ﭘﺲﺍﺯ۱۱ﺳﺎﻝﺯﻭﺟﯽﺻﺎﺣﺐﻓﺮﺯﻧﺪ ﭘﺴﺮﯼ ﺷﺪﻧﺪ.ﺁﻥ ﺩﻭﻋﺎﺷﻖﻫﻢ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﭘﺴﺮﺷﺎﻥﺭﺍﺑﺴﯿﺎﺭﺩﻭﺳﺖﺩﺍﺷﺘﻨﺪ. ﻓﺮﺯﻧﺪﺷﺎﻥﺣﺪﻭﺩﺍﺩﻭﺳﺎﻟﻪﺑﻮﺩﮐﻪ ﺭﻭﺯﯼﻣﺮﺩﺑﻄﺮﯼﺑﺎﺯﯾﮏﺩﺍﺭﻭﺭﺍﺩﺭ ﻭﺳﻂﺁﺷﭙﺰﺧﺎﻧﻪﻣﺸﺎﻫﺪﻩﮐﺮﺩﻭﭼﻮﻥ ﺑﺮﺍﯼﺭﺳﯿﺪﻥﺑﻪﻣﺤﻞﮐﺎﺭﺩﯾﺮﺵﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩﺑﻪﻫﻤﺴﺮﺵﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﺩﺭﺏ ﺑﻄﺮﯼ ﺭﺍﺑﺒﻨﺪﺩﻭﺁﻧﺮﺍﺩﺭﻗﻔﺴﻪﻗﺮﺍﺭﺩﻫﺪ. (((((بقیه داستان را به صورت کامل در ادامه بخونید)))))

ادامه مطلب...

تاریخ: سه شنبه 5 دی 1391برچسب:داستان همدرد,داستانک,داستان کوتاه,داستان آموزنده,

ﺳﻪﻧﺼﻔﻪﺷﺐﺑﻮﺩ.ﺗﻠﻔﻦﺩﺍﺷﺖ ﺧﻮﺩﺵﺭﺍﺧﻔﻪﻣﯽﮐﺮﺩ.ﯾﮏﺑﺎﺭ.ﺩﻭ ﺑﺎﺭ.ﭼﺸﻤﺎﻧﻢﺭﺍ ﻧﯿﻤﻪﺑﺎﺯ ﮐﺮﺩﻡﻭ ﺧﻮﺩﻡ ﺭﺍﺑﺎﮐﺶﻭﻗﻮﺱﺑﻪﺗﻠﻔﻦﺭﺳﺎﻧﺪﻡ. ﺩﻟﻢﻧﻤﯽﺧﻮﺍﺳﺖﺑﯿﺪﺍﺭﺷﻮﻡ.ﺑﻌﺪﺍﺯ ﻣﺪﺕﻫﺎﺩﺍﺷﺘﻢﺧﻮﺍﺑﺶﺭﺍﻣﯽﺩﯾﺪﻡ. ﺧﻮﺩﺵﺑﻮﺩ.ﺑﺎﺯﺭﻓﺘﻪﺑﻮﺩﯾﻢﺩﺍﺭﺁﺑﺎﺩﻭ ﺷﯿﺮﯾﻦﺑﺎﺯﯼﺍﺵﮔﻞﮐﺮﺩﻩﺑﻮﺩ.ﮐﻼﻩ ﮐﺎﭘﺸﻨﻢﺭﺍﮔﺮﻓﺘﻪﺑﻮﺩﻭﻣﺜﻼﻣﯽ ﺧﻮﺍﺳﺖﻫﻞ ﻡﺑﺪﻫﺪ.ﺻﺪﺍﯼﺧﻨﺪﻩ ﺍﺵ ﺍﺑﺮ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺑﻪ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻣﯽ ﺭﻓﺖ.ﺑﻌﺪ ﺑﺎﺭﺍﻥﺑﺎﺭﯾﺪ.ﻫﻤﺎﻧﻄﻮﺭﮐﻪﮐﻼﻩﮐﺎﭘﺸﻨﻢ ﺭﺍﮔﺮﻓﺘﻪﺑﻮﺩ،ﺩﺍﺩﺯﺩﻡ:ﻧﮑﻦﺍﺣﻤﻖ.ﻭ ﺑﺎﺯﺧﻨﺪﻩ ﻫﺎﯾﺶﺍﺑﺮﻫﺎﯼ ﭘﺮﺻﺪﺍﯾﯽ ﺷﺪ. ﭼﺸﻤﺎﻧﻢﺧﯿﺲﺑﻮﺩﻭﻣﯽﺳﻮﺧﺖ. ﺷﺎﯾﺪﺍﺯﺑﺲﺧﻮﺍﺳﺘﻪﺑﻮﺩﻡﻧﮕﺎﻫﺶ ﮐﻨﻢ ﻭ ﻫﺮ ﺑﺎﺭ ﺳﺮ ﺑﺎﺯ ﺯﺩﻩ ﺑﻮﺩ. ﺗﻠﻔﻦﺭﺍﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻢ.ﮐﺴﯽﭘﺸﺖﺧﻂ ﮔﻔﺖ: “ _ﭘﺦ” ! ﺍﻧﮕﺎﺭﮐﻪﺍﺷﺘﺒﺎﻩﺷﻨﯿﺪﻩﺑﺎﺷﻢ.ﮔﺮﻩﺍﯼ ﺑﻪﺍﺑﺮﻭﺍﻧﻢﺩﺍﺩﻡﻭﮔﻮﺵﺗﯿﺰﮐﺮﺩﻡ. ﭘﺮﺳﯿﺪﻡ: ”ﺑﻠﻪ؟.“ ! ﮐﻪ ﺑﺎﺯ ﮔﻔﺖ: ”_ﭘﺦ.“ ﺑﻌﺪﺻﺪﺍﯼﻧﻔﺲﮐﺸﯿﺪﻧﺶﺁﻣﺪ.ﺍﻧﮕﺎﺭ ﺻﺪﺍ ﻣﯽ ﺧﻨﺪﯾﺪ.((((بقیه در ادامه مطلب))))

ادامه مطلب...

تاریخ: دو شنبه 4 دی 1391برچسب:داستان کوتاه,داستان عاشقانه,داستانک,داستان سین حرف اول اسم توست,

ﭼﻨﺪﺷﺐﺑﻌﺪﮐﻪﻣﺎﺩﺭﻡﻣﻄﺮﺡﮐﺮﺩ ﻣﻬﺮﯾﻪﺭﺍﻫﺰﺍﺭﺳﮑﻪﻃﻼﺩﺭﻧﻈﺮ ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ.ﻣﻦﺣﺘﯽﺍﻋﺘﺮﺍﺿﯽﻧﮑﺮﺩﻡﺁﻥ ﻗﺪﺭﺳﺮﻣﺴﺖﻣﻮﻓﻘﯿﺖﺑﻮﺩﻡﮐﻪﺣﺘﯽ ﮔﻔﺘﻢﺳﻪ ﻫﺰﺍﺭ ﺗﺎﻫﻢ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺮﺟﺎﻥ ﮐﻢ ﺍﺳﺖ.ﺍﻣﺎﻟﺒﺨﻨﺪﺭﻭﯼﻟﺐﻫﺎﯼﻣﻦﻭ ﻣﺎﺩﺭﻡﺑﺎﺩﯾﺪﻥﺍﺧﻢﻭﭼﻬﺮﻩﺑﻖﮐﺮﺩﻩ ﻓﺮﯾﺪﻩ ﻭ ﭘﺪﺭﻡ ﺭﻭﯼﻟﺐﻫﺎﺧﺸﮏ ﺷﺪ. ﻓﺮﯾﺪﻩﮔﻔﺖ:ﺷﻤﺎﺩﻭﻧﻔﺮﺍﺻﻼﻣﻌﻠﻮﻡ ﺍﺳﺖ ﭼﻪﺗﺎﻥ ﺷﺪﻩ؟‌ ﭘﺪﺭﻡﮐﻪﺑﻪﻧﺪﺭﺕﻋﺼﺒﺎﻧﯽﻣﯽﺷﺪﺑﺎ ﺻﻮﺭﺗﯽﺑﺮﺍﻓﺮﻭﺧﺘﻪﺍﺯﺍﺗﺎﻕﺑﯿﺮﻭﻥ ﺭﻓﺖ. ﺳﺮﻫﻤﯿﻦﺟﺮﯾﺎﻥﺑﺮﺍﯼﺍﻭﻟﯿﻦﺑﺎﺭﺩﯾﺪﻡ ﮐﻪﺑﯿﻦﭘﺪﺭﻭﻣﺎﺩﺭﻡﺩﻋﻮﺍﺭﺍﻩﺍﻓﺘﺎﺩﺁﻧﻬﺎ ﮐﻪﺩﺭﺗﻤﺎﻡﺍﯾﻦﺳﺎﻝﻫﺎﺑﻪﻫﻢﺗﻮ ﻧﮕﻔﺘﻪﺑﻮﺩﻧﺪﺳﺮﻫﻢﻓﺮﯾﺎﺩﮐﺸﯿﺪﻧﺪﻭ ﭘﺪﺭﻡﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﻣﺨﺎﻟﻔﺘﺶ ﺭﺍ ﺍﻋﻼﻡ ﮐﺮﺩ: ﮔﻔﺖ:ﭼﺮﺍ ﺩﺍﺭﯼ ﺩﺳﺘﯽ ﺩﺳﺘﯽ ﺍﯾﻦ ﺑﭽﻪ ﺭﻭﺑﺪﺑﺨﺖﻣﯽﮐﻨﯽ…ﺧﺎﻧﻢﺍﺳﻌﺪﯼ ﻣﮕﻪﮐﯿﻪﮐﻪﺍﯾﻦﻗﺪﺭﺳﻨﮕﺶﺭﺍﺑﻪ ﺳﯿﻨﻪ ﻣﯽﺯﻧﯽ؟ ﻣﺎﺩﺭﻡﺩﺍﺩﺯﺩ:ﮐﯿﻪ؟ﺍﺳﺘﺨﻮﻥﺩﺍﺭﻥﺑﺎ ﺍﯾﻦﻫﻤﻪﺧﻮﺍﺳﺘﮕﺎﺭﺣﺎﺿﺮﺷﺪﻩﺩﺧﺘﺮ ﺑﻪﻣﺎﺑﺪﻩ،ﻣﻨﺖﺳﺮﻣﺎﮔﺬﺍﺷﺘﻪﻣﺎﻧﺒﺎﯾﺪ ﮐﺎﺭﯼﻭﺍﺳﺶﺑﮑﻨﯿﻢ؟ﮐﻪﺁﺑﺮﻭﺷﻮﻥ ﺣﻔﻈﺸﻪ؟ﮐﻪﺳﺮﺷﮑﺴﺘﻪﻧﺸﻦ…ﺗﺎﺯﻩ ﺩﺍﺭﯾﻢﺑﺮﺍﯼﺣﯿﺜﯿﺖﭘﺴﺮﺧﻮﺩﻣﻮﻥ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ. ﺍﻧﮕﺎﺭﻫﻮﺵ ﻭ ﺣﻮﺍﺳﻢ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺩﻩ ﺑﻮﺩﻡ.((((بقیه داستان در ادامه مطلب))))

ادامه مطلب...

تاریخ: دو شنبه 4 دی 1391برچسب:داستان پندآموز,داستان ازدواج,داستانک,داستان کوتاه,

ﺩﺭﺳﺎﻟﻦﺁﯾﯿﻨﻪﮐﺎﺭﯼﻧﺸﺴﺘﯿﻢﻭ ﺧﺪﻣﺘﮑﺎﺭﺑﺮﺍﯾﻤﺎﻥ ﭼﺎﯼ ﻭ ﺷﯿﺮﯾﻨﯽ ﺁﻭﺭﺩ. ﻣﺎﺩﺭﻡﺑﺎﺧﺎﻧﻢﺍﺳﻌﺪﯼﻣﺪﺍﻡﺣﺮﻑ ﻣﯽﺯﺩﻧﺪ،ﺍﺯﺍﺳﺘﻌﻔﺎﯼﻓﻼﻧﯽﺍﺯ ﺍﺿﺎﻓﻪﮐﺎﺭﻭ…ﻭﻣﻦﻣﻌﺬﺏﺗﺮﺍﺯﺁﻥ ﺑﻮﺩﻡﮐﻪﺑﻪﺁﯾﻨﺪﻩﻓﮑﺮﮐﻨﻢ، ﻧﻤﯽﺩﺍﻧﺴﺘﻢﺩﻭﺳﺘﺎﻧﻢﻫﻢﭼﻨﯿﻦ ﻣﺮﺍﺣﻞﺯﺟﺮﺁﻭﺭﯼﺭﺍﭘﺸﺖﺳﺮﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪﯾﺎ…ﺣﺪﻭﺩ۱۰ﺩﻗﯿﻘﻪﺑﻌﺪﻣﺮﺟﺎﻥ ﺑﻪﺳﺎﻟﻦﺁﻣﺪ.ﺧﺎﻧﻢﺍﺳﻌﺪﯼ ﻣﺎﺭﺍ ﺧﯿﻠﯽ ﺭﺳﻤﯽ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻣﻌﺮﻓﯽ ﮐﺮﺩ. ﻣﻦﺩﺭﻫﻤﺎﻥﻧﮕﺎﻩﮐﻮﺗﺎﻫﯽﮐﻪﺑﻪﺍﻭ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻢ،ﺩﻟﻢﻟﺮﺯﯾﺪ.ﻧﻤﯽﺩﺍﻧﻢﭼﻪ ﺍﺗﻔﺎﻗﯽﺍﻓﺘﺎﺩ.ﺗﺎﻗﺒﻞﺍﺯﺍﻭﺩﺧﺘﺮﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪﺍﯾﻦﻃﺮﻑﻭﺁﻥﻃﺮﻑﻣﯽﺩﯾﺪﻡ ﻧﺘﻮﺍﻧﺴﺘﻪﺑﻮﺩﻧﺪﻫﻤﭽﯿﻦﺗﺎﺛﯿﺮﯼﺭﻭﯼ ﻣﻦ ﺑﮕﺬﺍﺭﻧﺪ.ﺷﺎﯾﺪ ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺯﯾﺒﺎﯾﯽ ﺣﺮﻑ ﻣﺎﺩﺭﻡﮐﻪﻣﯽﮔﻔﺖﺍﻭﻋﻠﯽﺭﻏﻢﺛﺮﻭﺕ ﺑﻪﭘﻮﻝﺍﻫﻤﯿﺘﯽﻧﻤﯽﺩﻫﺪﺑﺎﻋﺚﺷﺪ ﮐﻪ…ﻧﻤﯽﺩﺍﻧﻢ…ﻫﺮﭼﻪﮐﻪﺑﻮﺩﻣﻦ ﻫﻤﺎﻥﭘﺴﺮﺧﺠﺎﻟﺖﺯﺩﻩﻭﻣﻌﺬﺏ ﻟﺤﻈﺎﺕﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺁﻣﺪﻥﻣﺮﺟﺎﻥ ﻧﺒﻮﺩﻡ ﻭ… ﺍﻭﺩﺍﻧﺸﺠﻮﯼﺗﻐﺬﯾﻪﻭﭘﻨﺞﺳﺎﻝ ﮐﻮﭼﮏﺗﺮﺍﺯﻣﻦﺑﻮﺩ((((بقیه داستان را در ادامه مطلب))))

ادامه مطلب...

تاریخ: دو شنبه 4 دی 1391برچسب:داستان ازدواج,داستانک,داستان کوتاه,

ﺯﻣﺎﻧﯽﮐﻪﭘﺪﺭﻡﺑﻪﻣﻦﮔﻔﺖ:ﻭﻗﺘﺶ ﺍﺳﺖﺍﺯﺩﻭﺍﺝﮐﻨﻢ،ﻧﻤﯽﺩﺍﻧﺴﺘﻢ ﻋﺎﻗﺒﺘﺶﺳﺮﺍﺯﭘﺸﺖﻣﯿﻠﻪﻫﺎﯼﺯﻧﺪﺍﻥ ﺩﺭﺁﻭﺭﺩﻥﺑﺎﺷﺪ.ﭼﻮﻥﺁﻥﻟﺤﻈﻪﺍﻧﮕﺎﺭ ﺩﺍﺷﺖﺍﻓﮑﺎﺭﻡﺭﺍﺑﻪﺯﺑﺎﻥﻣﯽﺁﻭﺭﺩ. ﺍﻓﮑﺎﺭﯼﮐﻪﻣﺪﺕﻫﺎﺫﻫﻨﻢﺭﺍﺑﻪﺧﻮﺩ ﻣﺸﻐﻮﻝﮐﺮﺩﻩﺑﻮﺩ،ﺑﺮﺍﯼﻫﻤﯿﻦﮐﺎﻧﺎﻝ ﺗﻠﻮﯾﺰﯾﻮﻥﺭﺍﻋﻮﺽﮐﺮﺩﻡ،ﺍﻣﺎﺑﻪﺟﺎﯼ ﺍﯾﻦﮐﻪﺑﻪﺗﺼﻮﯾﺮﺧﯿﺮﻩﺷﻮﻡ،ﺳﺮﻡﺭﺍ ﭘﺎﯾﯿﻦﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻢ.ﻣﺎﺩﺭﻡﮐﻪﭼﺸﻢﻫﺎﯾﺶ ﺍﺯﺍﺯﺩﻭﺍﺝﻗﺮﯾﺐﺍﻟﻮﻗﻮﻉﻣﻦﻣﯽﺧﻨﺪﯾﺪ، ﺳﯿﻨﯽﭼﺎﯼ ﻭ ﺷﯿﺮﯾﻨﯽ ﺭﺍ ﺯﻣﯿﻦ ﮔﺬﺍﺷﺖ ﻭﮔﻔﺖ:ﺍﯾﺸﺎﺍﻟﻠﻪﺧﻮﺷﺒﺨﺖﺷﯽ ﻣﺎﺩﺭ! ﭘﺪﺭﻡﻫﻢﺳﺮﺗﮑﺎﻥﺩﺍﺩ:ﺑﻠﻪ،ﺍﮔﺮ ﺁﺳﺘﯿﻦ ﺑﺎﻻﻧﺰﻧﯿﻢﺷﺎﯾﺪﺧﯿﻠﯽﺩﯾﺮﺷﻮﺩﻭ ﻣﺠﺒﻮﺭ ﺑﺸﯿﻢ ﺗﺮﺷﯽ ﺑﯿﻨﺪﺍﺯﯾﻤﺖ! ﻭﻫﻤﻪﺍﺯﺍﯾﻦﺷﻮﺧﯽﺧﻨﺪﯾﺪﻧﺪﺟﺰﻣﻦ ﮐﻪﻣﻄﻤﺌﻦﺑﻮﺩﻡﺗﺎﺑﻨﺎﮔﻮﺵﺳﺮﺥ ﺷﺪﻩﺍﻡ((((بقیه داستان در ادامه مطلب))))

ادامه مطلب...

تاریخ: دو شنبه 4 دی 1391برچسب:داستان عاشقانه,داستان ازدواج,داستانک,داستان کوتاه,

ﻣﺎﺭﺍﺩﺍﺧﻞﮐﺎﻣﯿﻮﻥﻫﺎﭼﯿﺪﻧﺪﻭﺑﻪ ﻓﺮﻭﺩﮔﺎﻩﺑﺮﺩﻧﺪ،ﺁﻧﺠﺎﻣﺮﺍﺑﺎﻫﻤﻪﯼﺑﺎﺭ ﺍﺿﺎﻓﻪﺍﯼﮐﻪﺍﺯﺍﺳﺘﺨﻮﺍﻥﻫﺎﯼ ﺑﯿﮕﺎﻧﻪ ﺩﺍﺷﺘﻢﺳﻮﺍﺭﻫﻮﺍﭘﯿﻤﺎﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭﭘﺮﻭﺍﺯ ﮐﺮﺩﯾﻢ.ﻭﻗﺘﯽﺩﺭﺗﻬﺮﺍﻥﺑﻪﺯﻣﯿﻦ ﻧﺸﺴﺘﯿﻢﻫﻮﺍ ﺍﺑﺮﯼ ﺑﻮﺩ.ﺁﻧﻬﺎ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺩﺍﺧﻞ ﯾﮑﯽﺍﺯﺍﻧﺒﺎﺭﻫﺎﯼﺑﺰﺭﮒﻓﺮﻭﺩﮔﺎﻩ ﻣﻬﺮ ﺁﺑﺎﺩﺑﺮﺩﻧﺪ.ﻫﻤﺎﻥ ﺟﺎﯾﯽﮐﻪﻭﻗﺘﯽ ﺩﯾﭙﻠﻢ ﮔﺮﻓﺘﻢﺑﻤﺒﺎﺭﺍﻥﺷﺪ.ﺁﻧﻬﺎﺩﺭﺑﺰﺭﮒﺍﻧﺒﺎﺭ ﺭﺍﺑﺴﺘﻨﺪﻭﻣﺎﺭﺍﺍﺯﮐﯿﺴﻪﻫﺎﯼ ﺷﻤﺎﺭﻩ ﺩﺍﺭ، ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺁﻭﺭﺩﻧﺪ.ﮐﻒ ﺍﻧﺒﺎﺭ ﭘﺮ ﺍﺯ ﺗﺎﺑﻮﺕ ﻫﺎﯼﯾﮏﺷﮑﻞﺑﻮﺩﻭﻣﺎﺭﺍﺑﻪﺩﻗﺖ ﺩﺍﺧﻞﺗﺎﺑﻮﺕﻫﺎﻣﯽﭼﯿﺪﻧﺪ.ﺑﻌﻀﯽﻫﺎ ﺩﻭﺭﺗﺮﺍﯾﺴﺘﺎﺩﻩﺑﻮﺩﻧﺪﻭﮔﺮﯾﻪﻣﯽﮐﺮﺩﻧﺪ. ﻭﻗﺘﯽﮐﺎﺭﺷﺎﻥﺗﻤﺎﻡﺷﺪ،ﺭﻭﯼﻫﺮ ﺗﺎﺑﻮﺕﭘﺮﭼﻢﺑﺰﺭﮔﯽﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻨﺪﻭﺟﻠﻮﯼ ﺁﻥﯾﮏﻋﮑﺲﭼﺴﺒﺎﻧﺪﻧﺪ.[[[[[بقیه داستان در ادامه مطلب]]]]]

ادامه مطلب...

تاریخ: دو شنبه 4 دی 1391برچسب:داستان عاشقانه,داستانک,داستان کوتاه,داستان آموزنده,

ﻫﯿﭻﯾﮏﺍﺯﮐﭙﻪﻫﺎﯼﺧﺎﮐﯽﺍﺳﻢ ﻧﺪﺍﺷﺖ.ﻓﻘﻂﯾﮏﭘﻼﮎﺳﺒﺰﮐﻪﺭﻭﯾﺶ ﺷﻤﺎﺭﻩﻫﺎﯼﺳﻔﯿﺪﯼﺣﮏﺷﺪﻩﺑﻮﺩ، ﺑﺎﻻﯼﻫﺮﮐﭙﻪﻓﺮﻭﮐﺮﺩﻩﺑﻮﺩﻧﺪ. ﺩﺭﺍﻣﺘﺪﺍﺩﻗﺒﺮﻫﺎﯼﺑﯽﻧﺎﻡ،ﺭﺩﯾﻔﯽﺍﺯ ﺩﺭﺧﺘﺎﻥﺍﻭﮐﺎﻟﯿﭙﭙﺘﻮﺱﺳﺎﯾﻪﻣﯽ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻨﺪ.ﺑﺮﺍﺩﺭﻡﺩﺭﻧﺎﻣﻪﻫﺎﯾﯽﮐﻪﻣﯽ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻫﻤﯿﺸﻪﻣﯽﻧﻮﺷﺖ،ﺍﺳﺘﺮﺍﻟﯿﺎ ﭘﺮﺍﺯﺩﺭﺧﺘﺎﻥﺍﻭﮐﺎﻟﯿﭙﭙﺘﻮﺱﺍﺳﺖﻭ ﻫﯿﭻ ﺍﯾﺮﺍﻧﯽ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﻧﯿﺴﺖ. ﺁﻥﻃﺮﻑﺩﺭﺧﺘﺎﻥﺑﺎﺭﯾﮏﺍﻭﮐﺎﻟﯿﭙﺘﻮﺱ ﯾﮏﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻥﺩﻭﻃﺒﻘﻪﺳﯿﻤﺎﻧﯽﺑﻮﺩ. ﮐﺴﺎﻧﯽﮐﻪﮔﺎﻫﯽﺍﺯﭘﻨﺠﺮﻩﻫﺎﯼ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻥﺳﺮﮎﻣﯽﮐﺸﯿﺪﻧﺪ،ﺍﺣﺘﻤﺎﻻً ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻨﺪﭘﻼﮎﻫﺎﯼﺳﺒﺰﺭﻭﯼﻫﺮ ﮐﭙﻪﯼﺧﺎﮐﯽﺭﺍﺑﺒﯿﻨﻨﺪ[[[[[بقیه داستان در ادامه مطلب]]]]]

ادامه مطلب...

تاریخ: دو شنبه 4 دی 1391برچسب:داستان آموزنده,داستانک,داستان کوتاه,داستان عاشقانه,

ﺁﻥﺻﺒﺢﺳﺮﺩﺳﻮﻡﺩﯼ۱۳۶۰،ﻓﻘﻂ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﺑﻪ ﺗﮑﻪ ﺍﺑﺮﯼ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻟﺤﻈﻪﯼ ﻃﻠﻮﻉ ﺻﻮﺭﺗﯽﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﮕﺎﻩ ﮐﻨﻢ.ﻣﺎﭘﺸﺖﺳﺮﻫﻢﺍﺯﺷﯿﺐﺗﭙﻪﺍﯼ ﺑﺎﻻﻣﯽﺭﻓﺘﯿﻢﻭﻣﻦﺑﻪﺑﺎﻻﻧﮕﺎﻩﻣﯽ ﮐﺮﺩﻡﮐﻪﻧﺎﮔﻬﺎﻥﺭﮔﺒﺎﺭﮔﻠﻮﻟﻪﺍﺯﺭﻭﯼ ﺳﯿﻨﻪﺍﻡﮔﺬﺷﺖ.ﻣﻦﺑﻪﭘﺸﺖ ﺭﻭﯼ ﺯﻣﯿﻦ ﺍﻓﺘﺎﺩﻡ،ﺷﺶ ﻫﺎﯾﻢ ﺩﺍﻍﻭﭘﺮﺍﺯ ﺧﻮﻥ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﺑﻌﺪ ﺍﺯﺳﻪ ﺩﻗﯿﻘﻪ،ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯽﮐﻪﻫﻨﻮﺯﺑﻪﺍﺑﺮﻧﺎﺭﻧﺠﯽﻭ ﺻﻮﺭﺗﯽﻧﮕﺎﻩﻣﯽﮐﺮﺩﻡ،ﻣﺮﺩﻡ.ﻫﯿﭻ ﻭﻗﺖﮐﺴﯽ ﺭﺍﮐﻪ ﺍﺯﭘﺸﺖ ﺻﺨﺮﻩ ﻫﺎﯼ ﺑﺎﻻﯼﺗﭙﻪﺑﻪﻣﻦﺷﻠﯿﮏﮐﺮﺩﻩﺑﻮﺩ، ﻧﺪﯾﺪﻡ.ﺷﺎﯾﺪﺳﺮﺑﺎﺯﯼﺑﯿﺴﺖﺳﺎﻟﻪﺑﻮﺩ، ﭼﻮﻥﺍﮔﺮ ﮐﻤﯽ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﺩﺍﺷﺖ، ﻣﯿﺎﻥ ﺳﻪ ﺍﺳﺘﻮﺍﺭﻭﺩﻭﺳﺘﻮﺍﻥﮐﻪﺩﺭﺳﺘﻮﻥﻣﺎ ﺑﻮﺩ،ﯾﮏﺳﺮﺑﺎﺯﺻﻔﺮﺭﺍﺍﻧﺘﺨﺎﺏﻧﻤﯽ ﮐﺮﺩ. ﭘﺪﺭﻡﺁﺭﺯﻭﺩﺍﺷﺖ ﻣﺜﻞﺑﺮﺍﺩﺭﭘﺰﺷﮑﻢ ﺑﻪ ﺍﺳﺘﺮﺍﻟﯿﺎﺑﺮﻭﻡ.ﺍﻣﺎﺷﺎﯾﺪﻣﻦ ﺍﺳﺘﻌﺪﺍﺩﺵﺭﺍﻧﺪﺍﺷﺘﻢ[[[[[بقیه در ادامه مطلب ]]]]]

ادامه مطلب...

تاریخ: دو شنبه 4 دی 1391برچسب:داستانک, داستان کوتاه,داستان ادبی,

دوست عزیزم سلام داستانی که برای این قسمت آماده کردم بر اساس خاطرات یک دختر از کاربران وبلاگ نوشته شده در واقع یک خاطره به شمار میره وبا ایجاد کمی تغییر و تحول این چیزی شد که در ادامه میخوانید شما هم اگر خاطره ای داشتی و فکر میکنی قابل انتشار است کافیه برای من ارسال کنید برای اینکه داستان خودتون رو در قالب نظرات ارسال کنید واگر مایل بودی با نام خودتون توی وبلاگ میذارم برای خواندن این داستان لطفا به ¤ادامه مطلب¤ بروید با تشکر از حضور سبزتون منتظر نظرات پربارتون هستم[ناهید]

ادامه مطلب...

تاریخ: دو شنبه 4 دی 1391برچسب:داستان عشق نافرجام,داستان عاشقانه,داستان واقعی,داستان کوتاه,داستانک,

ﺩﺧﺘﺮﮐﻮﭼﮑﻰﺑﺎﻣﻌﻠﻤﺶﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﻧﻬﻨﮓﻫﺎ ﺑﺤﺚ ﻣﻰﮐﺮﺩ. ﻣﻌﻠﻢﮔﻔﺖ:ﺍﺯﻧﻈﺮﻓﯿﺰﯾﮑﻰ ﻏﯿﺮﻣﻤﮑﻦﺍﺳﺖﮐﻪﻧﻬﻨﮓﺑﺘﻮﺍﻧﺪﯾﮏ ﺁﺩﻡﺭﺍﺑﺒﻠﻌﺪﺯﯾﺮﺍﺑﺎﻭﺟﻮﺩﺍﻳﻨﻜﻪ ﭘﺴﺘﺎﻧﺪﺍﺭﻋﻈﯿﻢﺍﻟﺠﺜﻪﺍﻯﺍﺳﺖﺍﻣّﺎﺣﻠﻖ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﮐﻮﭼﮑﻰ ﺩﺍﺭﺩ. ﺩﺧﺘﺮﮐﻮﭼﮏﭘﺮﺳﯿﺪ:ﭘﺲﭼﻄﻮﺭ ﺣﻀﺮﺕﯾﻮﻧﺲﺑﻪﻭﺳﯿﻠﻪﯾﮏﻧﻬﻨﮓ ﺑﻠﻌﯿﺪﻩﺷﺪ؟ﻣﻌﻠﻢﮐﻪﻋﺼﺒﺎﻧﻰﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩﺗﮑﺮﺍﺭﮐﺮﺩﮐﻪﻧﻬﻨﮓﻧﻤﻰﺗﻮﺍﻧﺪﺁﺩﻡ ﺭﺍﺑﺒﻠﻌﺪ.ﺍﯾﻦﺍﺯﻧﻈﺮﻓﯿﺰﯾﮑﻰ ﻏﯿﺮﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ. ﺩﺧﺘﺮﮐﻮﭼﮏﮔﻔﺖ:ﻭﻗﺘﻰﺑﻪﺑﻬﺸﺖ ﺭﻓﺘﻢ ﺍﺯ ﺣﻀﺮﺕ ﯾﻮﻧﺲ ﻣﻰﭘﺮﺳﻢ. ﻣﻌﻠﻢﮔﻔﺖ:ﺍﮔﺮﺣﻀﺮﺕﯾﻮﻧﺲﺑﻪ ﺟﻬﻨﻢ ﺭﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﭼﻰ؟ ﺩﺧﺘﺮﮐﻮﭼﮏﮔﻔﺖ:ﺍﻭﻥﻭﻗﺖﺷﻤﺎ ﺍﺯﺵ ﺑﭙﺮﺳﯿﺪ

تاریخ: شنبه 2 دی 1391برچسب:داستان ادبی,معلم وشاگرد زرنگ,شاگردباهوش,داستانک,داستان کوتاه,داستان آموزنده,

ﻣﻮﺷﻲﺍﺯﺷﻜﺎﻑﺩﻳﻮﺍﺭﻛﺸﺎﻭﺭﺯﻭ ﻫﻤﺴﺮﺵﺭﺍﺩﻳﺪﻛﻪﺑﺴﺘﻪﺍﻱﺭﺍﺑﺎﺯ ﻣﻲﻛﺮﺩﻧﺪ.ﻓﻬﻤﻴﺪﻛﻪﻣﺤﺘﻮﻱﺟﻌﺒﻪ ﭼﻴﺰﻱﻧﻴﺴﺖﻣﮕﺮﺗﻠﻪﻣﻮﺵ،ﺗﺮﺱ ﻭﺟﻮﺩﺵﺭﺍﻓﺮﺍ ﮔﺮﻓﺖ.ﺑﻪﺳﻤﺖ ﺣﻴﺎﻁ ﻣﺰﺭﻋﻪﻛﻪﻣﻲﺭﻓﺖ،ﺟﺎﺭﺯﺩ:ﺗﻠﻪ ﻣﻮﺵ ﺗﻮ ﺧﺎﻧﻪ ﺍﺳﺖ.ﺗﺎ ﺑﻪ ﻫﻤﻪ ﺍﺧﻄﺎﺭ ﺑﺪﻫﺪ. ﻣﺮﻏﻚﻗﺪﻗﺪﻛﺮﺩﻭﭘﻨﺠﻪﺍﻱﺑﻪﺯﻣﻴﻦ ﻛﺸﻴﺪ.ﺳﺮﺵﺭﺍﺑﻠﻨﺪﻛﺮﺩﻭﮔﻔﺖ: ﺑﻴﭽﺎﺭﻩ،ﺍﻳﻦ ﺗﻮﻳﻲﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪﻧﮕﺮﺍﻥ ﺑﺎﺷﻲ، ﺍﻳﻦﻗﻀﻴﻪﻫﻴﭻﺭﺑﻄﻲﺑﻪﻣﻦﻧﺪﺍﺭﺩ، ﻣﻦﻛﻪﺗﻮﻱﺗﻠﻪ ﻧﻤﻲﺍﻓﺘﻢ.ﻣﻮﺵﺭﻭ ﺑﻪ ﺧﻮﻙﻛﺮﺩﻭﮔﻔﺖ:ﺗﻠﻪﻣﻮﺵﺗﻮﺧﺎﻧﻪ ﺍﺳﺖ.ﺧﻮﻙﺍﺯﺳﺮﻫﻤﺪﺭﺩﻱﮔﻔﺖ: ﻭﺍﻗﻌﺎًﻣﺘﺄﺳﻔﻢ.ﺍﻣﺎ ﻛﺎﺭﻱﺑﻪ ﺟﺰﺩﻋﺎ ﺍﺯ ﺩﺳﺖﻣﻦﺑﺮﻧﻤﻲﺁﻳﺪ.ﻣﻄﻤﺌﻦﺑﺎﺷﻴﺪ ﻛﻪﺩﺭﺩﻋﺎﻫﺎﻡﺷﻤﺎﺭﺍﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﻧﺨﻮﺍﻫﻢ ﻛﺮﺩ. ﻣﻮﺵﺳﺮﺍﻍﮔﺎﻭﺭﻓﺖﻭﺍﻭﺩﺭﭘﺎﺳﺦ ﮔﻔﺖ:ﺑﻪﻧﻈﺮﺕﺧﻄﺮﻱﻣﻦﺭﺍﺗﻬﺪﻳﺪ ﻣﻲﻛﻨﺪ؟ ﻣﻮﺵﺳﺮﺍﻓﻜﻨﺪﻩﻭﻏﻤﮕﻴﻦﺑﻪﺧﺎﻧﻪ ﺑﺮﮔﺸﺖﺗﺎﻳﻜﻪﻭﺗﻨﻬﺎﺑﺎﺗﻠﻪﻣﻮﺵ ﻛﺸﺎﻭﺭﺯﺭﻭﺑﺮﻭﺷﻮﺩ[[[[[بقیه داستان در ادامه مطلب]]]]]

ادامه مطلب...

تاریخ: شنبه 2 دی 1391برچسب:داستان آموزنده,داستانک,داستان کوتاه,داستان تله موش,

ﻓﺮﻣﺎﻧﺮﻭﺍﻳﻲ ﮐﻪ ﻣﻲﮐﻮﺷﻴﺪ ﺗﺎ ﻣﺮﺯﻫﺎﻱﺟﻨﻮﺑﻲﮐﺸﻮﺭﺵﺭﺍ ﮔﺴﺘﺮﺵ ﺩﻫﺪ،ﺑﺎﻣﻘﺎﻭﻣﺖﻫﺎﻱﺳﺮﺩﺍﺭﻱﻣﺤﻠﻲ ﻣﻮﺍﺟﻪﺷﺪﻭﻣﺰﺍﺣﻤﺘﻬﺎﻱﺳﺮﺩﺍﺭﺑﻪ ﺣﺪﻱﺭﺳﻴﺪﮐﻪﺧﺸﻢﻓﺮﻣﺎﻧﺮﻭﺍﺭﺍ ﺑﺮﺍﻧﮕﻴﺨﺖﻭﺑﻨﺎﺑﺮﺍﻳﻦﺍﻭﺗﻌﺪﺍﺩﺯﻳﺎﺩﻱ ﺳﺮﺑﺎﺯﺭﺍﻣﺎﻣﻮﺭﺩﺳﺘﮕﻴﺮﻱﺳﺮﺩﺍﺭ ﮐﺮﺩ. ﻋﺎﻗﺒﺖﺳﺮﺩﺍﺭﻭﻫﻤﺴﺮﺵﺑﻪﺍﺳﺎﺭﺕ ﻧﻴﺮﻭﻫﺎﻱﻓﺮﻣﺎﻧﺮﻭﺍﺩﺭﺁﻣﺪﻧﺪﻭﺑﺮﺍﻱ ﻣﺤﺎﮐﻤﻪﻭﻣﺠﺎﺯﺍﺕﺑﺎﭘﺎﻳﺘﺨﺖﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻩ ﺷﺪﻧﺪ. ﻓﺮﻣﺎﻧﺮﻭﺍﺑﺎﺩﻳﺪﻥﻗﻴﺎﻓﻪﺳﺮﺩﺍﺭ ﺟﻨﮕﺎﻭﺭﺗﺤﺖﺗﺎﺛﻴﺮﻗﺮﺍﺭﮔﺮﻓﺖﻭﺍﺯﺍﻭ ﭘﺮﺳﻴﺪ:ﺍﻱﺳﺮﺩﺍﺭ،ﺍﮔﺮﻣﻦﺍﺯﮔﻨﺎﻫﺖ ﺑﮕﺬﺭﻡ ﻭ ﺁﺯﺍﺩﺕ ﮐﻨﻢ، ﭼﻪ ﻣﻲ ﮐﻨﻲ؟ ﺳﺮﺩﺍﺭﭘﺎﺳﺦﺩﺍﺩ:ﺍﻱﻓﺮﻣﺎﻧﺮﻭﺍ،ﺍﮔﺮ ﺍﺯﻣﻦﺑﮕﺬﺭﻱﺑﻪﻭﻃﻨﻢﺑﺎﺯﺧﻮﺍﻫﻢ ﮔﺸﺖﻭﺗﺎﺁﺧﺮﻋﻤﺮﻓﺮﻣﺎﻧﺒﺮﺩﺍﺭﺗﻮ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﺑﻮﺩ. ﻓﺮﻣﺎﻧﺮﻭﺍﭘﺮﺳﻴﺪ:ﻭﺍﮔﺮﺍﺯﺟﺎﻥ ﻫﻤﺴﺮﺕﺩﺭﮔﺬﺭﻡ،ﺁﻧﮕﺎﻩﭼﻪﺧﻮﺍﻫﻲ ﮐﺮﺩ؟ ﺳﺮﺩﺍﺭﮔﻔﺖ:ﺁﻧﻮﻗﺖﺟﺎﻧﻢﺭﺍﻓﺪﺍﻳﺖ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﮐﺮﺩ! ﻓﺮﻣﺎﻧﺮﻭﺍﺍﺯﭘﺎﺳﺨﻲ ﮐﻪﺷﻨﻴﺪ ﺁﻧﭽﻨﺎﻥ ﺗﮑﺎﻥﺧﻮﺭﺩﮐﻪﻧﻪﺗﻨﻬﺎﺳﺮﺩﺍﺭﻭ ﻫﻤﺴﺮﺵﺭﺍﺑﺨﺸﻴﺪﺑﻠﮑﻪﺍﻭﺭﺍﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺳﺮﺯﻣﻴﻦﺟﻨﻮﺑﻲ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﮐﺮﺩ. ﺳﺮﺩﺍﺭ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺑﺎﺯﮔﺸﺖ ﺍﺯ ﻫﻤﺴﺮﺵ ﭘﺮﺳﻴﺪ:ﺁﻳﺎﺩﻳﺪﻱﺳﺮﺳﺮﺍﻱﮐﺎﺥ ﻓﺮﻣﺎﻧﺮﻭﺍﭼﻘﺪﺭﺯﻳﺒﺎﺑﻮﺩ؟ﺩﻗﺖﮐﺮﺩﻱ ﺻﻨﺪﻟﻲﻓﺮﻣﺎﻧﺮﻭﺍﺍﺯﻃﻼﻱﻧﺎﺏﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ؟ ﻫﻤﺴﺮﺳﺮﺩﺍﺭﮔﻔﺖ:ﺭﺍﺳﺘﺶﺭﺍ ﺑﺨﻮﺍﻫﻲ،ﻣﻦﺑﻪﻫﻴﭻﭼﻴﺰﻱﺗﻮﺟﻪ ﻧﮑﺮﺩﻡ.ﺳﺮﺩﺍﺭﺑﺎﺗﻌﺠﺐﭘﺮﺳﻴﺪ:ﭘﺲ ﺣﻮﺍﺳﺖ ﮐﺠﺎ ﺑﻮﺩ؟ ﻫﻤﺴﺮﺵﺩﺭﺣﺎﻟﻲﮐﻪﺑﻪﭼﺸﻤﺎﻥ ﺳﺮﺩﺍﺭﻧﮕﺎﻩﻣﻲﮐﺮﺩﺑﻪﺍﻭﮔﻔﺖ:ﺗﻤﺎﻡ ﺣﻮﺍﺳﻢﺑﻪﺗﻮ ﺑﻮﺩ.ﺑﻪ ﭼﻬﺮﻩﻣﺮﺩﻱ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﻲﮐﺮﺩﻡﮐﻪﮔﻔﺖﺣﺎﺿﺮﺍﺳﺖﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻣﻦ ﺟﺎﻧﺶ ﺭﺍ ﻓﺪﺍ ﮐﻨﺪ!

تاریخ: شنبه 2 دی 1391برچسب:داستان عاشقانه,داستان آموزنده,داستانک,داستان لیاقت عشق,داستان کوتاه,

ﺭﻭﺯﻱﻋﺎﺭﻑ ﭘﻴﺮﻱ ﻳﻜﻲ ﺷﺎﮔﺮﺩﺍﻧﺶ ﺭﺍ ﺩﻳﺪ ﻛﻪ ﺯﺍﻧﻮﻱ ﻏﻢﺑﻐﻞﮔﺮﻓﺘﻪ.ﭘﺲ ﻧﺰﺩ ﺍﻭﺭﻓﺖﻭﺟﻮﻳﺎﻱ ﺍﺣﻮﺍﻟﺶﺷﺪ.ﺷﺎﮔﺮﺩ ﻟﺐﺑﻪﺳﺨﻦﮔﺸﻮﺩﻭﺍﺯﺑﻲﻭﻓﺎﻳﻲﻳﺎﺭ ﺻﺤﺒﺖﻛﺮﺩﺍﻳﻨﻜﻪﺩﺧﺘﺮﻣﻮﺭﺩﻋﻼﻗﻪ ﺍﺵ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺟﻮﺍﺏ ﻣﻨﻔﻲ ﺩﺍﺩﻩ. ﺷﺎﮔﺮﺩﮔﻔﺖﻛﻪﺳﺎﻝﻫﺎﻱﻣﺘﻤﺎﺩﻱ ﻋﺸﻖﺩﺧﺘﺮﺭﺍﺩﺭﻗﻠﺐﺧﻮﺩﺣﻔﻆ ﻛﺮﺩﻩﺑﻮﺩﻭﺑﺎﺭﻓﺘﻦﺩﺧﺘﺮﺑﺎﻳﺪﺑﺮﺍﻱ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺑﺎ ﻋﺸﻘﺶ ﺧﺪﺍﺣﺎﻓﻈﻲ ﻛﻨﺪ. ﭘﻴﺮﮔﻔﺖ:ﺍﻣﺎﻋﺸﻖﺗﻮﭼﻪﺭﺑﻄﻲﺑﻪ ﺩﺧﺘﺮ ﺩﺍﺭﺩ ؟ ﺷﺎﮔﺮﺩﺑﺎ ﺣﻴﺮﺕﮔﻔﺖ:ﻭﻟﻲﺍﮔﺮ ﺍﻭ ﻧﺒﻮﺩ ﺍﻳﻦﻋﺸﻖﻭﺷﻮﺭﻭﻫﻴﺠﺎﻥﺩﺭﻣﻦ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﻧﻤﻲ ﺷﺪ. ﭘﻴﺮﺑﺎﻟﺒﺨﻨﺪﮔﻔﺖ:ﭼﻪﻛﺴﻲﭼﻨﻴﻦ ﮔﻔﺘﻪﺍﺳﺖﺗﻮﺍﻫﻞﺩﻝﻭﻋﺸﻖ ﻭﺭﺯﻳﺪﻥ ﻫﺴﺘﻲ ؟ ﻫﺮﻛﺲﺩﻳﮕﺮﻱﻫﻢﺑﻮﺩﺗﻮﺁﺗﺶ ﻋﺸﻖﺭﺍﺑﻪﺳﻮﻱﺍﻭﻣﻲﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻱ. ﺑﮕﺬﺍﺭﺩﺧﺘﺮﻙﺑﺮﻭﺩ.ﺳﭙﺲﺍﻳﻦﻋﺸﻖ ﺭﺍﺑﻪﺳﻮﻳﻲﺩﻳﮕﺮﺑﻔﺮﺳﺖﻣﻬﻢﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖﻛﻪﺷﻌﻠﻪﻋﺸﻖﺭﺍﺩﺭﺩﻟﺖ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﻧﻜﻨﻲ. ﺩﺧﺘﺮﻙﺍﮔﺮﺭﻓﺘﻪﭘﺲﺑﺎﺭﻓﺘﻨﺶﭘﻴﻐﺎﻡ ﺩﺍﺩﻩﻛﻪﻟﻴﺎﻗﺖﻋﺸﻖﺗﻮﺭﻭﻧﺪﺍﺭﺩ.ﭼﻪ ﺑﻬﺘﺮﺑﮕﺬﺍﺭﺍﻭﺑﺮﻭﺩﺗﺎﺻﺎﺣﺐﻭﺍﻗﻌﻲ ﺍﻳﻦﺷﻮﺭﻭﻫﻴﺠﺎﻥﻓﺮﺻﺖﺟﻠﻮﻩﮔﺮﻱ ﻭ ﻇﻬﻮﺭ ﭘﻴﺪﺍ ﻛﻨﺪ

تاریخ: شنبه 2 دی 1391برچسب:داستان عاشقانه,داستانک,داستان شعله عشق,داستان کوتاه,

ﺭﻭﺯﮔﺎﺭﻱﻛﻪﺑﺴﺘﻨﻲﺑﺎﺷﻜﻼﺕﺑﻪ ﮔﺮﺍﻧﻲ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻧﺒﻮﺩ پسر ۱۰ ﺳﺎﻟﻪﺍﻱ ﻭﺍﺭﺩﻗﻬﻮﻩﻓﺮﻭﺷﻲ ﻫﺘﻠﻲﺷﺪﻭﭘﺸﺖ ﻣﻴﺰﻱﻧﺸﺴﺖ.ﺧﺪﻣﺘﻜﺎﺭﺑﺮﺍﻱ ﺳﻔﺎﺭﺵ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺳﺮﺍﻏﺶ ﺭﻓﺖ. ﭘﺴﺮ ﭘﺮ ﺳﻴﺪ:ﺑﺴﺘﻨﻲ ﺑﺎﺷﻜﻼﺕ ﭼﻨﺪ ﺍﺳﺖ؟ ﺧﺪﻣﺘﻜﺎﺭ ﮔﻔﺖ :۵۰ ﺳﻨﺖ ﭘﺴﺮﻛﻮﭼﻚ ﺩﺳﺘﺶ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺟﻴﺒﺶ ﻛﺮﺩ، ﺗﻤﺎﻡ ﭘﻮﻝ ﺧﺮﺩﻫﺎﻳﺶ ﺭﺍ ﺩﺭﺁﻭﺭﺩ ﻭ ﺷﻤﺮﺩ ﺑﻌﺪ ﭘﺮﺳﻴﺪ:ﺑﺴﺘﻨﻲﺧﺎﻟﻲﭼﻨﺪ ﺍﺳﺖ؟ ﺧﺪﻣﺘﻜﺎﺭ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻛﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﻣﻴﺰﻫﺎ ﭘﺮ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻋﺪﻩﺍﻱ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﻗﻬﻮﻩ ﻓﺮﻭﺷﻲ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺧﺎﻟﻲ ﺷﺪﻥ ﻣﻴﺰ ﺍﻳﺴﺘﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ،ﺑﺎﺑﻲﺣﻮﺻﻠﮕﻲﮔﻔﺖ: ۳۵ ﺳﻨﺖ ﭘﺴﺮ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺳﻜﻪﻫﺎﻳﺶ ﺭﺍﺷﻤﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ: ﺑﺮﺍﻱ ﻣﻦ ﻳﻚ ﺑﺴﺘﻨﻲ ﺑﻴﺎﻭﺭﻳﺪ. ﺧﺪﻣﺘﻜﺎﺭ ﻳﻚ ﺑﺴﺘﻨﻲ ﺁﻭﺭﺩ ﻭ ﺻﻮﺭﺕ ﺣﺴﺎﺏ ﺭﺍ ﻧﻴﺰ ﺭﻭﻱ ﻣﻴﺰ ﮔﺬﺍﺷﺖ ﻭ ﺭﻓﺖ ﭘﺴﺮ ﺑﺴﺘﻨﻲ ﺭﺍ ﺗﻤﺎﻡ ﻛﺮﺩ ﺻﻮﺭﺕ ﺣﺴﺎﺏ ﺭﺍ ﺑﺮﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﭘﻮﻟﺶ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺻﻨﺪﻭﻕ ﺩﺍﺭ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﻛﺮﺩ ﻭ ﺭﻓﺖ ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﺧﺪﻣﺘﻜﺎﺭ ﺑﺮﺍﻱ ﺗﻤﻴﺰ ﻛﺮﺩﻥ ﻣﻴﺰ ﺭﻓﺖ،ﮔﺮﻳﻪﺍﺵ ﮔﺮﻓﺖ ﭘﺴﺮ ﺑﭽﻪ ﺭﻭﻱ ﻣﻴﺰ ﺩﺭﻛﻨﺎﺭ ﺑﺸﻘﺎﺏ ﺧﺎﻟﻲ ۱۵ ﺳﻨﺖ ﺑﺮﺍﻱ ﺍﻭ ﺍﻧﻌﺎﻡ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﻳﻌﻨﻲ ﺍﻭ ﺑﺎ ﭘﻮﻝﻫﺎﻳﺶ ﻣﻲﺗﻮﺍﻧﺴﺖ ﺑﺴﺘﻨﻲ ﺑﺎ ﺷﻜﻼﺕ ﺑﺨﻮﺭﺩ ﺍﻣّﺎ ﭼﻮﻥ ﭘﻮﻟﻲ ﺑﺮﺍﻱ ﺍﻧﻌﺎﻡ ﺩﺍﺩﻥ ﺑﺮﺍﻳﺶ ﺑﺎﻗﻲ ﻧﻤﻲﻣﺎﻧﺪ،ﺍﻳﻦ ﻛﺎﺭ ﺭﺍ ﻧﻜﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺑﺴﺘﻨﻲ ﺧﺎﻟﻲ ﺧﻮﺭﺩﻩ ﺑﻮﺩ

تاریخ: شنبه 2 دی 1391برچسب:داستان پسرک وخدمتکار,داستانک,داستان کوتاه,داستان آموزنده,

ﭘﯿﺮﻣﺮﺩ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﺮﺩ ﻭ ﭘﺮﺳﯿﺪ ﭼﻨﺪ ﺗﺎ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﯼ؟ ﮔﻔﺘﻢ ﭼﺮﺍ ﺑﮕﻢ ﺩﻩ ﯾﺎ ﺑﯿﺴﺖ ﺗﺎ...ﺟﻮﺍﺏ ﺩﺍﺩﻡ ﻓﻘﻂ ﭼﻨﺪ ﺗﺎﯾﯽ ﭘﯿﺮﻣﺮﺩ ﺁﻫﺴﺘﻪ ﻭ ﺑﻪ ﺳﺨﺘﯽ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ ﻭﺩﺭﺣﺎﻟﯿﮑﻪ ﺳﺮﺵ ﺭﺍﺗﮑﺎﻥ ﻣﯽ ﺩﺍﺩ ﮔﻔﺖ:ﺗﻮ ﺁﺩﻡ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ ﻫﺴﺘﯽ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﯼ ﻭﻟﯽ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺁﻧﭽﻪ ﮐﻪ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﯽ ﺧﻮﺏ ﻓﮑﺮ ﮐﻦ ﺧﯿﻠﯽ ﭼﯿﺰﻫﺎ ﻫﺴﺖ ﮐﻪ ﺗﻮ ﻧﻤﯽ ﺩﻭﻧﯽ ﺩﻭﺳﺖ ﻓﻘﻂ ﺍﻭﻥ ﮐﺴﯽ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺗﻮﺑﻬﺶ ﺳﻼﻡ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺳﺘﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺗﺎﺭﯾﮑﯽ ﻭ ﻧﺎﺍﻣﯿﺪﯼ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﻣﯽ ﮐﺸﺪ ﺩﺭﺳﺖ ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﺩﯾﮕﺮﺍﻧﯽ ﮐﻪ ﺗﻮﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﻣﯽ ﻧﺎﻣﯽ ﺳﻌﯽ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﺭﻭﻥ ﺁﻥ ﺑﮑﺸﻨﺪ ﺩﻭﺳﺖ ﺣﻘﯿﻘﯽ ﮐﺴﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﻧﻪ ﺗﻮ ﺭﻭ ﺭﻫﺎ ﮐﻨﻪ ﺻﺪﺍﺋﯿﻪ ﮐﻪ ﻧﺎﻡ ﺗﻮ ﺭﻭ ﺯﻧﺪﻩ ﻧﮕﻪ ﻣﯽ ﺩﺍﺭﻩ ﺣﺘﯽ ﺯﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻓﺮﺍﻣﻮﺷﯽ ﺳﭙﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﺍﻣﺎ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﺩﻭﺳﺖ ﯾﮏ ﻗﻠﺐ ﺍﺳﺖ ﯾﮏ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﻣﺤﮑﻢ ﻭ ﻗﻮﯼ ﺩﺭ ﮊﺭﻓﺎﯼ ﻗﻠﺐ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻫﺎ ﺟﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻋﻤﯿﻖ ﺗﺮﯾﻦ ﻋﺸﻖ ﻫﺎ ﺍﺯ ﺁﻧﺠﺎ ﻣﯽ ﺁﯾﺪ! ﭘﺲ ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻢ ﺧﻮﺏ ﻓﮑﺮ ﮐﻦ ﺯﯾﺮﺍ ﺗﻤﺎﻡ ﺣﺮﻓﻬﺎﯾﻢ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻓﺮﺯﻧﺪﻡ ﯾﮑﺒﺎﺭ ﺩﯾﮕﺮ ﺟﻮﺍﺏ ﺑﺪﻩ ﭼﻨﺪ ﺗﺎ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﯼ؟ ﺳﭙﺲ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩ ﻭﻣﺮﺍ ﻧﮕﺮﯾﺴﺖ ﺩﺭﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﭘﺎﺳﺦ ﻣﻦ ﺑﺎ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ ﮔﻔﺘﻢ ﺍﮔﺮ ﺧﻮﺵ ﺷﺎﻧﺲ ﺑﺎﺷﻢ...ﻓﻘﻂ ﯾﮑﯽ ﻭ ﺁﻥ ﺗﻮﯾﯽ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﺩﻭﺳﺖ ﮐﺴﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺷﺎﻧﻪ ﻫﺎﯾﺶ ﺭﺍﺑﻪ ﺗﻮ ﻣﯽ ﺳﭙﺎﺭﺩ ﺩﺭ ﺗﻨﻬﺎﺋﯿﺖ ﺗﻮﺭﺍﻫﻤﺮﺍﻫﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﻭﺩﺭﻏﻤﻬﺎ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺩﻟﮕﺮﻡ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺍﻋﺘﻤﺎﺩﯼ ﺭﺍﮐﻪ ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻟﺶ ﻫﺴﺘﯽ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻣﯽ ﺑﺨﺸﺪ ﻭﻗﺘﯽ ﻣﺸﮑﻠﯽ ﺩﺍﺭﯼ ﺁﻥ ﺭﺍﺣﻞ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﻭﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺍﺣﺘﯿﺎﺝ ﺑﻪ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﺮﺩﻥ ﺩﺍﺭﯼ ﺑﻪ ﺗﻮﮔﻮﺵ ﻣﯽ ﺳﭙﺎﺭﺩ ﻭﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﻋﺸﻘﯽ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﮐﻪ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﺍﻥ ﺗﻮﺻﯿﻒ ﮐﺮﺩ ﻏﯿﺮﻗﺎﺑﻞ ﺗﺼﻮﺭﺍﺳﺖ ﭼﻘﺪﺭ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﺰﺭﮒ ﺍﺳﺖ ﺩﺭﺳﺖ ﺯﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﺩﺭﯾﺎﻓﺖ ﭼﯿﺰﯼ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺍﻭ ﻧﺪﺍﺭﯼ...

تاریخ: شنبه 2 دی 1391برچسب:داستانک,داستانک عاشقانه,داستان کوتاه,داستان آمورنده,

ﻣﺮﺩ ﻓﻘﻴﺮﻱ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﺁﻩ ﺩﺭ ﺑﺴﺎﻁ ﻧﺪﺍﺷﺖ ﻭ ﺑﻪ ﻫﺮ ﺩﺭﻱ ﻛﻪ ﻣﻲ ﺯﺩ ﻛﺎﺭ ﻭ ﺑﺎﺭﺵ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺭﺍﻩ ﻧﻤﻲ ﺷﺪ.ﺷﺒﻲ ﺗﺎ ﺻﺒﺢ ﺍﺯ ﻏﺼﻪ ﺧﻮﺍﺑﺶ ﻧﺒﺮﺩ.ﻧﺸﺴﺖ ﻓﻜﺮ ﻛﺮﺩ ﭼﻪ ﻛﻨﺪ,ﭼﻪ ﻧﻜﻨﺪ ﻭ ﺁﺧﺮ ﺳﺮ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﮔﺮﻓﺖ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮﻭﺩ ﻓﻠﻚ ﺭﺍ ﭘﻴﺪﺍ ﻛﻨﺪ ﻭ ﻋﻠﺖ ﺍﻳﻦ ﻫﻤﻪ ﺑﺪﺑﺨﺘﻲ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺑﭙﺮﺳﺪ. ﺧﺮﺕ ﻭ ﭘﺮﺕ ﻣﺨﺘﺼﺮﻱ ﺑﺮﺍﻱ ﺳﻔﺮﺵ ﺟﻮﺭ ﻛﺮﺩ؛ ﺭﺍﻩ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺭﻓﺖ ﺗﺎ ﺩﺭ ﺑﻴﺎﺑﺎﻧﻲ ﺑﻪ ﮔﺮﮔﻲ ﺭﺳﻴﺪ.ﮔﺮﮒ ﺟﻠﻮﺵ ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﮔﻔﺖ ﺍﻱ ﺁﺩﻣﻲ ﺯﺍﺩ ﺩﻭﭘﺎ!ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺑﺮ ﺑﻴﺎﺑﺎﻥ ﻛﺠﺎ ﻣﻲ ﺭﻭﻱ؟ ﻣﺮﺩ ﮔﻔﺖ ﻣﻲ ﺭﻭﻡ ﻓﻠﻚ ﺭﺍ ﭘﻴﺪﺍ ﻛﻨﻢ. ﺳﺮ ﺍﺯ ﻛﺎﺭﺵ ﺩﺭ ﺑﻴﺎﻭﺭﻡ ﻭ ﻋﻠﺖ ﺑﺪﺑﺨﺘﻴﻢ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺑﭙﺮﺳﻢ. ﮔﺮﮒ ﮔﻔﺖ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﺍﮔﺮ ﭘﻴﺪﺍﺵ ﻛﺮﺩﻱ ﺍﻭﻝ ﺍﺯ ﻗﻮﻝ ﻣﻦ ﺳﻼﻡ ﺑﺮﺳﺎﻥ؛ ﺑﻌﺪ ﺑﮕﻮ ﮔﺮﮒ ﮔﻔﺖ ﺷﺐ ﻭ ﺭﻭﺯ ﺳﺮﻡ ﺩﺭﺩ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ[[[[[بقیه داستان در ادامه مطلب]]]]]

ادامه مطلب...

تاریخ: شنبه 2 دی 1391برچسب:داستان آموزنده,داستانک,داستان کوتاه,داستان عاشقانه,

ﺗﻮﯼﻳﻪ ﭘﺎﺭﮎ ﺩﺭ ﺳﻴﺪﻧﯽ ﺍﺳﺘﺮﺍﻟﻴﺎ ﺩﻭ ﻣﺠﺴﻤﻪﺑﻮﺩﻧﺪﻳﮏﺯﻥﻭﻳﮏﻣﺮﺩ. ﺍﻳﻦﺩﻭﻣﺠﺴﻤﻪﺳﺎﻟﻬﺎﯼﺳﺎﻝ ﺩﻗﻴﻘﺎﺭﻭ ﺑﻪ ﺭﻭﯼ ﻫﻤﺪﻳﮕﺮ ﺑﺎ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﮐﻤﯽﺍﻳﺴﺘﺎﺩﻩﺑﻮﺩﻧﺪﻭﺗﻮﯼ ﭼﺸﻤﺎﯼ ﻫﻢ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﻴﮑﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻣﻴﺰﺩﻧﺪ.ﻳﻪﺭﻭﺯﺻﺒﺢﺧﻴﻠﯽﺯﻭﺩﻳﻪ ﻓﺮﺷﺘﻪﺍﻭﻣﺪﭘﺸﺖﺳﺮﺩﻭﺗﺎ ﻣﺠﺴﻤﻪﺍﻳﺴﺘﺎﺩﻭﮔﻔﺖ:ﺍﺯﺁﻥ ﺟﻬﺖﮐﻪﺷﻤﺎﻣﺠﺴﻤﻪﻫﺎﯼﺧﻮﺏ ﻭﻣﻔﻴﺪﯼﺑﻮﺩﻳﺪﻭﺑﻪﻣﺮﺩﻡﺷﺎﺩﯼ ﺑﺨﺸﻴﺪﻩﺍﻳﺪ،ﻣﻦﺑﺰﺭﮔﺘﺮﻳﻦﺁﺭﺯﻭﯼ ﺷﻤﺎﺭﺍﮐﻪﻫﻤﺎﻧﺎﺯﻧﺪﮔﯽﮐﺮﺩﻥﻭ ﺯﻧﺪﻩﺑﻮﺩﻥﻣﺎﻧﻨﺪﺍﻧﺴﺎﻧﻬﺎﺳﺖﺑﺮﺍﯼ ﺷﻤﺎ ﺑﺮ ﺁﻭﺭﺩﻩﻣﻴﮑﻨﻢ.ﺷﻤﺎ۳۰ﺩﻗﻴﻘﻪ ﻓﺮﺻﺖﺩﺍﺭﻳﺪﺗﺎﻫﺮﮐﺎﺭﯼﮐﻪﻣﺎﻳﻞ ﻫﺴﺘﻴﺪﺍﻧﺠﺎﻡﺑﺪﻫﻴﺪ".ﻭﺑﺎﺗﻤﻮﻡ ﺷﺪﻥﺟﻤﻠﻪﺍﺵﺩﻭﺗﺎﻣﺠﺴﻤﻪﺭﻭ ﺗﺒﺪﻳﻞﺑﻪ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻭﺍﻗﻌﯽ ﮐﺮﺩ ﻳﮏ ﺯﻥ ﻭ ﻳﮏ ﻣﺮﺩ. ﺩﻭﻣﺠﺴﻤﻪﺑﻪﻫﻢﻟﺒﺨﻨﺪﯼﺯﺩﻧﺪﻭ ﺑﻪﺳﻤﺖﺩﺭﺧﺘﺎﻧﯽ ﻭﺑﻮﺗﻪﻫﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﺩﺭﻧﺰﺩﻳﮑﯽﺍﻭﻧﺎﺑﻮﺩﺩﻭﻳﺪﻧﺪﺩﺭ ﺣﺎﻟﯽﮐﻪﺗﻌﺪﺍﺩﯼﮐﺒﻮﺗﺮﭘﺸﺖﺍﻭﻥ ﺩﺭﺧﺘﻬﺎﺑﻮﺩﻧﺪﭘﺸﺖﺑﻮﺗﻪﻫﺎﺭﻓﺘﻨﺪ. ﻓﺮﺷﺘﻪﻫﺮﮔﺎﻩﺻﺪﺍﯼﺧﻨﺪﻩﻫﺎﯼ ﺍﻭﻥ ﻣﺠﺴﻤﻪ ﻫﺎ ﺭﻭ ﻣﻴﺸﻨﻴﺪ ﻟﺒﺨﻨﺪﯼ ﺍﺯﺭﻭﯼﺭﺿﺎﻳﺖ ﻣﯿﺰﺩ.ﺑﻮﺗﻪﻫﺎ ﺁﺭﻭﻡ ﺣﺮﮐﺖﻣﻴﮑﺮﺩﻧﺪﻭﺧﻢﻭﺭﺍﺳﺖ ﻣﻴﺸﺪﻧﺪﻭﺻﺪﺍﯼﺷﮑﺴﺘﻪﺷﺪﻥ ﺷﺎﺧﻪﻫﺎﯼﮐﻮﭼﻴﮏﺑﻪﮔﻮﺵ ﻣﻴﺮﺳﻴﺪ.ﺑﻌﺪ ﺍﺯ۱۵ﺩﻗﻴﻘﻪ ﻣﺠﺴﻤﻪ ﻫﺎﺍﺯﭘﺸﺖﺑﻮﺗﻪﻫﺎﺑﻴﺮﻭﻥﺍﻭﻣﺪﻧﺪ ﺩﺭﺣﺎﻟﻴﮑﻪﻧﮕﺎﻩﻫﺎﺷﻮﻥﻧﺸﻮﻥ ﻣﻴﺪﺍﺩﮐﺎﻣﻼﺭﺍﺿﯽﺷﺪﻥﻭﺑﻪﻣﺮﺍﺩ ﺩﻟﺸﻮﻥ ﺭﺳﻴﺪﻥ. ﻓﺮﺷﺘﻪﮐﻪﮔﻴﺞﺷﺪﻩﺑﻮﺩﺑﻪ ﺳﺎﻋﺘﺶﻳﻪﻧﮕﺎﻫﯽﮐﺮﺩﻭﺍﺯ ﻣﺠﺴﻤﻪﻫﺎﭘﺮﺳﻴﺪ:ﺷﻤﺎﻫﻨﻮﺯ۱۵ ﺩﻗﻴﻘﻪﺍﺯﻭﻗﺘﺘﻮﻥﺑﺎﻗﯽﻣﻮﻧﺪﻩ، ﺩﻭﺳﺖ ﻧﺪﺍﺭﻳﺪ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺑﺪﻫﻴﺪ؟" ﻣﺠﺴﻤﻪﻣﺮﺩﺑﺎﻧﮕﺎﻩﺷﻴﻄﻨﺖ ﺁﻣﻴﺰﯼﺑﻪﻣﺠﺴﻤﻪﺯﻥﻧﮕﺎﻩﮐﺮﺩﻭ ﮔﻔﺖ:ﻣﻴﺨﻮﺍﯼﻳﻪﺑﺎﺭﺩﻳﮕﻪﺍﻳﻦ ﮐﺎﺭ ﺭﻭﺍﻧﺠﺎﻡﺑﺪﻳﻢ؟"ﻣﺠﺴﻤﻪﺯﻥﺑﺎ ﻟﺒﺨﻨﺪﯼﺟﻮﺍﺏﺩﺍﺩ:ﺑﺎﺷﻪ.ﻭﻟﯽﺍﻳﻦ ﺑﺎﺭﺗﻮﮐﺒﻮﺗﺮﺭﻭﻧﮕﻪﺩﺍﺭﻭﻣﻦ ﻣﻴﺮﻳﻨﻢ ﺭﻭﯼ ﺳﺮﺵ

تاریخ: شنبه 2 دی 1391برچسب:داستان آموزنده,داستانک,داستان کوتاه,داستان عاشقانه,

ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﻢ ﺍﻳﻦ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺍﺯ ﮐﺠﺎ ﺁﻣﺪﻩ،ﭼﻄﻮﺭ ﻭﺍﺭﺩ ﺑﺪﻥ ﻣﻦ ﺷﺪﻩ.ﺷﺎﻳﺪ ﻫﻢ ﺍﺯ ﺍﻭﻝ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﺗﺎ ﺣﺎﻻ ﺧﻮﺍﺏ ﺑﻮﺩﻩ- ﻣﺜﻞ ﺧﻮﺍﺏ ﺯﻣﺴﺘﺎﻧﯽ ﻭﻟﯽ ﺣﺎﻻ ﺑﻴﺪﺍﺭ ﺷﺪﻩ.ﻳﺎ ﺷﺎﻳﺪ ﺍﺻﻼ ﺣﺎﻻ ﺟﺮﺃﺕ ﺧﻮﺩﻧﻤﺎﻳﯽ ﭘﻴﺪﺍ ﮐﺮﺩﻩ.ﻫﺮ ﮐﺎﺭﯼ ﺩﻟﺶ ﺑﺨﻮﺍﻫﺪ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ.ﻫﺮ ﺟﺎ ﺑﺨﻮﺍﻫﺪ ﻣﯽ ﺭﻭﺩ.ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﻢ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﭼﻪ ﻣﯽ ﮔﺮﺩﺩ.ﺑﺎ ﺗﻤﺎﻡ ﻭﺟﻮﺩ ﺣﺴﺶ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ-ﻣﺜﻞ ﺷﻬﻮﺕ.ﺩﻓﻌﻪ ﺍﻭﻝ ﮐﻪ ﻣﺘﻮﺟﻬﺶ ﺷﺪﻡ ﻣﺜﻞ ﻳﻪ ﺳﻴﺎﻫﯽ،ﻣﺜﻞ ﻳﻪ ﺷﺒﺢ ﺍﺯ ﺟﻠﻮﯼ ﭼﺸﻤﻬﺎﻳﻢ ﺭﺩ ﺷﺪ. ﺍﺯ ﺁﻥ ﻣﻮﻗﻊ ﺩﻳﮕﺮ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺣﺮﮐﺘﺶ ﺭﺍ ﺯﻳﺮ ﭘﻮﺳﺘﻢ ﺣﺲ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﻣﺜﻞ ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﭘﻮﺳﺖ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ ﺭﺍ ﺳﻮﺭﺍﺥ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﺑﺎﺩﺵ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﺗﺎ ﭘﻮﺳﺘﺶ ﺭﺍ ﺑﮑﻨﻨﺪ.ﻣﺜﻞ ﻧﻔﺲ ﻗﺼﺎﺏ ﮐﻪ ﺯﻳﺮ ﭘﻮﺳﺘﺶ ﻣﯽ ﺩﻭﺩ ﻭ ﮐﻢ ﮐﻢ ﺑﻪ ﻫﻤﻪ ﺟﺎﻳﺶ ﻧﻔﻮﺫ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ؛ﺍﻳﻦ ﻫﻢ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﭘﻮﺳﺖ ﻣﻦ ﺭﺍ ﺑﮑﻨﺪ[[[[[بقیه یادداشت در ادامه مطلب]]]]]

ادامه مطلب...

تاریخ: شنبه 2 دی 1391برچسب:داستان ادبی,داستانک عاشقانه,داستانک,داستان آموزنده,

ﺧﻮﺍﺑﻴﺪﻩﺑﻮﺩﻡ ﺩﺭﺧﻮﺍﺏﻛﺘﺎﺏ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺍﻡﺭﺍﺑﺎﺯﻛﺮﺩﻡﻭﺭﻭﺯﻫﺎﻱ ﺳﭙﺮﻱﺷﺪﻩ ﻋﻤﺮﻡﺭﺍﺑﺮﮒﺑﻪ ﺑﺮﮒﻣﺮﻭﺭﻛﺮﺩﻡ.ﺑﻪ ﻫﺮﺭﻭﺯﻱﻛﻪ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﻲﻛﺮﺩﻡ،ﺩﺭ ﻛﻨﺎﺭﺵﺩﻭ ﺟﻔﺖﺟﺎﻱ ﭘﺎﺑﻮﺩ.ﻳﻜﻲ ﻣﺎﻝ ﻣﻦﻭﻳﻜﻲﻣﺎﻝﺧﺪﺍ.ﺟﻠﻮﺗﺮ ﻣﻲﺭﻓﺘﻢ ﻭﺭﻭﺯﻫﺎﻱﺳﭙﺮﻱ ﺷﺪﻩﺍﻡ ﺭﺍﻣﻲ ﺩﻳﺪﻡ.ﺧﺎﻃﺮﺍﺕﺧﻮﺏ،ﺧﺎﻃﺮﺍﺕﺑﺪ، ﺯﻳﺒﺎﻳﻴﻬﺎ،ﻟﺒﺨﻨﺪﻫﺎ،ﺷﻴﺮﻳﻨﻴﻬﺎ،ﻣﺼﻴﺒﺖ ﻫﺎ،...ﻫﻤﻪ ﻭ ﻫﻤﻪ ﺭﺍ ﻣﻲ ﺩﻳﺪﻡ. ﺍﻣﺎﺩﻳﺪﻡ ﺩﺭ ﻛﻨﺎﺭﺑﻌﻀﻲ ﺑﺮﮔﻬﺎ ﻓﻘﻂ ﻳﻚ ﺟﻔﺖﺟﺎﻱﭘﺎﺍﺳﺖ.ﻧﮕﺎﻩﻛﺮﺩﻡ، ﻫﻤﻪ ﺳﺨﺖﺗﺮﻳﻦﺭﻭﺯﻫﺎﻱﺯﻧﺪﮔﻲﺍﻡﺑﻮﺩﻧﺪ. ﺭﻭﺯﻫﺎﻳﻲﻫﻤﺮﺍﻩﺑﺎﺗﻠﺨﻲﻫﺎ،ﺗﺮﺱ ﻫﺎ،ﺩﺭﺩﻫﺎ،ﺑﻴﭽﺎﺭﮔﻲﻫﺎ.ﺑﺎﻧﺎﺭﺍﺣﺘﻲ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﮔﻔﺘﻢ» :ﺭﻭﺯ ﺍﻭﻝ ﺗﻮ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻗﻮﻝ ﺩﺍﺩﻱﻛﻪﻫﻴﭻﮔﺎﻩﻣﺮﺍﺗﻨﻬﺎﻧﻤﻲ ﮔﺬﺍﺭﻱ.ﻫﻴﭻﻭﻗﺖﻣﺮﺍﺑﻪﺣﺎﻝﺧﻮﺩ ﺭﻫﺎﻧﻤﻲﻛﻨﻲﻭﻣﻦﺑﺎﺍﻳﻦﺍﻋﺘﻤﺎﺩ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻢﻛﻪﺯﻧﺪﮔﻲﻛﻨﻢ.ﭼﮕﻮﻧﻪ، ﭼﮕﻮﻧﻪﺩﺭﺍﻳﻦﺳﺨﺖﺗﺮﻳﻦﺭﻭﺯﻫﺎﻱ ﺯﻧﺪﮔﻲﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻲﻣﺮﺍﺑﺎﺭﻧﺞﻫﺎ، ﻣﺼﻴﺒﺖﻫﺎﻭﺩﺭﺩﻣﻨﺪﻱﻫﺎﺗﻨﻬﺎﺭﻫﺎ ﻛﻨﻲ ؟ ﭼﮕﻮﻧﻪ ؟« ﺧﺪﺍﻭﻧﺪﻣﻬﺮﺑﺎﻧﺎﻧﻪﻣﺮﺍﻧﮕﺎﻩﻛﺮﺩ. ﻟﺒﺨﻨﺪﻱﺯﺩﻭ ﮔﻔﺖ» :ﻓﺮﺯﻧﺪﻡ!ﻣﻦ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻗﻮﻝ ﺩﺍﺩﻡ ﻛﻪﻫﻤﺮﺍﻫﺖﺧﻮﺍﻫﻢﺑﻮﺩ.ﺩﺭﺷﺐﻭ ﺭﻭﺯ،ﺩﺭﺗﻠﺨﻲﻭﺷﺎﺩﻱ،ﺩﺭﮔﺮﻓﺘﺎﺭﻱ ﻭ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﻲ. ﻣﻦ ﺑﻪ ﻗﻮﻝ ﺧﻮﺩ ﻭﻓﺎ ﻛﺮﺩﻡ ،ﻫﺮﮔﺰ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺗﻨﻬﺎﻧﮕﺬﺍﺷﺘﻢ،ﻫﺮﮔﺰﺗﻮﺭﺍﺭﻫﺎ ﻧﻜﺮﺩﻡ ،ﺣﺘﻲ ﺑﺮﺍﻱ ﻟﺤﻈﻪﺍﻱ،ﺁﻥﺟﺎﻱﭘﺎﻛﻪﺩﺭﺁﻥ ﺭﻭﺯﻫﺎﻱﺳﺨﺖﻣﻲﺑﻴﻨﻲ،ﺟﺎﻱﭘﺎﻱ ﻣﻦﺍﺳﺖ،ﻭﻗﺘﻲﻛﻪﺗﻮﺭﺍﺑﻪﺩﻭﺵ ﻛﺸﻴﺪﻩ ﺑﻮﺩﻡ«!!! ﺍﺯ ﻳﻚ ﺍﻓﺴﺎﻧﻪ ﻋﺎﻣﻴﺎﻧﻪ ﺑﺮﺯﻳﻠﻲ

تاریخ: شنبه 2 دی 1391برچسب:داستان آموزنده,داستانک ادبی,داستانک,داستان کوتاه,داستان کوتاه عاشقانه,

ﺻﺒﺢﻫﺎﻣﺴﯿﺮ ﺛﺎﺑﺘﯽﺩﺍﺭﻡ ﻭﺍﮔﺮ ﻋﺠﻠﻪ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪﺑﺎﺷﻢﺁﻧﻘﺪﺭﺩﺭﺍﯾﺴﺘﮕﺎﻩﻣﻨﺘﻈﺮ ﻣﯽﻣﺎﻧﻢﺗﺎﺗﺎﮐﺴﯽﻣﻮﺭﺩﻋﻼﻗﻪﺍﻡ ﺑﺮﺳﺪ.ﺩﺭﻭﺍﻗﻊﺭﺍﻧﻨﺪﻩﺍﯾﻦﺗﺎﮐﺴﯽﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖﺩﺍﺭﻡ.ﺭﺍﻧﻨﺪﻩﭘﯿﺮﻭﺩﺭﺷﺖ ﻫﯿﮑﻠﯽﺑﺎﺩﺳﺖﻫﺎﯼﻗﻮﯼﻭﺁﻓﺘﺎﺏ ﺳﻮﺧﺘﻪﻭﭼﺸﻢﻫﺎﯼﻣﺸﮑﯽﺭﻧﮓ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﺎﺑﺴﺘﺎﻥ ﻭ ﺯﻣﺴﺘﺎﻥ ﺳﺮ ﺷﯿﺸﻪ ﻣﺎﺷﯿﻦﺭﺍ ﺑﺎﺯﻣﯽ ﮔﺬﺍﺭﺩﻭ ﺑﺎﺁﻧﮑﻪ ﭼﻬﺎﺭ ﺳﺎﻝﺍﺳﺖﺑﯿﺸﺘﺮﺻﺒﺢﻫﺎﺳﻮﺍﺭ ﻣﺎﺷﯿﻨﺶﻣﯽﺷﻮﻡﻓﻘﻂﺳﻪﭼﻬﺎﺭﺑﺎﺭ ﺻﺪﺍﯼﺑﻢﻭﺧﺶﺩﺍﺭﺵﺭﺍﺷﻨﯿﺪﻩﺍﻡ. ﻣﺎﺷﯿﻨﺶﻧﻪﺿﺒﻂﺩﺍﺭﺩ،ﻧﻪﺭﺍﺩﯾﻮﻭ ﺷﺎﯾﺪﻫﻤﯿﻦﺳﮑﻮﺕ،ﺣﻀﻮﺭﺵﺭﺍﺍﯾﻦ ﭼﻨﯿﻦ ﻟﺬﺕ ﺑﺨﺶ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ. ﻣﺎﻫﺮﺭﻭﺯﺍﺯﻣﺴﯿﺮﺛﺎﺑﺘﯽﻣﯽﺭﻭﯾﻢ، ﻓﻘﻂﭼﻬﺎﺭﺷﻨﺒﻪﻫﺎﯼﺁﺧﺮﻫﺮﻣﺎﻩ ﺭﺍﻧﻨﺪﻩﻣﺴﯿﺮﻫﻤﯿﺸﮕﯽﻣﺎﻥﺭﺍﻋﻮﺽ ﻣﯽﮐﻨﺪ.[[[بقیه در ادامه مطلب]]]

ادامه مطلب...

تاریخ: شنبه 2 دی 1391برچسب:داستان آموزنده,داستانک,داستان کوتاه,داستان عاشقانه,

ﮔﻔﺘﻪﺍﻧﺪﺍﺳﺒﯽﺑﻪﺑﯿﻤﺎﺭﯼﮔﺮﻓﺘﺎﺭ ﺁﻣﺪﻭﭘﺸﺖﺩﺭﻭﺍﺯﻩﺷﻬﺮﺑﯿﻔﺘﺎﺩ. ﺻﺎﺣﺐﺍﺳﺐﺍﻭﺭﺍﺭﻫﺎﮐﺮﺩﻩﻭﺑﻪ ﺩﺍﺧﻞﺷﻬﺮﺷﺪﻣﺮﺩﻡﺑﻪﺍﻭﮔﻔﺘﻨﺪ ﺍﺳﺒﺖﺍﺯﭼﻪﺑﺎﺑﺖﺑﻪﺍﯾﻦﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ﭘﺮﻧﮑﺒﺖﺑﯿﻔﺘﺎﺩ.ﻣﺮﺩ ﮔﻔﺖﺍﺯ ﺁﻧﺠﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻏﻤﺨﻮﺍﺭﺍﻥﻧﺎﺯﻧﯿﻨﯽ ﻫﻤﭽﻮﻥﺷﻤﺎ ﻧﺪﺍﺷﺖ ﻭ ﻣﺠﺒﻮﺭ ﺑﻮﺩ ﺩﺍﺋﻢﺑﺮﺍﯼﻣﻦ ﺑﺎﺭ ﺣﻤﻞ ﮐﻨﺪ. ﯾﮑﯽﮔﻔﺖ ﺑﺮﺍﺳﺘﯽﭼﻨﯿﻦ ﺍﺳﺖ.ﻣﻦ ﻫﻢﻣﺎﻧﻨﺪﺍﺳﺐﺗﻮﺷﺪﻩﺍﻡ.ﻣﺮﺩﻡﺑﻪ ﻫﯿﮑﻞﻧﺤﯿﻒ ﺍﻭ ﻧﻈﺮﯼ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻨﺪ ﻭ ﺍﻭ ﮔﻔﺖ ﺯﻥ ﻭ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻧﻢ ﺗﺎﺗﻮﺍﻥﺩﺍﺷﺘﻢ ﻭ ﺑﺎﺭﻣﯽ ﮐﺸﯿﺪﻡ ﺩﺭﮐﻨﺎﺭﻡ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻣﻦ ﻫﻢ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺍﺳﺐ ﺍﯾﻦ ﻣﺮﺩ ﺗﻨﻬﺎﯾﻢ ﻭ ﻟﺤﻈﻪ ﺭﻓﺘﻨﻢ ﺭﺍ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﻣﯽ ﮐﺸﻢ. ﻣﯽﮔﻮﯾﻨﺪﺁﻥ ﻣﺮﺩﻧﺤﯿﻒ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﮐﺎﺳﻪﺍﯼ ﺁﺏ ﺍﺯﻟﺐ ﺟﻮﯼ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻪ ﻭ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﺳﺐ ﻧﺤﯿﻒ ﺗﺮ ﺍﺯﺧﻮﺩ ﻣﯽ ﺑﺮﺩ.ﻭ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﺍﺳﺐ ﻣﯽ ﻧﺸﺴﺖ ﻭ ﺭﺍﺯ ﺩﻝ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ.ﭼﻨﺪﺭﻭﺯﮐﻪ ﮔﺬﺷﺖ ﺍﺳﺐ ﺑﺮ ﺭﻭﯼ ﭘﺎﯼ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩ ﻭ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﭘﯿﺮﻣﺮﺩﺑﻪ ﺑﺎﺯﺍﺭ ﺷﺪ. ﺻﺎﺣﺐ ﺍﺳﺐ ﻭ ﻣﺮﺩﻡ ﻣﺘﻌﺠﺐ ﺷﺪﻧﺪ. ﺍﻭ ﺭﺍﮔﻔﺘﻨﺪ ﭼﻄﻮﺭ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ؟ ﭘﯿﺮﻣﺮﺩ ﺧﻨﺪﻩﺍﯼ ﮐﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖﺍﺯﺁﻧﺠﺎﯾﯽﮐﻪ ﺩﻭﺳﺘﯽ ﻫﻤﭽﻮﻥ ﻣﻦﯾﺎﻓﺖﮐﻪﺗﻨﻬﺎﯾﺶ ﻧﮕﺬﺍﺷﺘﻢﻭﺩﺭﺭﻭﺯﺳﺨﺘﯽﮐﻨﺎﺭﺵ ﺑﻮﺩﻡ. ﻣﯽﮔﻮﯾﻨﺪ: ﺍﺯ ﺁﻥ ﭘﺲ ﭘﯿﺮﻣﺮﺩ ﻭ ﺍﺳﺐ ﻫﺮ ﺭﻭﺯﮐﺎﻡ ﺭﻫﮕﺬﺭﺍﻥ ﺗﺸﻨﻪ ﺭﺍ ﺳﯿﺮﺍﺏ ﻣﯽﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭﺩﯾﮕﺮﻣﺮﮒﺭﺍ ﻫﻢ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﻧﻤﯽ ﮐﺸﯿﺪﻧﺪ… ﺍﺭﺩ ﺑﺰﺭﮒ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ:ﺩﻭﺳﺘﯽ ﻭ ﻣﻬﺮ، ﺍﻣﯿﺪﻣﯽﺁﻓﺮﯾﻨﺪﻭﺍﻣﯿﺪﺩﺍﺷﺘﻦﻫﻤﺎﻥ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺍﺳﺖ

تاریخ: جمعه 1 دی 1391برچسب:داستان آموزنده,داستان امیدبه زندگی,داستانک,داستان کوتاه,داستان ادبی,

ﺭﻭﺯﯼﻣﺮﺩﯼﭘﯿﺶﻗﺎﺿﯽﺁﻣﺪﻩﻭ ﮔﻔﺖ:ﺍﯼﻗﺎﺿﯽﻧﮕﻬﺒﺎﻥﺩﺭﻭﺍﺯﻩﺷﻬﺮ ﻫﺮ ﺑﺎﺭ ﮐﻪ ﻣﻦ ﻭﺍﺭﺩ ﻭ ﯾﺎ ﺧﺎﺭﺝ ﻣﯽ ﺷﻮﻡ ﻣﺮﺍﺑﻪﺗﻤﺴﺨﺮﻣﯽﮔﯿﺮﺩﻭﺩﺭﻣﻘﺎﺑﻞ ﺣﺘﯽﻧﺰﺩﯾﮑﺎﻧﻢﺩﺷﻨﺎﻣﻢﻣﯽﺩﻫﺪ. ﻗﺎﺿﯽﭘﺮﺳﯿﺪﭼﺮﺍ؟ﺍﯾﻦﺭﻓﺘﺎﺭﺭﺍﻣﯽ ﮐﻨﺪﻣﮕﺮﺗﻮﭼﻪﮐﺮﺩﻩﺍﯾﯽﺁﻥﻣﺮﺩ ﮔﻔﺖ:ﻫﯿﭻ،ﺧﻮﺩﺩﺭﺷﮕﻔﺘﻢﭼﺮﺍﺑﺎ ﻣﻦ ﭼﻨﯿﻦ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ. ﻗﺎﺿﯽﮔﻔﺖﺑﯿﺎﺑﺮﻭﯾﻢﻭﺧﻮﺩﺑﺎﻟﺒﺎﺳﯽ ﭘﻮﺷﯿﺪﻩﺩﺭﭘﺸﺖﺳﺮﺷﺎﮐﯽﺑﻪﺭﺍﻩ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩﻭﺑﻪﺍﻭﮔﻔﺖﺑﻪﺩﺭﻭﺍﺯﻩﺷﻮﺗﺎ ﺑﺒﯿﻨﻢﺍﯾﻦﻧﮕﻬﺒﺎﻥﭼﮕﻮﻧﻪﺍﺳﺖ.ﺑﻪ ﺩﺭﻭﺍﺯﻩﮐﻪﺭﺳﯿﺪﻧﺪﻧﮕﻬﺒﺎﻥﭘﻮﺯﺧﻨﺪﯼ ﺯﺩﻭﺷﺮﻭﻉﮐﺮﺩﺑﻪﺩﺷﻨﺎﻡﮔﻮﯾﯽﻭ ﺗﻤﺴﺨﺮ ﺁﻥ ﻣﺮﺩ ﺑﯿﭽﺎﺭﻩ.ﻗﺎﺿﯽ ﺻﻮﺭﺕ ﺧﻮﯾﺶﺭﺍﺍﺯﺯﯾﺮﻧﻘﺎﺏﺑﯿﺮﻭﻥﺁﻭﺭﺩﻭ ﮔﻔﺖﻣﺮﺩﮎﻣﮕﺮﻣﺮﯾﻀﯽﮐﻪﺑﺎ ﺭﻫﮕﺬﺭﺍﻥﺍﯾﻨﭽﻨﯿﻦﻣﯽﮐﻨﯽﺳﭙﺲ ﺩﺳﺘﻮﺭﺩﺍﺩﺍﻭﺭﺍﮔﺮﻓﺘﻪﻭﻣﺤﺒﺲ ﺑﺮﺩﻩ ﻭ ﺑﺮ ﮐﻒ ﭘﺎﯾﺶ ۵۰ ﺿﺮﺑﻪ ﺷﻼﻕ ﺑﺰﻧﻨﺪ. [[[[[بقیه در ادامه مطلب]]]]]

ادامه مطلب...

تاریخ: جمعه 1 دی 1391برچسب:داستان آموزنده,داستانک,داستان کوتاه,داستان امنیت,

ﺭﻭﺯﻱﻣﺮﺩﻱﺛﺮﻭﺗﻤﻨﺪﺩﺭﺍﺗﻮﻣﺒﻴﻞ ﺟﺪﻳﺪ ﻭﮔﺮﺍﻥﻗﻴﻤﺖﺧﻮﺩﺑﺎﺳﺮﻋﺖ ﻓﺮﺍﻭﺍﻥ ﺍﺯ ﺧﻴﺎﺑﺎﻥ ﻛﻢ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺁﻣﺪﻱ ﻣﻲ ﮔﺬﺷﺖ. ﻧﺎﮔﻬﺎﻥﺍﺯ ﺑﻴﻦ ﺩﻭﺍﺗﻮﻣﺒﻴﻞ ﭘﺎﺭﻙ ﺷﺪﻩ ﺩﺭ ﻛﻨﺎﺭﺧﻴﺎﺑﺎﻥﻳﻚ ﭘﺴﺮﺑﭽﻪ ﭘﺎﺭﻩﺁﺟﺮﻱ ﺑﻪ ﺳﻤﺖﺍﻭﭘﺮﺗﺎﺏﻛﺮﺩ.ﭘﺎﺭﻩﺁﺟﺮﺑﻪ ﺍﺗﻮﻣﺒﻴﻞﺍﻭﺑﺮﺧﻮﺭﺩﻛﺮﺩ.ﻣﺮﺩﭘﺎﻳﺶﺭﺍ ﺭﻭﻱﺗﺮﻣﺰﮔﺬﺍﺷﺖﻭ ﺳﺮﻳﻊﭘﻴﺎﺩﻩﺷﺪ ﻭ ﺩﻳﺪﻛﻪﺍﺗﻮﻣﺒﻴﻠﺶﺻﺪﻣﻪﺯﻳﺎﺩﻱﺩﻳﺪﻩ ﺍﺳﺖ.ﺑﻪﻃﺮﻑﭘﺴﺮﻙﺭﻓﺖﻭﺍﻭﺭﺍ ﺳﺮﺯﻧﺶﻛﺮﺩ.ﭘﺴﺮﻙﮔﺮﻳﺎﻥﺑﺎﺗﻼﺵ ﻓﺮﺍﻭﺍﻥﺑﺎﻻﺧﺮﻩﺗﻮﺍﻧﺴﺖﺗﻮﺟﻪﻣﺮﺩﺭﺍ ﺑﻪﺳﻤﺖﭘﻴﺎﺩﻩﺭﻭ،ﺟﺎﻳﻲﻛﻪﺑﺮﺍﺩﺭ ﻓﻠﺠﺶﺍﺯﺭﻭﻱﺻﻨﺪﻟﻲﭼﺮﺧﺪﺍﺭﺑﻪ ﺯﻣﻴﻦ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﺟﻠﺐ ﻛﻨﺪ. ﭘﺴﺮﻙﮔﻔﺖ:ﺍﻳﻨﺠﺎﺧﻴﺎﺑﺎﻥﺧﻠﻮﺗﻲ ﺍﺳﺖﻭﺑﻪﻧﺪﺭﺕ ﻛﺴﻲﺍﺯﺁﻥﻋﺒﻮﺭ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ.ﺑﺮﺍﺩﺭﺑﺰﺭﮔﻢﺍﺯﺭﻭﻱﺻﻨﺪﻟﻲ ﭼﺮﺧﺪﺍﺭﺵﺑﻪﺯﻣﻴﻦﺍﻓﺘﺎﺩﻩﻭﻣﻦﺯﻭﺭ ﻛﺎﻓﻲﺑﺮﺍﻱﺑﻠﻨﺪﻛﺮﺩﻧﺶﻧﺪﺍﺭﻡ."ﺑﺮﺍﻱ ﺍﻳﻨﻜﻪﺷﻤﺎﺭﺍﻣﺘﻮﻗﻒﻛﻨﻢﻧﺎﭼﺎﺭﺷﺪﻡ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﭘﺎﺭﻩ ﺁﺟﺮ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻛﻨﻢ." ﻣﺮﺩﺑﺴﻴﺎﺭﻣﺘﺎﺛﺮﺷﺪﻭﺍﺯﭘﺴﺮﻋﺬﺭ ﺧﻮﺍﻫﻲﻛﺮﺩ.ﺑﺮﺍﺩﺭﭘﺴﺮﻙﺭﺍﺑﻠﻨﺪﻛﺮﺩ ﻭﺭﻭﻱﺻﻨﺪﻟﻲﻧﺸﺎﻧﺪﻭﺳﻮﺍﺭﺍﺗﻮﻣﺒﻴﻞ ﮔﺮﺍﻧﻘﻴﻤﺘﺶ ﺷﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺭﺍﻫﺶ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﺍﺩ. ﺩﺭﺯﻧﺪﮔﻲ ﭼﻨﺎﻥ ﺑﺎ ﺳﺮﻋﺖ ﺣﺮﻛﺖ ﻧﻜﻨﻴﺪ ﻛﻪﺩﻳﮕﺮﺍﻥﻣﺠﺒﻮﺭﺷﻮﻧﺪﺑﺮﺍﻱﺟﻠﺐ ﺗﻮﺟﻪﺷﻤﺎﭘﺎﺭﻩﺁﺟﺮﺑﻪﻃﺮﻓﺘﺎﻥﭘﺮﺗﺎﺏ ﻛﻨﻨﺪ! ﺧﺪﺍ ﺩﺭ ﺭﻭﺡ ﻣﺎ ﺯﻣﺰﻣﻪ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ﻭ ﺑﺎ ﻗﻠﺐ ﻣﺎﺣﺮﻑﻣﻲﺯﻧﺪ.ﺍﻣﺎﺑﻌﻀﻲﺍﻭﻗﺎﺕ ﺯﻣﺎﻧﻲﻛﻪﻣﺎﻭﻗﺖﻧﺪﺍﺭﻳﻢﮔﻮﺵﻛﻨﻴﻢ، ﺍﻭﻣﺠﺒﻮﺭﻣﻲﺷﻮﺩﭘﺎﺭﻩﺁﺟﺮﻱﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﻣﺎ ﭘﺮﺗﺎﺏ ﻛﻨﺪ. ﺍﻳﻦ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﺧﻮﺩﻣﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﮔﻮﺵ ﻛﻨﻴﻢ ﻳﺎ ﻧﻪ!

تاریخ: جمعه 1 دی 1391برچسب:داستان سرعت,داستانک,داستان کوتاه,داستانک ادبی,

ﻣﺎ ﺩﺭ ﺳﺎﻟﻦ ﻏﺬﺍﺧﻮﺭﯼ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻫﯽ ﺩﺭ ﺍﺭﻭﭘﺎ ﻫﺴﺘﯿﻢ.ﯾﮏ ﺩﺍﻧﺸﺠﻮﯼ ﺩﺧﺘﺮ ﺑﺎ ﻣﻮﻫﺎﯼ ﻗﺮﻣﺰ ﮐﻪ ﺍﺯ ﭼﻬﺮﻩﺍﺵ ﭘﯿﺪﺍﺳﺖ ﺍﺭﻭﭘﺎﯾﯽ ﺍﺳﺖ، ﺳﯿﻨﯽ ﻏﺬﺍﯾﺶ ﺭﺍ ﺗﺤﻮﯾﻞ ﻣﯽﮔﯿﺮﺩ ﻭ ﺳﺮ ﻣﯿﺰ ﻣﯽﻧﺸﯿﻨﺪ، ﺳﭙﺲ ﯾﺎﺩﺵ ﻣﯽﺍﻓﺘﺪ ﮐﻪ ﮐﺎﺭﺩ ﻭ ﭼﻨﮕﺎﻝ ﺑﺮﻧﺪﺍﺷﺘﻪ، ﻭ ﺑﻠﻨﺪ ﻣﯽﺷﻮﺩ ﺗﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺑﯿﺎﻭﺭﺩ، ﻭﻗﺘﯽ ﺑﺮﻣﯽﮔﺮﺩﺩ، ﺑﺎ ﺷﮕﻔﺘﯽ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﯾﮏ ﻣﺮﺩ ﺳﯿﺎﻩﭘﻮﺳﺖ، ﺍﺣﺘﻤﺎﻻ ﺍﻫﻞ ﺁﻓﺮﯾﻘﺎ)ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ…ﺑﻪ ﻗﯿﺎﻓﻪﺍﺵ(، ﺁﻧﺠﺎ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﻭ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺧﻮﺭﺩﻥ ﺍﺯ ﻇﺮﻑ ﻏﺬﺍﯼ ﺍﻭﺳﺖ!ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺩﯾﺪﻥ ﺍﯾﻦ ﺻﺤﻨﻪ، ﺯﻥ ﺟﻮﺍﻥ ﺳﺮﮔﺸﺘﮕﯽ ﻭ ﻋﺼﺒﺎﻧﯿﺖ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻭﺟﻮﺩ ﺧﻮﺩﺵ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﻣﯽﮐﻨﺪ.ﺍﻣﺎ ﺑﻪﺳﺮﻋﺖ ﺍﻓﮑﺎﺭﺵ ﺭﺍ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻣﯽﺩﻫﺪ ﻭ ﻓﺮﺽ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺍﯾﻦ ﻣﯽﮔﯿﺮﺩ ﮐﻪ ﻣﺮﺩ ﺁﻓﺮﯾﻘﺎﯾﯽ ﺑﺎ ﺁﺩﺍﺏ ﺍﺭﻭﭘﺎ ﺩﺭ ﺯﻣﯿﻨﮥ ﺍﻣﻮﺍﻝ ﺷﺨﺼﯽ ﻭ ﺣﺮﯾﻢ ﺧﺼﻮﺻﯽ ﺁﺷﻨﺎ ﻧﯿﺴﺖ.ﺍﻭ ﺣﺘﯽ ﺍﯾﻦ ﺭﺍ ﻫﻢ ﺩﺭ ﻧﻈﺮ ﻣﯽﮔﯿﺮﺩ ﮐﻪ ﺷﺎﯾﺪ ﻣﺮﺩ ﺟﻮﺍﻥ ﭘﻮﻝ ﮐﺎﻓﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺧﺮﯾﺪ ﻭﻋﺪﮤ ﻏﺬﺍﯾﯽﺍﺵ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺭﺩ. ﺩﺭ ﻫﺮ ﺣﺎﻝ، ﺗﺼﻤﯿﻢ ﻣﯽﮔﯿﺮﺩ ﺟﻠﻮﯼ ﻣﺮﺩ ﺟﻮﺍﻥ ﺑﻨﺸﯿﻨﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺣﺎﻟﺘﯽ ﺩﻭﺳﺘﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺑﺰﻧﺪ. ﺟﻮﺍﻥ ﺁﻓﺮﯾﻘﺎﯾﯽ ﻧﯿﺰ ﺑﺎ ﻟﺒﺨﻨﺪﯼ ﺷﺎﺩﻣﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﺍﻭ ﭘﺎﺳﺦ ﻣﯽﺩﻫﺪ.ﺩﺧﺘﺮ ﺍﺭﻭﭘﺎﯾﯽ ﺳﻌﯽ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﮐﺎﺭﯼ ﮐﻨﺪ؛ ﺍﯾﻦﮐﻪ ﻏﺬﺍﯾﺶ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻧﻬﺎﯾﺖ ﻟﺬﺕ ﻭ ﺍﺩﺏ ﺑﺎ ﻣﺮﺩ ﺳﯿﺎﻩ ﺳﻬﯿﻢ ﺷﻮﺩ.ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﺗﺮﺗﯿﺐ، ﻣﺮﺩ ﺳﺎﻻﺩ ﺭﺍ ﻣﯽﺧﻮﺭﺩ، ﺯﻥ ﺳﻮﭖ ﺭﺍ، ﻫﺮ ﮐﺪﺍﻡ ﺑﺨﺸﯽ ﺍﺯ ﺗﺎﺱ ﮐﺒﺎﺏ ﺭﺍ ﺑﺮﻣﯽﺩﺍﺭﻧﺪ، ﻭ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﺎﺳﺖ ﺭﺍ ﻣﯽﺧﻮﺭﺩ ﻭ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﭘﺎﯼ ﻣﯿﻮﻩ ﺭﺍ.ﻫﻤﮥ ﺍﯾﻦ ﮐﺎﺭﻫﺎ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺑﺎ ﻟﺒﺨﻨﺪﻫﺎﯼ ﺩﻭﺳﺘﺎﻧﻪ ﺍﺳﺖ؛ ﻣﺮﺩ ﺑﺎ ﮐﻤﺮﻭﯾﯽ ﻭ ﺯﻥ ﺭﺍﺣﺖ، ﺩﻟﮕﺮﻡﮐﻨﻨﺪﻩ ﻭ ﺑﺎ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻣﯽﺯﻧﻨﺪ.ﺁﻧﻬﺎ ﻧﺎﻫﺎﺭﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﺗﻤﺎﻡ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ.ﺯﻥ ﺍﺭﻭﭘﺎﯾﯽ ﺑﻠﻨﺪ ﻣﯽﺷﻮﺩ ﺗﺎ ﻗﻬﻮﻩ ﺑﯿﺎﻭﺭﺩ.ﻭ ﺍﯾﻨﺠﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﻣﺮﺩ ﺳﯿﺎﻩﭘﻮﺳﺖ، ﮐﺎﭘﺸﻦ ﺧﻮﺩﺵ ﺭﺍ ﺁﻭﯾﺰﺍﻥ ﺭﻭﯼ ﺻﻨﺪﻟﯽ ﭘﺸﺘﯽ ﻣﯽﺑﯿﻨﺪ، ﻭ ﻇﺮﻑ ﻏﺬﺍﯾﺶ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺩﺳﺖﻧﺨﻮﺭﺩﻩ ﺭﻭﯼ ﻣﯿﺰ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺍﺳﺖ

تاریخ: جمعه 1 دی 1391برچسب:داستان تفاوت فرهنگی,داستانک,داستان کوتاه,داستان آموزنده,

ﺷﺐ ﺳﺮﺩﯼ ﺑﻮﺩ.…ﭘﯿﺮﺯﻥ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﻣﯿﻮﻩ ﻓﺮﻭﺷﯽ ﺯﻝ ﺯﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﺑﻪ ﻣﺮﺩﻣﯽ ﮐﻪ ﻣﯿﻮﻩ ﻣﯿﺨﺮﯾﺪﻥ…ﺷﺎﮔﺮﺩﻣﯿﻮﻩ ﻓﺮﻭﺵ ﺗﻨﺪ ﺗﻨﺪ ﭘﺎﮐﺖ ﻫﺎﯼ ﻣﯿﻮﻩ ﺭﻭ ﺗﻮﯼ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﻣﺸﺘﺮﯼ ﻫﺎ ﻣﯿﺬﺍﺷﺖ ﻭ ﺍﻧﻌﺎﻡ ﻣﯿﮕﺮﻓﺖ …ﭘﯿﺮﺯﻥ ﺑﺎﺧﻮﺩﺵ ﻓﮑﺮ ﻣﯿﮑﺮﺩ ﭼﯽ ﻣﯿﺸﺪ ﺍﻭﻧﻢ ﻣﯿﺘﻮﻧﺴﺖ ﻣﯿﻮﻩ ﺑﺨﺮﻩ ﺑﺒﺮﻩ ﺧﻮﻧﻪ…ﺭﻓﺖ ﻧﺰﺩﯾﮏ ﺗﺮ…ﭼﺸﻤﺶ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﺑﻪ ﺟﻌﺒﻪ ﭼﻮﺑﯽ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﻣﻐﺎﺯﻩ ﮐﻪ ﻣﯿﻮﻩ ﻫﺎﯼ ﺧﺮﺍﺏ ﻭ ﮔﻨﺪﯾﺪﻩ ﺩﺍﺧﻠﺶ ﺑﻮﺩ …ﺑﺎ ﺧﻮﺩﺵ ﮔﻔﺖ ﭼﻪ ﺧﻮﺑﻪ ﺳﺎﻟﻢ ﺗﺮﻫﺎﺷﻮ ﺑﺒﺮﻩ ﺧﻮﻧﻪ…ﻣﯿﺘﻮﻧﺴﺖ ﻗﺴﻤﺖ ﻫﺎﯼ ﺧﺮﺍﺏ ﻣﯿﻮﻩ ﻫﺎ ﺭﻭ ﺟﺪﺍ ﮐﻨﻪ ﻭﺑﻘﯿﻪ ﺭﻭ ﺑﺪﻩ ﺑﻪ ﺑﭽﻪ ﻫﺎﺵ…ﻫﻢ ﺍﺳﺮﺍﻑ ﻧﻤﯿﺸﺪ ﻫﻢ ﺑﭽﻪ ﻫﺎﺵ ﺷﺎﺩ ﻣﯿﺸﺪﻥ…ﺑﺮﻕ ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﯽ ﺗﻮﯼ ﭼﺸﻤﺎﺵ ﺩﻭﯾﺪ..ﺩﯾﮕﻪ ﺳﺮﺩﺵ ﻧﺒﻮﺩ! ﭘﯿﺮﺯﻥ ﺭﻓﺖ ﺟﻠﻮ ﻧﺸﺴﺖ ﭘﺎﯼ ﺟﻌﺒﻪ ﻣﯿﻮﻩ.…ﺗﺎ ﺩﺳﺘﺶ ﺭﻭ ﺑﺮﺩ ﺩﺍﺧﻞ ﺟﻌﺒﻪ ﺷﺎﮔﺮﺩ ﻣﯿﻮﻩ ﻓﺮﻭﺵ ﮔﻔﺖ:ﺩﺳﺖﻧﺰﻥ ﻧِﻨﻪ![[[[[بقیه داستان در ادامه مطلب]]]]]

ادامه مطلب...

تاریخ: پنج شنبه 30 آذر 1391برچسب:داستانک میوه شب یلدا,داستانک,داستان کوتاه,داستان عاشقانه,

ﻣﺎﺩﺭ ﻣﻦ ﻓﻘﻂ ﯾﮏ ﭼﺸﻢ ﺩﺍﺷﺖ.ﻣﻦ ﺍﺯ ﺍﻭﻥ ﻣﺘﻨﻔﺮ ﺑﻮﺩﻡ…ﺍﻭﻥ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻣﺎﯾﻪ ﺧﺠﺎﻟﺖ ﻣﻦ ﺑﻮﺩ.ﺍﻭﻥ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻣﺮﺍﺭ ﻣﻌﺎﺵ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﻌﻠﻢ ﻫﺎ ﻭ ﺑﭽﻪ ﻣﺪﺭﺳﻪ ﺍﯼ ﻫﺎ ﻏﺬﺍ ﻣﯽ ﭘﺨﺖ؛ ﯾﮏ ﺭﻭﺯ ﺍﻭﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩﺩﻡ ﺩﺭ ﻣﺪﺭﺳﻪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺳﻼﻡ ﮐﻨﻪ ﻭ ﻣﻨﻮ ﺑﺎ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﺧﻮﻧﻪ ﺑﺒﺮﻩ ﺧﯿﻠﯽ ﺧﺠﺎﻟﺖ ﮐﺸﯿﺪﻡ.ﺁﺧﻪ ﺍﻭﻥ ﭼﻄﻮﺭ ﺗﻮﻧﺴﺖ ﺍﯾﻦ ﮐﺎﺭ ﺭﻭ ﺑﺎﻣﻦ ﺑﮑﻨﻪ؟ﺑﻪ ﺭﻭﯼ ﺧﻮﺩﻡ ﻧﯿﺎﻭﺭﺩﻡ ، ﻓﻘﻂ ﺑﺎﺗﻨﻔﺮ ﺑﻬﺶ ﯾﻪ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﺮﺩﻡ ﻭﻓﻮﺭﺍﺍﺯ ﺍﻭﻧﺠﺎ ﺩﻭﺭ ﺷﺪﻡ ﺭﻭﺯ ﺑﻌﺪ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﻫﻤﮑﻼﺳﯽ ﻫﺎ ﻣﻨﻮ ﻣﺴﺨﺮﻩ ﮐﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖﻫﻮﻭﻭ..ﻣﺎﻣﺎﻥ ﺗﻮ ﻓﻘﻂ ﯾﮏ ﭼﺸﻢ ﺩﺍﺭﻩ ﻓﻘﻂ ﺩﻟﻢ ﻣﯿﺨﻮﺍﺳﺖ ﯾﮏ ﺟﻮﺭﯼ ﺧﻮﺩﻡ ﺭﻭ ﮔﻢ ﻭ ﮔﻮﺭ ﮐﻨﻢ.ﮐﺎﺵ ﺯﻣﯿﻦ ﺩﻫﻦ ﻭﺍ ﻣﯿﮑﺮﺩ ﻭ ﻣﻨﻮ..ﮐﺎﺵ ﻣﺎﺩﺭﻡﯾﻪ ﺟﻮﺭﯼ ﮔﻢ ﻭ ﮔﻮﺭ ﻣﯿﺸﺪ[[[[[بقیه داستان را در ادامه مطلب بخوانید]]]]]

ادامه مطلب...

تاریخ: پنج شنبه 30 آذر 1391برچسب:داستانک غمگین,داستان مادر نابینا,داستانک,داستان کوتاه,داستان عاشقانه,

ﻧﺸﺴﺘﻪﺑﻮﺩﻡ ﺭﻭ ﻧﯿﻢﮐﺖِ ﭘﺎﺭﮎ، ﮐﻼﻍﻫﺎ ﺭﺍ ﻣﯽﺷﻤﺮﺩﻡ ﺗﺎ ﺑﯿﺎﯾﺪ.ﺳﻨﮓ ﻣﯽﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻢ ﺑﻬﺸﺎﻥ.ﻣﯽﭘﺮﯾﺪﻧﺪ، ﺩﻭﺭﺗﺮ ﻣﯽﻧﺸﺴﺘﻨﺪ.ﮐﻤﯽ ﺑﻌﺪ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺑﺮﻣﯽﮔﺸﺘﻨﺪ، ﺟﻠﻮﻡ ﺭﮊﻩ ﻣﯽﺭﻓﺘﻨﺪ. ﺳﺎﻋﺖ ﺍﺯﻭﻗﺖِ ﻗﺮﺍﺭﮔﺬﺷﺖ.ﻧﯿﺎﻣﺪ. ﻧﮕﺮﺍﻥ، ﮐﻼﻓﻪ، ﻋﺼﺒﯽ ﺷﺪﻡ.ﺷﺎﺧﻪﮔﻠﯽ ﮐﻪ ﺩﺳﺘﻢ ﺑﻮﺩ ﺳَﺮْ ﺧَﻢ ﮐﺮﺩﻩ ﺩﺍﺷﺖ ﻣﯽﭘﮋﻣﺮﺩ. ﻃﺎﻗﺘﻢ ﻃﺎﻕ ﺷﺪ.ﺍﺯ ﺟﺎﻡ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪﻡ ﻧﺎﺭﺍﺣﺘﯿﻢ ﺭﺍ ﺧﺎﻟﯽ ﮐﺮﺩﻡ ﺳﺮِ ﮐﻼﻍﻫﺎ. ﮔﻞ ﺭﺍ ﻫﻢ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻢ ﺯﻣﯿﻦ، ﭘﺎﺳﺎﺭَﺵ ﮐﺮﺩﻡ.ﮔَﻨﺪ ﺯﺩﻡ ﺑﻬﺶ.ﮔﻞﺑﺮﮒﻫﺎﺵ ﮐَﻨﺪﻩ،ﭘﺨﺶ، ﻟﻬﯿﺪﻩ ﺷﺪ.ﺑﻌﺪ، ﯾﻘﻪﯼ ﭘﺎﻟﺘﻮﻡﺭﺍ ﺩﺍﺩﻡ ﺑﺎﻻ، ﺩﺳﺖﻫﺎﻡ ﺭﺍ ﮐﺮﺩﻡ ﺗﻮ ﺟﯿﺐﻫﺎﺵ، ﺭﺍﻫﻢ ﺭﺍ ﮐﺸﯿﺪﻡ ﺭﻓﺘﻢ[[[[[بقیه داستان را در ادامه مطلب دنبال کنید]]]]]

ادامه مطلب...

تاریخ: پنج شنبه 30 آذر 1391برچسب:داستان غمگین,داستانک عاشقانه,داستان کوتاه,داستانک,

ﻭﻗﺘﯽ ﺳﺮ ﮐﻼﺱ ﺩﺭﺱ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩﻡ ﺗﻤﺎﻡ ﺣﻮﺍﺳﻢ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺩﺧﺘﺮﯼ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﮐﻨﺎﺭ ﺩﺳﺘﻢ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﻭﻥ ﻣﻨﻮ “ﺩﺍﺩﺍﺷﯽ”ﺻﺪﺍ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ. ﺑﻪ ﺍﻭﻥ ﺧﯿﺮﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩﻡ ﻭ ﺁﺭﺯﻭ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻡ ﮐﻪ ﻋﺸﻘﺶ ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﺎﺷﻪ.ﺍﻣﺎ ﺍﻭﻥ ﺗﻮﺟﻬﯽ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﻣﺴﺎﻟﻪ ﻧﻤﯿﮑﺮﺩ. ﺁﺧﺮ ﮐﻼﺱ ﭘﯿﺶ ﻣﻦ ﺍﻭﻣﺪ ﻭ ﺟﺰﻭﻩ ﺟﻠﺴﻪﭘﯿﺶ ﺭﻭ ﺧﻮﺍﺳﺖ.ﻣﻦ ﺟﺰﻭﻣﻮ ﺑﻬﺶ ﺩﺍﺩﻡ.ﺑﻬﻢ ﮔﻔﺖ”:ﻣﺘﺸﮑﺮﻡ. ﻣﯿﺨﻮﺍﻡ ﺑﻬﺶ ﺑﮕﻢ ، ﻣﯿﺨﻮﺍﻡ ﮐﻪ ﺑﺪﻭﻧﻪ ، ﻣﻦ ﻧﻤﯽ ﺧﻮﺍﻡ ﻓﻘﻂ“ﺩﺍﺩﺍﺷﯽ” ﺑﺎﺷﻢ.ﻣﻦ ﻋﺎﺷﻘﺸﻢ.ﺍﻣﺎ…ﻣﻦ ﺧﯿﻠﯽ ﺧﺠﺎﻟﺘﯽ ﻫﺴﺘﻢ..…ﻋﻠﺘﺶ ﺭﻭ ﻧﻤﯿﺪﻭﻧﻢ. ﺗﻠﻔﻦ ﺯﻧﮓ ﺯﺩ.ﺧﻮﺩﺵ ﺑﻮﺩ.ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ.ﺩﻭﺳﺘﺶ ﻗﻠﺒﺶ ﺭﻭ ﺷﮑﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩ. ﺍﺯ ﻣﻦ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮﻡ ﭘﯿﺸﺶ.[[[[[بقیه داستان در ادامه مطلب]]]]]

ادامه مطلب...

تاریخ: پنج شنبه 30 آذر 1391برچسب:داستان کوتاه عاشقانه,داستان کوتاه,داستانک,داستانک عاشقانه,

ﺳﺎﺩﻩﺗﺮﯾﻦﺭﺍﻩﺑﻮﺩﺑﺮﺍﯼﺧﻼﺻﯽ! ﮐﺎﺭﯼﻧﺪﺍﺷﺖﺧﯿﻠﯽﺭﺍﺣﺖﻭﺁﺭﻭﻡ...ﺑﺎ ﺧﻮﺩﺵﻓﮑﺮﮐﺮﺩ:ﻫﻤﻪﻓﮑﺮﻣﯿﮑﻨﻨﺪ ﮐﻪﺍﺷﺘﺒﺎﻩﭘﺰﺷﮑﯽﺑﻮﺩﻩﻣﯿﺨﻮﺍﺳﺘﻪ ﻭﯾﺘﺎﻣﯿﻦﺑﺰﻧﻪﺟﻮﻥﺑﮕﯿﺮﻩﺁﻣﭙﻮﻝ ﻫﻮﺍ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺟﻮﻧﺶ ﺭﻭ ﮔﺮﻓﺘﻪ... ﺧﯿﻠﯽﺗﻤﯿﺰﺑﻮﺩﺧﯿﻠﯽﺗﻤﯿﺰ...ﻗﺒﻼﺑﻪ ﺍﯾﻦﻓﮑﺮ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﺑﺎﺗﯿﻎ ﺍﮔﻪ ﺑﺰﻧﻢ ﺷﺎﯾﺪ ﻓﻘﻂﺗﺎﻧﺪﻭﻧﻬﺎﺭﻭﺑﺒﺮﻩﻭﺑﻌﺪﯾﻪﻋﻤﺮﺑﺎ ﯾﻪﺩﺳﺖﻓﻠﺞﻭ...ﮔﻔﺖﻧﻪﺍﯾﻦﺭﺍﻫﺶ ﻧﯿﺴﺖﺩﺭﺿﻤﻦﮐﺜﺎﻓﺖﮐﺎﺭﯾﺶ ﺧﯿﻠﯽ ﺯﯾﺎﺩﻩ! ﻣﯿﺨﻮﺍﺳﺖﺧﻮﺩﺵﺭﻭﺩﺍﺭﺑﺰﻧﻪ...ﺍﻭﻥ ﻫﻢﻧﻤﯿﺸﺪ ﻫﺮ ﺟﺎﯼ ﺧﻮﻧﻪ ﺭﻭ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﺮﺩ ﻫﯿﭽﯽﺑﺮﺍﯼﻭﺻﻞﮐﺮﺩﻥﻃﻨﺎﺏ ﻧﺪﺍﺷﺖ... ﺑﻪﻗﺮﺹﻫﻢﻓﮑﺮﮐﺮﺩﻩﺑﻮﺩﻭﻟﯽ ﺍﯾﻨﺠﻮﺭﻣﻮﻗﻌﻬﺎﺻﺪﺩﺭﺻﺪﯾﮑﯽﭘﯿﺪﺍ ﻣﯿﺸﻪﻣﯿﺒﺮﺗﺶﺑﯿﻤﺎﺭﺳﺘﺎﻥﻭ ﺷﺴﺘﺸﻮﯼ ﻣﻌﺪﻩ ﻭ... ﺷﺐﻗﺒﻠﺶﻓﯿﻠﻢﮐﻨﺘﺮﻝﺭﻭﺩﯾﺪﻩﺑﻮﺩ ﻣﯿﺨﻮﺍﺳﺖﺧﻮﺩﺵﺭﻭﺑﻨﺪﺍﺯﻩﺟﻠﻮﯼ ﻣﺘﺮﻭ...ﻓﮑﺮﮐﺮﺩﻩﺑﻮﺩﻣﺮﺩﻡﭼﻪ ﮔﻨﺎﻫﯽﺩﺍﺭﻥﺟﻨﺎﺯﻩﺗﯿﮑﻪﭘﺎﺭﻩﻣﻨﻮ ﺑﺒﯿﻨﻦ!!! ﻭﻓﻘﻂﻫﻤﯿﻦﺭﺍﻩﺁﺧﺮﻣﻮﻧﺪﻩﺑﻮﺩ: ﺁﻣﭙﻮﻝ ﻫﻮﺍ... ﺟﻠﻮﯼﺁﯾﻨﻪﺭﻓﺖ.ﺩﺳﺘﯽﺑﻪﻣﻮﻫﺎﺵ ﮐﺸﯿﺪﻭﺑﺮﺍﯼﺁﺧﺮﯾﻦ ﺑﺎﺭﺗﻮﯼﺁﯾﻨﻪ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﺮﺩﻭﮔﻔﺖ:ﺍﺯﺩﺳﺖﺗﻮﻫﻢﺧﻼﺹ ﻣﯿﺸﻢ...ﻟﻌﻨﺘﯽﺗﻮﺍﺯﻫﻤﺸﻮﻥ ﮐﺜﯿﻔﺘﺮﯼ... ﭼﻨﺪﺩﻗﯿﻘﻪﺍﯼﺑﻪﻫﻤﻪﻋﺎﻟﻢﻭﺁﺩﻡ ﻓﺤﺶ ﺩﺍﺩ. ﮐﻤﯽﺍﺯﻭﯾﺘﺎﻣﯿﻦﺭﻭﺗﻮﯼﺳﺮﻧﮓ ﮐﺸﯿﺪ ﻭ ﺑﻌﺪ ﻓﻘﻂ ﻫﻮﺍ... ﺑﺎﺧﻮﺩﺵ ﻓﮑﺮﮐﺮﺩ ﭼﻘﺪﺭﺭﺍﺣﺖ ﻣﯿﺸﻪ ﺧﻼﺹﺷﺪ...ﺧﻮﺍﺳﺖﺁﻣﭙﻮﻝﺭﻭﺑﺰﻧﻪ ﻧﺎﮔﻬﺎﻥﭼﯿﺰﯼﯾﺎﺩﺵﺍﻓﺘﺎﺩ...ﺑﻠﻨﺪﺷﺪ ﻇﺮﻑﺍﻟﮑﻞﺭﻭﺍﺯﺗﻮﯼﮐﺎﺑﯿﻨﺖﺑﯿﺮﻭﻥ ﺁﻭﺭﺩﻭﮐﻤﯽﺍﺯﺁﻥﺭﺍﺑﻪﭘﻨﺒﻪﺯﺩ!ﭘﻨﺒﻪ ﺭﺍﮐﻪﺑﻪﭘﻮﺳﺘﺶﮐﺸﯿﺪﺧﻨﮕﯽﺍﻟﮑﻞ ﺗﻤﺎﻡﻭﺟﻮﺩﺵﺭﻭﮔﺮﻓﺖ...ﺧﻨﺪﯾﺪ،ﺑﻠﻨﺪ ﺧﻨﺪﯾﺪ. ﻫﻮﺍﯼﺁﻣﭙﻮﻝﺭﺍﮔﺮﻓﺖ.ﻓﻘﻂﻭﯾﺘﺎﻣﯿﻦ ﻣﺎﻧﺪﻩﺑﻮﺩ.ﮐﻢﺑﻮﺩﺍﻣﺎﺑﻬﺘﺮﺍﺯﻫﯿﭻ ﺑﻮﺩ.ﺁﻣﭙﻮﻝﺭﺍﺑﻪﺧﻮﺩﺵﺯﺩ.ﺑﻠﻨﺪﺷﺪ ﺍﻟﮑﻞﺭﺍﺳﺮﺟﺎﯾﺶﮔﺬﺍﺷﺖ؛ﭘﻨﺠﺮﻩﺭﺍ ﺑﺎﺯﮐﺮﺩ...ﻫﻮﺍﯼ ﺻﺒﺤﮕﺎﻫﯽﺭﺍﺑﺎ ﺗﻤﺎﻡ ﻭﺟﻮﺩ ﺑﻪ ﺭﮔﻬﺎﯾﺶ ﺗﺰﺭﯾﻖ ﮐﺮﺩ...

تاریخ: چهار شنبه 29 آذر 1391برچسب:داستانک,داستان کوتاه,آمپول هوا,

ﺧﺎﻧﻢ ﺷﻤﺎ ﻣﺴﯿﺤﯽ ﻫﺴﺘﯿﺪ؟ -ﻧﻪ -ﭘﺲ ﭼﺮﺍ ﺍﯾﻨﻘﺪﺭ ﺭﺍﺣﺖ ﮐﻨﺎﺭ ﺍﯾﻦ ﺁﻗﺎ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩﯾﺪ؟ (-ﭼﻮﻥ ﺩﻭﺳﺘﺶ ﺩﺍﺭﻡ) -ﻣﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﭼﮑﺎﺭ ﮐﻨﯿﻢ؟ -ﺁﻗﺎ ﺧﻮﺍﻫﺶ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﻫﺮﮐﺎﺭﯼ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﯾﺪ ﺑﮑﻨﯿﺪ ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﭘﺪﺭﻡ ﺧﺒﺮ ﻧﺪﯾﺪ -ﻧﻪ ﻣﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻔﺮﺳﺘﯿﻤﺘﻮﻥ ﺍﺭﺷﺎﺩ -ﺁﻗﺎ ﻣﻦ ﺑﮕﻢ ﻏﻠﻂ ﮐﺮﺩﻡ ﺧﻮﺑﻪ؟ -ﻧﻪ ﺍﺯ ﺍﻭﻝ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺍﯾﻦ ﮐﺎﺭ ﺭﻭ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﯼ.(-ﻣﻦ ﮐﺎﺭﯼ ﻧﮑﺮﺩﻡ ﻣﻦ ﮐﻨﺎﺭ ﮐﺴﯽ ﻧﺸﺴﺘﻢ ﮐﻪ ﺩﻭﺳﺘﺶ ﺩﺍﺭﻡ ﻣﻦ ﻫﯿﭻ ﮐﺎﺭ ﺯﺷﺘﯽ ﻧﮑﺮﺩﻡ)-ﺑﻪ ﻫﺮ ﺣﺎﻝ ﺯﻧﮓ ﺑﺰﻧﯿﺪ ﯾﮑﯽ ﺑﯿﺎﺩ ﺗﺎ ﺑﻔﺮﺳﺘﯿﻤﺘﻮﻥ ﻣﺮﮐﺰ(ﻣﻦ۲۳ﺳﺎﻟﻤﻪ ﺍﺣﺘﯿﺎﺝ ﺑﻪ ﮐﺴﯽ ﻧﺪﺍﺭﻡ ﻣﮕﺮ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺷﻤﺎ ﻗﺼﺪﺗﻮﻥ ﯾﻪ ﭼﯿﺰ ﺩﯾﮕﻪ ﺑﺎﺷﻪ)ﺁﻗﺎ ﺷﻤﺎ ﻫﻢ ﻫﻤﯿﻨﻄﻮﺭ ﺑﺮﺩﻧﺖ ﺷﻼﻕ ﺧﻮﺭﺩﯼ ﺣﺎﻟﯿﺖ ﻣﯿﺸﻪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺩﺧﺘﺮ ﻣﺮﺩﻡ ﻧﯿﺎﯼ ﺑﯿﺮﻭﻥ[[[[بقیه داستان در ادامه مطلب]]]]

ادامه مطلب...

تاریخ: چهار شنبه 29 آذر 1391برچسب:ماجرای واقعی,داستانک,داستان کوتاه,داستان واقعی,

ﭘﺮﯾﺶ؟؟؟-ﻫﺎ؟؟؟ -ﻣﯿﮕﻢ ﺍﯾﻦ ﭘﺴﺮﻩ، ﺣﺎﻣﺪ، ﯾﻪ ﭼﯿﺰﯼ ﮔﻔﺖ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺗﺮﺳﯿﺪﻡ -ﭼﯽ ﮔﻔﺖ ﻣﮕﻪ؟ ﻫﺮﻭﻗﺖ ﻣﻌﯿﻦ ﺑﺘﺮﺳﺪ.ﻣﻦ ﺑﺎﯾﺪ ﻧﺘﺮﺳﻢ. ﺗﺮﺳﻬﺎﯼ ﺍﻭ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺑﯽ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﺳﺖ. -ﮔﻔﺖ ﻓﺮﺩﺍ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﻣﻦ ﻭ ﺗﻮ ﭼﺎﭖ ﻣﯿﺸﻪ! ﺣﺎﻣﺪ، ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﻣﻦ ﻭ ﻣﻌﯿﻦ!ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﻢ ﭼﻪ ﭼﯿﺰ ﺗﺮﺳﻨﺎﮐﯽ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﭼﻬﺎﺭ ﮐﻠﻤﻪ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻌﯿﻦ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺗﺮﺳﺎﻧﺪ: -ﺗﺮﺱ ﺩﺍﺭﻩ؟ -ﺁﺭﻩ.ﻓﮑﺮ ﻧﮑﻨﯽ ﺍﺣﻤﻘﻢ ﻭﻟﯽ ﻓﮑﺮ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﯽ ﻣﻦ ﻭ ﺗﻮ ﮐﻪ۲ﺳﺎﻝ ﺑﻮﺩ ﻫﻤﺪﯾﮕﻪ ﺭﻭ ﻫﺮ ﻫﻔﺘﻪ ﻣﯿﺪﯾﺪﻡ ﻭ ﻧﻤﯽ ﺷﻨﺎﺧﺘﯿﻢ ﭼﻄﻮﺭﯼ ﺗﻮ ﺷﻤﺎﻝ ﺑﺎﻫﻢ ﺩﻭﺳﺖ ﺷﺪﯾﻢ؟ -ﺍﺗﻔﺎﻕ -ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺭﺍﺣﺘﯽ! -ﺁﺭﻩ ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺭﺍﺣﺘﯽ ﮐﻪ ﭼﯽ ؟ ﺍﺯ ﺭﻭﯼ ﻧﯿﻤﮑﺖ ﺳﺮﺩ ﭘﺎﺭﮎ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺩﺭﺧﺘﯽ ﺗﮑﯿﻪ ﺩﺍﺩ ﮔﻔﺖ: -ﻫﻔﺘﻪ ﻗﺒﻠﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﻮ ﭘﯿﺸﻨﻬﺎﺩ ﺑﺪﻡ، ﺭﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩﻡ ﮐﺎﻓﯽ ﺷﺎﭖ ﮐﻨﺎﺭ ﻓﺮﻫﻨﮕﺴﺮﺍ، ﺑﺪﺟﻮﺭﯼ ﺗﻮ ﻓﮑﺮ ﺑﻮﺩﻡ. ﻫﻤﻮﻥ ﺭﻭﺯ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺗﻮ ﻧﯿﻮﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩﯼ. ﻧﻤﯽ ﺩﻭﻧﻢ ﭼﻪ ﺟﻮﺭﯼ ﻭﻟﯽ ﯾﻬﻮ ﺩﯾﺪﻡ ﺣﺎﻣﺪ ﺭﻭﺑﺮﻭﻡ ﻧﺸﺴﺘﻪ.ﺑﻬﻢ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺯﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ:ﻣﺰﺍﺣﻢﮐﻪ ﻧﯿﺴﺘﻢ؟ﭼﯽ ﻣﯿﮕﻔﺘﻢ؟ ﮔﻔﺘﻢ ﻧﻪ.ﺍﺻﻠﻦ ﺍﻧﮕﺎﺭ ﺟﺎﺩﻭ ﺷﺪﻡ.ﭘﺮﺳﯿﺪ:ﭘﮑﺮﯼ؟ﮔﻔﺘﻢ:ﺁﺭﻩ ﺩﯾﮕﻪ ﻧﻤﯽ ﺧﻮﺍﻡ ﺑﯿﺎﻡ ﮐﻼﺱ.ﮔﻔﺖ:ﭼﺮﺍ؟ ﮔﻔﺘﻢ:ﺑﯿﻔﺎﯾﺪﻩ ﺍﺱ ﻫﯿﭽﯽ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﻣﻐﺰﻡ ﻧﻤﯽ ﺭﺳﻪ[[[[بقیه داستان در ادامه مطلب]]]]

ادامه مطلب...

تاریخ: چهار شنبه 29 آذر 1391برچسب:داستان کوتاه,داستانک,آخرسرنوشت من,

ﮐﺎﺭﻣﻨﺪ ﺷﻤﺎﺭﻩ ﺍﻟﻒ– ۱۱۱-۱۳-۶۳-۷-۴.ﺳﺮﯾﻌﺎ ﺧﻮﺩﺗﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﺴﺌﻮﻝ ﺑﺨﺶ ﻣﻌﺮﻓﯽ ﮐﻨﯿﺪ. -ﺑﻠﻪ ﻗﺮﺑﺎﻥ! ﺩﺳﺖ ﻭ ﭘﺎﯾﻢ ﺭﺍ ﮔﻢ ﮐﺮﺩﻡ.ﺳﺮﯾﻊ ﺗﻠﻔﻦ ﺭﺍ ﺳﺮ ﺟﺎﯼ ﺍﻭﻟﺶ ﺑﺮﮔﺮﺩﺍﻧﺪﻡ ﻭ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺩﻓﺘﺮ ﻣﺴﺌﻮﻝ ﺑﺨﺶ ﺭﻓﺘﻢ. ﭘﺎﻫﺎﯾﻢ ﺁﺷﮑﺎﺭﺍ ﻣﯽﻟﺮﺯﯾﺪﻧﺪ ﻭ ﻣﺜﻞ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺟﯿﺮﻩ ﻫﻔﺘﮕﯽ ﻣﺸﺮﻭﺑﺶ ﺭﺍ ﯾﮏ ﺟﺎ ﺳﺮ ﮐﺸﯿﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﺗﻠﻮ ﺗﻠﻮ ﻣﯽﺧﻮﺭﺩﻡ. ﺗﺮﮐﯿﺐ ﻫﯿﮑﻞ ﺑﺰﺭﮒ ﻭ ﻧﺨﺮﺍﺷﯿﺪﻩ ﻣﺴﺌﻮﻝ ﺑﺨﺶ ﺩﺭ ﮐﺖ ﻭ ﺷﻠﻮﺍﺭ ﺳﺮﻣﻪﺍﯼ ﺑﺎ ﺻﻮﺭﺕ ﺭﻧﮓ ﭘﺮﯾﺪﻩﺍﺵ ﻫﯿﺒﺘﯽ ﻣﺮﺩﻩﻭﺍﺭ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺩﺍﺩﻩ ﺑﻮﺩ. -ﭼﮑﺎﺭ ﮐﺮﺩﯼ ۱۱۱ ؟!ﺳﺮﯾﻊ ﺧﻮﺩﺕ ﺭﻭ ﺑﺮﺳﻮﻥ ﺑﻪ ﺁﺳﺎﻧﺴﻮﺭ ﺍﺻﻠﯽ.ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮﯼ ﻃﺒﻘﻪ ﺍﻭﻝ.ﺭﺋﯿﺲ ﺑﺨﺶ ﮐﺎﺭﮔﺰﯾﻨﯽ ﻣﻨﺘﻈﺮﺗﻪ… ﻫﺰﺍﺭﺍﻥ ﺟﻔﺖ ﭼﺸﻢ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺧﯿﺮﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺣﺮﻑﻫﺎﯼ ﺭﺋﯿﺲ ﺑﺨﺶ ﻣﺜﻞ ﺷﻼﻕ ﺑﺮ ﻣﻦ ﻓﺮﻭﺩ ﻣﯽﺁﻣﺪﻧﺪ.ﺭﺋﯿﺲ ﺑﺨﺶ ﮐﺎﺭﮔﺰﯾﻨﯽ؟ ﻫﺮ ﮐﺎﺭﻣﻨﺪ ﻓﻘﻂ ﺩﻭﺑﺎﺭ ﭘﯿﺶ ﺍﻭ ﻣﯽ ﺭﻭﺩ.ﯾﮏ ﺑﺎﺭ ﻣﻮﻗﻊ ﺍﺳﺘﺨﺪﺍﻡ، ﻭ ﺑﺎﺭ ﺩﻭﻡ ﻣﻮﻗﻊ ﺑﺎﺯﻧﺸﺴﺘﮕﯽ ﯾﺎ ﺍﺧﺮﺍﺝ.ﻟﺐﻫﺎﯼ ﺭﺋﯿﺲ ﺑﺨﺶ ﻫﻨﻮﺯ ﻫﻢ ﺗﮑﺎﻥ ﻣﯽﺧﻮﺭﺩﻧﺪ ﻭ ﺩﺳﺖﻫﺎﯾﺶ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻫﯿﺠﺎﻥ ﺗﮑﺎﻥ ﻣﯽﺩﺍﺩ.ﻭﻟﯽ ﺻﺪﺍﯾﺶ ﺭﺍ ﻧﻤﯽﺷﻨﯿﺪﻡ.ﺍﻧﮕﺎﺭ ﻟﺤﻈﺎﺕ ﻟﻌﻨﺘﯽ ﮐﺶ ﻣﯽ ﺁﻣﺪﻧﺪ ﻭ ﺗﺎ ﺍﺑﺪ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ. ﺗﺎ ﺍﺑﺪ ﮐﻪ ﻧﻤﯽﺷﺪ ﺳﺮ ﺟﺎﯾﻢ ﺑﺎﯾﺴﺘﻢ.ﺑﺎ ﻫﺮ ﺯﺣﻤﺘﯽ ﺑﻮﺩ ﺧﻮﺩﻡ ﺭﺍ ﭘﺎﯼ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﺭﺳﺎﻧﺪﻡ[[[[[بقیه داستان را در ادامه مطلب دنبال کنید]]]]]

ادامه مطلب...

تاریخ: چهار شنبه 29 آذر 1391برچسب:داستان کوتاه,داستان,شرکت(قسمت دوم),داستانک,

ﭘﺎﻫﺎﯾﻢ ﺑﯽ ﺣﺲ ﺷﺪﻩ ﻭ ﮔﺰ ﮔﺰ ﻣﯽﮐﻨﺪ. ﻧﯿﻢ ﺳﺎﻋﺘﯽ ﻫﺴﺖ ﻫﻤﯿﻨﻄﻮﺭ ﺳﺮ ﺟﺎﯾﻢ ﻣﯿﺨﮑﻮﺏ ﺷﺪﻩﺍﻡ.ﻣﯽﺗﺮﺳﻢ ﺭﻭﯼ ﻣﻮﺯﺍﺋﯿﮏﻫﺎﯼ ﮐﻒ ﺍﺗﺎﻕ ﮐﻪ ﻫﺮ ﮐﺪﺍﻡ ﺑﻪ ﯾﮏ ﺭﻧﮓ ﻋﺠﯿﺐ ﻭ ﻏﺮﯾﺐ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﭘﺎ ﺑﮕﺬﺍﺭﻡ.ﻣﻮﺯﺍﺋﯿﮏﻫﺎﯼ ﺭﻧﮕﯽ ﮔﺎﻩ ﻭ ﺑﯽﮔﺎﻩ ﻣﯽﺩﺭﺧﺸﻨﺪ ﻭ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ.ﺍﻭﻝ ﮐﻪ ﻭﺍﺭﺩ ﺍﺗﺎﻕ ﺷﺪﻡ ﻫﻤﻪﺷﺎﻥ ﻣﻌﻤﻮﻟﯽ ﺑﻮﺩﻧﺪ.ﻭﻟﯽ ﺣﺎﻻ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﻭﻗﺖ ﯾﮏ ﺑﺎﺭ ﻣﯽﺭﻗﺼﻨﺪ ﻭ ﭼﺸﻤﮏ ﻣﯽﺯﻧﻨﺪ.ﺩﺭﺳﺖ ﻣﺜﻞ ﺑﭽﻪﺍﯼ ﮐﻪ ﻣﺪﺍﻡ ﺷﯿﻄﻨﺖ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﺗﺎ ﻧﻈﺮ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﻮﺩﺵ ﺟﻠﺐ ﮐﻨﺪ.ﻫﺮﭼﻨﺪ ﻣﺤﻮ ﺗﻤﺎﺷﺎﯼ ﺍﯾﻦ ﻣﻮﺯﺍﺋﯿﮏﻫﺎﯼ ﺩﺭﺧﺸﺎﻥ ﻭ ﺷﮕﻔﺖﺍﻧﮕﯿﺰ ﺷﺪﻩﺍﻡ، ﺍﻣﺎ ﻫﻨﻮﺯ ﻫﻢ ﺗﻮﯼ ﺩﻟﻢ ﺁﺷﻮﺏ ﺍﺳﺖ.ﺍﺯ ﺩﺭﯼ ﮐﻪ ﭘﺸﺖ ﺳﺮﻡ ﺑﺴﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﻣﯽﺗﺮﺳﻢ.ﻧﮑﻨﺪ ﻫﯿﭻ ﻭﻗﺖ ﻧﺘﻮﺍﻧﻢ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺍﺗﺎﻕ ﺧﺎﺭﺝ ﺷﻮﻡ؟ ﻫﻤﻪﺍﺵ ﺍﺯ ﺩﯾﺮﻭﺯ ﻭ ﺁﻥ ﺗﻠﻔﻦ ﻟﻌﻨﺘﯽ ﺷﺮﻭﻉ ﺷﺪ!ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﻢ ﭼﯽ ﺷﺪ ﻭ ﺯﺩ ﺑﻪ ﺳﺮﻡ ﮐﻪ ﺟﺎﯾﺶ ﺭﺍ ﻋﻮﺽ ﮐﻨﻢ.[[[[[بقیه داستان را در ادامه مطلب بخوانید]]]]]

ادامه مطلب...

تاریخ: چهار شنبه 29 آذر 1391برچسب:داستان کوتاه,داستانک,شرکت(قسمت اول),

ﺭﺍﻩ ﮐﻪ ﻣﯽﺍﻓﺘﯿﻢ ﺗﺎﺯﻩ ﻣﯽﻓﻬﻤﻢ ﺟﺎﯼ ﺧﻮﺑﯽ ﻧﺸﺴﺘﻪﺍﻡ.ﺭﺩ ﺟﺪﻭﻝ ﺭﺍ ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﻢ ﺭﻭﯼ ﺑﺎﺳﻨﻢ ﺣﺲ ﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﺟﺎ ﺑﺎﺯ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﻣﻮﺭ ﻣﻮﺭ ﻣﯽﺷﻮﺩ.ﺧﻮﻥ ﺗﻮﯼ ﺭﮒﻫﺎﯾﻢ ﺭﺍﻩ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﻭ ﺣﺲ ﺧﻮﺑﯽ ﺩﺍﺭﻡ.ﺗﻮﺩﻭﺯﯼ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﻫﻢ ﻗﺮﻣﺰ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﻮﯼ ﺧﻮﺑﯽ ﻣﯽﺁﯾﺪ.ﯾﮏ ﻟﺤﻈﻪ ﻫﻮﺱ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﺩﺭﺍﺯ ﺑﮑﺸﻢ.ﺧﯿﻠﯽ ﻧﺮﻡ ﺍﺳﺖ. ﯾﺎﺩﻡ ﺍﺯ ﻋﮑﺲ ﺗﻮﯼ ﻣﻮﺑﺎﯾﻞ ﺍﺻﻐﺮ ﻣﯽﺍﻓﺘﺪﮐﻪ ﺯﻧﯽ ﺭﻭﯼ ﺗﺨﺖ ﺩﻭﻧﻔﺮﻩﯼ ﺧﯿﻠﯽ ﺑﺮﺯﮔﯽ ﻻﯼ ﯾﮏ ﻋﺎﻟﻤﻪ ﮔﻠﺒﺮﮒ ﻗﺮﻣﺰ ﺩﺭﺍﺯ ﮐﺸﯿﺪﻩ ﻭ ﻣﺮﺩﯼ، ﮐﻪ ﻓﻘﻂ ﮐﻤﺮ ﻭ ﺷﺎﻧﻪﻫﺎﯼ ﭘﻬﻨﺶ ﭘﯿﺪﺍﺳﺖ، ﺭﻭ ﺑﻪ ﺍﻭ ﮔﻮﯾﯽ ﺩﺍﺭﺩﻧﮕﺎﻫﺶ ﻣﯽﮐﻨﺪ.ﺧﻮﺏ ﯾﺎﺩﻡ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺳﻮﺗﯿﻦ ﻭ ﺷﻮﺭﺕ ﺯﻥ ﻗﺮﻣﺰ ﺑﻮﺩ.ﯾﺎ ﺷﺎﯾﺪﻡ ﺟﮕﺮﯼ؛ ﭼﻮﻥ ﻗﺮﻣﺰﯼﺍﺵ ﺑﺎ ﻗﺮﻣﺰﯼ ﮔﻠﺒﺮﮒﻫﺎ ﻓﺮﻕ ﺩﺍﺷﺖ.ﺗﻮﯼ ﻫﻤﯿﻦ ﻓﮑﺮﻡ ﮐﻪ ﻣﯽﺑﯿﻨﻢ ﭘﺴﺮﺁﯾﻨﻪ ﺭﺍ ﮐﺞ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﺩﺍﺭﺩ ﻧﮕﺎﻫﻢ ﻣﯽﮐﻨﺪ.ﮐﯿﻔﻢ ﺭﺍ ﺍﺯ ﮐﻨﺎﺭﻡ ﺑﺮﻣﯽﺩﺍﺭﻡ ﻭ ﻣﯽﮔﺬﺍﺭﻡ ﺭﻭﯼ ﭘﺎﻫﺎﯾﻢ.ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ: »ﺟﺪﯼ ﺧﺎﻧﻮﻣﻪ ﺍﯾﻦ ﭘﺴﺮﻩﺍﯼ؟« ﻋﯿﻨﮑﺶ ﺭﺍ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﺭﻭﯼ ﻣﻮﻫﺎﯾﺶ ﻭ ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﻢ ﭼﺸﻢﻫﺎﯼ ﺭﻭﺷﻨﺶ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺧﯿﺮﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﺒﯿﻨﻢ.ﺷﺎﻧﻪﻫﺎﯾﺶ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻃﺮﻑ ﻭﺁﻥﻃﺮﻑ ﭘﺸﺘﯽ ﺻﻨﺪﻟﯽ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺯﺩﻩ.ﻣﯽﮔﻮﯾﻢ» :ﺍﻫﻮﻡ«. ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ» :ﺑﺒﺨﺸﯿﺪ ﻭﻟﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻭﻥ ﯾﮑﻢ ﺯﯾﺎﺩﯼ ﺧﻮﺷﮕﻠﯽ«!ﻭ ﻣﯽﺯﻧﺪ ﺯﯾﺮ ﺧﻨﺪﻩ. ﻧﻤﯽﺩﺍﻧﻢ ﺑﺎﯾﺪ ﭼﯽ ﺟﻮﺍﺏ ﺑﺪﻫﻢ.[[[[[بقیه داستان را در ادامه مطلب ببینید]]]]]

ادامه مطلب...

تاریخ: چهار شنبه 29 آذر 1391برچسب:زنها جگر دوست ندارن(قسمت دوم),داستانک,داستان کوتاه,داستان ادبی,

ﻣﺎﻧﺘﻮﯾﻢ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺭﻭﯼ ﺩﺭﺍﻭﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﻗﺎﭖ ﻣﯽﺯﻧﻢ ﻭ ﻣﯽﺩﻭﻡ ﺳﻤﺖ ﺩﺭ.ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯽﮐﻨﻢ ﺗﻮﯼ ﺁﯾﻨﻪﯼ ﺟﺎﻟﺒﺎﺳﯽ ﻭ ﻟﺐﻫﺎﯾﻢ ﺭﺍ ﺭﻭﯼ ﻫﻢ ﻣﯽﮐﺸﻢ ﺗﺎﻗﺮﻣﺰﯼِ ﺭﮊﻟﺐ ﮔﻮﺩﯼ ﻟﺒﻢ ﺭﺍ ﭘﺮ ﮐﻨﺪ ﻭ ﻗﻠﻮﻩﯼ ﻟﺐﻫﺎﯾﻢ ﺗﻮﯼ ﭼﺸﻢ ﺑﯿﺎﯾﺪ.ﻋﮑﺲ ﻣﺎﺩﺭﺵ ﻣﺜﻞ ﻫﻤﯿﺸﻪﺍﯾﺴﺘﺎﺩﻩ ﮐﻨﺎﺭ ﺩﺭ ﻭ ﺗﻮﯼ ﭼﺸﻢﻫﺎﯾﺶ ﺍﻧﮕﺎﺭ ﺍﺧﻢ ﺩﺍﺭﺩ.ﭼﺘﺮﯼ ﻣﻮﻫﺎﯾﻢ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺯﯾﺮ ﺷﺎﻝ ﺷﻞ ﻣﯿﮑﻨﻢﮐﻪ ﻭﻗﺘﯽ ﺍﺻﻐﺮ ﺣﻮﺍﺳﺶ ﻧﯿﺴﺖ ﺑﺮﯾﺰﺩ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﻭ ﻣﯽﺩﻭﻡ ﺗﻮﯼ ﺭﺍﻩ ﭘﻠﻪ ﻭ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺗﻮﯼ ﮐﻮﭼﻪ.ﺍﺻﻐﺮ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﻭ ﺑﺎﺯ ﺑﺎ ﺁﻥ ﻟُﻨﮓ ﭘﺎﺭﻩﺍﺵ ﺩﺍﺭﺩ ﺯﯾﺮ ﺑﺎﮎ ﯾﺎﻣﺎﻫﺎﯼ ﺳﮕﯽﺍﺵ ﺭﺍ ﻣﯽﺳﺎﺑﺪ.ﮐﻠﻪﺍﺵ ﺭﺍ ﻣﻤﺎﺱ ﺷﺎﻧﻪﺍﺵ ﻣﯽﮐﻨﺪ.ﻣﯿﺪﺍﻧﻢ ﻣﺜﻞ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺩﯾﺪﻩ ﻧﺪﯾﺪﻩ ﺣﺲﺍﻡ ﮐﺮﺩﻩ؛ ﻭﻟﯽ ﺍﺯ ﺟﺎﯾﺶ ﺟﻢ ﻧﻤﯽﺧﻮﺭﺩ.ﺍﻧﮕﺎﺭ ﻧﻪ ﺍﻧﮕﺎﺭ ﮐﻪ ﭼﻨﺪ ﻟﺤﻈﻪ ﭘﯿﺶ ﻣﺤﻠﻪ ﺭﺍ ﺭﻭﯼ ﺳﺮ ﺗُﻨﮏﺍﺵ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩ[[[[[بقیه داستان را در ادامه مطلب ببینید]]]]]

ادامه مطلب...

تاریخ: چهار شنبه 29 آذر 1391برچسب:داستان,داستانک,داستان کوتاه,زنهاجگر دوست ندارن قسمت اول,

ﭘﯿﺮﻣﺮﺩ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﺩﻡ ﺩﺭ ﻭ ﭘﺴﺮ ﺟﻮﺍﻥ ﺭﺍ ﺟﻠﻮﯼ ﻫﻤﻪ، ﺑﻠﻨﺪ ﺑﻠﻨﺪ ﻧﺼﯿﺤﺖ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ.ﻭﺳﻂ ﺣﺮﻑ ﻫﺎﯾﺶ ﻫﻢ ﺑﻪ ﻣﺮﺩﻣﯽ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺭﻭﺿﻪ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ، ﺧﻮﺵ ﺁﻣﺪ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ.ﭘﺴﺮ ﺳﺮﺵ ﺭﺍ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﻭ ﺑﻪ ﺣﺮﻑ ﻫﺎﯼ ﭘﯿﺮﻣﺮﺩ ﮔﻮﺵ ﻣﯽ ﺩﺍﺩ. ﭘﯿﺮﻣﺮﺩ:ﻧﻤﯽ ﮔﻮﯾﻢ ﻧﻨﺪﺍﺯ، ﺑﻨﺪﺍﺯ، ﻭﻟﯽ ﺁﺧﻪ ﺍﯾﻦ ﭼﯿﻪ؟ ﺧﺐ ﺣﺪﺍﻗﻞ ﺍﺳﻢ ﻣﻌﺼﻮﻣﯽ، ﻗﺮﺁﻧﯽ، ﺩﻋﺎﯾﯽ، ﭼﯿﺰﯼ ﻣﯽ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﯽ ﺩﻭﺭ ﮔﺮﺩﻧﺖ، ﻧﻪ ﺍﯾﻦ.ﺣﯿﻒ ﻧﯿﺴﺖ ﺗﻮﯾﯽ ﮐﻪ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﯼ ﻣﺠﻠﺲ ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﯿﻦ، ﺍﺩﺍﯼ ﯾﻪ ﻋﺪﻩ ﺍﺟﻨﺒﯽ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﯿﺎﺭﯼ؟ ﺑﭽﻪ ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﭼﻪ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﺭﻓﺘﺎﺭﻫﺎ؟ ﻣﻮﺑﺎﯾﻞ ﭘﯿﺮﻣﺮﺩ ﺯﻧﮓ ﺧﻮﺭﺩ ﻭ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺻﺤﺒﺖ ﺷﺪ.ﭘﺴﺮ ﺟﻮﺍﻥ ﺁﺭﺍﻡ ﺍﺯ ﻣﺠﻠﺲ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺁﻣﺪ.ﮔﻮﺷﯽ ﺍﻡ ﭘﯽ ﺗﺮﯼ ﭘﻠﯿﺮ ﺭﺍ ﺩﺭ ﮔﻮﺷﺶ ﮔﺬﺍﺷﺖ.ﺻﺪﺍﯼ ﻣﺪﺍﺣﯽ ﺭﺍ ﺯﯾﺎﺩ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺑﺎ ﭼﺸﻤﯽ ﮔﺮﯾﺎﻥ ﻭﺍﺭﺩ ﮐﻠﯿﺴﺎﯼ ﺁﻧﻄﺮﻑ ﺧﯿﺎﺑﺎﻥ ﺷﺪ.

تاریخ: چهار شنبه 29 آذر 1391برچسب:داستان آن طرف خیابان,داستانک,داستان کوتاه,داستان آموزنده,

ﺯﻥ ﻭ ﻣﺮﺩﯼ ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻝ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺍﺯﺩﻭﺍﺟﺸﻮﻥ ﺻﺎﺣﺐ ﭘﺴﺮﯼ ﻣﯿﺸﻦ ﻭ ﭼﻨﺪ ﺭﻭﺯ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺗﻮﻟﺪ ﺑﭽﻪ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﯿﺸﻦ ﮐﻪ ﺍﻭﻥ ﯾﻪ ﻧﺎﺑﻐﻪ ﺍﺱ ﺑﭽﻪ ﺩﺭ ﯾﮏ ﺳﺎﻟﮕﯽ ﻣﺜﻞ ﯾﮏ ﺁﺩﻡ ﺑﺰﺭﮒ ﺷﺮﻭﻉ ﺑﻪ ﺣﺮﻑ ﺯﺩﻥ ﻣﯿﮑﻨﻪ ﻭ ﺩﺭ ﺩﻭﺳﺎﻟﮕﯽ ﺑﻪ ﺍﮐﺜﺮ ﺯﺑﺎﻧﻬﺎ ﺣﺮﻑ ﻣﯿﺰﻧﻪ ﺩﺭ ﺳﻪ ﺳﺎﻟﮕﯽ ﺑﺎ ﺍﺳﺎﺗﯿﺪ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﺑﻪ ﺑﺤﺚ ﻭ ﺗﺒﺎﺩﻝ ﻧﻈﺮ ﻣﯿﭙﺮﺩﺍﺯﻩ ﻭ ﺩﺭ ﭼﻬﺎﺭ ﺳﺎﻟﮕﯽ ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﯽ ﻫﺎﯼ ﺑﺎﻭﺭ ﻧﮑﺮﺩﻧﯽ ﺭﺍﺟﻊ ﺑﻪ ﻋﻠﻢ ﻭ ﭘﯿﺸﺮﻓﺖ ﺍﻭﻥ ﻣﯿﮑﻨﻪ ﺩﺭ ﺟﺸﻦ ﺗﻮﻟﺪ۵ ﺳﺎﻟﯿﮕﺶ ﺩﺭ ﺣﻀﻮﺭ ﻫﻤﻪ ﻓﺎﻣﯿﻞ ﺍﻋﻼﻡ ﻣﯿﮑﻨﻪ: ﻣﻦ ﺩﻗﯿﻘﺎ ﯾﮏ ﺳﺎﻝ ﺩﯾﮕﻪ ﻣﯿﻤﯿﺮﻡ ، ﻣﺎﺩﺭﻡ۱۸ﻣﺎﻩ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻣﻦ ﻣﯿﻤﯿﺮﻩ ﻭ ﭘﺪﺭﻡ ﯾﮏ ﺳﺎﻝ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻣﺮﮒ ﻣﺎﺩﺭﻡ ﻣﯿﻤﯿﺮﻩ!! ﭘﺴﺮ ﺑﭽﻪ ﻫﻤﻮﻥ ﻃﻮﺭ ﮐﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﺩﺭ ﺷﺶ ﺳﺎﻟﮕﯽ ﻣﯿﻤﯿﺮﻩ ﻭ ﻣﺮﺩ ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﺩﺭ ﭼﻨﺪﯾﻦ ﺷﺮﮐﺖ ﺑﯿﻤﻪ ﻫﻤﺴﺮﺵ ﺭﻭ ﺑﯿﻤﻪ ﻋﻤﺮ ﻣﯿﮑﻨﻪ ﻃﺒﻖ ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﯽ ﺑﭽﻪ ﻣﺎﺩﺭﺵ ﻫﻢ ﺩﺭ ﺗﺎﺭﯾﺨﯽ ﮐﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﻣﯿﻤﯿﺮﻩ ﻭ ﺛﺮﻭﺕ ﻫﻨﮕﻔﺘﯽ ﺑﺨﺎﻃﺮ ﺑﯿﻤﻪ ﻋﻤﺮ ﺯﻥ ﻧﺼﯿﺐ ﻣﺮﺩ ﻣﯿﺸﻪ! ﻣﺮﺩ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﻣﯿﮕﯿﺮﻩ ﯾﮏ ﺳﺎﻝ ﺑﺎﻗﯽ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺍﺯ ﻋﻤﺮﺵ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺧﻮﺷﯽ ﺑﮕﺬﺭﻭﻧﻪ ، ﭘﺲ ﺑﻪ ﺳﻔﺮﻫﺎﯼ ﺗﻔﺮﯾﺤﯽ ﺯﯾﺎﺩﯼ ﻣﯿﺮﻩ ، ﺩﺭ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﻫﺘﻠﻬﺎﯼ ﺟﻬﺎﻥ ﺍﻗﺎﻣﺖ ﻣﯿﮑﻨﻪ ، ﮔﺮﺍﻥ ﺗﺮﯾﻦ ﺧﻮﺩﺭﻭﻫﺎﯼ ﺩﻧﯿﺎ ﺭﻭ ﺑﺮﺍﯼ ﺧﻮﺩﺵ ﻣﯿﺨﺮﻩ ﻭ ﺩﺭ ﺁﺧﺮﯾﻦ ﺭﻭﺯ ﻋﻤﺮﺵ ﺗﻤﺎﻡ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﻭ ﺁﺷﻨﺎﯾﺎﻧﺶ ﺭﻭ ﺩﻋﻮﺕ ﻣﯿﮑﻨﻪ ، ﻣﻬﻤﻮﻧﯽ ﻣﻔﺼﻠﯽ ﻣﯿﮕﯿﺮﻩ ﻭ ﺁﺧﺮﯾﻦ ﺷﺐ ﺯﻧﺪﮔﯿﺶ ﺭﻭ ﺑﺎ ﯾﮏ ﺩﺧﺘﺮ ﺯﯾﺒﺎ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺧﻮﺷﮕﺬﺭﻭﻧﯽ ﻣﯿﺸﻪ... ﺻﺒﺢ ﺑﺎ ﺻﺪﺍﯼ ﺟﯿﻎ ﺩﺧﺘﺮﻩ ﺍﺯ ﺧﻮﺍﺏ ﭘﺎ ﻣﯿﺸﻪ ﻭ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺗﻌﺠﺐ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﭼﺮﺍ ﻫﻨﻮﺯ ﺯﻧﺪﻩ ﺍﺱ ﻣﯿﭙﺮﺳﻪ ﭼﯽ ﺷﺪﻩ ؟ ﺩﺧﺘﺮﻩ ﺟﻮﺍﺏ ﻣﯿﺪﻩ:ﻭﮐﯿﻞ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﮔﯽ ﺷﻤﺎ ﺗﻮ ﺭﺍﻫﺮﻭ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﻭ ﻫﯿﭻ ﺣﺮﮐﺘﯽ ﻧﻤﯿﮑﻨﻪ ، ﻓﮑﺮ ﮐﻨﻢ ﻓﻮﺕ ﺷﺪﻩ

تاریخ: چهار شنبه 29 آذر 1391برچسب:داستانک,داستانک کودک نابغه,داستان کوتاه,

ﺩﺭ ﯾﮏ ﻋﺼﺮ ﺯﯾﺒﺎﯼ ﺑﻬﺎﺭﯼ ، ﻣﺜﻞ ﻫﻤﯿﺸﻪ ، ﺗﮏ ﻭ ﺗﻨﻬﺎ ﺩﺭ ﺍﺗﺎﻗﺶ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺗﻨﻬﺎ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﺍﺗﺎﻗﺶ ، ﺑﻪ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ ، ﺑﻪ ﻣﺮﺩﻣﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺍﻧﮕﯿﺰﻩ ﻫﺎﯼ ﻣﺘﻔﺎﻭﺕ ، ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺁﻣﺪ ﺑﻮﺩﻧﺪ...ﺑﻪ ﺩﻭﺳﺘﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺷﺎﺩ ﻭ ﺳﺮﺣﺎﻝ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺗﺎ ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺯﻫﺎﯼ ﻃﻮﻻﻧﯽ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻫﻢ ﻭ ﺑﻪ ﺧﻨﺪﻩ ﻭ ﺷﺎﺩﯼ ﺳﭙﺮﯼ ﮐﻨﻨﺪ ، ﺍﻣﺎ ﺍﻭ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﭼﻪ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ ؟!ﭼﺮﺍ ﺍﻭ ﺁﻥ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﻧﺒﻮﺩ ؟ ﺻﺪﺍﯼ ﺁﺷﻨﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﭼﻨﺪﯾﻦ ﻭ ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻝ ﺑﻮﺩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻫﻤﺪﻡ ﻟﺤﻈﺎﺕ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺍﺵ ﮔﻔﺖ:ﺩﻟﻢ ﺑﺮﺍﺕ ﻣﯽ ﺳﻮﺯﻩ!ﻣﯽ ﺩﻭﻧﯽ ﭼﺮﺍ ؟!ﺁﺧﻪ ﺍﺯ ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺩﺑﯿﺮﺳﺘﺎﻧﺖ ﺗﻤﻮﻡ ﺷﺪﻩ ﺭﻓﺎﻗﺘﺖ ﺑﺎ ﺩﻭﺳﺘﺎﯼ ﺍﻭﻥ ﻣﻮﻗﻌﺖ ﻫﻢ ﺗﻤﻮﻡ ﺷﺪﻩ! -ﺧﻮﺏ ﻃﺒﯿﻌﯿﻪ --ﮐﺠﺎﺵ ﻃﺒﯿﻌﯿﻪ ؟ ﯾﺎﺩﺕ ﻧﯿﺴﺖ ؟ ﻫﻤﯿﻦ ﺩﻭﺳﺖ ﺻﻤﯿﻤﯽ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﺩﺑﯿﺮﺳﺘﺎﻧﺖ ﺭﻭ ﭘﺎﺭﺳﺎﻝ ﺑﺎ ﭼﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﭽﻪ ﻫﺎﯼ ﺩﯾﮕﻪ ﻫﻢ ﺩﻭﺭﻩ ﺍﯾﺖ ﺩﯾﺪﯼ ؟ ﺍﻣﺎ ﺑﺪﻭﻥ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺗﻮ ﺭﻭ ﺧﺒﺮ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﺎﺷﻦ ؟! ﺭﺍﺳﺖ ﻣﯿﮕﻔﺖ ، ﺣﺮﻑ ﺩﺭﺳﺖ ﺟﻮﺍﺏ ﻧﺪﺍﺷﺖ. --ﺑﺎﺯﻡ ﺩﻟﻢ ﺑﺮﺍﺕ ﻣﯿﺴﻮﺯﻩ!ﺁﺧﺮﯾﻦ ﺍﺱ ﺍﻡ ﺍﺳﯽ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﺕ ﺍﻭﻣﺪﻩ ، ﮐﯽ ﺑﻮﺩﻩ ؟[[[[متن کامل داستان را در ادامه مطلب بخونید]]]]

ادامه مطلب...

تاریخ: چهار شنبه 29 آذر 1391برچسب:دلم برات میسوزه,داستانک,داستان کوتاه,داستان آموزنده,

ﯾﮏ ﺭﻭﺯ ﯾﮏ ﺯﻥ ﻭ ﻣﺮﺩ ﻣﺎﺷﯿﻨﺸﻮﻥ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺗﺼﺎﺩﻑ ﻧﺎﺟﻮﺭﻱ ﻣﯽ ﮐﻨﻪ. ﺑﻄﻮﺭﯾﮑﻪ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﻫﺮﺩﻭﺷﻮﻥ ﺑﺸﺪﺕ ﺁﺳﯿﺐ ﻣﯿﺒﯿﻨﻪ. ﻭﻟﯽ ﻫﺮﺩﻭﺷﻮﻥ ﺑﻄﺮﺯ ﻣﻌﺠﺰﻩ ﺁﺳﺎﯾﯽ ﺟﻮﻥ ﺳﺎﻟﻢ ﺑﺪﺭ ﻣﯽ ﺑﺮﻥ. ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﻫﺮ ﺩﻭ ﺍﺯ ﻣﺎﺷﯿﻨﺸﻮﻥ ﮐﻪ ﺣﺎﻻ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺑﻪ ﺁﻫﻦ ﻗﺮﺍﺿﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﻣﯿﺎﻥ ، ﺭﺍﻧﻨﺪﻩﺀ ﺧﺎﻧﻢ ﺑﺮ ﻣﯿﮕﺮﺩﻩ ﻣﯿﮕﻪ: -ﺁﻩ ﭼﻪ ﺟﺎﻟﺐ ﺷﻤﺎ ﻣﺮﺩ ﻫﺴﺘﯿﺪ.…! ﺑﺒﯿﻨﯿﺪ ﭼﻪ ﺑﺮﻭﺯ ﻣﺎﺷﯿﻨﺎﻣﻮﻥ ﺍﻭﻣﺪﻩ! ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﺩﺍﻏﻮﻥ ﺷﺪﻩ ﻭﻟﯽ ﻣﺎ ﺳﺎﻟﻢ ﻫﺴﺘﯿﻢ! .…ﺍﯾﻦ ﺑﺎﯾﺪ ﻧﺸﻮﻧﻪ ﺍﯼ ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﺧﺪﺍ ﺑﺎﺷﻪ ﮐﻪ ﺍﯾﻨﻄﻮﺭﯼ ﺑﺎ ﻫﻢ ﻣﻼﻗﺎﺕ ﮐﻨﯿﻢ ﻭ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﻣﺸﺘﺮﮐﯽ ﺭﻭ ﺑﺎ ﺻﻠﺢ ﻭ ﺻﻔﺎ ﺁﻏﺎﺯ ﮐﻨﯿﻢ!… ﻣﺮﺩ ﺑﺎ ﻫﯿﺠﺎﻥ ﭘﺎﺳﺦ ﻣﯿﮕﻪ: -ﺍﻭﻩ“ …ﺑﻠﻪ ﮐﺎﻣﻼ… ”ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﻣﻮﺍﻓﻘﻢ ﺍﯾﻦ ﺑﺎﯾﺪ ﻧﺸﻮﻧﻪ ﺍﯼ ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﺧﺪﺍ ﺑﺎﺷﻪ! ﺑﻌﺪ ﺍﻭﻥ ﺧﺎﻧﻢ ﺯﻳﺒﺎ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﻣﯽ ﺩﻩ ﻭ ﻣﯽ ﮔﻪ: -ﺑﺒﯿﻦ ﯾﮏ ﻣﻌﺠﺰﻩ ﺩﯾﮕﻪ!ﻣﺎﺷﯿﻦ ﻣﻦ ﮐﺎﻣﻠﻦ ﺩﺍﻏﻮﻥ ﺷﺪﻩ ﻭﻟﯽ ﺍﯾﻦ ﺷﯿﺸﻪ ﻣﺸﺮﻭﺏ ﺳﺎﻟﻤﻪ.ﻣﻄﻤﺌﻨﻦ ﺧﺪﺍ ﺧﻮﺍﺳﺘﻪ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﺷﯿﺸﻪ ﻣﺸﺮﻭﺏ ﺳﺎﻟﻢ ﺑﻤﻮﻧﻪ ﺗﺎ ﻣﺎ ﺍﯾﻦ ﺗﺼﺎﺩﻑ ﺧﻮﺵ ﯾﻤﻦ ﻛﻪ ﻣﻲ ﺗﻮﻧﻪ ﺷﺮﻭﻉ ﺟﺮﻳﺎﻧﺎﺕ ﺧﻴﻠﻲ ﺟﺎﻟﺒﻲ ﺑﺎﺷﻪ ﺭﻭ ﺟﺸﻦ ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ! ﻭ ﺑﻌﺪ ﺧﺎﻧﻢ ﺯﻳﺒﺎ ﺑﺎ ﻟﻮﻧﺪﻱ ﺑﻄﺮﯼ ﺭﻭ ﺑﻪ ﻣﺮﺩ ﻣﯿﺪﻩ. ﻣﺮﺩ ﺳﺮﺵ ﺭﻭ ﺑﻪ ﻋﻼﻣﺖ ﺗﺼﺪﯾﻖ ﺗﮑﺎﻥ ﻣﯿﺪﻩ ﻭ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻴﻜﻪ ﺯﻳﺮ ﭼﺸﻤﻲ ﺍﻧﺪﺍﻡ ﺧﺎﻧﻢ ﺯﻳﺒﺎ ﺭﻭ ﺩﻳﺪ ﻣﻲ ﺯﻧﻪ ﺩﺭﺏ ﺑﻄﺮﯼ ﺭﻭ ﺑﺎﺯ ﻣﯽ ﮐﻨﻪ ﻭ ﻧﺼﻒ ﺷﯿﺸﻪ ﻣﺸﺮﻭﺏ ﺭﻭ ﻣﯽ ﻧﻮﺷﻪ ﻭ ﺑﻄﺮﯼ ﺭﻭ ﺑﺮﻣﯽ ﮔﺮﺩﻭﻧﻪ ﺑﻪ ﺯﻥ. ﺯﻥ ﺩﺭﺏ ﺑﻄﺮﯼ ﺭﻭ ﻣﯽ ﺑﻨﺪﻩ ﻭ ﺷﯿﺸﻪ ﺭﻭ ﺑﺮﻣﯽ ﮔﺮﺩﻭﻧﻪ ﺑﻪ ﻣﺮﺩ. ﻣﺮﺩ ﻣﯽ ﮔﻪ ﺷﻤﺎ ﻧﻤﯽ ﻧﻮﺷﯿﺪ؟! ﺯﻥ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺷﻴﻄﻨﺖ ﺁﻣﻴﺰﻱ ﻣﻲ ﺯﻧﻪ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﺏ ﻣﯽ ﮔﻪ: -ﻧﻪ ﻋﺰﻳﺰﻡ ، ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﺍﻻﻥ ﺑﻬﺘﺮﻩ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﭘﻠﯿﺲ ﺑﺎﺷﻴﻢ!!!

تاریخ: چهار شنبه 29 آذر 1391برچسب:داستان ادبی,داستان تصادف,داستانک,داستان کوتاه,

ﺯﻧﯽ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺩﺭﺳﺖ ﮐﺮﺩﻥ ﺗﺨﻢ ﻣﺮﻍ ﺑﺮﺍﯼ ﺻﺒﺤﺎﻧﻪ ﺑﻮﺩ. ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﺷﻮﻫﺮﺵ ﺳﺮﺍﺳﯿﻤﻪ ﻭﺍﺭﺩ ﺁﺷﭙﺰﺧﺎﻧﻪ ﺷﺪ ﻭ ﺩﺍﺩ ﺯﺩ :ﻣﻮﺍﻇﺐ ﺑﺎﺵ ، ﻣﻮﺍﻇﺐ ﺑﺎﺵ ، ﯾﻪ ﮐﻢ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﮐﺮﻩ ﺗﻮﺵ ﺑﺮﯾﺰ.… ﻭﺍﯼ ﺧﺪﺍﯼ ﻣﻦ ، ﺧﯿﻠﯽ ﺯﯾﺎﺩ ﺩﺭﺳﺖ ﮐﺮﺩﯼ…ﺣﺎﻻ ﺑﺮﺵ ﮔﺮﺩﻭﻥ…ﺯﻭﺩ ﺑﺎﺵ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﮐﺮﻩ ﺑﺮﯾﺰﯼ…ﻭﺍﯼ ﺧﺪﺍﯼ ﻣﻦ ﺍﺯ ﮐﺠﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﮐﺮﻩ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﯿﺎﺭﯾﻢ ؟؟؟ ﺩﺍﺭﻥ ﻣﯽﺳﻮﺯﻥ ﻣﻮﺍﻇﺐ ﺑﺎﺵ ، ﮔﻔﺘﻢ ﻣﻮﺍﻇﺐ ﺑﺎﺵ!ﻫﯿﭻ ﻭﻗﺖ ﻣﻮﻗﻊ ﻏﺬﺍ ﭘﺨﺘﻦ ﺑﻪ ﺣﺮﻓﻬﺎﯼ ﻣﻦ ﮔﻮﺵ ﻧﻤﯽﮐﻨﯽ …ﻫﯿﭻ ﻭﻗﺖ!!ﺑﺮﺷﻮﻥ ﮔﺮﺩﻭﻥ!ﺯﻭﺩ ﺑﺎﺵ!ﺩﯾﻮﻭﻧﻪ ﺷﺪﯼ ؟؟؟؟ ﻋﻘﻠﺘﻮ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺩﯼ ؟؟؟ ﯾﺎﺩﺕ ﺭﻓﺘﻪ ﺑﻬﺸﻮﻥ ﻧﻤﮏ ﺑﺰﻧﯽ…ﻧﻤﮏﺑﺰﻥ…ﻧﻤﮏ… ﺯﻥ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺯﻝ ﺯﺩﻩ ﻭ ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﮔﻔﺖ: ﺧﺪﺍﯼ ﺑﺰﺭﮒ ﭼﻪ ﺍﺗﻔﺎﻗﯽ ﺑﺮﺍﺕ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ؟! ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﯽ ﻣﻦ ﺑﻠﺪ ﻧﯿﺴﺘﻢ ﯾﻪ ﺗﺨﻢ ﻣﺮﻍ ﺳﺎﺩﻩ ﺩﺭﺳﺖ ﮐﻨﻢ؟ ﺷﻮﻫﺮ ﺑﻪ ﺁﺭﺍﻣﯽ ﮔﻔﺖ:ﻓﻘﻂ ﻣﯽﺧﻮﺍﺳﺘﻢ ﺑﺪﻭﻧﯽ ﻭﻗﺘﯽ ﺩﺍﺭﻡ ﺭﺍﻧﻨﺪﮔﯽ ﻣﯽﮐﻨﻢ، ﭼﻪ ﺑﻼﺋﯽ ﺳﺮ ﻣﻦ ﻣﯿﺎﺭﯼ

تاریخ: سه شنبه 28 آذر 1391برچسب:درس عبرت,داستانک,داستان کوتاه,داستان ادبی,