ﮔﻔﺘﻢ: ﻣﮕﻪ ﺑﯿﻤﺎﺭﯾﺖ ﭼﯿﻪ؟ ﮔﻔﺖ:ﺑﯿﻤﺎﺭ ﻧﯿﺴﺘﻢ! ﻫﻢ ﮐﻔﺮﻡ ﺩﺍﺷﺖ ﺩﺭ ﻣﯿﻮﻣﺪ ﻭﻫﻢ ﺍﺯﺗﻌﺠﺐ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﺷﺎﺥ ﺩﺍﺭ ﻣﯿﺸﺪﻡ ﮔﻔﺘﻢ: ﭘﺲ ﭼﯽ؟ ﮔﻔﺖ:ﻓﻬﻤﯿﺪﻡ ﻣﺮﺩﻧﯿﻢ، ﺭﻓﺘﻢ ﺩﮐﺘﺮ ﮔﻔﺘﻢ:ﻣﯿﺘﻮﻧﯿﺪ ﮐﺎﺭﯼ ﮐﻨﯿﺪ ﮐﻪ ﻧﻤﯿﺮﻡ ﮔﻔﺘﻦ:ﻧﻪ ﮔﻔﺘﻢ:ﺧﺎﺭﺝ ﭼﯽ؟ ﻭ ﺑﺎﺯ ﮔﻔﺘﻨﺪ:ﻧﻪ! ﺧﻼﺻﻪ ﻣﺎ ﺭﻓﺘﻨﯽ ﻫﺴﺘﯿﻢ ﮐﯽ ﺵ ﻓﺮﻗﯽ ﺩﺍﺭﻩ ﻣﮕﻪ؟ ﺑﺎﺯ ﺧﻨﺪﯾﺪ ﻭ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺩﻝ ﻣﻨﻮ ﺑﺎ ﺧﻮﺩﺵ ﺑﺮﺩ

تاریخ: یک شنبه 26 آذر 1391برچسب:داستان ادبی,داستان کوتاه,داستان آموزنده,داستانک,

ﯾﻚ ﺭﻭﺯ ﻛﺎﺭﻣﻨﺪ ﭘﺴﺘﯽ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻧﺎﻣﻪﻫﺎﯾﯽ ﻛﻪ ﺁﺩﺭﺱ ﻧﺎﻣﻌﻠﻮﻡ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﺭﺳﯿﺪﮔﯽ ﻣﯽﻛﺮﺩ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻧﺎﻣﻪ ﺍﯼ ﺷﺪ ﻛﻪ ﺭﻭﯼ ﭘﺎﻛﺖ ﺁﻥ ﺑﺎ ﺧﻄﯽ ﻟﺮﺯﺍﻥ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻧﺎﻣﻪﺍﯼ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ! ﺑﺎ ﺧﻮﺩﺵ ﻓﻜﺮ ﻛﺮﺩ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺳﺖ ﻧﺎﻣﻪ ﺭﺍ ﺑﺎﺯ ﻛﺮﺩﻩ ﻭ ﺑﺨﻮﺍﻧﺪ.ﺩﺭ ﻧﺎﻣﻪ ﺍﯾﻦ ﻃﻮﺭ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ: ﺧﺪﺍﯼ ﻋﺰﯾﺰﻡ ﺑﯿﻮﻩ ﺯﻧﯽ ﻫﺸﺘﺎﺩﻭﺳﻪ ﺳﺎﻟﻪ ﻫﺴﺘﻢ ﻛﻪ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺍﻡ ﺑﺎ ﺣﻘﻮﻕ ﻧﺎ ﭼﯿﺰ ﺑﺎﺯ ﻧﺸﺴﺘﮕﯽ ﻣﯽﮔﺬﺭﺩ.ﺩﯾﺮﻭﺯ ﯾﻚ ﻧﻔﺮ ﻛﯿﻒ ﻣﺮﺍ ﻛﻪ ﺻﺪ ﺩﻻﺭ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺑﻮﺩ ﺩﺯﺩﯾﺪ. ﺍﯾﻦ ﺗﻤﺎﻡ ﭘﻮﻟﯽ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﺗﺎ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﻣﺎﻩ ﺑﺎﯾﺪ ﺧﺮﺝ ﻣﯽﻛﺮﺩﻡ.ﯾﻜﺸﻨﺒﻪ ﻫﻔﺘﻪ ﺩﯾﮕﺮ ﻋﯿﺪ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻣﻦ ﺩﻭ ﻧﻔﺮ ﺍﺯ ﺩﻭﺳﺘﺎﻧﻢ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﺷﺎﻡ ﺩﻋﻮﺕ ﻛﺮﺩﻩﺍﻡ، ﺍﻣﺎ ﺑﺪﻭﻥ ﺁﻥ ﭘﻮﻝ ﭼﯿﺰﯼ ﻧﻤﯽﺗﻮﺍﻧﻢ ﺑﺨﺮﻡ.ﻫﯿﭻ ﻛﺲ ﺭﺍ ﻫﻢ ﻧﺪﺍﺭﻡ ﺗﺎ ﺍﺯ ﺍﻭ ﭘﻮﻝ ﻗﺮﺽ ﺑﮕﯿﺮﻡ. ﺗﻮ ﺍﯼ ﺧﺪﺍﯼ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺗﻨﻬﺎ ﺍﻣﯿﺪ ﻣﻦ ﻫﺴﺘﯽ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻛﻤﻚ ﻛﻦ… ﻛﺎﺭﻣﻨﺪ ﺍﺩﺍﺭﻩ ﭘﺴﺖ ﺧﯿﻠﯽ ﺗﺤﺖ ﺗﺎﺛﯿﺮ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﻧﺎﻣﻪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﺎﯾﺮ ﻫﻤﻜﺎﺭﺍﻧﺶ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﺍﺩ.ﻧﺘﯿﺠﻪ ﺍﯾﻦ ﺷﺪ ﻛﻪ ﻫﻤﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺟﯿﺐ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺟﺴﺘﺠﻮ ﻛﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﻫﺮ ﻛﺪﺍﻡ ﭼﻨﺪ ﺩﻻﺭﯼ ﺭﻭﯼ ﻣﯿﺰ ﮔﺬﺍﺷﺘﻨﺪ.ﺩﺭ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﻧﻮﺩﻭﺷﺶ ﺩﻻﺭ ﺟﻤﻊ ﺷﺪ ﻭ ﺑﺮﺍﯼ ﭘﯿﺮﺯﻥ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻧﺪ… ﻫﻤﻪ ﻛﺎﺭﻣﻨﺪﺍﻥ ﺍﺩﺍﺭﻩ ﭘﺴﺖ ﺍﺯ ﺍﯾﻨﻜﻪ ﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻛﺎﺭ ﺧﻮﺑﯽ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﻫﻨﺪ ﺧﻮﺷﺤﺎﻝ ﺑﻮﺩﻧﺪ.ﻋﯿﺪ ﺑﻪ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﺭﺳﯿﺪ ﻭ ﭼﻨﺪ ﺭﻭﺯﯼ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻣﺎﺟﺮﺍ ﮔﺬﺷﺖ، ﺗﺎ ﺍﯾﻦ ﻛﻪ ﻧﺎﻣﻪ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﺍﺯ ﺁﻥ ﭘﯿﺮﺯﻥ ﺑﻪ ﺍﺩﺍﺭﻩ ﭘﺴﺖ ﺭﺳﯿﺪ ﻛﻪ ﺭﻭﯼ ﺁﻥ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ: ﻧﺎﻣﻪﺍﯼ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ! ﻫﻤﻪ ﻛﺎﺭﻣﻨﺪﺍﻥ ﺟﻤﻊ ﺷﺪﻧﺪ ﺗﺎ ﻧﺎﻣﻪ ﺭﺍ ﺑﺎﺯ ﻛﺮﺩﻩ ﻭ ﺑﺨﻮﺍﻧﻨﺪ.ﻣﻀﻤﻮﻥ ﻧﺎﻣﻪ ﭼﻨﯿﻦ ﺑﻮﺩ: ﺧﺪﺍﯼ ﻋﺰﯾﺰﻡ، ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﻢ ﺍﺯ ﻛﺎﺭﯼ ﻛﻪ ﺑﺮﺍﯾﻢ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﺍﺩﯼ ﺗﺸﻜﺮ ﻛﻨﻢ.ﺑﺎ ﻟﻄﻒ ﺗﻮ ﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻢ ﺷﺎﻣﯽ‌ﻋﺎﻟﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﻭﺳﺘﺎﻧﻢ ﻣﻬﯿﺎ ﻛﺮﺩﻩ ﻭ ﺭﻭﺯ ﺧﻮﺑﯽ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺑﮕﺬﺭﺍﻧﯿﻢ.ﻣﻦ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﮔﻔﺘﻢ ﻛﻪ ﭼﻪ ﻫﺪﯾﻪ ﺧﻮﺑﯽ ﺑﺮﺍﯾﻢ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﯼ…ﺍﻟﺒﺘﻪ ﭼﻬﺎﺭ ﺩﻻﺭ ﺁﻥ ﻛﻢ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﻣﻄﻤﺌﻨﻢ ﻛﺎﺭﻣﻨﺪﺍﻥ ﺍﺩﺍﺭﻩ ﭘﺴﺖ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻪﺍﻧﺪ…!!

تاریخ: یک شنبه 26 آذر 1391برچسب:داستان ادبی,داستان کوتاه,داستانک,

ﺭﻭﺯﻱﺧﻮﺭﺷﻴﺪﻭﺑﺎﺩﻫﺮﺩﻭﺩﺭﺣﺎﻝ ﮔﻔﺘﮕﻮﺑﻮﺩﻧﺪﻭﻫﺮﻛﺪﺍﻡﻧﺴﺒﺖﺑﻪ ﺩﻳﮕﺮﻱﺍﺣﺴﺎﺱﺑﺮﺗﺮﻱﻣﻲﻛﺮﺩ.ﺑﺎﺩ ﺑﻪﺧﻮﺭﺷﻴﺪﻣﻲﮔﻔﺖ:ﻣﻦﺍﺯﺗﻮﻗﻮﻱ ﺗﺮﻡﺧﻮﺭﺷﻴﺪﻫﻢﺍﺩﻋﺎﻣﻴﻜﺮﺩﻛﻪﺍﻭ ﻗﺪﺭﺗﻤﻨﺪﺗﺮﺍﺳﺖ.ﮔﻔﺘﻨﺪﺑﻴﺎﻳﻴﻢﺍﻣﺘﺤﺎﻥ ﻛﻨﻴﻢ.ﺧﻮﺏﺣﺎﻻ ﭼﮕﻮﻧﻪ؟ ﺩﻳﺪﻧﺪ ﻣﺮﺩﻱ ﺩﺭﺣﺎﻝﻋﺒﻮﺭﺍﺳﺖﻭﻛﺘﻲﺑﻪﺗﻦﺩﺍﺭﺩ. ﺑﺎﺩﮔﻔﺖﻣﻦﻣﻲﺗﻮﺍﻧﻢﻛﺖﺁﻥﻣﺮﺩﺭﺍ ﺍﺯﺗﻨﺶﺩﺭﺁﻭﺭﻡ.ﺧﻮﺭﺷﻴﺪﮔﻔﺖﭘﺲ ﺷﺮﻭﻉﻛﻦ.ﺑﺎﺩﻭﺯﻳﺪﻭﻭﺯﻳﺪ.ﺑﺎﺗﻤﺎﻡ ﻗﺪﺭﺗﻲﻛﻪﺩﺍﺷﺖﺑﻪﺯﻳﺮﻛﺖﻣﺮﺩﻣﻲ ﻛﻮﺑﻴﺪ.ﺩﺭﺍﻳﻦﻫﻨﮕﺎﻡﻛﻪﻣﺮﺩﺩﻳﺪ ﻣﻤﻜﻦﺍﺳﺖﻛﺘﺶﺭﺍﺍﺯﺩﺳﺖﺑﺪﻫﺪ، ﺩﻛﻤﻪﻱ ﻛﺘﺶﺭﺍ ﺑﺴﺖﻭ ﺑﺎﺩﻭ ﺩﺳﺘﺶ ﻣﺤﻜﻢﺁﻥﺭﺍﭼﺴﺒﻴﺪ.ﺑﺎﺩﻫﺮﭼﻪﻛﺮﺩ ﻧﺘﻮﺍﻧﺴﺖﻛﺖﺭﺍﺍﺯﺗﻨﺶﺧﺎﺭﺝﻛﻨﺪﻭﺑﺎ ﺧﺴﺘﮕﻲﺗﻤﺎﻡﺭﻭﺑﻪﺧﻮﺭﺷﻴﺪﻛﺮﺩﻭ ﮔﻔﺖﻋﺠﺐﺁﺩﻡﺳﺮﺳﺨﺘﻲﺑﻮﺩ،ﻫﺮ ﭼﻪﺳﻌﻲﻛﺮﺩﻡ ﻣﻮﻓﻖﻧﺸﺪﻡ.ﻣﻄﻤﺌﻦ ﻫﺴﺘﻢ ﻛﻪ ﺗﻮ ﻫﻢ ﻧﻤﻲ ﺗﻮﺍﻧﻲ.ﺧﻮﺭﺷﻴﺪ ﮔﻔﺖﺗﻼﺷﻢﺭﺍﻣﻲﻛﻨﻢﻭﺷﺮﻭﻉﻛﺮﺩ ﺑﻪﺗﺎﺑﻴﺪﻥ.ﭘﺮﺗﻮﻫﺎﻱﭘﺮﻣﻬﺮﺵﺭﺍﺑﺮ ﺳﺮ ﻣﺮﺩ ﺑﺎﺭﻳﺪ ﻭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﮔﺮﻡ ﻛﺮﺩ. ﻣﺮﺩﻛﻪﺗﺎﭼﻨﺪﻟﺤﻈﻪﻗﺒﻞﺳﻌﻲﺩﺭ ﺣﻔﻆﻛﺖﺧﻮﺩﺩﺍﺷﺖ،ﻣﺘﻮﺟﻪﺷﺪﻛﻪ ﻫﻮﺍﺗﻐﻴﻴﺮﻛﺮﺩﻩﻭﺑﺎﺗﻌﺠﺐﺑﻪ ﺧﻮﺭﺷﻴﺪﻧﮕﺮﻳﺴﺖ.ﺩﻳﺪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﺎﺩ ﺧﺒﺮﻱ ﻧﻴﺴﺖ،ﺍﺣﺴﺎﺱﺁﺭﺍﻣﺶﻭﺍﻣﻨﻴﺖ ﻛﺮﺩ.ﺑﺎ ﺗﻼﺵ ﻣﺪﺍﻭﻡ ﻭ ﭘﺮ ﻣﻬﺮ ﺧﻮﺭﺷﻴﺪ ﺍﻭﻧﻴﺰ ﮔﺮﻡﺷﺪ ﻭﺩﻳﺪ ﻛﻪﺩﻳﮕﺮ ﻧﻴﺎﺯﻱ ﺑﻪ ﺍﻳﻨﻜﻪﻛﺖ ﺭﺍﺑﻪ ﺗﻦﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪﻧﻴﺴﺖ. ﺑﻠﻜﻪﺑﻪﺗﻦﺩﺍﺷﺘﻦﺁﻥﺑﺎﻋﺚﺁﺯﺍﺭﻭ ﺍﺫﻳﺖﺍﻭﻣﻲﺷﻮﺩ.ﺑﻪﺁﺭﺍﻣﻲﻛﺖﺭﺍﺍﺯ ﺗﻦﺑﻪ ﺩﺭﺁﻭﺭﺩ ﻭ ﺑﻪﺭﻭﻱ ﺩﺳﺘﺎﻧﺶ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩ.ﺑﺎﺩﺳﺮﺑﻪﺯﻳﺮﺍﻧﺪﺍﺧﺖﻭﻓﻬﻤﻴﺪ ﻛﻪ ﺧﻮﺭﺷﻴﺪﭘﺮﻣﻬﺮﻭﻣﺤﺒﺖﻛﻪﭘﺮﺗﻮﻫﺎﻱ ﺧﻮﻳﺶﺭﺍﺑﻲﻣﻨﺖﺑﻪﺩﻳﮕﺮﺍﻥﻣﻲ ﺑﺨﺸﺪﺍﺯﺍﻭﻛﻪﺑﻪﺯﻭﺭﻣﻲﺧﻮﺍﺳﺖ ﻛﺎﺭﻱﺭﺍﺍﻧﺠﺎﻡﺩﻫﺪﺑﺴﻴﺎﺭﻗﻮﻱﺗﺮ ﺍﺳﺖ

تاریخ: یک شنبه 26 آذر 1391برچسب:داستان ادبی,داستان کوتاه,داستانک,داستان بامعنی,