ﺭﺍﺣﻠﻪ ﺑﺎ ﺑﻐﺾ ﺳﻼﻡ ﮐﺮﺩ. ﺑﺎﺭﺑﺪ:ﺳﻼﻡ ﻋﺰﯾﺰﻡ…ﺭﺍﺣﻠﻪ ﺩﯾﺸﺐ ﭼﻪ ﺍﺗﻔﺎﻗﯽ ﺍﻓﺘﺎﺩ ؟ ﺭﺍﺣﻠﻪﻟﺤﻈﻪﺍﯼﻣﮑﺚﮐﺮﺩﻭﮔﻔﺖ: ﭘﺪﺭﻡ..ﭘﺪﺭﻡﻫﻤﻪ ﭼﯽﺭﻭﻓﻬﻤﯿﺪ، ﺍﻭﻥ ﻫﻤﻪ ﺣﺮﻓﺎﻣﻮﻧﻮ ﺷﻨﯿﺪ. ﺑﺎﺭﺑﺪ:ﺭﺍﺳﺖﻣﯿﮕﯽ ؟…ﭘﺲﺍﻭﻥ ﺻﺪﺍ ﻣﺎﻟﻪ… ﺭﺍﺣﻠﻪ:ﺁﺭﻩ. ﺑﺎﺭﺑﺪ:ﺧﺐﻋﮑﺲﺍﻟﻌﻤﻞﭘﺪﺭﺕﭼﯽ ﺑﻮﺩ ؟ ﺭﺍﺣﻠﻪ:ﻣﯿﺨﻮﺍﺳﺘﯽﭼﯽﺑﺎﺷﻪ…ﺗﺎ ﻣﯿﺨﻮﺭﺩﻡﻣﻨﻮﺯﺩ.ﺑﺎﻭﺭﮐﻦﺩﯾﺸﺐﺍﺭ ﺩﺭﺩ ﺧﻮﺍﺑﻢ ﻧﺒﺮﺩ. ﺑﺎﺭﺑﺪ:ﺍﻟﻬﯽﻣﻦﺑﺮﺍﺕﺑﻤﯿﺮﻡﮐﻪﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮﻣﻦﺍﯾﻦﻫﻤﻪﮐﺘﮏﺧﻮﺭﺩﯼ. ﺭﺍﺣﻠﻪﺑﻪﺧﺪﺍﺍﺯﻧﮕﺎﻩﮐﺮﺩﻥﺗﻮﯼ ﭼﺸﻤﺎﺕﺧﺠﺎﻟﺖ ﻣﯿﮑﺸﻢ. ﺭﺍﺣﻠﻪ:ﭘﺪﺭﻡﮔﻔﺘﻪﺩﯾﮕﻪﺣﻖﻧﺪﺍﺭﻡﺑﺎ ﺗﻮﺭﺍﺑﻄﻪﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ،ﮔﻔﺘﻪ ﺍﺯﺍﯾﻦ ﺑﻪ ﺑﻌﺪ ﻣﺜﻞ ﺳﺎﯾﻪ ﺩﻧﺒﺎﻟﻢ ﻣﯿﮑﻨﻪ. ﺑﺎﺭﺑﺪ:ﭘﺪﺭﺕ ﺑﯿﺨﻮﺩﮐﺮﺩﻩ ،ﻣﮕﻪ ﻣﯿﺬﺍﺭﻡ ﺑﻪﻫﻤﯿﻦﺭﺍﺣﺘﯽﺗﻮﺭﻭﺍﺯﻡﺑﮕﯿﺮﻩ، ﺭﺍﺣﻠﻪﺯﻧﺪﮔﯿﻢﺑﺎﺑﻮﺩﻥﺗﻮﮔﺮﻩﺧﻮﺭﺩﻩ، ﺭﺍﺣﻠﻪﺍﮔﻪﺗﻮﺭﻭﺍﺯﻡﺑﮕﯿﺮﻥﻣﻦ ﻣﯿﻤﯿﺮﻡ. ﺭﺍﺣﻠﻪ:ﻣﻨﻢﻫﻤﯿﻦﻃﻮﺭ،ﺑﺎﺭﺑﺪﻣﻦ ﻧﻤﯿﺨﻮﺍﻡﺍﺯﺗﻮﺟﺪﺍﺑﺸﻢ،ﻧﻤﯿﺨﻮﺍﻡﺗﻮ ﺭﻭﺍﺯﻡﺑﮕﯿﺮﻥ((((بقیه داستان در ادامه مطلب))))
ادامه مطلب...
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﺭﺍﺣﻠﻪ ﭘﺪﺭﺷﻮ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺧﻮﺩﺵ ﺩﯾﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻧﮕﺎﻫﯽ ﭘﺮ ﺍﺯ ﺧﺸﻢ ﻭ ﻋﺼﺒﺎﻧﯿﺖ ﺑﻪ ﺍﻭﺧﯿﺮﻩﺷﺪﻩﺑﻮﺩﻭﺍﺯﺷﺪﺕﻋﺼﺒﺎﻧﯿﺖ ﺭﮔﻬﺎﯼﮔﺮﺩﻧﺶﺑﺎﻻﺯﺩﻩﺑﻮﺩ.ﺭﺍﺣﻠﻪ ﺧﺸﮑﺶﺯﺩﻩﺑﻮﺩﻭﻫﺎﺝﻭﻭﺍﺝﻣﻮﻧﺪﻩ ﺑﻮﺩ.ﭘﺪﺭﺵﺑﻪﺳﻤﺘﺶﺧﻢﺷﺪﻭ ﮔﻮﺷﯽﺗﻠﻔﻦﺭﻭﺍﺯﺩﺷﺘﺶﮔﺮﻓﺖﻭ ﺑﻌﺪﺳﯿﻠﯽﻣﺤﮑﻤﯽﭘﺎﯼﮔﻮﺵﺭﺍﺣﻠﻪ ﺧﻮﺍﺑﻮﻧﺪ.ﻗﺪﺭﺕ ﺳﯿﻠﯽﺑﻪ ﻗﺪﺭﯼﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺭﺍﺣﻠﻪﺑﻪﻃﺮﻓﯽﭘﺮﺗﺎﺏﺷﺪﻭﺻﺪﺍﯼ ﺳﯿﻠﯽ ﺩﺭ ﮔﻮﺷﯽ ﭘﯿﭽﯿﺪ ﻭ ﺑﺎﺭﺑﺪ ﺷﻨﯿﺪ.(((بقیه داستان در ادامه مطلب)))
ادامه مطلب...
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺭﺍﺣﻠﻪﺗﻮﯼﺧﻮﻧﻪﻧﺸﺴﺘﻪﺑﻮﺩﻭ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﻤﺎﺱﺩﻭﺳﺖﭘﺴﺮﺵﺑﺎﺭﺑﺪﺑﯿﻘﺮﺍﺭﯼ ﻣﯿﮑﺮﺩ.ﺭﺍﺣﻠﻪ ﺗﺎﺯﻩ ۱۴ ﺳﺎﻟﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ۳ﻣﺎﻩﭘﯿﺶ ﺩﺭﺭﺍﻩﻣﺪﺭﺳﻪ ﺑﺎﺑﺎﺭﺑﺪ ﺁﺷﻨﺎ ﺷﺪﻩﺑﻮﺩ،ﺑﺎﺭﺑﺪﺍﺯﺍﻭﻥﺗﯿﭗﭘﺴﺮﻫﺎﯾﯽ ﺑﻮﺩﮐﻪﺑﻪﺭﺍﺣﺘﯽﻣﯿﺘﻮﻧﺴﺖﺩﻝ ﺩﺧﺘﺮﻫﺎﺭﻭﺍﺳﯿﺮﺧﻮﺩﺵﮐﻨﻪ،ﭘﺴﺮﯼ ﺧﻮﺵﺗﯿﭗﻭﭼﺮﺏﺯﺑﻮﻥﮐﻪﺗﻮﯼ ﺍﯾﻦ ﻣﺪﺕﮐﻢﺗﻮﻧﺴﺘﻪﺑﻮﺩﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰﺭﺍﺣﻠﻪ ﺑﺸﻪﻭﺭﻭﯼﺗﺨﺖ ﭘﺎﺩﺷﺎﻫﯿﻪﻗﻠﺒﺶ ﺣﮑﻤﻔﺮﻣﺎﯾﯽﮐﻨﻪ.ﺭﺍﺣﻠﻪ ﭼﯿﺰﺯﯾﺎﺩﯼ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩﺑﺎﺭﺑﺪﻧﻤﯿﺪﻭﻧﺴﺖ،ﺭﺍﺣﻠﻪﺷﯿﻔﺘﻪ ﻇﺎﻫﺮﺯﯾﺒﺎﻭﺣﺮﻓﻬﺎﯼﺩﻝﻧﺸﯿﻦﺑﺎﺭﺑﺪ ﺷﺪﻩﺑﻮﺩ،ﺑﺮﺍﯼﺭﺍﺣﻠﻪﺧﯿﻠﯽﺯﻭﺩﺑﻮﺩ ﮐﻪﻭﺍﺭﺩﺍﯾﻦﺑﺎﺯﯾﻬﺎﯼﻋﺸﻘﯽﺑﺸﻪ،ﺍﻣﺎ ﺍﻭ ﻓﻘﻂ ﻭ ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﺑﺎﺭﺑﺪ ﻓﮑﺮ ﻣﯿﮑﺮﺩ. ((((بقیه در ادامه مطلب))))
ادامه مطلب...
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺍﯾﻦﺩﺍﺳﺘﺎﻧﯽﮐﻪﻣﯽﻧﻮﯾﺴﻢ،ﯾﮏ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥﻭﺍﻗﻌﯽﻣﯽﺑﺎﺷﺪ.ﺩﺭﺣﻘﯿﻘﺖ ﺑﯿﺸﺘﺮﺍﯾﻦﺩﺍﺳﺘﺎﻥﺑﺮﮔﺮﻓﺘﻪﺍﺯﺯﻧﺪﮔﯽ ﺷﺨﺼﯽﺍﺳﺖ.ﺍﯾﻦﺩﺍﺳﺘﺎﻥﺭﺍﺑﺎﺯﺑﺎﻥ ﺷﺨﺼﯿﺖ ﺍﺻﻠﯽ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﺑﯿﺎﻥ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ. ﻣﻦﻋﻠﯽﻫﺴﺘﻢ،۲۴ﺳﺎﻟﻪ،ﺳﺎﮐﻦ ﺗﻬﺮﺍﻥ.ﺍﺯﺁﻥﭘﺴﺮﻫﺎﯾﯽﮐﻪﺑﻪﺩﻟﯿﻞ ﻏﺮﻭﺭﺯﯾﺎﺩﺍﺻﻼﻓﮑﺮﻋﺎﺷﻖﺷﺪﻥﺑﻪ ﺳﺮﻡ ﻧﻤﯿﺰﺩ. ﺩﺭﺳﺎﻝ۱۳۷۵،ﻭﻗﺘﯽﺩﺭﺩﻭﺭﻩﯼ ﺭﺍﻫﻨﻤﺎﯾﯽﺑﻮﺩﻡﺑﺎﭘﺴﺮﯼﺁﺷﻨﺎﺷﺪﻡ. ﺍﺳﻢ ﺁﻥ ﭘﺴﺮ ﺁﺭﺵ ﺑﻮﺩ.ﻟﺤﻈﻪ ﺑﻪ ﻟﺤﻈﻪ ﺩﻭﺳﺘﯽﻣﺎﺑﯿﺸﺘﺮﻭﻋﻤﯿﻖﺗﺮﻣﯽﺷﺪ ﺗﺎﺟﺎﯾﯽﮐﻪﻫﻤﻪﻣﺎﺭﺍﺑﻪﻋﻨﻮﺍﻥ۲ ﺑﺮﺍﺩﺭﻣﯽﺩﺍﻧﺴﺘﻨﺪ.ﻫﻤﯿﺸﻪﺑﺎﻫﻢ ﺑﻮﺩﯾﻢﻭﻫﺮﮐﺎﺭﯼﺭﺍﺑﺎﻫﻢﺍﻧﺠﺎﻡﻣﯽ ﺩﺍﺩﯾﻢ.ﺍﯾﻦﺩﻭﺳﺘﯽﻣﺎﺗﺎﺯﻣﺎﻧﯽﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﺍﺷﺖﮐﻪﺁﻥﺍﺗﻔﺎﻕﻟﻌﻨﺘﯽﺑﻪﻭﻗﻮﻉ ﭘﯿﻮﺳﺖ. ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۸۴، ﺩﺭ ﯾﮏ ﺭﻭﺯ ﺗﺎﺑﺴﺘﺎﻧﯽ ﻭﻗﺘﯽ ﺍﺯﮐﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪﺑﯿﺮﻭﻥﺁﻣﺪﻡﺑﺮﺍﯼﮐﻤﯽ ﺍﺳﺘﺮﺍﺣﺖﺩﺭﭘﺎﺭﮐﯽﮐﻪﺩﺭﺁﻥﻧﺰﺩﯾﮑﯽ ﺑﻮﺩ،ﺭﻓﺘﻢ.((((بقیه داستان درادامه مطلب))))
ادامه مطلب...
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﻣﺮﺩﻧﺼﻔﻪﺷﺐﺩﺭﺣﺎﻟﯽﮐﻪﻣﺴﺖ ﺑﻮﺩﻩﻣﯿﺎﺩ ﺧﻮﻧﻪ ﻭﺩﺳﺘﺶ ﻣﯽ ﺧﻮﺭﻩ ﺑﻪ ﮐﻮﺯﻩﯼﺳﻔﺎﻟﯽﮔﺮﻭﻥﻗﯿﻤﺘﯽﮐﻪ ﺯﻧﺶﺧﯿﻠﯽﺩﻭﺳﺘﺶﺩﺍﺷﺘﻪ،ﻣﯿﻮﻓﺘﻪ ﺯﻣﯿﻦﻭﻣﯿﺸﮑﻨﻪﻣﺮﺩﻫﻢﻫﻤﻮﻧﺠﺎ ﺧﻮﺍﺑﺶ ﻣﯽ ﺑﺮﻩ… ﺯﻥﺍﻭﻥﺭﻭﻣﯽ ﮐﺸﻪﮐﻨﺎﺭﻭﻫﻤﻪ ﭼﯿﻮ ﺗﻤﯿﺰ ﻣﯽ ﮐﻨﻪ… ﺻﺒﺢﮐﻪﻣﺮﺩﺍﺯﺧﻮﺍﺏﺑﯿﺪﺍﺭﻣﯿﺸﻪ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭﺩﺍﺷﺖﮐﻪﺯﻧﺶﺟﺮﻭﺑﺤﺚﻭ ﺷﺮﻭﻉﮐﻨﻪﻭﺍﯾﻦﮐﺎﺭﻭﺗﺎﺷﺐﺍﺩﺍﻣﻪ ﺑﺪﻩ… ﻣﺮﺩﺩﺭﺣﺎﻟﯽﮐﻪﺩﻋﺎﻣﯽﮐﺮﺩﮐﻪﺍﯾﻦ ﺍﺗﻔﺎﻕﻧﯿﻮﻓﺘﻪﻣﯿﺮﻩﺍﺷﭙﺰﺧﻮﻧﻪﺗﺎﯾﻪ ﭼﯿﺰﯼ ﺑﺨﻮﺭﻩ… ﮐﻪﻣﺘﻮﺟﻪﯾﻪﻧﺎﻣﻪﺭﻭﯼﺩﺭﯾﺨﭽﺎﻝ ﻣﯽ ﺷﻪ ﮐﻪ ﺯﻧﺶ ﺑﺮﺍﺵ ﻧﻮﺷﺘﻪ… ﺯﻥ:ﻋﺸﻖﻣﻦﺻﺒﺤﺎﻧﻪﯼﻣﻮﺭﺩ ﻋﻼﻗﺖ ﺭﻭﯼ ﻣﯿﺰ ﺁﻣﺎﺩﺳﺖ… ﻣﻦﺻﺒﺢ ﺯﻭﺩ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﯿﺪﺍﺭ ﻣﯽ ﺷﺪﻡ ﺗﺎ ﺑﺮﻡ ﺑﺮﺍﯼ ﻧﺎﻫﺎﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﻋﻼﻗﺖ ﺧﺮﯾﺪ ﮐﻨﻢ… ﺯﻭﺩ ﺑﺮ ﻣﯽ ﮔﺮﺩﻡ ﭘﯿﺸﺖﻋﺸﻖ ﻣﻦ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻡ ﺧﯿﻠﯽ ﺯﯾﺎﺩ… ﻣﺮﺩ ﮐﻪ ﺧﯿﻠﯽ ﺗﻌﺠﺐ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﻣﯿﺮﻩﭘﯿﺸﻪﭘﺴﺮﺵﻭﺍﺯﺵﻣﯽﭘﺮﺳﻪ ﮐﻪ ﺩﯾﺸﺐ ﭼﻪ ﺍﺗﻔﺎﻗﯽ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩ؟ ﭘﺴﺮﺵﻣﯽﮔﻪ:ﺩﯾﺸﺐﻭﻗﺘﯽﻣﺎﻣﺎﻥ ﺗﻮﺭﻭﺑﺮﺩﺗﻮﺗﺨﺖﺧﻮﺍﺏﮐﻪﺑﺨﻮﺍﺑﯽﻭ ﺷﺮﻭﻉﮐﺮﺩﺑﻪﺍﯾﻨﮑﻪﻟﺒﺎﺱﻭﮐﻔﺸﺖ ﺭﻭﺩﺭﺑﯿﺎﺭﻩﺗﻮﺩﺭﺣﺎﻟﯽﮐﻪﺧﯿﻠﯽ ﻡﺳﺖ ﺑﻮﺩﯼﺑﻬﺶ ﮔﻔﺘﯽ… ﻫﯽﺧﺎﻧﻮﻭﻭﻡ،ﺗﻨﻬﺎﺍﺍﺍﺍﻡﺑﺰﺍﺭ،ﺑﻬﻢ ﺩﺳﺖ ﻧﺰﻥ… ﻣﻦ ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﮐﺮﺩﻡ…
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺑﺎﺍﺻﺮﺍﺭﺍﺯﺷﻮﻫﺮﺵﻣﯽﺧﻮﺍﻫﺪ ﮐﻪ ﻃﻼﻗﺶﺩﻫﺪ.ﺷﻮﻫﺮﺵﻣﯿﮕﻮﯾﺪ ﭼﺮﺍ؟ ﻣﺎﮐﻪﺯﻧﺪﮔﯽﺧﻮﺑﯽﺩﺍﺭﯾﻢ.ﺍﺯﺯﻥ ﺍﺻﺮﺍﺭﻭﺍﺯﺷﻮﻫﺮﺍﻧﮑﺎﺭ.ﺩﺭﻧﻬﺎﯾﺖ ﺷﻮﻫﺮﺑﺎﺳﺮﺳﺨﺘﯽﺯﯾﺎﺩﻣﯽﭘﺬﯾﺮﺩ،ﺑﻪ ﺷﺮﻁﻭﺷﺮﻭﻁﻫﺎ.ﺯﻥﻣﺸﺘﺎﻗﺎﻧﻪ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭﻣﯽﮐﺸﺪﺷﺮﺡﺷﺮﻭﻁﺭﺍ.ﺗﻤﺎﻡ ۱۳۶۴ﺳﮑﻪٔﺑﻬﺎﺭﺁﺯﺍﺩﯼﻣﻬﺮﯾﻪﺁﺕﺭﺍ ﻣﯽﺑﺎﯾﺪﺑﺒﺨﺸﯽ.ﺯﻥﺑﺎﮐﻤﺎﻝﻣﯿﻞ ﻣﯽﭘﺬﯾﺮﺩ.ﺩﺭﺩﻓﺘﺮﺧﺎﻧﻪﻣﺮﺩﺭﻭﺑﻪﺯﻥ ﮐﺮﺩﻩﻭﻣﯿﮕﻮﯾﺪﺣﺎﻝﮐﻪﺟﺪﺍﺷﺪﯾﻢ. ﻟﯿﮑﻦﺗﻨﻬﺎﺑﻪﯾﮏﺳﻮﺍﻟﻢﺟﻮﺍﺏﺑﺪﻩ[[[[بقیه داستان در ادامه مطلب]]]
ادامه مطلب...
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﻣﻮﺳﯽﻣﻨﺪﻟﺴﻮﻥ،ﺍﻧﺴﺎﻧﯽﺯﺷﺖﻭ ﻋﺠﯿﺐﺍﻟﺨﻠﻘﻪﺑﻮﺩ.ﻗﺪﯼﺑﺴﯿﺎﺭﮐﻮﺗﺎﻩ ﻭ ﻗﻮﺯﯼ ﺑﺪ ﺷﮑﻞ ﺑﺮ ﭘﺸﺖ ﺩﺍﺷﺖ. ﻣﻮﺳﯽﺭﻭﺯﯼﺩﺭﻫﺎﻣﺒﻮﺭﮒﺑﺎﺗﺎﺟﺮﯼ ﺁﺷﻨﺎﺷﺪﮐﻪﺩﺧﺘﺮﯼﺑﺴﯿﺎﺭﺯﯾﺒﺎﻭ ﺩﻭﺳﺖﺩﺍﺷﺘﻨﯽﺑﻪﻧﺎﻡﻓﺮﻣﺘﮋﻩ ﺩﺍﺷﺖ. ﻣﻮﺳﯽﺩﺭﮐﻤﺎﻝﻧﺎﺍﻣﯿﺪﯼ،ﻋﺎﺷﻖﺁﻥ ﺩﺧﺘﺮﺷﺪ،ﻭﻟﯽﻓﺮﻣﺘﮋﻩﺍﺯﻇﺎﻫﺮﻭ ﻫﯿﮑﻞ ﺍﺯ ﺷﮑﻞ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺍﻭ ﻣﻨﺰﺟﺮ ﺑﻮﺩ. ﺯﻣﺎﻧﯽﮐﻪﻗﺮﺍﺭﺷﺪﻣﻮﺳﯽﺑﻪﺷﻬﺮ ﺧﻮﺩﺑﺎﺯﮔﺮﺩﺩ،ﺁﺧﺮﯾﻦﺷﺠﺎﻋﺘﺶﺭﺍﺑﻪ ﮐﺎﺭﮔﺮﻓﺖﺗﺎﺑﻪﺍﺗﺎﻕﺩﺧﺘﺮﺑﺮﻭﺩﻭﺍﺯ ﺁﺧﺮﯾﻦﻓﺮﺻﺖﺑﺮﺍﯼﮔﻔﺘﮕﻮﺑﺎﺍﻭ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩﮐﻨﺪ.ﺩﺧﺘﺮﺣﻘﯿﻘﺘﺎﺍﺯﺯﯾﺒﺎﯾﯽ ﺑﻪﻓﺮﺷﺘﻪﻫﺎﺷﺒﺎﻫﺖﺩﺍﺷﺖ،ﻭﻟﯽﺍﺑﺪﺍ ﺑﻪﺍﻭ ﻧﮕﺎﻩ ﻧﮑﺮﺩ ﻭﻗﻠﺐ ﻣﻮﺳﯽ ﺍﺯ ﺍﻧﺪﻭﻩ ﺑﻪﺩﺭﺩﺁﻣﺪ.ﻣﻮﺳﯽﭘﺲﺍﺯﺁﻥﮐﻪ ﺗﻼﺵﻓﺮﺍﻭﺍﻥﮐﺮﺩﺗﺎﺻﺤﺒﺖﮐﻨﺪ،ﺑﺎ ﺷﺮﻣﺴﺎﺭﯼ ﭘﺮﺳﯿﺪ: -ﺁﯾﺎﻣﯽﺩﺍﻧﯿﺪﮐﻪﻋﻘﺪﺍﺯﺩﻭﺍﺝﺍﻧﺴﺎﻧﻬﺎ ﺩﺭ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺑﺴﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ؟ ﺩﺧﺘﺮﺩﺭﺣﺎﻟﯽﮐﻪﻫﻨﻮﺯﺑﻪﮐﻒﺍﺗﺎﻕ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ ﮔﻔﺖ: -ﺑﻠﻪ، ﺷﻤﺎ ﭼﻪ ﻋﻘﯿﺪﻩ ﺍﯼ ﺩﺍﺭﯾﺪ؟ -ﻣﻦﻣﻌﺘﻘﺪﻡﮐﻪﺧﺪﺍﻭﻧﺪﺩﺭﻟﺤﻈﻪ ﺗﻮﻟﺪﻫﺮﭘﺴﺮﯼﻣﻘﺮﺭﻣﯽﮐﻨﺪﮐﻪﺍﻭﺑﺎ ﮐﺪﺍﻡﺩﺧﺘﺮﺍﺯﺩﻭﺍﺝﮐﻨﺪ.ﻫﻨﮕﺎﻣﯽﮐﻪ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺩﻧﯿﺎ ﺁﻣﺪﻡ،ﻋﺮﻭﺱﺁﯾﻨﺪﻩ ﺍﻡ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﺍﺩﻧﺪ ﻭ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﮔﻔﺖ: »ﻫﻤﺴﺮ ﺗﻮ ﮔﻮﮊﭘﺸﺖ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ« ﺩﺭﺳﺖﻫﻤﺎﻥﺟﺎ ﻭﻫﻤﺎﻥ ﻣﻮﻗﻊﻣﻦﺍﺯ ﺗﻪ ﺩﻝ ﻓﺮﯾﺎﺩ ﺑﺮﺁﻭﺭﺩﻡﻭ ﮔﻔﺘﻢ: ﺍﻭﻩﺧﺪﺍﻭﻧﺪﺍ!ﮔﻮﮊﭘﺸﺖ ﺑﻮﺩﻥ ﺑﺮﺍﯼ ﯾﮏ ﺯﻥﻓﺎﺟﻌﻪﺍﺳﺖ.ﻟﻄﻔﺎًﺁﻥﻗﻮﺯﺭﺍﺑﻪ ﻣﻦﺑﺪﻩﻭﻫﺮﭼﯽﺯﯾﺒﺎﯾﯽﺍﺳﺖﺑﻪﺍﻭ ﻋﻄﺎ ﮐﻦ! ﻓﺮﻣﺘﮋﻩﺳﺮﺵﺭﺍﺑﻠﻨﺪﮐﺮﺩﻭﺧﯿﺮﻩﺑﻪ ﺍﻭﻧﮕﺮﯾﺴﺖﻭﺍﺯﺗﺼﻮﺭﭼﻨﯿﻦﻭﺍﻗﻌﻪ ﺍﯼ ﺑﺮ ﺧﻮﺩ ﻟﺮﺯﯾﺪ. ﺍﻭﺳﺎﻝﻫﺎﯼﺳﺎﻝﻫﻤﺴﺮﻓﺪﺍﮐﺎﺭ ﻣﻮﺳﯽ ﻣﻨﺪﻟﺴﻮﻥ ﺑﻮﺩ
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺑﺎ ﺗﻮ، ﻫﻤﻪ ﯼ ﺭﻧﮕﻬﺎﯼ ﺍﯾﻦ ﺳﺮﺯﻣﯿﻦ ﻣﺮﺍ ﻧﻮﺍﺯﺵ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﺑﺎ ﺗﻮ، ﺁﻫﻮﺍﻥ ﺍﯾﻦ ﺻﺤﺮﺍ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﻫﻤﺒﺎﺯﯼ ﻣﻦ ﺍﻧﺪ ﺑﺎ ﺗﻮ، ﮐﻮﻩ ﻫﺎ ﺣﺎﻣﯿﺎﻥ ﻭﻓﺎﺩﺍﺭ ﺧﺎﻧﺪﺍﻥ ﻣﻦ ﺍﻧﺪ ﺑﺎ ﺗﻮ، ﺯﻣﯿﻦ ﮔﺎﻫﻮﺍﺭﻩ ﺍﯼ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺮﺍ ﺩﺭ ﺁﻏﻮﺵ ﺧﻮﺩ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺑﺎﻧﺪ ﻭ ﺍﺑﺮ، ﺣﺮﯾﺮﯼ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮ ﮔﺎﻫﻮﺍﺭﻩ ﯼ ﻣﻦ ﮐﺸﯿﺪﻩ ﺍﻧﺪ ﻭ ﻃﻨﺎﺏ ﮔﺎﻫﻮﺍﺭﻩ ﺍﻡ ﺭﺍ ﻣﺎﺩﺭﻡ، ﮐﻪ ﺩﺭ ﭘﺲ ﺍﯾﻦ ﮐﻮﻩ ﻫﺎ ﻫﻤﺴﺎﯾﻪ ﯼ ﻣﺎﺳﺖ ﺩﺭ ﺩﺳﺖ ﺧﻮﯾﺶ ﺩﺍﺭﺩ ﺑﺎ ﺗﻮ، ﺩﺭﯾﺎ ﺑﺎ ﻣﻦ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﺑﺎ ﺗﻮ، ﺳﭙﯿﺪﻩ ﯼ ﻫﺮ ﺻﺒﺢ ﺑﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﺍﻡ ﺑﻮﺳﻪ ﻣﯽ ﺯﻧﺪ ﺑﺎ ﺗﻮ،ﻧﺴﯿﻢﻫﺮ ﻟﺤﻈﻪ ﮔﯿﺴﻮﺍﻧﻢ ﺭﺍ ﺷﺎﻧﻪ ﻣﯽ ﺯﻧﺪ ﺑﺎ ﺗﻮ، ﻣﻦ ﺑﺎ ﺑﻬﺎﺭ ﻣﯽ ﺭﻭﯾﻢ ﺑﺎ ﺗﻮ، ﻣﻦ ﺩﺭ ﻋﻄﺮ ﯾﺎﺱ ﻫﺎ ﭘﺨﺶ ﻣﯽ ﺷﻮﻡ ﺑﺎ ﺗﻮ، ﻣﻦ ﺩﺭ ﺷﯿﺮﻩ ﯼ ﻫﺮ ﻧﺒﺎﺕ ﻣﯿﺠﻮﺷﻢ ﺑﺎ ﺗﻮ، ﻣﻦ ﺩﺭ ﻫﺮ ﺷﮑﻮﻓﻪ ﻣﯽ ﺷﮑﻔﻢ ﺑﺎ ﺗﻮ، ﻣﻦ ﺩﺭ ﻫﺮ ﻃﻠﻮﻉ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻣﯿﺰﻧﻢ، ﺩﺭ ﻫﺮ ﺗﻨﺪﺭ ﻓﺮﯾﺎﺩ ﺷﻮﻕ ﻣﯽ ﮐﺸﻢ، ﺩﺭ ﺣﻠﻘﻮﻡ ﻣﺮﻏﺎﻥ ﻋﺎﺷﻖ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻧﻢ ﻭ ﺩﺭ ﻏﻠﻐﻞ ﭼﺸﻤﻪ ﻫﺎ ﻣﯽ ﺧﻨﺪﻡ، ﺩﺭ ﻧﺎﯼ ﺟﻮﯾﺒﺎﺭﺍﻥ ﺯﻣﺰﻣﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﮔــﺎﻫــــﯽ ﺑـﺎﯾــــﺪ ﺭﺩ ﺷــــﺪ ﺑـﺎﯾــــﺪ ﮔـﺬﺷـــﺖ ﮔــﺎﻫـــﯽ ﺑـﺎﯾــــﺪ ﺩﺭ ﺍﻭﺝ ﻧـﯿـــﺎﺯ، ﻧﺨـــﻮﺍﺳـــﺖ ﮔــﺎﻫــــﯽ ﺑــﺎﯾـــﺪ ﮐــﻮﯾـــﺮ ﺷـــﺪ ﺑـﺎ ﻫــﻤـــﻪ ﯼ ﺗﺸــﻨﮕـــﯽ ﻣﻨــﺖ ﻫﯿـــﭻ ﺍﺑـــﺮﯼ ﺭﺍ ﻧـﮑﺸﯿـــﺪ ﮔــﺎﻫــــﯽ ﺑــــﺮﺍﯼ ﺑـــﻮﺩﻥ ﺑــﺎﯾــــﺪ ﻣــﺤــــﻮ ﺷـــﺪ ﺑـﺎﯾــــﺪ ﻧﯿــﺴـــﺖ ﺷــــﺪ ﮔــﺎﻫــــﯽﺑــــﺮﺍﯼ ﺑـــﻮﺩﻥ ﺑـﺎﯾــــﺪ ﻧﺒــــﻮﺩ ﮔــﺎﻫــــﯽﺑـﺎﯾــــﺪ ﺳﯿــﮕــﺎﺭﺕ ﺭﺍ ﺑــﺮﺩﺍﺭﯼ ﻭ ﺭﻫﺴــﭙــــﺎﺭ ﮐــــﻮﭼـــﻪ ﻫـــﺎﯾـــﯽ ﺑــﺸـــﯽ ﮐـــﻪ ﺧﯿــﻠـــﯽ ﻭﻗﺘــــﻪﺭﻫــﮕـــﺬﺭﯼﺍﺯﺵ ﻋﺒـــﻮﺭ ﻧـﮑــــﺮﺩﻩ ﮔــﺎﻫــــﯽ ﺑـﺎﯾـــﺪ ﻧﺒــﺎﺷـــﯽ ﺗـﺎ ﻻﺍﻗــــﻞ ﯾــﻪ ﺟــﺎﯾــــﯽ ﺗــــﻮﯼ ﮔـــﻮﺷـــﻪ ﮐــﻨــــﺎﺭ ﺍﯾـــﻦ ﺷــﻬــــﺮ ﺩﻟــــﯽ ﺑــﺮﺍﺕ ﺗﻨــــﮓ ﺑــﺸــــﻪ…
ارسال توسط نــاهـــــیــد
ﺩﻭستــــت ﺩﺍﺭﻡﻫــــﺎﺭﺍﻧـﮕــــﻪﻣـــﯽﺩﺍﺭﯼ ﺑــــﺮﺍﯼ ﺭﻭﺯ ﻣﺒــــﺎﺩﺍ ﺩﻟــــﻢ ﺗﻨــــﮓ ﺷــــﺪﻩﻫــــﺎ ﺭﺍ، ﻋــــﺎﺷــﻘﺘـــﻢﻫــــﺎ ﺭﺍ… ﺍﯾــــﻦﺟﻤــﻠــــﻪﻫـــﺎﺭﺍﮐــــﻪ ﺍﺭﺯﺷــﻤﻨـــﺪﻧـــﺪﺍﻟــﮑـــﯽ ﺧــــﺮﺝ ﮐﺴــــﯽ ﻧــﻤـــﯽﮐــﻨــــﯽ! ﺑــﺎﯾـــﺪ ﺁﺩﻣــﺶ ﭘــﯿــــﺪﺍ ﺷــــﻮﺩ! ﺑـــﺎﯾـــﺪﻫــﻤــــﺎﻥﻟـﺤﻈــــﻪﺍﺯﺧـــﻮﺩﺕﻣــﻄﻤــــﺌﻦ ﺑــﺎﺷـــﯽﻭﺑــﺎﯾـــﺪﺑـــﺪﺍﻧــــﯽ ﮐــــﻪﻓــــﺮﺩﺍ،ﺍﺯﺍﻣــــﺮﻭﺯ ﮔــﻔﺘﻨــــﺶ ﭘﺸـﯿﻤــــﺎﻥ ﻧــﺨــــﻮﺍﻫــــﯽ ﺷــﺪ! ﺳِـﻨـــﺖ ﮐــــﻪ ﺑــﺎﻻ ﻣـــﯽﺭﻭﺩ ﮐــﻠــــﯽ ﺩﻭﺳــﺘـــﺖ ﺩﺍﺭﻡ ﭘﯿــﺸــــﺖﻣــﺎﻧــــﺪﻩ،ﮐــﻠـــﯽﺩﻟــﻢﺗــﻨــــﮓﺷــــﺪﻩﻭ ﻋـــﺎﺷـﻘﺘـــﻢ ﻣــﺎﻧــــﺪﻩ ﮐــﻪ ﺧـــﺮﺝ ﮐــﺴــــﯽﻧﮑــــﺮﺩﻩﺍﯼﻭﺭﻭﯼ ﻫــــﻢﺗـﻠﻨﺒــــﺎﺭ ﺷــــﺪﻩﺍﻧــﺪ! ﻓــﺮﺻــﺖﻧــﺪﺍﺭﯼ ﺻــﻨــــﺪﻭﻗــــﺖﺭﺍﺧــــﺎﻟــــﯽ ﮐــﻨــــﯽ!. ﺻــﻨــــﺪﻭﻗـــﺖﺳﻨـــﮕﯿــــﻦ ﺷــــﺪﻩﻭﻧــﻤــــﯽﺗــﻮﺍﻧــــﯽ ﺑــــﺎ ﺧــــﻮﺩﺕ ﺑِـﮑﺸـــﯽﺍﺵ… ﺷــــﺮﻭﻉ ﻣــــﯽﮐﻨــــﯽ ﺑــﻪ ﺧـــﺮﺝ ﮐـــﺮﺩﻧــﺸــــﺎﻥ! ﺗـــﻮﯼﻣﯿــﻬﻤــــﺎﻧــﯽﺍﮔـــﺮ ﻧـﮕــــﺎﻫـــﺖﮐــــﺮﺩﺍﮔــــﺮ ﻧــﮕــــﺎﻫــــﺶ ﺭﺍ ﺩﻭﺳــــﺖ ﺩﺍﺷــﺘــــﯽ ﺗــــﻮﯼ ﺭﻗــــﺺ ﺍﮔــــﺮ ﭘــﺎﺑــﻪﭘــﺎﯾــﺖ ﺁﻣــــﺪ ﺍﮔــــﺮ ﻫـــﻮﺍﯾــــﺖ ﺭﺍﺩﺍﺷـــﺖﺍﮔــــﺮﺑــﺎﺗــــﻮ ﺗـــﺮﺍﻧــــﻪﺭﺍﺑــــﻪﺻــــﺪﺍﯼ ﺑــﻠﻨــــﺪ ﺧـــﻮﺍﻧــــﺪ…
ارسال توسط نــاهـــــیــد
آخرین مطالب
