ﻣﺮﺩﯼ ﺟﻮﺍﻥ ﺩﺭ ﺭﺍﻫﺮﻭﯼ ﺑﯿﻤﺎﺭﺳﺘﺎﻥ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩﻩ، ﻧﮕﺮﺍﻥ ﻭ ﻣﻀﻄﺮﺏ. ﺩﺭ ﺍﻧﺘﻬﺎﯼ ﮐﺎﺩﺭ ﺩﺭ ﺑﺰﺭﮔﯽ ﺩﯾﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﺑﺎ ﺗﺎﺑﻠﻮﯼ"ﺍﺗﺎﻕ ﻋﻤﻞ." ﭼﻨﺪ ﻟﺤﻈﻪ ﺑﻌﺪ ﺩﺭ ﺍﺗﺎﻕ ﺑﺎﺯ ﻭﺩﮐﺘﺮ ﺟﺮﺍﺡ ﺑﺎ ﻟﺒﺎﺱ ﺳﺒﺰ ﺭﻧﮓ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺧﺎﺭﺝ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ.ﻣﺮﺩ ﻧﻔﺴﺶ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺳﯿﻨﻪ ﺣﺒﺲ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ. ﺩﮐﺘﺮ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺍﻭ ﻣﯽ ﺭﻭﺩ. ﻣﺮﺩ ﺑﺎ ﭼﻬﺮﻩ ﺍﯼ ﺁﺷﻔﺘﻪ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ. ﺩﮐﺘﺮ:ﻭﺍﻗﻌﺎ ﻣﺘﺎﺳﻔﻢ.ﻣﺎ ﺗﻤﺎﻡ ﺗﻼﺵ ﺧﻮﺩﻣﻮﻥ ﺭﻭ ﮐﺮﺩﯾﻢ ﺗﺎ ﻫﻤﺴﺮﺗﻮﻥ ﺭﻭ ﻧﺠﺎﺕ ﺑﺪﯾﻢ.ﺍﻣﺎ ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ﺷﺪﺕ ﺿﺮﺑﻪ ﻧﺨﺎﻉ ﻗﻄﻊ ﺷﺪﻩ ﻭ ﻫﻤﺴﺮﺗﻮﻥ ﺑﺮﺍﯼ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻓﻠﺞ ﺷﺪﻩ. ﻣﺎ ﻧﺎﭼﺎﺭ ﺷﺪﯾﻢ ﻫﺮ ﺩﻭ ﭘﺎ ﺭﻭ ﻗﻄﻊ ﮐﻨﯿﻢ. ﭼﺸﻢ ﭼﭗ ﺭﻭ ﻫﻢ ﺗﺨﻠﯿﻪ ﮐﺮﺩﯾﻢ.. ﺑﺎﯾﺪ ﺗﺎ ﺁﺧﺮ ﻋﻤﺮ ﺍﺯﺵ ﭘﺮﺳﺘﺎﺭﯼ ﮐﻨﯽ,ﺑﺎ ﻟﻮﻟﻪ ﻣﺨﺼﻮﺹ ﺑﻬﺶ ﻏﺬﺍ ﺑﺪﯼ، ﺭﻭﯼ ﺗﺨﺖ ﺟﺎﺑﺠﺎﺵ ﮐﻨﯽ،ﺣﻤﻮﻣﺶ ﮐﻨﯽ، ﺯﯾﺮﺵ ﺭﻭ ﺗﻤﯿﺰ ﮐﻨﯽ ﻭ ﺑﺎﻫﺎﺵ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﻨﯽ... ﺍﻭﻥ ﺣﺘﯽ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﻧﻪ ﺣﺮﻑ ﺑﺰﻧﻪ، ﭼﻮﻥ ﺣﻨﺠﺮﻩ ﺍﺵ ﺁﺳﯿﺐ ﺩﯾﺪﻩ... ﺑﺎ ﺷﻨﯿﺪﻥ ﺻﺤﺒﺖ ﻫﺎﯼ ﺩﮐﺘﺮ ﺑﻪ ﺗﺪﺭﯾﺞ ﺑﺪﻥ ﻣﺮﺩ ﺷﻞ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ، ﺑﻪ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﺗﮑﯿﻪ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ.ﺳﺮﺵ ﮔﯿﺞ ﻣﯽ ﺭﻭﺩ ﻭ ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ ﺳﯿﺎﻫﯽ ﻣﯽ ﺭﻭﺩ. ﺑﺎ ﺩﯾﺪﯾﻦ ﺍﯾﻦ ﻋﮑﺲ ﺍﻟﻌﻤﻞ، ﺩﮐﺘﺮ ﻟﺒﺨﻨﺪﯼ ﻣﯽ ﺯﻧﺪ ﻭ ﺩﺳﺘﺶ ﺭﺍ ﺭﻭﯼ ﺷﺎﻧﻪ ﻣﺮﺩ ﻣﯽ ﮔﺬﺍﺭﺩ.ﺩﮐﺘﺮ:ﻫﻪ!ﺷﻮﺧﯽ ﮐﺮﺩﻡ... ﺯﻧﺖ ﻫﻤﻮﻥ ﺍﻭﻟﺶ ﻣﺮﺩ!!!!!

تاریخ: چهار شنبه 29 آذر 1391برچسب:داستان آموزنده,داستان طنز,داستانک,داستان دکتر,داستان کوتاه,

ﯾﮏ ﺭﻭﺯ ﯾﮏ ﺯﻥ ﻭ ﻣﺮﺩ ﻣﺎﺷﯿﻨﺸﻮﻥ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺗﺼﺎﺩﻑ ﻧﺎﺟﻮﺭﻱ ﻣﯽ ﮐﻨﻪ. ﺑﻄﻮﺭﯾﮑﻪ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﻫﺮﺩﻭﺷﻮﻥ ﺑﺸﺪﺕ ﺁﺳﯿﺐ ﻣﯿﺒﯿﻨﻪ. ﻭﻟﯽ ﻫﺮﺩﻭﺷﻮﻥ ﺑﻄﺮﺯ ﻣﻌﺠﺰﻩ ﺁﺳﺎﯾﯽ ﺟﻮﻥ ﺳﺎﻟﻢ ﺑﺪﺭ ﻣﯽ ﺑﺮﻥ. ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﻫﺮ ﺩﻭ ﺍﺯ ﻣﺎﺷﯿﻨﺸﻮﻥ ﮐﻪ ﺣﺎﻻ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺑﻪ ﺁﻫﻦ ﻗﺮﺍﺿﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﻣﯿﺎﻥ ، ﺭﺍﻧﻨﺪﻩﺀ ﺧﺎﻧﻢ ﺑﺮ ﻣﯿﮕﺮﺩﻩ ﻣﯿﮕﻪ: -ﺁﻩ ﭼﻪ ﺟﺎﻟﺐ ﺷﻤﺎ ﻣﺮﺩ ﻫﺴﺘﯿﺪ.…! ﺑﺒﯿﻨﯿﺪ ﭼﻪ ﺑﺮﻭﺯ ﻣﺎﺷﯿﻨﺎﻣﻮﻥ ﺍﻭﻣﺪﻩ! ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﺩﺍﻏﻮﻥ ﺷﺪﻩ ﻭﻟﯽ ﻣﺎ ﺳﺎﻟﻢ ﻫﺴﺘﯿﻢ! .…ﺍﯾﻦ ﺑﺎﯾﺪ ﻧﺸﻮﻧﻪ ﺍﯼ ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﺧﺪﺍ ﺑﺎﺷﻪ ﮐﻪ ﺍﯾﻨﻄﻮﺭﯼ ﺑﺎ ﻫﻢ ﻣﻼﻗﺎﺕ ﮐﻨﯿﻢ ﻭ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﻣﺸﺘﺮﮐﯽ ﺭﻭ ﺑﺎ ﺻﻠﺢ ﻭ ﺻﻔﺎ ﺁﻏﺎﺯ ﮐﻨﯿﻢ!… ﻣﺮﺩ ﺑﺎ ﻫﯿﺠﺎﻥ ﭘﺎﺳﺦ ﻣﯿﮕﻪ: -ﺍﻭﻩ“ …ﺑﻠﻪ ﮐﺎﻣﻼ… ”ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﻣﻮﺍﻓﻘﻢ ﺍﯾﻦ ﺑﺎﯾﺪ ﻧﺸﻮﻧﻪ ﺍﯼ ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﺧﺪﺍ ﺑﺎﺷﻪ! ﺑﻌﺪ ﺍﻭﻥ ﺧﺎﻧﻢ ﺯﻳﺒﺎ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﻣﯽ ﺩﻩ ﻭ ﻣﯽ ﮔﻪ: -ﺑﺒﯿﻦ ﯾﮏ ﻣﻌﺠﺰﻩ ﺩﯾﮕﻪ!ﻣﺎﺷﯿﻦ ﻣﻦ ﮐﺎﻣﻠﻦ ﺩﺍﻏﻮﻥ ﺷﺪﻩ ﻭﻟﯽ ﺍﯾﻦ ﺷﯿﺸﻪ ﻣﺸﺮﻭﺏ ﺳﺎﻟﻤﻪ.ﻣﻄﻤﺌﻨﻦ ﺧﺪﺍ ﺧﻮﺍﺳﺘﻪ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﺷﯿﺸﻪ ﻣﺸﺮﻭﺏ ﺳﺎﻟﻢ ﺑﻤﻮﻧﻪ ﺗﺎ ﻣﺎ ﺍﯾﻦ ﺗﺼﺎﺩﻑ ﺧﻮﺵ ﯾﻤﻦ ﻛﻪ ﻣﻲ ﺗﻮﻧﻪ ﺷﺮﻭﻉ ﺟﺮﻳﺎﻧﺎﺕ ﺧﻴﻠﻲ ﺟﺎﻟﺒﻲ ﺑﺎﺷﻪ ﺭﻭ ﺟﺸﻦ ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ! ﻭ ﺑﻌﺪ ﺧﺎﻧﻢ ﺯﻳﺒﺎ ﺑﺎ ﻟﻮﻧﺪﻱ ﺑﻄﺮﯼ ﺭﻭ ﺑﻪ ﻣﺮﺩ ﻣﯿﺪﻩ. ﻣﺮﺩ ﺳﺮﺵ ﺭﻭ ﺑﻪ ﻋﻼﻣﺖ ﺗﺼﺪﯾﻖ ﺗﮑﺎﻥ ﻣﯿﺪﻩ ﻭ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻴﻜﻪ ﺯﻳﺮ ﭼﺸﻤﻲ ﺍﻧﺪﺍﻡ ﺧﺎﻧﻢ ﺯﻳﺒﺎ ﺭﻭ ﺩﻳﺪ ﻣﻲ ﺯﻧﻪ ﺩﺭﺏ ﺑﻄﺮﯼ ﺭﻭ ﺑﺎﺯ ﻣﯽ ﮐﻨﻪ ﻭ ﻧﺼﻒ ﺷﯿﺸﻪ ﻣﺸﺮﻭﺏ ﺭﻭ ﻣﯽ ﻧﻮﺷﻪ ﻭ ﺑﻄﺮﯼ ﺭﻭ ﺑﺮﻣﯽ ﮔﺮﺩﻭﻧﻪ ﺑﻪ ﺯﻥ. ﺯﻥ ﺩﺭﺏ ﺑﻄﺮﯼ ﺭﻭ ﻣﯽ ﺑﻨﺪﻩ ﻭ ﺷﯿﺸﻪ ﺭﻭ ﺑﺮﻣﯽ ﮔﺮﺩﻭﻧﻪ ﺑﻪ ﻣﺮﺩ. ﻣﺮﺩ ﻣﯽ ﮔﻪ ﺷﻤﺎ ﻧﻤﯽ ﻧﻮﺷﯿﺪ؟! ﺯﻥ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺷﻴﻄﻨﺖ ﺁﻣﻴﺰﻱ ﻣﻲ ﺯﻧﻪ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﺏ ﻣﯽ ﮔﻪ: -ﻧﻪ ﻋﺰﻳﺰﻡ ، ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﺍﻻﻥ ﺑﻬﺘﺮﻩ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﭘﻠﯿﺲ ﺑﺎﺷﻴﻢ!!!

تاریخ: چهار شنبه 29 آذر 1391برچسب:داستان ادبی,داستان تصادف,داستانک,داستان کوتاه,

ﺯﻧﯽ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺩﺭﺳﺖ ﮐﺮﺩﻥ ﺗﺨﻢ ﻣﺮﻍ ﺑﺮﺍﯼ ﺻﺒﺤﺎﻧﻪ ﺑﻮﺩ. ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﺷﻮﻫﺮﺵ ﺳﺮﺍﺳﯿﻤﻪ ﻭﺍﺭﺩ ﺁﺷﭙﺰﺧﺎﻧﻪ ﺷﺪ ﻭ ﺩﺍﺩ ﺯﺩ :ﻣﻮﺍﻇﺐ ﺑﺎﺵ ، ﻣﻮﺍﻇﺐ ﺑﺎﺵ ، ﯾﻪ ﮐﻢ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﮐﺮﻩ ﺗﻮﺵ ﺑﺮﯾﺰ.… ﻭﺍﯼ ﺧﺪﺍﯼ ﻣﻦ ، ﺧﯿﻠﯽ ﺯﯾﺎﺩ ﺩﺭﺳﺖ ﮐﺮﺩﯼ…ﺣﺎﻻ ﺑﺮﺵ ﮔﺮﺩﻭﻥ…ﺯﻭﺩ ﺑﺎﺵ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﮐﺮﻩ ﺑﺮﯾﺰﯼ…ﻭﺍﯼ ﺧﺪﺍﯼ ﻣﻦ ﺍﺯ ﮐﺠﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﮐﺮﻩ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﯿﺎﺭﯾﻢ ؟؟؟ ﺩﺍﺭﻥ ﻣﯽﺳﻮﺯﻥ ﻣﻮﺍﻇﺐ ﺑﺎﺵ ، ﮔﻔﺘﻢ ﻣﻮﺍﻇﺐ ﺑﺎﺵ!ﻫﯿﭻ ﻭﻗﺖ ﻣﻮﻗﻊ ﻏﺬﺍ ﭘﺨﺘﻦ ﺑﻪ ﺣﺮﻓﻬﺎﯼ ﻣﻦ ﮔﻮﺵ ﻧﻤﯽﮐﻨﯽ …ﻫﯿﭻ ﻭﻗﺖ!!ﺑﺮﺷﻮﻥ ﮔﺮﺩﻭﻥ!ﺯﻭﺩ ﺑﺎﺵ!ﺩﯾﻮﻭﻧﻪ ﺷﺪﯼ ؟؟؟؟ ﻋﻘﻠﺘﻮ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺩﯼ ؟؟؟ ﯾﺎﺩﺕ ﺭﻓﺘﻪ ﺑﻬﺸﻮﻥ ﻧﻤﮏ ﺑﺰﻧﯽ…ﻧﻤﮏﺑﺰﻥ…ﻧﻤﮏ… ﺯﻥ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺯﻝ ﺯﺩﻩ ﻭ ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﮔﻔﺖ: ﺧﺪﺍﯼ ﺑﺰﺭﮒ ﭼﻪ ﺍﺗﻔﺎﻗﯽ ﺑﺮﺍﺕ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ؟! ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﯽ ﻣﻦ ﺑﻠﺪ ﻧﯿﺴﺘﻢ ﯾﻪ ﺗﺨﻢ ﻣﺮﻍ ﺳﺎﺩﻩ ﺩﺭﺳﺖ ﮐﻨﻢ؟ ﺷﻮﻫﺮ ﺑﻪ ﺁﺭﺍﻣﯽ ﮔﻔﺖ:ﻓﻘﻂ ﻣﯽﺧﻮﺍﺳﺘﻢ ﺑﺪﻭﻧﯽ ﻭﻗﺘﯽ ﺩﺍﺭﻡ ﺭﺍﻧﻨﺪﮔﯽ ﻣﯽﮐﻨﻢ، ﭼﻪ ﺑﻼﺋﯽ ﺳﺮ ﻣﻦ ﻣﯿﺎﺭﯼ

تاریخ: سه شنبه 28 آذر 1391برچسب:درس عبرت,داستانک,داستان کوتاه,داستان ادبی,

ﻗﺼﺎﺏ ﺑﺎ ﺩﯾﺪﻥ ﺳﮕﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻃﺮﻑ ﻣﻐﺎﺯﻩ ﺍﺵ ﻧﺰﺩﯾﮏ ﻣﯽ ﺷﺪ ﺣﺮﮐﺘﯽ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﺩﻭﺭﺵ ﮐﻨﺪ ﺍﻣﺎ ﮐﺎﻏﺬﯼ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺩﻫﺎﻥ ﺳﮓ ﺩﯾﺪ.ﮐﺎﻏﺬ ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺖ.ﺭﻭﯼ ﮐﺎﻏﺬ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩ"ﻟﻄﻔﺎ ۱۲ ﺳﻮﺳﯿﺲ ﻭ ﯾﻪ ﺭﺍﻥ ﮔﻮﺷﺖ ﺑﺪﯾﻦ. "۱۰ ﺩﻻﺭ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﮐﺎﻏﺬ ﺑﻮﺩ.ﻗﺼﺎﺏ ﮐﻪ ﺗﻌﺠﺐ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﺳﻮﺳﯿﺲ ﻭ ﮔﻮﺷﺖ ﺭﺍ ﺩﺭ ﮐﯿﺴﻪ ﺍﯼ ﮔﺬﺍﺷﺖ ﻭ ﺩﺭ ﺩﻫﺎﻥ ﺳﮓ ﮔﺬﺍﺷﺖ.ﺳﮓ ﻫﻢ ﮐﯿﺴﻪ ﺭﺍﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺭﻓﺖ. ﻗﺼﺎﺏ ﮐﻪ ﮐﻨﺠﮑﺎﻭ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﻃﺮﻓﯽ ﻭﻗﺖ ﺑﺴﺘﻦ ﻣﻐﺎﺯﻩ ﺑﻮﺩ ﺗﻌﻄﯿﻞ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺑﺪﻧﺒﺎﻝ ﺳﮓ ﺭﺍﻩ ﺍﻓﺘﺎﺩ. ﺳﮓ ﺩﺭ ﺧﯿﺎﺑﺎﻥ ﺣﺮﮐﺖ ﮐﺮﺩ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻣﺤﻞ ﺧﻂ ﮐﺸﯽ ﺭﺳﯿﺪ.ﺑﺎ ﺣﻮﺻﻠﻪ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩ ﺗﺎ ﭼﺮﺍﻍ ﺳﺒﺰ ﺷﺪ ﻭ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺧﯿﺎﺑﺎﻥ ﺭﺩ ﺷﺪ.ﻗﺼﺎﺏ ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻟﺶ ﺭﺍﻩ ﺍﻓﺘﺎﺩ.ﺳﮓ ﺭﻓﺖ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺍﯾﺴﺘﮕﺎﻩ ﺍﺗﻮﺑﻮﺱ ﺭﺳﯿﺪ ﻧﮕﺎﻫﯽ ﺑﻪ ﺗﺎﺑﻠﻮ ﺣﺮﮐﺖ ﺍﺗﻮﺑﻮﺱ ﻫﺎ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩ[[[[[بقیه داستان را در ادامه مطلب ببینید]]]]]

ادامه مطلب...

تاریخ: سه شنبه 28 آذر 1391برچسب:داستان سگ و قصاب,داستان ادبی,داستانک,داستان کوتاه,

ﭼﻬﺎﺭ ﻧﻔﺮ ﺑﻮﺩﻧﺪ. ﺍﺳﻤﺸﺎﻥ ﺍﯾﻨﻬﺎ ﺑﻮﺩ. ﻫﻤﻪ ﮐﺲ، ﯾﮏ ﮐﺴﯽ، ﻫﺮ ﮐﺴﯽ، ﻫﯿﭻ ﮐﺴﯽ. ﮐﺎﺭ ﻣﻬﻤﯽ ﺩﺭ ﭘﯿﺶ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﻭ ﻫﻤﻪ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﯾﮏ ﮐﺴﯽ ﺍﯾﻦ ﮐﺎﺭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﯽ ﺭﺳﺎﻧﺪ، ﻫﺮﮐﺴﯽ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﺴﺖ ﺍﯾﻦ ﮐﺎﺭ ﺭﺍ ﺑﮑﻨﺪ ﻭﻟﯽ ﻫﯿﭻ ﮐﺲ ﺍﯾﻨﮑﺎﺭ ﺭﺍ ﻧﮑﺮﺩ.ﯾﮏ ﮐﺴﯽ ﻋﺼﺒﺎﻧﯽ ﺷﺪ ﭼﺮﺍ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﮐﺎﺭ ﮐﺎﺭ ﻫﻤﻪ ﮐﺲ ﺑﻮﺩ ﺍﻣﺎ ﻫﯿﭻ ﮐﺲ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻧﺒﻮﺩ ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﮐﺲ ﺍﯾﻦ ﮐﺎﺭ ﺭﺍ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﮐﺮﺩ. ﺳﺮﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﺍﯾﻦ ﻃﻮﺭﯼ ﺷﺪ ﻫﺮﮐﺴﯽ، ﯾﮏ ﮐﺴﯽ ﺭﺍ ﺳﺮﺯﻧﺶ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﭼﺮﺍ ﻫﯿﭻ ﮐﺲ ﮐﺎﺭﯼ ﺭﺍ ﻧﮑﺮﺩ ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﮐﺲ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﺴﺖ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺑﺪﻫﺪ!!؟ ﺣﺎﻻ ﻣﺎ ﺟﺰﺀ ﮐﺪﺍﻣﺶ ﻫﺴﺘﯿﻢ؟؟؟

تاریخ: سه شنبه 28 آذر 1391برچسب:چهارنفر,داستانک,داستان کوتاه,داستان ادبی,

ﺣﺴﻴﻦﺑﻦﻋﻠﻲ(ﻉ)ﻛﻪﺑﺮﺍﻱﺑﻴﻌﺖﺑﺎ ﻳﺰﻳﺪﺩﻋﻮﺕﺷﺪﻩﺑﻮﺩ،ﻫﻤﺎﻥﺷﺐﻛﻨﺎﺭ ﻗﺒﺮﺟﺪّﺵ، ﺭﺳﻮﻝﺧﺪﺍ(ﺹ)ﺭﻓﺖﻭ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺭﺍ ﺯﻳﺎﺭﺕ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻣّﺖ ﺷِﻜﻮِﻩ ﻛﺮﺩﻛﻪﻣﺮﺍﺗﻨﻬﺎﮔﺬﺍﺷﺘﻪﺍﻧﺪﻭﻓﺮﻣﻮﺩ »ﺍﻳﻦ ﺷﻜﺎﻳﺖ ﻣﻦ ﺗﺎ ﺩﻳﺪﺍﺭ ﻣﻦ ﻭ ﺗﻮ ﺑﺎﻗﻲ ﺍﺳﺖ« ﺍﻣﺎﻡﺣﺴﻴﻦ(ﻉ)،ﺁﻥ ﺷﺐﺭﺍ ﺗﺎﺻﺒﺢ، ﺩﺭ ﻛﻨﺎﺭﻗﺒﺮﭘﻴﺎﻣﺒﺮ(ﺹ)ﺑﻪﺭﻛﻮﻉﻭ ﺳﺠﻮﺩ ﻭﻋﺒﺎﺩﺕﮔﺬﺭﺍﻧﻴﺪﺻﺒﺢﺭﻭﺯﺑﻌﺪ، ﻣﺮﻭﺍﻥ،ﺍﻣﺎﻡ(ﻉ)ﺭﺍﻣﻼﻗﺎﺕﻧﻤﻮﺩﻭ ﻧﺼﻴﺤﺖﻛﺮﺩﻛﻪﺑﺎﻳﺰﻳﺪﺑﻴﻌﺖﻛﻨﺪ ﻭﻟﻲ ﺣﻀﺮﺕﭘﺎﺳﺦﺩﺍﺩﻭَﻋَﻠَﻲﺍﻻِﺳْﻼَﻡِ ﺍﻟَﺴَّﻼَﻡُﺇﺫْﺑُﻠِﻴَﺖْﺍﻻُﻣَّﺔُﺑِﺮﺍﻉٍﻣﺜﻞﻳَﺰِﻳﺪ« ﻳﻌﻨﻲﻭﻗﺘﻲﺍﻣﺖﻣﺴﻠﻤﺎﻥﺑﻪ ﻓﺮﻣﺎﻧﺮﻭﺍﻳﻲﻣﺜﻞ ﻳﺰﻳﺪﻣﺒﺘﻼ ﺷﻮﻧﺪﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﺍﺳﻼﻡﺑﺪﺭﻭﺩ ﮔﻔﺖ ﻭﺑﺎ ﺍﻳﻦ ﺟﻤﻠﻪ ﭘﺎﺳﺦ ﻗﺎﻃﻊﺧﻮﺩﺭﺍﻣﺒﻨﻲﺑﺮﻋﺪﻡﺑﻴﻌﺖﺑﺎ ﻳﺰﻳﺪ ﺑﻴﺎﻥ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺟﺪﺍ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﺑﺎﺯﺷﺐﺩﻭﻡ،ﻧﺰﺩﻗﺒﺮﺟﺪّﺵ،ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ (ﺹ)ﺭﻓﺖﻭﭼﻨﺪﺭﻛﻌﺖﻧﻤﺎﺯﺧﻮﺍﻧﺪﻭ ﺗﺎﺻﺒﺢﺑﻪﺭﺍﺯﻭﻧﻴﺎﺯﻣﺸﻐﻮﻝﺑﻮﺩ ﻧﺰﺩﻳﻚﺻﺒﺢ،ﺳﺮﺵ ﺭﺍﺑﺎﻻﻱﻗﺒﺮ ﮔﺬﺍﺭﺩ ﻭﺍﻧﺪﻛﻲﺧﻮﺍﺑﺶﺑﺮﺩ،ﺩﺭﺧﻮﺍﺏ، ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﺹﺭﺍﺩﻳﺪﻛﻪﺑﺎﮔﺮﻭﻫﻲﺍﺯ ﻓﺮﺷﺘﮕﺎﻥﺩﺭ ﺳﻤﺖﺭﺍﺳﺖ ﻭﭼﭗ ﺍﻭ ﺑﻪ ﺳﻮﻳﺶﻣﻲﺁﻳﻨﺪﺣﻀﺮﺕﺭﺳﻮﻝ(ﺹ)، ﺣﺴﻴﻦ(ﻉ)ﺭﺍﺩﺭﺁﻏﻮﺵﮔﺮﻓﺖﻭﺑﻪ ﺳﻴﻨﻪﭼﺴﺒﺎﻧﻴﺪﻭﺑﻴﻦﺩﻭﭼﺸﻤﺎﻧﺶﺭﺍ ﺑﻮﺳﻴﺪﻭﻓﺮﻣﻮﺩ»ﻋﺰﻳﺰﺩﻟﻢ!ﺣﺴﻴﻦ! ﮔﻮﻳﺎﻣﻲﺑﻴﻨﻢﻛﻪﺑﻪﺧﻮﻥﺁﻏﺸﺘﻪﺍﻱ؛ﻭ ﺑﺎﺳﺮﺑﺮﻳﺪﻩ،ﺩﺭﻛﺮﺑﻼ،ﺑﺮﺯﻣﻴﻦ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩﺍﻱﻭﮔﺮﻭﻫﻲﺍﺯﺍﻣﺖِﻣﻦ ﭘﻴﺮﺍﻣﻮﻥﺗﻮﺭﺍﮔﺮﻓﺘﻪﺍﻧﺪﺩﺭﺍﻳﻦ ﻫﻨﮕﺎﻡ، ﺗﻮﺗﺸﻨﻪﺟﺎﻥ ﺧﻮﺍﻫﻲﺩﺍﺩﺁﻧﺎﻥ ﻛﻪﺑﺎ ﺗﻮ ﭼﻨﻴﻦﻛﺮﺩﻩﺍﻧﺪﺍﻣﻴﺪﺷﻔﺎﻋﺖﻣﺮﺍﺩﺍﺭﻧﺪ ﺍﻣّﺎ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﻣﺸﻤﻮﻝ ﺷﻔﺎﻋﺖ ﻣﻦ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪﻛﺮﺩﻭﺩﺭﺭﻭﺯﻗﻴﺎﻣﺖﻣﺤﺮﻭﻡ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪﺷﺪﺟﺎﻥﺩﻟﻢﺣﺴﻴﻦ!‌ﺍﻳﻨﻚﭘﺪﺭ ﻭﻣﺎﺩﺭﻭﺑﺮﺍﺩﺭﺕﺩﺭﺍﺷﺘﻴﺎﻕﺗﻮ ﻫﺴﺘﻨﺪ«ﺍﻣﺎﻡﺣﺴﻴﻦ(ﻉ)ﺑﻪﮔﺮﻳﻪﺍﻓﺘﺎﺩ ﻭﻋﺮﺽﻛﺮﺩ»ﻳﺎﺭﺳﻮﻝﺍﻟﻠﻪ!ﻣﺮﺍﺑﺎ ﺧﻮﺩﺑﻪﺩﺭﻭﻥﻗﺒﺮﺑﺒﺮ«،ﺍﻣﺎﺣﻀﺮﺕ ﺭﺳﻮﻝ(ﺻﻠﻲﺍﻟﻠﻪﻋﻠﻴﻪﻭﺁﻟﻪﻭﺳﻠﻢ) ﻣﻲﺧﻮﺍﺳﺖﻓﺮﺯﻧﺪﺵﺑﻪﻣﻘﺎﻣﻲﺑﻠﻨﺪ ﺑﺮﺳﺪﻭﺑﺎﺷﻬﺎﺩﺕ،ﺑﺎﻻﺗﺮﻳﻦﭘﺎﺩﺍﺵﺭﺍ ﺍﺯﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﮕﻴﺮﺩﺣﻀﺮﺕ ﺍﺯﺧﻮﺍﺏ ﺑﻴﺪﺍﺭ ﺷﺪﻭﺧﻮﺍﺏﺧﻮﺩﺭﺍﺑﺮﺍﻱﺍﻫﻞﺑﻴﺖ ﺧﻮﻳﺶﻧﻘﻞﻛﺮﺩﭘﺲﺍﺯﺷﻨﻴﺪﻥﺍﻳﻦ ﺧﻮﺍﺏ،ﺍﻧﺪﻭﻩﺁﻧﺎﻥﺑﺴﻴﺎﺭﻭ ﮔﺮﻳﻪﻫﺎﻳﺸﺎﻥ ﺁﻏﺎﺯ ﺷﺪ...

تاریخ: سه شنبه 28 آذر 1391برچسب:داستان عاشقانه,داستانک,داستان کوتاه,تعبیرخواب,

ﮐﻮﺩﮐﯽﮐﻪﺁﻣﺎﺩﻩﺗﻮﻟﺪﺑﻮﺩﻧﺰﺩﺧﺪﺍ ﺭﻓﺖﻭﺍﺯﺍﻭﭘﺮﺳﯿﺪ:ﻣﯽﮔﻮﯾﻨﺪﻓﺮﺩﺍ ﺷﻤﺎﻣﺮﺍﺑﻪﺯﻣﯿﻦ ﻣﯽﻓﺮﺳﺘﯿﺪ،ﺍﻣﺎ ﻣﻦ ﺑﻪﺍﯾﻦﮐﻮﭼﮑﯽﻭﺑﺪﻭﻥﻫﯿﭻﮐﻤﮑﯽ ﭼﮕﻮﻧﻪﻣﯽﺗﻮﺍﻧﻢﺑﺮﺍﯼﺯﻧﺪﮔﯽﺑﻪﺁﻧﺠﺎ ﺑﺮﻭﻡ؟ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪﭘﺎﺳﺦﺩﺍﺩ:ﺩﺭﻣﯿﺎﻥﺗﻌﺪﺍﺩ ﺑﺴﯿﺎﺭﯼﺍﺯﻓﺮﺷﺘﮕﺎﻥ،ﻣﻦﯾﮑﯽﺭﺍﺑﺮﺍﯼ ﺗﻮﺩﺭﻧﻈﺮﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﻡ،ﺍﻭﺍﺯﺗﻮ ﻧﮕﻬﺪﺍﺭﯼ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﮐﺮﺩ ﺍﻣﺎﮐﻮﺩﮎﻫﻨﻮﺯﺍﻃﻤﯿﻨﺎﻥﻧﺪﺍﺷﺖﮐﻪ ﻣﯽﺧﻮﺍﻫﺪﺑﺮﻭﺩﯾﺎﻧﻪ،ﮔﻔﺖ:ﺍﻣﺎﺍﯾﻨﺠﺎ ﺩﺭﺑﻬﺸﺖ،ﻣﻦﻫﯿﭻﮐﺎﺭﯼﺟﺰﺧﻨﺪﯾﺪﻥ ﻭﺁﻭﺍﺯﺧﻮﺍﻧﺪﻥﻧﺪﺍﺭﻡﻭﺍﯾﻦﻫﺎﺑﺮﺍﯼ ﺷﺎﺩﯼ ﻣﻦ ﮐﺎﻓﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ. ﺧﺪﺍﻭﻧﺪﻟﺒﺨﻨﺪﺯﺩ:ﻓﺮﺷﺘﻪﺗﻮﺑﺮﺍﯾﺖ ﺁﻭﺍﺯ ﺧﻮﺍﻫﺪﺧﻮﺍﻧﺪﻭﻫﺮﺭﻭﺯﺑﻪﺗﻮﻟﺒﺨﻨﺪ ﺧﻮﺍﻫﺪﺯﺩﺗﻮﻋﺸﻖﺍﻭﺭﺍﺍﺣﺴﺎﺱ ﺧﻮﺍﻫﯽ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺷﺎﺩ ﺧﻮﺍﻫﯽ ﺑﻮﺩ ﮐﻮﺩﮎ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﺍﺩ:ﻣﻦ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﻢ ﺑﻔﻬﻤﻢ ﻣﺮﺩﻡ ﭼﻪ ﻣﯿﮕﻮﯾﻨﺪ ﻭﻗﺘﯽ ﺯﺑﺎﻥ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﻢ؟...[[[[[بقیه داستان را در ادامه مطلب دنبال کنید]]]]]

ادامه مطلب...

تاریخ: سه شنبه 28 آذر 1391برچسب:داستان ادبی,داستان عاشقانه,داستانک,داستان فرشته,داستان کوتاه,

ﻣﺪﺕﺯﯾﺎﺩﯼﺍﺯﺯﻣﺎﻥﺍﺯﺩﻭﺍﺟﺸﺎﻥ ﻣﯽﮔﺬﺷﺖ ﻭ ﻃﺒﻖ ﻣﻌﻤﻮﻝ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻓﺮﺍﺯﻭﻧﺸﯿﺐﻫﺎﯼﺧﺎﺹ ﺧﻮﺩﺵ ﺭﺍ ﺩﺍﺷﺖ. ﯾﮏﺭﻭﺯﺯﻥﮐﻪﺍﺯﺳﺎﻋﺖﻫﺎﯼﺯﯾﺎﺩ ﮐﺎﺭ ﺷﻮﻫﺮﻋﺼﺒﺎﻧﯽﺑﻮﺩﻭ ﻫﻤﻪﭼﯿﺰﺭﺍﺍﺯ ﻫﻢﭘﺎﺷﯿﺪﻩﻣﯽﺩﯾﺪ،ﺯﺑﺎﻥﺑﻪﺷﮑﺎﯾﺖ ﮔﺸﻮﺩ ﻭ ﺑﺎﻋﺚ ﻧﺎﺍﻣﯿﺪﯼ ﺷﻮﻫﺮﺵ ﺷﺪ. ﻣﺮﺩﭘﺲﺍﺯﯾﮏﻫﻔﺘﻪﺳﮑﻮﺕ ﻫﻤﺴﺮﺵ،ﺑﺎ ﮐﺎﻏﺬ ﻭﻗﻠﻤﯽﺩﺭ ﺩﺳﺖ ﺑﻪ ﻃﺮﻑﺍﻭ ﺭﻓﺖﻭ ﭘﯿﺸﻨﻬﺎﺩﮐﺮﺩ ﻫﺮ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍﮐﻪﺑﺎﻋﺚﺁﺯﺍﺭﺷﺎﻥﻣﯽﺷﻮﺩﺭﺍ ﺑﻨﻮﯾﺴﯿﺪﻭﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩﺁﻥﻫﺎ ﺑﺤﺚﻭ ﺗﺒﺎﺩﻝ ﻧﻈﺮ ﮐﻨﻨﺪ. ﺯﻥﮐﻪﮔﻠﻪﻫﺎﯼﺑﺴﯿﺎﺭﯼﺩﺍﺷﺖﺑﺪﻭﻥ ﺍﯾﻨﮑﻪﺳﺮﺧﻮﺩﺭﺍﺑﻠﻨﺪﮐﻨﺪ،ﺷﺮﻭﻉﮐﺮﺩ ﺑﻪ ﻧﻮﺷﺘﻦ. ﻣﺮﺩﭘﺲﺍﺯﻧﮕﺎﻫﯽﻋﻤﯿﻖﻭﻃﻮﻻﻧﯽ ﺑﻪ ﻫﻤﺴﺮ، ﻧﻮﺷﺘﻦ ﺭﺍ ﺁﻏﺎﺯ ﮐﺮﺩ. ﯾﮏﺭﺑﻊﺑﻌﺪﺑﺎﻧﮕﺎﻫﯽ ﺑﻪﯾﮑﺪﯾﮕﺮﮐﺎﻏﺬﻫﺎﺭﺍﺭﺩﻭﺑﺪﻝ ﮐﺮﺩﻧﺪ.ﻣﺮﺩﺑﻪﺯﻥ ﻋﺼﺒﺎﻧﯽ ﻭ ﮐﺎﻏﺬﻟﺒﺮﯾﺰ ﺍﺯﺷﮑﺎﯾﺖ ﺧﯿﺮﻩ ﻣﺎﻧﺪ… ﺍﻣﺎﺯﻥﺑﺎﺩﯾﺪﻥ ﮐﺎﻏﺬﺷﻮﻫﺮ،ﺧﺠﺎﻟﺖ ﺯﺩﻩﺷﺪﻭﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖﮐﺎﻏﺬﺧﻮﺩﺭﺍ ﭘﺎﺭﻩ ﮐﺮﺩ. ﺷﻮﻫﺮﺵﺩﺭﻫﺮ ﺩﻭﺻﻔﺤﻪﺍﯾﻦ ﺟﻤﻠﻪ ﺭﺍ ﺗﮑﺮﺍﺭ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ: "ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻡ ﻋﺰﯾﺰﻡ"

تاریخ: سه شنبه 28 آذر 1391برچسب:متن عاشقانه,متن ادبی,داستان عاشقانه,داستانک,داستان کوتاه,داستان ادبی,

ﻫﻤﯿﺸﻪﺳﻮﺍﺭﺧﻂﺷﺐﺭﻭ ﻣﯽﺷﻮﻡ. ﻫﻤﻪﯼﺷﺶﺭﻭﺯﻫﻔﺘﻪﺭﺍ ﺗﺎﻣﺎﺭﺑﻞ ﺁﺭﭺﭘﯿﺎﺩﻩﻣﯽﺭﻭﻡﻭﺳﻮﺍﺭﺧﻂ۲۹۴ ﻣﯽﺷﻮﻡﮐﻪﻣﺮﺍﻣﯽﺑﺮﺩﺧﯿﺎﺑﺎﻥﻓﻠﯿﺖ. ﻫﯿﭻﺑﺎﻣﺮﺩﻫﺎﯼﺗﻮﺍﺗﻮﺑﻮﺱﺣﺮﻑ ﻧﻤﯽﺯﻧﻢ.ﺑﻌﺪﻫﻢﻣﯽﺭﻭﻡﺗﻮﺳﯿﺎﻩﻭ ﺳﻔﯿﺪﮐﻪﺗﻮﺧﯿﺎﺑﺎﻥﻓﻠﯿﺖﺍﺳﺖ.ﮔﺎﻫﯽ ﻫﻢﺩﻭﺳﺘﻢﻣﯽﺁﯾﺪﺁﻥﺟﺎ.ﯾﮏﻓﻨﺠﺎﻥ ﭼﺎﯾﯽ ﻣﯽﺧﻮﺭﻡ. ﺩﻭﺳﺘﻢﻗﺪﺑﻠﻨﺪﺗﺮﺍﻣﺎﻻﻏﺮﺗﺮﺍﺯﻣﻦ ﺍﺳﺖ.ﮔﺎﻫﯽﻭﻗﺖﻫﺎﻣﯽﺁﯾﺪﻭﺑﺎﻫﻢ ﻣﯽﻧﺸﯿﻨﯿﻢﭘﺸﺖﻣﯿﺰﺑﺎﺭ.ﻫﻤﯿﺸﻪﺟﺎ ﺑﺮﺍﺵﻧﮕﻪﻣﯽﺩﺍﺭﻡ،ﺍﻣﺎﺁﺩﻡﻫﻤﯿﺸﻪ ﻫﻢﻧﻤﯽﺗﻮﺍﻧﺪﺟﺎ ﻧﮕﻪﺩﺍﺭﺩ.ﺑﺎ ﺁﺩﻡﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪﺟﺎﯼﺩﻭﺳﺘﻢﺭﺍﻣﯽﮔﯿﺮﻧﺪ،ﻫﯿﭻ ﺣﺮﻑﻧﻤﯽﺯﻧﻢ.ﺑﻌﻀﯽﻫﺎ ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﻫﯿﭻﺑﻪﺣﺮﻑﻫﺎﺷﺎﻥﮔﻮﺵﻧﻤﯽﺩﻫﻢ. ﮔﺎﻫﯽﻣﺮﺩﯼﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪﯼﺻﺒﺢﺭﺍﺳُﺮ ﻣﯽﺩﻫﺪﺳﻤﺖﻣﻦ،ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪﯼﺍﻭﻝ ﺻﺒﺢﺭﺍ.ﺑﻪﻣﻦﮔﻔﺘﻪﮐﻪﻗﺒﻼًﭼﻪﮐﺎﺭﻩ ﺑﻮﺩﻩ.ﻣﻦﻫﯿﭻﻭﻗﺖﻧﻤﯽﺭﻭﻡﺗﻮﺑﺎﺭِ ﻧﺰﺩﯾﮏﺍِﻣﺒﻨﮏﻣِﻨﺖ.ﯾﮏﺑﺎﺭﻓﻘﻂ ﺭﻓﺘﻪﺍﻡﺁﻥﺟﺎ.ﺁﺩﻡﺍﺯﻫﻤﺎﻥﭘﺸﺖ ﺷﯿﺸﻪﻣﯽﺗﻮﺍﻧﺪﺑﺒﯿﻨﺪ ﮐﻪﺳﺮِﺁﻥ ﻣﯿﺰﻫﺎ ﭼﻪﺧﺒﺮﺍﺳﺖ.[[[[[بقیه در ادامه مطلب]]]]]

ادامه مطلب...

تاریخ: سه شنبه 28 آذر 1391برچسب:داستانک,داستان کوتاه,داستان آموزنده,

ﺣﻀﺮﺕﻋﯿﺴﯽ(ﻋﻠﯿﻪﺍﻟﺴﻼﻡ)ﺩﻧﯿﺎﺭﺍ ﺩﯾﺪﺑﺼﻮﺭﺕﻋﺠﻮﺯﻩﺍﯼﮐﻪﻗﺪﺵ ﺧﻤﯿﺪﻩﻭﭼﺎﺩﺭ ﺭﻧﮕﯿﻦﺑﺮ ﺳﺮﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻪ ﻭ ﯾﮏﺩﺳﺖﺧﻮﺩﺭﺍﺑﻪﺣﻨﺎﺧﻀﺎﺏﻭ ﺩﺳﺖﺩﯾﮕﺮﺭﺍﺑﻪﺧﻮﻥﺁﻏﺸﺘﻪﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. ﻋﯿﺴﯽﻓﺮﻣﻮﺩﭼﺮﺍﭘﺸﺘﺖﺧﻤﯿﺪﻩ؟ ﮔﻔﺖ ﺍﺯ ﺑﺲ ﮐﻪ ﻋﻤﺮ ﮐﺮﺩﻩﺍﻡ. ﻓﺮﻣﻮﺩﮐﻪﭼﺮﺍﭼﺎﺩﺭﺭﻧﮕﯿﻦﺑﺮﺳﺮ ﺩﺍﺭﯼ؟ﮔﻔﺖﺗﺎﺩﻝﺟﻮﺍﻧﺎﻥﺭﺍﺑﺎﺁﻥ ﻓﺮﯾﺐ ﺩﻫﻢ. ﻓﺮﻣﻮﺩﮐﻪ ﭼﺮﺍ ﺑﻪ ﺣﻨﺎ ﺧﻀﺎﺏ ﮐﺮﺩﻩﺍﯼ؟ ﮔﻔﺖ ﺍﻟﺤﺎﻝ ﺷﻮﻫﺮﯼ ﮔﺮﻓﺘﻪﺍﻡ. ﻓﺮﻣﻮﺩﮐﻪﭼﺮﺍﺩﺳﺖﺩﯾﮕﺮﺕﺑﻪﺧﻮﻥ ﺁﻏﺸﺘﻪﺍﯼ؟ﮔﻔﺖﺍﻟﺤﺎﻝﺷﻮﻫﺮﯼ ﮐﺸﺘﻪﺍﻡ. ﭘﺲﻋﺮﺽ ﮐﺮﺩ:ﯾﺎ ﺭﻭﺡ ﺍﻟﻠﻪ!ﻋﺠﺐ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖﮐﻪﻣﻦﭘﺪﺭﻣﯽﮐﺸﻢ،ﭘﺴﺮﻃﺎﻟﺐ ﻣﻦ ﻣﯽﺷﻮﺩ ﻭ ﭘﺴﺮ ﻣﯽﮐﺸﻢ ﭘﺪﺭ ﻃﺎﻟﺐ ﻣﻦﻣﯽﺷﻮﺩﻭﻋﺠﺐﺗﺮﺍﯾﻨﮑﻪﻫﻨﻮﺯ ﻫﯿﭽﮑﺪﺍﻡ ﺍﺯﻃﺎﻟﺒﺎﻥﻣﻦ ﺑﻪﻭﺻﺎﻝ ﻣﻦﻧﺮﺳﯿﺪﻩﺍﻧﺪﻭﺑﺮﺑﮑﺎﺭﺕﺧﻮﺩﺑﺎﻗﯽ ﻫﺴﺘﻢ

تاریخ: سه شنبه 28 آذر 1391برچسب:داستان,داستانک,داستان کوتاه,داستانکده,