ﮐﻮﺩﮐﺎﻧﻪﺑﻪﺍﺳﺎﺭﺕﻧﮕﺎﻩﺗﻮﺩﻝ ﺧﻮﺵ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻡ؛ ﺑﻪﺍﯾﻦ ﺍﻣﯿﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﭼﺎﺭﭼﻮﺏ ﮐﻮﭼﮏ ﻗﻠﺒﻢ ﺑﮕﻨﺠﯽ؛ ﺑﺮ ﭼﺸﻤﻬﺎﯾﻢ ﺑﺘﺎﺑﯽ؛ ﺷﻤﻊ ﻭﺟﻮﺩﻡ ﺷﻮﯼ؛ ﭘﺮﻭﺍﻧﻪﯼﺧﯿﺎﻟﻢ ﮔﺮﺩﯼ . . . ﮐﻮﺩﮐﺎﻧﻪ ﺻﺪﺍﯾﺖ ﻣﯽ ﺯﻧﻢ ﺑﯽ ﺗﺎﺏ ﻧﮕﺎﻫﺖ ﻣﯽ ﺷﻮﻡ؛ ﺍﻣﺎ ﺗﻮ! ﻧﺮﻡ ﻭ ﺁﻫﺴﺘﻪ ﻣﯽ ﮔﺮﯾﺰﯼ ﺍﺯ ﻗﻠﺒﻢ ﺍﺯ ﺳﺎﯾﻪ ﺳﺎﺭ ﻭﺟﻮﺩﻡ . . ﻣﺮﻭ، ﮐﻪ ﮐﻮﺩﮎ ﺩﺭﻭﻧﻢ ﺑﺪﻭﻥ ﺗﻮ ﭘﯿﺮﺯﻥﺳﺎﻟﺨﻮﺭﺩﻩﯼﻣﺨﻤﻮﺭﯼﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺳﺎﯾﻪﯼﻧﮕﺎﻫﺶ ﻫﻢ ﺑﯽ ﺗﻮ ﮔﺮﯾﺰﺍﻥ ﺍﺳﺖ! . . ﺑﯿﺎ، ﻧﺮﻡ ﻭ ﺁﻫﺴﺘﻪ ﮐﻮﺩﮎﺩﺭﻭﻧﻢﺭﺍﺑﺎﻟﺒﺨﻨﺪِﻧﮕﺎﻫﺖ ﻣﻌﻨﺎ ﺑﺨﺶ!

تاریخ: چهار شنبه 29 شهريور 1391برچسب:,

ﺁﺭﺍﻡﻭﺁﻫﺴﺘﻪﺑﻪﺧﻠﻮﺕﺍﺣﺴﺎﺳﻢ ﻗﺪﻡ ﺑﮕﺬﺍﺭ!... ﺑﺎﻭﺭﯼﻣﺮﺩﻩﺍﺯﺍﻋﺘﻤﺎﺩﺭﺍﺩﺭﻣﻦ ﺯﻧﺪﻩ ﮐﻦ! ﺁﺭﺍﻡﻭﺑﯽﺻﺪﺍﺭﺍﺯﻗﻠﺐﻫﺎﺭﺍ ﺑﮕﺸﺎ! ﻭﺧﻠﻮﺕﺳﯿﻨﻪﺍﻡﺭﺍﺍﺯﻋﻄﺮ ﻭﺟﻮﺩﺕ ﻟﺒﺮﯾﺰ ﮐﻦ! ﺗﻨﻬﺎﯾﯽﺍﻡﺭﺍ،ﺳﮑﻮﺗﻢﺭﺍﻭﻗﻠﺐ ﻣﺎﻻﻣﺎﻝﺍﺯﻣﻬﺮﻡﺭﺍﺑﻪﻗﯿﻤﺖ ﺣﻀﻮﺭﺕ ﺑﻬﺎ ﺑﺒﺨﺶ! ﺩﻭﺳﺖﺩﺍﺷﺘﻦﺭﺍﺑﻪﻣﻦﺑﯿﺎﻣﻮﺯ، ﻧﺸﺎﻧﻢ ﺑﺪﻩ! ﮐﻮﻫﯽﺍﺯﻏﺮﻭﺭ ﻭﺳﺮﺩﯼﭼﺸﻢ ﻫﺎ ﺑﺮﺷﺎﻧﻪﻫﺎﯼ ﺑﯽﺗﺎﺑﻢﺳﻨﮕﯿﻨﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ! ﻣﻦﺑﺎﺧﻠﻮﺕﺩﻝﺁﺷﻨﺎﯾﻢ،ﺑﻪﺳﻮﯾﻢ ﻗﺪﻡ ﺑﺮﺩﺍﺭ! ﺑﺎﻭﺍﮊﻩﻫﺎﺻﺪﺍﯾﻢﺯﻥ،ﺍﺯﻋﺸﻖ ﺑﮕﻮ، ﺍﺯﺣﻀﻮﺭﺕﺗﺮﺍﻧﻪﺑﺴﺎﺯ،ﺍﺯﭘﺎﮐﯽ ﺟﺎﻭﺩﺍﻧﻪ ﺷﻮ! ﺩﻭﺳﺖﺩﺍﺷﺘﻨﯽﻫﺎﺭﺍﺑﻪﻣﻦ ﺑﯿﺎﻣﻮﺯ!

تاریخ: چهار شنبه 29 شهريور 1391برچسب:,

ﺩﯾﮕﺮ ﮐﻼﻣﯽ ﺩﺭ ﻣﻦ ﺑﺎﻗﯽ ﻧﻤﺎﻧﺪﻩ ﻭﺷﻮﻗﯽﺩﺭﭼﺸﻤﺎﻧﻢﺧﺎﻧﻪﻧﻤﯽ ﮐﻨﺪ، ... ﭼﻪ ﺁﺳﺎﻥ ﺍﺳﺖ، ﺑﻪﯾﻐﻤﺎ ﺑﺮﺩﻥﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ﭼﺸﻤﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺟﺮﻣﺶ ﺑﺎﻭﺭ ﮐﺮﺩﻥ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻣﻦ ﺳﺨﺖ ﺑﺎﻭﺭ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻡ! ﻭ ﺗﻠﺦ ﺩﺭ ﻫﻢ ﺷﮑﺴﺘﻪ ﺍﻡ .... ﭼﻪ ﺁﺳﺎﻥ، ﺁﺗﺶ ﺍﺷﺘﯿﺎﻕ ﺩﺭﻭﻧﻢ، ﺑﯽ ﻫﯿﭻ ﺷﻌﻠﻪ ﺍﯼ ﻧﺸﺎﻧﻪ ﺍﯼ ﻓﺮﯾﺎﺩﯼ، ﺩﺭﺩﻝﮐﻮﻩِﻧﺎﭘﯿﺪﺍﯼِﺑﯽﮐﺴﯽ ﻫﺎﯾﻢ ﺧﻔﺖﻭﺧﺴﺘﻪﻭﺩﺭﺧﻮﺍﺏﻓﺮﻭ ﺭﻓﺘﻪ، ﺑﻠﻮﺭﯼ ﭼﺸﻤﺎﻧﻢ ﺭﺍ ﺳﺎﺧﺖ، ﺑﻠﻮﺭﯼِ ﭼﺸﻤﺎﻧﯽ ﭼﻮﻥ، ﭼﺸﻤﺎﻥِ ﻣُﺮﺩﻩ ﻣﺎﻫﯽ ﺑﺮ ﺁﺏ! ... ﭼﻪ ﺁﺳﺎﻥ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﺷﺪﻡ! ﺩﺭ ﻫﺎﯼ ﻭ ﻫﻮﯼ ﻣﺤﺒﺖ ﻫﺎ، ﺳﺎﺯ ﻧﺎﮐﻮﮎ ﺍﺿﺎﻓﻪ ﺍﯼ ﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻏﻢ ﻣﯽ ﻧﻮﺍﺯﺩ! ... ﭼﻪ ﺁﺳﺎﻥ ﺍﺳﺖ، ﻟﮕﺪﺯﺩﻥﺑﻪﺟﺎﯼﺟﺎﯼﺁﺳﻤﺎﻥ ﺍﺣﺴﺎﺳﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺑﻨﺪ ﺑﻨﺪ ﻭﺟﻮﺩﺵ ﺩﺭﺍﺳﺎﺭﺗﯽﺗﻠﺦ،ﺳﺎﺯﻣﺤﺒﺖﻣﯽ ﻧﻮﺍﺯﺩ!

تاریخ: چهار شنبه 29 شهريور 1391برچسب:,

ﻫﻨﻮﺯﻫﻢﺟﺎﯼِﺑﻮﺳﻪﻫﺎﯾﺖﮐﻪﻫﺮﮔﺰ ﺑﺮﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﮔﻮﻧﻪﻫﺎﯾﻢ ﻧﻘﺸﯽﻧﺒﺴﺖ ﺩﺭﺩ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ! ﺑﯽﺗﻔﺎﻭﺗﯽﭼﺸﻤﺎﻧﺖﺑﺮﻗﺎﻣﺘﻢﺯﺧﻢ ﻣﯽﮐﺸﺪ،ﻫﻨﻮﺯﻫﻢﻣﯽﺧﻮﺍﻫﻢﺗﺮﺍﻧﻪ ﺍﯼﺍﺯﺷﻮﻕﺩﺭﭼﺸﻤﺎﻧﻢﺑﺎﺷﯽﻭ ﻧﮕﺎﻫﯽ ﺍﺯ ﺍﺷﺘﯿﺎﻕ ﺩﺭ ﺳﯿﻨﻪ ﺍﻡ! ﻫﻨﻮﺯ ﻫﻢ... ﺧﺴﺘﻪﺍﻡﺍﺯﺧﺎﻟﯽﺧﯿﺎﻟﻢ،ﮐﻪﺩﺳﺖﺍﺯ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽﺳﯿﻨﻪﺍﻡﺑﺮﻧﻤﯽﺩﺍﺭﺩﻭﻫﺮ ﻟﺤﻈﻪﻧﺸﺎﻧﻢﻣﯽﺩﻫﺪ،ﺭﻭﺯﻫﺎﯾﻢ ﮔﺬﺷﺖ،ﺑﯽﻭﻗﻔﻪﻭﺑﺪﻭﻥﻫﯿﭻﺭﻧﮕﯽ ﮐﻪﺩﺭﺁﻥﺁﺭﺍﻣﺸﯽﺍﺯﻋﺸﻖﭘﺪﯾﺪﺍﺭ ﺷﻮﺩ! ﻣﯽﺳﻮﺯﻡ!ﭼﻮﻥ ﺷﻤﻊِﮔﻤﻨﺎﻣﯽﮐﻪ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮﺗﻼﻟﻮﺩﺭﺧﺸﺎﻥﺧﻮﺭﺷﯿﺪ،ﺭﻗﺺ ﺑﯽ ﺭﻣﻖ ﻭ ﺑﯽ ﺟﺎﻧﯽ ﺩﺍﺭﺩ. ﭼﻘﺪﺭﺧﺴﺘﻪﺍﻡﺍﺯﻓﺸﺎﺭﺑﯽﺍﻣﺎﻥِﺑﯽ ﻣﻬﺮﯼﻭﯾﺎﺱ،ﮐﻪﭼﺎﺭﻩﺍﯼﺑﻪﺟﺰ ﺳﺮﮐﻮﺏﻫﺮﺍﺣﺴﺎﺱﻭﺗﻤﻨﺎﯾﯽﺩﺭ ﻣﻦ ﻧﻤﯽ ﮔﺬﺍﺭﺩ! ﭼﻪﺭﺍﺣﺖﺳﺎﻝﻫﺎﯼﻋﻤﺮﻡﯽﮑﯾﭘﺲ ﺍﺯﺩﯾﮕﺮﯼﺑﺪﻭﻥﻟﻤﺲﺑﺎﺭﺍﻧﯽﻫﯿﭻ ﺍﺣﺴﺎﺳﯽﮐﻪﻣﺮﺍﻣﺎﻧﻨﺪﻣﻦﺩﻭﺳﺖ ﺑﺪﺍﺭﺩ،ﺑﻪﺩﺳﺖﺑﯽﺍﻣﺎﻥِﺑﯽﻧﻬﺎﯾﺖ ﺳﭙﺮﺩﻩ ﺷﺪ!

تاریخ: چهار شنبه 29 شهريور 1391برچسب:,

ﯾﺎﺩﺕﻣﯽﺁﯾﺪﺷﺮﻭﻉﺣﺎﺩﺛﻪﺑﺎﺯﯼﺩﻭ ﭼﺸﻢﺑﻮﺩ...،ﺩﻭﭼﺸﻢﮐﻪﻫﺮﭼﻨﺪ ﻏﺮﯾﺐ،ﺍﻣﺎﮔﻮﯾﯽﺁﺷﻨﺎﯾﺎﻧﯽﺩﯾﺮﯾﻨﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ؟ﺁﺭﺍﻡﻭﺑﯽﺻﺪﺍﺩﺭﯾﮑﺪﯾﮕﺮﻣﯽ ﻧﮕﺮﯾﺴﺘﻨﺪﻭﺑﯽﻫﯿﭻﺣﺮﻓﯽﻭﺗﻼﺷﯽ، ﺁﻫﺴﺘﻪﺁﻫﺴﺘﻪ ﺧﻄﻮﻁ ﻗﻠﺐ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﺭﺍ ﻣﯽ ﮐﺎﻭﯾﺪﻧﺪ؟! ﯾﺎﺩﺕﻣﯽﺁﯾﺪ،ﻃﻠﻮﻋﻤﺎﻥﭼﻨﺪﺍﻥﺑﻪ ﭼﺸﻢﻧﻤﯽﺁﻣﺪ،ﺍﻣﺎﺁﻫﺴﺘﻪﺁﻫﺴﺘﻪ ﺭﻭﯾﺎﻫﺎﯾﻤﺎﻥﺩﺭﻫﻢﮔﺮﻩﺧﻮﺭﺩ،ﺁﻧﮕﻮﻧﻪ ﮐﻪﻧﻪﺗﻮﺑﯽﻣﻦﻃﺎﻗﺖﻓﺮﺍﺭﺳﯿﺪﻥ ﻓﺮﺩﺍ ﺭﺍ ﺩﺍﺷﺘﯽﻭﻧﻪ ﻣﻦﺑﯽﺗﻮﺧﺎﻧﻪﯼ ﻗﻠﺒﻢ ﺁﺭﺍﻡ ﻣﯽ ﮔﺮﻓﺖ؟ ﯾﺎﺩﺕﻣﯽﺁﯾﺪﺑﺰﺭﮔﺘﺮﯾﻦﻫﻢﺁﻏﻮﺷﯽ ﻫﺎﯼﺧﯿﺎﻟﻤﺎﻥ،ﺩﺭیکﻟﺒﺨﻨﺪﮐﻮﺩﮐﺎﻧﻪ ﻭ ﺻﺎﺩﻗﺎﻧﻪﮐﻪ ﺍﺯ ﺗﻪﻗﻠﺐ ﻣﺤﺒﺖ ﺑﯿﻨﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﻓﺮﯾﺎﺩﻣﯽﺯﺩ،ﺑﺮﺟﻮﯾﺒﺎﺭﻣﺘﻼﻃﻢ ﻧﮕﺎﻫﻤﺎﻥ ﺟﺎﺭﯼ ﺷﺪ؟ . . . ﻫﻨﮕﺎﻣﻪﯼﻋﻈﯿﻤﯽﺑﻮﺩﺗﻮﻟﺪﺩﻭﺳﺘﺖ ﻣﯽﺩﺍﺭﻡ،ﺑﺪﻭﻥﺁﻧﮑﻪﺑﺮﺯﺑﺎﻥﺟﺎﺭﯼ ﺷﻮﺩ،ﺩﺭﺁﻥﺯﯾﺒﺎﻟﺤﻈﻪﯼﻧﺎﺑﯽﮐﻪ ﭼﺸﻤﺎﻧﻢﮔﺮﻩ ﺧﻮﺭﺩﻩ ﺩﺭ ﻋﻤﻖ ﻧﮕﺎﻫﺖ، ﺟﺎﯼﺟﺎﯼِﻣﺤﺒﺘﯽﻋﻤﯿﻖﺭﺍﻟﻤﺲﻣﯽ ﻧﻤﻮﺩ. ﻧﻤﯽﺩﺍﻧﻢﻓﻬﻤﯿﺪﯼﯾﺎﻧﻪ،ﺍﻣﺎﻣﯽ ﺗﺮﺳﯿﺪﻡﺯﯾﺒﺎﻟﺤﻈﻪﯼﺗﻮﻟﺪﻧﮕﺎﻫﺖﺭﺍ ﺑﺎﻭﺭ ﮐﻨﻢ؟!ﭼﻘﺪﺭ ﺑﯽ ﺗﺎﺏ ﺑﻮﺩﻡ؟... !!! ﻭﻗﺘﯽﮔﺎﻣﻬﺎﯾﺖ ﺑﻪﻧﺸﺎﻧﻪﯼﺧﺪﺍﺣﺎﻓﻈﯽ ﺍﺯﻭﺍﺩﯼﻗﻠﺒﻢﺩﻭﺭﻣﯿﺸﺪ...،ﯾﺎﺩﺕﻣﯽ ﺁﯾﺪﺑﯽﻗﺮﺍﺭﺍﺯﺧﺎﻃﺮﻡﻣﯽﮔﺬﺷﺖ، ﻟﺤﻈﻪﺍﯼﭼﺸﻢﺑﺮﻫﻢﻧﻬﻢ،ﺑﺮﺷﺎﻧﻪ ﻫﺎﯼﭘﻬﻨﺖﺑﯿﺎﺭﺍﻣﻢﻭﻋﻄﺮﺣﻀﻮﺭﺕﺭﺍ ﻟﻤﺲﻭﺩﺳﺘﺎﻥﻣﺮﺩﺍﻧﻪﺍﺕﺭﺍﺍﺣﺴﺎﺱ ﮐﻨﻢ،ﺑﻪﺍﯾﻦﺍﻣﯿﺪﮐﻪﺗﻮﺷﻪﺍﯼﺑﺮﺍﯼ ﻓﺮﺩﺍﻫﺎﯼ ﺩﺭ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﻗﻠﺒﻢ ﺑﺎﺷﺪ...؟!! . . . ﻣﯽﺩﺍﻧﯽ،ﺍﺯﺁﻥﯾﺎﺩﺕﻣﯽﺁﯾﺪﻫﺎﯾﯽﮐﻪ ﻗﻠﺒﻢ،ﺩﺭﺧﻠﻮﺕﺧﻮﯾﺶ،ﺍﺯﻗﻠﺒﺖﻣﯽ ﭘﺮﺳﯿﺪﭼﻨﺪﺑﻬﺎﺭﮔﺬﺷﺘﻪﻭﻣﻦﭼﻨﺪﺑﺎﺭ ﻣﯿﻬﻤﺎﻥﺯﻣﺴﺘﺎﻥ ﻫﺮﮔﺰ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﻧﯿﺎﻣﺪﻧﺖ ﺷﺪﻡ...؟ . . . ﻫﻨﻮﺯﻫﻢﻃﻼﯾﯽ ﮔﺎﻣﻬﺎﯾﺖﺩﺭﺁﻥ ﻋﺼﺮ ﺳﺤﺮﺁﻣﯿﺰﮐﻪﺍﺯﻭﺍﺩﯼﻗﻠﺒﻢﺩﻭﺭﻣﯽ ﺷﺪﯼ...ﻭ ﻋﻄﺮ ﺷﻮﺭﺍﻧﮕﯿﺰﻧﮕﺎﻫﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﻦ،ﺑﻪ ﺍﻣﯿﺪ ﻓﺮﺩﺍﻫﺎ ﺑﺪﺭﻭﺭ ﻣﯽ ﮔﻔﺘﯽ...، ﺍﺯﺻﻔﺤﻪﯼﺳﯿﻨﻪﺍﻡﭘﺎﮎﻧﺸﺪﻩ...،ﻫﺮ ﭼﻨﺪﻏﺒﺎﺭﺍﯾﺎﻡ،ﺑﺮﻋﻤﻖﺧﺎﻃﺮﺍﺗﻤﺎﻥ ﻧﺸﺴﺘﻪ. ﯾﺎﺩﺕ ﻣﯽ ﺁﯾﺪ... ************************

تاریخ: چهار شنبه 29 شهريور 1391برچسب:,

ﺩﻟﺖﮐﻪﺗﻨﮓﻣﯽﺷﻮﺩﻣﯽﺧﻮﺍﻫﯽ ﻫﻤﻪ ﻧﺒﺎﺷﻨﺪ ﺍﻭ ﺑﺎﺷﺪ... ﺗﻮ... ﺍﻭ... ﻭ ﺍﻧﺪﮐﯽ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺩﺭ ﺷﮑﺎﻑ ﻟﺤﻈﻪ ﻫﺎ... ﺧﺎﻃﺮﻩﺭﺍﺗﻮﻣﯽﻧﻮﯾﺴﯽﺩﺭﺑﺮﮒﮔﻞ ﮐﺎﺷﯽ ﺯﻧﺪﮔﯽ.... ﺍﮔﺮﻧﺒﺎﺷﺪﺑﻪﻫﻤﻪﻣﯽﮔﻮﯾﯽﮐﻪﺑﻪ ﺣﺮﺍﺝﮔﺬﺍﺷﺘﻪﺍﯼﺗﮑﻪﺗﮑﻪﺩﻝﺗﻨﮓ ﺷﺪﻩ ﺍﺕ ﺭﺍ... ﺗﺎﺷﺎﯾﺪﺍﻭﺑﯿﺎﯾﺪﻭﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽﺭﺍﺗﻘﺴﯿﻢ ﮐﻨﺪ...

تاریخ: چهار شنبه 29 شهريور 1391برچسب:,

ﺁﻣﺪ،ﺑﯽﺁﻧﮑﻪﻧﻈﺮﻣﺮﺍﺑﭙﺮﺳﺪﺁﻫﺴﺘﻪ ﻭﺁﺭﺍﻡﺁﻣﺪ،ﺁﻣﺪﻭﮐﻨﺎﺭﺗﻨﻬﺎﺋﯽﻣﻦ ﺁﺭﺍﻣﯿﺪ،ﻧﮕﺎﻫﺶﮐﺮﺩﻡ،ﻧﮕﺎﻫﻢ ﮐﺮﺩ،ﺁﺥﮐﻪﭼﻪﺳﺎﺩﻩﻭﭼﻪﺑﯽ ﺩﻏﺪﻏﻪ ﮐﻨﺎﺭﻡﺁﺭﺍﻣﯿﺪﻩﺑﻮﺩ؛ﮔﻮﺋﯽﻫﯿﭽﮕﺎﻩ ﻃﻌﻢﺗﻠﺦﻏﻢﺩﻭﺭﯼﻭﺭﻓﺘﻦﻭﺗﻨﻬﺎ ﻣﺎﻧﺪﻥﺭﺍ ﻧﭽﺸﯿﺪﻩ ﺑﻮﺩ؛ﺗﺮﺳﯿﺪﻡ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﻤﻪ ﭘﺎﮐﯽﻭﺳﺎﺩﮔﯽﺍﺵ؛ﺗﺮﺳﯿﺪﻡﻭﮔﺎﻣﯽ ﺑﻪﻋﻘﺐﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻢ؛ﻣﺘﻌﺠﺐﺩﺭﻣﻦ ﻧﮕﺮﯾﺴﺖﻭﺑﻌﺪﻟﺒﺨﻨﺪﯼﺷﯿﺮﯾﻦﺑﺮﻟﺐ ﻧﺸﺎﻧﺪﻭﮔﺎﻣﯽﺑﻪﺳﻮﯼﻣﻦﺑﺮﺩﺍﺷﺖ! ﻧﮕﺎﻫﺶﻫﻤﭽﻮﻧﮕﺎﻩﮐﻮﺩﮐﯽ،ﻧﻮﭘﺎ ﺳﺎﺩﻩﺑﻮﺩﻭﺑﯽﺭﯾﺎ؛ﻭﻣﻦﺍﺯﺁﻧﻬﻤﻪ ﺳﺎﺩﮔﯽﻧﮕﺎﻫﺶﻣﯽﺗﺮﺳﯿﺪﻡ! ﻟﺒﺨﻨﺪﺵﮔﺮﻡﺑﻮﺩ ﻭﺩﻟﻨﺸﯿﻦ؛ ﺍﻣﺎﻣﻦ ﺍﺯ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻣﯽ ﺗﺮﺳﯿﺪﻡ! ﺍﻭﻧﻮﭘﺎﺑﻮﺩﻭﻣﻦﺍﺯﺍﺣﺴﺎﺳﺎﺕﻧﺎ ﭘﺎﯾﺪﺍﺭﺵﺑﯿﻢﺩﺍﺷﺘﻢ؛ﺧﻮﺍﺳﺘﻢﻟﺐ ﺑﮕﺸﺎﯾﻢﻭﺑﮕﻮﯾﻢﺍﯼﺳﺎﺩﻩﺍﯼﭘﺎﮎ؛ ﻣﯿﺘﺮﺳﻢﺍﺯﺭﻭﺯﯼﮐﻪﺍﯾﻦﺑﺮﻕﺷﻮﻗﯽ ﮐﻪﺍﻣﺮﻭﺯﺩﺭﭼﺸﻤﺎﻧﺖﺑﻨﺸﺴﺘﻪﺑﻪ ﻣﺎﺗﻤﯽﺳﺮﺩﻭﺑﯽﺭﻭﺡﮔﺮﺍﯾﺪ ! ﻣﻦ ﺷﮑﺴﺘﻪﻭﺯﺧﻢﺧﻮﺭﺩﻩﺍﻡﺍﺯﻣﻦ ﺑﮕﺬﺭ! ﺑﺮﻣﻦﺭﻭﺍﻣﺪﺍﺭﺗﺠﺮﺑﻪ ی ﻋﺸﻘﯽﺭﺍﮐﻪ ﺑﻪﻣﺎﺗﻢﺭﻓﺘﻦﻧﺸﺴﺘﻨﺖﭘﯿﻮﻧﺪﺧﻮﺭﺩ! ﺧﺴﺘﻪﺗﺮﺍﺯﺁﻧﻢﮐﻪﺗﻮﺍﻧﯽﺑﺮﺍﯼﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺷﮑﺴﺘﻦ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ! ﺍﻣﺎﺁﻧﭽﻨﺎﻥﺳﺎﺩﻩﻭﺯﯾﺒﺎﻭﺩﺭﻣﻦﻣﯽ ﻧﮕﺮﯾﺴﺖﮐﻪﻫﻤﺎﻥﺁﻥﺍﺯﺑﯿﻢﺍﺯﺩﺳﺖ ﺩﺍﺩﻧﺶﻣﻬﺮﺧﻤﻮﺷﯽﺑﺮﻟﺐﻧﺸﺎﻧﺪﻡﻭ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﻧﻈﺎﺭﻩ ﺍﺵ ﻧﺸﺴﺘﻢ! ﺣﺎﻝﺍﻣﺮﻭﺯﺍﻭﺭﻓﺘﻪﻭﻣﻦﺩﺭﺁﺗﺶ ﻧﺒﻮﺩﻥﻧﮕﺎﻩﺯﯾﺒﺎﯾﺶﺳﺎﺩﮔﯽﮐﻼﻣﺶ ﭘﺎﮐﯽﺩﻝﺑﻪﮔﻨﺎﻩﻧﯿﺎﻟﻮﺩﻩﺍﺵﻣﯽ ﺳﻮﺯﻡ ﻭ ﺩﻡ ﺑﺮ ﻧﻤﯽ ﺁﻭﺭﻡ! ﺑﺎﺗﻮﺑﺎﺗﻮﺍﯼﺁﯾﻨﻪ ی ﭘﺎﮐﯽﻫﺎﺧﻮﺑﯽﻫﺎ ﻫﺮﺟﺎﮐﻪﻫﺴﺘﯽ؛ﻭﻧﻮﺭﻫﺮﺩﻟﯽﮐﻪ ﺑﺎﺷﯽ؛ ﺁﺭﺯﻭﯼ ﺑﻬﺘﺮﯾﻨﻬﺎﯾﻢ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺩﺭپی ﺍﺕ ﺭﻭﺍﻧﻪ ﺍﺳﺖ... ﺯﯾﺒﺎﺯﯾﺒﺎﯾﻢﻫﺮﮔﺰﺑﺎﻭﺭﻣﺪﺍﺭﮐﻪﺁﻧﯽ ﻓﺮﺍﻣﻮﺷﺖﮐﻨﻢ؛ﺗﻮﺭﻓﺘﯽﺍﻣﺎﺍﯾﻦﻣﻦ ﺗﻨﻬﺎﻫﻨﻮﺯﮐﻪﻫﻨﻮﺯﺍﺳﺖﺑﺮﺳﺮپیچ ﻫﻤﺎﻥﺟﺎﺩﻩﮐﻪﺗﻮﺭﻭﺯﯼﻋﺸﻖ ﺧﻮﺍﻧﺪﯾﺶﺑﻪﺍﻧﺘﻈﺎﺭﻣﺤﺎﻝﺑﺎﺯﺁﻣﺪﻧﺖ ﺗﺎ ﺑﻪﻗﯿﺎﻣﺖﻻﻧﻪﮐﺮﺩﻩﺍﻡ؛ﺗﻨﻬﺎﻣﻨﺰﻟﻢ ﺍﯾﻨﺠﺎﺳﺖﻭﻫﺮﮔﺰﻓﮑﺮﺭﻓﺘﻦﻧﺨﻮﺍﻫﻢ ﮐﺮﺩ....

تاریخ: چهار شنبه 29 شهريور 1391برچسب:,

ﺑﺎﯾﺪﺑﻪﮔﺎﻩﺑﻮﺩﻥﻭﮔﺎﻩﻧﺒﻮﺩﻥﻫﺎﯾﺖ ﻋﺎﺩﺕﮐﻨﻢ، ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﻢ ﺭﻭﺯﯼﻓﺮﺍ ﻣﯽﺭﺳﺪﮐﻪﺩﯾﮕﺮﻫﺮﮔﺰ ﮐﻨﺎﺭﻡ ﻧﺨﻮﺍﻫﯽﺑﻮﺩ…!ﻭﭼﻨﯿﻦ ﺍﺳﺖﮐﻪ ﺑﻮﺩﻥ ﻫﺎﯾﺖﺑﺮﺍﯾﻢﻣﺎﻧﻨﺪﺭﺅﯾﺎﯾﯽﺷﯿﺮﯾﻦﻣﯽ ﮔﺬﺭﻧﺪﻭﻧﺒﻮﺩﻥﻫﺎﯾﺖﻫﻢﭼﻮﻥ ﮐﺎﺑﻮﺳﯽﻭﺣﺸﺘﻨﺎﮎ…!ﭼﮕﻮﻧﻪﺍﺯﺁﻥ ﺭﻭﺯﺑﻪﺑﻌﺪ،ﺯﻧﺪﮔﺎﻧﯽﺍﻡﺭﺍﺑﺎﺗﻠﺨﯽ ﮐﺎﺑﻮﺱﻫﺎﯾﺶﺑﻪﺳﺮﮐﻨﻢ،ﻭﻗﺘﯽ ﺷﯿﺮﯾﻨﯽﺭﺅﯾﺎﯼﺑﺎﺗﻮﺑﻮﺩﻥﺭﺍﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﺮﺩﻩﺍﻡ؟!ﮔﺎﻫﯽﻭﻗﺘﻬﺎﺣﺘﯽﺁﮔﺎﻫﯽ ﺍﺯﻭﺟﻮﺩﭼﻨﯿﻦﺭﻭﺯﯼ،ﺭﺅﯾﺎﻫﺎﺭﺍﻫﻢ ﺑﺮﺍﯾﻢﺗﻠﺦﻣﯽﮐﻨﺪ...!ﻭﺁﻧﻮﻗﺖﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯽﺩﺍﻧﻢ،ﺗﻮﻣﯽﺗﻮﺍﻧﯽﺁﻧﻬﺎﺭﺍﺍﺯ ﭼﺸﻤﺎﻧﻢﺑﺨﻮﺍﻧﯽ؛ﻧﮕﺮﺍﻥﺑﻪﭼﺸﻤﺎﻧﻢ ﻣﯽﻧﮕﺮﯼﻭﻃﻌﻢﺗﻠﺦﮐﺎﺑﻮﺱﻫﺎﺭﺍ ﯽﮑﯾﯽﮑﯾ،ﺗﻤﺎﻣﺸﺎﻥﺭﺍ،ﻫﻤﺮﺍﻫﻢﻣﯽ ﭼﺸﯽ!ﺗﺎﺷﺎﯾﺪﺑﺪﯾﻦﮔﻮﻧﻪﺍﺯﺑﺎﺭ ﺳﻨﮕﯿﻨﺶﮐﻢﮐﻨﯽﻭﺗﺤﻤﻠﺶﺭﺍﺑﺮﺍﯾﻢ ﺁﺳﺎﻥﺗﺮ…ﮐﺎﺵﻣﯽﺷﺪﻓﻘﻂ ﺭﺅﯾﺎﻫﺎﯼﺷﯿﺮﯾﻦ ﺭﺍ ﺑﺎﻫﻢ ﻗﺴﻤﺖ ﮐﻨﯿﻢ ﻭﻫﻤﯿﺸﻪﺩﺭﮐﻨﺎﺭﻫﻢﺑﻤﺎﻧﯿﻢ…ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﻢ،ﺷﺎﯾﺪ"ﺟﺪﺍﯾﯽ"ﺑﺎ ﻣﻦ ﻭ"ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ"ﺑﺎ ﺗﻮﮔﺮﻩﺧﻮﺭﺩﻩﺑﺎﺷﺪ، ﺷﺎﯾﺪ؛ﻭﻟﯽﻣﻦ ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺑﺮ ﮔﺸﻮﺩﻥ ﺁﻥ ﻗﺎﺩﺭ ﻧﺨﻮﺍﻫﻢ ﺑﻮﺩ ﻭﺗﻮﻫﻢﺑﺎﺟﺪﺍﯾﯽ،ﻫﺮﮔﺰ…ﮐﺎﺵﻣﯽ ﺷﺪﺑﺎﻣﺎﻧﺪﻥﮐﻨﺎﺭﯾﮑﺪﯾﮕﺮ،ﺑﺎﻫﻢﮔﺮﻩ ﻫﺎ ﺭﺍ ﻣﯽ ﮔﺸﻮﺩﯾﻢ ﺗﺎ ﺍﺑﺪ؛ ﻭ ﺑﺎﺯ ﮔﺮﻩ ﻣﯽ ﺯﺩﯾﻢ،ﺍﻣﺎﺍﯾﻦﺑﺎﺭﻣﻬﺮﻭﻣﺤﺒﺖ ﺩﻟﻬﺎﯾﻤﺎﻥﺭﺍﺑﻪﻫﻢﮔﺮﻩﻣﯽﺯﺩﯾﻢﮐﻪ ﻫﯿﭻﻭﻗﺖ،ﺣﺘﯽﺑﺎﮐﻤﮏﯾﮑﺪﯾﮕﺮﻫﻢ ﻧﺘﻮﺍﻧﯿﻢﺑﺎﺯﺷﺎﻥ ﮐﻨﯿﻢ؛ﮔﺮﻩ ﻫﺎﯾﯽﮐﻮﺭ ﻭ ﺟﺎﻭﺩﺍﻧﻪ…

تاریخ: سه شنبه 28 شهريور 1391برچسب:,

ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻢ ﺧﺪﺍﯾﺎ! ﺧﺪﺍﯾﺎﻣﻦﻓﻘﻂﺩﻧﺒﺎﻝﻋﺸﻘﯽﮐﻮﭼﮏ ﻣﯽﮔﺮﺩﻡﮐﻪﺩﺭﺩﻟﻢﻣﻮﺍﻇﺒﺶﺑﺎﺷﻢ؛ ﺑﭙﺮﻭﺭﺍﻧﻤﺶ؛ ﻣﯽﮔﻮﯾﯽﻋﺸﻖﻣﻦﺑﻪﺍﯾﻦﺑﺰﺭﮔﯽ ﻣﺎﻝﺗﻮ!ﻋﺸﻖﮐﻮﭼﮏ ﻣﯽﺧﻮﺍﻫﯽ ﭼﻪ ﮐﺎﺭ؟ ﺍﻣﺎﺧﺪﺍﯾﺎ؛ﺩﻝﮐﻮﭼﮏﻣﻦﺗﺎﺏﻋﺸﻖ ﺑﺰﺭﮒﺗﻮﺭﺍﻧﺪﺍﺭﺩ ؛ﺧﻮﺩﺕﺑﺒﯿﻦﭼﻨﺪﺑﺎﺭ ﻋﺎﺷﻘﺖ ﺷﺪﻡ ﻭ ﺑﺎﺯ...؟ ﺧﺪﺍﯾﺎﻋﺸﻖﺑﺰﺭﮒﻭﺑﯽﻣﻨﺘﻬﺎﯾﺖﺭﺍ ﻧﺸﺎﻧﻪﺍﯼ ﻣﯽ ﮐﻨﻢﺑﺮﺍﯼ ﻋﺸﻖ ﮐﻮﭼﮑﻢ ﺗﺎ ﺑﺎ ﻋﺸﻖ ﺗﻮ ﺑﺎﺭﻭﺭ ﺷﻮﺩ؛ ﺧﺪﺍﯾﺎ!ﺁﺧﺮﻋﺸﻖ ﺗﻮﺯﯾﺒﺎﺳﺖﻭ ﻧﻮﺭﺍﻧﯽ. ؛ ﺩﻟﻢ، ﭼﺸﻤﺶ ﭘﯿﺶ ﻋﺸﻖ ﺗﻮﺳﺖ؛ ﭘﺲﺗﮑﻪ ﺍﯼ ﺍﺯ ﻋﺸﻘﺖ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺑﺮﻡ ﻭ ﺩﺭ ﺩﻟﻢﻣﻮﺍﻇﺒﺶﻣﯽﺷﻮﻡﺗﺎﺑﺰﺭﮒﺷﻮﺩ؛ ﺁﻧﮕﺎﻩﺑﻪﻫﺮﻋﺎﺷﻖ،ﺗﮑﻪﺍﯼﺍﺯﺁﻥﺭﺍ ﻣﯽﺩﻫﻢﺗﺎﺩﻟﺶﺳﻨﮕﯿﻨﯽﺑﺎﺭﻋﺸﻘﺖ ﺭﺍ ﯾﮑﺒﺎﺭﻩ ﺗﺤﻤﻞ ﻧﮑﻨﺪ؛ ﺧﺪﺍﯾﺎ! ﺧﺪﺍﯾﺎ ﺗﻮ ﺍﯾﻨﺠﺎﯾﯽ ﻣﻮﺍﻇﺐ ﻣﻦ! ﺧﺪﺍﯾﺎﻗﻠﺐﮐﻮﭼﮑﻢﺭﺍﺑﺎﻋﺸﻖ ﺩﺭﻭﻧﺶ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻣﯽ ﺳﭙﺎﺭﻡ ﻣﻮﺍﻇﺒﺶ ﺑﺎﺵ...

تاریخ: سه شنبه 28 شهريور 1391برچسب:,

برﯾﺰ ﺍﯼﺍﺷﮏ ﻧﺎﮐﺎﻣﯽ؛ ﺑﺮﯾﺰ ﺍﺯ ﺑﯽ ﺳﺮﺍﻧﺠﺎﻣﯽ؛ * ‏*‏ ﮐﻪ ﻧﻔﺮﯾﻦ ﺩﻟﯽ ، ﻗﻠﺒﯽ ﺷﮑﺴﺘﻪ ﭘﺲ ﺍﯾﻦ ﺑﯽ ﺳﺮﺍﻧﺠﺎﻣﯽ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﮐﻪ ﺁﻩ ﺳﯿﻨﻪ ﺳﻮﺯ ﻣﻬﺮﺑﻮﻧﯽ ﺳﺮ ﺭﺍﻩ ﻣﺮﺍ ﺍﺯ ﭘﯿﺶ ﺑﺴﺘﻪ ** ﺩﻟﻢ ﺭﻧﺠﯿﺪﻩ ﺍﺯ ﺯﺧﻢ ﺯﺑﻮﻧﻬﺎ ﺑﻪﻇﺎﻫﺮﻣﻬﺮﺑﻮﻧﯽﺩﯾﺪﻥﺍﺯ ﻧﺎﻣﻬﺮﺑﻮﻧﻬﺎ *** ﺧﯿﺎﻝ ﮐﺮﺩﻡیکیﺩﻟﺴﻮﺯﻣﻮﻧﻪ ﺍﮔﻪ ﻣﻮﻧﺪﯾﻢ ﺗﻮﯼ ﮐﺎﺭ ﺯﻣﻮﻧﻪ ﺧﯿﺎﻝﮐﺮﺩﻡیکی ﺩﺍﺭﻩﻫﻮﺍﯼﮐﺎﺭ ﻣﺎﺭﻭ ؛ ﺑﺮﺍﯼ ﮔﺮﯾﻪ ﻫﺎﻡ ﺩﻝ ﻣﯽ ﺳﻮﺯﻭﻧﻪ **** ﺩﻟﻢ ﺭﻧﺠﯿﺪﻩ ﺍﺯ ﺯﺧﻢ ﺯﺑﻮﻧﻬﺎ ﺑﻪﻇﺎﻫﺮﻣﻬﺮﺑﻮﻧﯽﺩﯾﺪﻥﺍﺯ ﻧﺎﻣﻬﺮﺑﻮﻧﻬﺎ

تاریخ: سه شنبه 28 شهريور 1391برچسب:,