ﻗﺼﺎﺏ ﺑﺎ ﺩﯾﺪﻥ ﺳﮕﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻃﺮﻑ ﻣﻐﺎﺯﻩ ﺍﺵ ﻧﺰﺩﯾﮏ ﻣﯽ ﺷﺪ ﺣﺮﮐﺘﯽ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﺩﻭﺭﺵ ﮐﻨﺪ ﺍﻣﺎ ﮐﺎﻏﺬﯼ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺩﻫﺎﻥ ﺳﮓ ﺩﯾﺪ.ﮐﺎﻏﺬ ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺖ.ﺭﻭﯼ ﮐﺎﻏﺬ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩ"ﻟﻄﻔﺎ ۱۲ ﺳﻮﺳﯿﺲ ﻭ ﯾﻪ ﺭﺍﻥ ﮔﻮﺷﺖ ﺑﺪﯾﻦ. "۱۰ ﺩﻻﺭ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﮐﺎﻏﺬ ﺑﻮﺩ.ﻗﺼﺎﺏ ﮐﻪ ﺗﻌﺠﺐ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﺳﻮﺳﯿﺲ ﻭ ﮔﻮﺷﺖ ﺭﺍ ﺩﺭ ﮐﯿﺴﻪ ﺍﯼ ﮔﺬﺍﺷﺖ ﻭ ﺩﺭ ﺩﻫﺎﻥ ﺳﮓ ﮔﺬﺍﺷﺖ.ﺳﮓ ﻫﻢ ﮐﯿﺴﻪ ﺭﺍﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺭﻓﺖ. ﻗﺼﺎﺏ ﮐﻪ ﮐﻨﺠﮑﺎﻭ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﻃﺮﻓﯽ ﻭﻗﺖ ﺑﺴﺘﻦ ﻣﻐﺎﺯﻩ ﺑﻮﺩ ﺗﻌﻄﯿﻞ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺑﺪﻧﺒﺎﻝ ﺳﮓ ﺭﺍﻩ ﺍﻓﺘﺎﺩ. ﺳﮓ ﺩﺭ ﺧﯿﺎﺑﺎﻥ ﺣﺮﮐﺖ ﮐﺮﺩ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻣﺤﻞ ﺧﻂ ﮐﺸﯽ ﺭﺳﯿﺪ.ﺑﺎ ﺣﻮﺻﻠﻪ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩ ﺗﺎ ﭼﺮﺍﻍ ﺳﺒﺰ ﺷﺪ ﻭ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺧﯿﺎﺑﺎﻥ ﺭﺩ ﺷﺪ.ﻗﺼﺎﺏ ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻟﺶ ﺭﺍﻩ ﺍﻓﺘﺎﺩ.ﺳﮓ ﺭﻓﺖ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺍﯾﺴﺘﮕﺎﻩ ﺍﺗﻮﺑﻮﺱ ﺭﺳﯿﺪ ﻧﮕﺎﻫﯽ ﺑﻪ ﺗﺎﺑﻠﻮ ﺣﺮﮐﺖ ﺍﺗﻮﺑﻮﺱ ﻫﺎ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩ[[[[[بقیه داستان را در ادامه مطلب ببینید]]]]]

ادامه مطلب...

تاریخ: سه شنبه 28 آذر 1391برچسب:داستان سگ و قصاب,داستان ادبی,داستانک,داستان کوتاه,

ﭼﻬﺎﺭ ﻧﻔﺮ ﺑﻮﺩﻧﺪ. ﺍﺳﻤﺸﺎﻥ ﺍﯾﻨﻬﺎ ﺑﻮﺩ. ﻫﻤﻪ ﮐﺲ، ﯾﮏ ﮐﺴﯽ، ﻫﺮ ﮐﺴﯽ، ﻫﯿﭻ ﮐﺴﯽ. ﮐﺎﺭ ﻣﻬﻤﯽ ﺩﺭ ﭘﯿﺶ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﻭ ﻫﻤﻪ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﯾﮏ ﮐﺴﯽ ﺍﯾﻦ ﮐﺎﺭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﯽ ﺭﺳﺎﻧﺪ، ﻫﺮﮐﺴﯽ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﺴﺖ ﺍﯾﻦ ﮐﺎﺭ ﺭﺍ ﺑﮑﻨﺪ ﻭﻟﯽ ﻫﯿﭻ ﮐﺲ ﺍﯾﻨﮑﺎﺭ ﺭﺍ ﻧﮑﺮﺩ.ﯾﮏ ﮐﺴﯽ ﻋﺼﺒﺎﻧﯽ ﺷﺪ ﭼﺮﺍ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﮐﺎﺭ ﮐﺎﺭ ﻫﻤﻪ ﮐﺲ ﺑﻮﺩ ﺍﻣﺎ ﻫﯿﭻ ﮐﺲ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻧﺒﻮﺩ ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﮐﺲ ﺍﯾﻦ ﮐﺎﺭ ﺭﺍ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﮐﺮﺩ. ﺳﺮﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﺍﯾﻦ ﻃﻮﺭﯼ ﺷﺪ ﻫﺮﮐﺴﯽ، ﯾﮏ ﮐﺴﯽ ﺭﺍ ﺳﺮﺯﻧﺶ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﭼﺮﺍ ﻫﯿﭻ ﮐﺲ ﮐﺎﺭﯼ ﺭﺍ ﻧﮑﺮﺩ ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﮐﺲ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﺴﺖ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺑﺪﻫﺪ!!؟ ﺣﺎﻻ ﻣﺎ ﺟﺰﺀ ﮐﺪﺍﻣﺶ ﻫﺴﺘﯿﻢ؟؟؟

تاریخ: سه شنبه 28 آذر 1391برچسب:چهارنفر,داستانک,داستان کوتاه,داستان ادبی,

ﺣﺴﻴﻦﺑﻦﻋﻠﻲ(ﻉ)ﻛﻪﺑﺮﺍﻱﺑﻴﻌﺖﺑﺎ ﻳﺰﻳﺪﺩﻋﻮﺕﺷﺪﻩﺑﻮﺩ،ﻫﻤﺎﻥﺷﺐﻛﻨﺎﺭ ﻗﺒﺮﺟﺪّﺵ، ﺭﺳﻮﻝﺧﺪﺍ(ﺹ)ﺭﻓﺖﻭ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺭﺍ ﺯﻳﺎﺭﺕ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻣّﺖ ﺷِﻜﻮِﻩ ﻛﺮﺩﻛﻪﻣﺮﺍﺗﻨﻬﺎﮔﺬﺍﺷﺘﻪﺍﻧﺪﻭﻓﺮﻣﻮﺩ »ﺍﻳﻦ ﺷﻜﺎﻳﺖ ﻣﻦ ﺗﺎ ﺩﻳﺪﺍﺭ ﻣﻦ ﻭ ﺗﻮ ﺑﺎﻗﻲ ﺍﺳﺖ« ﺍﻣﺎﻡﺣﺴﻴﻦ(ﻉ)،ﺁﻥ ﺷﺐﺭﺍ ﺗﺎﺻﺒﺢ، ﺩﺭ ﻛﻨﺎﺭﻗﺒﺮﭘﻴﺎﻣﺒﺮ(ﺹ)ﺑﻪﺭﻛﻮﻉﻭ ﺳﺠﻮﺩ ﻭﻋﺒﺎﺩﺕﮔﺬﺭﺍﻧﻴﺪﺻﺒﺢﺭﻭﺯﺑﻌﺪ، ﻣﺮﻭﺍﻥ،ﺍﻣﺎﻡ(ﻉ)ﺭﺍﻣﻼﻗﺎﺕﻧﻤﻮﺩﻭ ﻧﺼﻴﺤﺖﻛﺮﺩﻛﻪﺑﺎﻳﺰﻳﺪﺑﻴﻌﺖﻛﻨﺪ ﻭﻟﻲ ﺣﻀﺮﺕﭘﺎﺳﺦﺩﺍﺩﻭَﻋَﻠَﻲﺍﻻِﺳْﻼَﻡِ ﺍﻟَﺴَّﻼَﻡُﺇﺫْﺑُﻠِﻴَﺖْﺍﻻُﻣَّﺔُﺑِﺮﺍﻉٍﻣﺜﻞﻳَﺰِﻳﺪ« ﻳﻌﻨﻲﻭﻗﺘﻲﺍﻣﺖﻣﺴﻠﻤﺎﻥﺑﻪ ﻓﺮﻣﺎﻧﺮﻭﺍﻳﻲﻣﺜﻞ ﻳﺰﻳﺪﻣﺒﺘﻼ ﺷﻮﻧﺪﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﺍﺳﻼﻡﺑﺪﺭﻭﺩ ﮔﻔﺖ ﻭﺑﺎ ﺍﻳﻦ ﺟﻤﻠﻪ ﭘﺎﺳﺦ ﻗﺎﻃﻊﺧﻮﺩﺭﺍﻣﺒﻨﻲﺑﺮﻋﺪﻡﺑﻴﻌﺖﺑﺎ ﻳﺰﻳﺪ ﺑﻴﺎﻥ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺟﺪﺍ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﺑﺎﺯﺷﺐﺩﻭﻡ،ﻧﺰﺩﻗﺒﺮﺟﺪّﺵ،ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ (ﺹ)ﺭﻓﺖﻭﭼﻨﺪﺭﻛﻌﺖﻧﻤﺎﺯﺧﻮﺍﻧﺪﻭ ﺗﺎﺻﺒﺢﺑﻪﺭﺍﺯﻭﻧﻴﺎﺯﻣﺸﻐﻮﻝﺑﻮﺩ ﻧﺰﺩﻳﻚﺻﺒﺢ،ﺳﺮﺵ ﺭﺍﺑﺎﻻﻱﻗﺒﺮ ﮔﺬﺍﺭﺩ ﻭﺍﻧﺪﻛﻲﺧﻮﺍﺑﺶﺑﺮﺩ،ﺩﺭﺧﻮﺍﺏ، ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﺹﺭﺍﺩﻳﺪﻛﻪﺑﺎﮔﺮﻭﻫﻲﺍﺯ ﻓﺮﺷﺘﮕﺎﻥﺩﺭ ﺳﻤﺖﺭﺍﺳﺖ ﻭﭼﭗ ﺍﻭ ﺑﻪ ﺳﻮﻳﺶﻣﻲﺁﻳﻨﺪﺣﻀﺮﺕﺭﺳﻮﻝ(ﺹ)، ﺣﺴﻴﻦ(ﻉ)ﺭﺍﺩﺭﺁﻏﻮﺵﮔﺮﻓﺖﻭﺑﻪ ﺳﻴﻨﻪﭼﺴﺒﺎﻧﻴﺪﻭﺑﻴﻦﺩﻭﭼﺸﻤﺎﻧﺶﺭﺍ ﺑﻮﺳﻴﺪﻭﻓﺮﻣﻮﺩ»ﻋﺰﻳﺰﺩﻟﻢ!ﺣﺴﻴﻦ! ﮔﻮﻳﺎﻣﻲﺑﻴﻨﻢﻛﻪﺑﻪﺧﻮﻥﺁﻏﺸﺘﻪﺍﻱ؛ﻭ ﺑﺎﺳﺮﺑﺮﻳﺪﻩ،ﺩﺭﻛﺮﺑﻼ،ﺑﺮﺯﻣﻴﻦ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩﺍﻱﻭﮔﺮﻭﻫﻲﺍﺯﺍﻣﺖِﻣﻦ ﭘﻴﺮﺍﻣﻮﻥﺗﻮﺭﺍﮔﺮﻓﺘﻪﺍﻧﺪﺩﺭﺍﻳﻦ ﻫﻨﮕﺎﻡ، ﺗﻮﺗﺸﻨﻪﺟﺎﻥ ﺧﻮﺍﻫﻲﺩﺍﺩﺁﻧﺎﻥ ﻛﻪﺑﺎ ﺗﻮ ﭼﻨﻴﻦﻛﺮﺩﻩﺍﻧﺪﺍﻣﻴﺪﺷﻔﺎﻋﺖﻣﺮﺍﺩﺍﺭﻧﺪ ﺍﻣّﺎ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﻣﺸﻤﻮﻝ ﺷﻔﺎﻋﺖ ﻣﻦ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪﻛﺮﺩﻭﺩﺭﺭﻭﺯﻗﻴﺎﻣﺖﻣﺤﺮﻭﻡ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪﺷﺪﺟﺎﻥﺩﻟﻢﺣﺴﻴﻦ!‌ﺍﻳﻨﻚﭘﺪﺭ ﻭﻣﺎﺩﺭﻭﺑﺮﺍﺩﺭﺕﺩﺭﺍﺷﺘﻴﺎﻕﺗﻮ ﻫﺴﺘﻨﺪ«ﺍﻣﺎﻡﺣﺴﻴﻦ(ﻉ)ﺑﻪﮔﺮﻳﻪﺍﻓﺘﺎﺩ ﻭﻋﺮﺽﻛﺮﺩ»ﻳﺎﺭﺳﻮﻝﺍﻟﻠﻪ!ﻣﺮﺍﺑﺎ ﺧﻮﺩﺑﻪﺩﺭﻭﻥﻗﺒﺮﺑﺒﺮ«،ﺍﻣﺎﺣﻀﺮﺕ ﺭﺳﻮﻝ(ﺻﻠﻲﺍﻟﻠﻪﻋﻠﻴﻪﻭﺁﻟﻪﻭﺳﻠﻢ) ﻣﻲﺧﻮﺍﺳﺖﻓﺮﺯﻧﺪﺵﺑﻪﻣﻘﺎﻣﻲﺑﻠﻨﺪ ﺑﺮﺳﺪﻭﺑﺎﺷﻬﺎﺩﺕ،ﺑﺎﻻﺗﺮﻳﻦﭘﺎﺩﺍﺵﺭﺍ ﺍﺯﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﮕﻴﺮﺩﺣﻀﺮﺕ ﺍﺯﺧﻮﺍﺏ ﺑﻴﺪﺍﺭ ﺷﺪﻭﺧﻮﺍﺏﺧﻮﺩﺭﺍﺑﺮﺍﻱﺍﻫﻞﺑﻴﺖ ﺧﻮﻳﺶﻧﻘﻞﻛﺮﺩﭘﺲﺍﺯﺷﻨﻴﺪﻥﺍﻳﻦ ﺧﻮﺍﺏ،ﺍﻧﺪﻭﻩﺁﻧﺎﻥﺑﺴﻴﺎﺭﻭ ﮔﺮﻳﻪﻫﺎﻳﺸﺎﻥ ﺁﻏﺎﺯ ﺷﺪ...

تاریخ: سه شنبه 28 آذر 1391برچسب:داستان عاشقانه,داستانک,داستان کوتاه,تعبیرخواب,

ﮐﻮﺩﮐﯽﮐﻪﺁﻣﺎﺩﻩﺗﻮﻟﺪﺑﻮﺩﻧﺰﺩﺧﺪﺍ ﺭﻓﺖﻭﺍﺯﺍﻭﭘﺮﺳﯿﺪ:ﻣﯽﮔﻮﯾﻨﺪﻓﺮﺩﺍ ﺷﻤﺎﻣﺮﺍﺑﻪﺯﻣﯿﻦ ﻣﯽﻓﺮﺳﺘﯿﺪ،ﺍﻣﺎ ﻣﻦ ﺑﻪﺍﯾﻦﮐﻮﭼﮑﯽﻭﺑﺪﻭﻥﻫﯿﭻﮐﻤﮑﯽ ﭼﮕﻮﻧﻪﻣﯽﺗﻮﺍﻧﻢﺑﺮﺍﯼﺯﻧﺪﮔﯽﺑﻪﺁﻧﺠﺎ ﺑﺮﻭﻡ؟ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪﭘﺎﺳﺦﺩﺍﺩ:ﺩﺭﻣﯿﺎﻥﺗﻌﺪﺍﺩ ﺑﺴﯿﺎﺭﯼﺍﺯﻓﺮﺷﺘﮕﺎﻥ،ﻣﻦﯾﮑﯽﺭﺍﺑﺮﺍﯼ ﺗﻮﺩﺭﻧﻈﺮﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﻡ،ﺍﻭﺍﺯﺗﻮ ﻧﮕﻬﺪﺍﺭﯼ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﮐﺮﺩ ﺍﻣﺎﮐﻮﺩﮎﻫﻨﻮﺯﺍﻃﻤﯿﻨﺎﻥﻧﺪﺍﺷﺖﮐﻪ ﻣﯽﺧﻮﺍﻫﺪﺑﺮﻭﺩﯾﺎﻧﻪ،ﮔﻔﺖ:ﺍﻣﺎﺍﯾﻨﺠﺎ ﺩﺭﺑﻬﺸﺖ،ﻣﻦﻫﯿﭻﮐﺎﺭﯼﺟﺰﺧﻨﺪﯾﺪﻥ ﻭﺁﻭﺍﺯﺧﻮﺍﻧﺪﻥﻧﺪﺍﺭﻡﻭﺍﯾﻦﻫﺎﺑﺮﺍﯼ ﺷﺎﺩﯼ ﻣﻦ ﮐﺎﻓﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ. ﺧﺪﺍﻭﻧﺪﻟﺒﺨﻨﺪﺯﺩ:ﻓﺮﺷﺘﻪﺗﻮﺑﺮﺍﯾﺖ ﺁﻭﺍﺯ ﺧﻮﺍﻫﺪﺧﻮﺍﻧﺪﻭﻫﺮﺭﻭﺯﺑﻪﺗﻮﻟﺒﺨﻨﺪ ﺧﻮﺍﻫﺪﺯﺩﺗﻮﻋﺸﻖﺍﻭﺭﺍﺍﺣﺴﺎﺱ ﺧﻮﺍﻫﯽ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺷﺎﺩ ﺧﻮﺍﻫﯽ ﺑﻮﺩ ﮐﻮﺩﮎ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﺍﺩ:ﻣﻦ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﻢ ﺑﻔﻬﻤﻢ ﻣﺮﺩﻡ ﭼﻪ ﻣﯿﮕﻮﯾﻨﺪ ﻭﻗﺘﯽ ﺯﺑﺎﻥ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﻢ؟...[[[[[بقیه داستان را در ادامه مطلب دنبال کنید]]]]]

ادامه مطلب...

تاریخ: سه شنبه 28 آذر 1391برچسب:داستان ادبی,داستان عاشقانه,داستانک,داستان فرشته,داستان کوتاه,

ﻫﻤﯿﺸﻪﺳﻮﺍﺭﺧﻂﺷﺐﺭﻭ ﻣﯽﺷﻮﻡ. ﻫﻤﻪﯼﺷﺶﺭﻭﺯﻫﻔﺘﻪﺭﺍ ﺗﺎﻣﺎﺭﺑﻞ ﺁﺭﭺﭘﯿﺎﺩﻩﻣﯽﺭﻭﻡﻭﺳﻮﺍﺭﺧﻂ۲۹۴ ﻣﯽﺷﻮﻡﮐﻪﻣﺮﺍﻣﯽﺑﺮﺩﺧﯿﺎﺑﺎﻥﻓﻠﯿﺖ. ﻫﯿﭻﺑﺎﻣﺮﺩﻫﺎﯼﺗﻮﺍﺗﻮﺑﻮﺱﺣﺮﻑ ﻧﻤﯽﺯﻧﻢ.ﺑﻌﺪﻫﻢﻣﯽﺭﻭﻡﺗﻮﺳﯿﺎﻩﻭ ﺳﻔﯿﺪﮐﻪﺗﻮﺧﯿﺎﺑﺎﻥﻓﻠﯿﺖﺍﺳﺖ.ﮔﺎﻫﯽ ﻫﻢﺩﻭﺳﺘﻢﻣﯽﺁﯾﺪﺁﻥﺟﺎ.ﯾﮏﻓﻨﺠﺎﻥ ﭼﺎﯾﯽ ﻣﯽﺧﻮﺭﻡ. ﺩﻭﺳﺘﻢﻗﺪﺑﻠﻨﺪﺗﺮﺍﻣﺎﻻﻏﺮﺗﺮﺍﺯﻣﻦ ﺍﺳﺖ.ﮔﺎﻫﯽﻭﻗﺖﻫﺎﻣﯽﺁﯾﺪﻭﺑﺎﻫﻢ ﻣﯽﻧﺸﯿﻨﯿﻢﭘﺸﺖﻣﯿﺰﺑﺎﺭ.ﻫﻤﯿﺸﻪﺟﺎ ﺑﺮﺍﺵﻧﮕﻪﻣﯽﺩﺍﺭﻡ،ﺍﻣﺎﺁﺩﻡﻫﻤﯿﺸﻪ ﻫﻢﻧﻤﯽﺗﻮﺍﻧﺪﺟﺎ ﻧﮕﻪﺩﺍﺭﺩ.ﺑﺎ ﺁﺩﻡﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪﺟﺎﯼﺩﻭﺳﺘﻢﺭﺍﻣﯽﮔﯿﺮﻧﺪ،ﻫﯿﭻ ﺣﺮﻑﻧﻤﯽﺯﻧﻢ.ﺑﻌﻀﯽﻫﺎ ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﻫﯿﭻﺑﻪﺣﺮﻑﻫﺎﺷﺎﻥﮔﻮﺵﻧﻤﯽﺩﻫﻢ. ﮔﺎﻫﯽﻣﺮﺩﯼﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪﯼﺻﺒﺢﺭﺍﺳُﺮ ﻣﯽﺩﻫﺪﺳﻤﺖﻣﻦ،ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪﯼﺍﻭﻝ ﺻﺒﺢﺭﺍ.ﺑﻪﻣﻦﮔﻔﺘﻪﮐﻪﻗﺒﻼًﭼﻪﮐﺎﺭﻩ ﺑﻮﺩﻩ.ﻣﻦﻫﯿﭻﻭﻗﺖﻧﻤﯽﺭﻭﻡﺗﻮﺑﺎﺭِ ﻧﺰﺩﯾﮏﺍِﻣﺒﻨﮏﻣِﻨﺖ.ﯾﮏﺑﺎﺭﻓﻘﻂ ﺭﻓﺘﻪﺍﻡﺁﻥﺟﺎ.ﺁﺩﻡﺍﺯﻫﻤﺎﻥﭘﺸﺖ ﺷﯿﺸﻪﻣﯽﺗﻮﺍﻧﺪﺑﺒﯿﻨﺪ ﮐﻪﺳﺮِﺁﻥ ﻣﯿﺰﻫﺎ ﭼﻪﺧﺒﺮﺍﺳﺖ.[[[[[بقیه در ادامه مطلب]]]]]

ادامه مطلب...

تاریخ: سه شنبه 28 آذر 1391برچسب:داستانک,داستان کوتاه,داستان آموزنده,

ﺭﻭﺯﯼﺑﻮﺩﻭﺭﻭﺯﮔﺎﺭﯼ.ﺩﺭﺩﯾﺎﺭﯼ ﭘﺎﺩﺷﺎﻫﯽﺯﻧﺪﮔﯽﻣﯽﮐﺮﺩ.ﺭﻭﺯﯼﺍﺯ ﺭﺍﻫﯽﻣﯽﮔﺬﺷﺖﻭﻫﯿﺰﻡﺷﮑﻨﯽﺭﺍ ﺩﯾﺪ.ﭘﺎﺩﺷﺎﻩﺑﻪﻫﯿﺰﻡﺷﮑﻦﮔﻔﺖ ﺩﺍﺭﯼ ﭼﻪﮐﺎﺭﻣﯽﮐﻨﯽ؟ﮔﻔﺖ:ﺩﺭﺣﺎﻝ ﺷﮑﺴﺘﻦﻫﯿﺰﻡﻫﺴﺘﻢﺑﺮﺍﯼﺑﻪﺩﺳﺖ ﺁﻭﺭﺩﻥﻣﺨﺎﺭﺝﺯﻧﺪﮔﯿﻢ.ﻫﯿﺰﻡﺷﮑﻦﺑﻪ ﭘﺎﺩﺷﺎﻩﮔﻔﺖ:ﺷﻤﺎﺩﺭﺣﺎﻝﺍﻧﺠﺎﻡﭼﻪ ﮐﺎﺭﯼﻫﺴﺘﯽ؟ﭘﺎﺩﺷﺎﻩﮔﻔﺖ:ﺩﺭﺣﺎﻝ ﭘﺎﺩﺷﺎﻫﯽ. ﻫﯿﺰﻡﺷﮑﻦﻣﻮﺩﺑﺎﻧﻪﺩﺭﭘﺎﺳﺦﮔﻔﺖ:ﺗﺎ ﮐﯽﻣﯽﺧﻮﺍﻫﯽﺑﻪﭘﺎﺩﺷﺎﻫﯽﺍﺩﺍﻣﻪ ﺑﺪﻫﯽ؟ﺁﺧﺮﺭﻭﺯﯼﺑﻪﭘﺎﯾﺎﻥﺧﻮﺍﻫﺪ ﺭﺳﯿﺪ.ﺑﻬﺘﺮﺍﺳﺖﮐﺎﺭﯼﺭﺍﯾﺎﺩﺑﮕﯿﺮﯼﻭ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻣﺘﮑﯽ ﺑﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﻧﺒﺎﺷﯽ. ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﺍﺯ ﻫﯿﺰﻡ ﺷﮑﻦ ﺟﺪﺍ ﺷﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺭﺍﻩ ﺧﻮﺩﺍﺩﺍﻣﻪﺩﺍﺩﻭﺑﻪﺣﺮﻑﻫﺎﯼﻫﯿﺰﻡ ﺷﮑﻦﺧﻮﺏﻓﮑﺮﮐﺮﺩ[[[[[بقیه داستان را در ادامه مطلب دنبال کنید]]]]]

ادامه مطلب...

تاریخ: دو شنبه 27 آذر 1391برچسب:داستان ادبی,داستانک,داستان کوتاه,داستان آموزنده,

ﺍﻓﺴﺮ ﺭﺍﻫﻨﻤﺎﺋﯽ ﯾﻪ ﺁﻗﺎﯾﯽ ﺭﻭ ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ﺳﺮﻋﺖ ﻏﯿﺮﻣﺠﺎﺯ ﻧﮕﻪ ﻣﯽ ﺩﺍﺭﻩ. ﺍﻓﺴﺮ-ﻣﯽ ﺷﻪ ﮔﻮﺍﻫﯿﻨﺎﻣﻪ ﺗﻮﻥ ﺭﻭ ﺑﺒﯿﻨﻢ؟ ﺭﺍﻧﻨﺪﻩ-ﮔﻮﺍﻫﯿﻨﺎﻣﻪ ﻧﺪﺍﺭﻡ.ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﭘﻨﺠﻤﯿﻦ ﺗﺨﻠﻔﻢ ﺑﺎﻃﻠﺶ ﮐﺮﺩﻥ. ﺍﻓﺴﺮ-ﻣﯿﺸﻪ ﮐﺎﺭﺕ ﻣﺎﺷﯿﻨﺘﻮﻥ ﺭﻭ ﺑﺒﯿﻨﻢ؟ -ﺍﯾﻦ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﻣﻦ ﻧﯿﺴﺖ!ﻣﻦ ﺍﯾﻦ ﻣﺎﺷﯿﻨﻮ ﺩﺯﺩﯾﺪﻩ ﺍﻡ!!! -ﺍﯾﻦ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺩﺯﺩﯾﻪ؟ -ﺁﺭﻩ ﻫﻤﯿﻨﻄﻮﺭﻩ ﻭﻟﯽ ﺑﺬﺍﺭ ﯾﻪ ﮐﻢ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﻢ!ﻓﮑﺮ ﮐﻨﻢ ﻭﻗﺘﯽ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﺗﻔﻨﮕﻢ ﺭﻭ ﻣﯽ ﺯﺍﺷﺘﻢ ﺗﻮ ﺩﺍﺷﺒﻮﺭﺩ ﮐﺎﺭﺕ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺻﺎﺣﺒﺶ ﺭﻭ ﺩﯾﺪﻡ! -ﯾﻌﻨﯽ ﺗﻮ ﺩﺍﺷﺒﻮﺭﺩ ﯾﻪ ﺗﻔﻨﮓ ﻫﺴﺖ؟ -ﺑﻠﻪ.ﻫﻤﻮﻥ ﺗﻔﻨﮕﯽ ﮐﻪ ﺑﺎﻫﺎﺵ ﺧﺎﻧﻢ ﺻﺎﺣﺐ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺭﻭ ﮐﺸﺘﻢ ﻭ ﺑﻌﺪﺵ ﻫﻢ ﺟﻨﺎﺯﻩ ﺍﺵ ﺭﻭ ﮔﺬﺍﺷﺘﻢ ﺗﻮ ﺻﻨﺪﻭﻕ ﻋﻘﺐ. --ﯾﻪ ﺟﺴﺪ ﺗﻮ ﺻﻨﺪﻭﻕ ﻋﻘﺐ ﻣﺎﺷﯿﻨﻪ ؟ ﺑﻠﻪ ﻗﺮﺑﺎﻥ ﻫﻤﯿﻨﻄﻮﺭﻩ!!![[[[[بقیه داستان در ادامه مطلب]]]]]

ادامه مطلب...

تاریخ: دو شنبه 27 آذر 1391برچسب:داستان ادبی,داستان تخیلی,داستانک,داستان کوتاه,داستان آموزنده,

ﻧﻴﻤﻪﺷﺐﻃﻠﺒﻪﺟﻮﺍﻧﯽﺑﻪﻧﺎﻡﻣﺤﻤﺪ ﺑﺎﻗﺮﺩﺭﺍﺗﺎﻕﺧﻮﺩﺩﺭﺣﻮﺯﻩﻋﻠﻤﯿﻪ ﻣﺸﻐﻮﻝﻣﻄﺎﻟﻌﻪﺑﻮﺩﺑﻪﻧﺎﮔﺎﻩﺩﺧﺘﺮﯼ ﻭﺍﺭﺩﺍﺗﺎﻕﺍﻭﺷﺪﺩﺭﺭﺍﺑﺴﺖﻭﺑﺎ ﺍﻧﮕﺸﺖﺑﻪﻃﻠﺒﻪﺑﯿﭽﺎﺭﻩﺍﺷﺎﺭﻩﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﺳﺎﮐﺖ ﺑﺎﺵ. ﺩﺧﺘﺮﮔﻔﺖ:ﺷﺎﻡﭼﻪﺩﺍﺭﯼ؟؟ﻃﻠﺒﻪ ﺁﻧﭽﻪﺭﺍﮐﻪﺣﺎﺿﺮﮐﺮﺩﻩﺑﻮﺩﺁﻭﺭﺩﻭ ﺳﭙﺲﺩﺧﺘﺮﺩﺭﮔﻮﺷﻪﺍﯼﺍﺯﺍﺗﺎﻕ ﻧﺸﺴﺖﻭ ﻣﺤﻤﺪ ﺑﻪ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺧﻮﺩ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﺍﺩ. ﺍﺯﺁﻥﻃﺮﻑﭼﻮﻥﺍﯾﻦﺩﺧﺘﺮﺷﺎﻫﺰﺍﺩﻩ ﺑﻮﺩﻭﺑﺨﺎﻃﺮﺍﺧﺘﻼﻑﺑﺎﺯﻧﺎﻥﺩﯾﮕﺮﺍﺯ ﺣﺮﻣﺴﺮﺍﺧﺎﺭﺝﺷﺪﻩﺑﻮﺩﻟﺬﺍﺷﺎﻩ ﺩﺳﺘﻮﺭﺩﺍﺩﻩﺑﻮﺩﺗﺎﺍﻓﺮﺍﺩﺵﺷﻬﺮﺭﺍ ﺑﮕﺮﺩﻧﺪﻭﻟﯽﻫﺮﭼﻪﮔﺸﺘﻨﺪﭘﯿﺪﺍﯾﺶ ﻧﮑﺮﺩﻧﺪ. ﺻﺒﺢﮐﻪﺩﺧﺘﺮﺍﺯﺍﺗﺎﻕﺧﺎﺭﺝﺷﺪ ﻣﺎﻣﻮﺭﺍﻥﺷﺎﻫﺰﺍﺩﻩﺧﺎﻧﻢﺭﺍﻫﻤﺮﺍﻩ ﻣﺤﻤﺪﺑﺎﻗﺮﺑﻪﻧﺰﺩﺷﺎﻩﺑﺮﺩﻧﺪﺷﺎﻩ ﻋﺼﺒﺎﻧﯽﭘﺮﺳﯿﺪﭼﺮﺍﺷﺐﺑﻪﻣﺎﺍﻃﻼﻉ ﻧﺪﺍﺩﯼ ﻭ.... ﻣﺤﻤﺪﺑﺎﻗﺮﮔﻔﺖ:ﺷﺎﻫﺰﺍﺩﻩﺗﻬﺪﯾﺪﮐﺮﺩ ﮐﻪﺍﮔﺮﺑﻪﮐﺴﯽﺧﺒﺮﺩﻫﻢﻣﺮﺍﺑﻪ ﺩﺳﺖﺟﻼﺩﺧﻮﺍﻫﺪ ﺩﺍﺩﺷﺎﻩﺩﺳﺘﻮﺭ ﺩﺍﺩ [[[[[بقیه داستان را در ادامه مطلب دنبال کنید]]]]]

ادامه مطلب...

تاریخ: دو شنبه 27 آذر 1391برچسب:داستان ادبی,داستانک,داستان کوتاه,داستان آموزنده,

ﭘﺎﺩﺷﺎﻫﻲﻣﻲ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﻧﺨﺴﺖ ﻭﺯﻳﺮﺵ ﺭﺍﺍﻧﺘﺨﺎﺏﻛﻨﺪ.ﭼﻬﺎﺭﺍﻧﺪﻳﺸﻤﻨﺪﺑﺰﺭﮒ ﻛﺸﻮﺭ ﻓﺮﺍﺧﻮﺍﻧﺪﻩ ﺷﺪﻧﺪ. ﺁﻧﺎﻥﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﺗﺎﻗﻲ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩﻧﺪ ﻭ ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻥﮔﻔﺖﻛﻪ:»ﺩﺭﺍﺗﺎﻕﺑﻪﺭﻭﻱﺷﻤﺎ ﺑﺴﺘﻪﺧﻮﺍﻫﺪﺷﺪﻭﻗﻔﻞﺍﺗﺎﻕ،ﻗﻔﻠﻲ ﻣﻌﻤﻮﻟﻲﻧﻴﺴﺖﻭﺑﺎﻳﻚﺟﺪﻭﻝﺭﻳﺎﺿﻲ ﺑﺎﺯﺧﻮﺍﻫﺪﺷﺪ،ﺗﺎﺯﻣﺎﻧﻲﻛﻪﺁﻥﺟﺪﻭﻝ ﺭﺍﺣﻞﻧﻜﻨﻴﺪﻧﺨﻮﺍﻫﻴﺪﺗﻮﺍﻧﺴﺖﻗﻔﻞ ﺭﺍ ﺑﺎﺯﻛﻨﻴﺪ.ﺍﮔﺮﺑﺘﻮﺍﻧﻴﺪ ﻣﺴﺌﻠﻪﺭﺍ ﺣﻞ ﻛﻨﻴﺪ ﻣﻲﺗﻮﺍﻧﻴﺪﺩﺭﺭﺍﺑﺎﺯﻛﻨﻴﺪﻭﺑﻴﺮﻭﻥ ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ.« ﭘﺎﺩﺷﺎﻩﺑﻴﺮﻭﻥﺭﻓﺖﻭﺩﺭﺭﺍﺑﺴﺖ.ﺳﻪ ﺗﻦﺍﺯﺁﻥﭼﻬﺎﺭ ﻣﺮﺩﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪﺷﺮﻭﻉ ﺑﻪ ﻛﺎﺭﻛﺮﺩﻧﺪ.ﺍﻋﺪﺍﺩﻱﺭﻭﻱﻗﻔﻞﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩﺑﻮﺩ،ﺁﻧﺎﻥ ﺍﻋﺪﺍﺩﺭﺍﻧﻮﺷﺘﻨﺪ ﻭﺑﺎ ﺁﻥ ﺍﻋﺪﺍﺩ، ﺷﺮﻭﻉ ﺑﻪ ﻛﺎﺭ ﻛﺮﺩﻧﺪ.[[[[[بقیه داستان را در ادامه مطلب دنبال کنید]]]]]

ادامه مطلب...

تاریخ: دو شنبه 27 آذر 1391برچسب:داستانک,داستان کوتاه,داستان آموزنده,

ﺩﺧﺘﺮﮐﻮﭼﮑﻰﺑﺎﻣﻌﻠﻤﺶﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﻧﻬﻨﮓﻫﺎ ﺑﺤﺚ ﻣﻰﮐﺮﺩ. ﻣﻌﻠﻢﮔﻔﺖ:ﺍﺯﻧﻈﺮﻓﯿﺰﯾﮑﻰ ﻏﯿﺮﻣﻤﮑﻦﺍﺳﺖﮐﻪﻧﻬﻨﮓﺑﺘﻮﺍﻧﺪﯾﮏ ﺁﺩﻡﺭﺍﺑﺒﻠﻌﺪﺯﯾﺮﺍﺑﺎﻭﺟﻮﺩﺍﻳﻨﻜﻪ ﭘﺴﺘﺎﻧﺪﺍﺭﻋﻈﯿﻢﺍﻟﺠﺜﻪﺍﻯﺍﺳﺖﺍﻣّﺎ‎ ‎ﺣﻠﻖ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﮐﻮﭼﮑﻰ ﺩﺍﺭﺩ. ﺩﺧﺘﺮﮐﻮﭼﮏﭘﺮﺳﯿﺪ:ﭘﺲﭼﻄﻮﺭ ﺣﻀﺮﺕﯾﻮﻧﺲﺑﻪﻭﺳﯿﻠﻪﯾﮏﻧﻬﻨﮓ ﺑﻠﻌﯿﺪﻩﺷﺪ؟ﻣﻌﻠﻢﮐﻪﻋﺼﺒﺎﻧﻰﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩﺗﮑﺮﺍﺭﮐﺮﺩﮐﻪﻧﻬﻨﮓﻧﻤﻰﺗﻮﺍﻧﺪ ﺁﺩﻡ ﺭﺍﺑﺒﻠﻌﺪ.ﺍﯾﻦﺍﺯﻧﻈﺮﻓﯿﺰﯾﮑﻰ ﻏﯿﺮﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ. ﺩﺧﺘﺮﮐﻮﭼﮏﮔﻔﺖ:ﻭﻗﺘﻰﺑﻪﺑﻬﺸﺖ ﺭﻓﺘﻢ ﺍﺯ ﺣﻀﺮﺕ ﯾﻮﻧﺲ ﻣﻰﭘﺮﺳﻢ. ﻣﻌﻠﻢﮔﻔﺖ:ﺍﮔﺮﺣﻀﺮﺕﯾﻮﻧﺲﺑﻪ ﺟﻬﻨﻢ ﺭﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﭼﻰ؟ ﺩﺧﺘﺮﮐﻮﭼﮏﮔﻔﺖ:ﺍﻭﻥﻭﻗﺖﺷﻤﺎ ﺍﺯﺵ ﺑﭙﺮﺳﯿﺪ.

تاریخ: دو شنبه 27 آذر 1391برچسب:داستان آموزنده,داستان عاشقانه,داستانک,داستان کوتاه,داستانکده,

صدای در زدن آمد زن در را باز کرد و مردی با چهره خسته اما خندان وارد شد مرد: سلام ، سحر برگشته؟ زن : نه هنوز مدرسه ست.چی شده؟ مرد: براش از شهر اون لباسی رو که قول داده بودم خریدم زن لبخندی از سر رضایت زد و مرد را در آغوش گرفت : حتما خیلی خوشحال میشه مرد که بیقرار دیدن دخترش در لباس نو بود آهسته گفت: خدا هیچ مردی رو شرمنده زن و بچه نکنه، بهش خیلی وقت بود قول داده بودم زن : ایشالا، که همیشه سرت بلند باشه، هوا سرده بریم تو بشینیم تا برات چایی بریزم مرد: ببین سحر چی دوست داره امشب همونو درست کن تا دیگه خیلی خوشحال بشه... زن که مشغول شستن استکان بود پرسید: امروز خبری بود؟ مرد: نه، اما تو راه همش داشتم فکر میکردم آخه بعضی آدمها ماشین هایی سوار میشن که لاستیکاش تمام سرمایه ی من می ارزه زن استکان چایی را به دست مرد داد و گفت : سرمایه ی تو سحره... مرد لبخندی زد که در همین لحظه صدای در بلند شد و کسی مکرر و با ناله فریاد زد: سیداحمد بدو... سید احمد بدو مدرسه آتیش گرفته ... بچه ها سوختن..:'((( یادمون باشه قدر سرمایه های زندگیمون رو بدونیم شاید...

تاریخ: دو شنبه 27 آذر 1391برچسب:داستانک,داستان کوتاه,داستان آموزنده,

ﺣﺎﻟﺶ ﺧﯿﻠﯽ ﻋﺠﯿﺐ ﺑﻮﺩ ﻓﻬﻤﯿﺪﻡ ﺑﺎ ﺑﻘﯿﻪ ﻓﺮﻕ ﻣﯿﮑﻨﻪ ﮔﻔﺖ:ﯾﻪ ﺳﻮﺍﻝ ﺩﺍﺭﻡ ﮐﻪ ﺧﯿﻠﯽ ﺟﻮﺍﺑﺶ ﺑﺮﺍﻡ ﻣﻬﻤﻪ ﮔﻔﺘﻢ:ﭼﺸﻢ، ﺍﮔﻪ ﺟﻮﺍﺑﺸﻮ ﺑﺪﻭﻧﻢ، ﺧﻮﺷﺤﺎﻝ ﻣﯿﺸﻢ ﺑﺘﻮﻧﻢ ﮐﻤﮑﺘﻮﻥ ﮐﻨﻢ ﮔﻔﺖ:ﺩﺍﺭﻡ ﻣﯿﻤﯿﺮﻡ ﮔﻔﺘﻢ:ﯾﻌﻨﯽ ﭼﯽ؟ ﮔﻔﺖ:ﯾﻌﻨﯽ ﺩﺍﺭﻡ ﻣﯿﻤﯿﺮﻡ ﺩﯾﮕﻪ ﮔﻔﺘﻢ:ﺩﮐﺘﺮ ﺩﯾﮕﻪ ﺍﯼ، ﺧﺎﺭﺝ ﺍﺯ ﮐﺸﻮﺭ؟ ﮔﻔﺖ:ﻧﻪ ﻫﻤﻪ ﺍﺗﻔﺎﻕ ﻧﻈﺮ ﺩﺍﺭﻥ، ﮔﻔﺘﻦ ﺧﺎﺭﺝ ﻫﻢ ﮐﺎﺭﯼ ﻧﻤﯿﺸﻪ ﮐﺮﺩ. ﮔﻔﺘﻢ:ﺧﺪﺍ ﮐﺮﯾﻤﻪ، ﺍﻧﺸﺎﻟﻠﻪ ﮐﻪ ﺑﻬﺖ ﺳﻼﻣﺘﯽ ﻣﯿﺪﻩ ﺑﺎ ﺗﻌﺠﺐ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ:ﯾﻌﻨﯽ ﺍﮔﻪ ﻣﻦ ﺑﻤﯿﺮﻡ، ﺧﺪﺍ ﮐﺮﯾﻢ ﻧﯿﺴﺖ؟ ... ﻓﻤﯿﺪﻡ ﺁﺩﻡ ﻓﻬﻤﯿﺪﻩ ﺍﯾﻪ ﻭ ﻧﻤﯿﺸﻪ ﮔﻮﻝ ﻣﺎﻟﯿﺪ ﺳﺮﺵ ﮔﻔﺘﻢ:ﺭﺍﺳﺖ ﻣﯿﮕﯽ، ﺣﺎﻻ ﺳﻮﺍﻟﺖ ﭼﯿﻪ؟ ﮔﻔﺖ:ﻣﻦ ﺍﺯ ﻭﻗﺘﯽ ﻓﻬﻤﯿﺪﻡ ﺩﺍﺭﻡ ﻣﯿﻤﯿﺮﻡ ﺧﯿﻠﯽ ﻧﺎﺭﺍﺣﺖ ﺷﺪﻡ ﺍﺯ ﺧﻮﻧﻪ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﻧﻤﯿﻮﻣﺪﻡ، ﮐﺎﺭﻡ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺗﻮ ﺍﺗﺎﻕ ﻣﻮﻧﺪﻥ ﻭ ﻏﺼﻪ ﺧﻮﺭﺩﻥ، ﺗﺎ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﯾﻪ ﺭﻭﺯ ﺑﻪ ﺧﻮﺩﻡ ﮔﻔﺘﻢ ﺗﺎ ﮐﯽ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻣﺮﮒ ﺑﺎﺷﻢ، ﺧﻼﺻﻪ ﯾﻪ ﺭﻭﺯ ﺻﺒﺢ ﺍﺯ ﺧﻮﻧﻪ ﺯﺩﻡ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﻣﺜﻞ ﻫﻤﻪ ﺷﺮﻭﻉ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﮐﺮﺩﻡ، ﺍﻣﺎ ﺑﺎ ﻣﺮﺩﻡ ﻓﺮﻕ ﺩﺍﺷﺘﻢ، ﭼﻮﻥ ﻣﻦ ﻗﺮﺍﺭ ﺑﻮﺩ ﺑﺮﻡ ﻭ ﺍﻧﮕﺎﺭ ﺍﯾﻦ ﺣﺎﻝ ﻣﻨﻮ ﮐﺴﯽ ﻧﺪﺍﺷﺖ، ﺧﯿﻠﯽ ﻣﻬﺮﺑﻮﻥ ﺷﺪﻡ، ﺩﯾﮕﻪ ﺭﻓﺘﺎﺭﺍﯼ ﻏﻠﻂ ﻣﺮﺩﻡ ﺧﯿﻠﯽ ﺍﺫﯾﺘﻢ ﻧﻤﯿﮑﺮﺩ ﺑﺎ ﺧﻮﺩﻡ ﻣﯿﮕﻔﺘﻢ ﺑﺬﺍﺭ ﺩﻟﺸﻮﻥ ﺧﻮﺵ ﺑﺎﺷﻪ ﮐﻪ ﺳﺮ ﻣﻦ ﮐﻼﻩ ﮔﺬﺍﺷﺘﻦ، ﺁﺧﻪ ﻣﻦ ﺭﻓﺘﻨﯽ ﺍﻡ ﻭ ﺍﻭﻧﺎ ﺍﻧﮕﺎﺭ ﻧﻪ ﺳﺮﺗﻮﻧﻮ ﺩﺭﺩ ﻧﯿﺎﺭﻡ ﻣﻦ ﮐﺎﺭ ﻣﯿﮑﺮﺩﻡ ﺍﻣﺎ ﺣﺮﺹ ﻧﺪﺍﺷﺘﻢ ﺑﯿﻦ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﻮﺩﻡ ﺍﻣﺎ ﺑﻬﺸﻮﻥ ﻇﻠﻢ ﻧﻤﯿﮑﺮﺩﻡ ﻭ ﺩﻭﺳﺘﺸﻮﻥ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﻋﺮﻭﺱ ﮐﻪ ﻣﯿﺪﯾﺪﻡ ﺍﺯ ﺗﻪ ﺩﻝ ﺷﺎﺩ ﻣﯿﺸﺪﻡ ﻭ ﺩﻋﺎ ﻣﯿﮑﺮﺩﻡ ﮔﺪﺍ ﮐﻪ ﻣﯿﺪﯾﺪﻡ ﺍﺯ ﺗﻪ ﺩﻝ ﻏﺼﻪ ﻣﯿﺨﻮﺭﺩﻡ ﻭ ﺑﺪﻭﻥ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺣﺴﺎﺏ ﮐﺘﺎﺏ ﮐﻨﻢ ﮐﻤﮏ ﻣﯿﮑﺮﺩﻡ ﻣﺜﻞ ﭘﯿﺮ ﻣﺮﺩﺍ ﺑﺮﺍ ﻫﻤﻪ ﺟﻮﻭﻧﺎ ﺁﺭﺯﻭﯼ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ ﻣﯿﮑﺮﺩﻡ ﺍﻟﻐﺮﺽ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺍﯾﻦ ﻣﺎﺟﺮﺍ ﻣﻨﻮ ﺁﺩﻡ ﺧﻮﺑﯽ ﮐﺮﺩ ﻭ ﻧﺎﺯ ﻭ ﺧﻮﺭﺩﻧﯽ ﺷﺪﻡ ﺣﺎﻻ ﺳﻮﺍﻟﻢ ﺍﯾﻨﻪ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻣﺮﮒ ﺧﻮﺏ ﺷﺪﻡ ﻭ ﺁﯾﺎ ﺧﺪﺍ ﺍﯾﻦ ﺧﻮﺏ ﺷﺪﻥ ﻭ ﻗﺒﻮﻝ ﻣﯿﮑﻨﻪ؟ ﮔﻔﺘﻢ:ﺑﻠﻪ، ﺍﻭﻧﺠﻮﺭ ﮐﻪ ﯾﺎﺩﮔﺮﻓﺘﻢ ﻭ ﺑﻪ ﻧﻈﺮﻡ ﻣﯿﺮﺳﻪ ﺁﺩﻣﺎ ﺗﺎ ﺩﻡ ﺭﻓﺘﻦ ﺧﻮﺏ ﺷﺪﻧﺸﻮﻥ ﻭﺍﺳﻪ ﺧﺪﺍ ﻋﺰﯾﺰﻩ ﺁﺭﺍﻡ ﺁﺭﺍﻡ ﺧﺪﺍ ﺣﺎﻓﻈﯽ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺗﺸﮑﺮ ﺩﺍﺷﺖ ﻣﯿﺮﻓﺖ ﮔﻔﺘﻢ:ﺭﺍﺳﺘﯽ ﻧﮕﻔﺘﯽ ﭼﻘﺪﺭ ﻭﻗﺖ ﺩﺍﺭﯼ؟ ﮔﻔﺖ:ﻣﻌﻠﻮﻡ ﻧﯿﺴﺖ ﺑﯿﻦ ﯾﮏ ﺭﻭﺯ ﺗﺎ ﭼﻨﺪ ﻫﺰﺍﺭ ﺭﻭﺯ!!! ﯾﻪ ﭼﺮﺗﮑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻢ ﺩﯾﺪﻡ ﻣﻨﻢ ﺗﻘﺮﯾﺒﺎ ﻫﻤﯿﻦ ﻗﺪﺭﺍ ﻭﻗﺖ ﺩﺍﺭﻡ.ﺑﺎ ﺗﻌﺠﺐ ﮔﻔﺘﻢ: ﻣﮕﻪ ﺑﯿﻤﺎﺭﯾﺖ ﭼﯿﻪ؟ ﮔﻔﺖ:ﺑﯿﻤﺎﺭ ﻧﯿﺴﺘﻢ! ﻫﻢ ﮐﻔﺮﻡ ﺩﺍﺷﺖ ﺩﺭ ﻣﯿﻮﻣﺪ ﻭﻫﻢ ﺍﺯﺗﻌﺠﺐ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﺷﺎﺥ ﺩﺍﺭ ﻣﯿﺸﺪﻡ ﮔﻔﺘﻢ: ﭘﺲ ﭼﯽ؟ ﮔﻔﺖ:ﻓﻬﻤﯿﺪﻡ ﻣﺮﺩﻧﯿﻢ، ﺭﻓﺘﻢ ﺩﮐﺘﺮ ﮔﻔﺘﻢ:ﻣﯿﺘﻮﻧﯿﺪ ﮐﺎﺭﯼ ﮐﻨﯿﺪ ﮐﻪ ﻧﻤﯿﺮﻡ ﮔﻔﺘﻦ:ﻧﻪ ﮔﻔﺘﻢ:ﺧﺎﺭﺝ ﭼﯽ؟ ﻭ ﺑﺎﺯ ﮔﻔﺘﻨﺪ:ﻧﻪ! ﺧﻼﺻﻪ ﻣﺎ ﺭﻓﺘﻨﯽ ﻫﺴﺘﯿﻢ ﮐﯽ ﺵ ﻓﺮﻗﯽ ﺩﺍﺭﻩ ﻣﮕﻪ؟ ﺑﺎﺯ ﺧﻨﺪﯾﺪ ﻭ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺩﻝ ﻣﻨﻮ ﺑﺎ ﺧﻮﺩﺵ ﺑﺮﺩ

تاریخ: یک شنبه 26 آذر 1391برچسب:داستان ادبی,داستان کوتاه,داستان آموزنده,داستانک,

ﯾﻚ ﺭﻭﺯ ﻛﺎﺭﻣﻨﺪ ﭘﺴﺘﯽ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻧﺎﻣﻪﻫﺎﯾﯽ ﻛﻪ ﺁﺩﺭﺱ ﻧﺎﻣﻌﻠﻮﻡ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﺭﺳﯿﺪﮔﯽ ﻣﯽﻛﺮﺩ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻧﺎﻣﻪ ﺍﯼ ﺷﺪ ﻛﻪ ﺭﻭﯼ ﭘﺎﻛﺖ ﺁﻥ ﺑﺎ ﺧﻄﯽ ﻟﺮﺯﺍﻥ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻧﺎﻣﻪﺍﯼ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ! ﺑﺎ ﺧﻮﺩﺵ ﻓﻜﺮ ﻛﺮﺩ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺳﺖ ﻧﺎﻣﻪ ﺭﺍ ﺑﺎﺯ ﻛﺮﺩﻩ ﻭ ﺑﺨﻮﺍﻧﺪ.ﺩﺭ ﻧﺎﻣﻪ ﺍﯾﻦ ﻃﻮﺭ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ: ﺧﺪﺍﯼ ﻋﺰﯾﺰﻡ ﺑﯿﻮﻩ ﺯﻧﯽ ﻫﺸﺘﺎﺩﻭﺳﻪ ﺳﺎﻟﻪ ﻫﺴﺘﻢ ﻛﻪ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺍﻡ ﺑﺎ ﺣﻘﻮﻕ ﻧﺎ ﭼﯿﺰ ﺑﺎﺯ ﻧﺸﺴﺘﮕﯽ ﻣﯽﮔﺬﺭﺩ.ﺩﯾﺮﻭﺯ ﯾﻚ ﻧﻔﺮ ﻛﯿﻒ ﻣﺮﺍ ﻛﻪ ﺻﺪ ﺩﻻﺭ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺑﻮﺩ ﺩﺯﺩﯾﺪ. ﺍﯾﻦ ﺗﻤﺎﻡ ﭘﻮﻟﯽ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﺗﺎ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﻣﺎﻩ ﺑﺎﯾﺪ ﺧﺮﺝ ﻣﯽﻛﺮﺩﻡ.ﯾﻜﺸﻨﺒﻪ ﻫﻔﺘﻪ ﺩﯾﮕﺮ ﻋﯿﺪ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻣﻦ ﺩﻭ ﻧﻔﺮ ﺍﺯ ﺩﻭﺳﺘﺎﻧﻢ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﺷﺎﻡ ﺩﻋﻮﺕ ﻛﺮﺩﻩﺍﻡ، ﺍﻣﺎ ﺑﺪﻭﻥ ﺁﻥ ﭘﻮﻝ ﭼﯿﺰﯼ ﻧﻤﯽﺗﻮﺍﻧﻢ ﺑﺨﺮﻡ.ﻫﯿﭻ ﻛﺲ ﺭﺍ ﻫﻢ ﻧﺪﺍﺭﻡ ﺗﺎ ﺍﺯ ﺍﻭ ﭘﻮﻝ ﻗﺮﺽ ﺑﮕﯿﺮﻡ. ﺗﻮ ﺍﯼ ﺧﺪﺍﯼ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺗﻨﻬﺎ ﺍﻣﯿﺪ ﻣﻦ ﻫﺴﺘﯽ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻛﻤﻚ ﻛﻦ… ﻛﺎﺭﻣﻨﺪ ﺍﺩﺍﺭﻩ ﭘﺴﺖ ﺧﯿﻠﯽ ﺗﺤﺖ ﺗﺎﺛﯿﺮ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﻧﺎﻣﻪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﺎﯾﺮ ﻫﻤﻜﺎﺭﺍﻧﺶ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﺍﺩ.ﻧﺘﯿﺠﻪ ﺍﯾﻦ ﺷﺪ ﻛﻪ ﻫﻤﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺟﯿﺐ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺟﺴﺘﺠﻮ ﻛﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﻫﺮ ﻛﺪﺍﻡ ﭼﻨﺪ ﺩﻻﺭﯼ ﺭﻭﯼ ﻣﯿﺰ ﮔﺬﺍﺷﺘﻨﺪ.ﺩﺭ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﻧﻮﺩﻭﺷﺶ ﺩﻻﺭ ﺟﻤﻊ ﺷﺪ ﻭ ﺑﺮﺍﯼ ﭘﯿﺮﺯﻥ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻧﺪ… ﻫﻤﻪ ﻛﺎﺭﻣﻨﺪﺍﻥ ﺍﺩﺍﺭﻩ ﭘﺴﺖ ﺍﺯ ﺍﯾﻨﻜﻪ ﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻛﺎﺭ ﺧﻮﺑﯽ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﻫﻨﺪ ﺧﻮﺷﺤﺎﻝ ﺑﻮﺩﻧﺪ.ﻋﯿﺪ ﺑﻪ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﺭﺳﯿﺪ ﻭ ﭼﻨﺪ ﺭﻭﺯﯼ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻣﺎﺟﺮﺍ ﮔﺬﺷﺖ، ﺗﺎ ﺍﯾﻦ ﻛﻪ ﻧﺎﻣﻪ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﺍﺯ ﺁﻥ ﭘﯿﺮﺯﻥ ﺑﻪ ﺍﺩﺍﺭﻩ ﭘﺴﺖ ﺭﺳﯿﺪ ﻛﻪ ﺭﻭﯼ ﺁﻥ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ: ﻧﺎﻣﻪﺍﯼ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ! ﻫﻤﻪ ﻛﺎﺭﻣﻨﺪﺍﻥ ﺟﻤﻊ ﺷﺪﻧﺪ ﺗﺎ ﻧﺎﻣﻪ ﺭﺍ ﺑﺎﺯ ﻛﺮﺩﻩ ﻭ ﺑﺨﻮﺍﻧﻨﺪ.ﻣﻀﻤﻮﻥ ﻧﺎﻣﻪ ﭼﻨﯿﻦ ﺑﻮﺩ: ﺧﺪﺍﯼ ﻋﺰﯾﺰﻡ، ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﻢ ﺍﺯ ﻛﺎﺭﯼ ﻛﻪ ﺑﺮﺍﯾﻢ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﺍﺩﯼ ﺗﺸﻜﺮ ﻛﻨﻢ.ﺑﺎ ﻟﻄﻒ ﺗﻮ ﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻢ ﺷﺎﻣﯽ‌ﻋﺎﻟﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﻭﺳﺘﺎﻧﻢ ﻣﻬﯿﺎ ﻛﺮﺩﻩ ﻭ ﺭﻭﺯ ﺧﻮﺑﯽ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺑﮕﺬﺭﺍﻧﯿﻢ.ﻣﻦ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﮔﻔﺘﻢ ﻛﻪ ﭼﻪ ﻫﺪﯾﻪ ﺧﻮﺑﯽ ﺑﺮﺍﯾﻢ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﯼ…ﺍﻟﺒﺘﻪ ﭼﻬﺎﺭ ﺩﻻﺭ ﺁﻥ ﻛﻢ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﻣﻄﻤﺌﻨﻢ ﻛﺎﺭﻣﻨﺪﺍﻥ ﺍﺩﺍﺭﻩ ﭘﺴﺖ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻪﺍﻧﺪ…!!

تاریخ: یک شنبه 26 آذر 1391برچسب:داستان ادبی,داستان کوتاه,داستانک,

ﺭﻭﺯﻱﺧﻮﺭﺷﻴﺪﻭﺑﺎﺩﻫﺮﺩﻭﺩﺭﺣﺎﻝ ﮔﻔﺘﮕﻮﺑﻮﺩﻧﺪﻭﻫﺮﻛﺪﺍﻡﻧﺴﺒﺖﺑﻪ ﺩﻳﮕﺮﻱﺍﺣﺴﺎﺱﺑﺮﺗﺮﻱﻣﻲﻛﺮﺩ.ﺑﺎﺩ ﺑﻪﺧﻮﺭﺷﻴﺪﻣﻲﮔﻔﺖ:ﻣﻦﺍﺯﺗﻮﻗﻮﻱ ﺗﺮﻡﺧﻮﺭﺷﻴﺪﻫﻢﺍﺩﻋﺎﻣﻴﻜﺮﺩﻛﻪﺍﻭ ﻗﺪﺭﺗﻤﻨﺪﺗﺮﺍﺳﺖ.ﮔﻔﺘﻨﺪﺑﻴﺎﻳﻴﻢﺍﻣﺘﺤﺎﻥ ﻛﻨﻴﻢ.ﺧﻮﺏﺣﺎﻻ ﭼﮕﻮﻧﻪ؟ ﺩﻳﺪﻧﺪ ﻣﺮﺩﻱ ﺩﺭﺣﺎﻝﻋﺒﻮﺭﺍﺳﺖﻭﻛﺘﻲﺑﻪﺗﻦﺩﺍﺭﺩ. ﺑﺎﺩﮔﻔﺖﻣﻦﻣﻲﺗﻮﺍﻧﻢﻛﺖﺁﻥﻣﺮﺩﺭﺍ ﺍﺯﺗﻨﺶﺩﺭﺁﻭﺭﻡ.ﺧﻮﺭﺷﻴﺪﮔﻔﺖﭘﺲ ﺷﺮﻭﻉﻛﻦ.ﺑﺎﺩﻭﺯﻳﺪﻭﻭﺯﻳﺪ.ﺑﺎﺗﻤﺎﻡ ﻗﺪﺭﺗﻲﻛﻪﺩﺍﺷﺖﺑﻪﺯﻳﺮﻛﺖﻣﺮﺩﻣﻲ ﻛﻮﺑﻴﺪ.ﺩﺭﺍﻳﻦﻫﻨﮕﺎﻡﻛﻪﻣﺮﺩﺩﻳﺪ ﻣﻤﻜﻦﺍﺳﺖﻛﺘﺶﺭﺍﺍﺯﺩﺳﺖﺑﺪﻫﺪ، ﺩﻛﻤﻪﻱ ﻛﺘﺶﺭﺍ ﺑﺴﺖﻭ ﺑﺎﺩﻭ ﺩﺳﺘﺶ ﻣﺤﻜﻢﺁﻥﺭﺍﭼﺴﺒﻴﺪ.ﺑﺎﺩﻫﺮﭼﻪﻛﺮﺩ ﻧﺘﻮﺍﻧﺴﺖﻛﺖﺭﺍﺍﺯﺗﻨﺶﺧﺎﺭﺝﻛﻨﺪﻭﺑﺎ ﺧﺴﺘﮕﻲﺗﻤﺎﻡﺭﻭﺑﻪﺧﻮﺭﺷﻴﺪﻛﺮﺩﻭ ﮔﻔﺖﻋﺠﺐﺁﺩﻡﺳﺮﺳﺨﺘﻲﺑﻮﺩ،ﻫﺮ ﭼﻪﺳﻌﻲﻛﺮﺩﻡ ﻣﻮﻓﻖﻧﺸﺪﻡ.ﻣﻄﻤﺌﻦ ﻫﺴﺘﻢ ﻛﻪ ﺗﻮ ﻫﻢ ﻧﻤﻲ ﺗﻮﺍﻧﻲ.ﺧﻮﺭﺷﻴﺪ ﮔﻔﺖﺗﻼﺷﻢﺭﺍﻣﻲﻛﻨﻢﻭﺷﺮﻭﻉﻛﺮﺩ ﺑﻪﺗﺎﺑﻴﺪﻥ.ﭘﺮﺗﻮﻫﺎﻱﭘﺮﻣﻬﺮﺵﺭﺍﺑﺮ ﺳﺮ ﻣﺮﺩ ﺑﺎﺭﻳﺪ ﻭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﮔﺮﻡ ﻛﺮﺩ. ﻣﺮﺩﻛﻪﺗﺎﭼﻨﺪﻟﺤﻈﻪﻗﺒﻞﺳﻌﻲﺩﺭ ﺣﻔﻆﻛﺖﺧﻮﺩﺩﺍﺷﺖ،ﻣﺘﻮﺟﻪﺷﺪﻛﻪ ﻫﻮﺍﺗﻐﻴﻴﺮﻛﺮﺩﻩﻭﺑﺎﺗﻌﺠﺐﺑﻪ ﺧﻮﺭﺷﻴﺪﻧﮕﺮﻳﺴﺖ.ﺩﻳﺪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﺎﺩ ﺧﺒﺮﻱ ﻧﻴﺴﺖ،ﺍﺣﺴﺎﺱﺁﺭﺍﻣﺶﻭﺍﻣﻨﻴﺖ ﻛﺮﺩ.ﺑﺎ ﺗﻼﺵ ﻣﺪﺍﻭﻡ ﻭ ﭘﺮ ﻣﻬﺮ ﺧﻮﺭﺷﻴﺪ ﺍﻭﻧﻴﺰ ﮔﺮﻡﺷﺪ ﻭﺩﻳﺪ ﻛﻪﺩﻳﮕﺮ ﻧﻴﺎﺯﻱ ﺑﻪ ﺍﻳﻨﻜﻪﻛﺖ ﺭﺍﺑﻪ ﺗﻦﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪﻧﻴﺴﺖ. ﺑﻠﻜﻪﺑﻪﺗﻦﺩﺍﺷﺘﻦﺁﻥﺑﺎﻋﺚﺁﺯﺍﺭﻭ ﺍﺫﻳﺖﺍﻭﻣﻲﺷﻮﺩ.ﺑﻪﺁﺭﺍﻣﻲﻛﺖﺭﺍﺍﺯ ﺗﻦﺑﻪ ﺩﺭﺁﻭﺭﺩ ﻭ ﺑﻪﺭﻭﻱ ﺩﺳﺘﺎﻧﺶ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩ.ﺑﺎﺩﺳﺮﺑﻪﺯﻳﺮﺍﻧﺪﺍﺧﺖﻭﻓﻬﻤﻴﺪ ﻛﻪ ﺧﻮﺭﺷﻴﺪﭘﺮﻣﻬﺮﻭﻣﺤﺒﺖﻛﻪﭘﺮﺗﻮﻫﺎﻱ ﺧﻮﻳﺶﺭﺍﺑﻲﻣﻨﺖﺑﻪﺩﻳﮕﺮﺍﻥﻣﻲ ﺑﺨﺸﺪﺍﺯﺍﻭﻛﻪﺑﻪﺯﻭﺭﻣﻲﺧﻮﺍﺳﺖ ﻛﺎﺭﻱﺭﺍﺍﻧﺠﺎﻡﺩﻫﺪﺑﺴﻴﺎﺭﻗﻮﻱﺗﺮ ﺍﺳﺖ

تاریخ: یک شنبه 26 آذر 1391برچسب:داستان ادبی,داستان کوتاه,داستانک,داستان بامعنی,

ﺭﻭﺯﻫﺎﯼ ﺍﺧﺮ ﺧﺮﺩﺍﺩ ﻣﺎﻩ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﭘﺴﺮﮎ ﺑﻪ ﻣﺎﺩﺭﺵ ﻗﻮﻝ ﺩﺍﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﺍﻣﺘﺤﺎﻧﺎﺕ ﺧﺮﺩﺍﺩ ﻣﺎﻩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﻮﺑﯽ ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﺑﮕﺬﺭﺍﺩ ﺗﺎ ﻣﺎﺩﺭﺵ ﻫﺪﯾﻪ ﺍﯼ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺑﺪﻫﺪ. ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﯼ ﺍﻧﻬﺎ ﻓﻘﯿﺮ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﻭ ۴-۵ ﺧﻮﺍﻫﺮ ﻭ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﻗﺪ ﻭ ﻧﯿﻢ ﻗﺪ ﺩﺍﺷﺖ ﭘﺪﺭ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﮐﺎﺭﮔﺮ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﻭ ﺑﺎ ﺣﻘﻮﻕ ﮐﺎﺭﮔﺮﯼ ﮐﻤﯽ ﮐﻪ ﺩﺍﺷﺖ ﺑﻪ ﺳﺨﺘﯽ ﺧﺮﺝ ﺧﺎﻧﻪ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﯽ ﺍﻭﺭﺩ. ﺩﺭﺱ ﺧﻮﺍﻧﺪﻥ ﺑﺮﺍﯼ ﭘﺴﺮﮎ ﺩﺭ ﻣﺤﯿﻂ ﺷﻠﻮﻍ ﺧﺎﻧﻪ ﻭﺍﻗﻌﺎ ﺳﺨﺖ ﺑﻮﺩ ﻭﻟﯽ ﺍﻭ ﺧﺴﺘﻪ ﻧﻤﯽ ﺷﺪ ﻭ ﻫﺮﻭﺯ ﺗﻼﺵ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ. ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﺭﻭﺯ ﻣﻮﻋﻮﺩ ﻓﺮﺍ ﺭﺳﯿﺪ.ﭘﺴﺮﮎ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﻣﺎﺩﺭﺵ ﺑﺮﺍﯼ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﮐﺎﺭﻧﺎﻣﻪ ﺑﻪ ﻣﺪﺭﺳﻪ ﺭﻓﺖ.ﻭﻗﺘﯽ ﮐﺎﺭﻧﺎﻣﻪ ﺭﺍ ﺩﯾﺪ ﺍﺯ ﺷﺪﺕ ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﯽ ﺩﺳﺖ ﻣﺎﺩﺭ ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺑﺎ ﺍﻭ ﺷﺮﻭﻉ ﺑﻪ ﺩﻭﯾﺪﻥ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺑﺎ ﻫﻢ ﻣﯽ ﺧﻨﺪﯾﺪﻧﺪ ﺣﺎﻝ ﻭﻗﺖ ﺍﻥ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﺎﺩﺭ ﻫﺪﯾﻪ ﺍﯼ ﺑﻪ ﻓﺮﺯﻧﺪﺵ ﺑﺪﻫﺪ[[[[بقیه داستان در ادامه مطلب]]]]

ادامه مطلب...

تاریخ: یک شنبه 26 آذر 1391برچسب:داستان کوتاه,داستانک,داستان عاشقانه,

ﺩﺧﺘﺮ ﺟﻮﺍﻧﯽ ﭼﻨﺪ ﺭﻭﺯ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﻋﺮﻭﺳﯽ ﺁﺑﻠﻪ ﺳﺨﺘﯽ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺑﺴﺘﺮﯼ ﺷﺪ. ﻧﺎﻣﺰﺩ ﻭﯼ ﺑﻪ ﻋﯿﺎﺩﺗﺶ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻥ ﺻﺤﺒﺘﻬﺎﯾﺶ ﺍﺯ ﺩﺭﺩ ﭼﺸﻢ ﺧﻮﺩ ﻧﺎﻟﯿﺪ. ﺑﯿﻤﺎﺭﯼ ﺯﻥ ﺷﺪﺕ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺁﺑﻠﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﺻﻮﺭﺗﺶ ﺭﺍ ﭘﻮﺷﺎﻧﺪ. ﻣﺮﺩ ﺟﻮﺍﻥ ﻋﺼﺎﺯﻧﺎﻥ ﺑﻪ ﻋﯿﺎﺩﺕ ﻧﺎﻣﺰﺩﺵ ﻣﯿﺮﻓﺖ ﻭ ﺍﺯ ﺩﺭﺩ ﭼﺸﻢ ﻣﯿﻨﺎﻟﯿﺪ. ﻣﻮﻋﺪ ﻋﺮﻭﺳﯽ ﻓﺮﺍ ﺭﺳﯿﺪ. ﺯﻥ ﻧﮕﺮﺍﻥ ﺻﻮﺭﺕ ﺧﻮﺩ ﮐﻪ ﺁﺑﻠﻪ ﺁﻧﺮﺍ ﺍﺯ ﺷﮑﻞ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺷﻮﻫﺮ ﻫﻢ ﮐﻪ ﮐﻮﺭ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ. ﻣﺮﺩﻡ ﻣﯿﮕﻔﺘﻨﺪ ﭼﻪ ﺧﻮﺏ ﻋﺮﻭﺱ ﻧﺎﺯﯾﺒﺎ ﻫﻤﺎﻥ ﺑﻬﺘﺮ ﮐﻪ ﺷﻮﻫﺮﺵ ﻧﺎﺑﯿﻨﺎ ﺑﺎﺷﺪ. ۲۰ﺳﺎﻝ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﺯﻥ ﺍﺯ ﺩﻧﯿﺎ ﺭﻓﺖ، ﻣﺮﺩ ﻋﺼﺎﯾﺶ ﺭﺍ ﮐﻨﺎﺭ ﮔﺬﺍﺷﺖ ﻭ ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ ﺭﺍ ﮔﺸﻮﺩ. ﻫﻤﻪ ﺗﻌﺠﺐ ﮐﺮﺩﻧﺪ. ﻭ ﻣﺮﺩ ﮔﻔﺖ" :ﻣﻦ ﮐﺎﺭﯼ ﺟﺰ ﺷﺮﻁ ﻋﺸﻖ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺟﺎ ﻧﯿﺎﻭﺭﺩﻣﺪ

تاریخ: شنبه 25 آذر 1391برچسب:داستان عاشقانه,داستان کوتاه,داستانک,

ﻗﻨﺪ ﺧﻮﻥ ﻣﺎﺩﺭ ﺑﺎﻻﺳﺖ ﺩﻟﺶ ﺍﻣﺎ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺷﻮﺭ ﻣﻲ ﺯﻧﺪ ﺑﺮﺍﻱ ﻣﺎ ﺍﺷﮏﻫﺎﻱ ﻣﺎﺩﺭ... ,ﻣﺮﻭﺍﺭﻳﺪ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﺻﺪﻑ ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ ﺩﮐﺘﺮﻫﺎ ﺍﺳﻤﺶ ﺭﺍ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪﺍﻧﺪ ﺁﺏ ﻣﺮﻭﺍﺭﻳﺪ! ﺣﺮﻑﻫﺎ ﺩﺍﺭﺩ ﭼﺸﻤﺎﻥ ﻣﺎﺩﺭ ؛ ﮔﻮﻳﻲ ﺯﻳﺮﻧﻮﻳﺲ ﻓﺎﺭﺳﻲ ﺩﺍﺭﺩ ﺩﺳﺘﺎﻧﺶ ﺭﺍ ﻧﻮﺍﺯﺵ ﻣﻲ ﮐﻨﻢ ﺩﺍﺳﺘﺎﻧﻲ ﺩﺍﺭﺩ ﺩﺳﺘﺎﻧﺶ؛ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﻋﺰﯾﺰﻡ: ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﮐﻪ ﻣﺮﺍ ﭘﯿﺮ ﻭ ﺍﺯﮐﺎﺭ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﯾﺎﻓﺘﯽ، ﺍﮔﺮ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﻏﺬﺍ ﺧﻮﺭﺩﻥ ﻟﺒﺎﺱ...ﻫﺎﯾﻢ ﺭﺍ ﮐﺜﯿﻒ ﮐﺮﺩﻡ ﻭ ﯾﺎ ﻧﺘﻮﺍﻧﺴﺘﻢ ﻟﺒﺎﺳﻬﺎﯾﻢ ﺭﺍ ﺑﭙﻮﺷﻢ ﺍﮔﺮ ﺻﺤﺒﺖ ﻫﺎﯾﻢ ﺗﮑﺮﺍﺭﯼ ﻭ ﺧﺴﺘﻪ ﮐﻨﻨﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﺻﺒﻮﺭ ﺑﺎﺵ ﻭ ﺩﺭﮐﻢ ﮐﻦ ﯾﺎﺩﺕ ﺑﯿﺎﻭﺭ ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻮﭼﮏ ﺑﻮﺩﯼ ﻣﺠﺒﻮﺭ ﻣﯿﺸﺪﻡ ﺭﻭﺯﯼ ﭼﻨﺪ ﺑﺎﺭ ﻟﺒﺎﺳﻬﺎﯾﺖ ﻋﻮﺽ ﮐﻨﻢ ﺑﺮﺍﯼ ﺳﺮﮔﺮﻣﯽ ﯾﺎ ﺧﻮﺍﺑﺎﻧﺪﻧﺖ ﻣﺠﺒﻮﺭ ﻣﯿﺸﺪﻡ ﺑﺎﺭﻫﺎ ﻭ ﺑﺎﺭﻫﺎ ﺩﺍﺳﺘﺎﻧﯽ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯾﺖ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﮐﻨﻢ... ﻭﻗﺘﯽ ﻧﻤﯿﺨﻮﺍﻫﻢ ﺑﻪ ﺣﻤﺎﻡ ﺑﺮﻭﻡ ﻣﺮﺍ ﺳﺮﺯﻧﺶ ﻭ ﺷﺮﻣﻨﺪﻩ ﻧﮑﻦ ﻭﻗﺘﯽ ﺑﯽ ﺧﺒﺮ ﺍﺯ ﭘﯿﺸﺮﻓﺘﻬﺎ ﻭ ﺩﻧﯿﺎﯼ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺳﻮﺍﻻﺗﯽ ﻣﯿﮑﻨﻢ،ﺑﺎ ﺗﻤﺴﺨﺮ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﻨﮕﺮ ﻭﻗﺘﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﺩﺍﯼ ﮐﻠﻤﺎﺕ ﯾﺎ ﻣﻄﻠﺒﯽ ﺣﺎﻓﻈﻪ ﻡ ﯾﺎﺭﯼ ﻧﻤﯿﮑﻨﺪ،ﻓﺮﺻﺖ ﺑﺪﻩ ﻭ ﻋﺼﺒﺎﻧﯽ ﻧﺸﻮ ﻭﻗﺘﯽ ﭘﺎﻫﺎﯾﻢ ﺗﻮﺍﻥ ﺭﺍﻩ ﺭﻓﺘﻦ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ،ﺩﺳﺘﺎﻧﺖ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﺪﻩ...ﻫﻤﺎﻧﮕﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺍﻭﻟﯿﻦ ﻗﺪﻣﻬﺎﯾﺖ ﺭﺍ ﮐﻨﺎﺭ ﻣﻦ ﺑﺮﻣﯿﺪﺍﺷﺘﯽ.... ﺯﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﯿﮕﻮﯾﻢ ﺩﯾﮕﺮ ﻧﻤﯿﺨﻮﺍﻫﻢ ﺯﻧﺪﻩ ﺑﻤﺎﻧﻢ ﻭ ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﻢ ﺑﻤﯿﺮﻡ،ﻋﺼﺒﺎﻧﯽ ﻧﺸﻮ.. ﺭﻭﺯﯼ ﺧﻮﺩ ﻣﯿﻔﻬﻤﯽ ﺍﺯ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭﺕ ﻭ ﻣﺰﺍﺣﻢ ﺗﻮ ﻫﺴﺘﻢ،ﺧﺴﺘﻪ ﻭ ﻋﺼﺒﺎﻧﯽ ﻧﺸﻮ ﯾﺎﺭﯾﻢ ﮐﻦ ﻫﻤﺎﻧﮕﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﻣﻦ ﯾﺎﺭﯾﺖ ﮐﺮﺩﻡ ﮐﻤﮏ ﮐﻦ ﺗﺎ ﺑﺎ ﻧﯿﺮﻭ ﻭ ﺷﮑﯿﺒﺎﯾﯽ ﺗﻮ ﺍﯾﻦ ﺭﺍﻩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﺑﺮﺳﺎﻧﻢ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﺩﻟﺒﻨﺪﻡ،ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻡ

تاریخ: شنبه 25 آذر 1391برچسب:داستان کوتاه,داستان عاشقانه,داستانک,

ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻢ:ﺩﻟﻢ ﺑﺮﺍﯾﺖ ﺗﻨﮓ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ، ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻣﯽ ﺯﻧﯽ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻢ" :ﻧﺨﻨﺪ!ﺟﺪّﯼ ﮔﻔﺘﻢ" ﻧﮕﺎﻫﺖ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﻮﻫﺎﯾﻢ ﮐﻪ ﺍﻧﮕﺸﺘﺎﻧﺖ ﺭﺍ ﺩﺭﻭﻧﺸﺎﻥ ﺭﺍﻩ ﻣﯽ ﺑﺮﯼ ﺩﻭﺧﺘﻪ ﺍﯼ ﻭ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﮐﻤﺮﻧﮕﯽ ﺭﻭﯼ ﻟﺒﺎﻧﺖ ﺁﺭﺍﻡ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ.ﺳﺮﻡ ﺭﺍ ﺭﻭﯼ ﭘﺎﻫﺎﯾﺖ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﺍﻡ ﻭ ﺩﺍﺭﻡ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻢ ﮐﻪ ﭼﻘﺪﺭ ﺩﻟﻢ ﺑﺮﺍﯾﺖ ﺗﻨﮓ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ. ﺑﻌﺪ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻢ" :ﺍﺻﻼً ﺁﻣﺪﯾﻤﻮ ﭘﺲ ﻓﺮﺩﺍ ﻫﻮﺍﭘﯿﻤﺎﯾﻢ ﺳﻘﻮﻁ ﮐﺮﺩ ﻭ ﻣﻦ ﻣﺮﺩﻡ! ﺁﻧﻮﻗﺖ ﭼﮑﺎﺭ ﮐﻨﻢ؟ ﻭﺍﯼ!ﻣﻦ ﺩﻟﻢ ﺑﺮﺍﯾﺖ ﺧﯿﻠﯽ ﺗﻨﮓ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﺣﺘﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﯾﮏ ﺭﻭﺯ ، ﻭ ﺗﻮ ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﻫﯿﭻ ﻧﻤﯽ ﮔﻮﯾﯽ ﻭ ﺗﻨﻬﺎ، ﺧﻄﻮﻁ ﺩﻭ ﺳﻤﺖ ﻟﺒﺖ ﻋﻤﯿﻖ ﺗﺮ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ. ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻢ" :ﻫﯿﭻ ﮔﺎﻩ ﺯﻭﺩ ﺗﺮ ﺍﺯ ﻣﻦ ﻧﻤﯿﺮ"!ﻭ ﺑﻪ ﭼﺸﻤﺎﻧﺖ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ.ﻧﮕﺎﻫﺖ ﻧﮕﺮﺍﻥ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ!ﭼﺮﺍﯾﺶ ﺭﺍ ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﻢ.ﻣﻬﻢ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﯾﻨﺠﺎﯾﯽ ، ﭼﻪ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ... ﻓﺮﺩﺍﯼ ﻫﻤﯿﻦ ﺷﺐ ﭘﻠﯿﺲ ﺭﺍﻩ ﺧﺒﺮ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺟﺎﺩﻩ ﺣﺎﺩﺛﻪ ﺍﯼ ﺭﺥ ﺩﺍﺩﻩ. ﮐﻪ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺯﻣﯿﻦ ﺭﺍ ﻟﻐﺰﻧﺪﻩ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﯾﮏ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﮐﻨﺘﺮﻟﺶ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺭﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ. ﺗﻮ ﺍﻻﻥ ﺗﻪ ﺩﺭﻩ ﺩﺭ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺧﻮﺍﺑﺖ ﺑﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺗﻨﻬﺎ ﺁﺭﺯﻭﯼ ﻣﻦ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭﺩ ﻧﮑﺸﯿﺪﻩ ﺑﺎﺷﯽ.ﺍﻃﺮﺍﻓﯿﺎﻧﻢ ﻣﺪﺍﻡ ﺣﺮﻑ ﻣﯽ ﺯﻧﻨﺪ.ﻫﻤﮕﯽ ﺗﻮﯼ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﻣﺤﻞ ﺣﺎﺩﺛﻪ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺍﯾﻢ ﻭ ﺍﻃﺮﺍﻓﯿﺎﻧﻢ ﺧﯿﻠﯽ ﺣﺮﻑ ﻣﯽ ﺯﻧﻨﺪ.ﻣﻦ ﺍﻣّﺎ ﻫﯿﭻ ﻧﻤﯽ ﮔﻮﯾﻢ.ﺍﺯ ﺷﯿﺸﻪ ﯼ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺑﻪ ﺩﻭﺭ ﺩﺳﺘﻬﺎﯼ ﺧﺎﮐﺴﺘﺮﯼ ﺑﺎﺭﺍﻧﯽ ﺧﯿﺮﻩ ﺷﺪﻩ ﺍﻡ ﮐﻪ ﺑﻮﯼ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺩﻫﻨﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻓﮑﺮﻡ ﮐﻪ ﭼﻘﺪﺭ ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﻢ ﮐﻪ ﺩﯾﺸﺐ ﺑﻪ ﺗﻮ ﮔﻔﺘﻪ ﺍﻡ ﮐﻪ... ﭼﻘﺪﺭ ﺩﻟﻢ ﺑﺮﺍﯾﺖ ﺗﻨﮓ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ

تاریخ: شنبه 25 آذر 1391برچسب:داستان کوتاه,داستانک,داستان عاشقانه,

ﯾﮏ ﺭﻭﺯ ﺁﻣﻮﺯﮔﺎﺭ ﺍﺯ ﺩﺍﻧﺶ ﺁﻣﻮﺯﺍﻧﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﮐﻼﺱ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﭘﺮﺳﯿﺪ ﺁﯾﺎ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﯿﺪ ﺭﺍﻫﯽ ﻏﯿﺮ ﺗﮑﺮﺍﺭﯼ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﺑﺮﺍﺯ ﻋﺸﻖ ، ﺑﯿﺎﻥ ﮐﻨﯿﺪ؟ ﺑﺮﺧﯽ ﺍﺯ ﺩﺍﻧﺶ ﺁﻣﻮﺯﺍﻥ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﺑﺎ ﺑﺨﺸﯿﺪﻥ ﻋﺸﻘﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﻌﻨﺎ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ. ﺑﺮﺧﯽ»ﺩﺍﺩﻥ ﮔﻞ ﻭ ﻫﺪﯾﻪ«ﻭ»ﺣﺮﻑ ﻫﺎﯼ ﺩﻟﻨﺸﯿﻦ« ﺭﺍ ﺭﺍﻩ ﺑﯿﺎﻥ ﻋﺸﻖ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﮐﺮﺩﻧﺪ. ﺷﻤﺎﺭﯼ ﺩﯾﮕﺮ ﻫﻢ ﮔﻔﺘﻨﺪ »ﺑﺎ ﻫﻢ ﺑﻮﺩﻥ ﺩﺭ ﺗﺤﻤﻞ ﺭﻧﺠﻬﺎ ﻭ ﻟﺬﺕ ﺑﺮﺩﻥ ﺍﺯ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ« ﺭﺍ ﺭﺍﻩ ﺑﯿﺎﻥ ﻋﺸﻖ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﻨﺪ. ﺩﺭ ﺁﻥ ﺑﯿﻦ ، ﭘﺴﺮﯼ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ ﻭ ﭘﯿﺶ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﺷﯿﻮﻩ ﺩﻟﺨﻮﺍﻩ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﺑﺮﺍﺯ ﻋﺸﻖ ﺑﯿﺎﻥ ﮐﻨﺪ، ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﮐﻮﺗﺎﻫﯽ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﮐﺮﺩ: ﯾﮏ ﺭﻭﺯ ﺯﻥ ﻭ ﺷﻮﻫﺮ ﺟﻮﺍﻧﯽ ﮐﻪ ﻫﺮ ﺩﻭ ﺯﯾﺴﺖ ﺷﻨﺎﺱ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻃﺒﻖ ﻣﻌﻤﻮﻝ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﺤﻘﯿﻖ ﺑﻪ ﺟﻨﮕﻞ ﺭﻓﺘﻨﺪ. ﺁﻧﺎﻥ ﻭﻗﺘﯽ ﺑﻪ ﺑﺎﻻﯼ ﺗﭙّﻪ ﺭﺳﯿﺪﻧﺪ ﺩﺭﺟﺎ ﻣﯿﺨﮑﻮﺏ ﺷﺪﻧﺪ. ﯾﮏ ﻗﻼﺩﻩ ﺑﺒﺮ ﺑﺰﺭﮒ، ﺟﻠﻮﯼ ﺯﻥ ﻭ ﺷﻮﻫﺮ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩﻩ ﻭ ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﺧﯿﺮﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ. ﺷﻮﻫﺮ، ﺗﻔﻨﮓ ﺷﮑﺎﺭﯼ ﺑﻪ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﻧﺪﺍﺷﺖ ﻭ ﺩﯾﮕﺮ ﺭﺍﻫﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﻓﺮﺍﺭ ﻧﺒﻮﺩ.ﺭﻧﮓ ﺻﻮﺭﺕ ﺯﻥ ﻭ ﺷﻮﻫﺮ ﭘﺮﯾﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺑﺒﺮ، ﺟﺮﺍﺕ ﮐﻮﭼﮏ ﺗﺮﯾﻦ ﺣﺮﮐﺘﯽ ﻧﺪﺍﺷﺘﻨﺪ. ﺑﺒﺮ، ﺁﺭﺍﻡ ﺑﻪ ﻃﺮﻑ ﺁﻧﺎﻥ ﺣﺮﮐﺖ ﮐﺮﺩ. ﻫﻤﺎﻥ ﻟﺤﻈﻪ، ﻣﺮﺩ ﺯﯾﺴﺖ ﺷﻨﺎﺱ ﻓﺮﯾﺎﺩ ﺯﻧﺎﻥ ﻓﺮﺍﺭ ﮐﺮﺩ ﻭ ﻫﻤﺴﺮﺵ ﺭﺍ ﺗﻨﻬﺎ ﮔﺬﺍﺷﺖ. ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﺒﺮ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺷﻮﻫﺮ ﺩﻭﯾﺪ ﻭ ﭼﻨﺪ ﺩﻗﯿﻘﻪ ﺑﻌﺪ ﺿﺠﻪ ﻫﺎﯼ ﻣﺮﺩ ﺟﻮﺍﻥ ﺑﻪ ﮔﻮﺵ ﺯﻥ ﺭﺳﯿﺪ. ﺑﺒﺮ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺯﻥ ﺯﻧﺪﻩ ﻣﺎﻧﺪ. ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﺑﻪ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﮐﻪ ﺭﺳﯿﺪ ﺩﺍﻧﺶ ﺁﻣﻮﺯﺍﻥ ﺷﺮﻭﻉ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﺤﮑﻮﻡ ﮐﺮﺩﻥ ﺁﻥ ﻣﺮﺩ. ﺭﺍﻭﯼ ﺍﻣﺎ ﭘﺮﺳﯿﺪ: ﺁﯾﺎ ﻣﯽ ﺍﻧﯿﺪ ﺁﻥ ﻣﺮﺩ ﺩﺭ ﻟﺤﻈﻪ ﻫﺎﯼ ﺁﺧﺮ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺍﺵ ﭼﻪ ﻓﺮﯾﺎﺩ ﻣﯽ ﺯﺩ؟ ﺑﭽﻪ ﻫﺎ ﺣﺪﺱ ﺯﺩﻧﺪ ﺣﺘﻤﺎ ﺍﺯ ﻫﻤﺴﺮﺵ ﻣﻌﺬﺭﺕ ﺧﻮﺍﺳﺘﻪ ﮐﻪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺗﻨﻬﺎ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ! ﺭﺍﻭﯼ ﺟﻮﺍﺏ ﺩﺍﺩ: ﻩ، ﺁﺧﺮﯾﻦ ﺣﺮﻑ ﻣﺮﺩ ﺍﯾﻦ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ »ﻋﺰﯾﺰﻡ ، ﺗﻮ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﻣﻮﻧﺴﻢ ﺑﻮﺩﯼ.ﺍﺯ ﭘﺴﺮﻣﺎﻥ ﺧﻮﺏ ﻣﻮﺍﻇﺒﺖ ﮐﻦ ﻭ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺑﮕﻮ ﭘﺪﺭﺕ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻋﺎﺷﻘﺖ ﺑﻮﺩ‹‹. ﻗﻄﺮﻩ ﻫﺎﯼ ﺑﻠﻮﺭﯾﻦ ﺍﺷﮏ، ﺻﻮﺭﺕ ﺭﺍﻭﯼ ﺭﺍ ﺧﯿﺲ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﺍﺩ: ﻫﻤﻪ ﺯﯾﺴﺖ ﺷﻨﺎﺳﺎﻥ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﻨﺪ ﺑﺒﺮ ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﮐﺴﯽ ﺣﻤﻠﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺣﺮﮐﺘﯽ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ ﻭ ﯾﺎ ﻓﺮﺍﺭ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ.ﭘﺪﺭ ﻣﻦ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻟﺤﻈﻪ ﻭﺣﺸﺘﻨﺎﮎ ، ﺑﺎ ﻓﺪﺍ ﮐﺮﺩﻥ ﺟﺎﻧﺶ ﭘﯿﺶ ﻣﺮﮒ ﻣﺎﺩﺭﻡ ﺷﺪ ﻭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻧﺠﺎﺕ ﺩﺍﺩ.ﺍﯾﻦ ﺻﺎﺩﻗﺎﻧﻪ ﺗﺮﯾﻦ ﻭ ﺑﯽ ﺭﯾﺎﺗﺮﯾﻦ ﺗﺮﯾﻦ ﺭﺍﻩ ﭘﺪﺭﻡ ﺑﺮﺍﯼ ﺑﯿﺎﻥ ﻋﺸﻖ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﻣﺎﺩﺭﻡ ﻭ ﻣﻦ ﺑﻮﺩ.

تاریخ: شنبه 25 آذر 1391برچسب:داستانک,داستان کوتاه,داستان عاشقانه,

ﺍﻭﻥ ﺷﺐ ﺩﯾﮕﻪ ﻫﯿﭻ ﺻﺤﺒﺘﯽ ﻧﮑﺮﺩﯾﻢ ﻭ ﺍﻭﻥ ﺩﺍﯾﻢ ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ ﻭ ﻣﺜﻞ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺍﺷﮏ ﻣﯽ ﺭﯾﺨﺖ,ﻣﯽ ﺩﻭﻧﺴﺘﻢ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺑﺪﻭﻧﻪ ﮐﻪ ﭼﻪ ﺑﻼﯾﯽ ﺑﺮ ﺳﺮ ﻋﺸﻖ ﻣﻮﻥ ﺍﻭﻣﺪﻩ ﻭ ﭼﺮﺍ؟ ﺍﻣﺎ ﺑﻪ ﺳﺨﺘﯽ ﻣﯽ ﺗﻮﻧﺴﺘﻢ ﺟﻮﺍﺏ ﻗﺎﻧﻊ ﮐﻨﻨﺪﻩ ﺍﯼ ﺑﺮﺍﺵ ﭘﯿﺪﺍ ﮐﻨﻢ........ ﭼﺮﺍ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺩﻟﺒﺎﺧﺘﻪ ﯾﮏ ﺩﺧﺘﺮ ﺟﻮﺍﻥ ﺑﻪ ﺍﺳﻢ"ﺩﻭﯼ"ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩﻡ ﻭ ﺩﯾﮕﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻫﻤﺴﺮﻡ ﺍﺣﺴﺎﺳﯽ ﻧﺪﺍﺷﺘﻢ. ﻣﻦ ﻭ ﺍﻭﻥ ﻣﺪﺕ ﻫﺎ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻫﻢ ﻏﺮﯾﺒﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩﯾﻢ ﻣﻦ ﻓﻘﻂ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺍﻭﻥ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﺗﺮﺣﻢ ﺩﺍﺷﺘﻢ.ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﺑﺎ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﮔﻨﺎﻩ ﻓﺮﺍﻭﺍﻥ ﻣﻮﺍﻓﻘﺖ ﻧﺎﻣﻪ ﻃﻼﻕ ﺭﻭ ﮔﺮﻓﺘﻢ,ﺧﻮﻧﻪ,ﺳﯽ ﺩﺭﺻﺪ ﺷﺮﮐﺖ ﻭ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺍﻭﻥ ﺩﺍﺩﻡ.ﺍﻣﺎ ﺍﻭﻥ ﯾﮏ ﻧﮕﺎﻩ ﺑﻪ ﺑﺮﮔﻪ ﻫﺎ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺑﻌﺪ ﻫﻤﻪ ﺭﻭ ﭘﺎﺭﻩ ﮐﺮﺩ.[[[[[بقیه این داستان زیبا وخواندنی را در ادامه مطلب بخونید]]]]]

ادامه مطلب...

تاریخ: شنبه 25 آذر 1391برچسب:داستانکده,داستانک,داستان کوتاه,داستان عاشقانه,

ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ﺍﻭﻝ ﺳﺎﻝ ﺗﺤﺼﯿﻠﻰ، ﺧﺎﻧﻢ ﺗﺎﻣﭙﺴﻮﻥ ﻣﻌﻠّﻢ ﮐﻼﺱ ﭘﻨﺠﻢ ﺩﺑﺴﺘﺎﻥ ﻭﺍﺭﺩ ﮐﻼﺱ ﺷﺪ ﻭ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺻﺤﺒﺖ ﻫﺎﻯ ﺍﻭﻟﯿﻪ، ﻣﻄﺎﺑﻖ ﻣﻌﻤﻮﻝ ﺑﻪ ﺩﺍﻧﺶ ﺁﻣﻮﺯﺍﻥ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﺁﻥ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﯾﮏ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﻓﺮﻗﻰ ﺑﯿﻦ ﺁﻧﻬﺎ ﻗﺎﺋﻞ ﻧﯿﺴﺖ.ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺍﻭ ﺩﺭﻭﻍ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ ﻭ ﭼﻨﯿﻦ ﭼﯿﺰﻯ ﺍﻣﮑﺎﻥ ﻧﺪﺍﺷﺖ.ﻣﺨﺼﻮﺻﺎً ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﭘﺴﺮ ﮐﻮﭼﮑﻰ ﺩﺭ ﺭﺩﯾﻒ ﺟﻠﻮﻯ ﮐﻼﺱ ﺭﻭﻯ ﺻﻨﺪﻟﻰ ﻟﻢ ﺩﺍﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﺗﺪﻯ ﺍﺳﺘﻮﺩﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﺧﺎﻧﻢ ﺗﺎﻣﭙﺴﻮﻥ ﭼﻨﺪﺍﻥ ﺩﻝ ﺧﻮﺷﻰ ﺍﺯ ﺍﻭ ﻧﺪﺍﺷﺖ.ﺗﺪﻯ ﺳﺎﻝ ﻗﺒﻞ ﻧﯿﺰ ﺩﺍﻧﺶ ﺁﻣﻮﺯ ﻫﻤﯿﻦ ﮐﻼﺱ ﺑﻮﺩ.ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻟﺒﺎﺱ ﻫﺎﻯ ﮐﺜﯿﻒ ﺑﻪ ﺗﻦ ﺩﺍﺷﺖ، ﺑﺎ ﺑﭽﻪ ﻫﺎﻯ ﺩﯾﮕﺮ ﻧﻤﯽ ﺟﻮﺷﯿﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺩﺭﺳﺶ ﻫﻢ ﻧﻤﯽ ﺭﺳﯿﺪ.ﺍﻭ ﻭﺍﻗﻌﺎً ﺩﺍﻧﺶ ﺁﻣﻮﺯ ﻧﺎﻣﺮﺗﺒﻰ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺧﺎﻧﻢ ﺗﺎﻣﭙﺴﻮﻥ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺍﻭ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﻧﺎﺭﺍﺿﻰ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺳﺮﺍﻧﺠﺎﻡ ﻫﻢ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻧﻤﺮﻩ ﻗﺒﻮﻟﻰ ﻧﺪﺍﺩ ﻭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺭﻓﻮﺯﻩ ﮐﺮﺩ. ﺍﻣﺴﺎﻝ ﮐﻪ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺗﺪﻯ ﺩﺭ ﮐﻼﺱ ﭘﻨﺠﻢ ﺣﻀﻮﺭ ﻣﯽ ﯾﺎﻓﺖ، ﺧﺎﻧﻢ ﺗﺎﻣﭙﺴﻮﻥ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺖ ﺑﻪ ﭘﺮﻭﻧﺪﻩ ﺗﺤﺼﯿﻠﻰ ﺳﺎﻝ ﻫﺎﻯ ﻗﺒﻞ ﺍﻭ ﻧﮕﺎﻫﻰ ﺑﯿﺎﻧﺪﺍﺯﺩ ﺗﺎ ﺷﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﻋﻠّﺖ ﺩﺭﺱ ﻧﺨﻮﺍﻧﺪﻥ ﺍﻭ ﭘﯽ ﺑﺒﺮﺩ ﻭ ﺑﺘﻮﺍﻧﺪ ﮐﻤﮑﺶ ﮐﻨﺪ.[[[بقیه داستان را در ادامه مطلب دنبال کنید]]]

ادامه مطلب...

تاریخ: جمعه 24 آذر 1391برچسب:داستان آموزنده,داستان عاشقانه,داستان واقعی,داستانک,داستان کوتاه,

ﭼﻨﺪﯾﻦ ﺑﺎﺭ ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪﻫﺎﯾﯽ ﺭﺍ-ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮﻡ ﻧﻤﯽﺁﯾﺪ-ﺧﻮﺍﻧﺪﻩﺍﻡ ﻭ ﺩﯾﺪﻩﺍﻡ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻣﺼﺎﺣﺒﻪﺍﻡ ﺭﺍ ﭼﺎﭖ ﮐﺮﺩﻩﺍﻧﺪ.! ﻣﺼﺎﺣﺒﻪﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻫﯿﭻﮔﺎﻩ ﺩﺭ ﺁﻥﻫﺎ ﺷﺮﮐﺖ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪﺍﻡ.!ﺍﻣﺎ ﻧﻤﯽﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻢ ﻣﻨﮑﺮ ﺁﻥﻫﺎ ﺑﺎﺷﻢ؛ ﭼﺮﺍ ﮐﻪ ﺳﻄﺮ ﺑﻪ ﺳﻄﺮ ﺍﻓﮑﺎﺭ ﻣﺮﺍ ﻣﻨﻌﮑﺲ ﮐﺮﺩﻩﺍﻧﺪ.! ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﻣﺼﺎﺣﺒﻪﺍﯼ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﭼﺎﭖ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺑﺎ ﻋﺒﺎﺭﺕ ﺧﯿﻠﯽ ﺭﻭﺷﻦ ﻭ ﺑﺎ ﺳﺒﮑﯽ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺧﻮﺏ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺯﻧﺪﮔﯽﺍﻡ، ﻧﻪ ﻓﻘﻂ ﺩﺭ ﺣﯿﻄﻪﯼ ﺍﺩﺑﯿﺎﺕ، ﺑﻠﮑﻪ ﺩﺭ ﺯﻣﯿﻨﻪﯼ ﻋﻘﯿﺪﻩﯼ ﺳﯿﺎﺳﯽ، ﺫﻭﻕ ﺷﺨﺼﯽ ﻭ ﺧﻮﺷﯽﻫﺎ ﻭ ﻧﺎﺧﻮﺷﯽﻫﺎ ﺣﺮﻑ ﺯﺩﻩ، ﺩﻭ ﺳﺎﻝ ﭘﯿﺶ ﺩﺭ ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪﯼ ﻧﺎﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻭ ﮐﻢﺗﯿﺮﺍﮊﯼ ﺩﺭ ﺷﻬﺮ»ﮐﺎﺭﺍﮐﺎﺱ«ﺑﻪ ﭼﺎﭖ ﺭﺳﯿﺪ. ﺍﯾﻦ ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﺳﺮ ﺗﺎ ﭘﺎ ﺟﻌﻠﯽ ﺑﻮﺩ، ﺍﻣﺎ ﻣﺮﺍ ﺑﻪ ﻭﺟﺪ ﺁﻭﺭﺩ.ﻧﻪ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﺧﺎﻃﺮ ﮐﻪ ﺧﯿﻠﯽ ﺩﻗﯿﻖ ﺑﻮﺩ، ﺗﻨﻬﺎ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺭﻭ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﺯﻧﯽ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻫﯿﭻ ﻭﻗﺖ ﺑﻪ ﮔﻮﺷﻢ ﻧﺨﻮﺭﺩﻩ ﺑﻮﺩ...ﺍﻣﺎ ﻣﻄﻤﺌﻦﺍﻡ ﮐﻪ ﺍﻭ ﻣﺮﺍ ﺧﯿﻠﯽ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﺩ؛[[[بقیه داستان در ادامه مطلب]]]

ادامه مطلب...

تاریخ: جمعه 24 آذر 1391برچسب:داستان واقعی,داستانک,داستان کوتاه,داستان عاشقانه,

ﺩﺧﺘﺮﮎ ﺷﺎﻧﺰﺩﻩ ﺳﺎﻟﻪ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻭﻟﯿﻦ ﺑﺎﺭ ﻋﺎﺷﻖ ﭘﺴﺮ ﺷﺪ..ﭘﺴﺮ ﻗﺪﺑﻠﻨﺪ ﺑﻮﺩ، ﺻﺪﺍﯼ ﺑﻤﯽ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺷﺎﮔﺮﺩ ﺍﻭﻝ ﮐﻼﺱ ﺑﻮﺩ.ﺩﺧﺘﺮ ﺧﺠﺎﻟﺘﯽ ﻧﺒﻮﺩ ﺍﻣﺎ ﻧﻤﯽ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺍﺣﺴﺎﺳﺎﺕ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﭘﺴﺮ ﺍﺑﺮﺍﺯ ﮐﻨﺪ، ﺍﺯ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺭﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻋﺸﻖ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻗﻠﺒﺶ ﻧﮕﻪ ﻣﯽ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺩﻭﺭﺍﺩﻭﺭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺩﯾﺪ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ. ﺩﺭ ﺁﻥ ﺭﻭﺯﻫﺎ، ﺣﺘﯽ ﯾﮏ ﺳﻼﻡ ﺑﻪ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ، ﺩﻝ ﺩﺧﺘﺮ ﺭﺍ ﮔﺮﻡ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ.ﺍﻭ ﮐﻪ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﺳﺘﺎﺭﻩ ﻫﺎﯼ ﮐﺎﻏﺬﯼ ﺭﺍ ﯾﺎﺩ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﺭﻭﯼ ﮐﺎﻏﺬ ﮐﻮﭼﮑﯽ ﯾﮏ ﺟﻤﻠﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﭘﺴﺮ ﻣﯽ ﻧﻮﺷﺖ ﻭ ﮐﺎﻏﺬ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺷﮑﻞ ﺳﺘﺎﺭﻩ ﺍﯼ ﺯﯾﺒﺎ ﺗﺎ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺩﺍﺧﻞ ﯾﮏ ﺑﻄﺮﯼ ﺑﺰﺭﮒ ﻣﯽ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ. ﺩﺧﺘﺮ ﺑﺎ ﺩﯾﺪﻥ ﭘﯿﮑﺮ ﺑﺮﺍﺯﻧﺪﻩ ﭘﺴﺮ ﺑﺎ ﺧﻮﺩ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ ﭘﺴﺮﯼ ﻣﺜﻞ ﺍﻭ ﺩﺧﺘﺮﯼ ﺑﺎ ﻣﻮﻫﺎﯼ ﺑﻠﻨﺪ ﻭ ﭼﺸﻤﺎﻥ ﺩﺭﺷﺖ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺩﺍﺷﺖ. ﺩﺧﺘﺮ ﻣﻮﻫﺎﯾﯽ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺳﯿﺎﻩ ﻭﻟﯽ ﮐﻮﺗﺎﻩ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﻭﻗﺘﯽ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻣﯽ ﺯﺩ، ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ ﺑﻪ ﺑﺎﺭﯾﮑﯽ ﯾﮏ ﺧﻂ ﻣﯽ ﺷﺪ. ﺩﺭ ۱۹ ﺳﺎﻟﮕﯽ ﺩﺧﺘﺮ ﻭﺍﺭﺩ ﯾﮏ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﻣﺘﻮﺳﻂ ﺷﺪ ﻭ ﭘﺴﺮ ﺑﺎ ﻧﻤﺮﻩ ﻣﻤﺘﺎﺯ ﺑﻪ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻫﯽ ﺑﺰﺭﮒ ﺩﺭ ﭘﺎﯾﺘﺨﺖ ﺭﺍﻩ ﯾﺎﻓﺖ[[[بقیه داستان در ادامه مطلب]]]

ادامه مطلب...

تاریخ: جمعه 24 آذر 1391برچسب:داستان عاشقانه,داستانک,داستان کوتاه,داستان واقعی,

ﻳﮑﻲ ﺑﻮﺩ ﻳﮑﻲ ﻧﺒﻮﺩ ﻳﻪ ﭘﺴﺮ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺳﺎﺩﻩ ﻭ ﻣﻌﻤﻮﻟﻲ ﺩﺍﺷﺖ ﺍﺻﻼ ﻧﻤﻴﺪﻭﻧﺴﺖ ﻋﺸﻖ ﭼﻴﻪ ﻋﺎﺷﻖ ﺑﻪ ﮐﻲ ﻣﻴﮕﻦ ﺗﺎ ﺣﺎﻻ ﻫﻢ ﻫﻴﭽﮑﺲ ﺭﻭ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺍﺯ ﺧﻮﺩﺵ ﺩﻭﺳﺖ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻫﺮﮐﻲ ﺭﻭ ﻫﻢ ﮐﻪ ﻣﻴﺪﻳﺪ ﺩﺍﺭﻩ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻋﺸﻘﺶ ﮔﺮﻳﻪ ﻣﻴﮑﻨﻪ ﺑﻬﺶ ﻣﻴﺨﻨﺪﻳﺪ ﻫﺮﮐﻲ ﮐﻪ ﻣﻴﻮﻣﺪ ﺑﻬﺶ ﻣﻴﮕﻔﺖ ﻣﻦ ﻳﮑﻲ ﺭﻭ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻡ ﺑﻬﺶ ﻣﻴﮕﻔﺖ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﻭ ﻋﺎﺷﻘﻲ ﻣﺎﻝ ﺗﻮ ﮐﺘﺎﺏ ﻫﺎ ﻭ ﻓﻴﻠﻢ ﻫﺎﺳﺖ.... ﺭﻭﺯ ﻫﺎ ﮔﺬﺷﺖ ﻭ ﮔﺬﺷﺖ ﺗﺎ ﺍﻳﻨﮑﻪ ﻳﻪ ﺷﺐ ﺳﺮﺩ ﺯﻣﺴﺘﻮﻧﻲ ﺗﻮﻱ ﻳﻪ ﺧﻴﺎﺑﻮﻥ ﺧﻠﻮﺕ ﻭ ﺗﺎﺭﻳﮏ ﺩﺍﺷﺖ ﻭﺍﺳﻪ ﺧﻮﺩﺵ ﺭﺍﻩ ﻣﻴﺮﻓﺖ ﮐﻪ ﻳﻪ ﺩﺧﺘﺮﻱ ﺍﻭﻣﺪ ﻭ ﺍﺯ ﮐﻨﺎﺭﺵ ﺭﺩ ﺷﺪ ﭘﺴﺮ ﻗﺼﻪ ﻣﺎ ﻭﻗﺘﻲ ﮐﻪ ﺩﺧﺘﺮﻩ ﺭﻭ ﺩﻳﺪ ﺩﻟﺶ ﺭﻳﺨﺖ ﻭ ﺣﺎﻟﺶ ﻳﻪ ﺟﻮﺭﻱ ﺷﺪ ﺍﻧﮕﺎﺭ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﺩﺧﺘﺮﻩ ﺭﻭ ﻳﻪ ﻋﻤﺮ ﻣﻴﺸﻨﺎﺧﺘﻪ ﺣﺎﻟﺶ ﺧﺮﺍﺏ ﺷﺪ ﺍﻭﻣﺪ ﺑﺮﻩ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺩﺧﺘﺮﻩ ﻭﻟﻲ ﻧﺘﻮﻧﺴﺖ ﻣﻮﻧﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺳﺮ ﺩﻭ ﺭﺍﻫﻲ ﺗﺎ ﺍﻳﻨﮑﻪ ﺩﺧﺘﺮﻩ ﺍﺯﺵ ﺩﻭﺭ ﺷﺪ ﻭ ﺭﻓﺖ ﺍﻭﻥ ﻫﻢ ﻫﻤﻴﻨﺠﻮﺭﻱ ﻭﺍﺳﻪ ﺧﻮﺩﺵ ﺑﺎ ﺍﻭﻥ ﺣﺎﻝ ﺧﺮﺍﺏ ﺭﺍﻩ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﺗﻮ ﺧﻴﺎﺑﻮﻥ ﺍﻳﻨﻘﺪﺭ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺭﻓﺖ ﺗﺎ ﺍﻳﻨﮑﻪ ﺑﻪ ﺧﻮﺩﺵ ﺍﻭﻣﺪ ﻭ ﺩﻳﺪ ﮐﻪ ﺭﻭ ﺯﻣﻴﻦ ﭘﺮ ﺍﺯ ﺑﺮﻓﻪ[[[بقیه رو در ادامه مطلب بخونید]]]

ادامه مطلب...

تاریخ: جمعه 24 آذر 1391برچسب:داستانک,داستان کوتاه,داستان عاشقانه,

ﯾﮏ ﺭﻭﺯ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺳﺘﯿﻢ ﺭﺳﻢ ﺩﻧﯿﺎ ﺭﺍ ﺑﺮ ﻫﻢ ﺑﺰﻧﯿﻢ... ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺳﺘﯿﻢ ﺗﻨﻬﺎ ﻟﯿﻠﯽ ﻭ ﻣﺠﻨﻮﻧﯽ ﺑﺎﺷﯿﻢ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻫﻢ ﻣﯽ ﺭﺳﯿﻢ.. ﻣﻦ ﻟﯿﻠﯽ ﺑﻮﺩﻡ ﺗﻮ ﻣﺠﻨﻮﻥ ﯾﺎ ﻣﻦ ﻣﺠﻨﻮﻥ ﺑﻮﺩﻡ ﻭ ﺗﻮ ﻟﯿﻠﯽ؟ ﭼﻪ ﺗﻔﺎﻭﺗﯽ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ!؟ ﺍﻣﺎ ﺑﻪ ﮔﻤﺎﻧﻢ ﻫﺮ ﺩﻭ ﻣﺠﻨﻮﻥ ﺑﻮﺩﯾﻢ... ﺭﺍﺳﺘﯽ ﻣﻦ ﻫﻨﻮﺯ ﻣﻨﮕﻢ ﻫﻨﻮﺯ ﺑﻪ ﻫﻮﺵ ﻧﯿﺎﻣﺪﻩ ﺍﻡ... ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﯽ ﮐﻤﮑﻢ ﮐﻨﯽ؟ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﮕﻮﯾﯽ ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺍﯾﻦ ﻋﻬﺪ ﺷﮑﺴﺘﻪ ﺷﺪ؟ ﻣﻦ ﻟﻐﺰﯾﺪﻡ ﯾﺎ ﺗﻮ؟ ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻢ ﭼﻪ ﺗﻔﺎﻭﺗﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ؟! ﺩﯾﺪﯼ ﭼﻘﺪﺭ ﺳﺎﺩﻩ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﻣﺎ ﻫﻢ ﻣﺜﻞ ﻟﯿﻠﯽ ﻭ ﻣﺠﻨﻮﻥ ﻧﺮﺳﯿﺪﻥ ﺷﺪ؟ ﻣﻦ ﭼﻪ ﺳﺎﺩﻩ ﻣﺠﻨﻮﻥ ﺷﺪﻡ ﻭ ﻧﺸﺪ...ﻧﺸﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻟﯿﻠﯽ ﻗﺼﻪ ﺍﻡ ﺑﺮﺳﻢ. ﺭﺳﻢ ﻋﺠﯿﺒﯽ ﺍﺳﺖ.. ﮔﻔﺘﻢ ﺭﺳﻢ ﺩﻧﯿﺎ؟ ﻧﻪ ﺭﺳﻢ ﺩﻧﯿﺎ ﺭﺍ ﻧﻤﯽ ﮔﻮﯾﻢ... ﻣﻨﻈﻮﺭﻡ ﺭﺳﻢ ﺁﺩﻡ ﻫﺎﺳﺖ" ​...........................................................................................................

تاریخ: جمعه 24 آذر 1391برچسب:داستان آموزنده,مطالب زیبا,مطالب آموزنده,داستان کوتاه,

ﺍﯼ ﮐﺎﺵ ﻫﻨﻮﺯ ﻫﻢ ﻫﻤﻪ ﺭﻭ۱۰ﺗﺎ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﯿﻢ.... ﺑﭽﻪ ﮐﻪ ﺑﻮﺩﯾﻢ ﭼﻪ ﺩﻝ ﻫﺎﯼ ﺑﺰﺭﮔﯽ ﺩﺍﺷﺘﯿﻢ ﺍﮐﻨﻮﻥ ﮐﻪ ﺑﺰﺭﮔﯿﻢ ﭼﻪ ﺩﻟﺘﻨﮕﯿﻢ ﮐﺎﺵ ﺩﻟﻬﺎﻣﻮﻥ ﺑﻪ ﺑﺰﺭﮔﯽ ﺑﭽﮕﯽ ﺑﻮﺩ ﮐﺎﺵ ﻫﻤﺎﻥ ﮐﻮﺩﮐﯽ ﺑﻮﺩﯾﻢ ﮐﻪ ﺣﺮﻓﻬﺎﯾﺶ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻧﮕﺎﻫﺶ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻥ ﺧﻮﺍﻧﺪ ﮐﺎﺵ ﺑﺮﺍﯼ ﺣﺮﻑ ﺯﺩﻥ ﻧﯿﺎﺯﯼ ﺑﻪ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﺮﺩﻥ ﻧﺪﺍﺷﺘﯿﻢ ﮐﺎﺵ ﺑﺮﺍﯼ ﺣﺮﻑ ﺯﺩﻥ ﻓﻘﻂ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﺎﻓﯽ ﺑﻮﺩ ﮐﺎﺵ ﻗﻠﺒﻬﺎ ﺩﺭ ﭼﻬﺮﻩ ﺑﻮﺩ ﺍﻣﺎ ﺍﮐﻨﻮﻥ ﺍﮔﺮ ﻓﺮﯾﺎﺩ ﻫﻢ ﺑﺰﻧﯿﻢ ﮐﺴﯽ ﻧﻤﯽ ﻓﻬﻤﺪ ﻭ ﺩﻝ ﺧﻮﺵ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﯾﻢ ﮐﻪ ﺳﮑﻮﺕ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﯾﻢ ﺩﻧﯿﺎ ﺭﺍ ﺑﺒﯿﻦ...[[[بقیه در ادامه مطلب]]]

ادامه مطلب...

تاریخ: جمعه 24 آذر 1391برچسب:مطالب آموزنده,مطالب زیبا,مطالب بامعنی,

ﭼﺮﺍ ﺍﯾﻦ ﻃﻮﺭ ﺷﺪ؟ ﺭﻭﯾﺎ ﮐﻪ ﻋﺎﺷﻖ ﺩﺭﺱ ﺧﻮﻧﺪﻧﻪ ﺣﺎﻻ ﮐﺎﺭﺵ ﺑﻪ ﺟﺎﯾﯽ ﺭﺳﯿﺪﻩ ﮐﻪ ﯾﮏ ﮐﻠﻤﻪ ﺩﺭﺱ ﻧﻤﯿﺨﻮﻧﻪ ﺧﯿﻠﯽ ﺑﯿﻘﺮﺍﺭﻩ. ﺻﺒﺢ ﺗﺎ ﺷﺐ ﻓﮑﺮﺍﯼ ﺑﯿﻬﻮﺩﻩ ﻣﯿﺎﺩ ﺳﺮﺍﻏﺶ ﻓﮑﺮﺍﯾﯽ ﮐﻪ ﺩﺍﺭﻥ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﻓﺮﺻﺘﺎﯼ ﺯﻧﺪﮔﯿﺸﻮ ﺍﺯﺵ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﻥ ﺧﻮﺩﺷﻢ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪﻩ ﮐﻪ ﺩﺍﺭﻩ ﺫﺭﻩ ﺫﺭﻩ ﺍﺏ ﻣﯿﺸﻪ ﺍﻣﺎ ﺑﻪ ﺭﻭﯼ ﺧﻮﺩﺵ ﻧﻤﯿﺎﺭﻩ ﻫﺮ ﻭﻗﺖ ﺧﺒﺮﯼ ﯾﺎ ﺭﺩﯼ ﺍﺯ ﺳﺎﯾﻪ ﺷﻮﻡ ﻣﯿﺎﺩ ﺳﺮﺍﻏﺶ ﺍﯾﻦ ﻃﻮﺭﯼ ﺑﻬﻢ ﻣﯿﺮﯾﺰﻩ ﺍﻭ ﺩﺍﺷﺖ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰﻭ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﻣﯿﮑﺮﺩ ﮐﻪ ﺧﯿﻠﯽ ﻧﺎﮔﻬﺎﻧﯽ ﺑﻌﺪ ﺩﻭﺳﺎﻝ ﺳﺮﻭﮐﻠﻪ ﺩﺭﻭﻏﮕﻮﯾﯽ ﮐﻪ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺍﺩﻋﺎ ﻣﯿﮑﺮﺩ ﻋﺎﺷﻘﺸﻪ ﭘﯿﺪﺍﺵ ﺷﺪ[[[بقیه داستان رو در ادامه مطلب بخونید]]]

ادامه مطلب...

تاریخ: جمعه 24 آذر 1391برچسب:سرگذشت واقعی,داستانک,داستان کوتاه,

ﻣﺎﺩﺭﻡ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺍﺯ ﻣﻦ ﻣﯽﭘﺮﺳﯿﺪ: ﻣﻬﻤﺘﺮﯾﻦ ﻋﻀﻮ ﺑﺪﻧﺖ ﭼﯿﺴﺖ؟ ﻃﯽ ﺳﺎﻝﻫﺎﯼ ﻣﺘﻤﺎﺩﯼ، ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺩﯾﺪﮔﺎﻩ ﻭ ﺷﻨﺎﺧﺘﯽ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺩﻧﯿﺎﯼ ﭘﯿﺮﺍﻣﻮﻧﻢ ﮐﺴﺐ ﻣﯽﮐﺮﺩﻡ، ﭘﺎﺳﺨﯽ ﺭﺍ ﺣﺪﺱ ﻣﯽﺯﺩﻡ ﻭ ﺑﺎ ﺧﻮﺩﻡ ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﺮﺩﻡ ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﭘﺎﺳﺦ ﺻﺤﯿﺢ ﺑﺎﺷﺪ ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻮﭼﮑﺘﺮ ﺑﻮﺩﻡ، ﺑﺎ ﺧﻮﺩﻡ ﻓﮑﺮ ﮐﺮﺩﻡ ﮐﻪ ﺻﺪﺍ ﻭ ﺍﺻﻮﺍﺕ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺎ ﺍﻧﺴﺎﻥﻫﺎ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺍﻫﻤﯿﺖ ﺩﺍﺭﻧﺪ، ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﯾﻦ ﺩﺭ ﭘﺎﺳﺦ ﺳﻮﺍﻝ ﻣﺎﺩﺭﻡ ﻣﯽﮔﻔﺘﻢ:ﻣﺎﺩﺭ، ﮔﻮﺵﻫﺎﯾﻢ ﺍﻭ ﮔﻔﺖ:ﻧﻪ، ﺧﯿﻠﯽ ﺍﺯ ﻣﺮﺩﻡ ﻧﺎﺷﻨﻮﺍ ﻫﺴﺘﻨﺪ.ﺍﻣﺎ ﺗﻮ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻣﻮﺭﺩ ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﻓﮑﺮ ﮐﻦ[[[بقیه داستان در ادامه مطلب]]]

ادامه مطلب...

تاریخ: پنج شنبه 23 آذر 1391برچسب:داستان مهمترین عضوبدن,داستان کوتاه,داستانک,داستانکده,

ﻣﻦ ﻭ ﮔﻞ ﺭﺯ ﻗﺮﻣﺰﯼ ﮐﻪ ﺗﻮﯼ ﺣﺼﺎﺭ ﺷﯿﺸﻪ ﺍﯼ ﻣﺤﺒﻮﺱ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ.ﺭﻭﺑﺮﻭﯼ ﻫﻢ.ﺑﺎ ﯾﮏ ﺧﺮﻭﺍﺭ ﺩﻟﯿﻞ ﺑﺮﺍﯼ ﺷﺎﺩﯾﻬﺎﯼ ﻣﺸﺘﺮﮎ ﻭ ﯾﮏ ﮐﻤﯽ ﻏﺼﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﻫﻤﺪﺭﺩﯼ.ﮔﻞ ﺭﺯ ﻗﺸﻨﮕﻢ ﺗﻮ ﻣﻨﻮ ﯾﺎﺩ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺗﻮﺭﻭ ﺑﻤﻦ ﻫﺪﯾﻪ ﮐﺮﺩ ﻣﯽ ﻧﺪﺍﺯﯼ.ﻭﻟﯽ ﻣﻦ.ﻧﻤﯽ ﺧﻮﺍﻫﯽ ﺑﮕﯽ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺗﻮﺭﻭ ﯾﺎﺩ ﺍﻭﻥ ﮐﺴﯽ ﻣﯽ ﻧﺪﺍﺯﻡ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺭﻭ ﺗﻮﯼ ﺍﻭﻥ ﺷﯿﺸﻪ ﯼ ﮐﺬﺍﯾﯽ ﮐﺮﺩﻩ.ﺍﮔﻪ ﺑﺨﻮﺍﻫﯽ ،ﯾﮑﺮﻭﺯ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﺷﯿﺸﻪ ﺍﯾﺘﻮ ﻣﯽ ﺷﮑﻨﻢ ﻭ ﻣﯿﺎﺭﻣﺖ ﺑﯿﺮﻭﻥ.ﻭﻟﯽ.ﻭﻟﯽ ﺍﻭﻧﻮﻗﺖ ﻣﯽ ﻣﯿﺮﯼ.ﺁﺧﻪ ﺑﯿﺮﻭﻥ ، ﺗﻮﯼ ﺩﻧﯿﺎﯼ ﻣﺎ ﻫﻮﺍ ﺧﯿﻠﯽ ﺳﺮﺩﻩ.ﻣﯽ ﺩﻭﻧﯽ ﺳﺮﺩ ﭼﯿﻪ؟ ﮔﻠﻬﺎ ﺗﺤﻤﻠﺸﻮ ﻧﺪﺍﺭﻥ.ﻣﻦ ﻧﻤﯽ ﺧﻮﺍﻡ ﺣﺼﺎﺭﺗﻮ ﺑﺸﮑﻨﻢ ﮐﻪ ﺑﻌﺪﺵ ﺑﺒﯿﻨﻢ ﮐﻪ ﺗﻮﯼ ﺩﻧﯿﺎﯼ ﺳﻨﮕﯽ ﻣﺎ ﻗﻠﺒﺖ ﺷﮑﺴﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﯾﺎ ﺗﻮﯼ ﺍﯾﻦ ﺳﺮﻣﺎﯼ ﻗﻠﺐ ﺁﺩﻣﻬﺎ ﻗﻠﺐ ﮐﻮﭼﻮﻟﻮﯼ ﺳﺮﺧﺖ ﯾﺦ ﺯﺩﻩ ﺑﺎﺷﻪ. ﻭﻟﯽ ﻣﻦ ﻣﻮﺍﻇﺒﺖ ﻫﺴﺘﻢ.ﻣﻦ ﺩﻭﺳﺘﺘﻢ.ﻭﻟﯽ.ﻣﯽ ﺩﻭﻧﯽ ﭼﯿﻪ؟ ﻣﯽ ﺗﺮﺳﻢ ﺗﻮ ﻣﻌﻨﯽ ﺩﻭﺳﺘﯿﻮ ﻧﻔﻬﻤﯽ.ﺁﺧﻪ ﻫﺮ ﭼﯽ ﺑﺎﺷﻪ ﺗﻮ ﯾﮏ ﮔﻞ ﭘﺎﺭﭼﻪ ﺍﯼ ﻫﺴﺘﯽ.ﯾﮏ ﮔﻞ ﻣﺼﻨﻮﻋﯽ ﺑﺎ ﯾﮏ ﺩﻧﯿﺎﯼ ﻣﺼﻨﻮﻋﯽ.ﺗﻮ ﺩﻭﺳﺖ ﻣﻦ ﻫﺴﺘﯽ؟ ﯾﻌﻨﯽ ﻗﻠﺒﺖ ﻫﻢ ﭘﺎﺭﭼﻪ ﺍﯾﻪ؟

تاریخ: پنج شنبه 23 آذر 1391برچسب:داستانک,داستان من وگل رز,داستان کوتاه,

ﺭﻭﺯﯼ ﺯﻧﯽ ﺭﻭﺳﺘﺎﺋﯽ ﮐﻪ ﻫﺮﮔﺰ ﺣﺮﻑ ﺩﻟﻨﺸﯿﻨﯽ ﺍﺯ ﻫﻤﺴﺮﺵ ﻧﺸﻨﯿﺪﻩ ﺑﻮﺩ، ﺑﯿﻤﺎﺭ ﺷﺪ ﺷﻮﻫﺮ ﺍﻭ ﮐﻪ ﺭﺍﻧﻨﺪﻩ ﻣﻮﺗﻮﺭ ﺳﯿﮑﻠﺖ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﻣﻮﺗﻮﺭﺵ ﺑﺮﺍﻯ ﺣﻤﻞ ﻭ ﻧﻘﻞ ﮐﺎﻻ ﺩﺭ ﺷﻬﺮ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﻰﮐﺮﺩﺑﺮﺍﻯ ﺍﻭﻟﯿﻦ ﺑﺎﺭ ﻫﻤﺴﺮﺵ ﺭﺍ ﺳﻮﺍﺭ ﻣﻮﺗﻮﺭﺳﯿﮑﻠﺖ ﺧﻮﺩ ﮐﺮﺩ.ﺯﻥ ﺑﺎ ﺍﺣﺘﯿﺎﻁ ﺳﻮﺍﺭ ﻣﻮﺗﻮﺭ ﺷﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﭘﺎﭼﮕﯽ ﻭ ﺧﺠﺎﻟﺖ ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﺴﺖ ﺩﺳﺖ ﻫﺎﯾﺶ ﺭﺍ ﮐﺠﺎ ﺑﮕﺬﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﺷﻮﻫﺮﺵ ﮔﻔﺖ...: ﻣﺮﺍ ﺑﻐﻞ ﮐﻦ.ﺯﻥ ﭘﺮﺳﯿﺪ:ﭼﻪ ﮐﺎﺭ ﮐﻨﻢ؟ ﻭ ﻭﻗﺘﯽ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺣﺮﻑ ﺷﻮﻫﺮﺵ ﺷﺪ ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﺻﻮﺭﺗﺶ ﺳﺮﺥ ﺷﺪ ﺑﺎ ﺧﺠﺎﻟﺖ ﮐﻤﺮ ﺷﻮﻫﺮﺵ ﺭﺍ ﺑﻐﻞ ﮐﺮﺩ ﻭ ﮐﻢ ﮐﻢ ﺍﺷﮏ ﺻﻮﺭﺗﺶ ﺭﺍ ﺧﯿﺲ ﻧﻤﻮﺩ.ﺑﻪ ﻧﯿﻤﻪ ﺭﺍﻩ ﺭﺳﯿﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺯﻥ ﺍﺯ ﺷﻮﻫﺮﺵ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺮﮔﺮﺩﻧﺪ، ﺷﻮﻫﺮﺵ ﺑﺎ ﺗﻌﺠﺐ ﭘﺮﺳﯿﺪ:ﭼﺮﺍ؟ ﺗﻘﺮﯾﺒﺎ ﺑﻪ ﺑﯿﻤﺎﺭﺳﺘﺎﻥ ﺭﺳﯿﺪﻩ ﺍﯾﻢ.ﺯﻥ ﺟﻮﺍﺏ ﺩﺍﺩ: ﺩﯾﮕﺮ ﻻﺯﻡ ﻧﯿﺴﺖ، ﺑﻬﺘﺮ ﺷﺪﻡ.ﺳﺮﻡ ﺩﺭﺩ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﺪ.ﺷﻮﻫﺮ ﻫﻤﺴﺮﺵ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺭﺳﺎﻧﺪ ﻭﻟﻰ ﻫﺮﮔﺰ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ ﮐﻪ ﮔﻔﺘﻦ ﻫﻤﺎﻥ ﺟﻤﻠﻪ ﻯ ﺳﺎﺩﻩ ﻯ"ﻣﺮﺍ ﺑﻐﻞ ﮐﻦ"ﭼﻘﺪﺭ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﻰ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻗﻠﺐ ﻫﻤﺴﺮﺵ ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪﻩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻫﻤﯿﻦ ﻣﺴﯿﺮ ﮐﻮﺗﺎﻩ، ﺳﺮﺩﺭﺩﺵ ﺭﺍ ﺧﻮﺏ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ.

تاریخ: پنج شنبه 23 آذر 1391برچسب:داستانک,داستان کوتاه,داستانکده,

ﺯﻥ ﻭﺷﻮﻫﺮ ﺟﻮﺍﻧﯽ ﺳﻮﺍﺭ ﺑﺮﻣﻮﺗﻮﺭﺳﯿﮑﻠﺖ ﺩﺭ ﺩﻝ ﺷﺐ ﻣﯽ ﺭﺍﻧﺪﻧﺪ. ﺍﻧﻬﺎ ﺍﺯ ﺻﻤﯿﻢ ﻗﻠﺐ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ. ﺯﻥ ﺟﻮﺍﻥ:ﯾﻮﺍﺷﺘﺮ ﺑﺮﻭ ﻣﻦ ﻣﯽ ﺗﺮﺳﻢ ﻣﺮﺩ ﺟﻮﺍﻥ:ﻧﻪ ، ﺍﯾﻨﺠﻮﺭﯼ ﺧﯿﻠﯽ ﺑﻬﺘﺮﻩ! ﺯﻥ ﺟﻮﺍﻥ:ﺧﻮﺍﻫﺶ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ، ﻣﻦ ﺧﯿﻠﯽ ﻣﯿﺘﺮﺳﻢ ﻣﺮﺩﺟﻮﺍﻥ:ﺧﻮﺏ، ﺍﻣﺎ ﺍﻭﻝ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﮕﯽ ﺩﻭﺳﺘﻢ ﺩﺍﺭﯼ ﺯﻥ ﺟﻮﺍﻥ:ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻡ ، ﺣﺎﻻﻣﯽ ﺷﻪ ﯾﻮﺍﺷﺘﺮ ﺑﺮﻭﻧﯽ ﻣﺮﺩ ﺟﻮﺍﻥ:ﻣﺮﺍ ﻣﺤﮑﻢ ﺑﮕﯿﺮ ﺯﻥ ﺟﻮﺍﻥ:ﺧﻮﺏ، ﺣﺎﻻ ﻣﯽ ﺷﻪ ﯾﻮﺍﺷﺘﺮ ﺑﺮﻭﻧﯽ؟ ﻣﺮﺩ ﺟﻮﺍﻥ:ﺑﺎﺷﻪ ، ﺑﻪ ﺷﺮﻁ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﮐﻼﻩ ﮐﺎﺳﮑﺖ ﻣﺮﺍ ﺑﺮﺩﺍﺭﯼ ﻭ ﺭﻭﯼ ﺳﺮﺕ ﺑﺬﺍﺭﯼ، ﺍﺧﻪ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﻧﻢ ﺭﺍﺣﺖ ﺑﺮﻭﻧﻢ، ﺍﺫﯾﺘﻢ ﻣﯽ ﮐﻨﻪ ﺭﻭﺯ ﺑﻌﺪ ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎ ﻧﻮﺷﺘﻨﺪ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩ ﯾﮏ ﻣﻮﺗﻮﺭﺳﯿﮑﻠﺖ ﺑﺎ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﯽ ﺣﺎﺩﺛﻪ ﺁﻓﺮﯾﺪ.ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺳﺎﻧﺤﻪ ﮐﻪ ﺑﺪﻟﯿﻞ ﺑﺮﯾﺪﻥ ﺗﺮﻣﺰ ﻣﻮﺗﻮﺭ ﺳﯿﮑﻠﺖ ﺭﺥ ﺩﺍﺩ، ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺩﻭ ﺳﺮﻧﺸﯿﻦ ﺯﻧﺪﻩ ﻣﺎﻧﺪ ﻭ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﺩﺭ ﮔﺬﺷﺖ ﻣﺮﺩ ﺟﻮﺍﻥ ﺍﺯ ﺧﺎﻟﯽ ﺷﺪﻥ ﺗﺮﻣﺰ ﺁﮔﺎﻫﯽ ﯾﺎﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﭘﺲ ﺑﺪﻭﻥ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﺯﻥ ﺟﻮﺍﻥ ﺭﺍ ﻣﻄﻠﻊ ﮐﻨﺪ ﺑﺎ ﺗﺮﻓﻨﺪﯼ ﮐﻼﻩ ﮐﺎﺳﮑﺖ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺍﻭ ﮔﺬﺍﺷﺖ ﻭ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺑﺮﺍﯼ ﺁﺧﺮﯾﻦ ﺑﺎﺭ ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻡ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺯﺑﺎﻥ ﺍﻭ ﺑﺸﻨﻮﺩ ﻭ ﺧﻮﺩﺵ ﺭﻓﺖ ﺗﺎ ﺍﻭ ﺯﻧﺪﻩ ﺑﻤﺎﻧﺪ ﻭ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﻋﺸﻖ ﻭﺍﻗﻌﯽ.ﻋﺸﻘﯽ ﺯﯾﺒﺎ

تاریخ: سه شنبه 21 آذر 1391برچسب:داستان ادبی,داستان عشق واقعی,داستان عاشقانه,داستان کوتاه,

ﭘﺸﺖ ﭼﺮﺍﻍ ﻗﺮﻣﺰ ﺗﻮ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﺑﺎ ﺗﻠﻔﻦ ﺣﺮﻑ ﻣﯿﺰﺩﻡ ﻭ ﺑﺮﺍﯼ ﻃﺮﻓﻢ ﺷﺎﺥ ﻭ ﺷﻮﻧﻪ ﻣﯿﮑﺸﯿﺪﻡ ﮐﻪ ﻧﺎﺑﻮﺩﺕ ﻣﯿﮑﻨﻢ!ﺑﻪ ﺯﻣﯿﻦ ﻭ ﺯﻣﺎﻥ ﻣﯿﮑﻮﺑﻤﺖ ﺗﺎ ﺑﻔﻬﻤﯽ ﺑﺎ ﮐﯽ ﺩﺭ ﺍﻓﺘﺎﺩﯼ! ﺯﻭﺭ ﻧﺪﯾﺪﯼ ﮐﻪ ﺍﯾﻨﺠﻮﺭﯼ ﭘﻮﻝ ﻣﺮﺩﻡ ﺭﻭ ﺑﺎﻻ ﻣﯿﮑﺸﯽ ﻭ........ﺧﻼﺻﻪ ﻓﺮﯾﺎﺩ ﻣﯿﺰﺩﻡ ﯾﻪ ﺩﺧﺘﺮ ﺑﭽﻪ ﯾﻪ ﺩﺳﺘﻪ ﮔﻞ ﺩﺳﺘﺶ ﺑﻮﺩ ﻭ ﭼﻮﻥ ﻗﺪﺵ ﺑﻪ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﯼ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﻧﻤﯿﺮﺳﯿﺪ ﻫﯽ ﻣﯿﭙﺮﯾﺪ ﺑﺎﻻ ﻭ ﻣﯿﮕﻔﺖ ﺁﻗﺎ ﮔﻞ!ﺁﻗﺎ ﺍﯾﻦ ﮔﻞ ﺭﻭ ﺑﮕﯿﺮﯾﺪ.... ﻣﻨﻢ ﺩﺭ ﮐﻤﺎﻝ ﻗﺪﺭﺕ ﻭ ﺻﻼﺑﺖ ﻭ ﺩﺭ ﻋﯿﻦ ﺣﺎﻝ ﻋﺼﺒﺎﻧﯿﺖ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﺩﺍﺩ ﻣﯿﺰﺩﻡ ﻭ ﻫﯽ ﻫﯿﭽﯽ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﺑﭽﻪ ﯼ ﻣﺰﺍﺣﻢ ﻧﮕﻔﺘﻢ! ﺍﻣﺎ ﺩﺧﺘﺮﮎ ﺳﻤﺞ ﺍﯾﻨﻘﺪ ﺑﺎﻻ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﭘﺮﯾﺪ ﮐﻪ ﺩﯾﮕﻪ ﮐﺎﺳﻪ ﯼ ﺻﺒﺮﻡ ﻟﺒﺮﯾﺰ ﺷﺪ ﻭ ﺳﺮﻣﻮ ﺁﻭﺭﺩﻡ ﺍﺯ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﻭ ﺑﺎ ﻓﺮﯾﺎﺩ ﮔﻔﺘﻢ:ﺑﭽﻪ ﺑﺮﻭ ﭘﯽ ﮐﺎﺭﺕ! ﻣﻦ ﮔـــﻞ ﻧﻤﯿﺨـــﺮﻡ!ﭼﺮﺍ ﺍﯾﻨﻘﺪ ﭘﺮ ﺭﻭﯾﯽ!ﺷﻤﺎﻫﺎ ﮐﯽ ﻣﯿﺨﻮﺍﯾﻦ ﯾﺎﺩ ﺑﮕﯿﺮﯾﻦ ﻣﺰﺍﺣﻢ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﻧﺸﯿﻦ ﻭ.... ﻃﻔﻠﯽ ﺩﺧﺘﺮﮎ ﺗﺮﺳﯿﺪ...ﮐﻤﯽ ﻋﻘﺐ ﺭﻓﺖ!ﺭﻧﮕﺶ ﭘﺮﯾﺪﻩ ﺑﻮﺩ!ﻭﻗﺘﯽ ﭼﺸﻤﺎﺷﻮ ﺩﯾﺪﻡ ﻧﺎﺧﻮﺩﺁﮔﺎﻩ ﺳﺎﮐﺖ ﺷﺪﻡ!ﻧﻔﻬﻤﯿﺪﻡ ﭼﺮﺍ ﯾﮏ ﺩﻓﻌﻪ ﺯﺑﻮﻧﻢ ﺑﻨﺪ ﺍﻭﻣﺪ!ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺟﻮﺍﺏ ﺍﯾﻦ ﺳﻮﺍﻟﻮ ﭼﻨﺪ ﺛﺎﻧﯿﻪ ﺑﻌﺪ ﻓﻬﻤﯿﺪﻡ! ﺳﺎﮐﺖ ﮐﻪ ﺷﺪﻡ ﻭ ﺩﺳﺖ ﺍﺯ ﻗﺪﺭﺕ ﻧﻤﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻢ ، ﺍﻭﻣﺪ ﺟﻠﻮ ﻭ ﺑﺎ ﺗﺮﺱ ﮔﻔﺖ: ﺁﻗﺎ!ﻣﻦ ﮔﻞ ﻧﻤﯿﻔﺮﻭﺷﻢ!ﺁﺩﺍﻣﺲ ﻣﯿﻔﺮﻭﺷﻢ!ﺩﻭﺳﺘﻢ ﮐﻪ ﺍﻭﻧﻮﺭ ﺧﯿﺎﺑﻮﻧﻪ ﮔﻞ ﻣﯿﻔﺮﻭﺷﻪ! ﺍﯾﻦ ﮔﻞ ﺭﻭ ﺑﺮﺍﯼ ﺷﻤﺎ ﺍﺯﺵ ﮔﺮﻓﺘﻢ ﮐﻪ ﺍﯾﻨﻘﺪ ﻧﺎﺭﺍﺣﺖ ﻧﺒﺎﺷﯿﻦ!ﺍﮔﻪ ﻋﺼﺒﺎﻧﯽ ﺑﺸﯿﻦ ﻗﻠﺒﺘﻮﻥ ﺩﺭﺩ ﻣﯿﮕﯿﺮﻩ ﻭ ﻣﺜﻞ ﺑﺎﺑﺎﯼ ﻣﻦ ﻣﯿﺒﺮﻧﺘﻮﻥ ﺑﯿﻤﺎﺭﺳﺘﺎﻥ، ﺩﺧﺘﺮﺗﻮﻥ ﮔﻨﺎﻩ ﺩﺍﺭﻩ... ﻣﻦ ﺩﯾﮕﻪ ﻭﺍﻗﻌﺎ ﻧﻤﯿﺸﻨﯿﺪﻡ!ﺧﺪﺍﯾﺎ!ﭼﻪ ﮐﺮﺩﯼ ﺑﺎ ﻣﻦ!ﺍﯾﻦ ﻓﺮﺷﺘﻪ ﭼﯽ ﻣﯿﮕﻪ؟! ﺣﺎﻻ ﻋﻠﺖ ﺳﮑﻮﺕ ﻧﺎﮔﻬﺎﻧﯿﻤﻮ ﻓﻬﻤﯿﺪﻩ ﺑﻮﺩﻡ! ﮐﺸﯿﺪﻩ ﺍﯼ ﮐﻪ ﺩﺧﺘﺮﮎ ﺑﺎ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﻬﺮﺑﻮﻧﺶ ﺑﻬﻢ ﺯﺩﻩ ﺑﻮﺩ ، ﺗﻮﺍﻥ ﺑﯿﺎﻥ ﺭﻭ ﺍﺯﻡ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ! ﻭ ﺣﺎﻻ ﺑﺎ ﺣﺮﻓﺎﺵ ﺩﺍﺷﺖ ﺧﻮﺭﺩﻩ ﻫﺎﯼ ﻏﺮﻭﺭ ﺑﯽ ﺍﺭﺯﺷﻤﻮ ﺯﯾﺮ ﭘﺎﻫﺎﺵ ﻟﻪ ﻣﯿﮑﺮﺩ! ﯾﻪ ﺻﺪﺍﯾﯽ ﺩﺭ ﺩﺭﻭﻧﻢ ﻣﻠﺘﻤﺴﺎﻧﻪ ﻣﯿﮕﻔﺖ:ﺭﺣﻢ ﮐﻦ ﮐﻮﭼﻮﻟﻮ!ﺁﺩﻡ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﯼ ﻗﺪﺭﺗﺶ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺯﺩﻥ ﯾﮏ ﻧﻔﺮ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻧﻤﯿﮑﻨﻪ... !ﺍﻣﺎ ﺩﺭﯾﻎ ﺍﺯ ﺗﻮﺍﻥ ﻭ ﻧﺎﯼ ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺘﻦ! ﺗﺎ ﺍﻭﻣﺪﻡ ﭼﯿﺰﯼ ﺑﮕﻢ ، ﻓﺮﺷﺘﻪ ﯼ ﮐﻮﭼﻮﻟﻮ ، ﺑﯽ ﺍﺩﻋﺎ ﻭ ﺳﺒﮑﺒﺎﻝ ﺍﺯﻡ ﺩﻭﺭ ﺷﺪ! ﺣﺘﯽ ﺑﻬﻢ ﺁﺩﺍﻣﺲ ﻫﻢ ﻧﻔﺮﻭﺧﺖ! ﻫﻨﻮﺯ ﺭﺩ ﺳﯿﻠﯽ ﭘﺮ ﻗﺪﺭﺗﯽ ﮐﻪ ﺑﻬﻢ ﺯﺩ ﺭﻭﯼ ﻗﻠﺒﻢ ﻣﻮﻧﺪﻩ!ﭼﻪ ﻗﺪﺭﺗﻤﻨﺪ ﺑﻮﺩ!!! ﻣﻮﺍﻇﺐ ﺑﺎﺷﯿﺪ ﺑﺎ ﮐﯽ ﺩﺭﮔﯿﺮ ﻣﯿﺸﯿﺪ!

تاریخ: سه شنبه 21 آذر 1391برچسب:داستان,داستان کوتاه,داستان ادبی,داستان عاشقانه,

توی یه موزه معروف سنگ های مرمر کف پوش شده بود , مجسمه بسیار زیبای مرمرینی به نمایش گذاشته شده بودند که مردم از راه های دور و نزدیک واسه دیدنش به اونجا می اومدن . و کسی نبود که اونو ببینه و لب به تحسین باز نکنه ! یه شب سنگ مرمری که کف پوش اون سالن بود ؛ با مجسمه شروع به حرف زدن کرد و گفت : " این ؛ منصفانه نیست ! چرا همه پا روی من می ذارن تا تو رو تحسین کنن ؟! مگه یادت نیست ؟! ما هر دومون توی یه معدن بودیم , مگه نه ؟ این عادلانه نیست ! من خیلی شاکیم ! " مجسمه لبخندی زد و آروم گفت : " یادته روزی که مجسمه ساز خواست روت کار کنه , چقدر سرسختی و مقاومت کردی ؟ " سنگ پاسخ داد : " آره ؛ آخه ابزارش به من آسیب میرسوند . " آخه گمون کردم می خواد آزارم بده . آخه تحمل اون همه درد و رنج رو نداشتم . " و مجسمه با همون آرامش و لبخند ملیح ادامه داد که : " ولی من فکر کردم که به طور حتم می خواد ازم چیز بی نظیری بسازه . به طور حتم بناست به یه شاهکار تبدیل بشم . به طور حتم در پی این رنج ؛ گنجی هست . پس بهش گفتم : " هرچی میخوای ضربه بزن ؛ بتراش و صیقل بده ! " و درد کارهاش و لطمه هائی رو که ابزارش به من می زدن رو به جون خریدم . و هر چی بیشتر می شدن ؛ بیشتر تاب می آوردم تا زیباتر بشم ! پس امروز نمی تونی دیگران رو سرزنش کنی که چرا روی تو پا میذارن و بی توجه عبور می کنن آره عزیز دلم ! رنج و سختی ها هدایای خالق مهربون هستیه به من و تو . و ... یادمون باشه قراره اون قدر خوشگل بشیم که خودمون هم نمی تونیم از الان باور و تصور کنیم . پس بیا ازین به بعد به هر مسئله و مشکلی سلام کنیم و بگیم : خوش اومدی و از خودمون بپرسیم : " این بار اون لطیف بزرگ چه موهبت و هدیه ای برامون فرستاده ؟

تاریخ: یک شنبه 19 آذر 1391برچسب:داستان کوتاه,داستان طنز,داستان عاشقانه,داستان ادبی,

ﺑﻼﺧﺮﻩ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺳﺎﻟﻬﺎ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺑﻪ ﺩﯾﺪﻧﻢ ﺍﻭﻣﺪ ﺑﺎ ﯾﻪ ﺩﺳﺘﻪ ﮔﻞ ﺧﯿﻠﯽ ﻗﺸﻨﮓ ﺩﯾﮕﻪ ﺍﺯ ﺍﻭﻥ ﻫﻤﻪ ﻏﺮﻭﺭ ﺧﺒﺮﯼ ﻧﺒﻮﺩ ﻧﻪ ﻗﻠﺒﺶ ﺳﻨﮕﯽ ﺑﻮﺩ ﻧﻪ ﻧﮕﺎﻫﺶ ﺑﯽ ﺗﻔﺎﻭﺕ ﻟﺒﺮﯾﺰ ﺑﻮﺩ ﺍﺯ ﭘﺸﯿﻤﻮﻧﯽ ﻣﯿﮕﻔﺖ ﺧﯿﻠﯽ ﺩﻟﺘﻨﮕﻢ ﺷﺪﻩ ﺣﺘﯽ ﺍﺯﻡ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﮐﺎﺭﺍﯼ ﮔﺬﺷﺘﺶ ﺑﺒﺨﺸﻤﺶ ﺳﺎﻋﺖ ﻫﺎ ﺑﺎﻫﺎﻡ ﺩﺭﺩ ﻭ ﺩﻝ ﮐﺮﺩ ﺍﻣﺎ ﻣﻦ ﻫﯿﭻ ﺟﻮﺍﺑﯽ ﺑﻬﺶ ﻧﺪﺍﺩﻡ... ﺑﻬﻢ ﺧﯿﺮﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ... ﺑﺎ ﺍﻭﻥ ﭼﺸﻤﺎﯼ ﻣﻌﺼﻮﻣﺶ ﺑﺎ ﻫﻤﻮﻥ ﻧﮕﺎﻫﯽ ﮐﻪ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺁﺭﺯﻭﺷﻮ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﻭ ﺍﺯﻡ ﺩﺭﯾﻎ ﻣﯿﮑﺮﺩ ﭼﻨﺪ ﺑﺎﺭﯼ ﺍﺳﻤﻤﻮ ﺻﺪﺍ ﮐﺮﺩ ﺍﻣﺎ ﺑﺎﺯﻡ ﺟﻮﺍﺑﺸﻮ ﻧﺪﺍﺩﻡ... ﺍﻧﮕﺎﺭ ﺍﺻﻼ ﺑﺎﻭﺭﺵ ﻧﻤﯿﺸﺪ ﻣﻨﻮ ﺗﻮ ﺍﯾﻦ ﻭﺿﻌﯿﺖ ﺑﯿﻨﻪ ﻭﺍﯼ...ﻭﺍﯼ ﮐﻪ ﭼﻘﺪﺭ ﺍﺷﮏ ﺭﯾﺨﺘﻮ ﻧﺎﻟﻪ ﮐﺮﺩ... ﺩﻟﻢ ﻣﯿﺨﻮﺍﺳﺖ ﺍﺷﮑﺎﺷﻮ ﺍﺯ ﺻﻮﺭﺗﺶ ﭘﺎﮎ ﮐﻨﻢ. ﺩﺳﺘﺎﺷﻮ ﺗﻮﯼ ﺩﺳﺘﻢ ﺑﮕﯿﺮﻡ ﺳﺮﺷﻮ ﺭﻭﯼ ﺷﻮﻧﻪ ﻫﺎﻡ ﺑﺬﺍﺭﻣﻮ ﺩﻟﺪﺍﺭﯾﺶ ﺑﺪﻡ ﻭﻟﯽ ﺍﻓﺴﻮﺱﺀ ﺍﻓﺴﻮﺱ ﮐﻪ ﻧﺘﻮﻧﺴﺘﻢ... ﺍﻭﻥ ﺭﻓﺖﺀ ﺭﻓﺘﻮ ﻣﻦ ﺑﺎ ﻧﺎﺑﺎﻭﺭﯼ ﺭﻓﺘﻢ ﭘﯿﺶ ﻭ ﺗﻤﺎﺷﺎ ﮐﺮﺩﻡ ﺭﻓﺖ ﺍﻣﺎ ﺳﻨﮓ ﻗﺒﺮ ﻣﻦ ﺍﺯ ﻋﺸﻘﺶ ﺧﯿﺲ ﺧﯿﺲ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ...

تاریخ: یک شنبه 19 آذر 1391برچسب:داستان کوتاه,داستان عاشقانه,داستان ادبی,داستان واقعی,داستان آموزنده,داستان طنز,داستانهای کوتاه,

ﺑﺎ ﯾﮏ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﮔﻨﺎﻩ ﻭ ﻋﺬﺍﺏ ﻭﺟﺪﺍﻥ ﻋﻤﯿﻖ، ﺑﺮﮔﻪ ﻃﻼﻕ ﺭﺍ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﮐﺮﺩﻡ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻗﯿﺪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﺪ ﺧﺎﻧﻪ، ﻣﺎﺷﯿﻦ، ﻭ ۳۰%ﺍﺯ ﺳﻬﻢ ﮐﺎﺭﺧﺎﻧﻪﺍﻡ ﺭﺍ ﺑﺮﺩﺍﺭﺩ.ﻧﮕﺎﻫﯽ ﺑﻪ ﺑﺮﮔﻪﻫﺎ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺭﯾﺰ ﺭﯾﺰ ﭘﺎﺭﻩ ﮐﺮﺩ.ﺯﻧﯽ ﮐﻪ ۱۰ ﺳﺎﻝ ﺯﻧﺪﮔﯿﺶ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻣﻦ ﮔﺬﺭﺍﻧﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺑﺮﺍﯾﻢ ﺑﻪ ﻏﺮﯾﺒﻪﺍﯼ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ.ﺍﺯ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﻭﻗﺖ ﻭ ﺍﻧﺮﮊﯾﺶ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﻦ ﺑﻪ ﻫﺪﺭ ﺩﺍﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﻣﺘﺎﺳﻒ ﺑﻮﺩﻡ ﺍﻣﺎ ﻭﺍﻗﻌﺎً ﻧﻤﯽﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻢ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺑﺮﮔﺮﺩﻡ ﭼﻮﻥ ﻋﺎﺷﻖ ﯾﮏ ﻧﻔﺮ ﺩﯾﮕﺮ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩﻡ.ﺁﺧﺮ ﺑﻠﻨﺪ ﺑﻠﻨﺪ ﺟﻠﻮﯼ ﻣﻦ ﮔﺮﯾﻪ ﺳﺮ ﺩﺍﺩ ﻭ ﺍﯾﻦ ﺩﻗﯿﻘﺎً ﻫﻤﺎﻥ ﭼﯿﺰﯼ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﺑﺒﯿﻨﻢ.ﺑﺮﺍﯼ ﻣﻦ ﮔﺮﯾﻪ ﺍﻭ ﻧﻮﻋﯽ ﺭﻫﺎﯾﯽ ﺑﻮﺩ.ﻓﮑﺮ ﻃﻼﻕ ﮐﻪ ﻫﻔﺘﻪﻫﺎ ﺑﻮﺩ ﺫﻫﻦ ﻣﻦ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ، ﺍﻻﻥ ﻣﺤﮑﻢﺗﺮ ﻭ ﻭﺍﺿﺢﺗﺮ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ.[[[[[بقیه داستان را در ادامه مطلب دنبال کنید]]]]]

ادامه مطلب...

تاریخ: یک شنبه 19 آذر 1391برچسب:داستان کوتاه,داستان عاشقانه,داستان ادبی,داستان واقعی,داستان آموزنده,داستان طنز,داستانهای کوتاه,

ﭘﺴﺮ، ﺩﺧﺘﺮ ﺭﺍ ﺩﺭ ﯾﮏ ﻣﻬﻤﺎﻧﯽ ﻣﻼﻗﺎﺕ ﮐﺮﺩ. ﺁﺧﺮ ﻣﻬﻤﺎﻧﯽ، ﺩﺧﺘﺮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻧﻮﺷﯿﺪﻥ ﯾﮏ ﻗﻬﻮﻩ ﺩﻋﻮﺕ ﮐﺮﺩ، ﺩﺧﺘﺮ ﺷﮕﻔﺖ ﺯﺩﻩ ﺷﺪ ﺍﻣﺎ ﺍﺯ ﺭﻭﯼ ﺍﺩﺏ، ﺩﻋﻮﺗﺶ ﺭﺍ ﻗﺒﻮﻝ ﮐﺮﺩ. ﺩﺭ ﯾﮏ ﮐﺎﻓﯽ ﺷﺎﭖ ﻧﺸﺴﺘﻨﺪ، ﭘﺴﺮ ﻋﺼﺒﯽ ﺗﺮ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﭼﯿﺰﯼ ﺑﮕﻮﯾﺪ، ﺩﺧﺘﺮ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﺭﺍﺣﺘﯽ ﻧﺪﺍﺷﺖ ﻭ ﺑﺎ ﺧﻮﺩﺵ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ“ﺧﻮﺍﻫﺶ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﺑﺪﻩ ﺑﺮﻡ ﺧﻮﻧﻪ. ”… ﯾﮑﺪﻓﻌﻪ ﭘﺴﺮ ﭘﯿﺶ ﺧﺪﻣﺖ ﺭﺍ ﺻﺪﺍ ﮐﺮﺩ، “ﻣﯿﺸﻪ ﻟﻄﻔﺎ ﯾﮏ ﮐﻢ ﻧﻤﮏ ﺑﺮﺍﻡ ﺑﯿﺎﺭﯼ؟ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻡ ﺑﺮﯾﺰﻡ ﺗﻮ ﻗﻬﻮﻩ ﺍﻡ”.ﻫﻤﻪ ﺑﻬﺶ ﺧﯿﺮﻩ ﺷﺪﻧﺪ، ﺧﯿﻠﯽ ﻋﺠﯿﺒﻪ!ﭼﻬﺮﻩ ﺍﺵ ﻗﺮﻣﺰ ﺷﺪ ﺍﻣﺎ ﺍﻭﻥ ﻧﻤﮏ ﺭﻭ ﺭﯾﺨﺖ ﺗﻮﯼ ﻗﻬﻮﻩ ﺍﺵ ﻭ ﺍﻭﻧﻮ ﺳﺮﮐﺸﯿﺪ.ﺩﺧﺘﺮ ﺑﺎ ﮐﻨﺠﮑﺎﻭﯼ ﭘﺮﺳﯿﺪ،“ﭼﺮﺍ ﺍﯾﻦ ﮐﺎﺭ ﺭﻭ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ؟”ﭘﺴﺮ ﭘﺎﺳﺦ ﺩﺍﺩ،“ﻭﻗﺘﯽ ﭘﺴﺮ ﺑﭽﻪ ﮐﻮﭼﯿﮑﯽ ﺑﻮﺩﻡ، ﻧﺰﺩﯾﮏ ﺩﺭﯾﺎ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻡ، ﺑﺎﺯﯼ ﺗﻮ ﺩﺭﯾﺎ ﺭﻭ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻢ،[[[[[بقیه داستان در ادامه مطلب]]]]]

ادامه مطلب...

تاریخ: یک شنبه 19 آذر 1391برچسب:داستان کوتاه,داستان عاشقانه,داستان ادبی,داستان واقعی,داستان آموزنده,داستان طنز,داستانهای کوتاه,

ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺍﺯﺵ ﺧﻮﺷﻢ ﻣﻴﻮﻣﺪ، ﭼﺮﺍﺷﻮ ﻧﻤﻲﺩﻭﻧﻢ، ﺁﺧﻪ ﺧﻮﺵ ﺍﻭﻣﺪﻥ ﻛﻪ ﭼﺮﺍ ﻧﺪﺍﺭﻩ. . .ﺧﻮﺩﺗﻮﻥ ﻗﻀﺎﻭﺕ ﻛﻨﻴﻦ ﻳﻚ ﻣﺘﺮﺳﻚِ ﻧﺴﺒﺘﺎً ﻛﻮﭼﻮﻟﻮﻱِ ﭼﺎﻕ، ﺑﺎ ﺑﺎﺯﻭﻫﺎﻱ ﮔﻨﺪﻩ ﻭ ﺩﻣﺎﻍِ ﺑﺎﻣﺰﻩ. . .ﺧﻴﻠﻲ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻨﻴﻪ ﻧﻪ؟. . .ﺍﻭﻻ ﺍﺧﻼﻗﺶ ﺧﻴﻠﻲ ﺑﻬﺘﺮ ﺑﻮﺩ، ﻭﻗﺘﻲ ﻣﻲﺭﻓﺘﻢ ﭘﻴﺸﺶ، ﺳﺮﺷﻮ ﻣﻲﭼﺮﺧﻮﻧﺪ ﻭ ﺯﻳﺮﭼﺸﻤﻲ ﻧﮕﺎﻫﻢ ﻣﻲﻛﺮﺩ، ﺑﻌﺪﺷﻢ ﻛﻠﻲ ﭼﻴﺰﺍﻱ ﺑﺎﻣﺰﻩ ﺑﺮﺍﻡ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻣﻲﻛﺮﺩ ﻭ ﻫﻲ ﺑﺎ ﻫﻢ ﻣﻲﺧﻨﺪﻳﺪﻳﻢ ﻭ ﻣﻲﺧﻨﺪﻳﺪﻳﻢ. . .ﺍﻣﺎ ﻫﺮﭼﻲ ﻛﻪ ﺑﻴﺶﺗﺮ ﮔﺬﺷﺖ ﻭ ﭘﺮﻧﺪﻩﻫﺎﻱ ﻣﺰﺭﻋﻪ، ﺑﻴﺶﺗﺮ ﺍﺯﺵ ﺗﺮﺳﻴﺪﻥ، ﺍﻭﻧﻢ ﺑﺪﺍﺧﻼﻕﺗﺮ ﻭ ﺑﺪﺍﺧﻼﻕﺗﺮ ﺷﺪ، ﻫﺮ ﺩﻓﻌﻪ ﻛﻪ ﻣﻲﺭﻓﺘﻢ ﭘﻴﺸﺶ ﺧﻨﺪﻩﻫﺎﻣﻮﻥ ﻛﻤﺘﺮ ﻭ ﻛﻤﺘﺮ ﻣﻲﺷﺪ ﺗﺎ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﻳﻚ ﺭﻭﺯ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﻛﺮﺩﻡ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﺯ ﺑﻮﺩﻥِ ﺑﺎ ﻣﺘﺮﺳﻚ ﺧﻮﺷﺤﺎﻝ ﻧﻤﻲﺷﻢ.ﻭﺍﺳﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺭﻭﺑﺮﻭﺵ ﻭﺍﻳﺴﺎﺩﻡ ﻭ ﺭﻙ ﻭ ﭘﻮﺳﺖ ﻛﻨﺪﻩ، ﻫﻤﻪﻱ ﺣﺮﻑﻫﺎﻱ ﺩﻟﻢ ﺭﻭ ﺑﻬﺶ ﺯﺩﻡ،[[[[[بقیه داستان در ادامه مطلب]]]]]

ادامه مطلب...

تاریخ: یک شنبه 19 آذر 1391برچسب:داستان کوتاه,داستان عاشقانه,داستان ادبی,داستان واقعی,داستان آموزنده,داستان طنز,داستانهای کوتاه,

ﺷﺐ ﻋﺮﻭﺳﯿﻪ ، ﺁﺧﺮﻩ ﺷﺒﻪ ، ﺧﯿﻠﯽ ﺳﺮ ﻭ ﺻﺪﺍ ﻫﺴﺖ.ﻣﯿﮕﻦ ﻋﺮﻭﺱ ﺭﻓﺘﻪ ﺗﻮ ﺍﺗﺎﻕ ﻟﺒﺎﺳﻬﺎﺷﻮ ﻋﻮﺽ ﮐﻨﻪ ﻫﺮ ﭼﯽ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺷﺪﻥ ﺑﺮﻧﮕﺸﺘﻪ، ﺩﺭ ﺭﺍ ﻫﻢ ﻗﻔﻞ ﮐﺮﺩﻩ.ﺩﺍﻣﺎﺩ ﺳﺮﻭﺳﯿﻤﻪ ﭘﺸﺖ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﻣﯿﺮﻩ ﺩﺍﺭﻩ ﺍﺯ ﻧﮕﺮﺍﻧﯽ ﻭ ﻧﺎﺭﺍﺣﺘﯽ ﺩﯾﻮﻭﻧﻪ ﻣﯽ ﺷﻪ.ﻣﺎﻣﺎﻥ ﺑﺎﺑﺎﯼ ﺩﺧﺘﺮﻩ ﭘﺸﺖ ﺩﺭ ﺩﺍﺩ ﻣﯿﺰﻧﻨﺪ:ﻣﺮﯾﻢ ، ﺩﺧﺘﺮﻡ ، ﺩﺭ ﺭﺍ ﺑﺎﺯ ﮐﻦ.ﻣﺮﯾﻢ ﺟﺎﻥ ﺳﺎﻟﻤﯽ ؟؟؟ ﺁﺧﺮﺵ ﺩﺍﻣﺎﺩ ﻃﺎﻗﺖ ﻧﻤﯿﺎﺭﻩ ﺑﺎ ﻫﺮ ﻣﺼﯿﺒﺘﯽ ﺷﺪﻩ ﺩﺭ ﺭﻭ ﻣﯽ ﺷﮑﻨﻪ ﻣﯿﺮﻧﺪ ﺗﻮ.ﻣﺮﯾﻢ ﻧﺎﺯ ﻣﺎﻣﺎﻥ ﺑﺎﺑﺎ ﻣﺜﻞ ﯾﻪ ﻋﺮﻭﺳﮏ ﺯﯾﺒﺎ ﮐﻒ ﺍﺗﺎﻕ ﺧﻮﺍﺑﯿﺪﻩ.ﻟﺒﺎﺱ ﻗﺸﻨﮓ ﻋﺮﻭﺳﯿﺶ ﺑﺎ ﺧﻮﻥ ﯾﮑﯽ ﺷﺪﻩ ، ﻭﻟﯽ ﺭﻭ ﻟﺒﺎﺵ ﻟﺒﺨﻨﺪﻩ!ﻫﻤﻪ ﻣﺎﺕ ﻭ ﻣﺒﻬﻮﺕ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﺻﺤﻨﻪ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ.ﮐﻨﺎﺭ ﺩﺳﺖ ﻣﺮﯾﻢ ﯾﻪ ﮐﺎﻏﺬ ﻫﺴﺖ، ﯾﻪ ﮐﺎﻏﺬﯼ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺧﻮﻥ ﯾﮑﯽ ﺷﺪﻩ.ﺑﺎﺑﺎﯼ ﻣﺮﯾﻢ ﻣﯿﺮﻩ ﺟﻠﻮ ﻫﻨﻮﺯﻡ ﭼﯿﺰﯼ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻣﯿﺒﯿﻨﻪ ﺑﺎﻭﺭ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻪ، ﺑﺎ ﺩﺳﺘﺎﯾﯽ ﻟﺮﺯﺍﻥ ﮐﺎﻏﺬ ﺭﺍ ﺑﺮ ﻣﯿﺪﺍﺭﻩ، ﺑﺎﺯﺵ ﻣﯽ ﮐﻨﻪ ﻭ ﻣﯽ ﺧﻮﻧﻪ: ﺳﻼﻡ ﻋﺰﯾﺰﻡ.ﺩﺍﺭﻡ ﺑﺮﺍﺕ ﻧﺎﻣﻪ ﻣﯽ ﻧﻮﯾﺴﻢ.ﺁﺧﺮﯾﻦ ﻧﺎﻣﻪ ﯼ ﺯﻧﺪﮔﯿﻤﻮ[[[[[بقیه داستان را در ادامه مطلب دنبال کنید]]]]]

ادامه مطلب...

تاریخ: یک شنبه 19 آذر 1391برچسب:داستان کوتاه,داستان عاشقانه,داستان ادبی,داستان واقعی,داستان آموزنده,داستان طنز,داستانهای کوتاه,

سلام دوستای گلم همانطور که همه میدونیم نشانه عاشق شدن تصویر یک قلب تیر خورده س آیا تا به حال به این موضوع فکر کرید که چرا نماد عشق عکس یک قلب و عاشق یک قلب تیر خورده س؟اگه شما هم مثل من نمیدونید حتما این مطلب جالب را بخوانید برای خواندن مطلب جالب لطفا به ادامه مطلب بروید پس از خواندن لطفا نظرتون رو اعلام فرمایید باتشکر

ادامه مطلب...

تاریخ: شنبه 18 آذر 1391برچسب:مطالب جالب,مطالب خواندنی,راز نمادعشق,قلب تیرخورده نمادعاشقی,داستان کوتاه,داستان عاشقانه,داستان ادبی,داستان واقعی,داستان آموزنده,داستان طنز,داستانهای کوتاه,

ﻣﻦ ﺯﻥ ﻫﺴﺘﻢ ﻫﻤﺎﻥ ﮐﻪ ﺑﯽ ﺭﻧﮕﺘﺮﯾﻦ ﺩﮐﻤﻪ ﻫﺎﯼ ﺗﻦ ﻋﺮﯾﺎﻧﻢ ﺭﺍ ﺑﺮ ﻃﻼﯾﯽ ﺗﺮﯾﻦ ﺳﺘﺎﺭﻩ ﻫﺎﻟﯿﻮﻭﺩﯼ ﺍﻡ ﻣﯽ ﮔﺸﺎﯾﻢ ﻭ ﺩﺭ ﺍﻧﺤﺼﺎﺭ ﻧﻔﺲ ﻫﺎﯼ ﺩﻭﺳﺖ ﭘﺴﺮﺍﻥ ﺭﻧﮓ ﺑﻪ ﺭﻧﮕﻢ ﻭdateﻫﺎﯼ ﻣﺪﺍﻭﻣﻢ..ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺭﺍ ﺑﺎﺯﯾﭽﻪ ﻟﺬﺍﺕ ﻣﺼﻨﻮﻉ ﻣﺮﺩﺳﺎﺯ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ.. ﻣﻦ ﺯﻥ ﻫﺴﺘﻢ..ﻫﻤﺎﻥ ﮐﻪ ﺟﺎﻧﻢ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺍﺳﺎﺭﺕ ﻣﺮﺩﺍﻧﻪ ﺣﺮﯾﺺ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺩﯾﺮﻭﺯﻡ ﺭﻫﺎﻧﯿﺪﻡ ﻭ ﻣﻬﺮﻡ ﺭﺍ ﺑﺨﺸﯿﺪﻡ..ﺳﮑﻪ ﻫﺎﯼ ﻃﻼﯾﯽ ﺭﻧﮓ ﺭﺍ ﮐﻪ ﭘﯿﺶ ﺷﺮﻁ ﻭﺟﻮﺩﺵ۳ﺑﺎﺭ ﺑﻠﻪ ﺑﻮﺩ ﺭﺍ......ﻫﻤﻪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﻭ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﻋﻤﺮﻡ ﺑﺨﺸﯿﺪﻡ.. ﻣﻦ ﺯﻥ ﻫﺴﺘﻢ...ﻫﻤﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻟﯽ ﺑﯿﻮﻩ ﮔﺸﺘﻪ ﻭ ﺑﯽ ﺷﻮﻫﺮ..ﮐﺎﺭ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ..ﺩﺳﺘﻢ ﺗﺎ ﺟﺎﯾﯽ ﺑﻪ ﺩﻫﺎﻧﻢ ﻣﯽ ﺭﺳﺪ[[[[بقیه این مطلب زیبا را در ادامه مطلب دنبال کنید]]]]

ادامه مطلب...

تاریخ: شنبه 18 آذر 1391برچسب:مطلب زیبادرباره زن,من زن هستم,مطالب بامعنی,