ﯾﮑﺸﻨﺒﻪﺑﻮﺩ ﻭﻃﺒﻖ ﻣﻌﻤﻮﻝﻫﺮ ﻫﻔﺘﻪ ﺧﺎﻧﻢﻧﺴﺒﺘﺎﻣﺴﻦﻣﺤﻠﻪ،ﺩﺍﺷﺖﺍﺯ ﮐﻠﯿﺴﺎ ﺑﺮﻣﯿﮕﺸﺖ. ﺩﺭﻫﻤﯿﻦﺣﺎﻝﻧﻮﻩﺍﺵﺍﺯﺭﺍﻩﺭﺳﯿﺪ ﻭ ﺑﺎ ﮐﻨﺎﯾﻪ ﺑﻬﺶ ﮔﻔﺖ: ﻣﺎﻣﺎﻥﺑﺰﺭﮒ،ﺗﻮﻣﺮﺍﺳﻢﺍﻣﺮﻭﺯ،ﭘﺪﺭ ﺭﻭﺣﺎﻧﯽ ﺑﺮﺍﺗﻮﻥ ﭼﯽ ﻣﻮﻋﻈﻪ ﮐﺮﺩ ؟! ﺧﺎﻧﻢﭘﯿﺮﻣﺪﺗﯽﻓﮑﺮﮐﺮﺩﻭﺳﺮﺵﺭﻭ ﺗﮑﻮﻥ ﺩﺍﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ: ﻋﺰﯾﺰﻡ،ﺍﺻﻼﯾﮏﮐﻠﻤﻪﺍﺵﺭﻭﻫﻢ ﻧﻤﯿﺘﻮﻧﻢ ﺑﻪ ﯾﺎﺩ ﺑﯿﺎﺭﻡ!!! ﻧﻮﻩ ﭘﻮﺯﺧﻨﺪﯼ ﺯﺩ ﻭ ﺑﻬﺶ ﮔﻔﺖ: ﺗﻮﮐﻪﭼﯿﺰﯼﯾﺎﺩﺕﻧﻤﯿﺎﺩ،ﻭﺍﺳﻪﭼﯽ ﻫﺮ ﻫﻔﺘﻪ ﻫﻤﺶ ﻣﯿﺮﯼ ﮐﻠﯿﺴﺎ ؟!! ﻣﺎﺩﺭﺑﺰﺭﮒﺗﺒﺴﻤﯽﺑﺮﻟﺒﺎﻧﺶﻧﻘﺶ ﺑﺴﺖ. ﺧﻢﺷﺪﺳﺒﺪﻧﺦﻭﮐﺎﻣﻮﺍﺵﺭﻭﺧﺎﻟﯽ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺩﺍﺩ ﺩﺳﺖ ﻧﻮﻩ ﻭ ﮔﻔﺖ: ﻋﺰﯾﺰﻡﻣﻤﮑﻨﻪﺑﺮﯼﺍﯾﻨﻮﺍﺯﺣﻮﺽﭘﺮ ﺁﺏ ﮐﻨﯽ ﻭ ﺑﺮﺍﻡ ﺑﯿﺎﺭﯼ ؟! ﻧﻮﻩﺑﺎﺗﻌﺠﺐﭘﺮﺳﯿﺪ:ﺗﻮﺍﯾﻦﺳﺒﺪ؟ ﻏﯿﺮ ﻣﻤﮑﻨﻪ ﺑﺎﺍﯾﻦﻫﻤﻪﺷﮑﺎﻑﻭﺩﺭﺯﺩﺍﺧﻞﺳﺒﺪ ﺁﺑﯽ ﺗﻮﺵ ﺑﻤﻮﻧﻪ!!! ﺭﺯﯼﺩﺭﺣﺎﻟﯽﮐﻪﺗﺒﺴﻢﺑﺮﻟﺒﺎﻧﺶﺑﻮﺩ ﺍﺻﺮﺍﺭﮐﺮﺩ:ﻟﻄﻔﺎﺍﯾﻦﮐﺎﺭﺭﻭﺍﻧﺠﺎﻡ ﺑﺪﻩ ﻋﺰﯾﺰﻡ ﺩﺧﺘﺮﮎﻏﺮﻭﻟﻨﺪﮐﻨﺎﻥﻭﺩﺭﺣﺎﻟﯽﮐﻪ ﻣﺎﺩﺭﺑﺰﺭﮔﺶ ﺭﻭ ﺗﻤﺴﺨﺮ ﻣﯿﮑﺮﺩ ﺳﺒﺪﺭﻭﺑﺮﺩﺍﺷﺖﻭﺭﻓﺖ،ﺍﻣﺎﭼﻨﺪ ﻟﺤﻈﻪﺑﻌﺪ،ﺑﺮﮔﺸﺖﻭﺑﺎﻟﺤﻦ ﭘﯿﺮﻭﺯﻣﻨﺪﺍﻧﻪ ﺍﯼ ﮔﻔﺖ: ﻣﻦﻣﯿﺪﻭﻧﺴﺘﻢﮐﻪﺍﻣﮑﺎﻥﭘﺬﯾﺮﻧﯿﺴﺖ، ﺑﺒﯿﻦﺣﺘﯽﯾﻪﻗﻄﺮﻩﺁﺏﻫﻢﺗﻪﺳﺒﺪ ﻧﻤﻮﻧﺪﻩ! ﻣﺎﺩﺭﺑﺰﺭﮒﺳﺒﺪﺭﻭﺍﺯﺩﺳﺖﻧﻮﻩﺍﺵ ﮔﺮﻓﺖﻭﺑﺎﺩﻗﺖﺯﯾﺎﺩﯼﻭﺍﺭﺳﯿﺶﮐﺮﺩ ﮔﻔﺖ: ﺁﺭﻩ،ﺭﺍﺳﺖﻣﯿﮕﯽﺍﺻﻼﺁﺑﯽﺗﻮﺵ ﻧﯿﺴﺖﺍﻣﺎﺑﻨﻈﺮﻣﯿﺮﺳﻪﺳﺒﺪﻩﺗﻤﯿﺰﺗﺮ ﺷﺪﻩ ، ﯾﻪ ﻧﯿﮕﺎﻩ ﺑﻨﺪﺍﺯ!…

تاریخ: دو شنبه 13 آذر 1391برچسب:داستان کوتاه,داستان عاشقانه,داستان ادبی,داستان واقعی,داستان آموزنده,داستان طنز,داستانهای کوتاه,

ﺍﺯﭘﻨﺠﺮﻩﺑﻪﺑﯿﺮﻭﻥﻧﮕﺎﻩﮐﺮﺩﻡﺁﺳﻤﺎﻥ ﺍﺑﺮﯼﺑﻮﺩ،ﺷﺎﺧﻪﻫﺎﯼﺧﺸﮑﯿﺪﻩ ﺯﻣﺰﻣﻪ ﺍﻭﺭﺍﻣﯽﮐﺮﺩﻥﻭﺍﻧﺘﻈﺎﺭﺍﻭﺭﺍﻣﯽ ﮐﺸﯿﺪﻧﺪ،ﻗﻄﺮﻩﻫﺎﯼﺁﺏﻧﻢﻧﻢﺁﺳﻤﺎﻥ ﺭﺍﺗﺮﮎ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻥ ﻭ ﺑﻪ ﺯﻣﯿﻦ ﺗﺒﻌﯿﺪ ﻣﯽ ﺷﺪﻧﺪ.ﻫﻤﻪﭼﯿﺰﺍﯾﻦﺭﻭﺯﻫﺎﺩﺭﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﻣﯽﮔﺬﺷﺖ،ﺍﻧﺘﻈﺎﺭﯼﮐﻪﭼﻨﺪﺛﺎﻧﯿﻪ ﺑﯿﺶﺑﻪﻇﻬﻮﺭﻣﻮﻋﻮﺩﺵﻧﻤﺎﻧﺪﻩﺑﻮﺩ. ﺍﻣﺎ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﮐﻢ ﮐﻢ ﺍﺯ ﭘﺸﺖ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﺍﺑﺮﯼ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺁﻣﺪ.ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺻﺒﺢ ﺑﺎ ﻃﻠﻮﻉ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪﺗﺎﺭﯾﮑﯽﻫﺎﺍﺯﺑﯿﻦﺭﻓﺖﻭﻣﯽ ﺷﺪﻓﮑﺮﮐﺮﺩﮐﻪﻓﺮﺻﺘﯽﻣﺠﺪﺩﺑﺮﺍﯼ ﺯﻧﺪﮔﯽﻭﺟﺒﺮﺍﻥﺩﯾﺮﻭﺯﻫﺴﺖ.ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺑﻮﺩﮐﻪﮐﺎﺋﻨﺎﺕﻟﺒﺨﻨﺪﺷﺎﺩﯼﺳﺮﺩﺍﺩﻧﺪ. ﺁﺧﺮﭼﻨﺪﺭﻭﺯﯼﺑﻮﺩﮐﻪﭘﺸﺖﺩﯾﻮﺍﺭ ﺍﺑﺮﯼ ﻧﺸﺘﻪ ﺑﻮﺩ. ﺍﺯﺧﻮﺭﺷﯿﺪﭘﺮﺳﯿﺪﻡﺍﮔﺮﺍﻭﻧﺒﺎﺷﺪﺁﯾﺎ ﮐﺴﯽ ﺩﻝ ﺗﻨﮓ ﺍﻭ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ؟ ﻟﺒﺨﻨﺪﯼﺯﺩﻭﮔﻔﺖﺧﻮﺍﻫﯿﻢﺩﯾﺪ.ﺑﺮﺍﯼ ﻫﻤﯿﻦﺩﯾﻮﺍﺭﯼﺍﺯﺍﺑﺮﺑﺮﺍﯼﺧﻮﺩ ﺳﺎﺧﺖ ﮐﻪﭘﺸﺖﺁﻥﭘﻨﻬﺎﻥﺷﻮﺩ، ﺑﻪﺧﻮﺭﺷﯿﺪﮔﻔﺘﻢ ﮐﻪ ﺩﯾﮕﺮ ﺑﺮﺍﯼ ﮐﺎﺋﻨﺎﺕ ﻋﺎﺩﯼ ﺷﺪﻩ ﺍﯼ. ﺩﺭﺧﺖﮐﻬﻨﺴﺎﻝﮔﻔﺖ:ﺍﮔﺮﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﻧﺒﺎﺷﺪﻫﯿﭻﮐﺲﻧﯿﺴﺖ.ﺍﻣﺎﺑﺎﻭﺭ ﻧﺪﺍﺷﺘﻢﻭﻣﯽﺧﻮﺍﺳﺘﻢﺍﯾﻤﺎﻥﭘﯿﺪﺍﮐﻨﻢ ﻭ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﺭﻓﺖ ﻭ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﺷﺪ. ﺭﻭﺯﯼﮐﻪﭘﻨﻬﺎﻥﺷﺪ،ﮔﻞﻫﺎﺩﯾﮕﺮ ﻧﺨﻨﺪﯾﺪﻧﺪ،ﺁﻥﺭﻭﺯﺭﻭﺩﺧﺎﻧﻪﻣﺴﯿﺮﺧﻮﺩ ﺭﺍﮔﻢﮐﺮﺩﺩﺭﻧﺒﻮﺩﺍﻭﻫﻤﻪﭼﯿﺰﺑﻮﯼ ﮐﻬﻨﮕﯽ ﻣﯽ ﺩﺍﺩ. ﻫﻤﻪﭘﯿﺶﺩﺭﺧﺖﭘﯿﺮﺭﻓﺘﻦ،ﺍﻭﺑﻪﺁﻧﻬﺎ ﻣﮋﺩﻩﯼﻇﻬﻮﺭﻣﯽﺩﺍﺩﻭﻣﯽﮔﻔﺖ ﺭﻭﺯﯼ ﺍﻭ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺁﻣﺪ. ﺑﺎﺧﻮﺩﻓﮑﺮﮐﺮﺩﻡﺁﯾﺎﺑﺰﻭﺩﯼﻫﻤﻪ ﺍﯾﻦﻭﺿﻊﻭﻧﺪﯾﺪﻧﺶﺭﺍﻋﺎﺩﺕﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﮐﺮﺩ؟ ﭼﻨﺪﺭﻭﺯﮔﺬﺷﺖﺍﻣﺎﻫﯿﭽﮑﺲﺑﻪﺍﯾﻦ ﻭﺿﻊﻋﺎﺩﺕﻧﮑﺮﺩﻫﻤﻪﺩﺭﺳﮑﻮﺕ ﻣﻄﻠﻖﺍﻧﺘﻈﺎﺭﺍﻭﺭﺍﻣﯽﮐﺸﯿﺪﻧﺪ.ﺩﺭ ﺗﻤﺎﻡﺍﯾﻦﻣﺪﺕﺍﯾﻦﺗﺎﺭﯾﮑﯽﻭﺳﺎﯾﻪﻫﺎ ﺑﻮﺩﻧﺪﮐﻪﭘﺎﯾﮑﻮﺑﯽﻣﯽﮐﺮﺩﻧﺪ،ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﺗﺎﺭﯾﮑﯽﻫﺎﺩﺍﺷﺖﺩﻧﯿﺎ ﺭﺍﻓﺘﺢﻣﯽ ﮐﺮﺩ، ﮐﻪﺻﺪﺍﯼﺯﻣﯿﻦﻫﻢﺩﺭﺁﻣﺪﺭﻭﺑﻪ ﺁﺳﻤﺎﻥﮐﺮﺩﻭﮔﻔﺖ:ﻣﺎﺑﻪﺗﻮﻧﯿﺎﺯ ﺩﺍﺭﯾﻢ.ﺩﺭﻧﺒﻮﺩﺗﻮﺩﺭﺧﺘﺎﻥﺩﯾﮕﺮﺩﺳﺖ ﻫﺎﯼﯾﮏﺩﯾﮕﺮﺭﺍﻧﻤﯽﮔﯿﺮﻧﺪ،ﺩﺭﻧﺒﻮﺩ ﺗﻮﺭﻭﺩﺧﺎﻧﻪﺍﺯﻣﺴﯿﺮﺧﻮﺩﮔﻢﺷﺪﻩ،ﺩﺭ ﻧﺒﻮﺩﺗﻮﺑﻠﺒﻼﻥﺩﯾﮕﺮﻧﻤﯽﺧﻮﺍﻧﻨﺪﺩﺭ ﻧﺒﻮﺩﺗﻮ ﺷﺎﺩﯼﺩﯾﮕﺮ ﺭﻧﮕﯽﻧﺪﺍﺭﺩ ﺍﺯ ﺧﻔﺎ ﺑﯿﺮﻭﻥﺑﯿﺎﭘﯿﺶﻣﺎﺑﺮﮔﺮﺩﻭﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﻟﺒﺨﻨﺪﺯﻧﺎﻥﺍﺯﭘﺸﺖﺩﯾﻮﺍﺭﺍﺑﺮﯼﺑﯿﺮﻭﻥ ﺁﻣﺪﮐﻢﮐﻢﺟﺎﺭﺍﺩﺳﺘﯽﮐﺸﯿﺪﻭ ﺭﻭﺷﻦﮐﺮﺩ،ﺍﻧﮕﺎﺭﺑﺎﺯﯼﺭﻧﮕﻬﺎﺑﻮﺩ ﺩﺭﺧﺘﺎﻥﺳﺒﺰ،ﮔﻞﻫﺎﯼﺳﺮﺥﺁﺳﻤﺎﻥ ﺁﺑﯽ ﺩﻧﯿﺎﯼ ﺭﻧﮕﯽ... ﺍﯾﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻫﺮ ﺳﭙﯿﺪﻩ ﺩﻡ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﺍﻭﺩﯾﮕﺮ ﯾﮏ ﻋﺎﺩﺕ ﻧﺒﻮﺩ ﯾﮏ ﺍﺷﺘﯿﺎﻕﺑﻮﺩ...

تاریخ: دو شنبه 13 آذر 1391برچسب:داستان کوتاه,داستان عاشقانه,داستان ادبی,داستان واقعی,داستان آموزنده,داستان طنز,داستانهای کوتاه,

ﻣﺮﺩﻱ ﺩﺭ ﺟﻬﻨﻢ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﻓﺮﺷﺘﻪ ﺍﻱ ﺑﺮﺍﻱ ﻛﻤﻚﺑﻪﺍﻭ ﺁﻣﺪﻭﮔﻔﺖ ﻣﻦﺗﻮﺭﺍ ﻧﺠﺎﺕ ﻣﻲﺩﻫﻢﺑﺮﺍﻱﺍﻳﻨﻜﻪﺗﻮﺭﻭﺯﻱﻛﺎﺭﻱ ﻧﻴﻚﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﺍﺩﻩﺍﻱ ﻓﻜﺮ ﻛﻦﺑﺒﻴﻦ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻣﻲ ﺁﻭﺭﻱ ﻳﺎ ﻧﻪ؟ ﺍﻭﻓﻜﺮﻛﺮﺩﻭﺑﻪﻳﺎﺩﺵﺁﻣﺪﻛﻪﺭﻭﺯﻱ ﺩﺭﺭﺍﻫﻲﻛﻪ ﻣﻲﺭﻓﺖ ﻋﻨﻜﺒﻮﺗﻲﺭﺍ ﺩﻳﺪ ﺍﻣﺎﺑﺮﺍﻱﺁﻧﻜﻪﺍﻭﺭﺍﻟﻪﻧﻜﻨﺪﺭﺍﻫﺶﺭﺍ ﻛﺞ ﻛﺮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺳﻤﺖ ﺩﻳﮕﺮﻱ ﻋﺒﻮﺭ ﻛﺮﺩ. ﻓﺮﺷﺘﻪﻟﺒﺨﻨﺪﺯﺩﻭﺑﻌﺪﻧﺎﮔﻬﺎﻥﺗﺎﺭ ﻋﻨﻜﺒﻮﺗﻲ ﭘﺎﻳﻴﻦ ﺁﻣﺪ. ﻓﺮﺷﺘﻪﮔﻔﺖ:ﺗﺎﺭﻋﻨﻜﺒﻮﺕﺭﺍﺑﮕﻴﺮﻭ ﺑﺎﻻ ﺑﺮﻭ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺑﻬﺸﺖ ﺑﺮﻭﻱ. ﻣﺮﺩﺗﺎﺭﻋﻨﻜﺒﻮﺕﺭﺍﮔﺮﻓﺖﺩﺭﻫﻤﻴﻦ ﻫﻨﮕﺎﻡﺟﻬﻨﻤﻴﺎﻥﺩﻳﮕﺮﻫﻢﻛﻪﻓﺮﺻﺘﻲ ﺑﺮﺍﻱﻧﺠﺎﺕﺧﻮﺩﻳﺎﻓﺘﻨﺪﺑﻪﺳﻤﺖﺗﺎﺭ ﻋﻨﻜﺒﻮﺕﺩﺳﺖﺩﺭﺍﺯﻛﺮﺩﻧﺪﺗﺎﺑﺎﻻﺑﺮﻭﻧﺪ ﺍﻣﺎﻣﺮﺩ ﺩﺳﺖ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍﭘﺲ ﺯﺩ ﺗﺎ ﻣﺒﺎﺩﺍ ﺗﺎﺭ ﻋﻨﻜﺒﻮﺕﭘﺎﺭﻩﺷﻮﺩﻭﺧﻮﺩﺑﻴﻔﺘﺪ.ﻛﻪ ﻧﺎﮔﻬﺎﻥﺗﺎﺭﻋﻨﻜﺒﻮﺕﭘﺎﺭﻩﺷﺪﻭﻣﺮﺩ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺟﻬﻨﻢ ﭘﺮﺕ ﺷﺪ. ﻓﺮﺷﺘﻪﺑﺎﻧﺎﺭﺍﺣﺘﻲﮔﻔﺖ:ﺗﻮﺗﻨﻬﺎﺭﺍﻩ ﻧﺠﺎﺗﻲﺭﺍﻛﻪﺩﺍﺷﺘﻲﺑﺎﻓﻜﺮﻛﺮﺩﻥﺑﻪ ﺧﻮﺩﻭﻓﺮﺍﻣﻮﺵﻛﺮﺩﻥﺩﻳﮕﺮﺍﻥﺍﺯ ﺩﺳﺖﺩﺍﺩﻱ.ﺩﻳﮕﺮﺭﺍﻩﻧﺠﺎﺗﻲﺑﺮﺍﻱﺗﻮ ﻧﻴﺴﺖ ﻭ ﺑﻌﺪ ﻓﺮﺷﺘﻪ ﻧﺎﭘﺪﻳﺪ ﺷﺪ

تاریخ: دو شنبه 13 آذر 1391برچسب:داستان کوتاه,داستان عاشقانه,داستان ادبی,داستان واقعی,داستان آموزنده,داستان طنز,داستانهای کوتاه,

داستان دست مهربان: ﺭﻭﺯﯼﺩﺭﯾﮏﺩﻫﮑﺪﻩﮐﻮﭼﮏ،ﻣﻌﻠﻢ ﻣﺪﺭﺳﻪﺍﺯﺩﺍﻧﺶﺁﻣﻮﺯﺍﻥﺳﺎﻝﺍﻭﻝ ﺧﻮﺩﺧﻮﺍﺳﺖﺗﺎﺗﺼﻮﯾﺮﯼﺍﺯﭼﯿﺰﯼﮐﻪ ﻧﺴﺒﺖﺑﻪﺁﻥﻗﺪﺭﺩﺍﻥﻫﺴﺘﻨﺪ،ﻧﻘﺎﺷﯽ ﮐﻨﻨﺪ.ﺍﻭﺑﺎﺧﻮﺩﻓﮑﺮﮐﺮﺩﮐﻪﺍﯾﻦﺑﭽﻪ ﻫﺎﯼﻓﻘﯿﺮﺣﺘﻤﺎًﺗﺼﺎﻭﯾﺮﺑﻮﻗﻠﻤﻮﻥﻭ ﻣﯿﺰﭘﺮﺍﺯﻏﺬﺍﺭﺍﻧﻘﺎﺷﯽﺧﻮﺍﻫﻨﺪﮐﺮﺩ. ﻭﻟﯽﻭﻗﺘﯽﺩﺍﮔﻼﺱﻧﻘﺎﺷﯽﺳﺎﺩﻩ ﮐﻮﺩﮐﺎﻧﻪﺧﻮﺩﺭﺍﺗﺤﻮﯾﻞﺩﺍﺩ،ﻣﻌﻠﻢ ﺷﻮﮐﻪﺷﺪ!ﺍﻭﺗﺼﻮﯾﺮﯾﮏﺩﺳﺖﺭﺍ ﮐﺸﯿﺪﻩﺑﻮﺩ،ﻭﻟﯽﺍﯾﻦﺩﺳﺖﭼﻪﮐﺴﯽ ﺑﻮﺩ؟ ﺑﭽﻪ ﻫﺎﯼ ﮐﻼﺱ ﻫﻢ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﻌﻠﻢ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻧﻘﺎﺷﯽﻣﺒﻬﻢﺗﻌﺠﺐﮐﺮﺩﻧﺪ.ﯾﮑﯽﺍﺯ ﺑﭽﻪﻫﺎﮔﻔﺖ:ﻣﻦﻓﮑﺮﻣﯽﮐﻨﻢﺍﯾﻦ ﺩﺳﺖ ﺧﺪﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻏﺬﺍ ﻣﯽ ﺭﺳﺎﻧﺪ. ﯾﮑﯽﺩﯾﮕﺮﮔﻔﺖ:ﺷﺎﯾﺪﺍﯾﻦﺩﺳﺖ ﮐﺸﺎﻭﺭﺯﯼﺍﺳﺖﮐﻪﮔﻨﺪﻡﻣﯽﮐﺎﺭﺩﻭ ﺑﻮﻗﻠﻤﻮﻥ ﻫﺎ ﺭﺍ ﭘﺮﻭﺭﺵ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ. ﻫﺮﮐﺲﻧﻈﺮﯼﻣﯽﺩﺍﺩﺗﺎﺍﯾﻦﮐﻪ ﻣﻌﻠﻢﺑﺎﻻﯼﺳﺮﺩﺍﮔﻼﺱﺭﻓﺖﻭﺍﺯﺍﻭ ﭘﺮﺳﯿﺪ:ﺍﯾﻦﺩﺳﺖﭼﻪﮐﺴﯽﺍﺳﺖ، ﺩﺍﮔﻼﺱ؟ ﺩﺍﮔﻼﺱﺩﺭﺣﺎﻟﯽﮐﻪﺧﺠﺎﻟﺖﻣﯽ ﮐﺸﯿﺪ،ﺁﻫﺴﺘﻪﺟﻮﺍﺏﺩﺍﺩ:ﺧﺎﻧﻢﻣﻌﻠﻢ، ﺍﯾﻦ ﺩﺳﺖ ﺷﻤﺎﺳﺖ. ﻣﻌﻠﻢﺑﻪﯾﺎﺩﺁﻭﺭﺩ ﺍﺯﻭﻗﺘﯽﮐﻪ ﺩﺍﮔﻼﺱ ﭘﺪﺭﻭﻣﺎﺩﺭﺵﺭﺍﺍﺯﺩﺳﺖﺩﺍﺩﻩﺑﻮﺩ،ﺑﻪ ﺑﻬﺎﻧﻪﻫﺎﯼﻣﺨﺘﻠﻒﻧﺰﺩﺍﻭﻣﯽﺁﻣﺪﺗﺎ ﺧﺎﻧﻢﻣﻌﻠﻢﺩﺳﺖﻧﻮﺍﺯﺷﯽﺑﺮﺳﺮﺍﻭ ﺑﮑﺸﺪ

تاریخ: دو شنبه 13 آذر 1391برچسب:داستان کوتاه,داستان عاشقانه,داستان ادبی,داستان واقعی,داستان آموزنده,داستان طنز,داستانهای کوتاه,

ﻣﺮﺩﯼﮐﻪﻫﻤﺴﺮﺵﺭﺍﺍﺯﺩﺳﺖﺩﺍﺩﻩ ﺑﻮﺩ،ﺩﺧﺘﺮﺳﻪﺳﺎﻟﻪﺍﺵﺭﺍﺑﺴﯿــﺎﺭ ﺩﻭﺳﺖ ﻣﯽ ﺩﺍﺷﺖ. ﺩﺧﺘﺮﮎ ﺑﻪ ﺑﯿﻤﺎﺭﯼ ﺳﺨﺘﯽ ﻣﺒﺘﻼ ﺷﺪ. ﭘﺪﺭﺑﻪﻫﺮﺩﺭﯼﺯﺩﺗﺎﮐﻮﺩﮎﺳﻼﻣﺘﯽ ﺍﺵﺭﺍﺩﻭﺑﺎﺭﻩﺑﺪﺳﺖﺑﯿﺎﻭﺭﺩ،ﻫﺮﭼﻪ ﭘﻮﻝﺩﺍﺷﺖﺑﺮﺍﯼﺩﺭﻣﺎﻥﺍﻭﺧﺮﺝﮐﺮﺩ ﻭﻟﯽﺑﯿﻤﺎﺭﯼﺟﺎﻥﺩﺧﺘﺮﮎﺭﺍﮔﺮﻓﺖﻭ ﺍﻭ ﻣﺮﺩ. ﭘﺪﺭﺩﺭﺧﺎﻧﻪﺍﺵﺭﺍﺑﺴﺖﻭﮔﻮﺷﻪﮔﯿﺮ ﺷﺪ.ﺑﺎﻫﯿﭽﮑﺲﺻﺤﺒﺖﻧﻤﯽﮐﺮﺩ، ﺳﺮﮐﺎﺭ ﻧﻤﯽ ﺭﻓﺖ.ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﻭ ﺁﺷﻨﺎﯾﺎﻧﺶ ﺧﯿﻠﯽﺳﻌﯽﮐﺮﺩﻧﺪﺗﺎﺍﻭﺭﺍﺑﻪ ﺯﻧﺪﮔﯽﻋﺎﺩﯼﺑﺮﮔﺮﺩﺍﻧﻨﺪﻭﻟﯽﻣﻮﻓﻖ ﻧﺸﺪﻧﺪ. ﺷﺒﯽﭘﺪﺭﺭﻭﯾﺎﯼ ﻋﺠﯿﺒﯽﺩﯾﺪ، ﺩﯾﺪﮐﻪ ﺩﺭ ﺑﻬﺸﺖﺍﺳﺖﻭﺻﻒﻣﻨﻈﻤﯽﺍﺯ ﻓﺮﺷﺘﮕﺎﻥﮐﻮﭼﮏﺩﺭﺟﺎﺩﻩﺍﯼﻃﻼﯾﯽ ﺑﻪﺳﻮﯼﮐﺎﺧﯽﻣﺠﻠﻞﺩﺭﺣﺮﮐﺖ ﻫﺴﺘﻨﺪ.ﻫﻤﻪﻓﺮﺷﺘﻪﻫﺎﯼﮐﻮﭼﮏﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﺷﺎﺩﯼ ﺑﻮﺩﻧﺪ. ﻫﺮﻓﺮﺷﺘﻪﺷﻤﻌﯽﺩﺭﺩﺳﺖﺩﺍﺷﺖﻭ ﺷﻤﻊﻫﻤﻪﻓﺮﺷﺘﮕﺎﻥﺑﻪﺟﺰﯾﮑﯽ ﺭﻭﺷﻦﺑﻮﺩ.ﻣﺮﺩﺟﻠﻮﺗﺮﺭﻓﺖﻭﺩﯾﺪ ﻓﺮﺷﺘﻪﺍﯼﮐﻪ ﺷﻤﻌﺶﺧﺎﻣﻮﺵ ﺍﺳﺖ، ﻫﻤﺎﻥ ﺩﺧﺘﺮﺧﻮﺩﺵ ﺍﺳﺖ. ﭘﺪﺭﻓﺮﺷﺘﻪﻏﻤﮕﯿﻨﺶﺭﺍﺩﺭﺁﻏﻮﺵ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻧﻮﺍﺯﺵ ﺩﺍﺩ. ﺍﺯﺍﻭﭘﺮﺳﯿﺪ:ﺩﻟﺒﻨﺪﻡ،ﭼﺮﺍﻏﻤﮕﯿﻨﯽ؟ ﭼﺮﺍ ﺷﻤﻊ ﺗﻮ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﺍﺳﺖ؟ ﺩﺧﺘﺮﮎﺑﻪﭘﺪﺭﺵﮔﻔﺖ:ﺑﺎﺑﺎﺟﺎﻥ،ﻫﺮ ﻭﻗﺖﺷﻤﻊ ﻣﻦﺭﻭﺷﻦ ﻣﯽﺷﻮﺩ، ﺍﺷﮏ ﻫﺎﯼﺗﻮﺁﻥﺭﺍﺧﺎﻣﻮﺵﻣﯽﮐﻨﺪﻭﻫﺮ ﻭﻗﺖﺗﻮﺩﻟﺘﻨﮓﻣﯽﺷﻮﯼ،ﻣﻦﻫﻢ ﻏﻤﮕﯿﻦﻣﯽﺷﻮﻡ.ﻫﺮﻭﻗﺖﺗﻮ ﮔﻮﺷﻪﮔﯿﺮﻣﯽﺷﻮﯼ،ﻣﻦﻧﯿﺰﮔﻮﺷﻪ ﮔﯿﺮﻣﯽﺷﻮﻡﻭﻧﻤﯽﺗﻮﺍﻧﻢﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﺑﻘﯿﻪ ﺷﺎﺩ ﺑﺎﺷﻢ. ﭘﺪﺭﺩﺭﺣﺎﻟﯽﮐﻪﺍﺷﮏﺩﺭﭼﺸﻤﺎﻧﺶ ﺣﻠﻘﻪ ﺯﺩﻩ ﺑﻮﺩ، ﺍﺯ ﺧﻮﺍﺏ ﭘﺮﯾﺪ. ﺍﺷﮑﻬﺎﯾﺶﺭﺍﭘﺎﮎﮐﺮﺩ،ﻧﺎﺭﺍﺣﺘﯽﻭﻏﻢ ﺭﺍﺭﻫﺎﮐﺮﺩﻭﺑﻪﺯﻧﺪﮔﯽﻋﺎﺩﯼﺧﻮﺩ ﺑﺎﺯﮔﺸﺖ.

تاریخ: دو شنبه 13 آذر 1391برچسب:داستان کوتاه,داستان عاشقانه,داستان ادبی,داستان واقعی,داستان آموزنده,داستان طنز,داستانهای کوتاه,

ﯾﮑﯽ ﺑﻮﺩ ﯾﮑﯽ ﻧﺒﻮﺩ. ﯾﮏ ﻣﺮﺩ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻮﺩ. ﯾﮏ ﺯﻥ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﻭ ﻫﻢ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻮﺩ. ﺯﻥﺑﻪﺁﺏﺭﻭﺩﺧﺎﻧﻪﻧﮕﺎﻩﻣﯽﮐﺮﺩﻭ ﻏﻤﮕﯿﻦﺑﻮﺩ.ﻣﺮﺩﺑﻪﺁﺳﻤﺎﻥﻧﮕﺎﻩﻣﯽ ﮐﺮﺩﻭﻏﻤﮕﯿﻦ ﺑﻮﺩ.ﺧﺪﺍﻏﻢ ﺁﻧﻬﺎﺭﺍ ﻣﯽ ﺩﯾﺪﻭﻏﻤﮕﯿﻦﺑﻮﺩ.ﺧﺪﺍﮔﻔﺖ:ﺷﻤﺎﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖﺩﺍﺭﻡ،ﭘﺲﻫﻤﺪﯾﮕﺮﺭﺍﺩﻭﺳﺖ ﺑﺪﺍﺭﯾﺪ ﻭ ﺑﺎ ﻫﻢ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺑﺎﺷﯿﺪ. ﻣﺮﺩﺳﺮﺵﺭﺍﭘﺎﻳﻴﻦﺍﻧﺪﺍﺧﺖﻭﺑﻪﺁﺏ ﺭﻭﺩﺧﺎﻧﻪ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺁﺏ ﺯﻥ ﺭﺍ ﺩﯾﺪ. ﺯﻥﺑﻪﺁﺏﺭﻭﺩﺧﺎﻧﻪﻧﮕﺎﻩﮐﺮﺩﻭﻣﺮﺩﺭﺍ ﺩﯾﺪ. ﺧﺪﺍﺑﻪﺁﻧﻬﺎﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽﺑﺨﺸﯿﺪﻭﺁﻧﻬﺎ ﺧﻮﺷﺤﺎﻝﺷﺪﻧﺪ.ﺧﺪﺍﺧﻮﺷﺤﺎﻝﺷﺪﻭ ﺍﺯ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺑﺎﺭﯾﺪ. ﻣﺮﺩﺩﺳﺘﻬﺎﯾﺶﺭﺍﺑﺎﻻﯼﺳﺮﺯﻥﮔﺮﻓﺖ ﺗﺎ ﺧﯿﺲ ﻧﺸﻮﺩ.ﺯﻥ ﺧﻨﺪﯾﺪ. ﺧﺪﺍﺑﻪﻣﺮﺩﮔﻔﺖ:ﺑﻪﺩﺳﺖﻫﺎﯼﺗﻮ ﻗﺪﺭﺕﻣﯽﺩﻫﻢﺗﺎﺧﺎﻧﻪﺍﯼﺑﺴﺎﺯﯼﻭ ﻫﺮ ﺩﻭ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﯿﺪ. ﻣﺮﺩﺯﯾﺮﺑﺎﺭﺍﻥﺧﯿﺲﺷﺪﻩﺑﻮﺩ.ﺯﻥ ﺩﺳﺘﻬﺎﯾﺶﺭﺍﺑﺎﻻﯼﺳﺮﻣﺮﺩﮔﺮﻓﺖ. ﻣﺮﺩ ﺧﻨﺪﯾﺪ. ﺧﺪﺍﺑﻪﺯﻥﮔﻔﺖ:ﺑﻪﺩﺳﺖﻫﺎﯼﺗﻮ ﻫﻤﻪﺯﯾﺒﺎﯾﯽﻫﺎﺭﺍﻣﯽﺑﺨﺸﻢﺗﺎﺧﺎﻧﻪ ﺍﯼ ﮐﻪ ﺍﻭ ﻣﯽ ﺳﺎﺯﺩ ﺭﺍ ﺯﯾﺒﺎ ﮐﻨﯽ. ﻣﺮﺩﺧﺎﻧﻪﺍﯼﺳﺎﺧﺖﻭﺯﻥﺁﻥﺭﺍﮔﺮﻡ ﮐﺮﺩ.ﺁﻧﻬﺎﺧﻮﺷﺤﺎﻝﺑﻮﺩﻧﺪ.ﺧﺪﺍ ﺧﻮﺷﺤﺎﻝ ﺑﻮﺩ... ﯾﮏﺭﻭﺯﺯﻥﭘﺮﻧﺪﻩﺍﯼﺭﺍﺩﯾﺪﮐﻪﺑﻪ ﺟﻮﺟﻪﻫﺎﯾﺶﻏﺬﺍﻣﯽﺩﺍﺩ.ﺩﺳﺘﻬﺎﯾﺶ ﺭﺍﺑﻪﺳﻮﯼﺁﺳﻤﺎﻥﺑﻠﻨﺪﻣﺮﺩﺗﺎﭘﺮﻧﺪﻩ ﻣﯿﺎﻥ ﺩﺳﺘﻬﺎﯾﺶ ﺑﻨﺸﯿﻨﺪ. ﺍﻣﺎﭘﺮﻧﺪﻩﻧﯿﺎﻣﺪﻭﺩﺳﺘﻬﺎﯼﺯﻥﺭﻭﺑﻪ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻣﺎﻧﺪ. ﻣﺮﺩﺍﻭﺭﺍﺩﯾﺪ.ﮐﻨﺎﺭﺵﻧﺸﺴﺖﻭ ﺩﺳﺘﻬﺎﯾﺶﺭﺍﺑﻪﺳﻮﯼﺁﺳﻤﺎﻥﺑﻠﻨﺪ ﮐﺮﺩ. ﺧﺪﺍﺩﺳﺘﻬﺎﯼﺁﻧﻬﺎﺭﺍﺩﯾﺪﮐﻪﺍﺯﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ ﻟﺒﺮﯾﺰ ﺑﻮﺩ. ﻓﺮﺷﺘﻪﻫﺎﺩﺭﮔﻮﺵﻫﻢﭘﭻﭘﭽﯽ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺧﻨﺪﯾﺪﻧﺪ. ﺧﺪﺍ ﺧﻨﺪﯾﺪ ﻭ ﺯﻣﯿﻦ ﺳﺒﺰ ﺷﺪ. ﺧﺪﺍﮔﻔﺖ:ﺍﺯﺑﻬﺸﺖﺷﺎﺧﻪﺍﯼﮔﻞﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﺩﺍﺩ. ﻓﺮﺷﺘﻪﻫﺎﺷﺎﺧﻪ ﺍﯼﮔﻞﺑﻪ ﻣﺮﺩﺩﺍﺩﻧﺪ. ﻣﺮﺩﮔﻞﺭﺍﺑﻪﺯﻥﺩﺍﺩﻭﺯﻥﺁﻥﺭﺍﺩﺭ ﺧﺎﮎ ﮐﺎﺷﺖ. ﺧﺎﮎ ﺧﻮﺷﺒﻮ ﺷﺪ. ﭘﺲﺍﺯﺁﻥﮐﻮﺩﮐﯽﻣﺘﻮﻟﺪﺷﺪﮐﻪﮔﺮﯾﻪ ﻣﯽﮐﺮﺩ.ﺯﻥﺍﺷﮏﻫﺎﯼ ﮐﻮﺩﮎﺭﺍ ﻣﯽ ﺩﯾﺪ ﻭ ﻏﻤﮕﯿﻦ ﺑﻮﺩ. ﻓﺮﺷﺘﻪﻫﺎﺑﻪﺍﻭﺁﻣﻮﺧﺘﻨﺪﮐﻪﭼﮕﻮﻧﻪ ﻃﻔﻞﺭﺍﺩﺭﺁﻏﻮﺵﺑﮕﯿﺮﺩﻭﺍﺯﺷﯿﺮﻩ ﺟﺎﻧﺶ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺑﻨﻮﺷﺎﻧﺪ. ﻣﺮﺩﺯﻥﺭﺍﺩﯾﺪ ﮐﻪﻣﯽﺧﻨﺪﺩ، ﮐﻮﺩﮐﺶ ﺭﺍﺩﯾﺪﮐﻪﺷﯿﺮﻣﯽﻧﻮﺷﺪ.ﺑﺮﺯﻣﯿﻦ ﻧﺸﺴﺖ ﻭ ﭘﯿﺸﺎﻧﯽ ﺑﺮ ﺧﺎﮎ ﮔﺬﺍﺷﺖ. ﺧﺪﺍ ﺷﻮﻕ ﻣﺮﺩ ﺭﺍ ﺩﯾﺪ ﻭ ﺧﻨﺪﯾﺪ. ﻭﻗﺘﯽﺧﺪﺍﺧﻨﺪﯾﺪ،ﭘﺮﻧﺪﻩﺑﺎﺯﮔﺸﺖﻭﺑﺮ ﺷﺎﻧﻪ ﻣﺮﺩ ﻧﺸﺴﺖ. ﺧﺪﺍﮔﻔﺖ:ﺑﺎﮐﻮﺩﮎ ﺧﻮﺩ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺑﺎﺷﯿﺪ ﺗﺎﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽﺑﯿﺎﻣﻮﺯﺩ.ﺭﺍﺳﺖﺑﮕﻮﯾﯿﺪﺗﺎ ﺭﺍﺳﺘﮕﻮﺑﺎﺷﺪ.ﮔﻞﻭﺁﺳﻤﺎﻥﻭﺭﻭﺩﺭﺍ ﺑﻪﺍﻭﻧﺸﺎﻥﺩﻫﯿﺪﺗﺎﻫﻤﯿﺸﻪﺑﻪﯾﺎﺩﻣﻦ ﺑﺎﺷﺪ. ﺭﻭﺯﻫﺎﯼﺁﻓﺘﺎﺑﯽﻭﺑﺎﺭﺍﻧﯽﺍﺯﭘﯽﻫﻢ ﮔﺬﺷﺖ. ﺯﻣﯿﻦﭘﺮﺷﺪﺍﺯﮔﻞﻫﺎﯼﺭﻧﮕﺎﺭﻧﮓﻭ ﻻﺑﻪﻻﯼ ﮔﻞ ﻫﺎﭘﺮ ﺷﺪ ﺍﺯﺑﭽﻪ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺷﺎﺩ ﻭ ﺧﻨﺪﺍﻥ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﻫﻢ ﻣﯽ ﺩﻭﯾﺪﻧﺪ. ﺧﺪﺍﻫﻤﻪﭼﯿﺰﻭﻫﻤﻪﺟﺎﺭﺍﻣﯽﺩﯾﺪ. ﻣﯽﺩﯾﺪﮐﻪﺯﯾﺮﺑﺎﺭﺍﻥﻣﺮﺩﯼﺩﺳﺘﻬﺎﯾﺶ ﺭﺍﺑﺎﻻﯼ ﺳﺮ ﺯﻧﯽ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﯿﺶ ﻧﺸﻮﺩ. ﺯﻧﯽﺭﺍﺩﯾﺪﮐﻪﺩﺭﮔﻮﺷﻪﺍﯼﺍﺯﺧﺎﮎﺑﺎ ﻫﺰﺍﺭﺍﻥﺍﻣﯿﺪﺷﺎﺧﻪﮔﻠﯽﻣﯽﮐﺎﺭﺩ. ﺩﺳﺖﻫﺎﯼﺑﺴﯿﺎﺭﯼﺭﺍﺩﯾﺪﮐﻪﺑﻪﺳﻮﯼ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ. ﻭ ﭘﺮﻧﺪﻩ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ... ﺧﺪﺍﺧﻮﺷﺤﺎﻝﺑﻮﺩ،ﭼﻮﻥﺩﯾﮕﺮﻏﯿﺮﺍﺯ ﺍﻭ ﻫﯿﭻ ﮐﺲ ﺗﻨﻬﺎ ﻧﺒﻮﺩ.

تاریخ: دو شنبه 13 آذر 1391برچسب:داستان کوتاه,داستان عاشقانه,داستان ادبی,داستان واقعی,داستان آموزنده,داستان طنز,داستانهای کوتاه,

ﭘﺪﺭﻭﭘﺴﺮﯼﺩﺍﺷﺘﻨﺪﺩﺭﮐﻮﻩﻗﺪﻡﻣﯽ ﺯﺩﻧﺪﮐﻪ ﻧﺎﮔﻬﺎﻥﭘﺎﯼ ﭘﺴﺮﺑﻪ ﺳﻨﮕﯽ ﮔﯿﺮ ﮐﺮﺩ.ﺑﻪﺯﻣﯿﻦﺍﻓﺘﺎﺩﻭﺩﺍﺩﮐﺸﯿﺪ:ﺁﯼ ﯼ ﯼ ﯼ. ﺻﺪﺍﯾﯽ ﺍﺯ ﺩﻭﺭ ﺩﺳﺖ ﺁﻣﺪ:ﺁﺁﯼ ﯼ ﯼ ﯼ. ﭘﺴﺮﮎﺑﺎﮐﻨﺠﮑﺎﻭﯼﻓﺮﯾﺎﺩﺯﺩ:ﮐﯽ ﻫﺴﺘﯽ؟ ﭘﺎﺳﺦ ﺷﻨﯿﺪ:ﮐﯽ ﻫﺴﺘﯽ؟ ﭘﺴﺮﮎﺧﺸﻤﮕﯿﻦﺷﺪﻭﻓﺮﯾﺎﺩﺯﺩ: ﺗﺮﺳﻮ. ﺑﺎﺯ ﭘﺎﺳﺦ ﺷﻨﯿﺪ:ﺗﺮﺳﻮ. ﭘﺴﺮﮎﺑﺎﺗﻌﺠﺐﺍﺯﭘﺪﺭﺵﭘﺮﺳﯿﺪ:ﭼﻪ ﺧﺒﺮ ﺍﺳﺖ؟ ﭘﺪﺭﻟﺒﺨﻨﺪﯼﺯﺩﻭﮔﻔﺖ:ﭘﺴﺮﻡﺧﻮﺏ ﺗﻮﺟﻪ ﮐﻦ... ﺑﻌﺪﺑﺎﺻﺪﺍﯼﺑﻠﻨﺪﻓﺮﯾﺎﺩﺯﺩ:ﺗﻮﯾﮏ ﻗﻬﺮﻣﺎﻥ ﻫﺴﺘﯽ! ﺻﺪﺍ ﭘﺎﺳﺦ ﺩﺍﺩ:ﺗﻮ ﯾﮏ ﻗﻬﺮﻣﺎﻥ ﻫﺴﺘﯽ! ﭘﺴﺮﮎ ﺑﺎﺯ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺗﻌﺠﺐ ﮐﺮﺩ. ﭘﺪﺭﺵﺗﻮﺿﯿﺢ ﺩﺍﺩ:ﻣﺮﺩﻡ ﻣﯽﮔﻮﯾﻨﺪ ﮐﻪ ﺍﯾﻦﺍﻧﻌﮑﺎﺱﮐﻮﻩﺍﺳﺖﻭﻟﯽﺍﯾﻦﺩﺭ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺍﻧﻌﮑﺎﺱ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺍﺳﺖ. ﻫﺮﭼﯿﺰﯼﮐﻪﺑﮕﻮﯾﯽﯾﺎﺍﻧﺠﺎﻡﺩﻫﯽ، ﺯﻧﺪﮔﯽﻋﯿﻨﺎ"ﺑﻪﺗﻮ ﺟﻮﺍﺏﻣﯽﺩﻫﺪ.ﺍﮔﺮ ﻋﺸﻖﺭﺍﺑﺨﻮﺍﻫﯽ،ﻋﺸﻖﺑﯿﺸﺘﺮﯼﺩﺭ ﻗﻠﺐﺑﻪﻭﺟﻮﺩﻣﯽﺁﯾﺪﻭﺍﮔﺮﺑﻪﺩﻧﺒﺎﻝ ﻣﻮﻓﻘﯿﺖﺑﺎﺷﯽ،ﺁﻥﺭﺍﺣﺘﻤﺎﺑﺪﺳﺖ ﺧﻮﺍﻫﯽﺁﻭﺭﺩ.ﻫﺮﭼﯿﺰﯼﺭﺍﮐﻪ ﺑﺨﻮﺍﻫﯽ،ﺯﻧﺪﮔﯽﻫﻤﺎﻥﺭﺍﺑﻪﺗﻮ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺩﺍﺩ

تاریخ: یک شنبه 12 آذر 1391برچسب:داستان کوتاه,داستان عاشقانه,داستان ادبی,داستان واقعی,داستان آموزنده,داستان طنز,داستانهای کوتاه,

ﻣﺎﻫﯽﮐﻮﭼﮑﯽﺩﺭﺍﻗﯿﺎﻧﻮﺱﺑﻪﻣﺎﻫﯽ ﺑﺰﺭﮒﺩﯾﮕﺮﯼﮔﻔﺖ:ﺑﺒﺨﺸﯿﺪﺁﻗﺎ،ﺷﻤﺎ ﺍﺯﻣﻦﺑﺰﺭﮒ ﺗﺮﻭ ﺑﺎﺗﺠﺮﺑﻪ ﺗﺮﻫﺴﺘﯿﺪ ﻭ ﺍﺣﺘﻤﺎﻻﻣﯽﺗﻮﺍﻧﯿﺪﺑﻪﻣﻦﮐﻤﮏﮐﻨﯿﺪﺗﺎ ﭼﯿﺰﯼﺭﺍﮐﻪﻣﺪﺕﻫﺎﻫﻤﻪﺟﺎﺩﺭ ﺟﺴﺖﻭﺟﻮﯼﺁﻥﺑﻮﺩﻩﺍﻡﻭﻧﯿﺎﻓﺘﻪﺍﻡ ﺭﺍﭘﯿﺪﺍﮐﻨﻢ؛ﻣﻤﮑﻦﺍﺳﺖﺑﻪﻣﻦ ﺑﮕﻮﯾﯿﺪ:ﺍﻗﯿﺎﻧﻮﺱ ﮐﺠﺎﺳﺖ؟ ﻣﺎﻫﯽﺑﺰﺭﮒﺗﺮﭘﺎﺳﺦﺩﺍﺩ:ﺍﻗﯿﺎﻧﻮﺱ ﻫﻤﯿﻦﺟﺎﺳﺖﮐﻪﺷﻤﺎﻫﻢﺍﮐﻨﻮﻥﺩﺭ ﺁﻥ ﺷﻨﺎ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﺪ. ﻣﺎﻫﯽﮐﻮﭼﮏﭘﺎﺳﺦﺩﺍﺩ:ﻧﻪ!ﺍﯾﻦﮐﻪ ﻣﻦﺩﺭﺁﻥﺷﻨﺎﻣﯽﮐﻨﻢﺁﺏﺍﺳﺖﻧﻪ ﺍﻗﯿﺎﻧﻮﺱ.ﻣﻦﺑﻪﺩﻧﺒﺎﻝﯾﺎﻓﺘﻦﺍﻗﯿﺎﻧﻮﺱ ﻫﺴﺘﻢﻧﻪﺁﺏﻭﺑﺎﺳﺮﺧﻮﺭﺩﮔﯽﺩﻭﺭ ﺷﺪ.

تاریخ: یک شنبه 12 آذر 1391برچسب:داستان کوتاه,داستان عاشقانه,داستان ادبی,داستان واقعی,داستان آموزنده,داستان طنز,داستانهای کوتاه,

ﻭﻗﺘﯽﻧﻮﺟﻮﺍﻥﺑﻮﺩﻡ،ﯾﮏﺷﺐﺑﺎﭘﺪﺭﻡ ﺩﺭﺻﻒﺧﺮﯾﺪﺑﻠﯿﻂﺳﯿﺮﮎﺍﯾﺴﺘﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩﯾﻢ.ﺟﻠﻮﯼﻣﺎﯾﮏﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩﺍﯾﺴﺘﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ،ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩﺍﯼﺑﺎﺷﺶﺑﭽﻪﮐﻪ ﻫﻤﮕﯽﺯﯾﺮ ﺩﻭﺍﺯﺩﻩ ﺳﺎﻝ ﺳﻦ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﻭ ﻟﺒﺎﺱﻫﺎﯼﮐﻬﻨﻪﻭﻟﯽﺩﺭﻋﯿﻦﺣﺎﻝ ﺗﻤﯿـﺰﭘﻮﺷﯿﺪﻩﺑﻮﺩﻧﺪ.ﺑﭽﻪﻫﺎﺩﻭﺗﺎﺩﻭﺗﺎ ﭘﺸﺖﭘﺪﺭﻭﻣﺎﺩﺭﺷﺎﻥ،ﺩﺳﺖﻫﻤﺪﯾﮕﺮ ﺭﺍﮔﺮﻓﺘﻪﺑﻮﺩﻧﺪﻭﺑﺎﻫﯿﺠﺎﻥﺩﺭﻣﻮﺭﺩ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎﯾﯽﮐﻪﻗﺮﺍﺭﺑﻮﺩﺑﺒﯿﻨﻨﺪ، ﺻﺤﺒﺖﻣﯽﮐﺮﺩﻧﺪ.ﻣﺎﺩﺭﻧﯿﺰﺑﺎﺯﻭﯼ ﺷﻮﻫﺮﺵﺭﺍﮔﺮﻓﺘﻪﺑﻮﺩﻭﺑﺎﻋﺸﻖﺑﻪ ﺍﻭ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻣﯽﺯﺩ. ﻭﻗﺘﯽﺑﻪﺑﺎﺟﻪ ﺭﺳﯿﺪﻧﺪ،ﻣﺘﺼﺪﯼﺑﺎﺟﻪ ﺍﺯ ﭘﺪﺭﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩﭘﺮﺳﯿﺪ:ﭼﻨﺪﻋﺪﺩﺑﻠﯿﻂ ﻣﯽﺧﻮﺍﻫﯿﺪ؟ ﭘﺪﺭﺟﻮﺍﺏﺩﺍﺩ:ﻟﻄﻔﺎًﺷﺶﺑﻠﯿﻂﺑﺮﺍﯼ ﺑﭽﻪﻫﺎ ﻭ ﺩﻭ ﺑﻠﯿﻂ ﺑﺮﺍﯼ ﺑﺰﺭﮔﺴﺎﻻﻥ. ﻣﺘﺼﺪﯼ ﺑﺎﺟﻪ، ﻗﯿﻤﺖ ﺑﻠﯿﻂ ﻫﺎ ﺭﺍ ﮔﻔﺖ. ﭘﺪﺭﺑﻪﺑﺎﺟﻪﻧﺰﺩﯾﮑﺘﺮﺷﺪﻭﺑﻪﺁﺭﺍﻣﯽ ﭘﺮﺳﯿﺪ:ﺑﺒﺨﺸﯿﺪ، ﮔﻔﺘﯿﺪ ﭼﻪ ﻗﺪﺭ؟ ﻣﺘﺼﺪﯼﺑﺎﺟﻪﺩﻭﺑﺎﺭﻩﻗﯿﻤﺖﺑﻠﯿﻂﻫﺎﺭﺍ ﺗﮑﺮﺍﺭ ﮐﺮﺩ. ﭘﺪﺭﻭﻣﺎﺩﺭﺑﭽﻪﻫﺎﺑﺎﻧﺎﺭﺍﺣﺘﯽﺯﻣﺰﻣﻪ ﻣﯽﮐﺮﺩﻧﺪ،ﻣﻌﻠﻮﻡﺑﻮﺩﮐﻪﻣﺮﺩﭘﻮﻝ ﮐﺎﻓﯽﻫﻤﺮﺍﻩﻧﺪﺍﺷﺖ؛ﺣﺘﻤﺎًﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﺮﺩﮐﻪﺑﻪﺑﭽﻪﻫﺎﯼﮐﻮﭼﮑﺶﭼﻪ ﺟﻮﺍﺑﯽ ﺑﺪﻫﺪ. ﻧﺎﮔﻬﺎﻥﭘﺪﺭﻡﺩﺳﺖ ﺩﺭﺟﯿﺒﺶ ﺑﺮﺩﻭ ﯾﮏ ﺍﺳﮑﻨﺎﺱﺑﯿﺴﺖﺩﻻﺭﯼﺑﯿﺮﻭﻥﺁﻭﺭﺩﻭ ﺭﻭﯼﺯﻣﯿﻦﺍﻧﺪﺍﺧﺖ.ﺑﻌﺪﺧﻢﺷﺪ،ﭘﻮﻝ ﺭﺍﺍﺯﺯﻣﯿﻦ ﺑﺮﺩﺍﺷﺖ،ﺑﻪﺷﺎﻧﻪ ﻣﺮﺩﺯﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ:ﺑﺒﺨﺸﯿﺪﺁﻗﺎ،ﺍﯾﻦﭘﻮﻝﺍﺯﺟﯿﺐ ﺷﻤﺎﺍﻓﺘﺎﺩ!ﻣﺮﺩﮐﻪﻣﺘﻮﺟﻪﻣﻮﺿﻮﻉ ﺷﺪﻩﺑﻮﺩ،ﻫﻤﺎﻥﻃﻮﺭﮐﻪﺍﺷﮏﺩﺭ ﭼﺸﻤﺎﻧﺶﺣﻠﻘﻪﺯﺩﻩﺑﻮﺩ،ﮔﻔﺖ: ﻣﺘﺸﮑﺮﻡ ﺁﻗﺎ

تاریخ: یک شنبه 12 آذر 1391برچسب:داستان کوتاه,داستان عاشقانه,داستان ادبی,داستان واقعی,داستان آموزنده,داستان طنز,داستانهای کوتاه,

ﻟﺌﻮﻧﺎﺭﺩﻭﺩﺍﻭﻳﻨﭽﻲﻫﻨﮕﺎﻡﻛﺸﻴﺪﻥ ﺗﺎﺑﻠﻮﻱﺷﺎﻡﺁﺧﺮﺩﭼﺎﺭﻣﺸﻜﻞﺑﺰﺭﮔﻲ ﺷﺪ:ﻣﻲﺑﺎﻳﺴﺖﻧﻴﻜﻲﺭﺍﺑﻪﺷﻜﻞ ﻋﻴﺴﻲﻭﺑﺪﻱﺭﺍﺑﻪﺷﻜﻞﻳﻬﻮﺩﺍ،ﺍﺯ ﻳﺎﺭﺍﻥﻣﺴﻴﺢﻛﻪﻫﻨﮕﺎﻡﺷﺎﻡﺗﺼﻤﻴﻢ ﮔﺮﻓﺖﺑﻪﺍﻭﺧﻴﺎﻧﺖﻛﻨﺪ،ﺗﺼﻮﻳﺮ ﻣﻲﻛﺮﺩ.ﻛﺎﺭﺭﺍﻧﻴﻤﻪﺗﻤﺎﻡﺭﻫﺎﻛﺮﺩﺗﺎ ﻣﺪﻝﻫﺎﻱ ﺁﺭﻣﺎﻧﻴﺶ ﺭﺍ ﭘﻴﺪﺍ ﻛﻨﺪ. ﺭﻭﺯﻱﺩﺭﻳﻚﻣﺮﺍﺳﻢﻫﻤﺴﺮﺍﻳﻲ، ﺗﺼﻮﻳﺮﻛﺎﻣﻞﻣﺴﻴﺢﺭﺍﺩﺭﭼﻬﺮﻩﻳﻜﻲ ﺍﺯﺁﻥﺟﻮﺍﻧﺎﻥﻫﻤﺴﺮﺍﻳﺎﻓﺖ.ﺟﻮﺍﻥﺭﺍ ﺑﻪﻛﺎﺭﮔﺎﻫﺶﺩﻋﻮﺕﻛﺮﺩﻭﺍﺯ ﭼﻬﺮﻩﺍﺵﺍﺗﻮﺩﻫﺎﻭﻃﺮﺡﻫﺎﻳﻲ ﺑﺮﺩﺍﺷﺖ. ﺳﻪﺳﺎﻝﮔﺬﺷﺖ.ﺗﺎﺑﻠﻮﺷﺎﻡﺁﺧﺮﺗﻘﺮﻳﺒﺄ ﺗﻤﺎﻡ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ؛ ﺍﻣﺎ ﺩﺍﻭﻳﻨﭽﻲ ﻫﻨﻮﺯ ﺑﺮﺍﻱ ﻳﻬﻮﺩﺍﻣﺪﻝﻣﻨﺎﺳﺒﻲﭘﻴﺪﺍﻧﻜﺮﺩﻩﺑﻮﺩ. ﻛﺎﺭﺩﻳﻨﺎﻝﻣﺴﺌﻮﻝﻛﻠﻴﺴﺎﻛﻢﻛﻢﺑﻪﺍﻭ ﻓﺸﺎﺭﻣﻲﺁﻭﺭﺩﻛﻪﻧﻘﺎﺷﻲﺩﻳﻮﺍﺭﻱﺭﺍ ﺯﻭﺩﺗﺮ ﺗﻤﺎﻡ ﻛﻨﺪ. ﻧﻘﺎﺵﭘﺲﺍﺯﺭﻭﺯﻫﺎﺟﺴﺘﺠﻮ،ﺟﻮﺍﻥ ﺷﻜﺴﺘﻪﻭﮊﻧﺪﻩﭘﻮﺵﻭﻣﺴﺘﻲﺭﺍﺩﺭ ﺟﻮﻱﺁﺑﻲﻳﺎﻓﺖ.ﺑﻪﺯﺣﻤﺖﺍﺯ ﺩﺳﺘﻴﺎﺭﺍﻧﺶﺧﻮﺍﺳﺖﺍﻭﺭﺍﺗﺎﻛﻠﻴﺴﺎ ﺑﻴﺎﻭﺭﻧﺪ،ﭼﻮﻥﺩﻳﮕﺮﻓﺮﺻﺘﻲﺑﺮﺍﻱ ﻃﺮﺡ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻦ ﻧﺪﺍﺷﺖ. ﮔﺪﺍﺭﺍﻛﻪﺩﺭﺳﺖﻧﻤﻲﻓﻬﻤﻴﺪﭼﻪﺧﺒﺮ ﺍﺳﺖ،ﺑﻪﻛﻠﻴﺴﺎ ﺁﻭﺭﺩﻧﺪ:ﺩﺳﺘﻴﺎﺭﺍﻥ ﺳﺮﭘﺎ ﻧﮕﻪﺍﺵﺩﺍﺷﺘﻨﺪﻭﺩﺭﻫﻤﺎﻥﻭﺿﻊ، ﺩﺍﻭﻳﻨﭽﻲﺍﺯﺧﻄﻮﻁﺑﻲﺗﻘﻮﺍﻳﻲ،ﮔﻨﺎﻩﻭ ﺧﻮﺩﭘﺮﺳﺘﻲﻛﻪﺑﻪﺧﻮﺑﻲﺑﺮﺁﻥﭼﻬﺮﻩ ﻧﻘﺶ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ، ﻧﺴﺨﻪ ﺑﺮﺩﺍﺭﻱ ﻛﺮﺩ. ﻭﻗﺘﻲﻛﺎﺭﺵﺗﻤﺎﻡﺷﺪ،ﮔﺪﺍ،ﻛﻪﺩﻳﮕﺮ ﻣﺴﺘﻲﻛﻤﻲﺍﺯﺳﺮﺵﭘﺮﻳﺪﻩﺑﻮﺩ، ﭼﺸﻢﻫﺎﻳﺶﺭﺍﺑﺎﺯﻛﺮﺩﻭﻧﻘﺎﺷﻲﭘﻴﺶ ﺭﻭﻳﺶﺭﺍﺩﻳﺪﻭﺑﺎﺁﻣﻴﺰﻩﺍﻱﺍﺯﺷﮕﻔﺘﻲ ﻭﺍﻧﺪﻭﻩﮔﻔﺖ:»ﻣﻦﺍﻳﻦﺗﺎﺑﻠﻮﺭﺍﻗﺒﻸ ﺩﻳﺪﻩﺍﻡ«! ﺩﺍﻭﻳﻨﭽﻲ ﺑﺎ ﺗﻌﺠﺐ ﭘﺮﺳﻴﺪ:»ﻛﻲ؟« ﺳﻪ ﺳﺎﻝ ﻗﺒﻞ، ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﺁﻧﻜﻪ ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰﻡ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺑﺪﻫﻢ.ﻣﻮﻗﻌﻲ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻳﻚ ﮔﺮﻭﻩ ﻫﻤﺴﺮﺍﻳﻲ ﺁﻭﺍﺯ ﻣﻲﺧﻮﺍﻧﺪﻡ، ﺯﻧﺪﮔﻲ ﭘﺮ ﺭﻭﻳﺎﻳﻲ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﻭ ﻫﻨﺮﻣﻨﺪﻱ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺩﻋﻮﺕ ﻛﺮﺩ ﺗﺎ ﻣﺪﻝ ﻧﻘﺎﺷﻲ ﭼﻬﺮﻩ ﻋﻴﺴﻲ ﺷﻮﻡ«!!!!

تاریخ: یک شنبه 12 آذر 1391برچسب:داستان کوتاه,داستان عاشقانه,داستان ادبی,داستان واقعی,داستان آموزنده,داستان طنز,داستانهای کوتاه,

ﭘﺪﺭﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪﻣﻲﺧﻮﺍﻧﺪ.ﺍﻣﺎﭘﺴﺮ ﻛﻮﭼﻜﺶﻣﺪﺍﻡﻣﺰﺍﺣﻤﺶﻣﻲ ﺷﺪ.ﺣﻮﺻﻠﻪﻱﭘﺪﺭﺳﺮﺭﻓﺖﻭﺻﻔﺤﻪ ﺍﻱﺍﺯﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪﺭﺍﻛﻪﻧﻘﺸﻪﻱﺟﻬﺎﻥ ﺭﺍ ﻧﻤﺎﻳﺶﻣﻲﺩﺍﺩ-ﺟﺪﺍﻭﻗﻄﻌﻪﻗﻄﻌﻪ ﻛﺮﺩ ﻭ ﺑﻪ ﭘﺴﺮﺵ ﺩﺍﺩ. ﺑﻴﺎ!ﻛﺎﺭﻱﺑﺮﺍﻳﺖﺩﺍﺭﻡ.ﻳﻚﻧﻘﺸﻪﻱ ﺩﻧﻴﺎﺑﻪ ﺗﻮ ﻣﻲ ﺩﻫﻢ.ﺑﺒﻴﻨﻢ ﻣﻲ ﺗﻮﺍﻧﻲ ﺁﻥ ﺭﺍﺩﻗﻴﻘﺎﻫﻤﺎﻥﻃﻮﺭﻛﻪﻫﺴﺖ ﺑﭽﻴﻨﻲ ؟ ﻭﺩﻭﺑﺎﺭﻩﺳﺮﺍﻍﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪﺍﺵﺭﻓﺖ.ﻣﻲ ﺩﺍﻧﺴﺖﭘﺴﺮﺵﺗﻤﺎﻡﺭﻭﺯﮔﺮﻓﺘﺎﺭﺍﻳﻦ ﻛﺎﺭﺍﺳﺖ.ﺍﻣﺎﻳﻚﺭﺑﻊﺳﺎﻋﺖﺑﻌﺪ ﭘﺴﺮﻙ ﺑﺎ ﻧﻘﺸﻪ ﻱ ﻛﺎﻣﻞ ﺑﺮﮔﺸﺖ. ﭘﺪﺭﺑﺎﺗﻌﺠﺐﭘﺮﺳﻴﺪ":ﻣﺎﺩﺭﺕﺑﻪﺗﻮ ﺟﻐﺮﺍﻓﻲ ﻳﺎﺩ ﺩﺍﺩﻩ؟" ﭘﺴﺮﺟﻮﺍﺏﺩﺍﺩ":ﺟﻐﺮﺍﻓﻲﺩﻳﮕﺮ ﭼﻴﺴﺖ؟" ﭘﺪﺭﭘﺮﺳﻴﺪ":ﭘﺲﭼﮕﻮﻧﻪﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻲﺍﻳﻦ ﻧﻘﺸﻪ ﻱ ﺩﻧﻴﺎ ﺭﺍ ﺑﭽﻴﻨﻲ؟" ﭘﺴﺮ ﮔﻔﺖ":ﺍﺗﻔﺎﻗﺎ ﭘﺸﺖ ﻫﻤﻴﻦ ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺼﻮﻳﺮﻱ ﺍﺯ ﻳﻚ ﺁﺩﻡ ﺑﻮﺩ.ﻭﻗﺘﻲ ﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻢ ﺁﻥ ﺁﺩﻡ ﺭﺍ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺑﺴﺎﺯﻡ ﺩﻧﻴﺎ ﺭﺍ ﻫﻢ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺳﺎﺧﺘﻢ".

تاریخ: یک شنبه 12 آذر 1391برچسب:داستان کوتاه,داستان عاشقانه,داستان ادبی,داستان واقعی,داستان آموزنده,داستان طنز,داستانهای کوتاه,

ﺭﺍﺑﺮﺕﺩﺍﯾﻨﺲﺯﻭ-ﻗﻬﺮﻣﺎﻥﻣﺸﻬﻮﺭ ﻭﺭﺯﺵﮔﻠﻒﺁﺭﮊﺍﻧﺘﯿﻦﺯﻣﺎﻧﯽﺩﺭﯾﮏ ﻣﺴﺎﺑﻘﻪﻣﻮﻓﻖﺷﺪﻣﺒﻠﻎﺯﯾﺎﺩﯼﭘﻮﻝ ﺑﺮﻧﺪﻩ ﺷﻮﺩ. ﺩﺭﭘﺎﯾﺎﻥ ﻣﺮﺍﺳﻢ ﻭ ﭘﺲ ﺍﺯ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺟﺎﯾﺰﻩ ﺯﻧﯽﺑﺴﻮﯼﺍﻭﺩﻭﯾﺪﻭﺑﺎﺗﻀﺮﻉﻭ ﺯﺍﺭﯼ ﺍﺯﺍﻭﺧﻮﺍﺳﺖﺗﺎﭘﻮﻟﯽﺑﻪﺍﻭﺑﺪﻫﺪﺗﺎ ﺑﺘﻮﺍﻧﺪﮐﻮﺩﮎﺑﯿﻤﺎﺭﺵﺭﺍﺍﺯﻣﺮﮒ ﻧﺠﺎﺕ ﺩﻫﺪ.ﺯﻥﮔﻔﺖﮐﻪﻫﯿﭻﭘﻮﻟﯽﺑﺮﺍﯼ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖﻫﺰﯾﻨﻪﺩﺭﻣﺎﻥﻧﺪﺍﺭﺩﻭﺍﮔﺮ ﺭﺍﺑﺮﺕﺑﻪﺍﻭﮐﻤﮏﻧﮑﻨﺪﮐﻮﺩﮐﺶ ﺍﺯﺩﺳﺖﺧﻮﺍﻫﺪﺭﻓﺖ.ﻗﻬﺮﻣﺎﻥﮔﻠﻒ ﺩﺭﻧﮓ ﻧﮑﺮﺩ ﻭ ﺗﻤﺎﻡ ﭘﻮﻝ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺯﻥ ﺩﺍﺩ. ﻫﻔﺘﻪﺑﻌﺪﯾﮑﯽﺍﺯﻣﻘﺎﻣﺎﺕﺍﻧﺠﻤﻦ ﮔﻠﻒﺑﻪﺭﺍﺑﺮﺕﮔﻔﺖ:ﺳﺎﺩﻩﻟﻮﺡﺧﺒﺮ ﺟﺎﻟﺒﯽ ﺑﺮﺍﺕ ﺩﺍﺭﻡ! ﺁﻥﺯﻥﺍﺻﻼًﺑﭽﻪﻣﺮﯾﻀﯽﻧﺪﺍﺷﺘﻪﮐﻪ ﻫﯿﭻ،ﺣﺘﯽﺍﺯﺩﻭﺍﺝﻫﻢﻧﮑﺮﺩﻩ.ﺍﻭﻥﺑﻪ ﺗﻮ ﮐﻠﮏ ﺯﺩﻩ ﺩﻭﺳﺖ ﻣﻦ! ﺭﺍﺑﺮﺕ ﺑﺎ ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﯽ ﺟﻮﺍﺏ ﺩﺍﺩ" :ﺧﺪﺍ ﺭﻭ ﺷﮑﺮ!ﭘﺲ ﻫﯿﭻ ﮐﻮﺩﮐﯽ ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﻣﺮﮒ ﻧﺒﻮﺩﻩ!ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﺧﯿﻠﯽ ﻋﺎﻟﯿﻪ

تاریخ: یک شنبه 12 آذر 1391برچسب:داستان کوتاه,داستان عاشقانه,داستان ادبی,داستان واقعی,داستان آموزنده,داستان طنز,داستانهای کوتاه,

ﻛﻮﻫﻨﻮﺭﺩﻱﻣﻲﺧﻮﺍﺳﺖﺑﻪﻗﻠﻪﺍﯼ ﺑﻠﻨﺪﯼﺻﻌﻮﺩﻛﻨﺪ.ﭘﺲﺍﺯﺳﺎﻝﻫﺎ ﺗﻤﺮﻳﻦﻭﺁﻣﺎﺩﮔﻲ،ﺳﻔﺮﺵﺭﺍﺁﻏﺎﺯ ﻛﺮﺩ.ﺑﻪﺻﻌﻮﺩﺵﺍﺩﺍﻣﻪﺩﺍﺩﺗﺎﺍﻳﻦﻛﻪ ﻫﻮﺍﻛﺎﻣﻼﺗﺎﺭﻳﻚﺷﺪ.ﺑﻪﺟﺰﺗﺎﺭﻳﻜﻲ ﻫﻴﭻﭼﻴﺰﺩﻳﺪﻩﻧﻤﻲﺷﺪ.ﺳﻴﺎﻫﻲﺷﺐ ﻫﻤﻪﺟﺎﺭﺍﭘﻮﺷﺎﻧﺪﻩﺑﻮﺩﻭﻣﺮﺩ ﻧﻤﻲﺗﻮﺍﻧﺴﺖﭼﻴﺰﻱﺑﺒﻴﻨﺪﺣﺘﻲﻣﺎﻩﻭ ﺳﺘﺎﺭﻩﻫﺎﭘﺸﺖﺍﻧﺒﻮﻫﻲﺍﺯﺍﺑﺮﭘﻨﻬﺎﻥ ﺷﺪﻩﺑﻮﺩﻧﺪ.ﻛﻮﻫﻨﻮﺭﺩﻫﻤﺎﻥﻃﻮﺭﻛﻪ ﺩﺍﺷﺖﺑﺎﻻ ﻣﻲﺭﻓﺖ،ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻲﻛﻪ ﭼﻴﺰﻱ ﺑﻪﻓﺘﺢﻗﻠﻪﻧﻤﺎﻧﺪﻩ ﺑﻮﺩ،ﭘﺎﻳﺶﻟﻴﺰ ﺧﻮﺭﺩ ﻭﺑﺎﺳﺮﻋﺖﻫﺮﭼﻪﺗﻤﺎﻡﺗﺮﺳﻘﻮﻁ ﻛﺮﺩ.ﺳﻘﻮﻁﻫﻤﭽﻨﺎﻥﺍﺩﺍﻣﻪﺩﺍﺷﺖﻭ ﺍﻭﺩﺭﺁﻥﻟﺤﻈﺎﺕﺳﺮﺷﺎﺭﺍﺯﻫﺮﺍﺱ، ﺗﻤﺎﻣﻲﺧﺎﻃﺮﺍﺕﺧﻮﺏﻭﺑﺪﺯﻧﺪﮔﻲﺍﺵ ﺭﺍﺑﻪﻳﺎﺩﻣﻲﺁﻭﺭﺩ.ﺩﺍﺷﺖﻓﻜﺮﻣﻲﻛﺮﺩ ﭼﻘﺪﺭﺑﻪﻣﺮﮒﻧﺰﺩﻳﻚﺷﺪﻩﺍﺳﺖﻛﻪ ﻧﺎﮔﻬﺎﻥﺩﻧﺒﺎﻟﻪ ﻃﻨﺎﺑﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺩﻭﺭ ﻛﻤﺮﺵ ﺣﻠﻘﻪﺧﻮﺭﺩﻩﺑﻮﺩﺑﻴﻦﺷﺎﺧﻪﻫﺎﯼ ﺩﺭﺧﺘﯽﺩﺭﺷﻴﺐﮐﻮﻩﮔﻴﺮﮐﺮﺩﻭﻣﺎﻧﻊ ﺍﺯﺳﻘﻮﻁﻛﺎﻣﻠﺶﺷﺪ.ﺩﺭﺁﻥﻟﺤﻈﺎﺕ ﺳﻨﮕﻴﻦﺳﻜﻮﺕ،ﮐﻪﻫﻴﭻﺍﻣﻴﺪﯼ ﻧﺪﺍﺷﺖﺍﺯﺗﻪ ﺩﻝﻓﺮﻳﺎﺩ ﺯﺩ:ﺧﺪﺍﻳﺎ ﻛﻤﻜﻢ ﻛﻦ! ﻧﺪﺍﻳﻲﺍﺯﺩﻝﺁﺳﻤﺎﻥﭘﺎﺳﺦﺩﺍﺩﺍﺯﻣﻦ ﭼﻪ ﻣﻲﺧﻮﺍﻫﻲ؟ !ﻧﺠﺎﺗﻢ ﺑﺪﻩ ﺧﺪﺍﯼ ﻣﻦ- ﺁﻳﺎ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺩﺍﺭﻱ؟ .ﺁﺭﻱ.ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺩﺍﺷﺘﻪﺍﻡ- .ﭘﺲﺁﻥﻃﻨﺎﺏﺩﻭﺭﻛﻤﺮﺕﺭﺍﭘﺎﺭﻩﻛﻦ ﻛﻮﻫﻨﻮﺭﺩﻭﺣﺸﺖﻛﺮﺩ.ﭘﺎﺭﻩﺷﺪﻥ ﻃﻨﺎﺏﻳﻌﻨﻲﺳﻘﻮﻁﺑﻲﺗﺮﺩﻳﺪﺍﺯﻓﺮﺍﺯ ﻛﻴﻠﻮﻣﺘﺮﻫﺎ ﺍﺭﺗﻔﺎﻉ. ﮔﻔﺖ:ﺧﺪﺍﻳﺎﻧﻤﻲﺗﻮﺍﻧﻢ ﺧﺪﺍﮔﻔﺖ:ﺁﻳﺎﺑﻪﮔﻔﺘﻪﻣﻦﺍﻳﻤﺎﻥ ﻧﺪﺍﺭﻱ؟ ﻛﻮﻫﻨﻮﺭﺩﮔﻔﺖ:ﺧﺪﺍﻳﺎﻧﻤﻲﺗﻮﺍﻧﻢ. ﻧﻤﻲﺗﻮﺍﻧﻢ. ﺭﻭﺯ ﺑﻌﺪ، ﮔﺮﻭﻩ ﻧﺠﺎﺕ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﺩﺍﺩ ﻛﻪ ﺟﺴﺪ ﻣﻨﺠﻤﺪ ﺷﺪﻩ ﻳﻚ ﻛﻮﻫﻨﻮﺭﺩ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻲ ﭘﻴﺪﺍ ﺷﺪﻩ ﻛﻪ ﻃﻨﺎﺑﻲ ﺑﻪ ﺩﻭﺭ ﻛﻤﺮﺵ ﺣﻠﻘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺗﻨﻬﺎ ﺩﻭ ﻣﺘﺮ ﺑﺎ ﺯﻣﻴﻦ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺩﺍﺷﺖ...

تاریخ: یک شنبه 12 آذر 1391برچسب:داستان کوتاه,داستان عاشقانه,داستان ادبی,داستان واقعی,داستان آموزنده,داستان طنز,داستانهای کوتاه,

"ﺟﺎﻥ ﺑﻼ ﻧﮑﺎﺭﺩ"ﺍﺯ ﺭﻭﻱ ﻧﻴﮑﻤﺖ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ.ﻟﺒﺎﺱ ﺍﺭﺗﺸﻲ ﺍﺵ ﺭﺍ ﻣﺮﺗﺐ ﮐﺮﺩ ﻭﺑﻪ ﺗﻤﺎﺷﻲ ﺍﻧﺒﻮﻩ ﺟﻤﻌﻴﺖ ﮐﻪ ﺭﺍﻩ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻣﻴﺎﻥ ﺍﻳﺴﺘﮕﺎﻩ ﺑﺰﺭﮒ ﻣﺮﮐﺰﻱ ﭘﻴﺶ ﻣﻲ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺷﺪ.ﺍﻭ ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺩﺧﺘﺮﻱ ﻣﻲ ﮔﺸﺖ ﮐﻪ ﭼﻬﺮﻩ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻫﺮﮔﺰ ﻧﺪﻳﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺍﻣﺎ ﻗﻠﺒﺶ ﺭﺍ ﻣﻲ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺩﺧﺘﺮﻱ ﺑﺎ ﻳﮏ ﮔﻞ ﺳﺮﺥ.ﺍﺯ ﺳﻴﺰﺩﻩ ﻣﺎﻩ ﭘﻴﺶ ﺩﻟﺒﺴﺘﮕﻲ ﺍﺵ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺁﻏﺎﺯ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ.ﺍﺯ ﻳﮏ ﮐﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪ ﻣﺮﮐﺰﻱ ﻓﻠﻮﺭﻳﺪﺍ ﺑﺎ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻦ ﮐﺘﺎﺑﻲ ﺍﺯ ﻗﻔﺴﻪ ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺷﻴﻔﺘﻪ ﻭ ﻣﺴﺤﻮﺭ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ.ﺍﻣﺎ ﻧﻪ ﺷﻴﻔﺘﻪ ﮐﻠﻤﺎﺕ ﮐﺘﺎﺏ ﺑﻠﮑﻪ ﺷﻴﻔﺘﻪ ﻳﺎﺩﺩﺍﺷﺖ ﻫﺎﻳﻲ ﺑﺎ ﻣﺪﺍﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺣﺎﺷﻴﻪ ﺻﻔﺤﺎﺕ ﺁﻥ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﻣﻲ ﺧﻮﺭﺩ...¤¤¤¤بقیه داستان در ادامه مطلب¤¤¤¤

ادامه مطلب...

تاریخ: یک شنبه 12 آذر 1391برچسب:داستان کوتاه,داستان عاشقانه,داستان ادبی,داستان واقعی,داستان آموزنده,داستان طنز,داستانهای کوتاه,

ﺳﻼﻡ ﺩﻭﺳﺘﺎی خوب وبازدیدکننده محترم ﺍﯾﻦ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﮐﻪ ﮔﺬﺍشتم ﮐﺎﻣﻼ ﻭﺍقعیه ﻭ ﻭﺍﺳﻪ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺩﻭﺳﺘﺎن بازدیدکننده ﺍﺗﻔﺎﻕ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ که بهم گفت بذارم توی وبلاگ تابقیه دوستان هم بخونن واستفاده کنن راستش خودم دوسه بارخوندم وتحت تأثیرقرار گرفتم یعنی واقعا دلم سوخت واز ته دل ناراحت شدم بخاطر رفتار غیر انسانی که با این جوون داشتن دلم میخواد مثل همیشه این داستان یابهتره بگم این خاطره رو بخونید وبرداشت خودتون رو به دوستاتون برسونید <¤<(منتظر نظرات سازنده تون هستم پس لطفا نظربذارید)>¤> ﺑﺎﺩﻫﺎ ﺭﻓﺘﻨﺪﻭ ﻣﺎ ﻫﻢ ﻣﯿﺮﻭﯾﻢ ﺍﺯ ﯾﺎﺩﻫﺎ.......¤¤¤

ادامه مطلب...

تاریخ: جمعه 10 آذر 1391برچسب:داستان کوتاه,داستان عاشقانه,داستان ادبی,داستان واقعی,داستان آموزنده,داستان طنز,داستانهای کوتاه,

درِ مطب دکتر به شدت به صدا درآمد. دکتر گفت در را شکستی! بيا تو. در باز شد و دختر کوچولوی نه ساله ای که خيلی پريشان بود به طرف دکتر دويد و گفت : آقای دکتر! مادرم! مادرم! و در حالی که نفس نفس ميزد ادامه داد : التماس ميکنم با من بياييد، مادرم خيلی مريض است. دکتر گفت : بايد مادرت را اينجا بياوری، من برای ويزيت به خانه کسی نميروم. دختر گفت : ولی دکتر، من نميتوانم، اگر شما نياييد او ميميرد! و اشک از چشمانش سرازير شد. دل دکتر به رحم آمد و تصميم گرفت همراه او برود. دختر، دکتر را به طرف خانه راهنمايی کرد، جايی که مادر بيمارش در رختخواب افتاده بود. دکتر شروع کرد به معاينه و توانست با آمپول و قرص، تب او را پايين بياورد و نجاتش دهد. او تمام شب را بر بالين زن ماند، تا صبح که علايم بهبودی در او ديده شد. زن به سختی چشمانش را باز کرد و از دکتر به خاطر کاری که کرده بود تشکرکرد. دکتر به او گفت : بايد از دخترت تشکر کنی، اگر او نبود حتماً ميمردی! مادر با تعجب گفت : ولی دکتر، دختر من سه سال است که از دنيا رفته! و به عکس بالای تختش اشاره کرد. پاهای دکتر از ديدن عکس روی ديوار سست شد. اين همان دختر بود! يک فرشته کوچک و زيبا... ؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛ <¤<(منتظر نظرات سازنده تون هستم پس لطفا نظربذارید)>¤>

تاریخ: جمعه 10 آذر 1391برچسب:,

ﺷﯿﻮﺍﻧﺎ ﺟﻌﺒﻪﺍﻯ ﺑﺰﺭﮒ ﭘﺮ ﺍﺯ ﻣﻮﺍﺩ ﻏﺬﺍﯾﻰ ﻭ ﺳﮑﻪ ﻭ ﻃﻼ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺯﻧﻰ ﺑﺎ ﭼﻨﺪﯾﻦ ﺑﭽﻪ ﻗﺪ ﻭ ﻧﯿﻢ ﻗﺪ ﺑﺮﺩ. ﺯﻥ ﺧﺎﻧﻪ ﻭﻗﺘﻰ ﺑﺴﺘﻪﻫﺎﻯ ﻏﺬﺍ ﻭ ﭘﻮﻝ ﺭﺍ ﺩﯾﺪ ﺷﺮﻭﻉ ﮐﺮﺩ ﺑﻪ ﺑﺪﮔﻮﯾﻰ ﺍﺯ ﻫﻤﺴﺮﺵ ﻭ ﮔﻔﺖ:»ﺍﻯ ﮐﺎﺵ ﻫﻤﻪ ﻣﺜﻞ ﺷﻤﺎ ﺍﻫﻞ ﻣﻌﺮﻓﺖ ﻭ ﺟﻮﺍﻧﻤﺮﺩﻯ ﺑﻮﺩﻧﺪ. ﺷﻮﻫﺮ ﻣﻦ ﺁﻫﻨﮕﺮﻯ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺭﻭﻯ ﺑﻰﻋﻘﻠﻰ ﺩﺳﺖ ﺭﺍﺳﺖ ﻭ ﻧﺼﻒ ﺻﻮﺭﺗﺶ ﺭﺍ ﺩﺭ ﯾﮏ ﺣﺎﺩﺛﻪ ﺩﺭ ﮐﺎﺭﮔﺎﻩ ﺁﻫﻨﮕﺮﻯ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺩ ﻭ ﻣﺪﺗﻰ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺳﻮﺧﺘﮕﻰ ﻋﻠﯿﻞ ﻭ ﺍﺯ ﮐﺎﺭ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﮔﻮﺷﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﺗﺎ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﺷﻮﺩ. ﻭﻗﺘﻰ ﻫﻨﻮﺯ ﻣﺮﯾﺾ ﻭ ﺑﻰﺣﺎﻝ ﺑﻮﺩ ﭼﻨﺪﯾﻦ ﺑﺎﺭ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺑﺮﮔﺸﺖ ﺳﺮ ﮐﺎﺭﺵ ﺑﺎ ﺍﻭ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﺮﺩﻡ ﻭﻟﻰ ﺑﻪ ﺟﺎﻯ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺳﺮ ﮐﺎﺭ ﺁﻫﻨﮕﺮﻯ ﺑﺮﻭﺩ ﻣﻰﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﺩﯾﮕﺮ ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﺑﺪﻧﺶ ﭼﻨﯿﻦ ﮐﺎﺭﻯ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻧﯿﺴﺖ ﻭ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﺩﺍﺭﺩ ﺳﺮﺍﻍ ﮐﺎﺭ ﺩﯾﮕﺮ ﺑﺮﻭﺩ. ﻣﻦ ﻫﻢ ﮐﻪ ﺩﯾﺪﻡ ﺍﻭ ﺩﯾﮕﺮ ﺑﻪ ﺩﺭﺩ ﻣﺎ ﻧﻤﻰﺧﻮﺭﺩ.... ﺑﺮﺍﺩﺭﺍﻧﻢ ﺭﺍ ﺻﺪﺍ ﺯﺩﻡ ﻭ ﺑﺎ ﮐﻤﮏ ﺁﻥﻫﺎ ﺍﻭ ﺍﺯ ﺧﺎﻧﻪ ﻭ ﺩﻫﮑﺪﻩ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﯿﻢ ﺗﺎ ﻻ ﺍﻗﻞ ﺧﺮﺝ ﺍﺿﺎﻓﻰ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺗﺤﻤﻞ ﻧﮑﻨﯿﻢ. ﺑﺎ ﺭﻓﺘﻦ ﺍﻭ ، ﺑﻘﯿﻪ ﻫﻢ ﻭﻗﺘﻰ ﻓﻬﻤﯿﺪﻥ ﻭﺿﻊ ﻣﺎ ﺧﺮﺍﺏ ﺷﺪﻩ ﺍﺯ ﻣﺎ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﻭ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﺍﯾﻦ ﺑﺴﺘﻪﻫﺎﻯ ﻏﺬﺍ ﻭ ﭘﻮﻝ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯾﻤﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩﯾﺪ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺷﺪﺕ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﯿﺎﺯ ﺩﺍﺷﺘﯿﻢ. ﺍﻯ ﮐﺎﺵ ﻫﻤﻪ ﺍﻧﺴﺎﻥﻫﺎ ﻣﺜﻞ ﺷﻤﺎ ﺟﻮﺍﻧﻤﺮﺩ ﻭ ﺍﻫﻞ ﻣﻌﺮﻓﺖ ﺑﻮﺩﻧﺪ! ﺷﯿﻮﺍﻧﺎ ﺗﺒﺴﻤﻰ ﮐﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ:ﺣﻘﯿﻘﺘﺶ ﻣﻦ ﺍﯾﻦ ﺑﺴﺘﻪﻫﺎ ﺭﺍ ﻧﻔﺮﺳﺘﺎﺩﻡ.ﯾﮏ ﻓﺮﻭﺷﻨﺪﻩ ﺩﻭﺭﻩﮔﺮﺩ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺻﺒﺢ ﺑﻪ ﻣﺪﺭﺳﻪ ﻣﺎ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺗﺎ ﺍﯾﻨﻬﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﺪﻫﻢ ﻭ ﺑﺒﯿﻨﻢ ﺣﺎﻟﺘﺎﻥ ﺧﻮﺏ ﻫﺴﺖ ﯾﺎ ﻧﻪ!؟ ﻫﻤﯿﻦ! ﺷﯿﻮﺍﻧﺎ ﺍﯾﻦ ﺭﺍ ﮔﻔﺖ ﻭ ﺍﺯ ﺯﻥ ﺧﺪﺍﺣﺎﻓﻈﻰ ﮐﺮﺩ ﺗﺎ ﺑﺮﻭﺩ. ﺩﺭ ﺁﺧﺮﯾﻦ ﻟﺤﻈﺎﺕ ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﺑﺮﮔﺸﺖ ﻭ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﺍﺩ:ﺭﺍﺳﺘﻰ ﯾﺎﺩﻡ ﺭﻓﺖ ﺑﮕﻮﯾﻢ ﮐﻪ ﺩﺳﺖ ﺭﺍﺳﺖ ﻭ ﻧﺼﻒ ﺻﻮﺭﺕ ﺍﯾﻦ ﻓﺮﻭﺷﻨﺪﻩ ﺩﻭﺭﻩ ﮔﺮﺩﻫﻢ ﺳﻮﺧﺘﻪ ﺑﻮﺩ

تاریخ: جمعه 10 آذر 1391برچسب:داستان کوتاه,داستان عاشقانه,داستان ادبی,داستان واقعی,داستان آموزنده,داستان طنز,داستانهای کوتاه,

ﺯﺍﻫﺪﯼ ﮔﻮﯾﺪ: ﺟﻮﺍﺏ ﭼﻬﺎﺭ ﻧﻔﺮ ﻣﺮﺍ ﺳﺨﺖ ﺗﮑﺎﻥ ﺩﺍﺩ. ﺍﻭﻝ ﻣﺮﺩ ﻓﺎﺳﺪﯼ ﺍﺯ ﮐﻨﺎﺭ ﻣﻦ ﮔﺬﺷﺖ ﻭ ﻣﻦ ﮔﻮﺷﻪ ﻟﺒﺎﺳﻢ ﺭﺍ ﺟﻤﻊ ﮐﺮﺩﻡ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻧﺨﻮﺭﺩ.ﺍﻭ ﮔﻔﺖ ﺍﯼ ﺷﯿﺦ ﺧﺪﺍ ﻣﯿﺪﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﻓﺮﺩﺍ ﺣﺎﻝ ﻣﺎ ﭼﻪ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ! ﺩﻭﻡ ﻣﺴﺘﯽ ﺩﯾﺪﻡ ﮐﻪ... ﺍﻓﺘﺎﻥ ﻭ ﺧﯿﺰﺍﻥ ﺭﺍﻩ ﻣﯿﺮﻓﺖ ﺑﻪ ﺍﻭ ﮔﻔﺘﻢ ﻗﺪﻡ ﺛﺎﺑﺖ ﺑﺮﺩﺍﺭ ﺗﺎ ﻧﯿﻔﺘﯽ.ﮔﻔﺖ ﺗﻮ ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﺍﺩﻋﺎ ﻗﺪﻡ ﺛﺎﺑﺖ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﯼ؟ ﺳﻮﻡ ﮐﻮﺩﮐﯽ ﺩﯾﺪﻡ ﮐﻪ ﭼﺮﺍﻏﯽ ﺩﺭ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺷﺖ ﮔﻔﺘﻢ ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺷﻨﺎﯾﯽ ﺭﺍ ﺍﺯ ﮐﺠﺎ ﺍﻭﺭﺩﻩ ﺍﯼ ؟ ﮐﻮﺩﮎ ﭼﺮﺍﻍ ﺭﺍ ﻓﻮﺕ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺍﻥ ﺭﺍ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﺳﺎﺧﺖ ﻭ ﮔﻔﺖ:ﺗﻮ ﮐﻪ ﺷﯿﺦ ﺷﻬﺮﯼ ﺑﮕﻮ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺷﻨﺎﯾﯽ ﮐﺠﺎ ﺭﻓﺖ؟ ﭼﻬﺎﺭﻡ ﺯﻧﯽ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺯﯾﺒﺎ ﮐﻪ ﺩﺭﺣﺎﻝ ﺧﺸﻢ ﺍﺯ ﺷﻮﻫﺮﺵ ﺷﮑﺎﯾﺖ ﻣﯿﮑﺮﺩ.ﮔﻔﺘﻢ ﺍﻭﻝ ﺭﻭﯾﺖ ﺭﺍ ﺑﭙﻮﺷﺎﻥ ﺑﻌﺪ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺣﺮﻑ ﺑﺰﻥ. ﮔﻔﺖ ﻣﻦ ﮐﻪ ﻏﺮﻕ ﺧﻮﺍﻫﺶ ﺩﻧﯿﺎ ﻫﺴﺘﻢﭼﻨﺎﻥ ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﺑﯿﺨﻮﺩ ﺷﺪﻩ ﺍﻡ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﺧﺒﺮﻡ ﻧﯿﺴﺖ ﺗﻮ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻏﺮﻕ ﻣﺤﺒﺖ ﺧﺎﻟﻘﯽ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻧﮕﺎﻫﯽ ﺑﯿﻢ ﺩﺍﺭﯼ؟

تاریخ: پنج شنبه 9 آذر 1391برچسب:داستان کوتاه,داستان عاشقانه,داستان ادبی,داستان واقعی,داستان آموزنده,داستان طنز,داستانهای کوتاه,

چه کسی موثرتره زن یامرد؟ ﺗﻮﻣﺎﺱ ﻫﯿﻠﺮ ، ﻣﺪﯾﺮ ﺍﺟﺮﺍﯾﯽ ﺷﺮﮐﺖ ﺑﯿﻤﻪ ﻋﻤﺮ ﻣﺎﺳﺎﭼﻮﺳﺖ ، ﻣﯿﻮ ﭼﻮﺍﻝ ﻭ ﻫﻤﺴﺮﺵ ﺩﺭ ﺑﺰﺭﮔﺮﺍﻫﯽ ﺑﯿﻦ ﺍﯾﺎﻟﺘﯽ ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﺭﺍﻧﻨﺪﮔﯽ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺍﻭ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪ ﺑﻨﺰﯾﻦ ﺍﺗﻮﻣﺒﯿﻠﺶ ﮐﻢ ﺍﺳﺖ.ﻫﯿﻠﺮ ﺑﻪ ﺧﺮﻭﺟﯽ ﺑﻌﺪﯼ ﭘﯿﭽﯿﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺑﺰﺭﮔﺮﺍﻩ ﺧﺎﺭﺝ ﺷﺪ ﻭ ﺧﯿﻠﯽ ﺯﻭﺩ ﯾﮏ ﭘﻤﭗ ﺑﻨﺰﯾﻦ ﻣﺨﺮﻭﺑﻪ ﮐﻪ ﻓﻘﻂ ﯾﮏ ﭘﻤﭗ ﺩﺍﺷﺖ ﭘﯿﺪﺍ ﮐﺮﺩ.ﺍﻭ ﺍﺯ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﺴﺌﻮﻝ ﺁﻥ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺑﺎﮎ ﺑﻨﺰﯾﻦ ﺭﺍ ﭘﺮ ﻭ ﺭﻭﻏﻦ ﺍﺗﻮﻣﺒﯿﻞ ﺭﺍ ﺑﺎﺯﺭﺳﯽ ﮐﻨﺪ.ﺳﭙﺲ... ﺑﺮﺍﯼ ﺭﻓﻊ ﺧﺴﺘﮕﯽ ﭘﺎﻫﺎﯾﺶ ﺑﻪ ﻗﺪﻡ ﺯﺩﻥ ﺩﺭ ﺍﻃﺮﺍﻑ ﭘﻤﭗ ﺑﻨﺰﯾﻦ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ. ﺍﻭ ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺳﻮﯼ ﺍﺗﻮﻣﺒﯿﻞ ﺧﻮﺩ ﺑﺎﺯ ﻣﯽ ﮔﺸﺖ ، ﺩﯾﺪ ﮐﻪ ﻣﺘﺼﺪﯼ ﭘﻤﭗ ﺑﻨﺰﯾﻦ ﻭ ﻫﻤﺴﺮﺵ ﮔﺮﻡ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﻫﺴﺘﻨﺪ.ﻭﻗﺘﯽ ﺍﻭ ﺑﻪ ﺩﺍﺧﻞ ﺍﺗﻮﻣﺒﯿﻞ ﺑﺮﮔﺸﺖ ، ﺩﯾﺪ ﮐﻪ ﻣﺘﺼﺪﯼ ﭘﻤﭗ ﺑﻨﺰﯾﻦ ﺩﺳﺖ ﺗﮑﺎﻥ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ ﻭ ﺷﻨﯿﺪ ﮐﻪ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ”:ﮔﻔﺘﮕﻮﯼ ﺧﯿﻠﯽ ﺧﻮﺑﯽ ﺑﻮﺩ”. ﭘﺲ ﺍﺯ ﺧﺮﻭﺝ ﺍﺯ ﺟﺎﯾﮕﺎﻩ ، ﻫﯿﻠﺮ ﺍﺯ ﺯﻧﺶ ﭘﺮﺳﯿﺪ ﮐﻪ ﺁﯾﺎ ﺁﻥ ﻣﺮﺩ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺳﺪ.ﺍﻭ ﺑﯽ ﺩﺭﻧﮓ ﭘﺎﺳﺦ ﺩﺍﺩ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺳﺪ.ﺁﻧﺎﻥ ﺩﺭ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﺗﺤﺼﯿﻞ ﺑﻪ ﯾﮏ ﺩﺑﯿﺮﺳﺘﺎﻥ ﻣﯽ ﺭﻓﺘﻨﺪ ﻭ ﯾﮏ ﺳﺎﻝ ﻫﻢ ﺑﺎ ﻫﻢ ﻧﺎﻣﺰﺩ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ. ﻫﯿﻠﺮ ﺑﺎ ﻟﺤﻨﯽ ﺁﮐﻨﺪﻩ ﺍﺯ ﻏﺮﻭﺭ ﮔﻔﺖ”: ﻫﯽ ﺧﺎﻧﻢ ، ﺷﺎﻧﺲ ﺁﻭﺭﺩﯼ ﮐﻪ ﻣﻦ ﭘﯿﺪﺍ ﺷﺪﻡ.ﺍﮔﺮ ﺑﺎ ﺍﻭﻥ ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﯼ ﺑﻪ ﺟﺎﯼ ﺯﻥ ﻣﺪﯾﺮ ﮐﻞ، ﻫﻤﺴﺮ ﯾﮏ ﮐﺎﺭﮔﺮ ﭘﻤﭗ ﺑﻨﺰﯾﻦ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩﯼ. ”ﺯﻧﺶ ﭘﺎﺳﺦ ﺩﺍﺩ”:ﻋﺰﯾﺰﻡ ، ﺍﮔﺮ ﻣﻦ ﺑﺎ ﺍﻭ ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻡ ، ﺍﻭﻥ ﻣﺪﯾﺮ ﮐﻞ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺗﻮ ﮐﺎﺭﮔﺮ ﭘﻤﭗ ﺑﻨﺰﯾﻦ”.

تاریخ: پنج شنبه 9 آذر 1391برچسب:داستان کوتاه,داستان عاشقانه,داستان ادبی,داستان واقعی,داستان آموزنده,داستان طنز,داستانهای کوتاه,

ﮐﺸﯿﺸﻰ ﯾﮏ ﭘﺴﺮ ﻧﻮﺟﻮﺍﻥ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﮐﻢﮐﻢ ﻭﻗﺘﺶ ﺭﺳﯿﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻓﮑﺮﻯ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺷﻐﻞ ﺁﯾﻨﺪﻩﺍﺵ ﺑﮑﻨﺪ.ﭘﺴﺮ ﻫﻢ ﻣﺜﻞ ﺗﻘﺮﯾﺒﺎً ﺑﻘﯿﻪ ﻫﻢﺳﻦ ﻭ ﺳﺎﻻﻧﺶ ﻭﺍﻗﻌﺎً ﻧﻤﯽﺩﺍﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﭼﻪ ﭼﯿﺰﻯ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﮔﻰ ﻣﯽﺧﻮﺍﻫﺪ ﻭ ﻇﺎﻫﺮﺍً ﺧﯿﻠﻰ ﻫﻢ ﺍﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﺑﺮﺍﯾﺶ ﺍﻫﻤﯿﺖ ﻧﺪﺍﺷﺖ. ﯾﮏ ﺭﻭﺯ ﮐﻪ ﭘﺴﺮ ﺑﻪ ﻣﺪﺭﺳﻪ ﺭﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ، ﭘﺪﺭﺵ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺖ ﺁﺯﻣﺎﯾﺸﻰ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻭ ﺗﺮﺗﯿﺐ ﺩﻫﺪ.... ﺑﻪ ﺍﺗﺎﻕ ﭘﺴﺮﺵ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺳﻪ ﭼﯿﺰ ﺭﺍ ﺭﻭﻯ ﻣﯿﺰ ﺍﻭ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩ: ﯾﮏ ﮐﺘﺎﺏ ﻣﻘﺪﺱ، ﯾﮏ ﺳﮑﻪ ﻃﻼ ﻭ ﯾﮏ ﺑﻄﺮﻯ ﻣﺸﺮﻭﺏ. ﮐﺸﯿﺶ ﭘﯿﺶ ﺧﻮﺩ ﮔﻔﺖ: »ﻣﻦ ﭘﺸﺖ ﺩﺭ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﻣﯽﺷﻮﻡ ﺗﺎ ﭘﺴﺮﻡ ﺍﺯ ﻣﺪﺭﺳﻪ ﺑﺮﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﺑﻪ ﺍﺗﺎﻗﺶ ﺑﯿﺎﯾﺪ. ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﺩﯾﺪ ﮐﺪﺍﻣﯿﮏ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺳﻪ ﭼﯿﺰ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺭﻭﻯ ﻣﯿﺰ ﺑﺮ ﻣﯽﺩﺍﺭﺩ.ﺍﮔﺮ ﮐﺘﺎﺏ ﻣﻘﺪﺱ ﺭﺍ ﺑﺮﺩﺍﺭﺩ ﻣﻌﻨﯿﺶ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺜﻞ ﺧﻮﺩﻡ ﮐﺸﯿﺶ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﺧﯿﻠﻰ ﻋﺎﻟﯿﺴﺖ.ﺍﮔﺮ ﺳﮑﻪ ﺭﺍ ﺑﺮﺩﺍﺭﺩ ﯾﻌﻨﻰ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﮐﺴﺐ ﻭ ﮐﺎﺭ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺭﻓﺖ ﮐﻪ ﺁﻧﻬﻢ ﺑﺪ ﻧﯿﺴﺖ.ﺍﻣّﺎ ﺍﮔﺮ ﺑﻄﺮﻯ ﻣﺸﺮﻭﺏ ﺭﺍ ﺑﺮﺩﺍﺭﺩ ﯾﻌﻨﻰ ﺁﺩﻡ ﺩﺍﺋﻢﺍﻟﺨﻤﺮ ﻭ ﺑﻪ ﺩﺭﺩ ﻧﺨﻮﺭﯼ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺟﺎﻯ ﺷﺮﻣﺴﺎﺭﻯ ﺩﺍﺭﺩ«. ﻣﺪﺗﻰ ﻧﮕﺬﺷﺖ ﮐﻪ ﭘﺴﺮ ﺍﺯ ﻣﺪﺭﺳﻪ ﺑﺎﺯﮔﺸﺖ.ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪ ﺭﺍ ﺑﺎﺯ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻰ ﮐﻪ ﺳﻮﺕ ﻣﯽﺯﺩ ﮐﺎﭘﺸﻦ ﻭ ﮐﻔﺸﺶ ﺭﺍ ﺑﻪ ﮔﻮﺷﻪﺍﻯ ﭘﺮﺕ ﮐﺮﺩ ﻭ ﯾﮏ ﺭﺍﺳﺖ ﺭﺍﻫﻰ ﺍﺗﺎﻗﺶ ﺷﺪ.ﮐﯿﻔﺶ ﺭﺍ ﺭﻭﻯ ﺗﺨﺖ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ ﻭ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻰ ﮐﻪ ﻣﯽﺧﻮﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﺍﺗﺎﻕ ﺧﺎﺭﺝ ﺷﻮﺩ ﭼﺸﻤﺶ ﺑﻪ ﺍﺷﯿﺎﺀ ﺭﻭﻯ ﻣﯿﺰ ﺍﻓﺘﺎﺩ.ﺑﺎ ﮐﻨﺠﮑﺎﻭﻯ ﺑﻪ ﻣﯿﺰ ﻧﺰﺩﯾﮏ ﺷﺪ ﻭ ﺁﻥﻫﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﮔﺬﺭﺍﻧﺪ. ﮐﺎﺭﻯ ﮐﻪ ﻧﻬﺎﯾﺘﺎً ﮐﺮﺩ ﺍﯾﻦ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﮐﺘﺎﺏ ﻣﻘﺪﺱ ﺭﺍ ﺑﺮﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺯﯾﺮ ﺑﻐﻞ ﺯﺩ.ﺳﮑﻪ ﻃﻼ ﺭﺍ ﺗﻮﻯ ﺟﯿﺒﺶ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ ﻭ ﺩﺭ ﺑﻄﺮﻯ ﻣﺸﺮﻭﺏ ﺭﺍ ﺑﺎﺯ ﮐﺮﺩ ﻭ ﯾﮏ ﺟﺮﻋﻪ ﺑﺰﺭﮒ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺧﻮﺭﺩ. . . ﮐﺸﯿﺶ ﮐﻪ ﺍﺯ ﭘﺸﺖ ﺩﺭ ﻧﺎﻇﺮ ﺍﯾﻦ ﻣﺎﺟﺮﺍ ﺑﻮﺩ ﺯﯾﺮ ﻟﺐ ﮔﻔﺖ: »ﺧﺪﺍﻯ ﻣﻦ!ﭼﻪ ﻓﺎﺟﻌﻪ ﺑﺰﺭﮔﯽ! ﭘﺴﺮﻡ ﺳﯿﺎﺳﺘﻤﺪﺍﺭ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ!

تاریخ: پنج شنبه 9 آذر 1391برچسب:داستان کوتاه,داستان عاشقانه,داستان ادبی,داستان واقعی,داستان آموزنده,داستان طنز,داستانهای کوتاه,

ﺭﻭﺯﯼ ﺭﻭﺑﺮﺕ ﺩﻭﻭﻧﺴﻨﺰﻭ ﮔﻠﻒ ﺑﺎﺯ ﺑﺰﺭﮒ ﺁﺭﮊﺍﻧﺘﯿﻨﯽ، ﭘﺲ ﺍﺯ ﺑﺮﺩﻥ ﻣﺴﺎﺑﻘﻪ ﻭ ﺩﺭﯾﺎﻓﺖ ﭼﮏ ﻗﻬﺮﻣﺎﻧﯽ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺑﺮ ﻟﺐ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺩﻭﺭﺑﯿﻦ ﺧﺒﺮﻧﮕﺎﺭﺍﻥ ﻭﺍﺭﺩ ﺭﺧﺘﮑﻦ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﺗﺎ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﺭﻓﺘﻦ ﺷﻮﺩ. ﭘﺲ ﺍﺯ ﺳﺎﻋﺘﯽ، ﺍﻭ ﺩﺍﺧﻞ ﭘﺎﺭﮐﯿﻨﮓ ﺗﮏ ﻭ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﻃﺮﻑ ﻣﺎﺷﯿﻨﺶ ﻣﯽ ﺭﻓﺖ ﮐﻪ ﺯﻧﯽ ﺑﻪ ﻭﯼ ﻧﺰﺩﯾﮏ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ.ﺯﻥ ﭘﯿﺮﻭﺯﯾﺶ ﺭﺍ ﺗﺒﺮﯾﮏ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ ﻭ ﺳﭙﺲ ﻋﺎﺟﺰﺍﻧﻪ ﻣﯽ ﺍﻓﺰﺍﯾﺪ ﮐﻪ ﭘﺴﺮﺵ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺍﺑﺘﻼ ﺑﻪ ﺑﯿﻤﺎﺭﯼ ﺳﺨﺖ ﻣﺸﺮﻑ ﺑﻪ ﻣﺮﮒ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﻭ ﻗﺎﺩﺭ ﺑﻪ... ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﺣﻖ ﻭﯾﺰﯾﺖ ﺩﮐﺘﺮ ﻭ ﻫﺰﯾﻨﻪ ﺑﺎﻻﯼ ﺑﯿﻤﺎﺭﺳﺘﺎﻥ ﻧﯿﺴﺖ. ﺩﻭ ﻭﻧﺴﻨﺰﻭ ﺗﺤﺖ ﺗﺎﺛﯿﺮ ﺣﺮﻓﻬﺎﯼ ﺯﻥ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﭼﮏ ﻣﺴﺎﺑﻘﻪ ﺭﺍ ﺍﻣﻀﺎ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺩﺳﺖ ﺯﻥ ﻣﯽ ﻓﺸﺮﺩ ﮔﻔﺖ:ﺑﺮﺍﯼ ﻓﺮﺯﻧﺪﺗﺎﻥ ﺳﻼﻣﺘﯽ ﻭ ﺭﻭﺯﻫﺎﯼ ﺧﻮﺷﯽ ﺭﺍ ﺁﺭﺯﻭ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ. ﯾﮏ ﻫﻔﺘﻪ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻭﺍﻗﻌﻪ ﺩﻭﻭﻧﺴﻨﺰﻭ ﺩﺭ ﯾﮏ ﺑﺎﺷﮕﺎﻩ ﺭﻭﺳﺘﺎﯾﯽ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺻﺮﻑ ﻧﺎﻫﺎﺭ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﻣﺪﯾﺮﺍﻥ ﻋﺎﻟﯽ ﺭﺗﺒﻪ ﺍﻧﺠﻤﻦ ﮔﻠﻒ ﺑﺎﺯﺍﻥ ﺑﻪ ﻣﯿﺰ ﺍﻭ ﻧﺰﺩﯾﮏ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﻭ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ:ﻫﻔﺘﻪ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﭼﻨﺪ ﻧﻔﺮ ﺍﺯ ﺑﭽﻪ ﻫﺎﯼ ﻣﺴﺌﻮﻝ ﭘﺎﺭﮐﯿﻨﮓ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺍﻃﻼﻉ ﺩﺍﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺑﺮﺩﻥ ﻣﺴﺎﺑﻘﻪ ﺑﺎ ﺯﻧﯽ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﯾﺪ.ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺳﺘﻢ ﺑﻪ ﺍﻃﻼﻋﺘﺎﻥ ﺑﺮﺳﺎﻧﻢ ﮐﻪ ﺁﻥ ﺯﻥ ﯾﮏ ﮐﻼﻫﺒﺮﺩﺍﺭ ﺍﺳﺖ.ﺍﻭ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﭽﻪ ﻣﺮﯾﺾ ﻭ ﻣﺸﺮﻑ ﺑﻪ ﻣﺮﮒ ﻧﺪﺍﺭﺩ، ﺑﻠﮑﻪ ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﻫﻢ ﻧﮑﺮﺩﻩ.ﺍﻭ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﻓﺮﯾﺐ ﺩﺍﺩﻩ، ﺩﻭﺳﺖ ﻋﺰﯾﺮ! ﺩﻭ ﻭﻧﺴﺰﻭ ﻣﯽ ﭘﺮﺳﺪ:ﻣﻨﻈﻮﺭﺗﺎﻥ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺮﯾﻀﯽ ﯾﺎ ﻣﺮﮒ ﻫﯿﭻ ﺑﭽﻪ ﺍﯼ ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻥ ﻧﺒﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ؟ ﺑﻠﻪ ﮐﺎﻣﻼ ﻫﻤﯿﻨﻄﻮﺭ ﺍﺳﺖ. ﺩﻭ ﻭﻧﺴﺰﻭ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ:ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻫﻔﺘﻪ، ﺍﯾﻨﺒﻬﺘﺮﯾﻦ ﺧﺒﺮﯼ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺷﻨﯿﺪﻡ

تاریخ: پنج شنبه 9 آذر 1391برچسب:داستان کوتاه,داستان عاشقانه,داستان ادبی,داستان واقعی,داستان آموزنده,داستان طنز,داستانهای کوتاه,

ﮊﻧﺮﺍﻝ ﻭ ﺳﺘﻮﺍﻥ ﺟﻮﺍﻥ ﺯﯾﺮﺩﺳﺘﺶ ﺳﻮﺍﺭ ﻗﻄﺎﺭ ﺷﺪﻧﺪ.ﺗﻨﻬﺎ ﺻﻨﺪﻟﯽ ﻫﺎﯼ ﺧﺎﻟﯽ ﺩﺭ ﮐﻮﭘﻪ، ﺭﻭﺑﺮﻭﯼ ﺧﺎﻧﻤﯽ ﺟﻮﺍﻥ ﻭ ﺯﯾﺒﺎ ﻭ ﻣﺎﺩﺭﺑﺰﺭﮔﺶ ﺑﻮﺩ.ﮊﻧﺮﺍﻝ ﻭ ﺳﺘﻮﺍﻥ ﺭﻭﺑﺮﻭﯼ ﺁﻥ ﺧﺎﻧﻤﻬﺎ ﻧﺸﺴﺘﻨﺪ.ﻗﻄﺎﺭ ﺭﺍﻩ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﻭ ﻭﺍﺭﺩ ﺗﻮﻧﻠﯽ ﺷﺪ.ﺣﺪﻭﺩ ﺩﻩ ﺛﺎﻧﯿﻪ ﺗﺎﺭﯾﮑﯽ ﻣﺤﺾ ﺑﻮﺩ.ﺩﺭ ﺁﻥ ﻟﺤﻈﺎﺕ ﺳﮑﻮﺕ، ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﮐﻮﭘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ2 ﭼﯿﺰ ﺷﻨﯿﺪﻧﺪ:ﺻﺪﺍﯼ ﺑﻮﺳﻪ ﻭ ﺳﯿﻠﯽ. ﻫﺮﯾﮏ ﺍﺯ ﺍﻓﺮﺍﺩﯼ ﮐﻪ ﺩﺭ ﮐﻮﭘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺍﺯ ﺍﺗﻔﺎﻗﯽ ﮐﻪ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﺗﻌﺒﯿﺮ ﺧﻮﺩﺵ ﺭﺍ ﺩﺍﺷﺖ ﺧﺎﻧﻢ ﺟﻮﺍﻥ ﺩﺭ ﺩﻝ ﮔﻔﺖ... : ﺍﺯ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺳﺘﻮﺍﻥ ﻣﺮﺍ ﺑﻮﺳﯿﺪ ﺧﻮﺷﺤﺎﻝ ﺷﺪﻡ ﺍﻣﺎ ﺍﺯ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﻣﺎﺩﺭﺑﺰﺭﮔﻢ ﺍﻭ ﺭﺍ ﮐﺘﮏ ﺯﺩ ﺧﯿﻠﯽ ﺧﺠﺎﻟﺖ ﮐﺸﯿﺪﻡ ﻣﺎﺩﺭﺑﺰﺭﮒ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﮔﻔﺖ:ﺍﺯ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺁﻥ ﺟﻮﺍﻧﮏ ﻧﻮﻩ ﺍﻡ ﺭﺍ ﺑﻮﺳﯿﺪ ﮐﻔﺮﻡ ﺩﺭﺍﻣﺪ ﺍﻣﺎ ﺍﻓﺘﺨﺎﺭ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﮐﻪ ﻧﻮﻩ ﺍﻡ ﺟﺮﺍﺕ ﺗﻼﻓﯽ ﮐﺮﺩﻥ ﺩﺍﺷﺖ ﮊﻧﺮﺍﻝ ﺁﻧﺠﺎ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻓﮑﺮ ﮐﺮﺩ ﺳﺘﻮﺍﻥ ﺟﺴﺎﺭﺕ ﺯﯾﺎﺩﯼ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﺍﺩ ﮐﻪ ﺁﻥ ﺩﺧﺘﺮ ﺭﺍ ﺑﻮﺳﯿﺪ ﺍﻣﺎ ﭼﺮﺍ ﺍﺷﺘﺒﺎﻫﯽ ﻣﻦ ﺳﯿﻠﯽ ﺧﻮﺭﺩﻡ ﺳﺘﻮﺍﻥ ﺗﻨﻬﺎ ﮐﺴﯽ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﯿﺪﺍﻧﺴﺖ ﻭﺍﻗﻌﺎ ﭼﻪ ﺍﺗﻔﺎﻗﯽ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺍﺳﺖ.ﺩﺭ ﺁﻥ ﻟﺤﻈﺎﺕ ﺗﺎﺭﯾﮑﯽ ﺍﻭ ﻓﺮﺻﺖ ﺭﺍ ﻏﻨﯿﻤﺖ ﺷﻤﺮﺩﻩ ﮐﻪ ﺩﺧﺘﺮ ﺯﯾﺒﺎ ﺭﺍ ﺑﺒﻮﺳﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺯﻧﺮﺍﻝ ﺳﯿﻠﯽ ﺑﺰﻧﺪ

تاریخ: پنج شنبه 9 آذر 1391برچسب:داستان کوتاه,داستان عاشقانه,داستان ادبی,داستان واقعی,داستان آموزنده,داستان طنز,داستانهای کوتاه,

ﭘﺴﺮ ﮐﻮﭼﮑﯽ ﻭﺍﺭﺩ ﻣﻐﺎﺯﻩ ﺍﯼ ﺷﺪ، ﺟﻌﺒﻪ ﻧﻮﺷﺎﺑﻪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺗﻠﻔﻦ ﻫﻞ ﺩﺍﺩ.ﺑﺮ ﺭﻭﯼ ﺟﻌﺒﻪ ﺭﻓﺖ ﺗﺎ ﺩﺳﺘﺶ ﺑﻪ ﺩﮐﻤﻪ ﻫﺎﯼ ﺗﻠﻔﻦ ﺑﺮﺳﺪ ﻭ ﺷﺮﻭﻉ ﮐﺮﺩ ﺑﻪ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺷﻤﺎﺭﻩ.ﻣﻐﺎﺯﻩ ﺩﺍﺭ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﭘﺴﺮ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺑﻪ ﻣﮑﺎﻟﻤﺎﺗﺶ ﮔﻮﺵ ﻣﯽ ﺩﺍﺩ. ﭘﺴﺮﮎ ﭘﺮﺳﯿﺪ:ﺧﺎﻧﻢ، ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﻢ ﺧﻮﺍﻫﺶ ﮐﻨﻢ ﮐﻮﺗﺎﻩ ﮐﺮﺩﻥ ﭼﻤﻦ ﻫﺎﯼ ﺣﯿﺎﻁ ﺧﺎﻧﻪ ﺗﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﺴﭙﺎﺭﯾﺪ؟ ﺯﻥ ﭘﺎﺳﺦ ﺩﺍﺩ:ﮐﺴﯽ ﻫﺴﺖ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﮐﺎﺭ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯾﻢ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ. ﭘﺴﺮﮎ ﮔﻔﺖ:ﺧﺎﻧﻢ، ﻣﻦ ﺍﯾﻦ ﮐﺎﺭ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻧﺼﻒ ﻗﯿﻤﺘﯽ ﮐﻪ ﺍﻭ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﺩﺍﺩ.... ﺯﻥ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﺑﺶ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﺍﺯ ﮐﺎﺭ ﺍﯾﻦ ﻓﺮﺩ ﮐﺎﻣﻼ ﺭﺍﺿﯽ ﺍﺳﺖ. ﭘﺴﺮﮎ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺍﺻﺮﺍﺭ ﮐﺮﺩ ﻭ ﭘﯿﺸﻨﻬﺎﺩ ﺩﺍﺩ:»ﺧﺎﻧﻢ، ﻣﻦ ﭘﯿﺎﺩﻩ ﺭﻭ ﻭ ﺟﺪﻭﻝ ﺟﻠﻮﯼ ﺧﺎﻧﻪ ﺭﺍ ﻫﻢ ﺑﺮﺍﯾﺘﺎﻥ ﺟﺎﺭﻭ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ.ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺻﻮﺭﺕ ﺷﻤﺎ ﺩﺭ ﯾﮑﺸﻨﺒﻪ ﺯﯾﺒﺎﺗﺮﯾﻦ ﭼﻤﻦ ﺭﺍ ﺩﺭ ﮐﻞ ﺷﻬﺮ ﺧﻮﺍﻫﯿﺪ ﺩﺍﺷﺖ«.ﻣﺠﺪﺩﺍ ﺯﻥ ﭘﺎﺳﺨﺶ ﻣﻨﻔﯽ ﺑﻮﺩ. ﭘﺴﺮﮎ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﻟﺒﺨﻨﺪﯼ ﺑﺮ ﻟﺐ ﺩﺍﺷﺖ، ﮔﻮﺷﯽ ﺭﺍ ﮔﺬﺍﺷﺖ.ﻣﻐﺎﺯﻩ ﺩﺍﺭ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺻﺤﺒﺖ ﻫﺎﯼ ﺍﻭ ﮔﻮﺵ ﺩﺍﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﺑﻪ ﺳﻤﺘﺶ ﺭﻓﺖ ﻭ ﮔﻔﺖ:ﭘﺴﺮ...، ﺍﺯ ﺭﻓﺘﺎﺭﺕ ﺧﻮﺷﻢ ﺁﻣﺪ؛ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺭﻭﺣﯿﻪ ﺧﺎﺹ ﻭ ﺧﻮﺑﯽ ﺩﺍﺭﯼ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻡ ﮐﺎﺭﯼ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺑﺪﻫﻢ. ﭘﺴﺮ ﺟﻮﺍﻥ ﺟﻮﺍﺏ ﺩﺍﺩ:ﻧﻪ ﻣﻤﻨﻮﻥ، ﻣﻦ ﻓﻘﻂ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﻋﻤﻠﮑﺮﺩﻡ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺳﻨﺠﯿﺪﻡ.ﻣﻦ ﻫﻤﺎﻥ ﮐﺴﯽ ﻫﺴﺘﻢ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﯾﻦ ﺧﺎﻧﻢ ﮐﺎﺭ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ

تاریخ: پنج شنبه 9 آذر 1391برچسب:داستان کوتاه,داستان عاشقانه,داستان ادبی,داستان واقعی,داستان آموزنده,داستان طنز,داستانهای کوتاه,

ﯾﮏ ﺷﺮﮐﺖ ﺑﺰﺭﮒ ﻗﺼﺪ ﺍﺳﺘﺨﺪﺍﻡ ﯾﮏ ﻧﻔﺮ ﺭﺍ ﺩﺍﺷﺖ.ﺑﺪﯾﻦ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺁﺯﻣﻮﻧﯽ ﺑﺮﮔﺰﺍﺭ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﯾﮏ ﭘﺮﺳﺶ ﺩﺍﺷﺖ. ﭘﺮﺳﺶ ﺍﯾﻦ ﺑﻮﺩ: ﺷﻤﺎ ﺩﺭ ﯾﮏ ﺷﺐ ﻃﻮﻓﺎﻧﯽ ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﺭﺍﻧﻨﺪﮔﯽ ﻫﺴﺘﯿﺪ.ﺍﺯ ﺟﻠﻮﯼ ﯾﮏ ﺍﯾﺴﺘﮕﺎﻩ ﺍﺗﻮﺑﻮﺱ ﻣﯽﮔﺬﺭﯾﺪ.ﺳﻪ ﻧﻔﺮ ﺩﺍﺧﻞ ﺍﯾﺴﺘﮕﺎﻩ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺍﺗﻮﺑﻮﺱ ﻫﺴﺘﻨﺪ.ﯾﮏ ﭘﯿﺮﺯﻥ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﻣﺮﮒ ﺍﺳﺖ.ﯾﮏ ﭘﺰﺷﮏ ﮐﻪ ﻗﺒﻼً ﺟﺎﻥ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﻧﺠﺎﺕ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﺳﺖ.ﯾﮏ ﺧﺎﻧﻢ/ﺁﻗﺎ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺭﻭﯾﺎﻫﺎﯾﺘﺎﻥ ﺧﯿﺎﻝ ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﺑﺎ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﯾﺪ.ﺷﻤﺎ ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﯿﺪ ﺗﻨﻬﺎ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺳﻪ ﻧﻔﺮ ﺭﺍ ﺳﻮﺍﺭ ﮐﻨﯿﺪ.ﮐﺪﺍﻡ ﺭﺍ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﺧﻮﺍﻫﯿﺪ ﮐﺮﺩ؟ ﺩﻟﯿﻞ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺷﺮﺡ ﺩﻫﯿﺪ... ﻗﺎﻋﺪﺗﺎً ﺍﯾﻦ ﺁﺯﻣﻮﻥ ﻧﻤﯽﺗﻮﺍﻧﺪ ﻧﻮﻋﯽ ﺗﺴﺖ ﺷﺨﺼﯿﺖ ﺑﺎﺷﺪ ﺯﯾﺮﺍ ﻫﺮ ﭘﺎﺳﺨﯽ ﺩﻟﯿﻞ ﺧﻮﺩﺵ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﺩ. ﭘﯿﺮﺯﻥ ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﻣﺮﮒ ﺍﺳﺖ، ﺷﻤﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺍﺑﺘﺪﺍ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻧﺠﺎﺕ ﺩﻫﯿﺪ.ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺍﻭ ﺧﯿﻠﯽ ﭘﯿﺮ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﻪ ﻫﺮ ﺣﺎﻝ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﻣﺮﺩ. ﺷﻤﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﭘﺰﺷﮏ ﺭﺍ ﺳﻮﺍﺭ ﮐﻨﯿﺪ.ﺯﯾﺮﺍ ﻗﺒﻼً ﺟﺎﻥ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﻧﺠﺎﺕ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﯾﻦ ﻓﺮﺻﺘﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﯿﺪ ﺟﺒﺮﺍﻥ ﮐﻨﯿﺪ.ﺍﻣﺎ ﺷﺎﯾﺪ ﻫﻢ ﺑﺘﻮﺍﻧﯿﺪ ﺑﻌﺪﺍً ﺟﺒﺮﺍﻥ ﮐﻨﯿﺪ. ﺷﻤﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺷﺨﺺ ﻣﻮﺭﺩ ﻋﻼﻗﻪﺗﺎﻥ ﺭﺍ ﺳﻮﺍﺭ ﮐﻨﯿﺪ ﺯﯾﺮﺍ ﺍﮔﺮ ﺍﯾﻦ ﻓﺮﺻﺖ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺩﻫﯿﺪ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﻫﺮﮔﺰ ﻗﺎﺩﺭ ﻧﺒﺎﺷﯿﺪ ﻣﺜﻞ ﺍﻭ ﺭﺍ ﭘﯿﺪﺍ ﮐﻨﯿﺪ. ﺍﺯ ﺩﻭﯾﺴﺖ ﻧﻔﺮﯼ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺁﺯﻣﻮﻥ ﺷﺮﮐﺖ ﮐﺮﺩﻧﺪ، ﺷﺨﺼﯽ ﮐﻪ ﺍﺳﺘﺨﺪﺍﻡ ﺷﺪ ﺩﻟﯿﻠﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﭘﺎﺳﺦ ﺧﻮﺩ ﻧﺪﺍﺩ.ﺍﻭ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩ: ﺳﻮﺋﯿﭻ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺭﺍ ﺑﻪ ﭘﺰﺷﮏ ﻣﯽﺩﻫﻢ ﺗﺎ ﭘﯿﺮﺯﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺑﯿﻤﺎﺭﺳﺘﺎﻥ ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ ﻭ ﺧﻮﺩﻡ ﺑﻪ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﻫﻤﺴﺮ ﺭﻭﯾﺎﻫﺎﯾﻢ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺍﺗﻮﺑﻮﺱ ﻣﯽﻣﺎﻧﯿﻢ

تاریخ: پنج شنبه 9 آذر 1391برچسب:داستان کوتاه,داستان عاشقانه,داستان ادبی,داستان واقعی,داستان آموزنده,داستان طنز,داستانهای کوتاه,

ﺯﻥ ﺟﻮﺍﻧﯽ ﺑﺴﺘﻪﺍﯼ ﮐﻠﻮﭼﻪ ﻭ ﮐﺘﺎﺑﯽ ﺧﺮﯾﺪ ﻭ ﺭﻭﯼ ﻧﯿﻤﮑﺘﯽ ﺩﺭ ﻗﺴﻤﺖ ﻭﯾﮋﻩ ﻓﺮﻭﺩﮔﺎﻩ ﻧﺸﺴﺖ ﮐﻪ ﺍﺳﺘﺮﺍﺣﺖ ﻭ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﮐﻨﺪ ﺗﺎ ﻧﻮﺑﺖ ﭘﺮﻭﺍﺯﺵ ﺑﺮﺳﺪ. ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﺍﻭ ﻣﺮﺩﯼ ﻧﯿﺰ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺧﻮﺍﻧﺪﻥ ﻣﺠﻠﻪ ﺑﻮﺩ. ﻭﻗﺘﯽ ﺍﻭ ﺍﻭﻟﯿﻦ ﮐﻠﻮﭼﻪﺍﺵ ﺭﺍ ﺑﺮﺩﺍﺷﺖ، ﻣﺮﺩ ﻧﯿﺰ ﯾﮏ ﮐﻠﻮﭼﻪ ﺑﺮﺩﺍﺷﺖ. ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﺧﺸﻤﯽ ﺑﻪ ﺯﻥ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺩ، ﺍﻣﺎ ﻫﯿﭻ ﻧﮕﻔﺖ ﻓﻘﻂ ﺑﺎ ﺧﻮﺩ ﻓﮑﺮ ﮐﺮﺩ:ﻋﺠﺐ ﺭﻭﯾﯽ ﺩﺍﺭﻩ! ﻫﺮ ﺑﺎﺭ ﮐﻪ ﺍﻭ ﮐﻠﻮﭼﻪﺍﯼ ﺑﺮﺩﺍﺷﺖ ﻣﺮﺩ ﻧﯿﺰ ﮐﻠﻮﭼﻪ ﺍﯼ ﺑﺮﻣﯿﺪﺍﺷﺖ.ﺍﯾﻦ ﻋﻤﻞ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻋﺼﺒﺎﻧﯽ ﺗﺮ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ، ﺍﻣﺎ ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﻭﺍﮐﻨﺸﯽ ﻧﺸﺎﻥ ﻧﺪﺍﺩ. ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﻓﻘﻂ ﯾﮏ ﮐﻠﻮﭼﻪ ﺑﺎﻗﯽ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺑﻮﺩ، ﺑﺎ ﺧﻮﺩ ﻓﮑﺮ ﮐﺮﺩ“ :ﺣﺎﻻ ﺍﯾﻦ ﻣﺮﺩﮎ ﭼﻪ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﮐﺮﺩ؟” ﻣﺮﺩ ﺁﺧﺮﯾﻦ ﮐﻠﻮﭼﻪ ﺭﺍ ﻧﺼﻒ ﮐﺮﺩ ﻭ ﻧﺼﻒ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻭ ﮔﺬﺍﺷﺖ...! ﺯﻥ ﺩﯾﮕﺮ ﻧﺘﻮﺍﻧﺴﺖ ﺗﺤﻤﻞ ﮐﻨﺪ، ﮐﯿﻒ ﻭ ﮐﺘﺎﺑﺶ ﺭﺍ ﺑﺮﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺑﺎ ﻋﺼﺒﺎﻧﯿﺖ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺳﺎﻟﻦ ﺭﻓﺖ. ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺻﻨﺪﻟﯽ ﻫﻮﺍﭘﯿﻤﺎ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺖ، ﺩﺭ ﮐﯿﻔﺶ ﺭﺍ ﺑﺎﺯ ﮐﺮﺩ ﺗﺎ ﻋﯿﻨﮑﺶ ﺭﺍ ﺑﺮﺩﺍﺭﺩ، ﮐﻪ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﯾﺖ ﺗﻌﺠﺐ ﺩﯾﺪ ﺑﺴﺘﻪ ﮐﻠﻮﭼﻪﺍﺵ، ﺩﺳﺖ ﻧﺨﻮﺭﺩﻩ ﻣﺎﻧﺪﻩ. ﺗﺎﺯﻩ ﯾﺎﺩﺵ ﺁﻣﺪ ﮐﻪ ﺍﺻﻼ ﺑﺴﺘﻪ ﮐﻠﻮﭼﻪﺍﺵ ﺭﺍ ﺍﺯ ﮐﯿﻔﺶ ﺩﺭﻧﯿﺎﻭﺭﺩﻩ ﺑﻮﺩ

تاریخ: پنج شنبه 9 آذر 1391برچسب:داستان کوتاه,داستان عاشقانه,داستان ادبی,داستان واقعی,داستان آموزنده,داستان طنز,داستانهای کوتاه,

ﺧﺎﻧﻤﯽ ﮐﻪ ﻗﺼﺪ ﻭﺭﻭﺩ ﺑﻪ ﻓﺮﻭﺷﮕﺎﻩ ﺭﺍ ﺩﺍﺷﺖ، ﮐﻤﯽ ﻣﮑﺚ ﮐﺮﺩ ﻭ ﻧﮕﺎﻫﯽ ﺑﻪ ﭘﺴﺮﮎ ﮐﻪ ﻣﺤﻮ ﺗﻤﺎﺷﺎ ﺑﻮﺩ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ ﻭ ﺑﻌﺪ ﺭﻓﺖ ﺩﺍﺧﻞ ﻓﺮﻭﺷﮕﺎﻩ.ﭼﻨﺪ ﺩﻗﯿﻘﻪ ﺑﻌﺪ، ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯽﮐﻪ ﯾﮏ ﺟﻔﺖ ﮐﻔﺶ ﺩﺭ ﺩﺳﺘﺎﻧﺶ ﺑﻮﺩ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺁﻣﺪ.... -ﺁﻫﺎﯼ، ﺁﻗﺎ ﭘﺴﺮ! ﭘﺴﺮﮎ ﺑﺮﮔﺸﺖ ﻭ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺧﺎﻧﻢ ﺭﻓﺖ. ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ ﺑﺮﻕ ﻣﯽﺯﺩ ﻭﻗﺘﯽ ﺁﻥ ﺧﺎﻧﻢ، ﮐﻔﺶﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ‌ﺍﻭ ﺩﺍﺩ.ﭘﺴﺮﮎﺑﺎ ﭼﺸﻢﻫﺎﯼ ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﺶ ﻭ ﺑﺎ ﺻﺪﺍﯼ ﻟﺮﺯﺍﻥ ﭘﺮﺳﯿﺪ: -ﺷﻤﺎ ﺧﺪﺍ ﻫﺴﺘﯿﺪ؟ -ﻧﻪ ﭘﺴﺮﻡ، ﻣﻦ ﺗﻨﻬﺎ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺑﻨﺪﮔﺎﻥ ﺧﺪﺍ ﻫﺴﺘﻢ! -ﺁﻫﺎ، ﻣﯽﺩﺍﻧﺴﺘﻢ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺧﺪﺍ ﻧﺴﺒﺘﯽ ﺩﺍﺭﯾﺪ

تاریخ: پنج شنبه 9 آذر 1391برچسب:داستان کوتاه,داستان عاشقانه,داستان ادبی,داستان واقعی,داستان آموزنده,داستان طنز,داستانهای کوتاه,

ﺧﺎﻧﻤﯽ ﮐﻪ ﻗﺼﺪ ﻭﺭﻭﺩ ﺑﻪ ﻓﺮﻭﺷﮕﺎﻩ ﺭﺍ ﺩﺍﺷﺖ، ﮐﻤﯽ ﻣﮑﺚ ﮐﺮﺩ ﻭ ﻧﮕﺎﻫﯽ ﺑﻪ ﭘﺴﺮﮎ ﮐﻪ ﻣﺤﻮ ﺗﻤﺎﺷﺎ ﺑﻮﺩ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ ﻭ ﺑﻌﺪ ﺭﻓﺖ ﺩﺍﺧﻞ ﻓﺮﻭﺷﮕﺎﻩ.ﭼﻨﺪ ﺩﻗﯿﻘﻪ ﺑﻌﺪ، ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯽﮐﻪ ﯾﮏ ﺟﻔﺖ ﮐﻔﺶ ﺩﺭ ﺩﺳﺘﺎﻧﺶ ﺑﻮﺩ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺁﻣﺪ.... -ﺁﻫﺎﯼ، ﺁﻗﺎ ﭘﺴﺮ! ﭘﺴﺮﮎ ﺑﺮﮔﺸﺖ ﻭ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺧﺎﻧﻢ ﺭﻓﺖ. ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ ﺑﺮﻕ ﻣﯽﺯﺩ ﻭﻗﺘﯽ ﺁﻥ ﺧﺎﻧﻢ، ﮐﻔﺶﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ‌ﺍﻭ ﺩﺍﺩ.ﭘﺴﺮﮎﺑﺎ ﭼﺸﻢﻫﺎﯼ ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﺶ ﻭ ﺑﺎ ﺻﺪﺍﯼ ﻟﺮﺯﺍﻥ ﭘﺮﺳﯿﺪ: -ﺷﻤﺎ ﺧﺪﺍ ﻫﺴﺘﯿﺪ؟ -ﻧﻪ ﭘﺴﺮﻡ، ﻣﻦ ﺗﻨﻬﺎ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺑﻨﺪﮔﺎﻥ ﺧﺪﺍ ﻫﺴﺘﻢ! -ﺁﻫﺎ، ﻣﯽﺩﺍﻧﺴﺘﻢ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺧﺪﺍ ﻧﺴﺒﺘﯽ ﺩﺍﺭﯾﺪ

تاریخ: پنج شنبه 9 آذر 1391برچسب:داستان کوتاه,داستان عاشقانه,داستان ادبی,داستان واقعی,داستان آموزنده,داستان طنز,داستانهای کوتاه,

ﻣﺮﺩ ﺍﺯ ﺭﺍﻩ ﻣﯽ ﺭﺳﻪ ﻧﺎﺭﺍﺣﺖ ﻭ ﻋﺒﻮﺱ ﺯﻥ:ﭼﯽ ﺷﺪﻩ؟ ﻣﺮﺩ:ﻫﯿﭽﯽ)ﻭ ﺩﺭ ﺩﻝ ﺍﺯ ﺧﺪﺍ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺩ ﮐﻪ ﺯﻧﺶ ﺑﯽ ﺧﯿﺎﻝ ﺷﻪ ﻭ ﺑﺮﻩ ﭘﯽ ﮐﺎﺭﺵ( ﺯﻥ ﺣﺮﻑ ﻣﺮﺩ ﺭﻭ ﺑﺎﻭﺭ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻪ:ﯾﻪ ﭼﯿﺰﯾﺖ ﻫﺴﺖ.ﺑﮕﻮ! ﻣﺮﺩ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺍﺛﺒﺎﺕ ﮐﻨﻪ ﺭﺍﺳﺖ ﻣﯽ ﮔﻪ.... ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻣﯽ ﺯﻧﻪ ﺯﻥ ﺍﻣﺎ"ﻣﯽ ﻓﻬﻤﻪ"ﻣﺮﺩ ﺩﺭﻭﻍ ﻣﯿﮕﻪ:ﺭﺍﺳﺘﺸﻮ ﺑﮕﻮ ﯾﻪ ﭼﯿﺰﯾﺖ ﻫﺴﺖ ﺗﻠﻔﻦ ﺯﻧﮓ ﻣﯽ ﺯﻧﻪ ﺩﻭﺳﺖ ﺯﻥ ﭘﺸﺖ ﺧﻄﻪ ﺍﺯﺵ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺩ ﺣﺎﺿﺮ ﺷﻪ ﺗﺎ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺑﺮﻥ ﺍﺳﺘﺨﺮ.ﺍﺯ ﺻﺒﺢ ﻗﺮﺍﺭﺷﻮ ﮔﺬﺍﺷﺘﻦ ﻣﺮﺩ ﺩﺭ ﺩﻟﺶ ﺧﺪﺍ ﺧﺪﺍ ﻣﯽ ﮐﻨﻪ ﮐﻪ ﺯﻥ ﺯﻭﺩﺗﺮ ﺑﺮﻩ ﺯﻥ ﺧﻄﺎﺏ ﺑﻪ ﺩﻭﺳﺘﺶ:ﻣﺘﺎﺳﻔﻢ ﻋﺰﯾﺰﻡ.ﺟﺪﺍ ﻣﺘﺎﺳﻔﻢ ﮐﻪ ﺑﺪﻗﻮﻟﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ.ﺷﻮﻫﺮﻡ ﻧﺎﺭﺍﺣﺘﻪ ﻭ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﻧﻢ ﺗﻨﻬﺎﺵ ﺑﺬﺍﺭﻡ! ﻣﺮﺩ ﺩﺍﻏﻮﻥ ﻣﯽ ﺷﻪ "ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺎﺷﻪ" ............................................................................... ﻣﺮﺩ ﺍﺯ ﺭﺍﻩ ﻣﯽ ﺭﺳﻪ ﺯﻥ ﻧﺎﺭﺍﺣﺖ ﻭ ﻋﺒﻮﺳﻪ ﻣﺮﺩ:ﭼﯽ ﺷﺪﻩ؟ ﺯﻥ:ﻫﯿﭽﯽ)ﻭ ﺩﺭ ﺩﻝ ﺍﺯ ﺧﺪﺍ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺩ ﮐﻪ ﺷﻮﻫﺮﺵ ﺑﺮﺍﯼ ﻓﻬﻤﯿﺪﻥ ﻣﺴﺎﻟﻪ ﺍﺻﺮﺍﺭ ﮐﻨﻪ ﻭ ﻧﺎﺯﺷﻮ ﺑﮑﺸﻪ( ﻣﺮﺩ ﺣﺮﻑ ﺯﻥ ﺭﻭ ﺑﺎﻭﺭ ﻣﯽ ﮐﻨﻪ ﻭ ﻣﯽ ﺭﻩ ﭘﯽ ﮐﺎﺭﺵ ﺯﻥ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺍﺛﺒﺎﺕ ﮐﻨﻪ ﺩﺭﻭﻍ ﻣﯽ ﮔﻪ ﺩﻭ ﻗﻄﺮﻩ ﺍﺷﮏ ﻣﯽ ﺭﯾﺰﻩ ﻣﺮﺩ ﺍﻣﺎ ﺑﺎﺯ ﻫﻢ"ﻧﻤﯽ ﻓﻬﻤﻪ"ﺯﻥ ﺩﺭﻭﻍ ﻣﯿﮕﻪ. ﺗﻠﻔﻦ ﺯﻧﮓ ﻣﯽ ﺯﻧﻪ ﺩﻭﺳﺖ ﻣﺮﺩ ﭘﺸﺖ ﺧﻄﻪ ﺍﺯﺵ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺩ ﺣﺎﺿﺮ ﺷﻪ ﺗﺎ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺑﺮﻥ ﺍﺳﺘﺨﺮ.ﺍﺯ ﺻﺒﺢ ﻗﺮﺍﺭﺷﻮ ﮔﺬﺍﺷﺘﻦ )ﺯﻥ ﺩﺭ ﺩﻟﺶ ﺧﺪﺍ ﺧﺪﺍ ﻣﯽ ﮐﻨﻪ ﮐﻪﻣﺮﺩ ﻧﺮﻩ( ﻣﺮﺩ ﺧﻄﺎﺏ ﺑﻪ ﺩﻭﺳﺘﺶ:ﺍﻻﻥ ﺭﺍﻩ ﻣﯽ ﺍﻓﺘﻢ! ﺯﻥ ﺩﺍﻏﻮﻥ ﻣﯽ ﺷﻪ "ﻧﻤﯽ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺎﺷﻪ" ............................................................................. ﻭ ﺍﯾﻦ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﺳﺎﻝﻫﺎﯼ ﺳﺎﻝ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺯﻥ ﻭﻣﺮﺩ ﺩﺭ ﮐﻤﺎﻝ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽﻭ ﺗﻔﺎﻫﻢ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﻫﻢ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ﮔﺬﺭﺍﻧﺪﻧﺪ....

تاریخ: چهار شنبه 8 آذر 1391برچسب:داستان کوتاه,داستان عاشقانه,داستان ادبی,داستان واقعی,داستان آموزنده,داستان طنز,داستانهای کوتاه,

ﭘﺎﺩﺷﺎﻫﻰ ﺩﺭ ﯾﮏ ﺷﺐ ﺳﺮﺩ ﺯﻣﺴﺘﺎﻥ ﺍﺯ ﻗﺼﺮ ﺧﺎﺭﺝ ﺷﺪ.ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺑﺎﺯﮔﺸﺖ ﺳﺮﺑﺎﺯ ﭘﯿﺮﻯ ﺭﺍ ﺩﯾﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻟﺒﺎﺳﻰ ﺍﻧﺪﮎ ﺩﺭ ﺳﺮﻣﺎ ﻧﮕﻬﺒﺎﻧﻰ ﻣﻰﺩﺍﺩ. ﺍﺯ ﺍﻭ ﭘﺮﺳﯿﺪ:ﺁﯾﺎ ﺳﺮﺩﺕ ﻧﯿﺴﺖ؟ ﻧﮕﻬﺒﺎﻥ ﭘﯿﺮ ﮔﻔﺖ:ﭼﺮﺍ ﺍﻯ ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﺍﻣﺎ ﻟﺒﺎﺱ ﮔﺮﻡ ﻧﺪﺍﺭﻡ ﻭ ﻣﺠﺒﻮﺭﻡ ﺗﺤﻤﻞ ﮐﻨﻢ. ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﮔﻔﺖ....: ﻣﻦ ﺍﻻﻥ ﺩﺍﺧﻞ ﻗﺼﺮ ﻣﻰﺭﻭﻡ ﻭ ﻣﻰﮔﻮﯾﻢ ﯾﮑﻰ ﺍﺯ ﻟﺒﺎﺱﻫﺎﻯ ﮔﺮﻡ ﻣﺮﺍ ﺑﺮﺍﯾﺖ ﺑﯿﺎﻭﺭﻧﺪ. ﻧﮕﻬﺒﺎﻥ ﺫﻭﻕ ﺯﺩﻩ ﺷﺪ ﻭ ﺍﺯ ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﺗﺸﮑﺮ ﮐﺮﺩ.ﺍﻣﺎ ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﺑﻪ ﻣﺤﺾ ﻭﺭﻭﺩ ﺑﻪ ﺩﺍﺧﻞ ﻗﺼﺮ ﻭﻋﺪﻩﺍﺵ ﺭﺍ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﮐﺮﺩ. ﺻﺒﺢ ﺭﻭﺯ ﺑﻌﺪ ﺟﺴﺪ ﺳﺮﻣﺎﺯﺩﻩ ﭘﯿﺮﻣﺮﺩ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺣﻮﺍﻟﻰ ﻗﺼﺮ ﭘﯿﺪﺍ ﮐﺮﺩﻧﺪ، ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭﺵ ﺑﺎ ﺧﻄﻰ ﻧﺎﺧﻮﺍﻧﺎ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩ: ﺍﻯ ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﻣﻦ ﻫﺮ ﺷﺐ ﺑﺎ ﻫﻤﯿﻦ ﻟﺒﺎﺱ ﮐﻢ ﺳﺮﻣﺎ ﺭﺍ ﺗﺤﻤﻞ ﻣﻰﮐﺮﺩﻡ ﺍﻣﺎ ﻭﻋﺪﻩ ﻟﺒﺎﺱ ﮔﺮﻡ ﺗﻮ ﻣﺮﺍ ﺍﺯ ﭘﺎﻯ ﺩﺭﺁﻭﺭﺩ!

تاریخ: چهار شنبه 8 آذر 1391برچسب:داستان کوتاه,داستان عاشقانه,داستان ادبی,داستان واقعی,داستان آموزنده,داستان طنز,داستانهای کوتاه,

ﺭﻭﺯﯼ ﺧﺎﻧﻤﯽ ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﺑﺎﺯﯼ ﮔﻠﻒ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺗﻮﭘﺶ ﺗﻮ ﺟﻨﮕﻞ ﺍﻓﺘﺎﺩ.ﺍﻭ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺗﻮﭖ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺩﯾﺪ ﮐﻪ ﯾﮏ ﻗﻮﺭﺑﺎﻏﻪ ﺩﺭ ﺗﻠﻪ ﮔﯿﺮ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. ﻗﻮﺭﺑﺎﻏﻪ ﺑﻪ ﺍﻭ ﮔﻔﺖ:ﺍﮔﺮ ﻣﺮﺍ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺗﻠﻪ ﺁﺯﺍﺩ ﮐﻨﯽ ﺳﻪ ﺁﺭﺯﻭﯼ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﺮﺁﻭﺭﺩﻩ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ. ﺯﻥ ﻗﻮﺭﺑﺎﻏﻪ ﺭﺍ ﺁﺯﺍﺩ ﮐﺮﺩ ﻭ ﻗﻮﺭﺑﺎﻏﻪ ﮔﻔﺖ" :ﻣﺘﺸﮑﺮﻡ"ﻭﻟﯽ ﻣﻦ ﯾﺎﺩﻡ ﺭﻓﺖ ﺑﮕﻮﯾﻢ ﺷﺮﺍﯾﻄﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺁﺭﺯﻭﻫﺎﯾﺖ ﻫﺴﺖ؛ ﻫﺮ ﺁﺭﺯﻭﯾﯽ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯽ ﺷﻮﻫﺮﺕ10ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺁﻥ ﺭﺍ ﻣﯿﮕﯿﺮﺩ. ﺯﻥ ﮔﻔﺖ....: ﺍﺷﮑﺎﻝ ﻧﺪﺍﺭﺩ! ﺯﻥ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻭﻟﯿﻦ ﺁﺭﺯﻭﯾﺶ ﻣﯿﺨﻮﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺯﯾﺒﺎﺗﺮﯾﻦ ﺯﻥ ﺩﻧﯿﺎ ﺷﻮﺩ! ﻗﻮﺭﺑﺎﻏﻪ ﺍﺧﻄﺎﺭ ﺩﺍﺩ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻫﺴﺘﯿﺪ ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﺁﺭﺯﻭ ﺷﻮﻫﺮ ﺷﻤﺎ ﻧﯿﺰ ﺟﺬﺍﺑﺘﺮﯾﻦ ﻣﺮﺩ ﺩﻧﯿﺎ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺗﻤﺎﻡ ﺯﻧﺎﻥ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺟﺬﺏ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﺷﺪ ؟ ﺯﻥ ﺟﻮﺍﺏ ﺩﺍﺩ:ﺍﺷﮑﺎﻟﯽ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﻣﻦ ﺯﯾﺒﺎﺗﺮﯾﻦ ﺯﻥ ﺟﻬﺎﻥ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﺷﺪ ﻭ ﺍﻭ ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯿﮑﻨﺪ! ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﯾﻦ ﺍﺟﯽ ﻣﺠﯽ.......ﻭ ﺍﻭ ﺯﯾﺒﺎﺗﺮﯾﻦ ﺯﻥ ﺟﻬﺎﻥ ﺷﺪ! ﺑﺮﺍﯼ ﺁﺭﺯﻭﯼ ﺩﻭﻡ ﺧﻮﺩ، ﺯﻥ ﻣﯿﺨﻮﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺛﺮﻭﺗﻤﻨﺪﺗﺮﯾﻦ ﺯﻥ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﺎﺷﺪ! ﻗﻮﺭﺑﺎﻏﻪ ﮔﻔﺖ:ﺍﯾﻦ ﻃﻮﺭﯼ ﺷﻮﻫﺮﺕ ﺛﺮﻭﺗﻤﻨﺪﺗﺮﯾﻦ ﻣﺮﺩ ﺟﻬﺎﻥ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ ﻭ ﺍﻭ10ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺛﺮﻭﺗﻤﻨﺪﺗﺮ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ. ﺯﻥ ﮔﻔﺖ ﺍﺷﮑﺎﻟﯽ ﻧﺪﺍﺭﺩ!ﭼﻮﻥ ﻫﺮﭼﻪ ﻣﻦ ﺩﺍﺭﻡ ﻣﺎﻝ ﺍﻭﺳﺖ ﻭ ﻫﺮﭼﻪ ﺍﻭ ﺩﺍﺭﺩ ﻣﺎﻝ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ... ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﯾﻦ ﺍﺟﯽ ﻣﺠﯽ.......ﻭ ﺍﻭ ﺛﺮﻭﺗﻤﻨﺪﺗﺮﯾﻦ ﺯﻥ ﺟﻬﺎﻥ ﺷﺪ! ﺳﭙﺲ ﻗﻮﺭﺑﺎﻏﻪ ﺍﺯ ﺁﺭﺯﻭﯼ ﺳﻮﻡ ﺯﻥ ﺳﻮﺍﻝ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺍﻭ ﺟﻮﺍﺏ ﺩﺍﺩ: ﻣﻦ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻡ ﮐﻪ ﯾﮏ ﺳﮑﺘﻪ ﻗﻠﺒﯽ ﺧﻔﯿﻒ ﺑﮕﯿﺮﻡ.....

تاریخ: چهار شنبه 8 آذر 1391برچسب:داستان کوتاه,داستان عاشقانه,داستان ادبی,داستان واقعی,داستان آموزنده,داستان طنز,داستانهای کوتاه,

ﺭﻭﺯﯼ ﺍﺯ ﺩﺍﻧﺸﻤﻨﺪﯼ ﺭﯾﺎﺿﯿﺪﺍﻥﻧﻈﺮﺵ ﺭﺍ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺯﻥ ﻭ ﻣﺮﺩﭘﺮﺳﯿﺪﻧﺪ. ﺟﻮﺍﺏ ﺩﺍﺩ....: ﺍﮔﺮ ﺯﻥ ﯾﺎ ﻣﺮﺩ ﺩﺍﺭﺍﯼ ﺍﺧﻼﻕ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﭘﺲ ﻣﺴﺎﻭﯼ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺑﺎ ﻋﺪﺩ ﯾﮏ1= ﺍﮔﺮ ﺩﺍﺭﺍﯼ ﺯﯾﺒﺎﯾﯽ ﻫﻢ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﭘﺲ ﯾﮏ ﺻﻔﺮ ﺟﻠﻮﯼ ﻋﺪﺩ ﯾﮏ ﻣﯿﮕﺬﺍﺭﯾﻢ....10= ﺍﮔﺮ ﭘﻮﻝ ﻫﻢ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺩﻭﺗﺎ ﺻﻔﺮ ﺟﻠﻮﯼ ﻋﺪﺩ ﯾﮏ ﻣﯿﮕﺬﺍﺭﯾﻢ100= ﺍﮔﺮ ﺩﺍﺭﺍﯼ ﺍﺻﻞ ﻭ ﻧﺼﺐ ﻫﻢ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﭘﺲ ﺳﻪ ﺗﺎ ﺻﻔﺮﺟﻠﻮﯼ ﻋﺪﺩ ﯾﮏ ﻣﯿﮕﺬﺍﺭﯾﻢ1000= ﻭﻟﯽ ﺍﮔﺮ ﺯﻣﺎﻧﯽ ﻋﺪﺩ ﯾﮏ ﺭﻓﺖ ﺍﺧﻼﻕ ﭼﯿﺰﯼ ﺑﻪ ﺟﺰ ﺻﻔﺮ ﺑﺎﻗﯽ ﻧﻤﯽ ﻣﺎﻧﺪ ﻭ ﺻﻔﺮ ﻫﻢ ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﻫﯿﭻ ﻧﯿﺴﺖ ، ﭘﺲ ﺁﻥ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻫﯿﭻ ﺍﺭﺯﺷﯽ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺩﺍﺷﺖ

تاریخ: چهار شنبه 8 آذر 1391برچسب:داستان کوتاه,داستان عاشقانه,داستان ادبی,داستان واقعی,داستان آموزنده,داستان طنز,داستانهای کوتاه,

زﻥ ﻭ ﻣﺮﺩ ﺍﺯ ﺭﺍﻫﯽ ﻣﯽ ﺭﻓﺘﻨﺪ، ﻣﺎﻣﻮﺭﺍﻥ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺩﯾﺪﻧﺪ ﻭﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺧﻮﺍﺳﺘﻨﺪ! ﭘﺮﺳﯿﺪﻧﺪ ﺷﻤﺎ ﭼﻪ ﻧﺴﺒﺘﯽ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺩﺍﺭﯾﺪ؟ ﺯﻥ ﻭ ﻣﺮﺩ ﺟﻮﺍﺏ ﺩﺍﺩﻧﺪ ﺯﻥ ﻭ ﺷﻮﻫﺮﯾﻢ ﻣﺎﻣﻮﺭﺍﻥ ﻣﺪﺭﮎ ﺧﻮﺍﺳﺘﻨﺪ، ﺯﻥ ﻭ ﻣﺮﺩ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﻧﺪﺍﺭﯾﻢ! ﻣﺎﻣﻮﺭﺍﻥ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﺎﻭﺭ ﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﺯﻥ ﻭ ﺷﻮﻫﺮﯾﺪ ؟! ﺯﻥ ﻭ ﻣﺮﺩ ﮔﻔﺘﻨﺪ... ﺑﺮﺍﯼ ﺛﺎﺑﺖ ﮐﺮﺩﻥ ﺍﯾﻦ ﺍﻣﺮﻧﺸﺎﻧﻪ ﻫﺎﯼ ﻓﺮﺍﻭﺍﻧﯽ ﺩﺍﺭﯾﻢ! ... ﺍﻭﻝ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺁﻥ ﺍﻓﺮﺍﺩﯼ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﯿﺪ ﺩﺳﺖ ﺩﺭ ﺩﺳﺖ ﻫﻢ ﻣﯽ ﺭﻭﻧﺪ، ﻣﺎ ﺩﺳﺘﻬﺎﯾﻤﺎﻥ ﺍﺯ ﻫﻢ ﺟﺪﺍﺳﺖ! ﺩﻭﻡ، ﺁﻧﻬﺎ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺭﺍﻩ ﺭﻓﺘﻦ ﻭ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﺮﺩﻥ ﺑﻪ ﻫﻢ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ، ﻣﺎ ﺭﻭﯾﻤﺎﻥ ﺑﻪ ﻃﺮﻑ ﺩﯾﮕﺮﯾﺴﺖ! ﺳﻮﻡ ﺁﻧﮑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﺮﺩﻥ ﻭ ﺭﺍﻩ ﺭﻓﺘﻦ،ﺑﺎ ﻫﻢ ﺑﺎ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﺣﺮﻑ ﻣﯽ ﺯﻧﻨﺪ، ﻣﺎ ﺍﺣﺴﺎﺳﯽ ﺑﻪ ﻫﻢ ﻧﺪﺍﺭﯾﻢ! ﭼﻬﺎﺭﻡ ﺁﻧﮑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺑﮕﻮ ﺑﺨﻨﺪ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ، ﻣﯽ ﺑﯿﻨﯿﺪ ﮐﻪ، ﻣﺎ ﻏﻤﮕﯿﻨﯿﻢ! ﭘﻨﺠﻢ، ﺁﻧﻬﺎ ﭼﺴﺒﯿﺪﻩ ﺑﻪ ﻫﻢ ﺭﺍﻩ ﻣﯽ ﺭﻭﻧﺪ، ﺍﻣﺎ ﯾﮑﯽ ﺍﺯﻣﺎ ﺟﻠﻮﺗﺮﺍﺯﺩﯾﮕﺮﯼ ﻣﯽ ﺭﻭﺩ! ﺷﺸﻢ ﺁﻧﮑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺑﻮﺩﻥ ﮐﯿﮑﯽ، ﺑﺴﺘﻨﯽ ﺍﯼ، ﭼﯿﺰﯼ ﻣﯽ ﺧﻮﺭﻧﺪ، ﻣﺎ ﻫﯿﭻ ﻧﻤﯽ ﺧﻮﺭﯾﻢ! ﻫﻔﺘﻢ، ﺁﻧﻬﺎ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺑﻮﺩﻥ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﻟﺒﺎﺳﻬﺎﯾﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﯽ ﭘﻮﺷﻨﺪ، ﻣﺎ ﻟﺒﺎﺳﻬﺎﯼ ﮐﻬﻨﻪ ﺗﻨﻤﺎﻥ ﺍﺳﺖ! .. ﻫﺸﺘﻢ،... ﻣﺎﻣﻮﺭﺍﻥ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﺧﯿﻠﯽ ﺧﻮﺏ، ﺑﺮﻭﯾﺪ، ﺑﺮﻭﯾﺪ،.. ﻓﻘﻂ ﺑﺮﻭﯾﺪ! ...

تاریخ: چهار شنبه 8 آذر 1391برچسب:داستان کوتاه,داستان عاشقانه,داستان ادبی,داستان واقعی,داستان آموزنده,داستان طنز,داستانهای کوتاه,

ﺭﻭﺯﯼ ﺩﺭ ﯾﮏ ﺩﻫﮑﺪﻩ ﮐﻮﭼﮏ، ﻣﻌﻠﻢ ﻣﺪﺭﺳﻪ ﺍﺯ ﺩﺍﻧﺶ ﺁﻣﻮﺯﺍﻥ ﺳﺎﻝ ﺍﻭﻝ ﺧﻮﺩ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺗﺎ ﺗﺼﻮﯾﺮﯼ ﺍﺯ ﭼﯿﺰﯼ ﮐﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻗﺪﺭﺩﺍﻥ ﻫﺴﺘﻨﺪ، ﻧﻘﺎﺷﯽ ﮐﻨﻨﺪ.ﺍﻭ ﺑﺎ ﺧﻮﺩ ﻓﮑﺮ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﺑﭽﻪ ﻫﺎﯼ ﻓﻘﯿﺮ ﺣﺘﻤﺎً ﺗﺼﺎﻭﯾﺮ ﺑﻮﻗﻠﻤﻮﻥ ﻭ ﻣﯿﺰ ﭘﺮ ﺍﺯ ﻏﺬﺍ ﺭﺍ ﻧﻘﺎﺷﯽ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﮐﺮﺩ. ﻭﻟﯽ ﻭﻗﺘﯽ ﺩﺍﮔﻼﺱ ﻧﻘﺎﺷﯽ ﺳﺎﺩﻩ ﮐﻮﺩﮐﺎﻧﻪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺗﺤﻮﯾﻞ ﺩﺍﺩ، ﻣﻌﻠﻢ ﺷﻮﮐﻪ ﺷﺪ!ﺍﻭ ﺗﺼﻮﯾﺮ ﯾﮏ ﺩﺳﺖ ﺭﺍ ﮐﺸﯿﺪﻩ ﺑﻮﺩ، ﻭﻟﯽ ﺍﯾﻦ ﺩﺳﺖ ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﺑﻮﺩ؟ ﺑﭽﻪ ﻫﺎﯼ ﮐﻼﺱ ﻫﻢ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﻌﻠﻢ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻧﻘﺎﺷﯽ ﻣﺒﻬﻢ ﺗﻌﺠﺐ ﮐﺮﺩﻧﺪ.ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺑﭽﻪ ﻫﺎ ﮔﻔﺖ: "ﻣﻦ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﺍﯾﻦ ﺩﺳﺖ ﺧﺪﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻏﺬﺍ ﻣﯽ ﺭﺳﺎﻧﺪ". ﯾﮑﯽ ﺩﯾﮕﺮ ﮔﻔﺖ: "ﺷﺎﯾﺪ ﺍﯾﻦ ﺩﺳﺖ ﮐﺸﺎﻭﺭﺯﯼ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﮔﻨﺪﻡ ﻣﯽ ﮐﺎﺭﺩ ﻭ ﺑﻮﻗﻠﻤﻮﻥ ﻫﺎ ﺭﺍ ﭘﺮﻭﺭﺵ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ". ﻫﺮ ﮐﺲ ﻧﻈﺮﯼ ﻣﯽ ﺩﺍﺩ ﺗﺎ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﻣﻌﻠﻢ ﺑﺎﻻﯼ ﺳﺮ ﺩﺍﮔﻼﺱ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻭ ﭘﺮﺳﯿﺪ: "ﺍﯾﻦ ﺩﺳﺖ ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﺍﺳﺖ، ﺩﺍﮔﻼﺱ؟" ﺩﺍﮔﻼﺱ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺧﺠﺎﻟﺖ ﻣﯽ ﮐﺸﯿﺪ، ﺁﻫﺴﺘﻪ ﺟﻮﺍﺏ ﺩﺍﺩ: "ﺧﺎﻧﻢ ﻣﻌﻠﻢ، ﺍﯾﻦ ﺩﺳﺖ ﺷﻤﺎﺳﺖ". ﻣﻌﻠﻢ ﺑﻪ ﯾﺎﺩ ﺁﻭﺭﺩ ﺍﺯ ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺩﺍﮔﻼﺱ ﭘﺪﺭ ﻭ ﻣﺎﺩﺭﺵ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺩﻩ ﺑﻮﺩ، ﺑﻪ ﺑﻬﺎﻧﻪ ﻫﺎﯼ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻧﺰﺩ ﺍﻭ ﻣﯽ ﺁﻣﺪ ﺗﺎ ﺧﺎﻧﻢ ﻣﻌﻠﻢ ﺩﺳﺖ ﻧﻮﺍﺯﺷﯽ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺍﻭ ﺑﮑﺸﺪ

تاریخ: چهار شنبه 8 آذر 1391برچسب:,

ﻣﺎﻣﺎﻥ ﻭ ﺑﺎﺑﺎ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﺗﻠﻮﯾﺰﯾﻮﻥ ﺗﻤﺎﺷﺎ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﺎﻣﺎﻥ ﮔﻔﺖ" :ﻣﻦ ﺧﺴﺘﻪ ﺍﻡ ﻭ ﺩﯾﮕﻪ ﺩﯾﺮ ﻭﻗﺘﻪ، ﻣﯿﺮﻡ ﮐﻪ ﺑﺨﻮﺍﺑﻢ." ﻣﺎﻣﺎﻥ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ، ﺑﻪ ﺁﺷﭙﺰﺧﺎﻧﻪ ﺭﻓﺖ ﻭ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺗﻬﯿﻪ ﺳﺎﻧﺪﻭﯾﭻ ﻫﺎﯼ ﻧﺎﻫﺎﺭ ﻓﺮﺩﺍ ﺷﺪ، ﺳﭙﺲ ﻇﺮﻑ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺷﺴﺖ، ﺑﺮﺍﯼ ﺷﺎﻡ ﻓﺮﺩﺍ ﺍﺯ ﻓﺮﯾﺰﺭ ﮔﻮﺷﺖ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺁﻭﺭﺩ، ﻗﻔﺴﻪ ﻫﺎ ﺭﺍ ﻣﺮﺗﺐ ﮐﺮﺩ، ﺷﮑﺮﭘﺎﺵ ﺭﺍ ﭘﺮﮐﺮﺩ، ﻇﺮﻑ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺧﺸﮏ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﮐﺎﺑﯿﻨﺖ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩ ﻭ ﮐﺘﺮﯼ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﺻﺒﺤﺎﻧﻪ ﻓﺮﺩﺍ ﺍﺯ ﺁﺏ ﭘﺮ ﮐﺮﺩ.ﺑﻌﺪ ﻫﻤﻪ ﻟﺒﺎﺱ ﻫﺎﯼ ﮐﺜﯿﻒ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﻟﺒﺎﺳﺸﻮﯾﯽ ﺭﯾﺨﺖ، ﭘﯿﺮﺍﻫﻨﯽ ﺭﺍ ﺍﺗﻮ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺩﮐﻤﻪ ﻟﺒﺎﺳﯽ ﺭﺍ ﺩﻭﺧﺖ.ﺍﺳﺒﺎﺏ ﺑﺎﺯﯼ ﻫﺎﯼ ﺭﻭﯼ ﺯﻣﯿﻦ ﺭﺍ ﺟﻤﻊ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺩﻓﺘﺮﭼﻪ ﺗﻠﻔﻦ ﺭﺍ ﺳﺮﺟﺎﯾﺶ ﺩﺭ ﮐﺸﻮﯼ ﻣﯿﺰ ﺑﺮﮔﺮﺩﺍﻧﺪ.ﮔﻠﺪﺍﻥ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺁﺏ ﺩﺍﺩ، ﺳﻄﻞ ﺁﺷﻐﺎﻝ ﺍﺗﺎﻕ ﺭﺍ ﺧﺎﻟﯽ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺣﻮﻟﻪ ﺧﯿﺴﯽ ﺭﺍ ﺭﻭﯼ ﺑﻨﺪ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ.ﺑﻌﺪ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩ ﻭ ﺧﻤﯿﺎﺯﻩ ﺍﯼ ﮐﺸﯿﺪ، ﮐﺶ ﻭ ﻗﻮﺳﯽ ﺑﻪ ﺑﺪﻧﺶ ﺩﺍﺩ ﻭ ﺑﻪ ﻃﺮﻑ ﺍﺗﺎﻕ ﺧﻮﺍﺏ ﺑﻪ ﺣﺮﮐﺖ ﺩﺭﺁﻣﺪ، ﮐﻨﺎﺭ ﻣﯿﺰ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩ ﻭ ﯾﺎﺩﺩﺍﺷﺘﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﻌﻠﻢ ﻧﻮﺷﺖ، ﻣﻘﺪﺍﺭﯼ ﭘﻮﻝ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﺳﻔﺮ ﺷﻤﺮﺩ ﻭ ﮐﻨﺎﺭﮔﺬﺍﺷﺖ ﻭ ﮐﺘﺎﺑﯽ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺯﯾﺮ ﺻﻨﺪﻟﯽ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﺑﺮﺩﺍﺷﺖ.ﺑﻌﺪ ﮐﺎﺭﺕ ﺗﺒﺮﮐﯽ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﻮﻟﺪ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﺍﻣﻀﺎ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﭘﺎﮐﺘﯽ ﮔﺬﺍﺷﺖ، ﺁﺩﺭﺱ ﺭﺍ ﺭﻭﯼ ﺁﻥ ﻧﻮﺷﺖ ﻭ ﺗﻤﺒﺮ ﭼﺴﺒﺎﻧﺪ؛ ﻣﺎﯾﺤﺘﺎﺝ ﺭﺍ ﻧﯿﺰ ﺭﻭﯼ ﮐﺎﻏﺬ ﻧﻮﺷﺖ ﻭ ﻫﺮ ﺩﻭ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻧﺰﺩﯾﮑﯽ ﮐﯿﻒ ﺧﻮﺩ ﻗﺮﺍﺭﺩﺍﺩ.ﺳﭙﺲ ﺩﻧﺪﺍﻥ ﻫﺎﯾﺶ ﺭﺍﻣﺴﻮﺍﮎ ﺯﺩ. ﺑﺎﺑﺎﮔﻔﺖ" :ﻓﮑﺮﮐﺮﺩﻡ ﮔﻔﺘﯽ ﺩﺍﺭﯼ ﻣﯿﺮﯼ ﺑﺨﻮﺍﺑﯽ" ﻭ ﻣﺎﻣﺎﻥ ﮔﻔﺖ" :ﺩﺭﺳﺖ ﺷﻨﯿﺪﯼ ﺩﺍﺭﻡ ﻣﯿﺮﻡ". ﺳﭙﺲ ﭼﺮﺍﻍ ﺣﯿﺎﻁ ﺭﺍ ﺭﻭﺷﻦ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺩﺭﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﺴﺖ.ﭘﺲ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﻪ ﺗﮏ ﺗﮏ ﺑﭽﻪ ﻫﺎ ﺳﺮ ﺯﺩ، ﭼﺮﺍﻍ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﮐﺮﺩ، ﻟﺒﺎﺱ ﻫﺎﯼ ﺑﻪ ﻫﻢ ﺭﯾﺨﺘﻪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﭼﻮﺏ ﺭﺧﺘﯽ ﺁﻭﯾﺨﺖ، ﺟﻮﺭﺍﺏ ﻫﺎﯼ ﮐﺜﯿﻒ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺳﺒﺪ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ، ﺑﺎ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺑﭽﻪ ﻫﺎ ﮐﻪ ﻫﻨﻮﺯ ﺑﯿﺪﺍﺭ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺗﮑﺎﻟﯿﻔﺶ ﺭﺍ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﯽ ﺩﺍﺩ ﮔﭙﯽ ﺯﺩ، ﺳﺎﻋﺖ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﺻﺒﺢ ﮐﻮﮎ ﮐﺮﺩ، ﻟﺒﺎﺱ ﻫﺎﯼ ﺷﺴﺘﻪ ﺭﺍ ﭘﻬﻦ ﮐﺮﺩ، ﺟﺎ ﮐﻔﺸﯽ ﺭﺍ ﻣﺮﺗﺐ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺷﺶ ﭼﯿﺰ ﺩﯾﮕﺮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻓﻬﺮﺳﺖ ﮐﺎﺭﻫﺎﯼ ﻣﻬﻤﯽ ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﻓﺮﺩﺍ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﻫﺪ، ﺍﺿﺎﻓﻪ ﮐﺮﺩ.ﺳﭙﺲ ﺑﻪ ﺩﻋﺎ ﻭ ﻧﯿﺎﯾﺶ ﻧﺸﺴﺖ. ﺩﺭ ﻫﻤﺎﻥ ﻣﻮﻗﻊ ﺑﺎﺑﺎ ﺗﻠﻮﯾﺰﯾﻮﻥ ﺭﺍ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺑﺪﻭﻥ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺷﺨﺺ ﺧﺎﺻﯽ ﻣﻮﺭﺩ ﻧﻈﺮﺵ ﺑﺎﺷﺪ ﮔﻔﺖ" :ﻣﻦ ﻣﯿﺮﻡ ﺑﺨﻮﺍﺑﻢ"ﻭ ﺑﺪﻭﻥ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰ ﺩﯾﮕﺮﯼ، ﺩﻗﯿﻘﺎً ﻫﻤﯿﻦ ﮐﺎﺭ ﺭﺍ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﺍﺩ!

تاریخ: چهار شنبه 8 آذر 1391برچسب:داستان کوتاه,داستان عاشقانه,داستان ادبی,داستان واقعی,داستان آموزنده,داستان طنز,داستانهای کوتاه,

ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺳﺘﻢ ﺑﻪ ﺩﻧﯿﺎ ﺑﯿﺎﯾﻢ، ﺩﺭ ﺯﺍﯾﺸﮕﺎﻩ ﻋﻤﻮﻣﯽ، ﭘﺪﺭ ﺑﺰﺭﮔﻢ ﺑﻪ ﻣﺎﺩﺭﻡ ﮔﻔﺖ: ﻓﻘﻂ ﺑﯿﻤﺎﺭﺳﺘﺎﻥ ﺧﺼﻮﺻﯽ.ﻣﺎﺩﺭﻡ ﮔﻔﺖ:ﭼﺮﺍ؟...ﮔﻔﺖ:ﻣﺮﺩﻡ ﭼﻪ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻨﺪ؟...! ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺳﺘﻢ ﺑﻪ ﻣﺪﺭﺳﻪ ﺑﺮﻭﻡ، ﻣﺪﺭﺳﻪ ﯼ ﺳﺮ ﮐﻮﭼﻪ ﯼ ﻣﺎﻥ.ﻣﺎﺩﺭﻡ ﮔﻔﺖ: ﻓﻘﻂ ﻣﺪﺭﺳﻪ ﯼ ﻏﯿﺮ ﺍﻧﺘﻔﺎﻋﯽ!ﭘﺪﺭﻡ ﮔﻔﺖ:ﭼﺮﺍ؟...ﻣﺎﺩﺭﻡ ﮔﻔﺖ:ﻣﺮﺩﻡ ﭼﻪ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻨﺪ؟...! ﺑﻪ ﺭﺷﺘﻪ ﯼ ﺍﻧﺴﺎﻧﯽ ﻋﻼﻗﻪ ﺩﺍﺷﺘﻢ.ﭘﺪﺭﻡ ﮔﻔﺖ... : ﻓﻘﻂ ﺭﯾﺎﺿﯽ!ﮔﻔﺘﻢ:ﭼﺮﺍ؟...ﮔﻔﺖ: ﻣﺮﺩﻡ ﭼﻪ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻨﺪ؟...! ﺑﺎ ﺩﺧﺘﺮﯼ ﺭﻭﺳﺘﺎﯾﯽ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺳﺘﻢ ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﮐﻨﻢ.ﺧﻮﺍﻫﺮﻡ ﮔﻔﺖ:ﻣﮕﺮ ﻣﻦ ﺑﻤﯿﺮﻡ.ﮔﻔﺘﻢ:ﭼﺮﺍ؟...ﮔﻔﺖ:ﻣﺮﺩﻡ ﭼﻪ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻨﺪ؟...! ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺳﺘﻢ ﭘﻮﻝ ﻣﺮﺍﺳﻢ ﻋﺮﻭﺳﯽ ﺭﺍ ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ ﯼ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺍﻡ ﮐﻨﻢ.ﭘﺪﺭ ﻭ ﻣﺎﺩﺭﻡ ﮔﻔﺘﻨﺪ:ﻣﮕﺮ ﺍﺯ ﺭﻭﯼ ﻧﻌﺶ ﻣﺎ ﺭﺩ ﺷﻮﯼ. ﮔﻔﺘﻢ:ﭼﺮﺍ؟...ﮔﻔﺘﻨﺪ:ﻣﺮﺩﻡ ﭼﻪ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻨﺪ؟...! ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺳﺘﻢ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﯼ ﺟﯿﺒﻢ ﺧﺎﻧﻪ ﺍﯼ ﺩﺭ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺷﻬﺮ ﺍﺟﺎﺭﻩ ﮐﻨﻢ.ﻣﺎﺩﺭﻡ ﮔﻔﺖ: ﻭﺍﯼ ﺑﺮ ﻣﻦ.ﮔﻔﺘﻢ:ﭼﺮﺍ؟...ﮔﻔﺖ:ﻣﺮﺩﻡ ﭼﻪ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻨﺪ؟...! ﺍﻭﻟﯿﻦ ﻣﻬﻤﺎﻧﯽ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻋﺮﻭﺳﯿﻤﺎﻥ ﺑﻮﺩ. ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺳﺘﻢ ﺳﺎﺩﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﺻﻤﯿﻤﯽ. ﻫﻤﺴﺮﻡ ﮔﻔﺖ:ﺷﮑﺴﺖ، ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺯﻭﺩﯼ؟...!ﮔﻔﺘﻢ:ﭼﺮﺍ؟...ﮔﻔﺖ:ﻣﺮﺩﻡ ﭼﻪ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻨﺪ؟...! ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺳﺘﻢ ﯾﮏ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﻣﺪﻝ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺑﺨﺮﻡ، ﺩﺭ ﺣﺪ ﻭﺳﻌﻢ، ﺗﺎ ﻋﺼﺎﯼ ﺩﺳﺘﻢ ﺑﺎﺷﺪ.ﺯﻧﻢ ﮔﻔﺖ:ﺧﺪﺍ ﻣﺮﮔﻢ ﺩﻫﺪ.ﮔﻔﺘﻢ: ﭼﺮﺍ؟...ﮔﻔﺖ:ﻣﺮﺩﻡ ﭼﻪ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻨﺪ؟...! ﺑﭽﻪ ﺍﻡ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﺩﻧﯿﺎ ﺑﯿﺎﯾﺪ، ﺩﺭ ﺯﺍﯾﺸﮕﺎﻩ ﻋﻤﻮﻣﯽ.ﭘﺪﺭﻡ ﮔﻔﺖ:ﻓﻘﻂ ﺑﯿﻤﺎﺭﺳﺘﺎﻥ ﺧﺼﻮﺻﯽ.ﮔﻔﺘﻢ: ﭼﺮﺍ؟...ﮔﻔﺖ:ﻣﺮﺩﻡ ﭼﻪ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻨﺪ؟...! ﺑﭽﻪ ﺍﻡ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﻣﺪﺭﺳﻪ ﺑﺮﻭﺩ، ﺭﺷﺘﻪ ﯼ ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ ﺍﺵ ﺭﺍ ﺑﺮﮔﺰﯾﻨﺪ، ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﮐﻨﺪ...ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺳﺘﻢ ﺑﻤﯿﺮﻡ.ﺑﺮ ﺳﺮ ﻗﺒﺮﻡ ﺑﺤﺚ ﺷﺪ.ﭘﺴﺮﻡ ﮔﻔﺖ:ﭘﺎﯾﯿﻦ ﻗﺒﺮﺳﺘﺎﻥ.ﺯﻧﻢ ﺟﯿﻎ ﮐﺸﯿﺪ.ﺩﺧﺘﺮﻡ ﮔﻔﺖ:ﭼﻪ ﺷﺪﻩ؟...ﮔﻔﺖ:ﻣﺮﺩﻡ ﭼﻪ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻨﺪ؟...! ﻣُﺮﺩﻡ.ﺑﺮﺍﺩﺭﻡ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺮﺍﺳﻢ ﺗﺮﺣﯿﻤﻢ ﻣﺴﺠﺪ ﺳﺎﺩﻩ ﺍﯼ ﺩﺭ ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺖ. ﺧﻮﺍﻫﺮﻡ ﺍﺷﮏ ﺭﯾﺨﺖ ﻭ ﮔﻔﺖ:ﻣﺮﺩﻡ ﭼﻪ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻨﺪ؟...! ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﻗﺒﺮﺳﺘﺎﻥ ﺳﻨﮓ ﻗﺒﺮ ﺳﺎﺩﻩ ﺍﯼ ﺑﺮ ﺳﺮ ﻣﺰﺍﺭﻡ ﮔﺬﺍﺷﺘﻨﺪ.ﺍﻣﺎ ﺑﺮﺍﺩﺭﻡ ﮔﻔﺖ:ﻣﺮﺩﻡ ﭼﻪ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻨﺪ؟...! ﺧﻮﺩﺵ ﺳﻨﮓ ﻗﺒﺮﯼ ﺑﺮﺍﯾﻢ ﺳﻔﺎﺭﺵ ﺩﺍﺩ ﮐﻪ ﻋﮑﺴﻢ ﺭﺍ ﺭﻭﯾﺶ ﺣﮏ ﮐﺮﺩﻧﺪ.ﺣﺎﻻ ﻣﻦ ﺩﺭ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﺩﺭ ﺣﻔﺮﻩ ﺍﯼ ﺗﻨﮓ ﺧﺎﻧﻪ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻡ ﻭ ﺗﻤﺎﻡ ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ ﺍﻡ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﯼ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺟﻤﻠﻪ ﺍﯼ ﺑﯿﺶ ﻧﯿﺴﺖ:ﻣﺮﺩﻡ ﭼﻪ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻨﺪ؟...!ﻣﺮﺩﻣﯽ ﮐﻪ ﻋﻤﺮﯼ ﻧﮕﺮﺍﻥ ﺣﺮﻓﻬﺎﯾﺸﺎﻥ ﺑﻮﺩﻡ، ﻟﺤﻈﻪ ﺍﯼ ﻧﮕﺮﺍﻥ ﻣﻦ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ

تاریخ: چهار شنبه 8 آذر 1391برچسب:داستان کوتاه,داستان عاشقانه,داستان ادبی,داستان تخیلی اماواقعی,داستان آموزنده,داستان طنز,

ﻣﺮﺩ ، ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺁﻣﺪ ﻫﻤﺎﻧﺠﺎﯼ ﻗﺪﯾﻤﯽ ﺭﻭﯼ ﭘﻠﻪ ﻫﺎﯼ ﺑﺎﻧﮏ ، ﺗﻮﯼ ﻓﺮﻭ ﺭﻓﺘﮕﯽ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﯾﮏ ﺟﺎﯾﯽ ﺷﺒﯿﻪ ﺩﻝ ﺧﻮﺩﺵ ، ﮐﺎﺭﺗﻦ ﺭﺍ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ ﺭﻭﯼ ﺯﻣﯿﻦ ، ﺩﺭﺍﺯ ﮐﺸﯿﺪ ، ﮐﻔﺸﻬﺎﯾﺶ ﺭﺍ ﮔﺬﺍﺷﺖ ﺯﯾﺮ ﺳﺮﺵ ، ﮐﯿﺴﻪ ﺭﺍ ﮐﺸﯿﺪ ﺭﻭﯼ ﺗﻨﺶ ، ﺩﺳﺘﻬﺎﯾﺶ ﺭﺍ ﻣﭽﺎﻟﻪ ﮐﺮﺩ ﻻﯼ ﭘﺎﻫﺎﯾﺶ ، ﺧﯿﺎﺑﺎﻥ ﺳﺎﮐﺖ ﺑﻮﺩ ، ﻓﮑﺮﺵ ﺭﺍ ﺑﺮﺩ ﺁﻥ ﺩﻭﺭﻫﺎ ، ﮐﺒﺮﯾﺖ ﻫﺎﯼ ﺧﺎﻃﺮﺵ ﺭﺍ ﯾﮑﯽ ﯾﮑﯽ ﺁﺗﺶ ﺯﺩ ﺩﺭ ﭘﺲ ﮐﻮﺭﺳﻮﯼ ﻧﻮﺭ ﺷﻌﻠﻪ ﻫﺎﯼ ﻧﯿﻤﻪ ﺟﺎﻥ ، ﺧﻨﺪﻩ ﻫﺎ ﺭﺍ ﻣﯿﺪﯾﺪ ﻭ ﺻﻮﺭﺕ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺻﻮﺭﺗﻬﺎ ﻣﺎﺕ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺧﻨﺪﻩ ﻫﺎ ﭘﺮﺭﻧﮓ ، ﻫﻮﺍ ﺳﺮﺩ ﺑﻮﺩ ، ﺩﺳﺘﻬﺎﯾﺶ ﺳﺮﺩ ﺗﺮ ، ﻣﭽﺎﻟﻪ ﺗﺮ ﺷﺪ ، ﺑﺎﯾﺪ ﺯﻭﺩﺗﺮ ﺧﻮﺍﺑﺶ ﻣﯿﺒﺮﺩ ﺻﺪﺍﯼ ﮔﺎﻡ ﻫﺎﯾﯽ ﺁﻣﺪ ﻭ..ﺭﻓﺖ ، ﻣﺮﺩ ﺑﺎ ﺧﻮﺩﺵ ﻓﮑﺮ ﮐﺮﺩ ، ﺧﻮﺏ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﮐﺴﯽ ﺍﺯ ﺣﺎﻝ ﺩﻟﺶ ﺧﺒﺮ ﻧﺪﺍﺭﺩ ، ﺧﻨﺪﻩ ﺍﯼ ﺗﻠﺦ ﻣﺎﺳﯿﺪ ﺭﻭﯼ ﻟﺒﻬﺎﯾﺶ ، ﺍﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﻣﯽ ﻓﻬﻤﯿﺪ ﺍﻭ ﻫﻢ ﺩﻟﯽ ﺩﺍﺭﺩ ﺧﯿﻠﯽ ﺑﺪ ﻣﯿﺸﺪ ، ﺷﺎﯾﺪ ﻣﺴﺨﺮﻩ ﺍﺵ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻧﺪ¤¤¤¤بقیه در ادامه مطلب¤¤¤¤

ادامه مطلب...

تاریخ: سه شنبه 7 آذر 1391برچسب:داستان کوتاه,داستان عاشقانه,داستان ادبی,داستان تخیلی اماواقعی,داستان آموزنده,داستان طنز,

ﻧﻔﺲ ﻋﻤﯿﻖ ﮐﺸﯿﺪﻡ ﻭ ﺩﺳﺘﻪ ﮔﻞ ﺭﻭ ﺑﺎ ﻟﻄﯿﻒ ﺗﺮﯾﻦ ﺣﺎﻟﺘﯽ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺷﺪ ﺗﻮﯼ ﺩﺳﺘﺎﻡ ﻧﮕﻪ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﻫﻨﻮﺯ ﯾﻪ ﺭﺑﻊ ﺑﻪ ﺍﻭﻣﺪﻧﺶ ﻣﻮﻧﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻧﻤﯽ ﺩﻭﻧﺴﺘﻢ ﭼﺮﺍ ﺍﯾﻨﻘﺪﺭ ﻫﯿﺠﺎﻥ ﺯﺩﻩ ﺍﻡ ﺑﻪ ﻫﻤﻪ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻣﯽ ﺯﺩﻡ ﺁﺩﻣﺎﯼ ﺩﻭﺭ ﻭ ﺑﺮ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﻟﺒﺨﻨﺪﻣﻮ ﺑﺎ ﯾﻪ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺩﯾﮕﻪ ﺟﻮﺍﺏ ﻣﯽ ﺩﺍﺩﻥ ﺩﺭﮔﻮﺵ ﻫﻢ ﭘﭻ ﭘﭻ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻧﻮ ﻭ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﻣﯽ ﺧﻨﺪﯾﺪﻥ ﺍﺻﻼ ﺑﺮﺍﻡ ﻣﻬﻢ ﻧﺒﻮﺩ ﻣﻦ ﻫﻤﺘﻮﻧﻮ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻡ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﺑﻪ ﻧﻈﺮﻡ ﻗﺸﻨﮓ ﻭ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻨﯽ ﺑﻮﺩ ﺩﺳﺘﻪ ﮔﻞ ﺭﻭ ﺑﻪ ﻃﺮﻑ ﺻﻮﺭﺗﻢ ﺁﻭﺭﺩﻡ ﻭ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﻧﻔﺲ ﻋﻤﯿﻖ ﮐﺸﯿﺪﻡ ﭼﻪ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﺧﻮﺑﯿﻪ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻦ¤¤¤بقیه داستان در ادامه مطلب¤¤¤ﺍﺣﺴﺎﺱ ﺷﻤﺎ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺧﻮﺍﻧﺪﻥ ﺍﯾﻦ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﻣﻦ ﭼﯿﺴﺖ ؟(ﻣﻬﻢ)ﺩﺭ ﻗﺴﻤﺖ ﻧﻈﺮﺍﺕ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺣﺮﻑ ﻫﺎﯼ ﻗﻠﺐ ﻭ ﺩﻝﺗﻮﻥ ﻫﺴﺘﻢ¤¤

ادامه مطلب...

تاریخ: سه شنبه 7 آذر 1391برچسب:داستان کوتاه,داستان عاشقانه,داستان ادبی,داستان تخیلی اماواقعی,داستان آموزنده,داستان طنز,

ﺑﺎ ﺳﻼﻡ, ﺧﺪﺍ ﺟﺎﻥ,ﺣﺮﻓﻬﺎﯾﻢ ﺭﺍ ﺗﻮﯼ ﻧﯿﻢ ﺳﺎﻋﺖ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮﺍﺗﺎﻥ ﺑﻨﻮﯾﺴﻢ ﺧﻮﺩﺗﺎﻥ ﻣﯿﺒﯿﻨﯿﺪ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﭘﯿﺪﺍ ﮐﺮﺩﻥ ﻫﺮ ﮐﺪﺍﻡ ﺍﺯ ﺣﺮﻑ ﻫﺎ ﺭﻭﯼ ﺍﯾﻦ ﺻﻔﻪ ﮐﻠﯿﺪ ﭼﻘﺪﺭ ﻋﺮﻕ ﻣﯿﺮﯾﺰﻡ ﺧﺪﺍﺟﺎﻥ,ﺍﺯ ﻭﻗﺘﯽ ﭘﺴﺮ ﻫﻤﺴﺎﯾﻪ ﭘﻮﻟﺪﺍﺭﻣﺎﻥ ﺑﻪ ﻣﻦ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﯾﮏ ﺍﯾﻤﯿﻞ ﺩﺍﺭﯼ ﮐﻪ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﭼﮑﺶ ﻣﯿﮑﻨﯿﺪ ﻫﻢ ﺧﻮﺷﺤﺎﻝ ﺷﺪﻡ,ﻫﻢ ﻧﺎﺭﺍﺣﺖ ﺧﻮﺷﺤﺎﻝ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﻢ ﺩﺭﺩ ﺩﻟﻢ ﺭﺍ ﺑﻨﻮﯾﺴﻢ ﻭ ﻧﺎﺭﺍﺣﺖ ﺍﺯ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﻣﺎ ﮐﻪ ﺗﻮﯼ ﺧﺎﻧﻪ ﻣﺎﻥ ﮐﺎﻣﭙﯿﻮﺗﺮ ﻧﺪﺍﺭﯾﻢ ﻣﺎ ﺗﻮﯼ ﺧﺎﻧﻪ ﻣﺎﻥ ﺩﻭ ﺗﺎ ﺍﺗﺎﻕ ﺩﺍﺭﯾﻢ ﯾﮏ ﺍﺗﺎﻕ ﻣﺎﻝ ﺁﻗﺎ ﺟﺎﻥ ﻭ ﻧﻨﻪ ﻣﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﯾﮑﯽ ﻫﻢ ﻣﺎﻝ ﻣﻦ ﻭ ﺣﺴﻦ ﻭ ﻫﺎﺩﯼ ﻭ ﺣﺴﯿﻦ ﻭ ﺯﻫﺮﺍ ﻭ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﻭ ﻧﻨﻪ ﺑﺰﺭﮒ ﺩﻭ ﺗﺎ ﭘﺸﺘﯽ ﻧﻮ ﺩﺍﺭﯾﻢ ﮐﻪ ﺍﮐﺒﺮ ﺁﻗﺎ ﺑﺰﺍﺯ, ﺧﻮﺍﺳﺘﮕﺎﺭ ﺯﻫﺮﺍ ﺑﺮﺍﻣﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﯾﮏ ﮐﻤﺪ ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰﻣﺎﻥ ﻫﻤﺎﻥ ﺗﻮﺳﺖ ﺁﺷﭙﺰﺧﺎﻧﻪ ﻣﺎﻥ ﻫﻢ ﺗﻮﯼ ﺣﯿﺎﻁ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺁﻗﺎﺟﺎﻥ ﺗﺎﺯﻩ ﺑﺎ ﺁﺟﺮ ﺳﺎﺧﺘﺘﺶ ﻣﺎ ﻫﻢ ﻣﺠﺒﻮﺭﯾﻢ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺷﻤﺎ ﺍﯾﻤﯿﻞ ﺑﺰﻧﯿﻢ ﺩﻭ ﻫﻔﺘﻪ ﺑﺮﯾﻢ ﭘﯿﺶ ﺭﺿﺎ ﺗﺮﻣﺰﯼ ﮐﺎﺭ ﮐﻨﯿﻢ ﺗﺎ ﺑﺘﻮﻧﯿﻢ ﭘﻮﻝ ﯾﮏ ﺳﺎﻋﺖ ﮐﺎﻓﯽ ﻧﺖ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﯿﺎﺭﯾﻢ¤¤¤¤¤بقیه داستان در ادامه مطلب¤¤¤¤¤

ادامه مطلب...

تاریخ: سه شنبه 7 آذر 1391برچسب:داستان کوتاه,داستان عاشقانه,داستان ادبی,داستان تخیلی اماواقعی,داستان آموزنده,داستان طنز,

ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺎﺯﻣﺎﻧﺪﻩ ﯾﮏ ﮐﺸﺘﯽ ﺷﮑﺴﺘﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﺟﺮﯾﺎﻥ ﺁﺏ ﺑﻪ ﯾﮏ ﺟﺰﯾﺮﻩ ﺩﻭﺭﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺑﺮﺩﻩ ﺷﺪ، ﺍﻭ ﺑﺎ ﺑﯿﻘﺮﺍﺭﯼ ﺑﻪ ﺩﺭﮔﺎﻩ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺩﻋﺎ ﻣﯽﮐﺮﺩ ﺗﺎ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻧﺠﺎﺕ ﺑﺨﺸﺪ، ﺍﻭ ﺳﺎﻋﺘﻬﺎ ﺑﻪ ﺍﻗﯿﺎﻧﻮﺱ ﭼﺸﻢ ﻣﯽﺩﻭﺧﺖ، ﺗﺎ ﺷﺎﯾﺪ ﻧﺸﺎﻧﯽ ﺍﺯ ﮐﻤﮏ ﺑﯿﺎﺑﺪ ﺍﻣﺎ ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﻧﻤﯽﺁﻣﺪ. ﺳﺮﺁﺧﺮ ﻧﺎﺍﻣﯿﺪ ﺷﺪ ﻭ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺖ ﮐﻪ ﮐﻠﺒﻪ ﺍﯼ ﮐﻮﭼﮏ ﺧﺎﺭﺝ ﺍﺯ ﺳﺎﺣﻞ ﺑﺴﺎﺯﺩ.... ﺗﺎ ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﻭ ﻭﺳﺎﯾﻞ ﺍﻧﺪﮐﺶ ﺭﺍ ﺑﻬﺘﺮ ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ ﻧﻤﺎﯾﺪ، ﺭﻭﺯﯼ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺁﻧﮑﻪ ﺍﺯ ﺟﺴﺘﺠﻮﯼ ﻏﺬﺍ ﺑﺎﺯﮔﺸﺖ، ﺧﺎﻧﻪ ﮐﻮﭼﮑﺶ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﺗﺶ ﯾﺎﻓﺖ، ﺩﻭﺩ ﺑﻪ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺭﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ، ﺑﺪﺗﺮﯾﻦ ﭼﯿﺰ ﻣﻤﮑﻦ ﺭﺥ ﺩﺍﺩﻩ ﺑﻮﺩ، ﺍﻭ ﻋﺼﺒﺎﻧﯽ ﻭ ﺍﻧﺪﻭﻫﮕﯿﻦ ﻓﺮﯾﺎﺩ ﺯﺩ:ﺧﺪﺍﯾﺎ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺗﻮﺍﻧﺴﺘﯽ ﺑﺎ ﻣﻦ ﭼﻨﯿﻦ ﮐﻨﯽ؟ ﺻﺒﺢ ﺭﻭﺯ ﺑﻌﺪ ﺍﻭ ﺑﺎ ﺻﺪﺍﯼ ﯾﮏ ﮐﺸﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺟﺰﯾﺮﻩ ﻧﺰﺩﯾﮏ ﻣﯽﺷﺪ ﺍﺯ ﺧﻮﺍﺏ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ، ﺁﻥ ﻣﯽﺁﻣﺪ ﺗﺎ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻧﺠﺎﺕ ﺩﻫﺪ. ﻣﺮﺩ ﺍﺯ ﻧﺠﺎﺕ ﺩﻫﻨﺪﮔﺎﻧﺶ ﭘﺮﺳﯿﺪ: ﭼﻄﻮﺭ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪﯾﺪ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﻫﺴﺘﻢ؟ ﺁﻧﻬﺎ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﺏ ﮔﻔﺘﻨﺪ:ﻣﺎ ﻋﻼﻣﺖ ﺩﻭﺩﯼ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﯼ، ﺩﯾﺪﯾﻢ!

تاریخ: دو شنبه 6 آذر 1391برچسب:داستان فقر,داستان کوتاه,داستان عاشقانه,داستان ادبی,داستان تخیلی اماواقعی,داستان آموزنده,

ﻣﺮﺩﯼ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪ ﮐﻪ ﮔﻮﺵ ﻫﻤﺴﺮﺵ ﺳﻨﮕﯿﻦ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺷﻨﻮﺍﯾﯽ ﺍﺵ ﮐﻢ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ… ﺑﻪ ﻧﻈﺮﺵ ﺭﺳﯿﺪ ﮐﻪ ﻫﻤﺴﺮﺵ ﺑﺎﯾﺪ ﺳﻤﻌﮏ ﺑﮕﺬﺍﺭﺩ ﻭﻟﯽ ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﺴﺖ ﺍﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﺭﺍ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﺎ ﺍﻭ ﺩﺭﻣﯿﺎﻥ ﺑﮕﺬﺍﺭﺩ. ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﺧﺎﻃﺮ، ﻧﺰﺩ ﺩﮐﺘﺮ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﮔﯽ ﺷﺎﻥ ﺭﻓﺖ ﻭ ﻣﺸﮑﻞ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺍﻭ ﺩﺭﻣﯿﺎﻥ ﮔﺬﺍﺷﺖ. ﺩﮐﺘﺮ ﮔﻔﺖ:ﺑﺮﺍﯼ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺑﺘﻮﺍﻧﯽ ﺩﻗﯿﻘﺘﺮ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﮕﻮﯾﯽ ﮐﻪ ﻣﯿﺰﺍﻥ ﻧﺎﺷﻨﻮﺍﯾﯽ ﻫﻤﺴﺮﺕ ﭼﻘﺪﺭ ﺍﺳﺖ، ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﺳﺎﺩﻩ ﺍﯼ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ.ﺍﯾﻦ ﮐﺎﺭ ﺭﺍ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺑﺪﻩ ﻭ ﺟﻮﺍﺑﺶ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﮕﻮ… ﺍﺑﺘﺪﺍ ﺩﺭ ﻓﺎﺻﻠﻪ ۴ ﻣﺘﺮﯼ ﺍﻭ ﺑﺎﯾﺴﺖ ﻭ ﺑﺎ ﺻﺪﺍﯼ ﻣﻌﻤﻮﻟﯽ، ﻣﻄﻠﺒﯽ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺑﮕﻮ. ﺍﮔﺮ ﻧﺸﻨﯿﺪ، ﻫﻤﯿﻦ ﮐﺎﺭ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻓﺎﺻﻠﻪ ۳ ﻣﺘﺮﯼ ﺗﮑﺮﺍﺭ ﮐﻦ.ﺑﻌﺪ ﺩﺭ ۲ ﻣﺘﺮﯼ ﻭ ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺗﺮﺗﯿﺐ ﺗﺎ ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﺟﻮﺍﺏ ﺑﺪﻫﺪ. ﺁﻥ ﺷﺐ ﻫﻤﺴﺮ ﺁﻥ ﻣﺮﺩ ﺩﺭ ﺁﺷﭙﺰﺧﺎﻧﻪ ﺳﺮﮔﺮﻡ ﺗﻬﯿﻪ ﺷﺎﻡ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺧﻮﺩ ﺍﻭ ﺩﺭ ﺍﺗﺎﻕ ﭘﺬﯾﺮﺍﯾﯽ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩ.ﻣﺮﺩ ﺑﻪ ﺧﻮﺩﺵ ﮔﻔﺖ:ﺍﻻﻥ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻣﺎ ﺣﺪﻭﺩ ۴ ﻣﺘﺮ ﺍﺳﺖ.ﺑﮕﺬﺍﺭ ﺍﻣﺘﺤﺎﻥ ﮐﻨﻢ. ﺳﭙﺲ ﺑﺎ ﺻﺪﺍﯼ ﻣﻌﻤﻮﻟﯽ ﺍﺯ ﻫﻤﺴﺮﺵ ﭘﺮﺳﯿﺪ: ﻋﺰﯾﺰﻡ ، ﺷﺎﻡ ﭼﯽ ﺩﺍﺭﯾﻢ؟ ﺟﻮﺍﺑﯽ ﻧﺸﻨﯿﺪ ﺑﻌﺪ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ ﻭ ﯾﮏ ﻣﺘﺮ ﺑﻪ ﺟﻠﻮﺗﺮ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺁﺷﭙﺰﺧﺎﻧﻪ ﺭﻓﺖ ﻭ ﻫﻤﺎﻥ ﺳﻮﺍﻝ ﺭﺍ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﭘﺮﺳﯿﺪ ﻭ ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﺟﻮﺍﺑﯽ ﻧﺸﻨﯿﺪ.ﺑﺎﺯﻫﻢ ﺟﻠﻮﺗﺮ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺑﻪ ﺩﺭﺏ ﺁﺷﭙﺰﺧﺎﻧﻪ ﺭﺳﯿﺪ.ﺳﻮﺍﻟﺶ ﺭﺍ ﺗﮑﺮﺍﺭ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺑﺎﺯﻫﻢ ﺟﻮﺍﺑﯽ ﻧﺸﻨﯿﺪ.ﺍﯾﻦ ﺑﺎﺭ ﺟﻠﻮﺗﺮ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺩﺭﺳﺖ ﺍﺯ ﭘﺸﺖ ﻫﻤﺴﺮﺵ ﮔﻔﺖ: ﻋﺰﯾﺰﻡ ﺷﺎﻡ ﭼﯽ ﺩﺍﺭﯾﻢ؟ﻭ ﻫﻤﺴﺮﺵ ﮔﻔﺖ: »ﻣﮕﻪ ﮐﺮﯼ؟!ﺑﺮﺍﯼ ﭼﻬﺎﺭﻣﯿﻦ ﺑﺎﺭ ﻣﯿﮕﻢ:ﺧﻮﺭﺍﮎ ﻣﺮﻍ!!!

تاریخ: دو شنبه 6 آذر 1391برچسب:داستان ادبی,داستان طنز,داستان کوتاه,داستان عاشقانه,داستان سمعک,داستان تاجرمیمون,